Καλημέρα Μάγδα

[thefwoc]

Όνομα Συγγραφέα: Αλέξανδρος Αγγελόπουλος[/size]
Είδος: Επιστημονική Φαντασία[/size]
Βία; Όχι[/size]
Σεξ; Όχι[/size]
Αριθμός Λέξεων: 1850[/size]
Αυτοτελής; Ναι [/size]
Σχόλια: [/size]Σχολιάστε ελεύθερα ακόμα και αν έχετε τα πιο άσχημα σχόλια να πείτε

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στην μοίρα, στο πεπρωμένο. Δεν μπορείς να αποφύγεις αυτό που έρχεται. Ακόμα και αν γνωρίζεις το μέλλον μπορείς να παρατείνεις μια κατάσταση αλλά δεν μπορείς να την διατηρήσεις για πάντα λένε. Δυστυχώς για αυτούς κάνουν λάθος. Όλα μπορούν να συμβούν, όλα είναι πιθανά. Εγώ έχω γεννηθεί με το χάρισμα να μπορώ να δω όλα αυτά τα πιθανά που αφορούν την ζωή μου. Ανάμεσα σ’ αυτά τα πιθανά επιλέγω αυτά που με βολεύουν. Εγωιστικό; Ναι, αλλά ποιός δεν θα δρούσε εγωιστικά αν είχε την δική μου ικανότητα;

            Από το προηγούμενο βράδυ γνωρίζω τι θα συμβεί οποιαδήποτε στιγμή και αν ξυπνήσω το επόμενο πρωί. Όταν συγκεντρωθώ σε μια συγκεκριμένη κατάσταση της ζωής μου μπορώ να δω και να επιλέξω μια συγκεκριμένη διαδρομή για κάμποσα χρόνια. Αρκεί μόνο να γνωρίζω την κατάσταση.

            Από νωρίς στην εφηβική μου ζωή αναγνώρισα την ικανότητα μου και επέλεξα την πιο εύκολη και λιγότερο επώδυνη διαδρομή για μένα. Θα μπορούσα να είχα σπουδάσει κάμποσα πράγματα και να είχα γίνει αρκετά καλός στην εξειδίκευση μου αλλά υπάρχει πολύ πιο εύκολος τρόπος να αποκτήσεις τα προς το ζην όταν έχεις την δική μου ικανότητα. Ο τζόγος, τα τυχερά παιχνίδια. Έχω την δυνατότητα να δω το αποτέλεσμα στο ποντάρισμα μου χωρίς την χρήση κάποιου αναγνωρίσιμου μέσου από τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου. Γι’ αυτούς είναι καθαρά θέμα τύχης. Είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στο κόσμο χωρίς κανένα στοιχείο να αποδεικνύει το αντίθετο.

            Επιλέγοντας να κερδίσω κάποια συνεχόμενα εθνικά λαχεία θα είχα πιο γρήγορα πολλά κέρδη αλλά θα τραβούσα πολύ περισσότερο το ενδιαφέρον του κόσμου και το αποτέλεσμα θα ήταν να κλειστώ σε κάποιο εξεταστικό κέντρο, μην αμφιβάλετε αυτό ήταν το μέλλον μου, οπότε επέλεξα την πιο διακριτική κατάσταση των καζίνο.  Έγινα γρήγορα γνωστός στο χώρο και σε πολλά καζίνο μου είχε απαγορευτεί η είσοδος αλλά δεν μπορούσαν να με κατηγορήσουν για κάτι καθώς πραγματικά δεν μπορούσα να μετρήσω φύλλα ούτε είχα κάποια ικανότητα που θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν. Ήμουν απλά πολύ μα πάρα πολύ τυχερός.

            Μου φαίνεται πάρα πολύ παράξενο πώς οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται τόσο πολύ όταν τους προσφωνείς με το όνομα τους όταν δεν σε έχουν γνωρίσει ποτέ. Για μένα οι άνθρωποι με τους οποίους έρχομαι σε επαφή ποτέ δεν ήταν άγνωστοι. Έχουν προηγηθεί πολύ τρόποι προσέγγισης πριν επιλέξω τον πιο αποτελεσματικό προς το συμφέρον μου. Αν είχατε την δικιά μου ικανότητα θα βλέπατε ότι είναι πολύ πιο εύκολο να γνωρίσετε ένα άνθρωπο απλώς χαιρετίζοντας τον και λέγοντας το όνομα σας.

            Ίσως επίσης  να σκέφτεστε ότι ένας άνθρωπος με την δική μου ικανότητα θα μπορούσε να ασκήσει εύκολα εξουσία πάνω στους συνανθρώπους του. Θα μπορούσε να ασχοληθεί με την πολιτική και να δημιουργήσει ένα είδος αυτοκρατορίας. Για να σας προλάβω έχω επιλέξει να πεθάνω από φυσικά αίτια.

            Από την αρχή σας είπα ότι έχω φερθεί εγωιστικά οπότε είναι αλήθεια ότι έχω εκμεταλλευτεί πολύ την ικανότητα μου, ειδικά απέναντι στο αντίθετο φύλο. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι άντρες του πλανήτη θα ήθελαν να έχουν την ικανότητα μου. Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να πω σε οποιαδήποτε κοπέλα για να την φέρω στο κρεβάτι μου ή καλύτερα έχω, έστω και νοητά,  «ζήσει» το αποτέλεσμα της πρώτης ατάκας και όχι μόνο. Γνωρίζω από πριν τι θα πρέπει να πω για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά θέλω να σας πω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολο από ότι σκεφτόμαστε όλοι μας. Αρκεί να είστε ο εαυτός σας και ειλικρινείς.

 Σημαντικό κομμάτι όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις που θα ήθελα να σας αναφέρω είναι και η ομοφυλία. Δεν θα σας κρύψω ότι το έχω «ζήσει» και αυτό. Έχω εκμεταλλευτεί πλήρως την ικανότητα μου, αυτό είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει «παραφύση». Εμείς οι ίδιοι είμαστε η φύση, ότι κάνουμε εμείς είναι μέρος της φύσης. Εμένα καθαρά προσωπικά και αισθησιακά δεν με ικανοποίησε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιον άλλο συνάνθρωπο μου που έχει επιλέξει κάποιες άλλες χωροχρονογραμμές, η ομοφυλία  δεν θα τον οδηγήσει στην συναισθητική και ανθρωπιστική ολοκλήρωση. Γνωρίζω ότι στο κοινωνικό σύνολο η παραπάνω πρόταση ακούγεται εύκολη, με την δική μου ικανότητα, καθώς το αποτέλεσμα της οποιαδήποτε πράξης μου γίνεται γνωστή μονάχα σε μένα αλλά εγώ γνωρίζω το μέλλον μην το ξεχνάτε.

