Jump to content

H επιστροφή της Θείας Ομπεράνθης - H Ζωολογία της Μυθοπλασίας


Oberon

Recommended Posts

Disclaimer: Τα κείμενα αυτά έχουν σκοπό αποκλειστικά και μόνο τη σάτιρα και το γέλιο. Δεν αναφέρονται ούτε σε πραγματικά γεγονότα ούτε σε πραγματικά άτομα ούτε υπαινίσσονται πως οι προθέσεις ή πράξεις που σατιρίζονται είναι αυτές πραγματικών ατόμων. Σάτιρα σημαίνει υπερκορεσμός και υπερβολή (από το Λατινικό satur που σημαίνει γεμάτος). Οπωσδήποτε δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν. Αν γελάσετε, αυτό θα είναι αρκετό.

 

 

Η ζωολογία της μυθοπλασίας, Μέρος 1ο. 

-------------------------------------------------------
 

 

Να'μαι και πάλι μετά από καιρό, καλοί μου φίλοι! Με πεθυμήσατε; Εγώ να δείτε! Σας πεθύμησα πολύ! Γιατί χαθήκαμε έτσι; Και έχω να σας πω πολύ, μα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα! 

 

(Εντάξει, τώρα που είπαμε τις politically correct βλακείες, ας πάμε και στο ψητό!)

 

Έχετε, λοιπόν, διαβάσει ποτέ επιστημονικό βιβλίο ζωολογίας; Όχι από αυτά τα παιδικά που γράφουν για το κουνελάκι, και το γατάκι, και το κουταβάκι, και το αλογάκι, και το αρ...κουδάκι. Από τα άλλα, αυτά που για να καταλάβεις για ποιο ζώο μιλάει το βιβλίο - καθώς αυξάνεται η φρικτή υποψία στο νου σας πως το ζώο είστε εσείς -  πρέπει να έχετε ντοκτορά στα Λατινικά;
Γι’αυτά μιλάω. Που αντί να μας λένε: “αυτό είναι γάτα αγκύρας”, αραδιάζουν ένα κατεβατό ξεκινώντας από την εποχή που ο Αδάμ ήταν στις φασκιές και η Εύα έκανε “poke, poke” στο πλευρό του για να μπορέσει να βγεί από εκεί που την είχε κλείσει ο κρετίνος (Ο Αδάμ, όχι ο Πανάγαθος!) μέχρι τελικά να μας πουν αυτό το “γάτα αγκύρας”, αλλά στα Λατινικά!

Κάτι δηλαδή σαν:

Kingdom: Animalia
Phylum: Chordata
Class: Mammalia
Order: Carnivora
Family: Felidae
Genus: Felis
Species: Felis catus

Εδώ θα σας αποκαλύψω ένα μέγιστο μυστικό. Mε παρακολουθείτε;

Λοιπόν, οι γάτες - αγκύρας ή μη - δεν δίνουν a rat’s ass για τις κατηγορίες, βασίλεια, είδη, και οικογένειες που φαντάζονται οι άνθρωποι! Δεν τις νοιάζουν καθόλου. Όντας, δε, ιδιαίτερα αναρχικά ζώα, ακόμα κι αν τους έλεγες: “Εσύ είσαι γάτα!”, αυτές θα απαντούσαν (εκτός από “νιάου” βέβαια): “Εγώ είμαι εγώ! Γάτα να πεις τη μάνα σου!”

Έτσι λοιπόν, οι γάτες, όπως και όλα τα άλλα ζώα (εκτός από τον άνθρωπο) έχουν υπάρξει χωρίς το παραμικρό πρόβλημα για χιλιάδες αιώνες, και χωρίς ποτέ κανείς να τις προσβάλλει κατηγοριοποιοώντας τις σε “γάτες”, “felis catus”, “felidae”, “chordata” και όλα αυτά τα περίεργα. Με δυο λόγια, δεν τις χρειάζονται τις κατηγορίες καθόλου!

Τώρα θα σας αποκαλύψω και ένα δεύτερο μέγιστο μυστικό: Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τις ιστορίες! Οι ιστορίες είναι ιστορίες. Δεν γίνονται ιστορίες επειδή κατηγοριοποιούνται σε αντίστοιχα “chordata”, “mammalia”, ή “carnivora”. Η ύπαρξή τους δεν εξαρτάται ούτε στο ελάχιστο από τις προϋπάρχουσες κατηγορίες που, επίσης, φαντάζονται οι άνθρωποι, ούτε έγιναν ιστορίες επειδή οι άνθρωποι σκέφτηκαν διάφορες κατηγορίες.

