Atrelegis Posted April 13, 2005 Share Posted April 13, 2005 "Πες μου λοιπόν για τη μαγεία" είπε το παιδί, ξαπλωμένο στο πάτωμα μπρούμυτα, κοιτάζοντας τον παππού που έπαιζε με τα φιαλίδια στον πάγκο μρποστά του. "Για τη μαγεία ε; Τι σε έκανε να ενδιαφερθείς ξαφνικά. Νόμιζα πως εσείς τα πεμπτάκια παραήσασταν καλλιεργημένοι για να πιστεύετε σε τέτοια πράγματα, σωστά;" "Ε, μετάνοιωσα..." πέταξε το παιδί σε μία πρόχειρή απόπειρα να δικαιολογηθεί και ο άνδρας χαμογέλασε κάτω από τα γένια του, καθώς γύρισε προς αυτόν. "Καλά λοιπόν, Θα σου πω για τη μαγεία. Η μαγεία μικρέ, είναι ο τρόπος των ανθρώπων να παρουσιάσουν μεγεθυμένα τα παράγνατα που γίνονται στη φύση. Πάντα αναρωτιόμασταν τι μας έφτιαξε και πάντα θέλαμε να μάθουμε αν αυτό μας έδωσε την ικανότητα να αλλάζουμε τον τόπο που κατοικούμε σε κλίμακα μεγαλύτερη από όση μπορούσαμε να πετύχουμε στα πρώτα χρόνια μας στη γη. Η μαγεία ήταν πάντα ο τρόπος του ανθρώπου να αιτιολογήσει ό,τι φαινόταν περίεργο και αδικαιολόγητο, ένας αποδιοπομπαίος τράγος ή πομπός δύναμης στις μεγάλες στιγμές του είδους μας. Βλέπεις, η μαγεία συνδέεται με οτιδήποτε στον κόσμο, ειδικά και πάνω από όλα με τη φύση. Γιατί η μαγεία, το πνευματικό παιδί της ανθρωπότητας, εκτείνεται παντού. Από τον απέραντο ουρανό στα ανήλιαγα βάθη της θάλασσας, από το χάος των συναισθηματων μας μέχρι και στους διαδρόμους των μικροσκοπικών μεγαλουπόλεων από σιλικόνη που βρίσκονται στο εσωτερικών των μεταλλικών κουβούκλιων των υπολογιστών. Όπου ο άνθρωπος έχει ερευνήσει, εκεί υπάρχει και για αυτόν ένας τόπος μαγείας. Και η πύλη για τη μαγεία, είναι τα ξόρκια" "Και πώς είναι ένα ξόρκι;" είπε, καθώς ανακάθισε στο πάτωμα, κοιτώντας τον με μάτια που έλαμπαν από περιέργεια και ανυπομονησία. "Πώς είναι ένα ξόρκι ε; Σε διαβεβαιώ μικρέ μου, δεν έχει τίποτα να κάνει με κινήσεις χεριών και πρόχειρές ρίμες, ούτε εξαφανίζει νομίσματα που μετά πηδούν από τα αυτιά των θεατών ή τοποθετεί κρίκους εκεί που δεν ανήκουν. Η μαγεία είναι μία περίεργη κυρά, νεαρέ μου και θέλει τον χρόνο της και τον τρόπο της. Δεν μπορείς να την ελέγξεις ή να την καλέσεις όποτε νιώσεις την ανάγκη. Και πάντα, πάντα, περιλαμβάνει ένα τίμημα" "Και όταν έχεις βρει τον χρόνο και τον τρόπο της; Όταν τελικά κάνεις το ξόρκι;" "Αυτό εξαρτάται από το τι έχεις κατά νου. Γιατί και τα λόγια σου παίζουν ρόλο σε κάτι τέτοιο. Κάθε πρόταση πρέπει να γίνεται προσεκτικα, να προέρχεται από το μυαλό και όχι από τη γλώσσα, επειδή μία λάθος ειπωμένη λέξη, ένα τραύλισμα ή παρεξήγηση μπορεί να σε στείλει στο φεγγάρι ή σκορπισμένο σε κομμάτια πιο μικρά από μυρμήγκια στην ατμόσφαιρα. Η μαγεία είναι η δύναμη με την οποία αλλάζουμε τον κόσμο, παίζοντας τον ρόλο της φύσης σε ανθρώπινη ταχύτητα. Μας επιτρέπει να περάσουμε τα όρια του σώματός μας και να εκτιναχθούμε σε επίπεδα ύπαρξης πέρα από αυτό που γνωρίζουμε, όπου ο αέρας αποτελείται από συναισθήματα και