Write-off επί του καναπέως

[Tiessa]

Με αίμα και ιδρώτα, δηλώνω ότι ίσως μέχρι το τέλος της μέρας να έχω το πρώτο draft.

Αλλά θα χρειαστεί πολλά λουσίματα και χτενίσματα για να δει το φως του τόπικ.

Άρα, καλά πάμε για Κυριακή.

Edited May 22, 2014 by Tiessa

[DinoHajiyorgi]

Η Κυριακή θα είναι μια δύσκολη, επαγγελματικά, μέρα για μένα. Δουλεύω από το σπίτι για μια εφημερίδα που θα βγάλει φύλλο τη Δευτέρα. Ο υπολογιστής μου είναι παλιός, σέρνεται και κολάει. Είμαι μέσα στο άγχος, που δεν το χειρίζομαι καλά, και ή θα αναρτήσω την ιστορία μου από πολύ νωρίς το πρωί, να μην έχω να το σκέφτομαι, ή τρίτος και τελευταίος προς μεσάνυχτα πλευρά. Εντάξει; Ζητώ συγνώμη για τις επεξηγήσεις, ήδη ξεκινούν οι πρώτες μου κρύες σταγόνες ιδρώτα. Σας ευχαριστώ.

[nikosal]

Εγώ πάλι θα είμαι χαλαρός.

 

 

Δεν θέλω όμως να σας αγχώσω, ε;

Edited May 23, 2014 by nikosal

[Tiessa]

Από μένα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για την ώρα της ανάρτησης. Αυτό δα θα μου έλλειπε, που έκοψα κι έραψα όλες τις προθεσμίες στα μέτρα μου.

Και πάλι σας ευχαριστώ, καλοί μου κύριοι

 

Edit: Οπότε, κάπως έτσι τη βλέπω τη σειρά:

 

Η Άρτεμις περιμένει

για τον

Μακρύ Δρόμο σε Κόκκινο Δάσος

όπου θα παίξει με το

Χώμα και θα αφεθεί στα Όνειρα.

Edited May 24, 2014 by Tiessa

[nikosal]

Εδώ ανεβάζουμε;

[Tiessa]

Εδώ ανεβάζουμε;

 

Συνήθως δεν ανεβαίνουν στις βιβλιοθήκες τα κείμενα, με τις ανάλογες ενδείξεις και με link από το κεντρικό τόπικ;

[nikosal]

Κατέβηκα κάτω από τις 3,000... Και άλλες 100 λέξεις στο τέλος για την πηγή της έμπνευσης (επιτρέπεται, ε;)

[Tiessa]

Μετά το πρώτο λούσιμο φτάσαμε στο τέλος με 6164 λέξεις.

Δυστυχώς για τους αναγνώστες, δεν προβλέπεται κούρεμα.

 

[wordsmith]

Δεν πειράζει, είναι κουρεμένο γουλί του κου nikosal, οπότε το σύνολο που θα έχουν να διαβάσουν οι αναγνώστες θα είναι το ίδιο.

[nikosal]

Δηλ. θα βάλετε τους υπομονετικούς μας αναγνώστες, να διαβάσουν 10,500 λέξεις εσείς οι δύο; Και περιμένετε να πάρετε και ψήφο; Χα!

[Tiessa]

Δηλ. θα βάλετε τους υπομονετικούς μας αναγνώστες, να διαβάσουν 10,500 λέξεις εσείς οι δύο; Και περιμένετε να πάρετε και ψήφο; Χα!

 

Καλά, έδωσες στη Βάσω όριο 7500 λέξεις και διαμαρτύρεσαι που κατάφερε κι έγραψε μόνο 6000+

 

Λοιπόν, ΟΚ, τα πράγματα έχουν ως εξής: Αν το λούσω και το χτενίσω άλλη μια φορά, θα το κατσιάσω σιχαθώ.

Μετά το τελευταίο πέρασμα βρίσκομαι στις 6064 λέξεις, άρα πήρα λίγες ακρούλες με το ψαλιδάκι.

Αν είμαστε όλοι ΟΚ, το ανεβάζω κάποια στιγμή το απόγευμα.

