Donald Ray Pollock - Πάντα ο διάβολος

[BladeRunner]

Ο Donald Ray Pollock είναι Αμερικανός συγγραφέας, γεννημένος το 1954 στο Νόκεμστιφ του Οχάιο. Έχει γράψει μόλις δυο βιβλία, το 2008 την συλλογή διηγημάτων Knockemstiff και το 2011 το μυθιστόρημα The Devill All The Time. 

Στην Αμερική υπάρχει μια κατηγορία μυθιστορημάτων, το Southern Gothic, που με την σειρά του έχει υποκατηγορίες όπως το Southern Horror, το Country Noir και πάει λέγοντας. Σ'αυτήν την μεγάλη γενική κατηγορία παίζουν συγγραφείς όπως οι παλιοί William Faulkner, Harper Lee, Flannery O'Connor, Cormac MacCarthy και οι πιο καινούργιοι, Daniel Woodrell, Joe R. Lansdale, Frank Bill, Harry Crews, Tom Franklin και λοιπά. (τώρα που το σκέφτομαι θ'ανοίξω ένα σχετικό τόπικ). Εδώ παίζει και ο Pollock, και είναι από τους καλούς. 

 

Πάντα ο διάβολος

 

 

Πέρυσι τον Οκτώβριο έμαθα ότι το The Devil All The Time θα κυκλοφορούσε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Πραγματικά ξετρελάθηκα. Από τότε πέρασαν κοντά εφτά μήνες, μέχρι να το πιάσω τελικά στα χέρια μου την Τετάρτη που μας πέρασε. Και φυσικά δεν καθυστέρησα ούτε λεπτό, το άρχισα άμεσα και το τελείωσα λίγη ώρα πριν.

 

Οι προσδοκίες μου ήταν πολλές και μεγάλες. Και οι προσδοκίες μου επαληθεύτηκαν. Ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα: μια σκοτεινή ιστορία του Αμερικάνικου Νότου, από τα τέλη της δεκαετίας του '40 έως τα τέλη της δεκαετίας του '60, γεμάτη από ανθρώπους βουτηγμένους στην παρακμή και άβολες στιγμές με φόνους και περιγραφές του παρακμιακού αμερικάνικου νότου εκείνης της εποχής.

 

Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο νεαρός Άρβιν Γιουτζίν Ράσελ, που μεγάλωσε κάνοντας προσευχές μαζί με τον πατέρα του και παρακολουθώντας τον να θυσιάζει ζώα ώστε να σωθεί η μητέρα του που αργοπέθαινε από τον καρκίνο. Μετά τον θάνατο της, ο Άρβιν εξελίχτηκε σ'έναν βίαιο χαρακτήρα, μ'έναν όμως προσωπικό κώδικα τιμής και ηθικής.

 

Είναι κάπως δύσκολο να συνοψίσω την πλοκή, γενικά γίνεται ένας ψιλοχαμός και δεν έχει νόημα να μαρτυρήσω τα πάντα εδώ. Απλά να περιμένετε διάφορα βίαια γεγονότα και κάποιους ιδιαίτερα παράδοξους χαρακτήρες: Ένα ζευγάρι σίριαλ κίλερ (γυναίκα-άντρας) που κάθε καλοκαίρι βγαίνει παγανιά σκοτώνοντας άντρες που κάνουν ωτοστόπ, έναν διεφθαρμένο νεαρό σερίφη, έναν περιπλανώμενο ιεροκήρυκα που χρησιμοποιεί διάφορες τρελές μεθόδους για να διαδώσει τον λόγο του Ευαγγελίου, τον σακάτη βοηθό του προαναφερθέντος που παίζει κιθάρα και έχει αδυναμία στο αντρικό φύλο, έναν άλλο ιεροκήρυκα που έχει αδυναμία στα νεαρά, όμορφα κορίτσια, μια μικρή θεούσα που δεν γνώρισε ποτέ τους γονείς της και ένα κάρο δευτερεύοντες χαρακτήρες εξίσου καμένους ή χαμένους. Οι ζωές όλων αυτών των ανθρώπων συνδέονται με τραγικό τρόπο μεταξύ τους και αποτελούν τον κόσμο στον οποίο ζει ο νεαρός Άρβιν.

