Jump to content

Πάολο Μπατσιγκαλούπι (Paolo Bacigalupi)


Recommended Posts

Ο Πάολο Μπατσιγκαλούπι ανήκει στην νέα γενιά συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, μιας και ξεπετάχτηκε μόλις πριν λίγα χρόνια και σίγουρα έχει ένα λαμπρό μέλλον στο είδος. Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1972 στο Κολοράντο των ΗΠΑ και η πρώτη του δουλειά, η συλλογή διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο Pump Six And Others Stories, εκδόθηκε το 2008. Έκτοτε έχουν εκδοθεί τέσσερα μυθιστορήματα του και αναμένονται άλλα δυο μέσα στο 2014 και ποιος ξέρει πόσα τα επόμενα χρόνια. Είναι κυρίως γνωστός για το The Windup Girl.

 

Βιβλία που έχει γράψει:

 

1. Pump Six And Others Stories, 2008
2. The Windup Girl, 2009 (Το Κουρδιστό κορίτσι, εκδόσεις Σελήνη)
3. Ship Breaker, 2010 (Νεκροταφεία καραβιών, εκδόσεις Μεταίχμιο)
4. The Drowned Cities, 2012 (Πνιγμένες πόλεις, εκδόσεις Μεταίχμιο)

5. Zombie Baseball Beatdown, 2013

6. The Water Knife, 2014 (Το υδάτινο μαχαίρι, εκδόσεις Σελήνη)
7. The Doubt Factory, 2014

 

Κριτική για το Νεκροταφεία καραβιών που μόλις τελείωσα:

 

Το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά την Τετάρτη και το άρχισα το βράδυ της Πέμπτης, τελειώνοντας το πριν λίγες ώρες. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο πολύ μου άρεσε και σκεφτείτε ότι είχα να δω και τους αγώνες του Μουντιάλ!

 

Η ιστορία διαδραματίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες του άμεσου μέλλοντος και συγκεκριμένα κάπου στον Κόλπο της Ορλεάνης. Σε μια ακτή αυτής της περιοχής, βρίσκει κανείς καθισμένα ένα καρό εγκαταλελειμμένα δεξαμενόπλοια, τα οποία τεμαχίζονται στα διαλυτήρια της παραλίας από σκραπατζήδες. Φανταστείτε τσούρμα από φτωχά παιδιά, γυναίκες και άντρες, καθημερινά σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να δουλεύουν μέσα στα ναυάγια για να βγάλουν χαλκό, ατσάλι, νίκελ και γενικά ό,τι βρουν, μπας και τα βγάλουν πέρα, με τις διάφορες μαφίες να λύνουν και να δένουν και με ελλείψεις σε βασικά πράγματα να είναι καθημερινό φαινόμενο.

Σ'αυτό το μέρος ζει και δουλεύει ο νεαρός Νέιλερ, που ανήκει σ'ένα τσούρμο μαζί με άλλα μικρόσωμα παιδιά που χώνονται στους αγωγούς των πλοίων για να πετύχουν τον στόχο της ομάδας και να επιβιώσουν. Μια μέρα, κατά την διάρκεια ενός δυνατού τυφώνα, ο Νέιλερ μαζί με ένα άλλο κορίτσι του τσούρμου του, την Πίμα, βρίσκουν ένα μισοβουλιαγμένο πολυτελές κλίπερ στην άκρη της ακτής. Βρίσκουν ένα κάρο ενδιαφέροντα πράγματα, ασημικά, τρόφιμα και χρήματα και σκέφτονται πως θα κρύψουν τα κλοπιμαία τους και πως θα εκμεταλλευτούν τον σκελετό του πλοίου. Έλα όμως που βρίσκουν ζωντανή μια νεαρή κοπέλα, προφανώς πλούσια και ιδιοκτήτρια του πλοίου, ελαφρά τραυματισμένη και εγκλωβισμένη σ'ένα δωμάτιο. Ο Νέιλερ καλείται να πάρει την απόφαση της ζωής του: Να σώσει την κοπέλα, η οποία μπορεί να είναι το εισιτήριο του για μια καλύτερη ζωή, ή να την αφήσει στην τύχη της; 

