Papaggr Posted December 3, 2013 Share Posted December 3, 2013 (edited) Καλησπερα , ειμαι νεος στο φορουμ και θα ήθελα να σας υποβαλω μια ιστοριουλα ,,,, Παρακαλω για τα σχόλια σας...... Συνηθίζω στις ιστορίες μου να βάζω ενδιάμεσα και κάποιες φωτογραφίες / σκιτσα .... Δεν ξέρω αν ενοχλει αυτό ..... Εδω με copy / paste δεν πέρασαν, Επίσης δεν ξερω αν κανω καλά που την βάζω στην συνέχεια αυτου του κειμένου η ισως θα ηταν καλύτερα απλά να επισυνάψω ενα αρχειο Word η Pdf....Παρακαλώ ενημερώστε με ποιος ειναι ο σωστός τρόπος Σας ευχαριστώ Τίτλος Ιστορίας - Πρόοδος Είδος - Φαντασίας Συγγραφέας - Γιώργος Παπαγεωργίου Σεξ - Οχι Βία - Οχι Λέξεις - 2.546 Ξύπνησε απότομα !. Ο καιρός είχε χαλάσει για τα καλά. Το έλεγαν άλλωστε από το πρωί ,όλα τα δελτία ειδήσεων πώς το βράδυ θα ερχόταν θύελλα. Ειχε πατήσει πια τα σαράντα και ακόμα δεν είχε συνηθίσει τον απαίσιο κρότο που κάνουν οι αστραπές όταν σκάνε. Κοίταξε το ρολόι δίπλα στο κρεβάτι του. Η ώρα ήταν σχεδόν Τέσσερις. Φόρεσε την ρόμπα του , έξυσε το σβέρκο του ,και έριξε ένα τελευταίο χασμουρητό, σημάδι πώς δεν θα κοιμόταν άλλο. Τουλάχιστον όχι για απόψε. - Χαμηλά Φώτα στο σαλόνι , νες καφε ζεστό , είπε με σταθερή φωνή. - Μάλιστα Κύριε , ακούστηκε η φωνή του κεντρικού υπολογιστή. Μέχρι να περάσει από την γνωστή του βόλτα από την τουαλέτα , όλα ήταν έτοιμα. Κάθησε βαριεστημένα στη γνωστή του θέση στον καναπέ ,ακριβώς απέναντι από την κεντρική οθόνη του Televiewer και έδωσε την επόμενη εντολή.... - Televiewer Κεντρική οθόνη Κανάλι 12 μέτρια ένταση..... Πήρε το φλιτζάνι με τον ζεστό καφέ από την γνωστή του θήκη ,στον τοίχο και ακούμπησε τα πόδια του πάνω στο γυάλινο τραπεζάκι. Από τότε που όλοι οι παρουσιαστές είχαν αντικατασταθεί με εικονικά Avatar οι ειδήσεις είχαν γίνει λιγότερο ανθρώπινες μέν , περισσότερο αστείες δε. Είχε πλάκα να παρακολουθείς τις αστείες γκριμάτσες που έκαναν οι προγραμματισμένοι εικονικοί υπάλληλοι όταν εκφωνούσαν περίεργα περιστατικά. - Ολο τα ίδια και τα ίδια ψιθύρισε καθώς μπροστά του έβλεπε για χιλιοστή φορά την διαφήμιση (πλύση εγκεφάλου) για τις ευεργετικές συνέπειες ενός νέου φάρμακου. - BioDream , η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας.... - BioDream , η απόλυτη απόλαυση επανάστασης..... - BioDream . Μπορείς για μία ώρα να είσαι όποιος θέλεις , όπου θέλεις. Μπορείς για μία ώρα να κάνεις ότι έχεις ονειρευτεί , να ζήσεις όλα αυτά που φοβόσουνα να αγγίξεις όλους η όλες αυτές που θα ήθελες. - BioDream. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΟΥ... Χαμογέλασε μουδιασμένα. Θυμήθηκε όλα εκείνα τα αραχνιασμένα βιβλία του προπάππου του που είχε βρεί στο πατάρι.... Ολα εκείνα που είχαν κρύψει , όταν είχε βγεί εκείνος ο νόμος που υπαγόρευε πως σε μια νύχτα έπρεπε να καούν όλα.... Με κίνδυνο της ζωής του ο προπάππος του τα είχε φυλάξει. Ομως παράξενο , ενώ θυμόταν τον προπάππου του , δεν θυμόταν τους γονείς του... Κάθε φορά που προσπαθούσε να θυμηθεί τον έπιανε πονοκέφαλος και σταματούσε... Αντίθετα κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια έβλεπε τον εαυτό του πιτσιρικά να τρέχει σε κάτι απέραντα πράσινα λιβάδια γεμάτα με κόκκινες παπαρούνες.. Θυμήθηκε ,πώς πιτσιρικάς ακόμα ,διάβαζε για τον Μάρξ , για τα δικαιώματα των ανθρώπων ,και για μανιφέστα που προέβλεπαν ένα λαμπρό μέλλον. Πόσο έξω είχαν πέσει.....