Jump to content

Ο Φύλακας - Sarah Langan


Adicto

Recommended Posts

Ο Φύλακας, Σ.Λάνγκαν, εκδ Όξυ, σελ 368

 

Δεν ξέρω πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που διάβασα ένα τόσο καλό βιβλίο Τρόμου. Πραγματικά παγερό, "θανατερό" βιβλίο. Γυρνάς τις σελίδες και νιώθεις τη σκοτεινιά του να απλώνεται σαν κηλίδα μέσα σου και εσύ εκεί... να διαβάζεις αχόρταγα αυτή την αριστουργηματικά σχεδόν γραμμένη νουβέλα (Έλεος, αν γραφει ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ στο ντεμπούτο της...), να βυθίζεσαι στο καταθλιπτικό της σύμπαν προσμένοντας αυτό που θα ξεσπάσει στο τέλος. Γιατί στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αυτό γίνεται, η συγγραφέας μαεστρικά χτίζει το Σύμπαν και τους χαρακτήρες της (ολοζώντανους, απτούς, με την Τέχνη του Κινγκ και δίχως την φλυαρία του), σε βάζει στον κόσμο της, σε κάνει να νοιάζεσαι, να προσμένεις για το τί θα συμβεί καθώς οι νύξεις για ένα τέλος που έρχεται πληθαίνουν και η ένταση ανεβαίνει αργά και σταθερά. Και όταν αυτό έρθει, στο τελευταίο μέρος του βιβλίου... ε, τότε οι σελίδες ξερνάνε ζόφο. Φαίνομαι υπερ-ενθουσιασμένος; Είμαι. Ίσως όταν περάσει ο καιρός να κοιτάξω και εγώ αυτή την κριτική και να την θεωρησω υπερβολική. Προς ώρας παω να παραγγείλω ότι άλλο έχει εκδόσει.

 

Μειον; Για μένα προσωπικά κανένα. Δεν παραγνωρίζω όμως πως για κάποιον άλλο, κάποιον φαν των πιο "χαρντκορ" φάσεων, ίσως το βιβλίο φανεί αργό, βαρύ στην εξέλιξη του. Άλλωστε, όπως προείπα στα 3/4 του είναι ελάχιστες οι κλασσικές χόρορ σκηνές. Επίσης υποθέτω πως κάποιοι δεν ενθουσιάζονται για βιβλία με πολλούς χαρακτήρες.

 

Πολύ καλή δουλειά από τη Νίνα Μπούρη στη μετάφραση, μέτριο εξώφυλλο από Οξύ.

 

Βαθμολογία: 9 / 10 (Πριν το διαβάσω και θέλοντας φέτος να είμαιο πιο αυστηρός, έλεγα πως 10άρι θα πάρει μόνο ο ...Σατανάς ο ίδιος αν εκδόσει βιβλίο, το δε 9αρι ανήκει αξιωματικά και μόνο στον Λιγγότι. Κούνια που με κούναγε :devil2:)

Edited by Nihilio
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Νέα Αγγλία, 2005. Μικρή πόλη της οποίας το εργοστάσιο χαρτιού κλείνει. Παράλληλα η τρελή του χωριού τριγυρνάει, βλέπει το κακό στους συντοπίτες της (δεν υπάρχει νομίζω συμπαθητικός χαρακτήρας) και με το θάνατό της το κακό που στοιχειώνει την πόλη βγαίνει στην επιφάνεια.

 

Κλασικό βιβλίο τρόμου στα πρότυπα του Stephen King αλλά με έναν σύγχρονο αέρα που του δίνει μια ευχάριστη νότα φρεσκάδας. Αρκετοί χαρακτήρες που σκιαγραφούνται επιτυχημένα, λίγες σελίδες (μόλις 366) και μερικές πετυχημένες τρομοσκηνές με μία θα έλεγα θυλική προσέγγιση στο είδος (αν σας προβληματίζει αυτό, σκεφτείτε λίγο τον Αμαρτοβόρο της Messie με υπερφυσικό)

 

Όμως υπήρχαν σημεία που μου φάνηκε ότι το βιβλίο πλατείαζε και σε άλλα ότι έλειπαν πράγματα. Αξίζει το χρόνο σας θα έλεγα, η συγγραφέας έχει δικό της στυλ και γραφή (και ας θυμίζει King - και ποιος σύγχρονος συγγραφέας δεν τον θυμίζει) αλλά ενθουσιάστηκα σε λίγα σημεία και απογοητεύτηκα σε κάποια άλλα - κυρίως στο τρίτο μέρος του βιβλίου που το βρήκα λίγο αντικλιματικό.

Link to comment
Share on other sites

Το βιβλίο το διάβασα πέρυσι τον Σεπτέμβριο και σχόλιο άφησα στο τόπικ Project 13, αλλά για να μην χαθεί το βάζω και δω:

 

Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψε η Σάρα Λάνγκαν και προφανώς είναι η πρώτη μου επαφή με το έργο της. Οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες, από την μια μου άρεσε η γραφή, σίγουρα η Λάνγκαν ξέρει να γράφει, να πλάθει χαρακτήρες και να φτιάχνει ατμόσφαιρα, σκοτεινή, μαύρη και άραχνη, αλλά από την άλλη η ιστορία γενικά με κούρασε κάπως και ήθελα επιτέλους να τελειώσει για ν'αρχίσω ένα άλλο βιβλίο. Πεδίο δράσης είναι μια μικρή πόλη κάπου στο Μέιν, το Μπέντφορντ. Το εργοστάσιο χαρτοποιίας μόλις έκλεισε, αφήνοντας στον δρόμο πολλούς ανθρώπους χωρίς δουλειά. Η βροχή δείχνει να είναι ασταμάτητη. Τα χημικά του εργοστασίου έχουν επηρεάσει αρνητικά το περιβάλλον, σκοτώνοντας αρκετά ψάρια και ζώα και επιβαρύνοντας την υγεία τόσο των εργαζομένων του εργοστασίου όσο και των κατοίκων γενικά. Αλλά το πιο αξιοσημείωτο είναι η νεαρή Σούζαν Μάρλεϊ, η τρελή του χωριού θα λέγαμε, μια διαταραγμένη και κωφή πόρνη, που κυκλοφορεί δίχως νόημα στους δρόμους και μπαίνει στις σκέψεις των κατοίκων, στοιχειώνοντας τους με όνειρα βίας και τρόμου. Θα έλεγε κανείς ότι το Μπέντφορντ είναι στοιχειωμένο, καταραμένο και ότι δεν θα έπρεπε να ζει άνθρωπος σε μια τέτοια πόλη. Η Σούζαν δείχνει να περιμένει κάτι, κάτι που θα είναι ο απόλυτος εφιάλτης για τους κατοίκους της πόλης που δεν θα καταφέρουν να φύγουν γρήγορα. Το βιβλίο γενικά παίρνει μέτριες κριτικές, στο goodreads 3.21 στα 5 με 900 αξιολογήσεις, στο amazon 3.3 με 100 αξιολογήσεις και στο librarything 2.94 με 360, κάτι που αναδεικνύει τις αδυναμίες του βιβλίου. Από άποψη γραφής είναι μια χαρά, η ατμόσφαιρα σαφώς πολύ καλή, οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες αν και πάρα πολλοί, αλλά σαν βιβλίο τρόμου δεν θα έλεγα ότι με τρόμαξε, σίγουρα στο τέλος που άρχισε το πανηγύρι γεύτηκα λίγο υπερφυσικό τρόμο, αλλά γενικά το βιβλίο έπασχε από έλλειψη σκηνών τρόμου. Θα ήθελα η πλοκή να είναι κάπως πιο συγκεκριμένη, οι χαρακτήρες που να έδινε μεγαλύτερη προσοχή η συγγραφέας λιγότεροι, οι σκηνές τρόμου περισσότερες και η συγγραφέας να μην αργούσε να πει αυτό που ήθελε να πει. Τότε σίγουρα θα έβαζα ένα καλύτερο βαθμό από το εφτά που του βάζω τώρα. Επιγραμματικά: Καλή πρώτη προσπάθεια, αλλά κάποια πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα. Το βιβλίο το βρήκα σε τέλεια κατάσταση στο Μοναστηράκι, με πέντε ευρώ, οπότε δεν βγήκα χαμένος όπως και να'χει. 7/10

 

 

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Το αγορασα απο το Παζαρι στην Τσιμισκη. Για να δουμε αμα λεει τιποτα..

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ολοκλήρωσα τον Φύλακα, και για να πω την αλήθεια δεν ενθουσιάστηκα. 

 

Η πλοκή έχει αναφερθεί παραπάνω. Η γραφή της Langan είναι πολύ καλή, με αποτέλεσμα το βιβλίο να διαβάζεται πολύ εύκολα. Χτίζει όμορφα τους χαρακτήρες, αλλά προσωπικά μου φάνηκαν αδιάφοροι. Και επειδή ακριβώς θέλει να χτίσει τους (αρκετούς) χαρακτήρες, αργεί να μπει στο ζουμί. Η κλιμάκωση όταν έρχεται είναι καλή αλλά σχετικά υποτονική.

 

Αξίζει να το διαβάσει κανείς, να περάσει ευχάριστα την ώρα του. Αν μιλάγαμε για ταινίες, θα έλεγα "άλλη μια κλασσική αμερικανιά τρόμου", αλλά στην τελική γούστα είναι αυτά. Για ντεμπούτο πάντως έχει κάνει πολύ καλή δουλειά.

 

7/10 από εμένα και εις ανώτερα 

Link to comment
Share on other sites

Δεν το ήξερα ότι υπάρχει τόπικ για αυτό το βιβλίο. Το διάβασα κι εγώ μέσα στο 2015 και το σχόλιο που είχα γράψει είναι:

 

Εντάξει, μοιάζει με Stephen King, όπως λέει το οπισθόφυλλο, με πολλές καθημερινές λεπτομέρειες για τους χαρακτήρες που δίνουν πειστικότητα, αλλά παραείναι αμερικανιά και κυρίως αργεί τόσο πολύ να μπει στο (υπερφυσικό) ψητό, στο "γιατί τα διηγούμαστε όλα αυτά;" που βαρέθηκα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Το τελείωσα με το ζόρι, γιατί για ακόμα μια φορά δεν άκουσα το ένστικτό μου και δεν λυπήθηκα τον περιορισμένο αναγνωστικό μου χρόνο. Βαρετό. Χαοτική γραφή, σε σημεία δεν έβγαζα κανένα νόημα. Όπως είπε και η wordsmith, τι με νοιάζουν όλα αυτά; Καμία, μα καμία σχέση με Κινγκ, εκτός του ότι βρισκόμαστε στο Μέιν. Ευτυχώς, ήταν δώρο του αδελφού μου και μάλιστα από παζάρι! :p

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..