 

Αυτό που κάνει την διαφορά στο μυθιστόρημα δεν είναι τόσο η πλοκή, που δεν μπορώ να πω ότι είχε κάτι το εντελώς πρωτότυπο, όσο ο κόσμος που δημιούργησε ο Μπατσιγκαλούπι και η μουντή, κάπως γκρίζα ατμόσφαιρα της ιστορίας. Πρόκειται για έναν κόσμο που έχει αλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό, τόσο γεωπολιτικά όσο και περιβαλλοντικά και κατ'επέκταση ταξικά. Βέβαια και η ιστορία από μόνη της είναι ενδιαφέρουσα, δεν λέω, έχει δράση και δυνατές στιγμές, όπως και αρκετά ζωντανούς χαρακτήρες, και σίγουρα προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, αλλά ο παρακμιακός κόσμος είναι αυτός που ξεχωρίζει. Η γραφή επίσης μου φάνηκε μια χαρά και ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη, βοηθά πολύ στην γρήγορη ανάγνωση.

 

Γενικά πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον yound adult μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, το οποίο κέρδισε διάφορα βραβεία και είχε αρκετές άλλες διακρίσεις, που πιστεύω θα ικανοποιήσει αρκετά αυτούς που θέλουν μια περιπετειώδη ιστορία σ'έναν γκρίζο και σκληρό κόσμο. Μην περιμένετε κανένα αριστούργημα, σίγουρα όμως θα περάσετε καλά.

 

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 4
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την πρόσκληση.

 

Σε ό,τι αφορά στο «Νεκροταφείο Καραβιών». Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτά που γράφεις. Αυτό που σε κρατά σε αυτό το βιβλίο και το οποίο έχει ως αποτέλεσμα και τη γρήγορη ολοκλήρωσή του (εμένα μου πήρε 3 ημέρες λόγω δουλειάς), είναι ο μελλοντικός κόσμος των Ανατολικών Ακτών των Η.Π.Α. που δημιούργησε ο Bacigalupi και η ευκολία στη γραφή του. Το τελευταίο, χαρακτήρισε και το «Κουρδιστό Κορίτσι», το βιβλίο από το οποίο τον γνωρίσαμε, ωστόσο εδώ, η γραφή του είναι ακόμη πιο εύκολη, γρήγορη και προς όφελος της εξέλιξης της ιστορίας (δεν έχει καθόλου κενά διαστήματα). 

 

Ωστόσο, το αρνητικό για εμένα που έχει αυτό το βιβλίο και που δεν υπήρξε στο «Κουρδιστό Κορίτσι», είναι η πρωτοτυπία στην εξέλιξη της ιστορίας και κυρίως, στη σχέση του κοριτσιού με τον Νέιλερ. Δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω, γιατί να μην το «χαλάσω» σε όσους θέλουν να το διαβάσουν, αλλά θα περίμενα κάτι πιο εμπνευσμένο. 

 

Παρόλα αυτά, μένω στο ότι ο κόσμος που έχει δημιουργηθεί από τον Bacigalupi σε αυτό το βιβλίο έχει πολύ ενδιαφέρον, σίγουρα αξίζει να διαβαστεί από όσους αρέσκονται σε αυτό το είδος βιβλίων και περιμένουμε -καλά να 'μαστε- το 2015 από το Μεταίχμιο για το Πνιγμένες πολιτείες.

Edited by Rov
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Μολις τελειωσα "Το κουρδιστο κοριτσι". Δεν μπορω να πω οτι ειμαι σχετικος με το ειδος για να το παρουσιασω/κρινω εκτενως, οποτε το μονο που μπορω να πω ειναι πως μου αρεσε.

Ο κυριος λογος που μπηκα ειναι για να παραπονεθω για κατι μικροαστοχιες στην μεταφραση. 