Αν το ξεραν αυτοί που τα γραφαν .!!!!! - Televiewer τέλος είπε με αποφασιστικότητα. - Miles Davis - Bitches Brew - Χαμηλή Ενταση H κεντρική οθόνη χαμήλωσε και ο υπολογιστής αφού έψαξε στην κεντρική του βάση δεδομένων άρχισε να παίζει σιγανά τα αρχέγονα jazz μονοπάτια του αρχαίου δάσκαλου. - Καιρός να δουλέψω λίγο , σκέφτηκε , αφού δεν μου κολλάει ύπνος. - Link με Autosystems Line 312 password Athina Pallada , είπε. Πήρε το πληκτρολόγιο στο χέρι του και συνέχισε να γράφει το πρόγραμμα που είχε αναλάβει. Είχε ακόμα 20 μέρες περιθώριο για να το παραδώσει.... Οταν έγραφε πρόγραμμα οι κεραυνοί και οι αστραπές δεν τον ενοχλούσαν. ----------------------------------------------------------------------------------- - Οπτικο μήνυμα στην κεντρική οθόνη - ακούστηκε η φωνή του υπολογιστή. Κοίταξε το ατομικό ρολόι στον απέναντι τοίχο και με έκπληξη είδε ότι η ώρα είχε πάει πια Εννιά. Εξω συνέχιζε να βρέχει ,ήταν σχεδόν τόσο σκοτεινά όσο το βράδυ που πέρασε και απόρησε με τον εαυτό του για το πώς δεν κατάλαβε τις ώρες που πέρασαν. - Televiewer Message In , είπε με κουρασμένη φωνή. Το πρόσωπο με το προσποιητό χαμόγελο που εμφανίστηκε του ήταν αποκρουστικά οικείο. Ηταν κάτι σαν να λέμε ... ο εργοδότης του.... Αν και η έννοια "εργοδότης" δεν ήταν και η απολύτως κατάλληλη. Απο τότε που σταμάτησαν να υπάρχουν κυβερνήσεις και η κεντρική εξουσία είχε περάσει σε πολυεθνικές εταιρείες που με βάση τους υπολογιστές ,διακινούσαν τα πάντα και αποφάσιζαν τα παντα , ο όρος "εργασία και αμοιβή" είχε πάρει μια τελείως διαφορετική σημασία. - Καλημέρα αγαπητέ μου BASE. (Business Applications System Engineer) - Είδα ότι δούλευες τις τελευταίες ώρες στο σύστημα. - Παρόλο που το συμβόλαιο σου λέει ότι θα δουλεύεις απο το σπίτι , θα ήθελα να σε δώ στο γραφείο μου.... - Σε 10 λεπτά ας πούμε......είναι καλά ; Καλά είναι , είμαι σίγουρος. H οθόνη έσβησε , ίσως λίγο απότομα !!!! - Περίεργο , με θέλει εκεί ; Μονολόγησε ξύνοντας τον σβέρκο του.....Σπάνιο πράγμα - Τι να συμβαίνει άραγε ; Ντύθηκε με βιαστικές κινήσεις ,είχε μόνο 8 λεπτά ..... Προχώρησε προς το σημείο τηλεμεταφοράς που κάθε σοβαρό living room είχε στη δεξιά του γωνία και είπε με σταθερή φωνή : - Tele Transport MaxiHard 82 floor - Βeam me up Skottie σκέφτηκε χαμογελώντας. Κάθε φορά που χρησιμοποιούσε αυτό το μαραφέτι θυμόταν ένα αρχαίο κλασσικό έργο το "Star Trek". --------------------------------------------------------------------------------- Η εταιρεία MaxiHard ήταν παγκοσμίως γνωστή. Εφιαχνε απο καρφίτσες μέχρι πυραύλους. Γενικά εθεωρείτο προνόμιο να δουλεύει κανείς για αυτήν. Ολοι σε θεωρούσαν κάτι σαν Α τάξεως πολίτη , πράγμα πολύ σημαντικό. Φήμες έλεγαν ότι αυτή ήταν ο πρωτεργάτης της Νέας Τάξης πραγμάτων που κυριαρχούσε στον πλανήτη εδώ και δεκαετίες. Και η αλήθεια είναι ότι πολλοί θα ήθελαν να διασχίσουν τις βαριές πύλες του κεντρικού της