Ο Λύκος του Ανέμου

[Dreyri_Ulfr]

   

Όνομα Συγγραφέα:  VindaFreki

Είδος:  φαντασία

Βία; Λίγο, ναι.

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων: ~900

Αυτοτελής; Όχι. Είναι η εισαγωγή μιας μικρής ιστορίας 

Σχόλια: Είναι η πρώτη μου ιστορία που γράφω, και ελπίζω να σας αρέσει και να μην είναι βαρετή. 

 

    Εισαγωγή : Το δάσος Γκίσσου

 

Οι ακτίνες του ήλιου ελάχιστα διαπερνούσαν από τα πυκνά κλαδιά των δέντρων στο δάσος Γκίσσου. Ακούγονταν ψίθυροι, δεν μπορούσες να διακρίνεις τι έλεγαν, δεν ήταν λέξεις, ήταν ο άνεμος  που κτυπούσε στα φύλλα των ψηλών αυτών δέντρων. Τα κλαδιά του Γκίσσου κουνιόνταν πέρα-δώθε με μανία, κάποιον ήθελαν να προστατέψουν. Ένιωθαν τον κίνδυνο, ήταν είδη εδώ. Ο Gilbert, γνωστός στο Σύσλεϊντ ως μαυροφορεμένος κυνηγός, μαζί με τους βοηθούς του Planker και Kleints διέσχιζαν το σκοτεινό δάσος με τα τόξα τους έτοιμα. 

 

Ο Planker σταμάτησε πίσω από ένα δέντρο με χοντρό κορμό και kleints  στάθηκε πίσω από ένα μικρό βράχο. Απόλυτη ησυχία! Ο Gilbert έκανε δυο βήματα μπροστά με τη βαλλίστρα του οπλισμένη , σημάδευε μέσα στη σπηλιά. Για λίγα δευτερόλεπτα σταμάτησε ο χρόνος. Δυο κόκκινα μάτια λαμπύριζαν μέσα στη σπηλιά. Μίσος και Φόβος! Φόβος και Μίσος! Αυτά τα δύο συναισθήματα κυριαρχούσαν μέσα στα μάτια του θεριού. Ο Planker έριξε το πρώτο βέλος. Αστόχησε! Το άγριο θηρίο βγήκε έξω από τη σπηλιά του. Έμοιαζε με λύκο, ήταν λύκος. Πρώτη φορά είχανε δει κάτι τέτοιο, ένας λύκος στο μέγεθος αρκούδας. Τα νύχια του τρεις φορές πιο κοφτερά από τις λεπίδες των σπαθιών τους, τα δόντια του δυο φορές το μέγεθος ενός συνηθισμένου λύκου. Το χρώμα των ποδιών τους ήταν γκρίζο και όσο ανέβαινε προς το κεφάλι του γινόταν όλο και πιο σκούρο.

 

 Όταν βγήκε εντελώς από τη σπηλιά ο Gilbert έριξε το δεύτερο βέλος. Καρφώθηκε στο χώμα δίπλα από το μπροστινό πόδι του λύκου. Και αυτός αστόχησε! Ο λύκος αμέσως σήκωσε ελαφρώς το μπροστινό του πόδι που ήταν δίπλα από το βέλος και με μια απότομη κίνηση το κτύπησε πάλι στο έδαφος. Μια ζεστή ώθηση δημιουργήθηκε από το κτύπημα του λύκου και εκτοξεύθηκε μια μάζα αέρα ευθεία , σπρώχνοντας τον Gilbert προς τα πίσω και κτυπώντας τον σε ένα δέντρο που βρισκόταν από πίσω του. Τότε ο λύκος γύρισε προς τον Planker, έτρεμαν τα χέρια του από αυτό που μόλις είδε , με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σταθεροποιήσει το τόξο του. Ο λύκος έκανε ένα σάλτο και καθώς βρισκόταν στον αέρα άνοιξε το στόμα του αφήνοντας τα κοφτερά του δόντια έτοιμα να ξολοθρέψουν τον Planker. Ο Kleints, που ήταν κριμένος όλη αυτή τη ώρα πίσω από τον βράχο, έριξε το τρίτο βέλος. Τον πέτυχε! Καρφώθηκε στο πίσω μέρος του αυχένα του. Έπεσε αναίσθητος μπροστά στον Planker. Το κατακόκκινο αίμα του έρεε ασταμάτητα. Ένας ήχος ανακούφισης βγήκε από τον Planker kai o Kleints χάρηκε που κατάφερε να το σκοτώσει τόσο απλά. Ξαφνικά το άγριο θηρίο άνοιξε τα μάτια του, και προσπάθησε να σηκωθεί.

