Άτιτλο

[Themoth]

Όνομα Συγγραφέα: Konstantinos
Είδος ποιήματος: Φανταστικό
Αριθμός Στίχων:  28
Σχόλια:  Το ποιήμα αυτό το προόριζα για τον 6ο διαγωνισμό ποιήσης με θέμα την Μνήμη. Είναι ανολοκλήρωτο.  Τα σχόλια σας ευπρόσδεκτα.
Αρχείο:

 

 

(I)

 

Σ` απάντησα λαίδη κοντά στην άκρη του γιαλού,

σ` έναν περίπατο κρυφό το δείλι,

θαρρώ μια λύπη σιωπηλή τα χείλη

σου `νιβε, χλωμή πολύ μου φάνταζες σαν να `ρθες απ` αλλού.

 

Δειλό το βήμα μου λαίδη, σιμά σου να `ρθω λαχταρώ.

Σε νόμισα για θάμα που θρηνεί,

το κύμα τάχα σε παρηγορεί

για ειν` τ` αγέρι βάμμα που γιάνει κάποιο `νειρο λυπητερό;

 

Εκοίταγα τους ουρανούς, πικρά δακρύζαν κι `χαν λέει πλάσει,

εν` αστέρι που μικρό το βάλανε ν΄ ανθεί

στα δυο σου στήθη, να μυρίσει γιασεμί γλυκόν η πλάση.

 

Τ` όραμα φοβήθηκα μην το φθονούν αγγέλοι φεγγεροί,

με βιάση σου `τεινα το χέρι, μη χαθείς.

Σαν τ` άγγιξες μιαν μνήμη μου `δωκες, που την εφτύσαν οι καιροί.

 

(ΙΙ)

 

Ω μάγισσα μου μελανή, οι λογισμοί μου ενθυμήσαν!

Αιώνες ειχαν περάσει, μα η Λήθη

πια τις σκόνες φύσηξε, το παραμύθι

είδα, τότε που τα ξίφη πορφυρούς ροδώνες εποθήσαν.

 

Και μάγισσα μου κάποιον έρωτα, παιδί δικό μας, θώρησα

πως χαρήκαμε στα περασμένα,

μέσα σε κάμαρες και ΄ρηπωμένα

κάστελα. Πως τόλμησα να σ` αγαπήσω ευγενικήν αρχόντισσα.

 

Από φτωχή γενιά σαν ήμουν, το πληρωσα `κριβά.

Το πάθος μου το πνίξαν μες στο αίμα,

κείνοι που την ομορφιά μισήσαν, λάγνα μας μαδήσαν τα φτερά.

 

Μην πενθείς λοιπόν την στάχτη, φωτιά πάλι θα γένει.

Εμπρός σου στέκομαι ξανά, μα δες!

Της μοίρας μας τ΄ αδράχτι, τις κλωστές μαζί θα τις υφαίνει.

 

 

[Simitsakis]

Με μια γρήγορη ματιά, επειδή βιάζομαι, μου αρέσει αρκετά.

Θα σου πω κάποια στιγμή, όταν το διαβάσω πιο ήρεμα, κάτι αναλυτικότερο

[Themoth]

Σε ευχαριστώ. Βέβαια είναι η πρώτη φορά που γράφω στίχους οπότε και τα λάθη  είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Με την ευκαιρία, έχω αγοράσει το «Δέντρο του Αραύ» .  Μόλις το διαβάσω θα  σου πω την γνώμη μου.

[Simitsakis]

Σε ευχαριστώ. Βέβαια είναι η πρώτη φορά που γράφω στίχους οπότε και τα λάθη  είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Με την ευκαιρία, έχω αγοράσει το «Δέντρο του Αραύ» .  Μόλις το διαβάσω θα  σου πω την γνώμη μου.

Ω, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Μια μικρή διόρθωσούλα, είναι Άραϋ Θα σου κολλήσει και θα το διαβάζεις λάθος μετά

Στο Α' βιβλίο υπάρχουν κάποια ποιήματα μέσα που μοιάζουν πολύ με το ύφος το δικό σου. 

Το παραπάνω είναι 2 διαφορετικά ποιήματα τα οποία ενώνονται υπό το θέμα της μνήμης; 

[Themoth]

Ναι, το κατάλαβα και εγώ  το λάθος.

Μέχρι στιγμής τα ποιήματα που διάβασα μου άρεσαν αρκετά. Επίσης η ιστορία φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Μόλις το τελειώσω θα σου πω.

Το ποιήμα που ανάρτησα είναι ενιαίο και χωρίζεται σε δυο μέρη.

[Simitsakis]

Ναι, το κατάλαβα και εγώ  το λάθος.

Μέχρι στιγμής τα ποιήματα που διάβασα μου άρεσαν αρκετά. Επίσης η ιστορία φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Μόλις το τελειώσω θα σου πω.

Το ποιήμα που ανάρτησα είναι ενιαίο και χωρίζεται σε δυο μέρη.

Τώρα είδα το post... Κάλιο αργά παρά ποτέ...

Σε ευχαριστώ