Μα τότε - θα ρωτήσετε και πολύ λογικά - τι στο διάτανο χρησιμεύουν, και γιατί αυτή η αρρωστημένη ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχει προσβάλλει την ανθρωπότητα από υπάρξεως είδους;

Mα είναι απλό. Γιατί τις χρειάζονται οι άνθρωποι. Γιατί είναι ένα κατώτερο είδος που έχει ανάγκη από ηλιθιότητες γιατί δεν έχει αναπτύξει ακόμα μια σφαιρικότητα στην επικοινωνία και ακόμα χρήζει κατηγοριοποιήσεων όπως, ας πούμε, οι λέξεις, οι γλώσσες, και όλα αυτά τα δύσκολα. Γιατί είναι το πιο ασυνεννόητο είδος που έχει υπάρξει ποτέ στον πλανήτη, γι’αυτό.

Την αρχή την έκανε ο Θεός, σύμφωνα με τη Βίβλο τουλάχιστον, όταν χώρισε τη γη από τον ουρανό. Δεν τα άφηνε ένα, να ησυχάζαμε; Και τσουπ! Μη δουν οι άνθρωποι κάποιον να κάνει το κέφι του, αμέσως να τον αντιγράψουν! Κι έτσι, χώρισαν και κείνοι όλο το σύμπαν σε δεκαοχτώ εκατομμύρια διαφορετικές κατηγορίες, και μετά λέμε για τον πύργο της Βαβέλ! Να ήταν μόνο αυτό, καλά θα ήμασταν. Αλλά όχι! Πρέπει να διαχωρίζουμε τα πάντα στα εξ ων συνετέθησαν, λες και άμα κάτι μείνει όρθιο και ολόκληρο, δεν μπορούμε, κάτι μας πιάνει!

Τέλος πάντων, το κακό το κάναμε ήδη, κι άντε να βρεις την άκρη τώρα. Έτσι, χωρίσαμε τον άνθρωπο από τη φύση, τη φύση από την τέχνη, την τέχνη από τις διάφορες εκφράσεις της, και καταλήξαμε να έχουμε άλλες λέξεις και έννοιες για τη ζωγραφική, άλλες για τη λογοτεχνία, άλλες για τη γλυπτική, και χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα!

Κι έτσι, πιάσαμε και τη λογοτεχνία, που ήδη ήταν διαχωρισμένη από όλα τα υπόλοιπα, και την κάναμε κι αυτή colon ascendens, colon transversum, colon descendens, και colon sigmoideum, - στα Ελληνικά “κώλο” - χωρίζοντάς την σε υποκατηγορίες.

Την είπαμε “συμβατική”, και “φανταστική”, και “ιστορική”, και “σύγχρονη”, και “υψηλή”, και “χαμηλή”, και “φεμινιστική”, και “σωβινιστική”, και μη μου βάλετε κρεμύδι στο σουβλάκι γιατί παχαίνει, αλλά θέλω διπλή πίτα και τζατζίκι!

Και μετά - μη μου πείτε πως εκπλαγήκατε! - πιάσαμε και τη φανταστική λογοτεχνία και της άλλαξαμε τη μάνα και τον πατέρα! Τη χωρίσαμε σε “επιστημονική φαντασία”, και σε “μυθοπλασία”, σε “υπερφυσικό τρόμο”, και μπορεί και σε “σουρεαλισμό”. Οι οπαδοί της μιας, δε κατηγορίας, μισούν με άσβεστο, διαβολικό, αιώνιο, ορκισμένο, μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματος τους, ΜΙΣΟΣ τους οπαδούς της άλλης κατηγορίας!

“Πώς τολμάς να μπαίνεις στα χωράφια μου, άπιστο σκυλί; Εσύ είσαι “μυθοπλασία!!”
“Εγώ; Εγώ υπήρχα πριν από σένα, “επιστημονική φαντασία”! Εσύ είσαι υποείδος δικό μου! Η ψυχή σου μου ανήκει και θα μου ανήκει για πάντα!”
“Ξεπερασμένε!”
“Άτεχνε!”
“Κλισεδιασμένε!”
“Εμπορικό σκουπίδι!”

