Themoth Posted January 24, 2014 Share Posted January 24, 2014 (edited) Όνομα Συγγραφέα: K.NomikosΕίδος ποιήματος:Αριθμός Στίχων: 25 -Παλιάτσος Μικρέ παλιάτσε σ` είδα χόρευες σε σημείο της πλατείας, πίσω από τ`άγαλμα της κόρης, φαγωμένο που `ναι απ΄τη σαπίλα. Πόσο αστείος μου φάνηκες. Τα μούτρα σου μπογιατισμένα μ` άσπρο και η μύτη σου η κόκκινη, ω πόσο γελοία! Μικρέ παλιάτσε, τα αδέσποτα δες που δε σ`αφήνουν το νούμερο σου να φτιάξεις. Τα φθαρμένα, decadent ρούχα που φοράς, κοίτα λαμανίζουν. Πλησίασα, αν θυμάσαι, σε ρώτησα πως την βγάζεις. Μου `πες , «Φίλε, γάμα τα». Το χέρι σου έδειξε ένα καπέλο ριγμένο χάμω. Μαύρο, γυρισμένο ανάποδα, γεμάτο μούχλα, σκόνη μα και άδειο. «Να ρε συ», είπες πάλι, «Λίγο αγάπη, και κάνα ψιλό για μια στάλα τζιν ή μπύρα.» Και κοίταξες αλλού. Το γκρίζο πεζοδρόμι, τη στάχτη που `πεφτε από ψηλά, τον κοσμάκη που προσπερνούσε και έφτυνε. Μικρέ παλιάτσε, αλήθεια τρέμεις. Να `ναι απ` το πιοτό τάχα, ή το κρύο; Το νούμερο σου δες, μετά βίας βγάζεις. Γέλασες. Το κοκκινάδι στο ζωγραφιστό χαμόγελο βάσταξε ζωηρά. Μα η μπογιά γύρω από τα μάτια και στα μάγουλα έδεσε με δάκρυ. Edited January 24, 2014 by K.Nomikos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.