Σήμερα θα επιλέξω να πάω στο καζίνο με τον ηλεκτρικό. Αν χρησιμοποιήσω το αμάξι μου θα έχει πολύ κίνηση. Ένας άνθρωπος ή ένα όν, αν προτιμάτε, με την δικιά μου ικανότητα δεν έχει αρκετή υπομονή. Επιβιβάζομαι στο τρίτο βαγόνι έπειτα από τέσσερεις τυχαίες επιλογές, εκεί υπάρχει ελεύθερη θέση δίπλα στο παράθυρο στη φορά του ηλεκτρικού. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Πολλές φορές «ζω» συζητήσεις με τους συνταξιδιώτες μου χωρίς αυτοί να έχουν καμία ανάμνηση. Δίπλα μου κάθετε μια πολύ όμορφη μελαχρινή κοπέλα. Της έπιασα κουβέντα. Οι τρεις πρώτες μου προσπάθειες είναι άκαρπες. Με δυσκολεύει σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει. Οι προσπάθειες μου να παρουσιαστώ σαν κάτι το οποίο δεν είμαι δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα οπότε αποφασίζω να είμαι σχεδόν πλήρως ειλικρινής μαζί της.

Αν κατεβώ στην στάση μου δεν θα την ξαναδώ ποτέ. Δεν κατεβαίνω. Συνεχίζουμε να συζητάμε. Νιώθω τόσο άνετα μαζί της που θα μπορούσα να της εκμυστηρευτώ τα πάντα για μένα. Καθώς συζητάμε εγώ, αν και δεν είμαι καθόλου περήφανος γι’ αυτό, παρακολουθώ τις πιθανές εξελίξεις μαζί της.

Δεν υπερβάλω, με την όμορφη, αδύνατη μελαχρινή κοπέλα νιώθω ότι ταιριάζαμε. Τα μικρά αμυγδαλωτά της μάτια με ταξιδεύουν. Μου λέει ότι στην επόμενη στάση θα πρέπει να κατέβει. Επιλέγω να της πω, αν και ψέματα, ότι και εγώ εκεί θα κατέβω. Στην αποβάθρα του σταθμού πριν αποχαιρετιστούμε της ζητάω το τηλέφωνο της. Δέχεται. Μου το δίνει.

Την επόμενη μέρα το μοναδικό πράγμα που σκέφτομαι είναι να την πάρω τηλέφωνο. Η καλύτερη επιλογή είναι να εκφράσω τα συναισθήματα μου, να ισορροπήσω τον εγωισμό μου και να την καλέσω. Αυτό κάνω. Αργεί να απαντήσει στην κλίση μου. Αρχίζω και νιώθω άβολα. Το κλείνω. Λάθος επιλογή, αλλαγή επιλογής. Το αφήνω να χτυπά, μου το κλείνει αυτή. Έπειτα από λίγο με καλεί η ίδια και μου εξηγεί ότι ήταν με τον καθηγητή της και δεν μπορούσε να μου μιλήσει. Είχε καταλάβει ότι ήμουν εγώ. Νιώθω υπέροχα. Μου λέει ότι θα με καλέσει αυτή αργότερα για να μιλήσουμε πιο άνετα.

Το βράδυ βγαίνουμε για ποτό. Δεν χρειάζεται να κάνω καμία αλλαγή στις επιλογές μου, όλα είναι υπέροχα. Συζητάμε για τα πάντα χωρίς κανένα ενδοιασμό. Είμαι έτοιμος να της εκμυστηρευτώ την ικανότητα μου. Την φοβίζει, αλλαγή. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.

Παύω να χρησιμοποιώ την ικανότητά μου όταν είμαι μαζί της. Την εντυπωσιάζει η τύχη μου αλλά φοβάμαι να της εξηγήσω το γιατί. Αποφασίζω να μην ξαναχρησιμοποιήσω την ικανότητα μου όσον αφορά αυτή. Είναι η πρώτη φορά που έχω πραγματική σχέση. Έτσι αισθάνονται άραγε όλοι οι ερωτευμένοι; Πολύ άβολο αλλά συνάμα ευχάριστα ανατριχιαστικό συναίσθημα. Κάθε μέρα ανυπομονώ για το τηλεφώνημα της.

 Η σχέση μας έχει πολλά προβλήματα αλλά έχω επιλέξει να μην ξαναχρησιμοποιήσω την ικανότητα μου για να τα λύσω. Θέλω να αφεθώ, όσο τραγικό και αν ακούγεται, στην τύχη, την μοίρα.

Έχουμε πολύ καιρό τώρα σχέση θα πρέπει να της εξηγήσω την ικανότητα μου όποιο και είναι το αποτέλεσμα. Ξέρω ότι μπορώ να το αλλάξω αλλά έχω επιλέξει να μην το κάνω. Εύχομαι να με δειχτεί, δεν πιστεύω ότι θα μπορέσω να δεχτώ την απόρριψη. Δεν έχω ζήσει ποτέ  κάτι αρνητικό και πόσο μάλλον να το  αποδεχτώ. Κάτι εκπληκτικό όμως γίνεται. Καθώς προσπαθώ να της εξηγήσω, με διακόπτει και μου λέει ότι το έχει καταλάβει. Ξέρει τι μπορώ να κάνω και αυτό που την κρατάει κοντά μου είναι το γεγονός ότι τόσο καιρό δεν την έχω χρησιμοποιήσει απέναντι της. Γεμάτος απορία την ρωτάω πως το γνωρίζει αυτό και μου απαντά με πλήρης ειλικρίνεια ότι δεν το γνωρίζει, αυτό είναι σίγουρο, αλλά το αισθάνεται.

Δεν άργησε πολύ να καρποφορήσει η αγάπη μας. Σε όλες τις φωτογραφίες του γάμου μας εκείνη είναι με μια τεράστια κοιλιά. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Ίσως είναι καλύτερο να δείτε τις φωτογραφίες, νομίζω θα είμαι το απόλυτο παράδειγμα του «χαζομπαμπά».