που έχει σαν δομικό του υλικό τα στοιχεία, που πολεμούν για κυριαρχία, επιτελώντας τον τελικό σκοπό της ισορροπίας. Σε εκείνο το υπερφυσικό πεδίο μάχης, περιφέρουμε τις ψυχές μας. Και εκεί, μπορείς να αντικρίσεις τον κόσμο όχι σαν μία ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά σαν τη συλλογή από χρώματα στην παλλέτα ενός ζωγράφου. Σε κουράζω, μικρέ;" είπε ο άνδρας, βλέποντας το χαμηλωμένο βλέμμα του παιδιού. "Όχι, αλλά να, όλα φαίνονταν πιο απλά στον Χάρι Πότερ..." είπε, σχεδόν με παράπονο, κάνοντας τον άνδρα να γελάσει. "Πραγματικά βρε χαζοπούλι μου, νόμιζες ότι η μαγεία είναι μόνο ραβδιά και λέξεις με λατινικές καταλήξεις; Αν ήταν έτσι, δε θα την καταδίωκαν τόσα χρόνα, ούτε και θα την αποζητούσαν έτσι σαν τρελοί οι άνθρωποι. Η μαγεία, αν και χίλια βιβλία γράφτηκαν για αυτή, είναι κάτι που πηγάζει από την καρδιά, όχι το μυαλό και τον λόγο, αν και είναι κατάλληλα μέσα για να την εκφράσουμε. Η μαγεία κυλά μέσα σε όλα αν και όχι στο ρυθμό των ανθρώπων, για αυτό και δεν τους δίνουμε σημασία. Και όμως, ο ήλιος γίνεται κρασί και υπάρχουν ζώα που βλέπουν με την ακοή τους, ενώ η γη κινείτα διαρκώς, τόσο μέσα στο διάστημα όσο και μέσα στον εαυτό της. Νέα είδη ζωής εμφανίζονται για να πάρουν άλλα τη θέση τους και μεγάλα θαύματα δημιουργούνται κάθε μέρα, άλλα κάνοντας τη ζωή μας ευκολότερη και άλλα πιο δύσκολη" "Αλλά αν η μαγεία είναι τόσο καταπληκτική και υπάρχει παντού, πού είναι τα Ξωτικά και οι Νάνοι;" "Νόμος της εξέλιξης, νεαρέ μου. Γιατί ο καιρός τους πέρασε. Αυτοί ανήκαν σε έναν καιρό που η μαγεία έβριθε, όταν τα θαύματα ήταν κοινότοπα και οι μάγοι έκαναν τον ήλιο να σκοτεινιάσει κάθε που άλλαζαν πλευρό στον ύπνο τους, ενώ σπαθιά οδηγούσαν τους ιδιοκτήτες τους σε μια μάχη για το δίκαιο. Αλλά οι καιροί περνούν, και η μαγεία κουράστηκε. οι άνθρωποι έγιναν απρόσεχτοι με αυτή, ώσπου ο κόσμος άλλαξε σε αυτό που τον ξέρουμε. Επειδή η μαγεία προσαρμόστηκε σε εμάς και εμείς αδυνατούμε να προσέξουμε ό,τι δικαιωματικά μας ανήκει. Πες μου, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο, δεν νιώθεις οι εικόνες να περνούν από το κεφάλι σου σαν ταινία;" Ο μικρός ένευσε καταφατικά. "Ιδού! Αυτό ανήκε στην τεχνική των βάρδων και τώρα είναι κεκτημένο των ανθρώπων. Η ανάνηψη των νεκρών, που κάποτε ήταν η νεκρομαντεία. Η αστρονομία και η μελέτη των μακρινών πλανητών, που πήραν τη θέση της αστρολογίας. Ο νόμος των πιαθνοτήτων και του χάους που ενσωματώνουν τις αρχές της τέχνης των οιωνών. Ο κόσμος ζει σε μια εποχή μαγείας, όπως πάντα, απλά δεν είναι εμφανής και λαμπερή όπως τον παλιό καιρό. Οι Δράκοι έσβησαν γιατί οι άνθρωποι έπαψαν να πιστεύουν σε αυτούς όταν η μαγεία χάθηκε. Τα Ξωτικά και οι Νάνοι ασφυκτιούσαν σε έναν κόσμο που πλέον ανήκαν πλήρως, ώσπου αποφάσισαν να φύγουν σε έναν τόπο που θα ήταν δικαιωματικά παράταιροι. Καμιά φορά η εξέλιξη δεν εχει μόνο να κάνει με προσαρμογή, αλλά