Οι λεξεις "γονοχακαρισμενος" και "γονοριπαρισμενος" (εκ των geenhacked & geenripped αντιστοιχα), για καποιον που δεν μιλαει αγγλικα η ειναι ασχετος με τετοιες εννοιες σιγουρα προκαλει μια συγχυση. Θα μπορουσε να υπαρχει καποια σημειωση του μεταφραστη αφου δεν μπορουσε να βρει αλλες λεξεις (οχι οτι εμενα μου ερχονται), που να εξηγουν λιγο παραπανω.

Δεν ξερω καν αν πρεπει να το αναφερω εδω η σε καποιο αλλο θεμα.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ τους συγκεκριμένους όρους μια χαρά τους βρήκα. Αλλού βρίσκονται τα τεράστια προβλήματα της μετάφρασης - αυτά «τα άλγη» δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Νεκροταφεία Καραβιών

 

Τα 'Νεκροταφεία Καραβιών' είναι μία επιστροφή στον τρομακτικό κόσμο του 'Κουρδιστού Κοριτσιού.' Αυτή τη φορά το επίκεντρο είναι οι Η.Π.Α. και οι υποβαθμισμένες πολιτείες της ανατολικής ακτής. Ο συγγραφέας κάνει μία μικρή παράκαμψη προς νεαρότερους αναγνώστες, γράφοντας ένα όμορφο εφηβικό ρομάντζο στο μέσο της συνεχούς ανθρωπιστικής και οικολογικής καταστροφής που έχουμε ήδη γνωρίσει. Το βιβλίο είναι όμορφο και διαβάζεται ιδιαίτερα ευχάριστα, αποφεύγοντας μάλιστα τις ρομαντικές κακοτοπιές άλλων σύγχρονων εφηβικών δυστοπιών -για 'σένα χτυπά η καμπάνα 'The Hunger Games,' για 'σένα.- Ο κόσμος από την άλλη δεν παρουσιάζεται όσο διεξοδικά θα μπορούσε. Υπάρχουν αναφορές σε πράγματα περίεργα και τρομακτικά (για παράδειγμα το εξαιρετικά ενδιαφέρον Life Cult ή ο παράξενος Tool) αλλά δεν μας δίνονται όλες οι λεπτομέρειες που θέλουμε. Από τη στιγμή ιδιαίτερα που ο αναγνώστης γνωρίζει από 'το Κουρδιστό Κορίτσι' πόση μαυρίλα μπορεί να κρύβουν όλες αυτές οι υπαινικτικές πληροφορίες που διαβάζει. Συνολικά πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα δυστοπία.

Edited by Myyst
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Εκτός από το The Drowned Cities (Πνιγμένες Πόλεις) που θα βγει μέσα στο 2016 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (ήταν να βγει φέτος αλλά πήγε πίσω η έκδοση), έμαθα ότι θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Selini το The Water Knife, με τον ελληνικό τίτλο Το υδάτινο μαχαίρι. Λογικά μέχρι το τέλος του χρόνου. Δείτε στο Goodreads για ποιο βιβλίο πρόκειται. Εξαιρετικά νέα!

 

23209924.jpg

Edited by BladeRunner
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Πνιγμένες Πόλεις

 

Η ιστορία του βιβλίου αυτού διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο και περίπου την ίδια εποχή με την ιστορία του βιβλίου "Νεκροταφεία καραβιών" που είναι το πρώτο της σειράς και που διάβασα τον Ιούνιο του 2014. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια καινούργια ιστορία, διαφορετική από την πρώτη και αρκετά ανεξάρτητη, ενώ γνωρίζουμε και καινούργιους χαρακτήρες (εκτός ενός, του μεταλλαγμένου πλάσματος ονόματι Τουλ).