Διακοσαόροφου κτιρίου στην καρδιά της Μητρόπολης. Χαμογέλασε σαν σκέφτηκε το πόσα χρόνια απο την ζωή του είχε δαπανήσει για αυτήν γράφοντας και ξαναγράφοντας ατέλειωτες σειρές κώδικα λογισμικού. Λογισμικό που ποτέ του δεν ήξερε που τελικά χρησιμοποιήθηκε. Ηταν τόσο αυτόνομες αυτές οι ρουτίνες που έγραφε ,που θα μπορούσαν να παίξουν οπουδήποτε. Απο ένα απλό video game μέχρι ένα αυτόματο δορυφορικό σύστημα. Εντάξει , ήταν καλός στην δουλειά του , άλλωστε για αυτό την είχε ακόμα , αλλά δεν είχε συνηθίσει σε τετ-α-τετ συναντήσεις με το αφεντικό του. Αισθανόταν λίγο μουδιασμένα........ Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχε ξανα υλοποιηθεί στον χώρο υποδοχής της MaxiHard στον 82ο όροφο..... - Καλως ήλθατε , περάστε , άκουσε την ψυχρή φωνή του cyborg υποδοχής .... - Δώστε μου τον κωδικό σας ,τον λόγο της επίσκεψης σας και τον τόπο προορισμού σας. Τα ανέφερε και ακολούθησε τον μηχανικό μπάτλερ στόν ατέλειωτο διάδρομο που απλωνόταν μπροστά τους. - Καλημέρα παιδί μου , κάθησε όσο πιο αναπαυτικά θέλεις ...... Κάθησε και δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον εαυτό του απο το να κοιτάξει τριγύρω... Βρισκόταν σε ένα εκπληκτικό δωμάτιο που τα πάντα στους τοίχους ήταν τεράστιες οθόνες και σε αυτές τα δεδομένα άλλαζαν εκπληκτικά γρήγορα. Στό βάθος μόνο υπήρχε μια εντυπωσιακή τζαμαρία όπου μπορούσε κανείς να δεί την αχανή πόλη να εκτείνεται μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι.. Κοίταξε τον άντρα που καθόταν όρθιος μπροστά του.... Ηταν ενας μεσόκοπος άντρας με ασπρη γενειάδα ακαθορίστου ηλικίας.... Θα μπορούσε να είχε κάνει ατελείωτες πλαστικές...άλλωστε λεφτά είχε.... - Καλημέρα σας Κύριε ,απάντησε κοιτώντας τον στά μάτια... - Θα απορείς βέβαια γιατί σε κάλεσα εδώ , έτσι δεν είναι ? - Θα έλεγα ψέμματα αν σας έλεγα πως το περίμενα , απάντησε χαμογελώντας... - Ναι παιδί μου , έχεις δίκιο , όμως ήθελα να σε δώ απο κοντά.... Πόσα χρόνια σέ έχουμε κοντά μας ? Γύρω στα 20 νομίζω, έτσι δεν είναι ? - Μάλιστα Κύριε , έτσι νομίζω.... - Τά έχεις πάει πολύ καλά όλο αυτό τον καιρό , γράφεις πολύ ωραία προγράμματα και δεν έχεις κάνει ούτε ένα λάθος..... Μάλιστα δε προχθές που κοιτούσαμε το φάκελο σου , τό έλεγα σε όλους.... - Ευχαριστώ Κύριε , ευχαριστώ... - Ομως οι κανόνες είναι κανόνες και πρέπει πάντα να τους τηρούμε , έτσι δεν είναι ? - Ναι, κύριε συμφωνώ αλλά δεν σας καταλαβαίνω...... - Ααα θα σου εξηγήσω , δεν είναι τίποτε..... Οπως και να το κάνουμε , 20 χρόνια ειναι αρκετός καιρός , έτσι δεν είναι ? - Ναι , είναι, αλλά και πάλι δεν ...... - Ακουσε , παιδί μου άκουσε.... Αν ανατρέξεις στο συμβόλαιο που είχαμε υπογράψει τότε , στην 342 σελίδα , παράγραφος 221 σειρα 1244 αναφέρει ρητά ότι μετά απο 20 χρόνια η εταιρεία έχει το δικαίωμα και εσυ την υποχρέωση να δεχτείς μια σειρά απο εξετάσεις που σκοπο έχουν να βεβαιώσουν ότι είσαι σε θέση να εκτελείς σωστα τις εντολές της. Η ημέρα αυτή έφτασε λοιπόν..... Οπως καταλαβαίνεις δεν είσαι ο μόνος....σαν και σένα υπάρχουν και άλλοι...χιλιάδες Αλλά όσο παράξενο και να σου φανεί ...