Ανάγκη για ταχύτητα

[Airbourne]

Όνομα Συγγραφέα: Χρήστος
Είδος: (επιστημονική φαντασία)
Βία; (Ναι)
Σεξ; (Όχι)
Αριθμός Λέξεων: 2999
Αυτοτελής; (Ναι) 
Σχόλια: (Γράφτηκε μέσα σε δυο μέρες και το απόλαυσα στο έπακρο... )
Αρχείο: (Ανάγκη για ταχύτητα..doc Ανάγκη για ταχύτητα..pdf)

[Loch Moors]

Γεια σου Χρήστο!

Την ιστορία σου τη διάβασα χωρίς να με κουράσει ή να με πετάξει έξω σε κανένα σημείο. Είναι απλά γραμμένη και κατανοητή πράγμα που νομίζω πως ταιριάζει πολύ στην εξιστόρηση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Ταυτόχρονα όμως έχει και μια αυξανόμενη ένταση όσο τα στοιχεία αποκαλύπτονται σιγά, σιγά. Οι σκηνές δράσης λειτούργησαν καλά, σίγουρα υπήρξαν σημεία που ένιωσα κι εγώ σα να είμαι πάνω σε μηχανή. Οκ, το "παιχνίδι" μεταξύ αυξομείωσης της έντασης και της αγωνίας σηκώνει βελτιώσεις, αλλά μου φαίνεται πως βελτίωσες αρκετά αυτό το κομμάτι (των σκηνών δράσης δλδ) που θεωρώ πως είναι δύσκολο να επιτευχθεί (προσωπικά τις αποφεύγω όπως, όπως!).

 

Γενικά, μου άρεσε ο τρόπος που χρησιμοποίησες την κεντρική ιδέα, μιας και μέσα από την ίδια ιστορία ο αναγνώστης νιώθει και τα υπέρ και τα κατά που μπορεί να εμπεριέχει μια έννοια όπως η ταχύτητα, χωρίς όμως να μας τα δίνεις με το "ζόρι" και ως δίδαγμα. Α, μια παρατήρηση όσο αναφορά στο σεναριακό κομμάτι είναι ότι στην ανάδρομη αφήγηση για το τι συνέβη στη γη, εγώ π.χ. θα έγραφα πιο συγκεκριμένα ότι το απαγορευτικό που βγήκε αφορούσε συγκεκριμένα την ιλιγγιώδη ταχύτητα στα τροχοφόρα μηχανοκίνητα της γης για τους λόγους που ανέφερες, γιατί μετά όπως είδαμε ιπτάμενα οχήματα υπήρχαν. 

 

Όσο αναφορά στους χαρακτήρες, πιστεύω πως οι πληροφορίες που παίρνουμε γι' αυτούς και ο τρόπος που τους παρουσιάζεις με κάλυψαν. Στην ιστορία που διάβασα αυτό περίμενα να κάνει ο πρωταγωνιστής ακόμα και χωρίς να διαβάσω κάποια εμβάθυνση στα κίνητρα ή στη ψυχοσύνθεσή του. Εκεί που λίγο έγινα πιο αρνητική ήταν στον χαρακτήρα του Γιώργου. Μιας και μας λες ότι είναι σχετικά νεαρής ηλικίας, μου φάνηκαν λίγο υπερβολικές οι αυθόρμητες φιλελεύθερες απόψεις του, ειδικά όντας γόνος κυβερνητικών στελεχών. Σα να αποτελεί και μια "ευκολία" δηλαδή ο Γιώργος, ώστε να μπορέσεις να δώσεις ίσως την ιδεολογική βάση σύμφωνα με την οποία έδρασε ο Λέανδρος στα νιάτα του.

 

Τέλος, όπως είπα και πριν η γραφή σου μου ταίριαξε πολύ σ' αυτό που διάβασα. Ακόμα και οι τεχνολογικές λεπτομέρειες που έβαλες δεν μπερδεύουν καθόλου... αν κάποιος είναι γνώστης τις κατανοεί, αν όχι (σαν εμένα καλή ώρα!) αντιλαμβάνεται το πλαίσιο επιστημονικής φαντασίας. Τους διαλόγους σου μονάχα νομίζω πρέπει να δουλέψεις λιγάκι, κι απ' ότι θυμάμαι ήταν παρατήρηση και σε άλλες ιστορίες που έχω διαβάσει. Θυμίζουν λιγάκι τη τηλεοπτική γλώσσα όπου πολλές φορές νιώθεις πως ο διάλογος είναι κάτι που οι ηθοποιοί αποστήθισαν και επαναλαμβάνουν.