 

Βρισκόμαστε στις παρηκμασμένες Ηνωμένες Πολιτείες, κάπου κοντά στην Ουάσινγκτον, που πλέον είναι μια πόλη βυθισμένη στο χάος αλλά και το νερό. Και αυτή και άλλες πόλεις τριγύρω λέγονται Πνιγμένες Πόλεις. Σ'αυτό το τοπίο θα γνωρίσουμε την Μάλια και τον Μάους, δυο χαμίνια του πολέμου που ζουν σε μια κοινότητα στην ζούγκλα. Κάποια μέρα, σε μια εξόρμηση τους, θα βρουν μισοπεθαμένο ένα απερίγραπτο πλάσμα, ένα προϊόν βιοτεχνολογίας που δημιουργήθηκε για να σκοτώνει και να καταστρέφει -τον Τουλ. Τότε είναι που θ'αρχίσει το πραγματικό μπλέξιμο, γιατί ο Τουλ μόλις είχε αποδράσει από έναν τρελό συνταγματάρχη. Και τα δυο χαμίνια θα βρεθούν στην μέση ενός σκληρού εμφυλίου πολέμου στις Πνιγμένες Πόλεις, όπου οι περισσότεροι στρατιώτες είναι έφηβοι και μικρά παιδιά...

 

Έχουμε να κάνουμε με μια πολύ δυνατή και συναρπαστική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, γεμάτη με δράση, βία και σκληρές εικόνες. Δεν είναι σαν κάτι αφελή νεανικά δυστοπικά μυθιστορήματα με ένα χαζορομάντζο στην μέση και πολλές ωραιοποιήσεις. Εδώ έχουμε πόνο, αίμα, μαυρίλα και πρωταγωνιστές νεαρούς εφήβους που έχουν δει και ζήσει τα πάντα. ΟΚ, η πλοκή δεν κρύβει καινούργια πράγματα στο είδος, απλά έχουμε κυνηγητά, εκρήξεις, πυροβολισμούς, ηρωισμούς, και πάει λέγοντας. Όμως ο Μπατσιγκαλούπι ασχολείται με ένα πολύ σοβαρό θέμα, αυτό των παιδιών-στρατιωτών, αλλά και του χάους και του πόνου που προκαλείται από έναν (οποιοδήποτε) πόλεμο. Η γραφή είναι πολύ καλή, άκρως ευκολοδιάβαστη και εθιστική, με ρεαλιστικές περιγραφές των σκηνών δράσης και των τοπίων. Η ατμόσφαιρα αρκετά σκοτεινή.

 

Γενικά πρόκειται για ένα πολύ καλό, δυνατό και σκληρό δυστοπικό μυθιστόρημα, με ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία και μουντή ατμόσφαιρα, που ναι μεν απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε εφήβους, όμως μπορεί να διαβαστεί μια χαρά και από μεγάλους. Αν και σαν ιστορία διαβάζεται ανεξάρτητα, προτείνω να διαβάσετε πρώτα το "Νεκροταφεία καραβιών" αν θέλετε να γνωρίσετε αυτή την σειρά. Και τα δυο βιβλία είναι πολύ ωραία και συναρπαστικά και πιστεύω ότι αξίζουν μια ματιά.

 

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι σαν κάτι αφελή νεανικά δυστοπικά μυθιστορήματα με ένα χαζορομάντζο στην μέση και πολλές ωραιοποιήσεις.

 

Έχοντας διαβάσει το πρώτο βιβλίο συμφωνώ απόλυτα με αυτή σου τη φράση, πράγμα που νομίζω ότι ήταν και ο λόγος που μου άρεσε το βιβλίο αρκετά.

 

Απορώ πως στο goodreads παίρνει τόσο χαμηλή βαθμολογία αλλά μάλλον αν δεν έχει ρομάντζο δεν αρέσει στο "νεανικό" κοινό.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Μόλις τελείωσα το “Water Knife” και δεν ξέρω τι να σας πω, ας προσπαθήσω όμως…

 

Τι μου άρεσε: Η γραφή και η κοσμοπλασία της ζωής με το νερό να είναι ακριβό και σπάνιο (που γίνεται πραγματικότητα σιγά-σιγά).

 

Τι δεν μου άρεσε: Η πληθώρα ακραίας βίας που ναι μεν κάπως δικαιολογείται, αλλά δεν την βρίσκω απαραίτητη. Το πόσο βολικά και (συγγραφικά) “ιδανικά” κουμπώνουν κάποια πράγματα στο τέλος.