[nikosal]

Όπως είπες, το ανεβάζουμε στη βιβλιοθήκη με λινκ εδώ, ε; Εγώ θα το ανεβάσω σε λίγο.

[nikosal]

Μακρύς δρόμος σε κόκκινο δάσος - 2,980 λέξεις

[DinoHajiyorgi]

Η Άρτεμις Περιμένει - 4.277 λέξεις.

[Tiessa]

Χώμα και Όνειρα - 6068 λέξεις

 

 

[Cassandra Gotha]

 Τα καταφέρατε!  

[Morfeas]

Μπράβο για το θέμα (δώσε μου καλό post-apocalyptic και πάρε μου την ψυχή), που υπήρξε η αφορμή για 3 πολύ δυνατές ιστορίες! Τις διάβασα (τις καταβρόχθισα για να είμαι ακριβής) και σύντομα (αν επιτρέπεται) θα σχολιάσω κιόλας.

 

Και πάλι μπράβο, νομίζω θα δυσκολέψετε πολύ τους ψηφοφόρους...
(αα και προς τη διοίκηση του φόρουμ : αν είναι να μας χαρίζουν τέτοιες ιστορίες οι "παλαίμαχοι του φόρουμ", να διοργανώνονται πιο συχνά τέτοια παιχνίδια-διαγωνισμοί)

[Natasha]

Έγω σχολίασα παντού! Γιατί, παίζει να μην επιτρέπεται; Πάντως πράγματι το επίπεδο υψηλότατο ::

[Tiessa]

Καλέ, εννοείται ότι επιτρέπεται ο σχολιασμός και σας ευχαριστούμε πολύ για τις αναγνώσεις.

[Mesmer]

Έτοιμο και το poll.

[Natasha]

Καλημέρα! Διάβασα, σχολίασα, ψήφισα. Το μόνο που μένει είναι να πω ότι πολύ τον χάρηκα αυτον τον διαγωνισμό αναγνωστικά, και ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλες ιστορίες και των τριών δημιουργών

[Morfeas]

Σχολίασα και στα topic των διηγημάτων, οπότε ήρθε η ώρα και για την ψήφο.

 

Όπως ξαναείπα κι οι 3 ιστορίες είναι δυνατές κι οι συγγραφείς τους μάλλον ήδη νικητές.

Η Βάσω έγραψε μια ιστορία που είναι μάλλον η πιο επαγγελματική, η πιο εντυπωσιακή και εξαιρετική τεχνικά. Ίσως να ήταν σε μεγάλο της μέρος λιγότερο ευχάριστη στην ανάγνωση σε σύγκριση με τους 2 κυρίους – ήθελε την προσοχή του αναγνώστη, δεν ήταν από εκείνα τα κείμενα που αρέσκονται στο να περάσεις απλώς καλά μαζί τους (το οποίο βέβαια δεν είναι κακό, απεναντίας)

Ο Ντίνος έγραψε την αγαπημένη μου εκ των 3 ιστορία, τη διάβασα με αγωνία, όχι απλώς ενδιαφέρον. Δηλαδή με κέρδισε λόγω προσωπικού γούστου, ακόμα κι αν είχε ορισμένα ελαττώματα.

Ο Νίκος έγραψε μια απλή ιστορία, αξιοποιώντας στο μέγιστο τις δυνατότητες που εκείνη του προσέφερε. Δύσκολα θα άλλαζε κανείς κάτι ουσιαστικό για να την κάνει καλύτερη, σε αντίθεση με τις 2 παραπάνω.

 

Επειδή το παραπάνω δε βοηθά και κάθε ιστορία θα έπρεπε να την ψηφίσω για διαφορετικούς λόγους, θα καταλήξω σε ανατομικές αναλύσεις των ιστοριών, μπας και καθαρίσει το τοπίο.

 

(Τα βάζω σε spoiler για να μην καταλάβει μεγάλη έκταση στη σελίδα. Προσοχή στην Ιστορία/Ιδέα γιατί έχει όντως "ελαφριά" spoilers για κάποια σημεία)

 

Ιστορία/Ιδέα

 

 

1. Μάλλον ο Ντίνος κερδίζει εδώ με μικρή διαφορά. Μου άρεσε η ιδέα της αναμονής της Αρτέμιδος, οι βιομονάδες και οι φάρμες μνήμης. Η ανατροπή με τον ήρωα. Καθαρά λόγω θέματος και setting με κερδίζει λίγο περισσότερο από τις άλλες δύο.