εσύ είσαι ο πρώτος.... Ναι παιδί μου είσαι ο πρώτος.... - Ομολογώ ότι δεν σας καταλαβαίνω ....αλλά για να το λέτε , έτσι είναι..... - Ναι παιδί μου , και επειδή είσαι ο πρώτος , για αυτό ήθελα να σε δώ απο κοντά... - Δεν καταλαβαίνω, τι πάει να πεί ...ο πρώτος ??? - Άστα τώρα αυτά δεν έχει σημασία....καμμία σημάσία.... Και τώρα που σε είδα,και σε βλέπω μια χαρά,ας προχωρήσει η διαδικασία,έτσι δεν είναι ? Αλλωστε ο χρόνος είναι χρήμα και εγώ έχω χιλιάδες άλλα πράγματα να κάνω... Η συνάντηση μας κράτησε ακριβώς 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα.... Πολύ , πάρα πολύ.. Ομως οι κανόνες είναι κανόνες..... έτσι δεν είναι ? Υπέγραψε εδώ σε παρακαλώ .... Ετσι μπράβο !!! Αντίο παιδί μου, αντίο , μπράβο έκανες καλή δουλειά....Μπράβο μπράβο και αντίο... Η καρέκλα στην οποία καθόταν έκανε ενα ανεπαίσθητο θόρυβο και σιγά σιγά άρχισε να κατεβαίνει. Μια τετράγωνη οπή άνοιξε στο καλογυαλισμένο πάτωμα και πριν προλάβει καλά καλά να καταλάβει τι γινόταν , τον ρούφηξε απόλυτο σκοτάδι. Ενοιωσε να κινείται με ιλλιγιώδη ταχύτητα σε ένα τούννελ που τον έκανε να χάσει κάθε έννοια προσανατολισμού.... Πού και πού φωτάκια φαινόντουσαν αλλά και αυτά χανόντουσαν τόσο γρήγορα.... Μετά απο κάποια δευτερόλεπτα είδε να έρχεται πρός το μέρος του ένα απέραντο λευκό.. Φυσικά δεν ερχόταν εκείνο, εκείνος πήγαινε ,αλλά δεν μπορουσε να το καταλάβει... Εκλεισε τα μάτια του και άκουσε ένα περίεργο θόρυβο... Σαν να δουλεύουν μαζί εκατοντάδες αερόφρενα..... Ανοιξε τα μάτια του και μπροστά του υπήρχαν δυό περίεργα ανθρωποειδή..... Κοίταξε τριγύρω.. Βρισκόταν σε ενα τεράστιο λευκό δωμάτιο , χώρο μάλλον καλύτερα.... Του θύμιζε αίθουσα αεροδρομίου, κάτι τέτοιο τέλος πάντων αλλά είχε ένα παράξενο συναίσθημα σάν να είχε ξαναέρθει....... Εκατοντάδες πορτάκια άνοιγαν και έκλειναν και απο εκεί έμπαιναν στην αίθουσα αμέτρητες καρέκλες , σαν την δικιά του, που κινούνταν πάνω σε αόρατες ράγες και δημιουργούσαν ατέλειωτες ουρές σε μια μορφή σπείρας..... Κοίταξε μπροστά του..... Δεν είχε κανένα ... Ομως γυρνώντας το κεφάλι είδε πίσω του να τον ακολουθούν εκατοντάδες άτομα σε καρέκλες σαν την δικιά του .... Ηταν η αρχή της σειράς , ..ότι και αν σήμαινε αυτό..... Η καρέκλα του έγειρε πρός τα πίσω, και συνέχισε να κινείται...... Με την άκρη του ματιού του είδε ένα ανοιγμα να τον καταπίνει και πριν προλάβει να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο ένοιωσε δυό τρυπήματα στη βάση του λαιμού του..... Μετά Χάος , κενό , ανυπαρξία ...... Το νέο δωμάτιο που βρισκόταν μετά το άνοιγμα δεν έμοιαζε καθόλου με το προηγούμενο. Ενώ εκείνο έμοιαζε με κάποιου είδους προθάλαμο ετούτο θύμιζε χώρο βιομηχανικής παραγωγής , κάτι μεταξύ εργοστασίου και εργαστηρίου.... Είχε μια σταθερή θερμοκρασία και ώς εκεί πού έβλεπε το μάτι σου ,έβλεπες επιστήμονες με άσπρες ρόμπες και μάσκες στα πρόσωπα τους να είναι σκυμμένοι με αφοσίωση στο λειτούργημα τους.... Υπήρχαν χιλιάδες κρεββάτια (?) στη σειρά σαν να βρισκόταν κανείς σε μια απέραντη αίθουσα χειρουργείου.... - Καλησπέρα ελεγκτη 3123 - Καλησπέρα ελεγκτή 4121 - Τί έχουμε σήμερα ? - Α, σήμερα έχουμε κάτι πολύ special..... - Ελα μωρέ, τι μπορεί να είναι special σε αυτη την κολοδουλειά... Ολα είναι τα ίδια και τα ίδια..... - Μη το λές αυτό...