Το πρώτο παιδί είναι αγόρι. Θέλω όμως και ένα μικρό κοριτσάκι. Έχω την ικανότητα να το αποκτήσω, σίγουρα, αλλά έχω επιλέξει προ πολλού να μην την χρησιμοποιήσω. Ευτυχώς είμαι τυχερός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο παράξενα αισθάνομαι όταν το λέω αυτό.

Δεν περιγράφω κανένα παραμύθι αλλά η οικογενειακή μας διαβίωση είναι παραδειγματική. Εκείνη γνωρίζει πραγματικά να αγαπά, εγώ έμαθα και τα παιδιά μας νομίζω είναι βγαλμένα από τηλεοπτική σειρά. Κάθε μέρα είναι μια βόλτα στην παιδική χαρά, μια γιορτή, ένα πάρτι όπως θα έλεγαν τα παιδιά.

Στα δεύτερα γενέθλια της μικρής Αρετής εκείνη αρρώστησε. Αρρώστησε βαριά. Αρχικά νομίσαμε ότι δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Δεν μπορεί να περπατήσει καλά και βλέπει θολά. Πήγαμε στο νοσοκομείο. Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσω την ικανότητα μου.  Αρχικά οι γιατροί δεν διέγνωσαν κάτι  αλλά έπειτα από εκτεταμένες εξετάσεις διαγνώστηκε καρκίνος. Σε προχωρημένο στάδιο. Ο καρκίνος έχει ήδη κάνει μετάσταση από τους πνεύμονες στον εγκέφαλο. Μου ζητά να μην κάνω κάτι, θα το ξεπεράσουμε.  Οι γιατροί είναι απόλυτα ξεκάθαροι απέναντι μου. Θα κάνουμε ότι μπορούμε αλλά μην έχετε πολλές ελπίδες μου λένε. Δύο με τρείς μήνες είναι το μέγιστο.

Δεν το βάζουμε κάτω, προσπαθούμε για το καλύτερο. Αρχικά οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές. Όλα πάνε καλά. Τα παιδιά δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει. Αυτό ίσως είναι και καλό. Πολύ πιθανό να πρέπει να γίνει εγκεφαλική εγχείρηση. Αν και τρομοκρατημένη εκείνη έχει πολύ περισσότερο θάρρος από εμένα. Πάντα είναι πιο δυνατή από εμένα ανεξάρτητα από το γεγονότος ότι ο παθών είναι πολύ πιο γενναίος από τον περίγυρό του.

Δεν έχουν περάσει δύο μήνες από την σωστή διάγνωση και το βράδυ ενώ κοιμόμαστε αγκαλιά, την ακούω να αγκομαχά. Αδυνατώ να κοιμηθώ. Την ρωτάω άμα χρειάζεται κάτι. Δεν απαντά. Σηκώνομαι από το κρεβάτι. Δεν είναι δυνατόν να μείνει στο σπίτι. Πρέπει αμέσως να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο. Καλώ το ασθενοφόρο ενώ η μικρή Αρετή έχει ξυπνήσει. Μαζί με την μικρή Αρετή και τον τραυματιοφορέα την βάζουμε στο ασθενοφόρο και πάω μαζί της στο νοσοκομείο. Φτάνοντας στα επείγοντα του νοσοκομείου και βλέποντας την ο ιατρός καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει. Ο ιατρός με κοιτά με ένα θανατηφόρο βλέμμα απογοήτευσης. Μπορώ να το αλλάξω σκέφτομαι. Μπορώ να την πάω για εξετάσει πολύ πιο νωρίς. Μπορούμε να το προλάβουμε, έχω άπειρο χρόνο.

Μέσα στο πόνο της με άρπαξε από το χέρι. Δεν το περίμενα. Είναι τρομερά αδυνατισμένη. Φαίνονται τα κόκκαλα της τόσο στα πόδια της όσο και στο θώρακα της. Ακόμα και έτσι είναι πανέμορφη. Δεν θέλω να την χάσω. Δεν πρέπει να την χάσω. Μπορώ να την σώσω. Με κοιτά όμως με ένα βλέμμα όλο απαίτηση και μου ψιθυρίζει βήχοντας.

• Μην αλλάξεις τίποτα! Με ακούς τίποτα!...Τίποτα….

Σήμερα θα επιλέξω να πάω στο καζίνο με τον ηλεκτρικό. Αν χρησιμοποιήσω το αμάξι μου θα έχει πολύ κίνηση. Ένας άνθρωπος ή ένα όν, αν προτιμάτε, με την δικιά μου ικανότητα δεν έχει αρκετή υπομονή. Επιβιβάζομαι στο τρίτο βαγόνι έπειτα από τέσσερεις τυχαίες επιλογές, εκεί υπάρχει ελεύθερη θέση δίπλα στο παράθυρο στη φορά του ηλεκτρικού. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Πολλές φορές «ζω» συζητήσεις με τους συνταξιδιώτες μου χωρίς αυτοί να έχουν καμία ανάμνηση. Δίπλα μου κάθετε μια πολύ όμορφη μελαχρινή κοπέλα. Δεν μπορώ να κρατηθώ, βάζω τα κλάματα.

• Τι έπαθες; Μου λέει η μελαχρινή κοπέλα.
• Καλημέρα Μάγδα. Της απαντώ προσπαθώντας να συγκρατηθώ.

Edited February 15, 2014 by thefwoc

[Cyrano]

Σου επισυνάπτω κάποια σχόλια και παρατηρήσεις επί του κειμένου - νομίζω ότι θα σε βοηθήσουν περισσότερο.

Καλημέρα Μάγδα - σχόλια, παρατηρήσεις.doc

[Lady Nina]

Καλησπέρα!

 

Συμφωνώ απόλυτα με τις παρατηρήσεις του Cyrano. Αν ληφθούν υπ' όψιν, νομίζω το κείμενο θα απογειωθεί.

 

Όπως και να έχει όμως, είναι πολύ συγκινητική ιστορία. Μου άρεσε πολύ, τη διάβασα σαν νεράκι.

 

Καλή συνέχεια!

[thefwoc]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δύο σας Cyrano και Lady Nina για τα καλά σας λόγια.

 

Σήμερα κιόλας θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες διορθώσεις βάση των παρατηρήσεων σου Cyrano, ευχαριστώ και πάλι που ασχολήθηκες.

 

Έχω ανάγκη τέτοιων παρατηρήσεων αν θέλω να βελτιωθώ.