"Αμερικανιά!"

"Ψευτοκουλτουριάρη!"
“Εγώ ως σουρεαλισμός είμαι λογοτεχνία, όχι παραλογοτεχνία!”
“Λίγο πιο ψηλά τη μύτη εσύ, και θα σου κρεμάσουν πολυέλαιο!”
“Όλοι εμένα τον “τρόμο” διαβάζουν! Είστε απηρχαιωμένοι!”
“Σκασμός και συ! Ψυχοπαθή!”

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως συνεννόηση δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα. Μάλιστα μερικοί-μερικοί λένε πως δεν τους νοιάζει το είδος αρκεί να διαβάσουν μια καλή ιστορία. Σ’αυτούς κανείς δεν δίνει την παραμικρή σημασία - αν δεν τους περάσει κιόλας, και καταδικάσει, από την ιερά εξέταση της “αγνότητας του είδους” που ο καθένας υποστηρίζει - γιατί είναι απλά ηλίθιοι!
Όπως είχε πει κάποτε μια δεσποινίδα που με ρώτησε “Εσύ είσαι Βύσση ή Βανδή;” και όταν απάντησα “Eεε... δεν γίνεται να είμαι και τα δύο;” αυτή είπε, θυμωμένη”: “Δεν μπορείς να είσαι και τα δύο, βλάκα!”

Υποθέτω πως το να μη σε νοιάζει το είδος που διαβάζεις είναι σαν να λες: “Εγώ είμαι και Ολυμπιακός και ΑΕΚ!” Εντελώς παράλογο! (Για να μην πούμε και το παραλογικότερο ότι μπορεί να μη σ’αρέσει ούτε η Βύσση, ούτε η Βανδή, ούτε το ποδόσφαιρο, στην οποία περίπτωση θα καείς στην πυρά!)

Κανένα από τα τρία ή τέσσερα είδη της λογοτεχνίας του φανταστικού ή, αλλιώς, της “εικασιακής” λογοτεχνίας, δεν έχει μπλέξει τα μπούτια του (ή τα πλοκάμια του, ό,τι σας κάνει κέφι) τόσο όσο η fantasy/μυθοπλασία και ειδικά στην Ελλάδα.

Κι αυτό γιατί υπάρχουν τρεις διαφορετικοί όροι που, εκ πρώτης όψεως, περιγράφουν πράγματα που μοιάζουν πολύ.

Fantasy, fiction, imagination.

Fantasy είναι ελληνικής ρίζας λέξη (όχι που σαν έλληνες δεν θα μπερδεύαμε το κουβάρι ακόμα περισσότερο) από δύο αρχαία ρήματα:

Φαντάζω = κάνω κάτι ορατό, και
Φαίνω = λάμπω.

Fiction και imagination είναι Λατινικής ρίζας λέξεις (καλά κουμάσια και οι Λατίνοι) από τις λέξεις:

Fingere (oυσιαστικό: fictio) = να δίνεις μορφή, να πλάθεις, να επινοείς, και
Imago = εικόνα, ομοίωση, αναπαράσταση, “φάντασμα.”

Κι αν διαβάσατε όλο το παραπάνω χωρίς να αποκοιμηθείτε, ή χωρίς να κάνετε ένα γρήγορο κλικ να δείτε τι λένε στο Galactic Senate, σας συγχαίρω και σας συλλυπούμαι!

Όσοι λοιπόν από σας είστε τόσο μαζόχες ώστε να συνεχίσετε να διαβάζετε, εδώ είναι που το θέμα γίνεται ακόμα πιο αλλοπρόσαλλο!

Βλέπετε, ένας καλός ορισμός της φαντασίας είναι (κλεψιμέικoς από τη science wiki):
“H ικανότητα - δυνατότητα που έχει το ανθρώπινο πνεύμα, ή η πνευματική ικανότητα του ανθρώπου να παράγει νοητικές παραστάσεις με μικρό ή μεγάλο βαθμό ομοιότητας με τον αντικειμενικό Kόσμο που βρίσκεται κάτω από τις ανθρώπινες αισθήσεις.”