Σύμφωνα με το report πού έχω μπροστά μου, ό τύπος, τέλος παντων, αυτό που βρίσκεται ξαπλωμένο μπροστά μας είναι το AR-00000001. - Έλα ρε, σοβαρά ? Είχα ακούσει για αυτό όταν ήμουν φοιτητής..... Ηταν το πρώτο ρομπότ που τό έφιαξαν έτσι ώστε να νομίζει πώς είναι άνθρωπος... Το έκαναν τέλειο σε εμφάνιση, του εμφύτεψαν αναμνήσεις σαν να ήταν πραγματικό άτομο και το αμόλησαν έξω στον κόσμο.... Μιλάμε ο τύπος έζησε κανονική ζωή για είκοσι χρόνια....... Σαν άνθρωπος.... Μάλιστα δέ απο ότι λέει εδώ έγραφε προγράμματα.......για computers Χαχαχα , που νάξερε..... - Οχι , σίγουρα δεν ήξερε, χαχαχαχαχα.... - Και τώρα τι λέει το report ? - Τα συνηθισμένα .... ο τύπος έκανε τον κύκλο του, 20 ολόκληρα χρόνια... Τους ξέρεις τους κανόνες , δεν τους ξέρεις ? - Ναι τους ξέρω , αλλά νά...... ήταν το πρώτο , δέν ήταν ???? - Ναι ήταν αλλά οι εντολές είναι εντολές...... - Οκ, ας ξεκινήσουμε , γιατί ήδη έχουμε αργήσει...... - Οκ, καταγράφουμε...... Διαδικασία εκτίμησης Δυνατοτήτων Ανθρωποειδών Βήμα 1 - Άνοιγμα εγκεφάλου.......... Οι δυό επιστήμονες με αργά αλλά σταθερά χέρια του έπιασαν το κεφάλι απο ένα συγκεκριμένο σημείο και το γύρισαν απαλά.... Ενα μικρό τρίξιμο ακούστηκε και το κεφάλι άνοιξε στα δύο. Απο μέσα ενα μικρό υδραυλικο πιεστικό ,σαν πιάτο , τους εφερε μπροστά στα μάτια τους κάτι που έμοιαζε με εγκέφαλο...... Μόνο που αυτό λαμπίριζε...... - Κοιτα ρε σύ πως ήταν οι πρώτοι τεχνητοί εγκέφαλοι που έφιαχναν τότε.... - Πρωτόγονη τεχνολογία αλλά καλή.....ε ? - Δεν καταλαβαίνω , αφού πάει για απόσυρση , τι το εξετάζουμε ? - Ελα φίλε μου , αφου το ξέρεις..... κανόνες.... Μπορεί κάτι να χρησιμοποιηθεί ξανά , βέβαια πράγμα δύσκολο για τεχνολογία τόσο παλιά - Τέλος πάντων ,σύνδεσε τον ανιχνευτή software..... Ο επιστήμονας με την άσπρη ρόμπα και τη μάσκα έφερε κοντα στο ανοιγμένο κεφάλι ένα περίεργο σπειροειδή σωλήνα και τον κόλλησε πάνω του..... Ακούστηκε ένας θόρυβος σαν αυτόν που κάνει η ηλεκτρική σκούπα όταν ρουφαει..... Ο άλλος επιστήμονας κοίταξε με σταθερό βλέμμα τον ηλεκτρονικό πίνακα που είχε μπροστά του σαν να ανέλυε τα δεδομένα που περνούσαν μπροστά του..... Ξαφνικά το βλέμμα του πάγωσε........... Τα μάτια του γούρλωσαν........ - Κλείστο.....κλείστο γρήγορα.......Γρήγορα ακούς........Πρέπει να προλάβουμε... Κλείστο...... Πως συνέβη αυτό ? Δεν το καταλαβαίνω !!!!! Πως είναι δυνατόοοοον !!!!!!!! Κλείστο , κλείστο γρήγορα !!!!! Οι φωνές του ήταν τόσο δυνατές , που στον χώρο , αυτόν τον ατέλειωτο χώρο ,όλα έμοιαζαν να είχαν παγώσει..... Απορημένα πρόσωπα κοίταγαν προς το μέρος του ανθρώπου με την λευκή μπλούζα που είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσει την παρτίδα...... - Το κλεισες ? το κλεισες ? Πές μου ότι πρόλαβες , πές μου.... - Έκανα ότι μπορούσα , το έκλεισα , το σταμάτησα .... Πάψε να φωνάζεις .... Τι συνέβη ....???? - Εκεί που κοίταγα τα δεδομένα που είχε στον εγκέφαλο του , τι είδα νομίζεις ? - Τι ? - Ο καταραμένος μπορούσε να ονειρευτεί ..... Καταλαβαίνεις ? Ονειρευόταν !!!! Δεν είχε προγραμματιστεί ποτέ για κάτι τέτοιο.... Τα ρομποτ δεν ονειρεύονται , δεν ελπίζουν , δεν προσδοκούν , όσο ανθρώπινα και αν φαίνονται.... Αυτός στα 20 χρόνια ανέπτυξε ρουτινες που δεν υπήρχαν..... Κατι σαν ιος..... ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ αν δεν τον προλάβαμε.... Καταλαβαίνεις τι μπορεί να γίνει στο σύστημα αν ολα τα άλλα ρομποτ αρχίσουν να ονειρεύονται ???? Και αν κάποιο απο αυτά ονειρευτεί πως είναι ελεύθερο ? Αν θελήσει να ξεφύγει απο τα τετριμμένα ?? Αυτα που εμείς το έχουμε βάλει να σκέφτεται ? ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΤΕ ?????? - Έχεις δίκιο !!!! Πω πω !! Τι να πώ , νομίζω πως το σταμάτησα ...... ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΡΕΜΟΠΑΙΞΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ....... ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΣΟΥΣΟΥΡΟ...... ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΟΛΛΗΣΑΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥΣ ΣΟ ΤΖΑΜΙ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΛΑ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΕ ΜΕ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ..... ΟΙ ΣΠΕΙΡΟΕΙΔΕΙΣ ΣΕΙΡΕΣ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ..... ΤΑ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΟΥΣ...... Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ.... ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ..... ΘΑ ΟΡΚΙΖΟΤΑΝ ΠΩΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ........ Edited December 4, 2013 by Mesmer 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 4, 2013 Share Posted December 4, 2013 Γεια σου, γιώργο. Μια χαρά είναι που την έβαλες έτσι, μπορούσες να βάλεις και αρχείο, ό,τι σε βολεύει. Κοίτα και τις άλλες που ε΄χυμε στη βιβλιοθήκη και θα καταλάβεις. Θα την διαβάσω την ιστορία σου, και θα σου αφήσω τη γνώμη μου, ή αργότερα σήμερα ή αύριο, αν δεν προλάβω. Καλώς ήρθες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted December 4, 2013 Share Posted December 4, 2013 Γιώργο, καλωσόρισες. Διάβασα την ιστορία σου και έχω να σου πω τα ακόλουθα: Η ιδέα έχει ενδιαφέρον. Όπως οι περισσότερες ιδέες, έτσι κι αυτή δεν είναι πρωτότυπη (γεγονός που δεν έχει και πολύ σημασία), αλλά δεν την εκμεταλλεύεσαι άσχημα. Φαίνεται όμως, ότι χρειάζεσαι πολλή δουλειά στον τρόπο γραφής σου. Η μορφή του κειμένου σου μοιάζει περισσότερο με e-mail, παρά με λογοτεχνικό κείμενο. Καλό είναι να αποφεύγεις να χρησιμοποιείς έντονη γραφή (bold), πολλά αποσιωπητικά, επαναλαμβανόμενα θαυμαστικά ή ερωτηματικά, και κεφαλαία. Κάθε πρότασή σου αποτελεί παράγραφο, πράγμα που είναι εντελώς λάθος. Επίσης, το ελληνικό ερωτηματικό είναι το ';' και όχι το '?'