Throgos Posted April 12, 2005 Share Posted April 12, 2005 Δυο ποιήματα αρκετά ακατέργαστα και ωμά... τα έγραψα σε στιγμή μεγάλης συναισθηματικής έντασης, και σκέφτηκα ότι καλύτερα να μην τα δουλέψω καθόλου, γιατί χάνεται αυτός ο αυθορμητισμός και η αμεσότητα. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 1.48 Έκλαψα, ψυχή σκληρή σαν πέτρα Έκλαψα απ' τα βάθη της καρδιάς μου. Έκλαψα το αύριο και το χθες που κάποτε ήρθαν και ποτέ δε θα 'ρθουν. Συγκίνηση πλημμύρισε το νου μου μετάνοια ξέπλυνε τον πάγο. Ω, λύτρωση που έρχεσαι σαν κύμα! Η μουσική ελευθέρωσε το νήμα που μόνιμα πια με κρατά στο χώμα και δε μ΄αφήνει ελεύθερο και μόνο. Αλίμονο! Έφτασα να κουβαλώ το ασήκωτο του κόσμου βάρος που ανέλαβα με περισσό θάρος (και ελαφρομυαλιά που δε συγκρίνεται) Άραγε έχει ουσία αυτό που κέρδισα; Άραγε έχει ουσία τι κερδίζω; Ή είναι ένα μάτσο άχρηστες ηδονές και σκόρπιες αναμνήσεις; "Είμαι αυτό που κάνω, αυτό που ζω" ο θάνατος μια σφαίρα μακριά και η ζωή μια λέξη. Φόβος και ανασφάλεια; Τρόμος και δισταγμός; Καταραμένο νήμα που με κρατά στη γη. Ο θάνατος, άραγε, μια σφαίρα μακριά; Δάκρυ Φορτωμένος με σκόρπιες αναμνήσεις - ναι! για κάθε περίσταση, βγαλμένες από άλλη μια ζωή μια μάταιη και αδιάφορη ζωή. Προχωρώ, περπατάω στο παρόν και στο τώρα, πιστός στην τυφλή αδιαφορία και κουφή αναισθησία. Γιατί έτσι πρέπει, έτσι με θέλουν και μ΄αναγκάζουν να 'μαι, γιατί έτσι επιβιώνω. Μαλακώνω; Ποτέ· δεν επέζησε κανείς. Πότε κλαίω; Συμπονώ; Ούτε μία υποψία συμπαθείας. Το δάκρυ μου ωστόσο παλεύει· το δρόμο του ανοίγει μέσ' απ' τον πέτρινο τοίχο που 'χω χτίσει γύρω-γύρω απ' την ψυχή μου. Και ξεθάβει επιθυμίες, πόνο, και μετάνοια, όχι μόνο, και μ' αλλάζει. Και όσο πάει ο καιρός τον τοίχο διαβρώνω. Εγώ, που τώρα δα μιλάω η ψυχή σου το αυθόρμητό σου πνεύμα Η πηγή και το νόημα της ζωής σου Υ.Γ.: Σε αυτά τα δυο ποιήματα με βοήθησαν οι στίχοι vnv nation εκ Ρίκου, λίγοι Anathema και Pink floyd και η αϋπνία μου. Τους ευχαριστώ όλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted April 26, 2005 Share Posted April 26, 2005 Oso gia to prwto..... DAMn se niw8w polu .... Oso gia to deutero gia ena periergo logo... mporw na sou pw oti me ekane na "xa8w".... Polu sinais8ima re file.... MOU ARESAN POLU !!! (EWS PARA POLU) (aaa kai kala ekanes kai den ta allakses) :/ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 26, 2005 Share Posted April 26, 2005 Ει throgos...μμμ...τα βρήκα πολύ όμορφα,αν και αντιφατικά σε αρκετά σημεία, αλλά αφού είπες πως τα έγραψες σε στιγμές μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης και έχουν νόημα ακόμα και οι αντιφατικότητες, και ταιριάζουν και στο πνεύμα των ποιημάτων σου αυτών. Ειδικότερα στο πρώτο ποίημα θεωρώ κορυφαία στιγμή τον στίχο σου "Είμαι αυτό που κάνω, αυτό που ζω" κι έχω να σχολιάσω μόνο ένα μικρό ορθογραφικό που σου ξέφυγε στο θάρος, θέλει δυο ρ. Στο δεύτερο ποίημα "Μαλακώνω; Ποτέ· δεν επέζησε κανείς. Πότε κλαίω; Συμπονώ;" Δεν κατάλαβα αυτούς στους στίχους. Και πολύ αργότερα στον στίχο: "Εγώ, που τώρα δα μιλάω" Επειδή απο πριν έχεις καταλήξεις σε "ο" θα μπορούσες για λόγους μουσικότητας να κάνεις το μιλάω μιλώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted April 26, 2005 Share Posted April 26, 2005 Ξέχασα να πω πως δεν τα βρήκα καθόλου ωμά, αλλά όντως ακατέργαστα, που όμως μου άρεσε πολύ σαν στιλ, γιατί μου φάνηκαν πολύ αληθινά και " πλούσια" σε νοήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted April 26, 2005 Author Share Posted April 26, 2005 Μαλακώνω; Ποτέ· δεν επέζησε κανείς.Πότε κλαίω; Συμπονώ; Αυτό σημαίνει: Δεν μαλακώνω ποτέ, γιατί όσοι το έκαναν δεν επέζησαν. Το "Πότε κλαίω;" αν δεν το καταλαβαίνεις μπορεί να μπει και ως "Κλαίω ποτέ;". Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι "Ούτε μία υποψία συμπαθείας" (που εδώ σημαίνει συμπόνεια) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.