11:58

[Snowghoul]

Όνομα Συγγραφέα: Νίκος Μούρας

Είδος: Τρόμος

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: 2007

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Με αυτό το διήγημα συμμετείχα στο mini festival of horror and grotesque, που έγινε στις 31 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη

11 και 58.pdf

[wonderergr]

Πολύ καλή ιστορία αν και πρέπει να σου πω πως μάντεψα το τέλος περίπου στην τρίτη σελίδα. Ωραία γλώσσα, δένει αρκετά καλά με την ονειρική διάσταση που θέλεις να δώσεις. Το τέλος με άφησε να φαντάζομαι τις λεπτομέρειες χωρίς να θεωρώ οτι υπάρχουν κενά. Εν ολίγοις μου άρεσε η ιστορία σου. Θα προτιμούσα λίγο αίμα παραπάνω, αλλά αυτό είναι προσωπική μου προτίμηση, χωρίς να σημαίνει πως έχει κάτι κακό η ιστορία σου έτσι. Συνέχισε την καλή δουλειά. Αλήθεια, πως τα πήγες στο διαγωνισμό;

[Snowghoul]

Πολύ καλή ιστορία αν και πρέπει να σου πω πως μάντεψα το τέλος περίπου στην τρίτη σελίδα. Ωραία γλώσσα, δένει αρκετά καλά με την ονειρική διάσταση που θέλεις να δώσεις. Το τέλος με άφησε να φαντάζομαι τις λεπτομέρειες χωρίς να θεωρώ οτι υπάρχουν κενά. Εν ολίγοις μου άρεσε η ιστορία σου. Θα προτιμούσα λίγο αίμα παραπάνω, αλλά αυτό είναι προσωπική μου προτίμηση, χωρίς να σημαίνει πως έχει κάτι κακό η ιστορία σου έτσι. Συνέχισε την καλή δουλειά. Αλήθεια, πως τα πήγες στο διαγωνισμό;

Σ' ευχαριστώ! Όχι, δεν ήταν διαγωνισμός, απλά ένα μίνι φεστιβάλ τρόμου όπου μεταξύ άλλων, διαβάστηκαν και ανάλογα διηγήματα.

[Mesmer]

Ωραία ιστορία. Σίγουρα πολύ προσεγμένη στο γράψιμο και την επιλογή των λέξεων. Αν και ασχολείται με κάτι το οποίο το έχουμε δει αρκετές φορές και δοσμένο με πολλούς τρόπους, και πάλι καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη για το τι είναι αυτό που συμβαίνει. Το τέλος, βέβαια, ξεφουσκώνει κάπως όλη αυτήν την ένταση που πολύ όμορφα δημιουργείς μέχρι εκείνη την ώρα, επειδή, όπως προείπα, είναι κάτι πολυπαιγμένο. Παρόλ’ αυτά, λόγω του ότι το κλείσιμο είναι αρκετά σύντομο, το περισσότερο βάρος δίνεται στην κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που επικρατεί σε όλα το διήγημα και είναι αυτή που μένει τελικά.

 

Ίσως να περίμενα περισσότερη δράση, επειδή πίστεψα ο τίτλος παραπέμπει σε κάποιο στενό περιθώριο χρόνου όπου όλα θα έπρεπε να γίνουν πολύ γρήγορα. Ίσως και οι πρώτες παράγραφοι να συνηγορούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Σύντομα όμως κατάλαβα ότι έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Η εσωτερική πάλη που περιγράφεις (που απ’ ό,τι αποδεικνύεται είναι τόσο ψυχολογική όσο και σωματική) μας βάζει στο μυαλό του ήρωα και μας μεταφέρει άμεσα τα όσα σκέφτεται και αισθάνεται. Ίσως να μπορούσε να είναι λίγο μικρότερη σε μέγεθος, επειδή σε κάποια σημεία μού φάνηκε ότι μακρηγορούσες. Αλλά αυτό έχει να κάνει και με το προσωπικό γούστο.

 

Καλή συνέχεια!