και με επιλογή" Το παιδί είχε αγκαλιάσει το μαξιλάρι του, κοιτώντας τον με ματια διάπλατα από απορία. "Αλλά τι απέγινε η παλιά μαγεία; Εξαφανίστηκε;" "Όχι, υπάρχει ακόμη. Μερικοί τη βλέπουν σαν θαύματα και άλλοι σαν περίεργα γεγονότα. Αιωνόβιοι άνθρωποι, τρομερά καιρικά φαινόμενα, ανεξήγητες μαρτυρίες φαντασμάτων ή εξωγήινων. Όλα αυτά είναι ο τρόπος τη μαγείας να μας υπενθυμίσει ότι δεν χάθηκε από αυό τον κόσμο, να καθησυχάσει τους πιστούς και να τρομάξει τους ασεβείς. Είναι σαν το δίκοπο μαχαίρι της φύσης και έχει δύο πλευρές, βοηθώντας εμάς και τιμωρώντας μας συνάμα. Για κάθε μέγα θαύμα που βοηθά τους ανθρώπους, υπάρχει πάντα μία μεγάλη καταστροφή, μετά από τις εκατόμβες ενός πολέμου, η ζωή ανθίζει. Για κάθε μεγάλη και υπεροπτική αυτοκρατορία, υπάρχει ένας άξιος αντίπαλος. Για κάθε ασέβεια προς τον πλανήτη, υπάρχουν πάντα αντίποινα. Η μαγεία δεν είναι μόνο φώτα και εκρήξεις, ή άνθρωποι που γίνονται βατράχια, ή νεκροί που περπατούν από τους τάφους. Είναι σύμπτωση, γεγονότα. Όλα αυτά που εμείς αγνοούμε, ακριβώς επειδή είναι στη φύση μας" Επικράτησε μία βαθυστόχαστη ησυχία για λίγο, προτού ο άντρας ξαναμιλήσει. "Έχε λοιπόν υπόψη σου αυτά τα πράγματα την επόμενη φορά που θα θεωρήσεις έναν έναστρο ουρανό βαρετό ή θα κοιτάξεις με θαυμασμό ένα πυρηνικό μανιτάρι. Γιατί όλα αυτά είναι καρποί της μαγείας, σημάδια των υπερφυσικών καταβολών του ανθρώπου. Έλα τώρα, οι γονείς σου θα περιμένουν..." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted April 13, 2005 Share Posted April 13, 2005 Εύγε φίλτατε, όμορφη θεωρία. Και ο τρόπος που την έδωσες, μέσα από τη διήγηση ενός μουσάτου παππού στο εγγόνι του, είναι με διαφορά ο αγαπημένος μου. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Ένας πολύ ωραίος τρόπος για να εξηγήσεις την εξαφάνιση της μαγείας. Όμως μου φάνηκε κάπως....επιστημονικός. Ένα παιδί της πέμπτης τάξης του δημοτικού σχολείου δεν νομίζω ότι θα κατάλάβαινε τόσο εύκολα τις ορολογίες που θέτεις. Κατά τα άλλα ήταν μία πολύ ωραία ιστοριούλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 11, 2005 Share Posted May 11, 2005 Συμφωνώ πως περισσότερο θα μου έκανε για συζήτηση έφηβου εγγονού με τον παππού του παρά ενός παιδιού της 5ης δημοτικού. Γλαφυρή γλώσσα που όμως για μένα δεν ταιριάζει σε έναν παππού, ακριβώς γιατί οι παραδοσιακοί παππούδες (με τη γεννιάδα και τα όλα τους) έχουν μάθει πως η διδασκαλία για να είναι μεταδοτική πρέπει να είναι απλά ειπωμένη με καθημερινές λέξεις! Όμως γλυκός και πλήρης ο τρόπος που το παρουσίασες. Μια όμορφη παραμυθένια θεωρία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted May 12, 2005 Author Share Posted May 12, 2005 Βασικά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ...παρόλα αυτά θα τα πάω μάλλον καλύτερα στο επόμενο παραμύθι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 13, 2005 Share Posted May 13, 2005 Για να πω την αλήθεια, μου άρεσε! Μου θύμισε όσα λέει ο Gemmell δια στόματος των Σέιθ στη Rigante Series, τα βιβλία της οποίας αποτελόυν τα αγαπημένα μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Γενικά μου αρέσει τρόπος που γράφεις, οπότε θα κρίνω τελείως υποκειμενικά: Η ιστορία ήταν αλάνθαστη. Δε με πείραξε η λόγια γλώσσα του παππού (εγώ πιστεύω πως και ίδιος ήταν κάποτε μάγος). Δίνει την εντύπωση ότι είναι σοφός. Με εντυπωσίασε η ιδέα σου για την εξαφάνιση της μαγείας. Και στην τελική έγινα για λίγο παιδάκι πέμπτης δημοτικού και χάζευα με ανοιχτό το στόμα (πολλοί θα πουν πως δεν έγινα για λίγο, αλλά είναι μόνιμο σύμπτωμα). Εγώ τουλάχιστον θα χρησιμοποιώ το κείμενο για να εξηγώ τη μαγεία στους noobάδες παίκτες μου στο DnD Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 χμμ... δεδομένου πως ο παππούς δείχνει μάλλον να είναι μάγος και ο ίδιος, είναι λογικό να ξεφεύγει απο το στερεότυπο του "παππού με τη γενιάδα και την απλή γλώσσα". Το παιδί -άντε να βάζω ιδέες- είναι λογικό να καταλαβαίνει, μια και δεν είναι οποιοδήποτε παιδί, αλλα απόγονος μάγων.... μια χαρά είναι λοιπόν η ιστορία απλά καλό θα ήταν να τονιστούν τα παραπάνω(αν και αν το ψάξει κανείς δεν είναι εντελώς διακριτικά).... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted November 13, 2005 Author Share Posted November 13, 2005 Κοίτα να δεις που τελικά βγήκε καλύτερη από ό,τι περίμενα! Brings a tear to me eye... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 16, 2016 Share Posted April 16, 2016 Μια ωραία διήγηση για το πως από έναν κόσμο φαντασίας, με μαγεία και μαγικές φυλές περάσαμε στον συνηθισμένο καθημερινό μας κόσμο ο οποίος όπως μας λέει αυτή η ιστορία δεν στερείται μαγείας, αρκεί να ξέρεις που θα κοιτάξεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Björne Posted April 22, 2016 Share Posted April 22, 2016 Καλησπέρα στην παρέα σας! Χαίρομαι πάρα πολύ που σας βρήκα και μπορώ να συζητώ γι' αυτό το 'μικρόβιο' που λέγεται συγγραφή. Ως καινούριο μέλος, θα προσπαθήσω να εκθέτω την άποψη μου αντικειμενικά, σύμφωνα με όσα έχω διδαχθεί στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Επειδή έχω κάνει 'ντοκτορά' στο θέμα της μαγείας, βλέπω μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη. Μόνο που το λεξιλόγιο του 'μεγάλου' είναι λίγο πολύπλοκο για ένα παιδί πέμπτης δημοτικού. Σε κάποια σημεία 'πιάνεις' την 'απλή πολυπλοκότητα' του νοήματος της μαγείας, η οποία είναι παράγωγο πνευματικής και ψυχικής εξέλιξης και που δεν μπορεί να ειπωθεί εύκολα με λόγια. Είναι από τους λίγους τομείς που δεν μπορείς 'να το πεις όπως θα το έλεγες στη γιαγιά σου' (άλλοι τέτοιοι τομείς είναι ο προγραμματισμός και οι αλγόριθμοι). Ωστόσο πολύ καλή προσπάθεια. Επίσης να αποφεύγεις την επανάληψη της ερώτησης τύπου "Και πώς είναι ένα ξόρκι;""Πώς είναι ένα ξόρκι ε;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.