[thefwoc]

Έχει περάσει αρκετός καιρός αλλά δεν έχω ξεχάσει τις παρατηρήσεις και έχει αλλαχτεί λίγο η ιστορία αλλά ποτέ δεν την πόσταρα. Δυστυχώς δεν με αφήνει να κάνω edit το αρχικό ποστ οπότε θα την ξαναποστάρω εδώ.

 

 

 

 

           Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στην μοίρα, στο πεπρωμένο. Δεν μπορείς να αποφύγεις αυτό που έρχεται. Ακόμα και αν γνωρίζεις το μέλλον μπορείς να παρατείνεις μια κατάσταση αλλά δεν μπορείς να την διατηρήσεις για πάντα λένε. Δυστυχώς για αυτούς κάνουν λάθος. Όλα μπορούν να συμβούν, όλα είναι πιθανά. Εγώ έχω γεννηθεί με το χάρισμα να μπορώ να δω όλα αυτά τα πιθανά που αφορούν την ζωή μου. Ανάμεσα σ’ αυτά τα πιθανά επιλέγω αυτά που με βολεύουν. Εγωιστικό; Ναι, αλλά ποιός δεν θα δρούσε εγωιστικά αν είχε την δική μου ικανότητα;

            Από το προηγούμενο βράδυ γνωρίζω τι θα συμβεί οποιαδήποτε στιγμή και αν ξυπνήσω το επόμενο πρωί. Όταν συγκεντρωθώ σε μια συγκεκριμένη κατάσταση της ζωής μου μπορώ να δω και να επιλέξω μια συγκεκριμένη διαδρομή για κάμποσα χρόνια. Αρκεί μόνο να γνωρίζω την κατάσταση.

            Από νωρίς στην εφηβική μου ζωή αναγνώρισα την ικανότητα μου και επέλεξα την πιο εύκολη και λιγότερο επώδυνη διαδρομή για μένα. Θα μπορούσα να είχα σπουδάσει κάμποσα πράγματα και να είχα γίνει αρκετά καλός στην εξειδίκευση μου αλλά υπάρχει πολύ πιο εύκολος τρόπος να αποκτήσεις τα προς το ζην όταν έχεις την δική μου ικανότητα. Ο τζόγος, τα τυχερά παιχνίδια. Έχω την δυνατότητα να δω το αποτέλεσμα στο ποντάρισμα μου χωρίς την χρήση κάποιου αναγνωρίσιμου μέσου από τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου. Γι’ αυτούς είναι καθαρά θέμα τύχης. Είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στο κόσμο χωρίς κανένα στοιχείο να αποδεικνύει το αντίθετο.

            Επιλέγοντας να κερδίσω κάποια συνεχόμενα εθνικά λαχεία θα είχα πιο γρήγορα πολλά κέρδη αλλά θα τραβούσα πολύ περισσότερο την προσοχή του κόσμου και το αποτέλεσμα θα ήταν να κλειστώ σε κάποιο ερευνητικό κέντρο, μην αμφιβάλετε ότι αυτό ήταν το μέλλον μου, οπότε επέλεξα την πιο διακριτική κατάσταση των καζίνο.  Έγινα γρήγορα γνωστός στο χώρο και σε πολλά καζίνο μού είχε απαγορευτεί η είσοδος αλλά δε μπορούσαν να με κατηγορήσουν για κάτι καθώς πραγματικά δε μπορούσα να μετρήσω φύλλα ούτε είχα κάποια ικανότητα που θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν. Ήμουν απλά πολύ, μα πάρα πολύ τυχερός.

            Μου φαίνεται πάρα πολύ παράξενο πώς οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται τόσο πολύ όταν τους προσφωνείς με το όνομα τους όταν δεν σε έχουν γνωρίσει ποτέ. Για μένα οι άνθρωποι με τους οποίους έρχομαι σε επαφή ποτέ δεν ήταν άγνωστοι. Έχουν προηγηθεί πολύ τρόποι προσέγγισης πριν επιλέξω τον πιο αποτελεσματικό προς το συμφέρον μου. Αν είχατε την δικιά μου ικανότητα θα βλέπατε ότι είναι πολύ πιο εύκολο να γνωρίσετε ένα άνθρωπο απλώς χαιρετίζοντας τον και λέγοντας το όνομα σας.

            Ίσως επίσης  να σκέφτεστε ότι ένας άνθρωπος με την δική μου ικανότητα θα μπορούσε να ασκήσει εύκολα εξουσία πάνω στους συνανθρώπους του. Θα μπορούσε να ασχοληθεί με την πολιτική και να δημιουργήσει ένα είδος αυτοκρατορίας. Για να σας προλάβω έχω επιλέξει να πεθάνω από φυσικά αίτια.

            Από την αρχή σας είπα ότι έχω φερθεί εγωιστικά οπότε είναι αλήθεια ότι έχω εκμεταλλευτεί πολύ την ικανότητα μου, ειδικά απέναντι στο αντίθετο φύλο. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι άντρες του πλανήτη θα ήθελαν να έχουν την ικανότητα μου. Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να πω σε οποιαδήποτε κοπέλα για να την φέρω στο κρεβάτι μου ή καλύτερα έχω, έστω και νοητά,  «ζήσει» το αποτέλεσμα της πρώτης ατάκας και όχι μόνο. Γνωρίζω από πριν τι θα πρέπει να πω για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πριν αποκτήσω πλήρη έλεγχο της ικανότητας μου δυσκολευόμουν να κάνω νέες γνωριμίες. Λίγο το άγχος, λίγο η ντροπή και σίγουρα ο φόβος της απόρριψης με κρατούσαν πίσω. Σήμερα με την εμπειρία που έχω αποκτήσει τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Αρκεί να είμαι ο εαυτός μου και ειλικρινής, γεγονός που ακόμα και τώρα πολλές φορές με φοβίζει.

            Σήμερα θα επιλέξω να πάω στο καζίνο με τον ηλεκτρικό. Αν χρησιμοποιήσω το αμάξι μου θα έχει πολύ κίνηση. Ένας άνθρωπος ή ένα όν, αν προτιμάτε, με την δικιά μου ικανότητα δεν έχει αρκετή υπομονή. Επιβιβάζομαι στο τρίτο βαγόνι έπειτα από τέσσερεις τυχαίες επιλογές, εκεί υπάρχει ελεύθερη θέση δίπλα στο παράθυρο στη φορά του ηλεκτρικού. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Πολλές φορές «ζω» συζητήσεις με τους συνταξιδιώτες μου χωρίς αυτοί να έχουν καμία ανάμνηση. Δίπλα μου κάθεται μια πολύ όμορφη μελαχρινή κοπέλα. Της πιάνω κουβέντα. Οι τρεις πρώτες μου προσπάθειες είναι άκαρπες. Με δυσκολεύει σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει. Οι προσπάθειες μου να παρουσιαστώ σαν κάτι το οποίο δεν είμαι δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα οπότε αποφασίζω να είμαι σχεδόν πλήρως ειλικρινής μαζί της.