 

Για να συνοψίσω, επαναλαμβάνω ότι σα σύνολο την απόλαυσα την ιστορία σου και νομίζω ότι παρά το σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο την έγραψες, είναι καλογραμμένη (α, σου ξεφεύγουν κάτι σημεία στίξης κλπ, αλλά δεν είναι και τόσο σημαντικό). Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια, πάντα οδηγώντας με υπευθυνότητα!

Edited January 6, 2014 by Σουσαμένια Άνοιξη

[Mesmer]

Αν και έγραψες την ιστορία μέσα σε λίγες μέρες, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Γραμμένη στρωτά και κατανοητά, διαβάζεται χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Απ' όσο πρόσεξα υπήρχαν μόνο ελάχιστα λαθάκια. Ο κόσμος που έφτιαξες είναι αρκετά ενδιαφέρων και προσεγμένος. Ίσως σε κάποια σημεία να ένιωσα ότι θα ήθελα λίγες περισσότερες πληροφορίες, αλλά αυτό έχει να κάνει πιο πολύ με το ότι ήμουν περίεργος για τα όσα συνέβαιναν κι όχι ότι μου έλειψε κάτι.

 

Επειδή, λοιπόν, μου άρεσε πολύ ο κόσμος σου, βρήκα κάπως αποκαρδιωτικό το φινάλε. Πάνω που άρχιζε η καλή δράση κι ήμουν έτοιμος να δω και να μάθω περισσότερα, μου το έκοψες πολύ απότομα. Πιστεύω ότι ο κόσμος σου έχει ό,τι χρειάζεται να ζητήσει μια ολοκληρωμένη περιπέτεια και μπορείς να του τη δώσεις όταν θα έχεις τον κατάλληλο χρόνο (και χώρο) για να ασχοληθείς μαζί του.

 

Αν είσαι λάτρης των μηχανών και της ταχύτητας να περάσεις μια βόλτα από τη Laguna Seca του mman, για μια πολύ διαφορετική σχέση ανθρώπου και μηχανής. Μια ιστορία που επίσης ξεχώρισε στους διαγωνισμούς του φόρουμ.

 

Καλή επιτυχία!

Edited January 6, 2014 by Mesmer

[gismofbi]

Στα συν:

  1)απλή και κατανοητή γλώσσα, γραμμένο χωρίς να κουράζει αλλά απεναντίας κατεβαίνει νεράκι η ανάγνωση του

  2)όντας και ο ίδιος μηχανόβιος βίωσα με τις ωραίες περιγραφές σου όλη την αδρεναλίνη των ηρώων σου και την απόλαυσα

  3)ωραίος ο μελλοντικός κόσμος που έχτισες

 

Στα μείον:

  1)δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση αλλά η ιστορία κύλισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι έφτασε σε ένα απότομο τέλος

  2)η ευκολία με την οποία ο Γιώργος αποφάσισε ότι θέλει την αρχαία μηχανή

  3)οι διάλογοι θέλουν λίγο δουλίτσα ακόμα

 

Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!

Edited January 6, 2014 by gismofbi

[Cassandra Gotha]

Λοιπόν ξέρεις ποια είναι η δυνατότερη αίσθηση που μου άφησε το διήγημα; Ότι δεν έχει καθόλου ανάγκη να είναι επιστημονικής φαντασίας. Δηλαδή, η ιδέα του θα μπορούσε να αναπτυχθεί και σε μία καθημερινή κοινωνία, όπου απλά θα είχε απαγορευτεί η ιλλιγιώδης ταχύτητα. Αν είχες αναπτύξει λίγο περισσότερο τη βιοσύνδεση αναβάτη-μηχανής, αν έπαιζε κάτι ακόμα με τη γη και την ανάγκη των πρωταγωνιστών να κατεβούν σ' αυτή, θα ήταν πιο σημαντικό το Ε.Φ. στοιχείο.

Εκτός του διαγωνισμού δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό το θέμα, φυσικά. Έτσι φαντάστηκες αυτή την ιστορία, έτσι την έγραψες. 