. Μέσα από την ιστορία που μας πρόσφερες φαίνεται ότι έχεις ιδέες. Αυτό είναι και το σημαντικότερο, η έμπνευση. Αν σου αρέσει να γράφεις, αν το μυαλό σου γεννάει συνεχώς ιδέες για ιστορίες του φανταστικού, τότε θα πρέπει να βελτιώσεις τον τρόπο γραφής σου. Δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και ακατόρθωτο. Βρες βιβλία που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και διάβασε. Δες πως γράφονται τα διηγήματα και τα μυθιστορήματα και ακολούθησε τη μορφή της γραφής τους, όχι το ξεχωριστό ύφος του κάθε συγγραφέα, αλλά τον σωστό τρόπο γραφής (ορθογραφία, σύνταξη και γραμματική). Αν θέλεις να διαβάσουν κάποιοι τα γραπτά σου, τότε οφείλεις κι εσύ να αφιερώσεις χρόνο στην ανάγνωση των γραπτών κάποιων άλλων. Η δομή της ιστορίας σου, ο τρόπος που έχτισες και παρουσίασες την ιστορία σου, είναι καλός. Έχες αρχή, μέση και τέλος, και αυτό είναι σημαντικό, γιατί φαίνεται ότι δίνεις στις ιδέες σου έναν σκελετό. Σε αυτό το φόρουμ θα βρεις πολλά εξαιρετικά διηγήματα, όπως και πολλούς που ασχολούνται με τη συγγραφή (ερασιτεχνικά, αλλά και επαγγελματικά), οι οποίοι θα είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν και να συμβουλέψουν. Επίσης θα βρεις και πολλά θέματα συζήτησης σχετικά με τη χρήση της γλώσσας και τη δημιουργία ιστοριών του φανταστικού. Από τη στιγμή που δε φοβάσαι να εκθέσεις ένα προσωπικό σου δημιούργημα και να δεχτείς καλοπροαίρετη κριτική, να είσαι σίγουρος ότι μόνο σε καλό θα σου βγει, και πού ξέρεις, ίσως λίγο καιρό αργότερα να μας προσφέρεις κάτι εξαιρετικό. Ελπίζω να βοήθησα. Καλή συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Papaggr Posted December 4, 2013 Author Share Posted December 4, 2013 Καλησπερα , ευχαριστώ , φυσικα και δεχομαι την καλοπροαιρετη κριτική , αλλωστε ερασιτέχνης ειμαι ..... εχω πολλα να μαθω ακομα....... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 5, 2013 Share Posted December 5, 2013 Τη διάβασα, και ομολογώ ότι ήταν πολύ καλύτερη από ό,τι περίμενα κοιτάζοντάς την αρχικά (αυτό πάει στα κακά νέα, παρακάτω). Το θέμα μού αρέσει πολύ, και κατάφερες να με κάνεις να νιώσω πάλι τα συναισθήματα που νιώθω σε τέτοιες σκηνές (εκεί, στο τέλος, στο εργαστήριο). Το άλλο καλό είναι ο ενθουσιασμός γι' αυτό που έγραψες, που είναι διάχυτος στο κείμενο και παρασέρνει τον αναγνώστη. Λίγο μόνο με έχασες εκεί με τον διάλογο με τον διευθυντή της εταιρίας, και πιο πριν, που σκεφτόταν τα προγράμματα που έφτιαχνε. Κατά τα άλλα, η ιστορία κύλησε νεράκι, ήθελα να διαβάσω παρακάτω, πράγμα πολύ, πολύ θετικό. Τα κακά νέα τώρα. Αυτό που έγραψες θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχες διαβάσει πέντε-δέκα βιβλία, για αρχή, όχι παραπάνω. Οι σκηνές, οι πληροφορίες και πώς μας τις δίνεις,όλα θα ήταν καλύτερα. Άλλο θέμα είναι η μορφή του κειμένου, που, όπως λέω και πιο πάνω, με προδιέθεσε άσχημα. Και είχα δίκιο, είναι κουραστική. Επίσης έβαζες αποσιωπητικά (οι τρεις τελίτσες, που πρέπει να είναι μόνο τρεις και όχι παραπάνω) αντί για κόμματα. Πάρα πολλά θαυμαστικά. Κουράζουν, αν σκεφτείς τι εκφράζουν. Το ξένο ερωτηματικό και τα bold είναι δυο πράγματα ακόμα που βάρυναν την όψη του. Όλα αυτά δείχνουν δημοσίευση σε φόρουμ και όχι λογοτεχνικό κείμενο. Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή στη βιβλιοθήκη, καλώς ήρθες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vanessa Van Hault Posted December 5, 2013 Share Posted December 5, 2013 Εύγε! Καλό είναι που υπάρχουν άτομα που θέλουν να σπάνε το κατεστημένο στον τρόπο γραφής! Απο μένα παίρνει Α+ αλλά θέλω να δω τα σκίτσα, πόσω μάλλον αν πιάνει το χέρι σου, ψάχνω άτομο να συνεργαστώ για μανγκα. Για οτι χρειαστείς μπορείς να μου στείλεις στο ίνμποξ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Papaggr Posted December 6, 2013 Author Share Posted December 6, 2013 Καλησπερα και πάλι , ευχαριστώ για τα νεα σχόλια . Θα υποβάλω σύντομα μια νεα ιστοριούλα όπου θα προσπαθήσω να αποφύγω τα λάθη της πρώτης. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι, οτι ο τρόπος γραφής ήθελε να δώσει μια διαφορετική διάσταση στο κείμενο. Για παράδειγμα τα bold ήταν για να αναδείξουν τους διαλόγους η τα κεφαλαία στο τέλος ήθελαν να δώσουν μια αίσθηση κορύφωσης στην ιστορία..... Επίσης τα πολλά κενα ενδιάμεσα επίσης ήθελαν να τονίσουν την διαφορετικότητα στίς σκηνές... Κάτι σαν διαφορετικά καρέ σε μια ιστοριούλα κόμιξ... (Ιδεατά πάντα). Είναι μια άποψη φυσικά , σαφώς και δεν έχω ιδιαίτερη πείρα και βεβαίως είμαι ερασιτέχνης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted December 6, 2013 Share Posted December 6, 2013 Καλώς ήρθες, Γιώργο, στο φόρουμ. Σε γενικές γραμμές το κείμενο σου μού άρεσε. Το θέμα δεν ήταν πρωτότυπο, αλλά το χειρίστηκες αρκετά καλά. Σίγουρα υπάρχουν πολλά σημεία που μπορούν να διορθωθούν. Κυρίως γλωσσικά και μορφολογικά. Ωστόσο, αν συνεχίσεις, την επίμονη και σκληρή δουλειά(γράψιμο και διάβασμα), θα τα βελτιώσεις. Σού εύχομαι καλή συνέχεια. Αναμένω να διαβάσω κι άλλα πράγματα από εσένα. Σ' ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Turambar Posted December 6, 2013 Share Posted December 6, 2013 Καλώς ήρθες στο forum, Γιώργο. Ελπίζω να ήρθες για να μείνεις. Το κείμενό σου παίζει με ιδέες χιλιοειπωμένες μεν, αλλά παρόλα αυτά ενδιαφέρουσες, τις οποίες μπορώ να πω ότι αξιοποιείς αρκετά καλά. Πέρα από την πλοκή όμως, το κείμενο σου δυστυχώς έχει ψεγάδια, κατά κύριο λόγο στη μορφή του. Τα περισσότερα μπορούν να διορθωθούν εύκολα, πάντως. Πρώτο και κυριότερο, τα σημεία στίξης. Ένα ερωτηματικό ή θαυμαστικό ανά πρόταση είναι υπέρ αρκετά, για παράδειγμα. Μια ματιά σε κάποιο βιβλίο γραμματικής ή ένα ψάξιμο στο internet θα σε βοηθούσε αρκετά σ' αυτόν τον τομέα. Αν είσαι σαν κι εμένα και βαριέσαι να διαβάζεις γραμματική, άνοιξε το πρώτο βιβλίο που θα βρεις μπροστά σου και διάβασέ το προσεκτικά, δίνοντας σημασία όχι στο περιεχόμενο, αλλά στη δομή του κειμένου. Πού αλλάζει παράγραφος; Πού μπαίνει θαυμαστικό και που θα μπορούσε να αποφευχθεί; Νομίζω πως θα σε βοηθήσει. Επίσης, θα ήταν καλό να χρησιμοποιείς μια πιο απλή γραμματοσειρά. Γενικά όσο πιο περίπλοκα είναι τα γράμματα σε ένα κείμενο, τόσο περισσότερη προσοχή δίνει ο εγκεφαλός μας στα σύμβολα παρά στο νόημά τους (σαν τα ηχητικά εφέ στα κόμικς, ένα πράγμα, που γίνονται κομμάτι της εικόνας) κι έτσι το κείμενο μπορεί να γίνει ενοχλητικό. Συγγνώμη αν σου τα λέω όλα αυτά λίγο απότομα, αλλά πραγματικά είναι κρίμα ένα κατά τα άλλα πολύ καλό κείμενο να προδιαθέτει αρνητικά τον αναγνώστη λόγω εμφάνισης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.