Όσοι λοιπόν γράφουν μια ιστορία που δεν είναι επιστημονικό εγχειρίδιο ζωολογίας που λέγαμε και πιο πάνω, ή λεπτομερή σχέδια για την κατασκευή μιας βόμβας για να σκοτώνει όλο και περισσότερο κοσμάκη, γράφουν ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ! Δηλαδή FICTION, χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη δυνατότητα του εγκεφάλου για φαντασία, δηλαδή την IMAGINATION!

Όταν ο βαθμός ομοιότητας με τον αντικειμενικό κόσμο της ανθρώπινης αίσθησης και εμπειρίας, αυτό δηλαδή που οι άνθρωποι λέμε “πραγματικότητα”, είναι τόοοοοοσο μεγάλος που ο αναγνώστης δεν μπορεί να ξεχωρίσει τίποτα που να μην δείχνει σαν κομμάτι του πραγματικού κόσμου σ’αυτό που διαβάζει, τότε λέμε πως γράφει “συμβατική/mainstream λογοτεχνία (literature ή fiction). Δεν έχει καμμια σημασία αν η ιστορία είναι φοβιστική, ψυχολογική, πολιτική, κατασκοπική, ή ρομαντική κ.λπ. Aρκεί να έχει το μέγιστο βαθμό “ρεαλισμού”. Η λέξη ρεαλισμός προέρχεται από το Λατινικό ουσιαστικό “res” που θα πει “πράγμα”, που γίνεται το επίθετο “realis”, δηλαδή “πραγματικός”, εξ ου και “πραγματικότητα”.

Ξέρω τι σκέφτεστε μερικοί-μερικοί τώρα: “Yπάρχουν και εξαιρέσεις”, ε;
Ε, ναι λοιπόν υπάρχουν και εξαιρέσεις και έχετε απόλυτα δίκιο! Όμως να σας ψιθυρίσω ένα ακόμα μυστικό;

Ελάτε πιο κοντά... Έεεετσι, μπράβο!

Λοιπόν, αν ψάχνεις να βρεις την ορχιδέα μέσα σε ένα λιβάδι με πολλά και διαφορετικά αγριολούλουδα, καλά θα κάνεις να ξέρεις τι είδους αγριολούλουδα υπάρχουν πρώτα και πού φυτρώνουν οι ορχιδέες. Διαφορετικά, θα φαντάζεσαι πως βλέπεις ορχιδέες στις μαργαρίτες και μαργαρίτες στα χρυσάνθεμα, ενώ την πραγματική ορχιδέα μάλλον δεν θα τη βρεις ποτέ. Το εμπεδώσαμε αυτό;

Τι στα κομμάτια είναι, λοιπόν, αυτή η ρημαδιακή η fantasy και γιατί λέμε science fiction, αντί για science fantasy, και τι είναι ο μαγικός ρεαλισμός (magical realism) σε σχέση με τη fantasy;

Μην προτρέχετε, καλοί μου, και θα σας τα εξηγήσω όλα σιγά-σιγά (κι αν τα καταλάβετε κιόλας, θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε τις διαδικασίες για να μπει ο εγκέφαλός σας στη φορμαλδεΰδη, όπως του Einstein, για να τον καμαρώνουν οι μελλοντικές γενιές, γιατί εσείς δεν θα είστε άνθρωποι πια, αλλά ο Sheldon Cooper! Και μετά εξηγείστε τα μου και μένα, της δυστυχούς μικράς!)

Στα Ελληνικά, η fantasy λέγεται fantasy, φάντασυ, ενίοτε και φάνταζι, φάνταζυ, κ.ο.κ. Μερικοί, και καλά διανοούμενοι, ήθελαν να βρουν και μια λέξη που να είναι πιο ελληνική, οπότε σκέφτηκαν τον όρο ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ, που περιγράφει αρκετά καλά τη fantasy, αλλά όχι τέλεια. Βλέπετε, η λέξη “μύθος” παραπέμπει αλλού και δεν είναι όλες οι ιστορίες fantasy “μυθικές”. Ωστόσο, είναι μια καλή λέξη και προτιμότερη από την μπερδεμένη “fantasy.”