 

Κάτι μου λείπει από αυτήν, δεν ξέρω πώς να σου το πω... Δεν είναι ότι έχει προβλήματα, δεν βρίσκω να έχει, αλλά δεν έχει ούτε αυτό το κάτι παραπάνω που θα με κάνει να τη θυμάμαι. Δεν μου γαργάλισε ούτε τα συναισθήματα, ούτε τη φαντασία, ούτε τις σκέψεις, τους προβληματισμούς. Και κάτι από όλα αυτά περιμένω από ένα λογοτεχνικό κείμενο. 

[Lady Nina]

Αυτό που μου άρεσε πολύ στην ιστορία σου ήταν αυτά τα κομμάτια στα οποία περιέγραφες την αίσθηση που νιώθει κάποιος όταν τρέχει πάνω σε μια μηχανή. Είναι κάτι που δεν το έχω ζήσει προσωπικά -σε τόσο μεγάλη ταχύτητα, τουλάχιστον- και μου άρεσε που είχε την ευκαιρία να ζήσω κάτι τέτοιο, έστω και έτσι, αποστασιοποιημένα. Μου άρεσε επίσης πολύ και το όνομα της πολιτείας σου, Αντάρια. Υπέροχο!

 

Ωστόσο, υπάρχει ένα στοιχείο στην ιστορία που με πέταξε λίγο (έως και αρκετά) έξω. Αυτό είναι η χρονική διαφορά που έχεις βάλει ανάμεσα στις δύο αφηγήσεις. Δέκα χρόνια μού φαίνονται υπερβολικά λίγα για να έχει εκείνος ρυτίδες και δεκαεφτάχρονο εγγόνι και εκείνη, δέκα χρόνια πριν, να έχει κατάμαυρα μαλλιά. Αυτό βέβαια, μπορεί να είναι απλά μια δική μου λάθος εντύπωση. Κάτι άλλο που ίσως να θέλει αλλαγή, είναι ο συσχετισμός της ηλικίας του Γιώργου με τις αντιδράσεις του.

 

Τέλος, έχω μια απορία, που όμως δεν επηρεάζει τη γνώμη μου για την ιστορία. Οι αναβάτες των άλλων μηχανών είναι οι γιοι του ή τυχαίνει τα παιδιά του να έχουν το ίδιο όνομα με τους φίλους του ή μήπως διάβασα λάθος την παρακάτω φράση; "Γύρω του τα παιδιά του, ο Κώστας, ο Χρήστος και ο Λευτέρης και φυσικά ο εγγονός του ο Γιώργος και η μητέρα του."

 

Συνολικά, η ιστορία έχει μια πολύ καλή βάση, διαδραματίζεται σε έναν πολύ ενδιαφέροντα κόσμο, αλλά το διήγημα θα ήθελε μερικά χεράκια προκειμένου να βελτιωθεί σε κάποια σημεία, είτε ως προς την έκφραση είτε ως προς τη στίξη σε ελάχιστα σημεία.

 

Καλή επιτυχία, Χρήστο!

[Tiessa]

Μια ιστορία που κύλησε εύκολα και γρήγορα. Μου άρεσαν οι αλήθειες που αναδύονται για την ανάγκη κάποιων για ταχύτητα που δρα σαν ναρκωτικό.

Ενδιαφέρων και ο κόσμος που χτίζεις, με τα πάνω και τα κάτω του -κυριολεκτικά. Μου άρεσαν και οι σκηνές πάνω στις μηχανές, ένιωθα σαν να μου έπαιρνε κι εμένα τα μαλλιά ο αέρας.

Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε το τέλος. Κάπως μου χάλασε την εικόνα, χωρίς να μου είναι εύκολο να καταλάβω για ποιο λόγο. Ίως απλά να έφταιγε ότι δεν είχες πολύ χρόνο για να το επεξεργαστείς και να το φέρεις στο ίδιο επίπεδο του υπόλοιπου κειμένου ή ότι ήθελε λίγο περισσότερες λέξεις για να καταλάβουμε τις σχέσεις των ανθρώπων καθώς και το πήγαινε-έλα ανάμεσα στους δυο κόσμους.