[Snowghoul]

Ωραία ιστορία. Σίγουρα πολύ προσεγμένη στο γράψιμο και την επιλογή των λέξεων. Αν και ασχολείται με κάτι το οποίο το έχουμε δει αρκετές φορές και δοσμένο με πολλούς τρόπους, και πάλι καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη για το τι είναι αυτό που συμβαίνει. Το τέλος, βέβαια, ξεφουσκώνει κάπως όλη αυτήν την ένταση που πολύ όμορφα δημιουργείς μέχρι εκείνη την ώρα, επειδή, όπως προείπα, είναι κάτι πολυπαιγμένο. Παρόλ’ αυτά, λόγω του ότι το κλείσιμο είναι αρκετά σύντομο, το περισσότερο βάρος δίνεται στην κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που επικρατεί σε όλα το διήγημα και είναι αυτή που μένει τελικά.

 

Ίσως να περίμενα περισσότερη δράση, επειδή πίστεψα ο τίτλος παραπέμπει σε κάποιο στενό περιθώριο χρόνου όπου όλα θα έπρεπε να γίνουν πολύ γρήγορα. Ίσως και οι πρώτες παράγραφοι να συνηγορούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Σύντομα όμως κατάλαβα ότι έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Η εσωτερική πάλη που περιγράφεις (που απ’ ό,τι αποδεικνύεται είναι τόσο ψυχολογική όσο και σωματική) μας βάζει στο μυαλό του ήρωα και μας μεταφέρει άμεσα τα όσα σκέφτεται και αισθάνεται. Ίσως να μπορούσε να είναι λίγο μικρότερη σε μέγεθος, επειδή σε κάποια σημεία μού φάνηκε ότι μακρηγορούσες. Αλλά αυτό έχει να κάνει και με το προσωπικό γούστο.

 

Καλή συνέχεια!

Ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε! Σχετικά με το μέγεθος συμφωνώ, αλλά είχα μίνιμουμ όριο 2000 λέξεων, άσχετα που τελικά διαβάστηκε μια πιο συντομευμένη μορφή του

[Nihilio]

Ενδιαφέρουσα ιστορία. Ξεκινάει παραπέμποντας κάπου αλλού και, κάπου στην αρχή, με ξένισε με τη (φαινομενική) κοινοτυπία της. Αναπτύσσεται όμως ωραία και  η κατάληξη κλείνει όμορφα το κείμενο.

Στα θετικά, έχεις μία προσεγμένη γραφή που βγάζει ένα ψυχρό, κλινικό αίσθημα, το οποίο μάλλον και δουλεύει εδώ. Η εικονοπλασία έχει ενδιαφέρον, αν και οι περιγραφές των μικρών πραγμα΄των, όσο σημαντικές και να είναι για την πλοκή, κάνουν το κείμενο να πηγαίνει κάπως αργά για τα γούστα μου.

Αν κάτι μου έλειψε, αυτό ήταν τα κόμματα. Νομίζω ότι η στίξη θα σήκωνε λίγο παραπάνω προσοχή, αφού σε αρκετά σημεία ένιωθα ότι έλειπε κάποιο κόμμα.

Ψιλολόγια πάντως. Σίγουρα ενδιαφέρουσα ιστορία.

[Snowghoul]

Ενδιαφέρουσα ιστορία. Ξεκινάει παραπέμποντας κάπου αλλού και, κάπου στην αρχή, με ξένισε με τη (φαινομενική) κοινοτυπία της. Αναπτύσσεται όμως ωραία και  η κατάληξη κλείνει όμορφα το κείμενο.

Στα θετικά, έχεις μία προσεγμένη γραφή που βγάζει ένα ψυχρό, κλινικό αίσθημα, το οποίο μάλλον και δουλεύει εδώ. Η εικονοπλασία έχει ενδιαφέρον, αν και οι περιγραφές των μικρών πραγμα΄των, όσο σημαντικές και να είναι για την πλοκή, κάνουν το κείμενο να πηγαίνει κάπως αργά για τα γούστα μου.

Αν κάτι μου έλειψε, αυτό ήταν τα κόμματα. Νομίζω ότι η στίξη θα σήκωνε λίγο παραπάνω προσοχή, αφού σε αρκετά σημεία ένιωθα ότι έλειπε κάποιο κόμμα.

Ψιλολόγια πάντως. Σίγουρα ενδιαφέρουσα ιστορία.

Σ' ευχαριστώ πολύ! Σχετικά με τα κόμματα τώρα, τα θεωρώ πολύ σημαντικά για τον ρυθμό του κειμένου και προσπαθώ να είμαι σωστός σ' αυτό το θέμα αλλά ναι, πάντα χρειάζεται ένα ακόμα χεράκι στο τομέα των διορθώσεων.