          Αν κατεβώ στην στάση μου δεν θα την ξαναδώ ποτέ. Δεν κατεβαίνω. Συνεχίζουμε να συζητάμε. Νιώθω τόσο άνετα μαζί της που θα μπορούσα να της εκμυστηρευτώ τα πάντα για μένα. Καθώς συζητάμε εγώ, αν και δεν είμαι καθόλου περήφανος γι’ αυτό, παρακολουθώ τις πιθανές εξελίξεις μαζί της.

          Δεν υπερβάλω, με την όμορφη, αδύνατη μελαχρινή κοπέλα νιώθω ότι ταιριάζουμε. Τα μικρά αμυγδαλωτά της μάτια με ταξιδεύουν. Μου λέει ότι στην επόμενη στάση θα πρέπει να κατέβει. Επιλέγω να της πω, αν και ψέματα, ότι και εγώ εκεί θα κατέβω. Στην αποβάθρα του σταθμού πριν αποχαιρετιστούμε της ζητάω το τηλέφωνο της. Δέχεται. Μου το δίνει.

         Την επόμενη μέρα το μοναδικό πράγμα που σκέφτομαι είναι να την πάρω τηλέφωνο. Η καλύτερη επιλογή είναι να εκφράσω τα συναισθήματα μου, να ισορροπήσω τον εγωισμό μου και να την καλέσω. Αυτό κάνω. Αργεί να απαντήσει στην κλίση μου. Αρχίζω και νιώθω άβολα. Το κλείνω. Λάθος επιλογή, αλλαγή επιλογής. Το αφήνω να χτυπά, μου το κλείνει αυτή. Έπειτα από λίγο με καλεί η ίδια και μου εξηγεί ότι ήταν με τον καθηγητή της και δεν μπορούσε να μου μιλήσει. Είχε καταλάβει ότι ήμουν εγώ. Νιώθω υπέροχα. Μου λέει ότι θα με καλέσει αυτή αργότερα για να μιλήσουμε πιο άνετα.

          Το βράδυ βγαίνουμε για ποτό. Δεν χρειάζεται να κάνω καμία αλλαγή στις επιλογές μου, όλα είναι υπέροχα. Συζητάμε για τα πάντα χωρίς κανένα ενδοιασμό. Είμαι έτοιμος να της εκμυστηρευτώ την ικανότητα μου. Την φοβίζει, αλλαγή. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.

         Παύω να χρησιμοποιώ την ικανότητά μου όταν είμαι μαζί της. Την εντυπωσιάζει η τύχη μου αλλά φοβάμαι να της εξηγήσω το γιατί. Αποφασίζω να μην ξαναχρησιμοποιήσω την ικανότητα μου όσον αφορά αυτή. Είναι η πρώτη φορά που έχω πραγματική σχέση. Έτσι αισθάνονται άραγε όλοι οι ερωτευμένοι; Πολύ άβολο αλλά συνάμα ευχάριστα ανατριχιαστικό συναίσθημα. Κάθε μέρα ανυπομονώ για το τηλεφώνημα της.

           Η σχέση μας έχει πολλά προβλήματα αλλά έχω επιλέξει να μην ξαναχρησιμοποιήσω την ικανότητα μου για να τα λύσω. Θέλω να αφεθώ στην τύχη, την μοίρα.

           Έχουμε πολύ καιρό τώρα σχέση θα πρέπει να της εξηγήσω την ικανότητα μου όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Ξέρω ότι μπορώ να το αλλάξω αλλά έχω επιλέξει να μην το κάνω. Εύχομαι να με δειχτεί, δεν πιστεύω ότι θα μπορέσω να δεχτώ την απόρριψη. Ποτέ  δεν επέλεξα κάτι το οποίο να μην είναι προς το συμφέρον μου πόσο μάλλον να το αποδεχτώ. Κάτι εκπληκτικό όμως γίνεται. Καθώς προσπαθώ να της εξηγήσω, με διακόπτει και μου λέει ότι το έχει καταλάβει. Ξέρει τι μπορώ να κάνω και αυτό που την κρατάει κοντά μου είναι το γεγονός ότι τόσο καιρό δεν την έχω χρησιμοποιήσει απέναντι της. Γεμάτος απορία την ρωτάω πώς το γνωρίζει. Μου εξηγεί ότι κάθε φορά που είναι δίπλα μου και χρησιμοποιώ την ικανότητα μου το αισθάνεται. Τον πρώτο καιρό που ήμασταν μαζί δεν ένιωθε τίποτα αλλά τους τελευταίους μήνες όταν βρισκόταν μαζί μου στο καζίνο, τις περισσότερες φορές που κέρδιζα, αισθανόταν σαν να την έχει πάρει ο ύπνος και ξυπνά απότομα. Κοιτάζοντας το ρολόι της όμως έβλεπε ότι δεν είχε περάσει ο χρόνος. Αρχικά δεν έδωσε σημασία όταν όμως αυτό ξεκίνησε να συμβαίνει και σε άλλες επιλογές μου, όταν βρισκόταν δίπλα μου, συνειδητοποίησε ότι δεν ήμουν απλώς τυχερός. Είχε αποφασίσει όμως να μην πει τίποτα μέχρι να σιγουρευτεί ότι δεν χρησιμοποιώ την ικανότητά μου απάνω της ή της το αποκαλύψω ο ίδιος. Είναι μία από τις πιο δύσκολες βραδιές της σχέσης μας, δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά τόσο εκτεθειμένος.

          Δεν άργησε πολύ να καρποφορήσει η αγάπη μας. Σε όλες τις φωτογραφίες του γάμου μας εκείνη είναι με μια τεράστια κοιλιά. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Ίσως είναι καλύτερο να δείτε τις φωτογραφίες, νομίζω είμαι το απόλυτο παράδειγμα του «χαζομπαμπά».

