Τζακ Λόντον (Jack London)

[BladeRunner]

Πειρατικές ιστορίες

Επειδή δεν μου έφτασαν οι πέντε ιστορίες της συλλογής "Αγάπη για τη ζωή", αποφάσισα να διαβάσω στο καπάκι ακόμα μια μικρή συλλογή ιστοριών του Τζακ Λόντον, που αυτή τη φορά έχουν ως επί το πλείστον να κάνουν με τη θάλασσα και όχι με τον παγωμένο Μεγάλο Βορρά. Ωραία πέρασα και τώρα, αλλά οι συγκεκριμένες ιστορίες μου φάνηκαν κομμάτι πιο απλοϊκές και όχι τόσο συναρπαστικές όπως οι άλλες. Όμως, δεν το συζητάω, από τη στιγμή που συγγραφέας είναι ο Τζακ Λόντον, το επίπεδο είναι πάντα πολύ καλό, η ψυχαγωγία πάντα εγγυημένη. Και στην τελική, εδώ έχουμε πειρατές, θαλασσόλυκους, τυχοδιώκτες, λαθρέμπορους, πώς να μην περάσει καλά ο λάτρης της περιπέτειας;

Υ.Γ. Το βιβλίο περιέχει τις εξής ιστορίες: "Το Κίτρινο Μαντίλι", "Επιδρομή στους οστρακοληστές", "Η επιστροφή του Κίτρινου Μαντιλιού", "Η απόδραση της γολέτας", "Το πλεύρισμα" και "Ο φτερωτός εκβιαστής".

7.5/10

Edited April 19 by BladeRunner

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Μάικελ- Το σκυλί του τσίρκου''.

Ξεκινώντας από την αρχή, όσοι βασανίζουν ζώα είναι για κρεμάλα.-

Αλλά όχι, δεν μπορώ να πω ότι είμαι ζωόφιλος. Γούστα...Δεν μπόρεσα λοιπόν να μπω στο πνεύμα της ιστορίας, ας το θέσω έτσι. Ή οποία θέλει τον τετράποδο μας ήρωα, να συναντιέται από καπρίτσιο της τύχης, με τον Νταγκ Ντόχερτι. Καμαρότος σε πλοίο, βλέπει αρχικά τον καινούργιο του φίλο ως πιθανή πηγή εσόδων. Για να ικανοποιήσει το πάθος του, έξι μπουκάλια μπύρας κάθε μέρα. Αν το λαρύγγι του δεν τροφοδοτηθεί αυστηρά με την συγκεκριμένη ποσότητα, παίζει να πάθει αμόκ και μετά ποιος τον είδε και δεν τον φοβήθηκε. Όπως π.χ. όταν κινδύνευε να ξεμείνει και ενώ η στεριά ήταν ακόμη μακριά. Όποτε και σκαρφίστηκε τρικ στο αμπάρι για να λύσει το πρόβλημα του  Δεν έχει όμως μόνο κεφάτη χροιά, κάθε άλλο. Τουναντίον, μιας και γράφτηκε θα μπορούσε να πει κανείς, ως ωδή για την βαρβαρότητα απέναντι στα ζώα. Και ιδίως για εκείνα που εκπαιδεύονται για την διασκέδαση στα τσίρκα. Ποιος ξέρει άραγε ποιες βάναυσες μέθοδοι χρησιμοποιούνται πίσω από τα παρασκήνια; 

Ψάχνοντας μάλιστα μετά το πέρας της ανάγνωσης, διαπίστωσα ότι αποτελεί έστω και άτυπη συνέχεια του ''Τζέρι, από τα νησιά του Σολομώντα''. Δεν ξέρω, αν τα διάβαζα με την ενδεδειγμένη σειρά, ίσως και να έπιανα καλύτερα κάποια hints. 

Edited July 29 by Δημήτρης