Όταν, λοιπόν, σε μια ιστορία, ο βαθμός ομοιότητας με τον αντικειμενικό Kόσμο που βρίσκεται κάτω από τις ανθρώπινες αισθήσεις, δηλαδή με την πραγματικότητα, μειώνεται και μειώνεται με την εισροή φανταστικών στοιχείων, καταστάσεων, κ.ο.κ. μέσω της φαντασίας μας (imagination) που πλάθει μη αναγνωρίσιμες, άρα και μη υπαρκτές για μας, απομιμήσεις χαρακτηριστικών του πραγματικού κόσμου, όσο πειστικές κι αν δείχνουν, τότε μας ανοίγονται νέα μονοπάτια, που να μην έσωναν!

Γιατί εδώ μπαίνουμε στο χώρο του φανταστικού (fantastical)!

Κι αρχίζει το πανηγύρι όπου τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.

Θα μας πεις τελικά τι είναι fantasy/μυθοπλασία, θειά, ή θα μας τα κάνεις τσουρέκια για πολύ ακόμα; Ξέρω πως κάτι τέτοιο σκέφτεστε ήδη, και το ίδιο σκεφτόταν κι ο ανιψιός μου Oberon όταν ήταν μικρός και με ρωτούσε. Του εξήγησα τα πάντα, λοιπόν, και επειδή τα έμαθε όλα αυτά έφτασε στον κολοφώνα της δόξης του, και σήμερα είναι ένας επιτυχημένος, δημοφιλής, καταξιωμένος, βραβευμένος και - προπαντός - πάμπλουτος συγγραΦΕΥς!

***

Η συνέχεια σε λίγες μέρες (Και αρκετές ακόμα, ήδη γραμμένες, συνέχειες).

 

Ομπεράνθη

Edited by Oberon
  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

Χαχα τέλειο Διονύση!

Μου θύμισε τον τσακωμό μεταξύ της Atwood και Λε Γκεν

http://io9.com/5650396/margaret-atwood-and-ursula-k-le-guin-debate-science-fiction-vs-realism

Η Atwood προσπαθούσε να ξεχωρίσει τον εαυτό της από την Επιστημονική Φαντασία κι έλεγε ότι ανήκει στην Speculative Fiction κι ότι Science Fiction είναι όλα τα άλλα, όπως όταν η ιστορία βρίσκεται σε έναν άλλον κόσμο. κτλ κτλ

Εδώ κι ένα ωραίο βίντεο:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγώ νόμιζα ότι μυθοπλασία είναι γενικά η λογοτεχνία, όχι η λογοτεχνία του φανταστικού. Άλλωστε η οποιουδήποτε είδους λογοτεχνία πλάθει γεγονότα/χαρακτήρες/υποθέσεις που δεν έχουν συμβεί στην πραγματικότητα. Αν είχαν συμβεί, δε θα λεγόταν λογοτεχνικό έργο, αλλά ιστορικό ντοκουμέντο. Αλλά το κυρίως θέμα είναι

 

 

ΖΗΤΩΩΩΩΩ!  666 πανηγυρικοί κανονιοβολισμοί από την ταράτσα του κου Χατζηγιώργη για την επιστροφή της θείας Ομπεράνθης! Ρίξε κι άλλα, αντέχουμε! :friends: :first: :dancing4dh:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγώ νόμιζα ότι μυθοπλασία είναι γενικά η λογοτεχνία, όχι η λογοτεχνία του φανταστικού. Άλλωστε η οποιουδήποτε είδους λογοτεχνία πλάθει γεγονότα/χαρακτήρες/υποθέσεις που δεν έχουν συμβεί στην πραγματικότητα. Αν είχαν συμβεί, δε θα λεγόταν λογοτεχνικό έργο, αλλά ιστορικό ντοκουμέντο. Αλλά το κυρίως θέμα είναι

 

 

ΖΗΤΩΩΩΩΩ!  666 πανηγυρικοί κανονιοβολισμοί από την ταράτσα του κου Χατζηγιώργη για την επιστροφή της θείας Ομπεράνθης! Ρίξε κι άλλα, αντέχουμε! :friends: :first: :dancing4dh:

 

E, αυτό εξηγεί η θειά. Πως ενώ fiction και fantasy σχετίζονται με τη φαντασία, fiction δεν είναι το ίδιο με το λογοτεχνικό είδος της μυθοπλασίας. Δεν είναι ταυτόσημα δηλαδή. Αφού σ'άρεσε όμως, πολύ το χαίρομαι. Και αν και δεν έχω τελειώσει τη "σειρά" αυτή ακόμα, έχω γράψει άλλες 4 συνέχειες με την 5η να γράφεται τώρα.

