Ασημένια δάκρυα κι αναμνήσεις χρυσάφι

[Lady Nina]

Όνομα Συγγραφέα: Έλενα Στεργιοπούλου (aka Lady Nina)
Είδος ποιήματος: Λυρικό φάνταζυ
Αριθμός Στίχων: 70
Σχόλια: Για τον 6ο διαγωνισμό σουφουφο-ποίησης. Το ποίημα αυτό θα ενταχθεί στα πλαίσια του νανόβελου που γράφω.
Αρχείο: Ασημένια δάκρυα κι αναμνήσεις χρυσάφι.doc

Edited November 10, 2013 by Lady Nina

[Mesmer]

Με δυσκόλεψε κάπως η κατανόηση του ποιήματος. Μάλλον επειδή τα πολλά ονόματα μού λέγανε ότι υπάρχει πιο μεγάλη ιστορία από πίσω, που έπρεπε να γνωρίζω. Κατά τα άλλα, το ποίημα μού φάνηκε πολύ προσεγμένο τόσο στη δομή όσο και στην επιλογή των λέξεων,

 

Καλή επιτυχία, Έλενα!

[laas7]

Το ποιημα εχει οντως ιστορια απο πισω, αλλα τουλαχιστον για μενα την λεει αρκετα καλα... καταλαβαινω πως προκειται για μια κοπελα που εχασε και τους δυο γονεις της και τον αγαπημενο της και εν τελει ζητα βοηθεια η συμβουλη απο καποιο ιερο δενδρο.

Αυτο που δεν εχω καταλαβει ειναι τι ακριβως ζητα η κοπελα απο το δενδρο... πως θα γινει η μητερα και ο πατερας της... αλλα αυτο ισως ειναι να απαντηθει στην συνολικη ιστορια που γραφεις για το νανωριμο

Πιστευω ομως πως θα μπορουσες να το γραψεις πολυ καλυτερα- βασικα νομιζω πως δεν ειναι ολοκληρωμενο...

Ειναι οντως προσεγμενο και αναδυει το στιλ σου. Καλη επιτυχια!

[Cassandra Gotha]

Έλενα, είναι πολύ δύσκολο αυτό που γράφεις στο νανορίμο για να το καταλάβει κανείς μέσα από ένα ποίημα. Ωραία προσπάθεια, αλλά θα φανεί μόνο αν διαβάσει κάποιος και το μυθιστορημα.

Καλή συνέχεια .

[Nienor]

Για Μπάμπη και Νεράιδα: Δεν μπορώ να είμαι και πάρα πολύ αντικειμενική (εντάξει, πώς μπορεί να είναι έτσι κι αλλιώς κανείς με την ποίηση; Υπάρχει όντως τρόπος;) γιατί μου αρέσει πάρα πολύ το θέμα του. Κάθε παραλλαγή του ίδιου πράγματος, και ο κρύσταλλος κι εκείνο το στοιχειό και επιπλέον είμαι και προκατειλλημένη γιατί από τα στοιχειά και του δικού μου κόσμου αγαπώ μάλλον πιο πολύ από όλα τους θαλασσινούς δαίμονές μου που κάνουν το ίδιο πράγμα. Γενικότερα οτιδήποτε το ταϊζεις μνήμες κι εσύ τις χάνεις το λατρεύω.

 

Μόνο για Νεράιδα: Είναι αιθέριο και ταξιδιάρικο, τρυφερό και μελαγχολικό ταυτόχρονα. Θα είναι ακόμα καλύτερο μέσα στη νουβέλα.

Edited November 21, 2013 by Nienor

[Myyst]

Είναι ιδιαίτερα όμορφο. Και η ιστορία της Λυν είναι πολύ όμορφα αφηγημένη. Και δέντρο να 'σαι, δακρύζεις. Οι στίχοι είναι βαρυφορτωμένοι με συναισθήματα και τα νοήματα είναι λιτά και καθαρά. Θα είναι πράγματι ακόμη καλύτερο στη νουβέλα. 

 

Νομίζω ότι δεν δημιουργούνται κενά κατανόησης χωρίς την προηγούμενη γνώση της κοσμοπλασίας πάντως.

[Drake Ramore]

Έλενα το ποίημα σου μου άρεσε. Είναι μια σχεδόν ολοκληρωμένη φάντασυ ιστορία. Δύο σημεία που θα σου έλεγα να προσέξεις είναι τα εξής:

 

Ξεκίνησες με σχεδόν πλεκτή ομοιοκαταληξία, την άφησες για λίγους στίχους, μετά την ξανάπιασες, σε καναδύο στροφές πειραματίστηκε με παρηχήσεις, μετά τις άφησες και συνέχισες ανομοιοκατάληκτα. Στο τέλος έκλεισες με φράση παντογνώστη αφηγητή. Όλες αυτές οι τεχνικές είναι πολύ καλές, αλλά όχι μαζί σε ένα ποίημα επειδή βγάζουν τον αναγνώστη από το μέτρο και είναι σαν να απαγγέλλει με λόξυγγα μέσα στο μυαλό του. 

 

Το δεύτερο σημείο είναι τα ονόματα και τα τοπωνύμια που χρησιμοποίησες. Όλα τους είναι πολύ ωραία και εύηχα, άλλα...ποιοι είναι όλοι αυτοί και που; Σε ένα ποίημα παίζεις με τα συναισθήματα του αναγνώστη μέσα σε λίγους μόλις στίχους. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να αποφύγεις να του δημιουργείς περισσότερα ερωτηματικά από όσα είναι αναγκαία, λόγο της μικρής έτσι κι αλλιώς έκτασης των πληροφοριών. 

 

Παρόλα αυτά, πολύ καλή προσπάθεια και σίγουρα όποιος έχει γνώση της ιστορίας και των ονομάτων θα το ευχαριστηθεί περισσότερο.

[Andkand]

Θα συμφωνήσω με αυτούς που έγραψαν ότι τα πολλά ονόματα κουράζουν κάποιον που δεν είναι μυημένος στην ευρύτερη ιστορία νανόβελου που γράφεις.

Υπάρχει φανταστικό στοιχείο – το δέντρο που μιλά και δίνει συμβουλές.

Το ποίημα βγάζει συγκίνηση και συναίσθημα.

Καλή επιτυχία Έλενα!

[niceguy0973]

Τι μου άρεσε...

Υπάρχει λυρισμός και μια ευαισθησία στη γραφή. Όμορφες εικόνες που σε ταξιδεύουν στον κόσμο της Φαντασίας που θέλεις να δώσεις.

 

Τι δεν μου άρεσε...

Με ενόχλησε λίγο που δεν είχε ομοιοκαταληξία, ενώ η μορφή του τουλάχιστον παρέπεμπτε εκεί. Ξεκινούν οι στίχοι όμορφα με μουσικότητα και διαβάζοντας την τελευταία λέξη, περίμενα μιαν αντίστοιχη με ρίμα παρακάτω, αλλά δεν υπήρχε. Καλή επιτυχία.