2. Η Βάσω είχε επίσης πολύ ωραίες ιδέες και πολλές. Τα είπα αναλυτικά και στο τόπικ του διηγήματος.

3. Ο Νίκος είχε μια απλή ιδέα, σχετικά με ένα νέο πλανήτη, αλλά σε σύγκριση με των υπολοίπων ήταν κάπως πιο φτωχή. Είναι γλυκιά η προσέγγιση (μέσα από τα μάτια ενός παιδιού), αλλά δεν εντυπωσιάζει ως concept.

 

Σίγουρα η ιδέα παίζει ρόλο, αλλά δεν είναι το σημαντικότερο. Αν ήμουν κινηματογραφικός παραγωγός κι έψαχνα διήγημα να μεταφέρω στην οθόνη, σίγουρα. Αλλά η λογοτεχνία δε λειτουργεί πάντα έτσι.

 

 

 

Εφαρμογή Ιδέας/Πλοκή

 

 

1. Ο Νίκος βασίστηκε καθαρά σ’ αυτό. Η ιδέα του ήταν απλή. Το αν θα πετύχαινε η ιστορία του εξαρτιόταν καθαρά απ’ αυτό. Και σ’ αυτό αποδείχτηκε πολύ καλός.

2. Εδώ η Βάσω χάνει για μισό μόριο. Γραμμική σχετικά ιστορία, αλλά όλα δίνονταν τόσο ωραία. Οι εξελίξεις ενδιαφέρουσες, ιδιαίτερα τα χρονικά άλματα.

3. Κι ο Ντίνος ήταν καλός, αλλά με δεδομένη την ιδέα του, θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει καλύτερα. Χειρίστηκε πολύ καλά την πλοκή (δημιούργησε την περισσότερη εκ των 3 αγωνία), αλλά δεν ξεκαθάρισε όσα ένιωθα ότι χρειαζόταν.

 

Εδώ οι διαφορές είναι σχεδόν αμελητέες.

 

 

 

Γλώσσα/Γραφή

 

 

1. Η Βάσω μου έδινε την αίσθηση ότι επέλεξε τις πιο ταιριαστές λέξεις για την ιστορία της. Καλές επιλογές στην αφήγηση. Πυκνή γραφή, πλήρες το κείμενο.

2. Ο Νίκος έγραψε με τρόπο συναισθηματικό, με ικανοποίησε ιδιαίτερα. Δεν εντόπισα λάθη ή αστοχίες.

3. Η γραφή του Ντίνου, απλή και συναισθηματική, έκανε αυτό που είχε να κάνει, να πει μια ιστορία. Και είχε καλή ροή.

 

Κι οι 3 αντεπεξήλθαν καλά σ’ αυτόν τον τομέα, νομίζω.

 

 

 

Βαθμός Δυσκολίας/Επιτυχία Ανταπόκρισης

 

 

1. Εδώ κερδίζει η Tiessa. Η ιστορία της είχε κατ’ εμέ δυσκολίες στην ιδέα, στην πλοκή και στην αφήγηση και ανταποκρίθηκε μια χαρά.

2. Ο nikosal είχε τη δυσκολία να μας πείσει για την ηλικία του αφηγητή, να μας βάλει μες στα μάτια του. Το κατάφερε; Και με το παραπάνω!

3.Ο Ντίνος είχε κι αυτός δυσκολίες (τόσο "ψευδο-επιστημονικές" εξηγήσεις όσο και πιο συνηθισμένες λογοτεχνικές δυσκολίες) και τις αντιμετώπισε. Αν κι ίσως να ήθελα κάποιες εξηγήσεις παραπάνω.

 

 

 

Πιστότητα στο Θέμα

 

 

1. Ο Ντίνος αξιοποίησε καλύτερα το θέμα.

2. Η Tiessa περισσότερο εστιάζει στο διάστημα, αν και το Ο πλανήτης που Άφησα Πίσω μου ήταν παρόν ως αίσθηση. Απλώς το post-apocalyptic δεν ήταν τόσο εμφανές στην ατμόσφαιρα.