Edited by Oberon
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 Αν και ο όρος "μυθοπλασία" μάς κάθεται κουτί, δυστυχώς τον έχουν καβατζώσει προ πολλού για τις κινηματογραφικές ταινίες fiction, δηλαδή όλες αυτές που δεν είναι ντοκυμανταίρ. Ενδεικτικά, το google βρίσκει πάνω από 50.000 χρήσεις του όρου "ταινία/ταινίες μυθοπλασίας" και σας διαβεβαιώ πως δεν αναφέρεται σε ταινίες φάνταζυ. Μάλλον πρέπει να βρούμε κάτι άλλο, όπως το "μυθουργία"

 

Κατά τα άλλα, ευχαριστώ πολύ για τη σύνοψη της ορολογίας του φάνταζι και της σύγχυσής της. Είναι πολύ εύστοχη και σύντομη

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 Αν και ο όρος "μυθοπλασία" μάς κάθεται κουτί, δυστυχώς τον έχουν καβατζώσει προ πολλού για τις κινηματογραφικές ταινίες fiction, δηλαδή όλες αυτές που δεν είναι ντοκυμανταίρ. Ενδεικτικά, το google βρίσκει πάνω από 50.000 χρήσεις του όρου "ταινία/ταινίες μυθοπλασίας" και σας διαβεβαιώ πως δεν αναφέρεται σε ταινίες φάνταζυ. Μάλλον πρέπει να βρούμε κάτι άλλο, όπως το "μυθουργία"

 

Κατά τα άλλα, ευχαριστώ πολύ για τη σύνοψη της ορολογίας του φάνταζι και της σύγχυσής της. Είναι πολύ εύστοχη και σύντομη

 

Ναι, αυτό που λες το έχω δει και γω τελευταία πολύ συχνά. Ταινίες που καμμια απολύτως σχέση δεν έχουν με τη fantasy, εκτός ίσως από ψυχογραφικά στοιχεία (από πότε η ψυχολογία έγινε fantasy?) "βαφτίζονται" σαν μυθοπλασίες καταχρηστικά.

 

Και γω σ'ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Κάνω ένα μικρό rewrite στο δεύτερο μέρος, που θα είναι σε μορφή διαλόγου μεταξύ της θείας Ομπεράνθης και του ανηψιού της (εμένα) όπου αναλύω περισσότερο κάποια πράγματα, και θα το ανεβάσω αργότερα. :)

Link to comment
Share on other sites

Και στις αγγλικές βιβλιοθήκες έχουν όλα τα μυθιστορήματα που είναι mainstream(?) και δεν είναι αυτοβιογραφικά ή οτιδήποτε αληθινό κάτω από την κατηγορία Fiction. Και μετά σε άλλη κατηγορία το science fiction, fantasy κτλ κτλ

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και στις αγγλικές βιβλιοθήκες έχουν όλα τα μυθιστορήματα που είναι mainstream(?) και δεν είναι αυτοβιογραφικά ή οτιδήποτε αληθινό κάτω από την κατηγορία Fiction. Και μετά σε άλλη κατηγορία το science fiction, fantasy κτλ κτλ

 

Ναι, είναι θέμα βολέματος κυρίως. Σε πιο εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία, όπως π.χ. για Mystery Fiction, έχουν ακόμα περισσότερες κατηγορίες μια που διαφορετικοί αναγνώστες θέλουν διαφορετικά πράγματα. 

 

btw, τρομερό το βιντεάκι!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Έρχεται, έρχεται (Έτοιμη είναι απλά θέλει ένα μικρό "διακοσμητικό" ξεσκόνισμα). :)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

'Εχουν περάσει οι λίγες μέρες... έχουν περάσει οι λίγες μέρες... έχουν περάσει οι λίγες μέρες... :obsession:

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

'Εχουν περάσει οι λίγες μέρες... έχουν περάσει οι λίγες μέρες... έχουν περάσει οι λίγες μέρες... :obsession:

Τώρα κάνεις σαν να μη καταλαβαίνεις. Άμα είσαι πιτσιρίκα, το «μικρό "διακοσμητικό" ξεσκόνισμα» θέλει πέντε λεπτά. Άμα τάχεις τα χρονάκια σου...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
  • Upcoming Events

    • 0
      13 December 2025 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..