         Το πρώτο παιδί είναι αγόρι. Θέλω όμως και ένα μικρό κοριτσάκι. Έχω την ικανότητα να το αποκτήσω, σίγουρα, αλλά έχω επιλέξει προ πολλού να μην την χρησιμοποιήσω. Ευτυχώς είμαι τυχερός. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο παράξενα αισθάνομαι όταν το λέω αυτό.

         Δεν περιγράφω κανένα παραμύθι αλλά η οικογενειακή μας διαβίωση είναι παραδειγματική. Εκείνη γνωρίζει πραγματικά να αγαπά, εγώ έμαθα και τα παιδιά μας νομίζω είναι βγαλμένα από τηλεοπτική σειρά. Κάθε μέρα είναι μια βόλτα στην παιδική χαρά, μια γιορτή, ένα πάρτι όπως θα έλεγαν τα παιδιά.

          Στα δεύτερα γενέθλια της μικρής Αρετής εκείνη αρρώστησε. Αρρώστησε βαριά. Αρχικά νομίσαμε ότι δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Δεν μπορεί να περπατήσει καλά και βλέπει θολά. Πήγαμε στο νοσοκομείο. Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσω την ικανότητα μου.  Αρχικά οι γιατροί δεν διέγνωσαν κάτι  αλλά έπειτα από εκτεταμένες εξετάσεις διαγνώστηκε καρκίνος. Σε προχωρημένο στάδιο. Ο καρκίνος έχει ήδη κάνει μετάσταση από τους πνεύμονες στον εγκέφαλο. Μου ζητά να μην κάνω κάτι, θα το ξεπεράσουμε.  Οι γιατροί είναι απόλυτα ξεκάθαροι απέναντι μου. Θα κάνουμε ότι μπορούμε αλλά μην έχετε πολλές ελπίδες μου λένε. Δύο με τρείς μήνες είναι το μέγιστο.

           Δεν το βάζουμε κάτω, προσπαθούμε για το καλύτερο. Αρχικά οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές. Όλα πάνε καλά. Τα παιδιά δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει. Αυτό ίσως είναι και καλό. Πολύ πιθανό να πρέπει να γίνει εγκεφαλική εγχείρηση. Αν και τρομοκρατημένη εκείνη έχει πολύ περισσότερο θάρρος από εμένα. Πάντα είναι πιο δυνατή από εμένα.

Δεν έχουν περάσει δύο μήνες από την σωστή διάγνωση και το βράδυ ενώ κοιμόμαστε αγκαλιά, την ακούω να αγκομαχά. Αδυνατώ να κοιμηθώ. Την ρωτάω άμα χρειάζεται κάτι. Δεν απαντά. Σηκώνομαι από το κρεβάτι. Δεν είναι δυνατόν να μείνει στο σπίτι. Πρέπει αμέσως να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο. Καλώ το ασθενοφόρο ενώ η μικρή Αρετή έχει ξυπνήσει. Μαζί με την μικρή Αρετή και τον τραυματιοφορέα την βάζουμε στο ασθενοφόρο και πάω μαζί της στο νοσοκομείο. Φτάνοντας στα επείγοντα του νοσοκομείου και βλέποντας την ο ιατρός καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει. Ο ιατρός με κοιτά στα μάτια απογοητευμένος. Μπορώ να το αλλάξω σκέφτομαι. Μπορώ να την πάω για εξετάσεις πολύ πιο νωρίς.

Μέσα στο πόνο της με άρπαξε από το χέρι. Δεν το περίμενα. Είναι τρομερά αδυνατισμένη. Φαίνονται τα κόκκαλα της τόσο στα πόδια της όσο και στο θώρακα της. Ακόμα και έτσι είναι πανέμορφη. Δεν θέλω να την χάσω. Δεν πρέπει να την χάσω. Μπορώ να την σώσω. Με κοιτά όμως με ένα βλέμμα όλο απαίτηση και μου ψιθυρίζει βήχοντας.

    - Μην αλλάξεις τίποτα! Με ακούς τίποτα!...Τίποτα….

 

    Σήμερα θα επιλέξω να πάω στο καζίνο με τον ηλεκτρικό. Αν χρησιμοποιήσω το αμάξι μου θα έχει πολύ κίνηση. Ένας άνθρωπος ή ένα όν, αν προτιμάτε, με την δικιά μου ικανότητα δεν έχει αρκετή υπομονή. Επιβιβάζομαι στο τρίτο βαγόνι έπειτα από τέσσερεις τυχαίες επιλογές, εκεί υπάρχει ελεύθερη θέση δίπλα στο παράθυρο στη φορά του ηλεκτρικού. Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο. Πολλές φορές «ζω» συζητήσεις με τους συνταξιδιώτες μου χωρίς αυτοί να έχουν καμία ανάμνηση. Δίπλα μου κάθετε μια πολύ όμορφη μελαχρινή κοπέλα. Δεν μπορώ να κρατηθώ, βάζω τα κλάματα.

- Τι έπαθες; Μου λέει η μελαχρινή κοπέλα.

- Καλημέρα Μάγδα. Της απαντώ προσπαθώντας να συγκρατηθώ.

 

 

 

Καλημέρα Μάγδα.docx

[Cassandra Gotha]

Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι θέλω μόνο να σου εκφράσω μια ειλικρινή γνώμη, και όχι να σε απογοητεύσω.

 

Διάβασα την ιστορία σου, και βρήκα αδύναμο το αποτέλεσμα, αλλά όχι γιατί δεν την έγραψες καλά: απλά είναι από αυτές που χρειάζονται πιο αναλυτική προσέγγιση.

 

 

Αρκεί να είμαι ο εαυτός μου και ειλικρινής, γεγονός που ακόμα και τώρα πολλές φορές με φοβίζει.

 

Πιστεύω ότι αυτή η φράση περικλείεει όλο το πρόβλημα του πρωταγωνιστή, όλη του την ύπαρξη. Δηλαδή, ποιος είναι; Ξέρει κι ο ίδιος; Πολύ καλό, και ήθελε ανάλυση, δηλαδή γεγονότα, να τον δούμε ότι, τελικά, μάλλον δεν ξέρει ποιος είναι στην πραγματικότητα, κι αυτό οφείλεται στην κατάχρηση της ικανότητάς του. Δεν ζει τη ζωή του, τζογάρει πάνω της.