 

Σίγουρα θα αρέσει πολύ στους λάτρεις της δράσης και των αστυνομικών θρίλερ με προδοσίες και ανατροπές. Προσωπικά, με ένα τόσο καυτό θέμα θα ήθελα περισσότερο “ζουμί”. Μετά τα:  Pump Six And Others Stories και The Windup Girl, περίμενα κάτι παραπάνω…

  • Like 1
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

The Windup Girl

Αυτό το βιβλίο πρέπει να πω έχει, ίσως, μία από τις πιο εξαιρετικές και μοναδικές κοσμπολασίες που έχω δει στην ΕΦ και δεν απορώ που κέρδισε τόσα βραβεία (ανάμεσα σε αυτά Hugo, Nebula και Locus).

 

Το μέλλον που έχει σκεφτεί ο Paolo Bacigalupi σε έναν κλιματικά διαλυμένο κόσμο είναι πραγματικά απίστευτο.

Η ιστορία επικεντρώνεται στο Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης σε ένα κόσμο όπου έχει χτυπηθεί από αρρώστιες και θανατηφόρες πανδημίες, και όπου το ρεύμα δημιουργείται με την βοήθεια μεγάλων ελεφάντων που όμως αποθηκεύεται μόνο προσωρινά. Μεγάλες εταιρίες τροφίμων (καλούμενες calorie companies) χειρίζονται το εμπόριο μέσω μεταλλαγμένων τροφίμων αλλά και ιδιωτικές στρατιωτικές δυνάμεις που χρησιμοποιούν βιολογική τρομοκρατία για να δημιουργήσουν την δική τους κυριαρχία στον κόσμο.

Εκεί ανάμεσα λοιπόν βλέπουμε την Emiko, μια windup (ένα είδος μεταλλαγμένου κλώνου), που προσπαθώντας για την επιβίωση και την ελευθερία της, καθώς είναι αναγκασμένη να δουλεύει σαν σκλάβα, θα μπλεχτεί σε ένα παιχνίδι δολοπλοκιών των μεγάλων εταιριών και έναν μεγάλο πόλεμο που θα φέρει το χάος και όχι μόνο.

 

Η γραφή του Bacigalupi παρ’ ότι δεν είναι τέλεια είναι, μπορώ να πω, πολύ καλή καθώς, εκτός από την απίστευτη κοσμπλασία του, έχει κάνει και πολύ ιδιαίτερους αλλά και ενδιαφέροντες χαρακτήρες καθώς τους βλέπουμε σιγά σιγά να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.

Ένα ακόμα πράγμα που μου άρεσε πολύ είναι ο ρυθμός του βιβλίου, που είναι πολύ καλός για τόσο μικρό βιβλίο, καθώς ο Bacigalupi καταφέρνει μόνο μέσα σε λίγες σελίδες να σου κρατήσει το ενδιαφέρον πράγμα που πιστεύω ότι είναι και ένα από τα πράγματα που κάνουν τόσο καλό το βιβλίο.

 

Γενικά πρόκειται για ένα από τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφορούν στο είδος και σίγουρα όσοι δεν το έχετε διαβάσει πρέπει να το κάνετε.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Δεν κάνεις και μια αξιολόγηση;

Ναι, δεν την ξέχασα απλά έχω μερικά ακόμα στο πρόγραμμα και θα τα βάλω μαζί.

