Jump to content

Ω ειρωνεία


Nihilio

Recommended Posts

Ω ειρωνεία,

Στου ανέμου τα κρυφά τα μονοπάτια

Σα του βαλσαμωμένου βασιλιά ο κατήφορος

Σα το θαμμένο του πόθου το σημάδι

Αλίμονο την ώρα που θα 'ρθει

Να με καρφώσει με γλυκά στολίδια

Να με προδώσει με δρόμους φανερούς

και θλιβερά ανεύθυνα παιχνίδια.

 

Ω ειρωνεία,

Να αγαπάς τη γνώση του καιρού

Και του αγνώστου την αέναη γνωριμία

Σα πεθαμένο σύρμα τηλεφώνου

Που με καλεί σε μια αιώνια του κόσμου δίνη

Με κατατρώγει μια αηδία για το σήμερα

Και φτύνω του χθες τα' αποκαΐδια

σε έναν χωρίς νόημα χορό

 

Ω ειρωνεία

Ένα αλύχτισμα ξενυχτισμένου κορακιού

Και σαν το αύριο που έρχεται με φόρα

Και που τελειώνει μέσα στη μέση του χειμώνα

Σα κρεμασμένου ποιητή η μελαγχολία

Σε ένα κουβάρι από σκοτάδι και φωτιά

Πιασμένος από μανταλάκια του τίποτα

Ακροβατώ στις παρυφές του Φεγγαριού

 

Ω ειρωνεία, Πικρό διεστραμμένο δηλητήριο

Ω ειρωνεία, Ένα πρόσωπο χλωμό από το γέλιο του

Ω ειρωνεία, Να περπατάς στον ωκεανό των φόβων μου

Ω ειρωνεία, Να μη πιστεύεις το παραλήρημα του σήμερα

Link to comment
Share on other sites

Με προβληματίσες... πως να πω με σωστό τρόπο αυτό που θέλω και χωρίς να παρεξηγηθω;;;

Μου φάνηκε κάπως...δεν ξέρω...ας πούμε αλυχτάνε τα κοράκια; Και μανταλάκια του τίποτα; Και πεθαμένο σύρμα τηλεφώνου;

Δεν μου ακούγονται καθόλου ποιητικές αυτές οι φράσεις! Τις βρίσκω εντελώς άσχετες!

 

Και σε άλλα σημεία έχεις γράψει τους στίχους!

"Ω ειρωνεία,

στου ανέμου τα κρυφά τα μονοπάτια"

"Σα το θαμμένο του πόθου το σημάδι"

"Ω ειρωνεία,

Να αγαπάς τη γνώση του καιρού

Και του αγνώστου την αέναη γνωριμία"

"Ακροβατώ στις παρυφές του Φεγγαριού"

 

"Ω ειρωνεία, Πικρό διεστραμμένο δηλητήριο

Ω ειρωνεία, Ένα πρόσωπο χλωμό από το γέλιο του

Ω ειρωνεία, Να περπατάς στον ωκεανό των φόβων μου

Ω ειρωνεία, Να μη πιστεύεις το παραλήρημα του σήμερα"

 

Πραγματικά όμορφοι στίχοι, όλο λυρισμό και ομορφία...και κάπου ενδιάμεσα μου κοπανάς ρε νιχιλιο τα μανταλάκια και το σύρμα το τηλεφώνου....

Link to comment
Share on other sites

laas, αυτά είναι βαθιά νοήματα στα οποία και στηρίζεται το ποιήμα.

Link to comment
Share on other sites

Oκ... μάλλον εγώ δεν πιάνω τα βαθιά νοήματα...τέσπα είπα την γνώμη μου...

Link to comment
Share on other sites

Είναι σχεδόν τέλειο.

Και μιας και κανείς δεν είναι τέλειος, είναι υπέροχο!

Μου άρεσε πολύ η εναλλαγή του κρύου με το θερμό... εννοώ η αλλαγή από γλωσσικά μοτίβα του σήμερα σε γλωσσικά μοτίβα του χτές, μου άρεσε που δουλεύει το μυαλό σου και αναρωτιέται αντί να παίρνει θέση.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Σήμερα μου ζητήθηκε να αποκαλύψω τι ακριβώς εννοώ με αυτό το ποιήμα.

Ας δούμε πάλι λίγα από αυτά που υπόθηκαν παραπάνω:

Με προβληματίσες... πως να πω με σωστό τρόπο αυτό που θέλω και χωρίς να παρεξηγηθω;;;

Μου φάνηκε κάπως...δεν ξέρω...ας πούμε αλυχτάνε τα κοράκια; Και μανταλάκια του τίποτα; Και πεθαμένο σύρμα τηλεφώνου;

Δεν μου ακούγονται καθόλου ποιητικές αυτές οι φράσεις! Τις βρίσκω εντελώς άσχετες!

laas, αυτά είναι βαθιά νοήματα στα οποία και στηρίζεται το ποιήμα.

Ποια είναι τα βαθιά νοήματα που στηρίζουν το ποιήμα.

Όλα ξεκίνησαν όταν είχαμε βγει για μπύρες με το Βάρδο. Εκεί εκτοξεύτηκε και η ιδέα. Όταν γύρισα σπίτι έγραψα το ποιήμα.

Θέμα του το να ειρωνευτεί όλες αυτές τις μπαρούφες που γράφονται κατα καιρόυς ως "σοβαρή" ποιήση. Έκατσα κι έγραψα ότι πιο κουλό μου κατέβηκε (άρα όχι με υποσυνείδητο, το σκέφτηκα πολύ για να γράψω αυτές τις κουλαμάρες...) και τις έχωσα στο ποιήμα. Τελικά όπως είδα ήταν εμπνευσμένο, βήκε από την καρδιά και ήταν ωραίο για το είδος του. Δεν έπαβε όμως να γράφτηκε ως σατιρικό ποιήμα.

Γιατί το λέω τώρα: Αφενώς επειδή έφυγα λίγες μέρες μετά για διακοπές, αφετέρου γιατί δεν ήξερα πως να το εξηγείσω ευγενικά. Τεσπα, ήταν ένα αρκετά επιτυχημένο αστείο. Και οι μόνοι που κατάλαβαν το πραγματικό του νόημα ήταν η laas7 και ο Μελδόκιος

Link to comment
Share on other sites

WOW....

Ειδικα τα δυο πρωτα πλακα πλακα ηταν κορυφαια !!!

 

Mate ... πολυ καλο !!!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πιστεύω πως κατά βάθος ειρωνεύεται και τους αναγνώστες της "κουλτουριάρικης" ποίησης και όχι μόνο τους δημιουργούς της και τους συνεχιστές της!

 

Πάντως θα προτιμούσα να είχα προλάβει την απάντησή σου για να είχα εκφράσει την άποψή μου!

 

Ω, ειρωνία, πόσο έκδηλα φανερή γίνεσαι... ;)

Link to comment
Share on other sites

Δεν κατάλαβα τίποτα... Νιώθω πολύ άλογος...

 

Οι Μούσες μαζί σας

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να είναι γενικά του χαρακτήρα μου να βρίσκω αφορμές να συγκινούμαι, αλλά νομίζω ότι, αν και σατιρικό, έχει μερικά ωραία σημεία. (πχ. 'Σα κρεμασμένου ποιητή η μελαγχολία//Σε ένα κουβάρι από σκοτάδι και φωτιά//Πιασμένος από μανταλάκια του τίποτα"). Τέλος πάντων, εμένα θα μ'άρεσε με μερικές αλλαγές.

 

Αυτά...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..