 

Αυτός ο άνθρωπος είναι κάτι το εξαιρετικό, και οι δυνατότητες αλλά και οι αδυναμίες της ιδιαιτερότητάς του δεν προλαβαίνουν να αναπτυχθούν σε ένα τόσο μικρό διήγημα.

Πώς και δεν τον κατάλαβε κανείς; Ή μήπως τον κατάλαβε, αλλά αυτός γύρισε πίσω στον χρόνο και τον απέφυγε (τον συγκεκριμένο άνθρωπο), ή τον προσέγγισε διαφορετικά; Μόνο η Μάγδα ένιωσε αυτό το περίεργο συναίσθημα; Και, τελικά, τι ακριβώς κάνει; Βλέπει το μέλλον, τις επιλογές, ή ξαναγυρνάει και τον χρόνο πίσω;

Πολλά ερωτήματα.

 

Κάτι άλλο: δεν πιστεύω ότι ένας νέος άνθρωπος θα προτιμούσε να πεθάνει. Ιδίως ένας γονέας. Δεν θα ήθελε με τίποτα να αφήσει το παιδί του με αυτό το τραύμα, να τον χάσει σε τόσο μικρή ηλικία. Άρα, εδώ έχουμε μία μεγάλη αδυναμία του κειμένου, γιατί η επιλογή της Μάγδας δεν πείθει ως αληθοφανής. Αν είχες γράψει περισσότερα γι' αυτήν πριν, για το πώς έβλεπε αυτή την ικανότητα, για το ότι μπορεί να φοβόταν ότι τα πράγματα θα πήγαιναν στραβά, και ίσως να το πλήρωναν τα παιδιά τους, ή μπορεί να ήταν θρησκόληπτη, ή κάτι άλλο που να δικαιολογεί μία τέτοια τρομερή απόφαση, τότε ναι.

 

 

Φυσικά το διάβασα νεράκι, αλλά αυτό δεν είναι πάντα καλό. Θέλω να πω, εντάξει, μου κέντρισες το ενδιαφέρον από την αρχή, ήθελα να διαβάσω μέχρι το τέλος, και το κείμενο δεν έχει προβλήματα σύνταξης και έκφρασης. Όλα καλά μέχρι εδώ. Αρα, είσαι έτοιμος για το επόμενο στάδιο:  να με κάνεις (όχι εμένα, προσωπικά ) να αισθανθώ πράγματα, γιατί δεν πρόλαβα. Δεν πρόλαβα να έρθω κοντά με τους πρωταγωνιστές σου, να τους νοιαστώ, και οι ιστορίες αυτού του είδους στα συναισθήματα που θα προκαλέσουν ποντάρουν. 

Το ότι την ξαναδούλεψες είναι για 'μένα στα πολύ θετικά.

 

Καλή συνέχεια!

Edited November 16, 2014 by Cassandra Gotha

[thefwoc]

Να με απογοητευσεις;! Το αντίθετο! Το γεγονός και μόνο οτι ασχολήθηκες με την ιστορία μου και έκανες μια τόσο καλή κριτική με ενθουσιάζει!

 

Σε Ευχαριστώ πολύ πολύ!

 

Συμφωνώ με αυτά που λες. Δεν θα έπρεπε να είναι τόσο μικρή η ιστορία ήθελε περισσότερη ανάλυση αλλά κάθε φορά που ξεκινάω να μεγαλώσω μια ιστοριά νομίζω ότι πλατιάζω και χάνει λίγο την "ταχύτητα" της. Όπότε σιγά σιγά προσπαθώ να βελτιώνομαι.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο για την συμπεριφορά της Μάγδας θα πρέπει να εξηγηθεί αλλά και η ικανότητα του "φίλου μας" ο οποίος δεν γυρνάει το χρόνο πίσω, μπορεί όμως νοητά και ταξιδεύει πάνω σε χωροχρονικές γραμμές ανάλογα με τις επιλογές του. Όλη λοιπόν η ιστορία από την στιγμή που συναντά την Μάγδα είναι στο μυαλό του. Τα συναισθήματα και οι φυσικοί πόνοι που νιώθει όμως είναι κανονικοί γι αυτόν.Ξέρει επίσης ποια είναι η αρχική του χωροχρονική γραμμή που αμα κάνει κάτι πραγματικό δεν μπορεί να την αλλάξει ποτέ! Θα μπορούσε να πει κανένας ότι ουσιαστικά σταματάει τον χρόνο κάνει τις επιλογές του αλλά όταν τον αφήσει να κυλήσει δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα! και ξέρει ότι η παραμικρή αλλαγή από αυτό που έχει δει μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Τελος πάντων.

 

Όταν καταφέρω να αποκτήσω λίγο χρόνο θα ξανασχοληθώ με την ιστορία με βάση τα δικά σου ερωτήμα γτ τα βρίσκω τρομερά εύστοχα.

 

Μακάρι κάποια μέρα να καταφέρω να κάνω τον οποιοδήποτε διαβάζει τις ιστορίες μου να αισθανθει κάτι!

 

και πάλι Ευχαριστώ! 

[Nirgal]

Όπως και οι προηγούμενοι αναγνώστες. έτσι κι εγώ δεν δυσκολεύτηκα να διαβάσω την ιστορία σου. Σίγουρα βοήθησε και το γεγονός ότι είναι σχετικά μικρή, αλλά καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον. Επίσης θα συμφωνήσω κι εγώ με τις παρατηρήσεις του Cyrano.

 

Όμως...

 

- Κατά τη γνώμη μου, αν και η ιδέα σου δεν είναι πρωτότυπη (αν δεν έχεις δει την ταινία Next με τον Nicolas Cage, σου προτείνω ανεπιφύλακτα να τη δεις), έχει πράγματι πολύ ζουμί, αλλά ο τρόπος που επιλέγεις να την αναπτύξεις, την αδικεί.

Σχετικά με την πρωτοτυπία μιας ιδέας μην ανησυχείς, αφού υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται πως ό,τι ήταν να ειπωθεί, έχει ήδη ειπωθεί. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται μια ιδέα, και εκεί έγκειται πλέον η πρωτοτυπία. Και εκεί ακριβώς έχει πρόβλημα το διήγημά σου (πάντα κατά τη γνώμη μου). Η ιστορία θα εκτοξευόταν, αν αντί να μας δίνεις απλώς τις σκέψεις του ήρωά σου, μας παρουσίαζες γεγονότα. Όπως πάρα πολλοί θα σου πούνε εδώ μέσα (και όχι μόνο εδώ μέσα): show don't tell. Προσωπικά, όταν πρωτογνώρισα την παρέα του sff, πριν μερικά χρόνια, μερικοί-μερικοί (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) μου τα έκαναν τούμπανο με αυτό το "δείξ' το μας, μη μας το λες". Ακόμα έχω τις διαφωνίες μου για κάποια διηγήματά μου (για ένα ειδικά, το οποίο ακόμα απαιτεί Δικαιοσύνη ), αλλά σε γενικές γραμμές αυτός είναι ένας πολύ βασικός κανόνας, ο οποίος, όταν τηρείται, δυναμώνει το διήγημα (χωρίς να σημαίνει ότι είναι απαράβατος).