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

The Windup Girl/Το Κουρδιστό Κορίτσι

Γενικά το βιβλίο κυλάει γρήγορα, η γραφή του Bacigalupi είναι ευχάριστη και καθόλου κουραστική. Ένα μικρό πρόβλημα υπάρχει σε κάποιες από τις σκηνές δράσεις, οι οποίες είναι κάπως χαοτικές και δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς 100% τι ακριβώς γίνεται, αλλά δεν είναι συχνό φαινόμενο.
Το setting της ιστορίας είναι ξεχωριστό και πρωτότυπο. Έτσι το βιβλίο έχει μία τελείως δικιά του "γεύση", κάτι που είναι πολύ θετικό.
Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και έχει ανατροπές. Αργεί λίγο να πάρει μπρος, αλλά μέχρι να γίνει αυτό σε κρατάει ο μοναδικός κόσμος που έχει φτιάξει ο Bacigalupi.
Οι βασικοί χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες και έχουν εντελώς διακριτή φωνή. Όλοι έχουν τα ελαττώματα και τα πάθη τους και ίσως κάποιος να δυσκολευτεί να ταυτιστεί μαζί τους, δεδομένου ότι σχεδόν όλοι τους είναι λίγο-πολύ παλιάνθρωποι. Αυτό όμως είναι κάτι που προσωπικά απολαμβάνω σε ένα βιβλίο.
Μοναδικό μου παράπονο είναι πως η επιστημονική φαντασία είναι κυρίως στο φόντο/υπόβαθρο και δεν επηρεάζει όσο σημαντικά θα ήθελα την πλοκή. Βέβαια αυτό είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό.
Να τονίσω πως σε διάφορα σημεία το βιβλίο έχει κάποιες αρκετά σκληρές σκηνές και γενικά ο κόσμος που περιγράφει είναι ζοφερός και άσχημος, επομένως άνθρωποι που μπορεί να ενοχληθούν από κάτι τέτοιο καλύτερα να το αποφύγουν.
Πιστεύω πως όσοι αρέσκονται σε δυστοπικά μυθιστορήματα αξίζει να το διαβάσουν.
Είναι η πρώτη μου επαφή με το έργο του εν λόγω συγγραφέα και έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Σίγουρα θέλω να διαβάσω κάποια στιγμή και άλλα βιβλία του.

Βαθμολογία: 8.5/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Με τα "Το κουρδιστο κοριτσι", "Νεκροταφεια Καραβιων" και "Το υδατινο Μαχαιρι" διαβασμενα, διακρινει κανεις συγκεκριμενα μοτιβα στο εργο του Bacigalupi, λιγο θολα βεβαια μιας και παει καιρος.

Εντονη και ωμη γλωσσα και βια σε ολα τα βιβλια.

Δυστοπικοι κοσμοι, οχι απαραιτητα βγαλμενοι απο το μελλον, περισσοτερο μοιαζουν με καταστασεις στο παρων μας ανα τον κοσμο που ο μεσος δυτικος αναγνωστης ισως αχνα να ψυλλιαζεται, δοσμενοι με στοιχεια απολυτης υπερβολης.

Πολυ εμφανης η αντιφαση αναμεσα στην απολυτη φτωχεια και δυστυχια και περιχαρακωμενους/αποστασιοποιημενους θυλακες πλουσιων και βολεψακηδων, σε ολα τα βιβλια του φαινεται να στηλιτευει τον συγχρονο καπιταλισμο.

Ελαχιστη πιστη στην ανθρωποτητα.

Συνολικα τα βιβλια του ειναι καλα, σε τσιτωνουν και θετουν ζητηματα για προβληματισμο, αν ομως εχεις διαβασει ενα, ειναι σαν να τα εχεις διαβασει ολα, το μονο που αλλαζει ειναι η κεντρικη ιδεα γυρω απο την οποια λαμβανουν χωρα οι συγκρουσεις.

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

τα βιβλία ακολουθούν κάποια σειρά ή είναι τελείως ανεξάρτητα μεταξύ τους...?μόλις τελείωσα τα νεκροταφεία καραβιών και θέλω να δω αν πρέπει να διαβάσω κάποιο που διαδραματίζεται πριν απο αυτό....Ευχαριστώ

Link to comment
Share on other sites

18 hours ago, Iceman said:

τα βιβλία ακολουθούν κάποια σειρά ή είναι τελείως ανεξάρτητα μεταξύ τους...?μόλις τελείωσα τα νεκροταφεία καραβιών και θέλω να δω αν πρέπει να διαβάσω κάποιο που διαδραματίζεται πριν απο αυτό....Ευχαριστώ

Στον ίδιο κόσμο με τα Νεκροταφεία καραβιών είναι και το Πνιγμένες πόλεις και το, αμετάφραστο έως τώρα, Tool of War. Γενικώς όμως όλα τα βιβλία του είναι αυτοτελή.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Πάολο Μπατσιγκαλούπι (Paolo Bacigalupi)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..