[Διγέλαδος]

Εδώ θα συμφωνήσω με την Cassandra. Κάλλιστα θα μπορούσε να γραφτεί στο παρόν αυτό το διήγημα και ίσως να το απολάμβανα και περισσότερο. Επειδή έχω δυο προβλήματα: Και προσπαθώ να βρω μια προσωπική σύνδεση με τους ήρωες, αλλά και να καταλάβω αυτόν τον μελλοντικό κόσμο. Θα μπορούσα να αναλύσω κι άλλο τι με ενοχλεί στον ήρωα, αλλά δεν θέλω γιατί απ' ότι καταλαβαίνω είναι και κάπως προσωπικό το κείμενο. Η γραφή σου εννοείται ότι είναι στα συν +. Διάβασε όπως και δήποτε τη Laguna Seca του mman που λέει και ο Mesmer.

[Airbourne]

Προφανώς και δεν έχω το ταλέντο μέσα σε 3000 λέξεις να αναπτύξω όλα τα απαραίτητα συναισθήματα για τον αναγνώστη. Έγραψα μια ιστορία που μοιράζεται κάποια πράγματα αλλά δεν θεωρώ ότι κατάφερα να μεταφέρω σωστά αυτό που ήθελα. Σίγουρα αν οι λέξεις ήταν 3500 θα είχα μεγαλύτερο περιθώριο. Το απότομο τέλος, ήταν μια λύση ανάγκης στην προκειμένη περίπτωση, γιατί η πρόθεση μου ήταν να μεταφέρω την δράση στην ουράνια πολιτεία της Αντάρια. Κρατάω το κέρδος μιας ιστορίας που διαβάζεται χωρίς τεράστια νοηματικά λάθη -σε σχέση με παλιότερες προσπάθειες μου- έστω και με λίγες εικόνες δράσης ή συναισθημάτων. 

 

 

Μετά από μήνες ανάγνωσης διαφορετικών θεματικών και συγγραφικών πεδίων, κατάλαβα ότι ένας συγγραφέας πρέπει να είναι πρώτα απ' όλα αυστηρός με τον εαυτό του και την εργασία του για να έχει και το ανάλογο αποτέλεσμα. Καταρχήν θα πω ότι στη ιστορία αυτή δεν έδωσα την απαιτούμενη σημασία ως προς το περιεχόμενο και, όπως πολύ ορθά επισημάνθηκε, αυτή παρουσιάζει μερικές απλές περιγραφές κάποιων γεγονότων χωρίς στην ουσία να εμβαθύνει σε τίποτε από όλα: Ούτε στην ψυχοσύνθεση των ηρώων, ούτε στους λόγους που συμβαίνει το ένα και το άλλο. Αυτό προκαλεί δικαιολογημένα μια σύγχυση στον αναγνώστη που καλείται να κρίνει μια ιστορία 3000 λέξεων. Το ζητούμενο εδώ ήταν η συγγραφή μιας ιστορίας με θέμα την ιλιγγιώδη ταχύτητα. Περισσότερο λοιπόν στάθηκα σε αυτό και σε κάποιες τυπικές περιγραφές ενός μεταφορικού μέσου, που μπορεί να θεωρηθεί σίγουρα ότι προσεγγίζει αυτές τις ταχύτητες. Για την επιμέλεια, ας μη μιλήσω καλύτερα... Εκεί και έμεινα. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου αν θέλω να παρουσιάζω ολοκληρωμένες ιστορίες με κάποιο σχετικό βάθος, ώστε αυτές να προκαλούν κάποια τουλάχιστον ερωτήματα στον αναγνώστη για να τον έχουν σε εγρήγορση και να μη βαρεθεί.

 

Ως προς την επαναστατικότητα του Γιώργου...θεωρώ την ηλικία αυτή ίσως και από τα δεκαπέντε, την πιο επαναστατική σε διάθεση που μπορεί να έχει ένας νέος. Συνήθως εκεί μπορεί και έχει μια σχετική ικανότητα αναλυτικής σκέψης αλλά και μια ενεργητικότητα που τον εξαναγκάζει σε κάποιες, ας πούμε, ακρότητες.

 

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του sff.gr που όλα αυτά τα χρόνια κάνουν σπουδαία δουλειά, είτε με την κριτική και ανάγνωση των ιστοριών, είτε με τους διάφορους διαγωνισμούς. Πιστεύω την επόμενη φορά πως θα παρουσιάσω καλύτερη εικόνα. Καλή συνέχεια σε όλους.