Γενέθλια

[Papaggr]

Ενα μικρό σατυρικό ποιηματάκι , αφιερώνεται σε όλους τους λάτρεις της μουσικής

 

Όνομα Συγγραφέα:Γιώργος Παπαγεωργίου
Είδος ποιήματος:  σατυρικό
Αριθμός Στίχων:
Σχόλια:Ενα μικρό σατυρικό ποιηματάκι , αφιερώνεται σε όλους τους λάτρεις της μουσικής

 

Γενέθλια

 

Ο Dylan ψιθυρίζει "Ακόμα ένα καφέ",

οι Beach Boys με φιάχνουνε, σερφάρουνε στα μπλέ

με αγκαλιά τον Lennon φαντάστηκα ξανά,

ένα ωραίο κόσμο που όλα ειν΄σωστά

Μέσα στην παραζάλη μου έφτασε κι ο Garcia

με μια φούντα παρδαλή που φερε απ την Περσία

πίπα ειρήνης μου δωσε & μένα να φουμάρω

& μέσα απο τα σύννεφα τις έννοιες να σουτάρω.

 

Τράβηξα μιά και ξαφνικά , γνωστά φανήκαν όλα ,

κάπου στο βάθος έπαιζε κιθάρο ο Meola

τσιγγάνοι εμφανιστήκανε ,πιάσανε τα βιολιά,

το γλέντι εξεκίνησε και μοίραζα φιλιά

Ολοι αυτοί που άκουγα για χρόνια απο μακριά,

μπροστά μου εσταθήκανε σα νατανε στρατιά

κι ας ήταν άλλοι ζωντανοί κι άλλοι πεθαμένοι  

στο προσκλητήριο που κανα ήταν όλοι καλεσμένοι

 

Santana  ξάφνου ακούστηκε , υπόκωφα , βαριά

κάποια Μαρία φώναζε , με σάμπα και φωτιά

& ο χορός ξεκίνησε και συμμετείχαν όλοι ,

μες του μυαλού μου την γιορτή , βάρεσε το πιστόλι

Απόκριες δεν ήτανε , μα σερπαντίνες χίλιες

τον ουρανό σκεπάσανε σα νατανε ηλιαχτίδες

μπροστά μου οι Clash ρωτάγανε "να μείνω η να φύγω"

και όλοι οι Χίπις στην σειρά δουλεύανε στον Τρύγο.

 

Μαζί με τους Queen εχόρευα και γώ ,

το "ποιός πατάει την σκόνη" έψαχνα για να βρώ

και μέσα στην τρελλή νυχτιά φτάσαν κι οι Status Quo

με λίγα δωδεκάμετρα μας έφιαξαν ρυθμό

Μετά απο ώρα αρκετή , είχα πιά κουραστεί

και απο τους Stones  ζήτησα να κάνουν μιά αλλαγή

ο Jagger χαμογέλασε με το μεγάλο στόμα 

και άρχισε να τραγουδά "Angie"  για λίγο ακόμα

 

Οι Floyd  συνεχίσανε , φέρνοντας το διαμάντι

κι ο Gabriel  ψιθύριζε κρατώντας ένα γάντι

η μελωδία τύλιξε όλη μας την παρέα

το πάρτυ σαν προχώραγε , μου ήρθε μιά ιδέα

Να μενα λέει για πάντα εδώ , μες την τρελλή χαρά

με όλα αυτά που λάτρεψα κι έζησα χαλαρά

τα βράδια να τα πίνουμε παρέα με τον Rory  

κι οι γείτονες απέναντι να γίνονται βαπόρι.

 

Ολα τα ωραία κι όμορφα πρέπει να ζείς για λίγο

και να χεις και την δύναμη να λές "εγώ θα φύγω

μες της ρουτίνας την βουή θα ξαναπέσω αγάλι

κι όταν θα χω γενέθλια , θα τους φωνάξω πάλι