Jump to content

Ο Λευκός


Drake Ramore

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Drake Ramore
Είδος: Φαντασία
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 442
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Η ιστορία γράφτηκε για τον 2ο διαγωνισμό σύντομων ιστοριών του eyelands, χωρίς να πετύχει κάποια διάκριση. Την αναρτώ στο φόρουμ για σχολιασμό.
Αρχείο-Ο Λευκός-.doc

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου άρεσε. Βρήκα όμορφες τις εικόνες και αρκετά παραστατικές.

Με μπέρδευε λίγο η περιγραφή του, γιατί την μία νόμιζα πως είναι άνθρωπος, μία ο χειμώνας προσωποποιημένος και μία κάτι άλλο πιο......

 

Συγχαρητήρια πάντως...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ωχ! Ξεκινάει όπως μια δικιά μου τριακοσάρα! (καμιά σχέση όμως με χειμώνα)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πολύ όμορφη προσωποποίηση του χειμώνα. Ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο χρόνο, στους ανθρώπους και στους θεούς. Βγάζει κι αυτή τη μελαγχολία που ταιριάζει με την εποχή.

 

Υπάρχει μια μικρή χρονική ασυνέπεια. Στην αρχή λες ότι ο Λευκός ήταν εκεί από την αρχή, ενώ στη συνέχεια λες για τα χιόνια του βουνού ότι ήταν πιο παλιά από αυτόν. Που δεν γίνεται εφόσον αυτός ήταν εκεί από την αρχή. Εκτός αν δεν κατάλαβα κάτι σωστά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πολύ όμορφη προσωποποίηση του χειμώνα. Ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο χρόνο, στους ανθρώπους και στους θεούς. Βγάζει κι αυτή τη μελαγχολία που ταιριάζει με την εποχή.

 

Υπάρχει μια μικρή χρονική ασυνέπεια. Στην αρχή λες ότι ο Λευκός ήταν εκεί από την αρχή, ενώ στη συνέχεια λες για τα χιόνια του βουνού ότι ήταν πιο παλιά από αυτόν. Που δεν γίνεται εφόσον αυτός ήταν εκεί από την αρχή. Εκτός αν δεν κατάλαβα κάτι σωστά.

 

Από την αρχή της ζωής. Όχι από την αρχή της ύλης. Την στιγμή που συνειδητοποίησε την ύπαρξη του υπήρχαν βουνά, θάλασσες, ουρανός, φυσικά φαινόμενα, αλλά όχι κάποιο ίχνος ζωής με συνείδηση. Φαίνεται από τα συμφραζόμενα πιστεύω. 

Link to comment
Share on other sites

 

Πολύ όμορφη προσωποποίηση του χειμώνα. Ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο χρόνο, στους ανθρώπους και στους θεούς. Βγάζει κι αυτή τη μελαγχολία που ταιριάζει με την εποχή.

 

Υπάρχει μια μικρή χρονική ασυνέπεια. Στην αρχή λες ότι ο Λευκός ήταν εκεί από την αρχή, ενώ στη συνέχεια λες για τα χιόνια του βουνού ότι ήταν πιο παλιά από αυτόν. Που δεν γίνεται εφόσον αυτός ήταν εκεί από την αρχή. Εκτός αν δεν κατάλαβα κάτι σωστά.

 

Από την αρχή της ζωής. Όχι από την αρχή της ύλης. Την στιγμή που συνειδητοποίησε την ύπαρξη του υπήρχαν βουνά, θάλασσες, ουρανός, φυσικά φαινόμενα, αλλά όχι κάποιο ίχνος ζωής με συνείδηση. Φαίνεται από τα συμφραζόμενα πιστεύω. 

 

 

Α, μάλιστα. Έτσι όπως περιγράφεις στην αρχή τις αλλαγές της Γης, μου φάνηκε ότι εννοούσες από την αρχή της δημιουργίας. Κι ενώ η Γη στην αρχή ήταν καυτή, αυτός περίμενε να έρθει ο καιρός του. Κάπως έτσι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λατρεύω τέτοια κείμενα(έχω γράψει κι εκδώσει μερικά)! Χρησιμοποιείς καταπληκτικές εκφράσεις και μεταφορές. Μού έδωσες την εντύπωση ότι από την αρχή ήξερες τί ήθελες να γράψεις και το διεκπεραίωσες άριστα.

 

Συγχαρητήρια και σ' ευχαριστώ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Είναι όντως όμορφο. Όταν ήδη το είχα διαβάσει και το σκέφτηκα κάποια στιγμή, το αισθάνθηκα μεγαλύτερο από την έκτασή του - μάλλον μου μετέφερες αρκετά πράγματα με λίγες λέξεις.

Θα έλεγα -εκτός από τις διορθωσούλες που θέλει εδώ κι εκεί- να έβγαζες εντελώς τη λέξη χειμώνας (λες κάπου "όταν έρχεται ο χειμώνας") γιατί κι εγώ είχα τις αμφιβολίες μου για το αν είναι όντως ο χειμώνας τελικά και νομίζω πως μου φταίει που αναφέρεσαι σε αυτόν και με άλλο τρόπο (πέρα από το πρώτο πρόσωπο).

Κρίμα που δεν διακρίθηκε, είναι αρκετά ενδιαφέρον.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Είναι ατμοσφαιρικό. Εγώ είχα στο νου μου έναν χιονάνθρωπο (θυμήθηκα ακόμη και τον Χιονάνθρωπο που δεν Ήθελε να Λιώσει του Τριβιζά) αλλά κατάλαβα μετά ότι είναι η προσωποποίηση του χειμώνα. Αναρωτιέμαι αν στο τέλος είχες στο νου σου τη σκανδιναβική μυθολογία, όπου χάνεται κάθε φως και τελικά έρχεται ατελείωτη παγωνιά, οπότε ο Λευκός (ο χειμώνας) κατεβαίνει στον κόσμο.

Edited by Ιρμάντα
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Σεναριακά δεν κατάλαβα και πολλά. Με μπέρδεψε. Ήταν σαν να διάβαζα ένα ποίημα με ένα κρυμμένο νόημα. Το κείμενο σου όμως έχει ατμοσφαιρικότητα. Δημιουργεί εικόνες. Το χέρι του που πήγε να πιάσει τα άστρα το είδα, και ήταν και εκείνο παγωμένο. Δεν ήταν άσχημο σε καμία περίπτωση.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..