Η συμβουλή μου είναι να ξαναγράψεις από την αρχή την ιστορία σου, παρουσιάζοντας τον αβάφτιστο ήρωά σου, συστήνοντάς τον στους αναγνώστες μέσα από έναν διάλογο (δώσ' του ένα όνομα, αλλιώς δεν θα αποκτήσει ποτέ φάτσα στη φαντασία μας), και αποκαλύπτοντας τις ικανότητές του μέσα από τις πράξεις και την καθημερινότητά του.

Οφείλω να σε προειδοποιήσω ότι η ταινία που σου αναφέρω, ήδη έχει κάνει πολύ καλή δουλειά επάνω σε αυτήν την ιδέα, και, αν δεν θέλεις να σου πούνε ότι 'έκλεψες', θα πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να μας δώσεις κάτι ξεχωριστό.

 

- Όπως ήδη σου ανέφερε κι ο Cyrano χρειάζεται προσοχή στους χρόνους των ρημάτων και σε κάποια ορθογραφικά. Πέρα από αυτό όμως, καλό θα ήταν να προσέξεις και μερικά ακόμα πραγματάκια στον τρόπο που χρησιμοποιείς τη γλώσσα.

Πιο αναλυτικά:

Κάνεις χρήση των εισαγωγικών χωρίς λόγο. Όταν ο ήρωάς σου λέει ότι έχει "ζήσει" τα πιθανά σενάρια που τον περιμένουν, δεν χρειάζεται να το τοποθετείς σε εισαγωγικά. Ο ήρωάς σου, βάσει της ικανότητάς του, έχει ζήσει πραγματικά κάθε μία από αυτές τις εξελίξεις και γι' αυτό θα μπορούσε να επιλέξει, αν το επιθυμούσε (όπως μας λες στην πρώτη έκδοση του διηγήματός σου) την ομοφυλοφιλία.

Βέβαια, εσύ γράφεις "ομοφυλία" (ομόφυλος = ομοιότητα φυλής ή γένους, αντώνυμο =  ετερόφυλος), κάτι το οποίο έχει εντελώς διαφορετική έννοια από την "ομοφυλοφιλία", λέξη την οποία χρειάζεσαι (εκτός κι αν ο ήρωάς σου μπορεί να αλλάζει φύλο ή/και φυλή, οπότε η ιστορία σου αποκτάει επιπλέον ενδιαφέρον ). Ο Cyrano προφανώς δεν σου ζητούσε να αφαιρέσεις αυτήν την παράγραφο από το κείμενό σου, αλλά να προσέξεις τι έγραψες. Εξάλλου είναι μία πολύ καλή ιδέα, και προσφέρει πολύ ενδιαφέρουσες προοπτικές για να εξερευνήσεις, αν και όταν θελήσεις να δουλέψεις περισσότερο με το πόνημά σου.

Γράφεις "ιατρός" αντί για γιατρός. Εντάξει, δεν είναι λάθος, αλλά πλέον είμαστε στον 21ο αιώνα και η δημοτική έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας.

Χρησιμοποιείς τον ειδικό σύνδεσμο "ότι" αντί της αντωνυμίας "ό,τι" σε διάφορα σημεία, όπως: Θα κάνουμε ότι μπορούμε αλλά μην έχετε πολλές ελπίδες μου λένε. Σε αυτήν την πρόταση το "ότι" πρέπει να αντικατασταθεί με το "ό,τι". Ίσως σου ακούγεται υπερβολικό, ίσως να νομίζεις ότι αυτό που σου ζητάω αναιρεί ό,τι σου είπα λίγο πιο πάνω σχετικά με τη χρήση της δημοτικής (πρόσεξε πώς χρησιμοποιώ τις δύο λέξεις στην πρόταση που μόλις διάβασες. Ο ειδικός σύνδεσμος "ότι" μπορεί να αντικατασταθεί με τον επίσης ειδικό σύνδεσμο "πως". Προσπάθησε να αντικαταστήσεις τις δύο λέξεις με τον σύνδεσμο "πως" και θα καταλάβεις γιατί δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον "ότι" αντί του "ό,τι" και τούμπαλιν), αλλά δεν είναι το ίδιο. Το "'ο,τι" δεν είναι κατάλοιπο της καθαρεύουσας, αλλά απόλυτα χρήσιμο στοιχείο της γλώσσας μας το οποίο δυστυχώς τείνει να εξαφανιστεί, όχι γιατί είναι αχρείαστο, αλλά γιατί οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι αγνοούν τον ορθό τρόπο χρήσης του (ίσως ακόμα και την ύπαρξή του).

Στην ίδια πρόταση (Θα κάνουμε ότι μπορούμε αλλά μην έχετε πολλές ελπίδες μου λένε.) θα έπρεπε να έχεις χρησιμοποιήσει εισαγωγικά, αφού ο ήρωάς σου αναφέρει επί λέξη όσα του είπαν οι γιατροί. Δηλαδή: "Θα κάνουμε ότι μπορούμε αλλά μην έχετε πολλές ελπίδες" μου λένε.

 

Μην τρομάξεις με όσα σου γράφω. Είναι πράγματα τα οποία διορθώνονται πολύ εύκολα. Τη μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός ότι έχεις τη διάθεση να γράψεις και να σκαρφιστείς ιδέες.

 

Καλή συνέχεια.

[Ιρμάντα]

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες. Δε θα μπορούσα, για την ακρίβεια, να συμφωνήσω περισσότερο. Δουλειά στη γλώσσα, γραμματικά/ ορθογραφικά, και καλύτερο στήσιμο της ιστορίας. Η ιδέα σου έχει δυναμική και θα μπορούσε να απογειωθεί.

Το τέλος επίσης μου άρεσε. Και με συγκίνησε.

Καλή συνέχεια!