 

Παραδόξως δεν έπεσα σε κατάθλιψη διαβάζοντας την μαύρη αυτή ιστορία, ίσως επειδή η γραφή δεν ήταν και τόσο "βαριά" που να σε καταπλακώνει ψυχολογικά. Ήταν όμως εξαιρετική, δυναμική, ευκολοδιάβαστη, με ωραίες περιγραφές, πειστικούς διαλόγους και μπόλικες πινελιές χιούμορ εδώ και κει. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται σε τρίτο πρόσωπο, πηγαίνει μπρος-πίσω στον χρόνο και αλλάζει συχνά-πυκνά πρόσωπα και καταστάσεις, δηλαδή ένα στιλ που μου αρέσει πολύ. 

 

Το βιβλίο δεν είναι για όλα του γούστα, όσοι θέλετε μια ιστορία μυστηρίου, ποιος είναι ο δολοφόνος ή τι κρύβεται πίσω από την άλφα ή την βήτα σκευωρία, καλύτερα κοιτάξτε αλλού, όσοι θέλετε όμως μια βίαιη ιστορία που να περιγράφεται μια μάλλον παρακμιακή κοινωνία και να θυμίζει ιστορίες του Τζιμ Τόμσον ή του Κόρμακ ΜακΚάρθυ, τότε βρήκατε το τέλειο βιβλίο. Εγώ προσωπικά κάνω σαν τρελός για τέτοιου είδους μυθιστορήματα, έχω κάποια (πολύ λίγα) παρόμοια αδιάβαστα στα ελληνικά και εννοείται υπάρχουν τόσα πολλά και ενδιαφέροντα αμετάφραστα εκεί έξω, από αρκετούς διαφορετικούς συγγραφείς, που ελπίζω μια μέρα να πέσουν στα χέρια μου κι αυτά, είτε στα ελληνικά είτε στ'αγγλικά.

 

Πρόκειται για ένα βιβλίο με το οποίο δέθηκα καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης του και η αλήθεια είναι ότι θα μου λείψουν τόσο οι χαρακτήρες -από τους συμπαθητικούς αλλά άτυχους έως τους σκάρτους-, όσο και η μελαγχολική ατμόσφαιρα.

 

Οι αδελφοί Κοέν καλό θα ήταν να ρίξουν μια ματιά στο βιβλίο, σίγουρα θα το βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρον και αρκετά ιντριγκαδόρικο για να το μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη.

 

10/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[gregacm]

Το διαβασα κι εγω και το βρηκα πολυ καλο. Για την ιστορια τα εχει γραψει ο Blade οποτε δεν λεω κατι παραπανω. Θα πω ομως οτι ειναι δυνατη και ρεει ευκολα. Σε αυτο βοηθαει και η στρωτη γραφη του Πολοκ. Η οποια ομως μου φανηκε οτι θα μπορουσε να ειναι λιγο πιο δυνατη και σκοτεινη σε ορισμενα σημεια για να αποδωσει καλυτερα τα γεγονοτα. Οπως και να εχει, ειναι δυνατο βιβλιο και αξιζει να το διαβασετε.

[Steel Guardian]

The Devil All the Time/Πάντα ο Διάβολος (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Βασικά δεν έχω να πω πολλά μιας και συμφωνώ πλήρως με τα προηγούμενα posts. Είναι ένα πολύ δυνατό βιβλίο, που διαβάζεται πολύ γρήγορα και έχει εξαιρετική ατμόσφαιρα.
Απλά περιγράφει κάποιες καταστάσεις πνιγμένες στη σαπίλα και την παρακμή και ίσως δεν είναι για όλους.

Βαθμολογία: 9.0/10