3. Ο nikosal δίνει την αίσθηση του post-apocalyptic αλλά όχι τόσο εκείνη του διαστήματος.

Κι οι 3 μες στο θέμα, με το nikosal σε λίγο μεγαλύτερη απόσταση από τον πυρήνα σε σύγκριση με τους άλλους 2. Αλλά αυτό δεν παίζει κάποιο ρόλο εφόσον κι οι 3 είναι εντός.

 

 

 

Δεν ξεκαθάρισε ιδιαίτερα το τοπίο... Σ' αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία οι διαφορές είναι αμελητέες. Προηγείται μάλλον η λάσπη από χώμα κι όνειρα, αλλά στην τέχνη δε νομίζω ότι τα μαθηματικά δίνουν απαντήσεις. Ή τουλάχιστον αυτά τα μαθηματικά.

 

Συνεπώς θα ψηφίσω κάποια άλλη στιγμή, να ωριμάσουν λίγο ακόμα οι ιστορίες μέσα μου ("όλη αυτή η ανάλυση για αναβολή ψήφου;").
 

Μέχρι πότε μπορούμε να ψηφίσουμε; Μέχρι την Κυριακή;

[Cassandra Gotha]

Και τα τρία διηγήματα ήταν πολύ καλά, ξεχωριστά.

 

Επειδή τελευταία έχω μία συνειδητή στροφή προς την αισιοδοξία, την ψάχνω όπου μπορώ, σε ειδήσεις, ομιλίες στο youtube, βιβλία, έχω να πω τα εξής (κατά σειρά ανάγνωσης) :

1) Το διήγημα "Η Άρτεμις περιμένει", αν και πολύ ωραίο, με γέμισε θλίψη και παραίτηση. Με το συναίσθημα ότι κάτι έχει τελειώσει, χωρίς να αρχίζει κάτι νέο. Μηδέν στο αισιοδοξόμετρο.

2) Το διήγημα "Χώμα και όνειρα" μου μετέδωσε ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια έχουμε κάτι που τέλειωσε, από την άλλη αυτό που τέλειωσε δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό (και γι' αυτό τέλειωσε). Οι χαρακτήρες του διηγήματος κάνουν ό,τι μπορούν για να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο, να βρουν αυτό για το οποίο στάλθηκαν, και το βρίσκουν. Αισιοδοξία. Αλλά αυτό που βρήκαν, είναι απλά κάτι. Δεν τους γεμίζει και με καμιά χαρά, εδώ που τα λέμε, αλλά ίσως να τα πάνε καλά. Πέντε στο αισιοδοξόμετρο.

3) Το διήγημα "Μακρύς δρόμος σε κόκκινο δάσος" είναι κάτι το ανεπανάληπτο: φύγαμε από το σπίτι μας, από τον τόπο που μας γέννησε και μας έθρεψε, και δεν τρέχει και τίποτα! Υπέροχο! Οι συνθήκες του νέου πλανήτη δεν είναι άσχημες, και το ότι βλέπουμε τους "κινδύνους" μέσα από τα μάτια ενός παιδιού (που στη γη θα φοβόταν και τις κατσαρίδες), το κάνει αυτό φανερό. Αλλά η στάση του πατέρα είναι το επιστέγασμα της αισιοδοξίας. Αισιοδοξόμετρο άριστα, δέκα!

 

Ψήφισα "Μακρύς δρόμος σε κόκκινο δάσος".

 

Ευχαριστώ για τις ιστορίες σας (και για το ότι ήταν απόλυτα κατανοητές, χωρίς μπλιμπλίκια που προσωπικά θα με απομάκρυναν).

[wordsmith]

Μάλλον ψηφίζω το "Χώμα και Όνειρα", γιατί, παρ'όλη την μεγάλη πυκνότητα των ιδεών και μια σχετική δόση τεχνικούρας, ήταν το πιο ενδιαφέρον και κοντά στα δικά μου γούστα.

[DinoHajiyorgi]

Δεν ρώτησα, δεν ξέρω: Ψηφίζουν και οι παίκτες;