 

"Δεν πεθαίνουν με μόνο ένα βέλος αυτά!" είπε ο Gilbert και στάθηκε όρθιος. Το ίδιο και ο λύκος. Τα κόκκινα του μάτια έλαμψαν ακόμη πιο πολύ. Γύρισε το κεφάλι του προς τον ουρανό και βγήκε από μέσα του ένα τόσο δυνατό ουρλιαχτό που ακούστηκε σε όλο το Γκίσσου. Το βλέμμα του στράφηκε προς τον Kleints. Σήκωσε το πόδι του προς τα μπρος και έτρεξε προς το μέρος του. O Kleints πήρε άλλο ένα βέλος από τη  φαρέτρα του, αλλά πριν προλάβει να ρίξει ο λύκος βρισκόταν ακριβώς μπροστά του. Καθώς σήκωνε το μπροστινό του πόδι δημιουργήθηκε μια κόκκινη μπάλα φωτιάς γύρο του. Ήταν τόσο ζεστή η αύρα της και έφτανε μέχρι τον Planker που βρισκόταν αρκετά βήματα πιο πίσω. Τα φλεγόμενα νύχια του  λύκου μπήκαν τόσο βαθιά μέσα στον Kleints και έκαψαν όλο το δέρμα του γύρο γύρο από το στήθος. Ο Kleints έπεσε στο χώμα, μαύρο αίμα έτρεχε από το στόμα του. Ο λύκος με μια γρήγορη κίνηση κάρφωσε τα μυτερά του δόντια στο λαιμό του Kleints, με αποτέλεσμα το κεφάλι και το σώμα του να γίνουν δύο ανεξάρτητα κομμάτια.

 

- Ττ..Τι είναι αυτό το ζώο; Μουρμούρισε τρομαγμένος ο Planker στραβώνοντας το στόμα του.

- Δεν είναι ζώο, είναι Freki! Είπε ο Gilbert

- Freki; Πώς είναι δυνατόν; Έχουν εξαφανιστεί πριν χιλιάδες χρόνια αυτά, σύμφωνα με του μύθους.

- Ευτυχώς εμείς βρήκαμε ένα! Είπε ο Gilbert με ένα σατανικό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλι του.

 

Ο Planker τον κοίταξε απορημένος. " Τι να έχει στο μυαλό του άραγε; " σκέφτηκε.

 

- Θα το σκοτώσουμε όμως έτσι δεν είναι; Έχει σκοτώσει τον kleints! Είπε ταραγμένος.

- Αυτό εδώ, ναι!

 

Πριν προλάβουν να πούνε κάτι άλλο ο λύκος άρχισε να έρχεται προς το μέρος τους απειλητικά. Ο Gilbert έβγαλε το μεγάλο σπαθί του από ατόφιο ατσάλι και ετοιμάστηκε να τον αντιμετωπίσει. Έκανε δύο βήματα μπροστά και έκανε νόημα στον Planker να ετοιμάσει το τόξο του. O Gilbert έτρεξε προς τον λύκο και μόλις έφτασε μπροστά του σήκωσε το σπαθί του, με μια απότομη κίνηση ο λύκος έδιωξε την λεπίδα προς το πλάι και πήδηξε πάνω στον Gilbert. Τότε ο Planker έριξε με το τόξο και τον πέτυχε στο κρανίο, ανάμεσα στα μάτια. Το βλέμμα του λύκου γύρισε προς τον Planker, ακόμη ένα βέλος καρφώθηκε στο κρανίο του. Τα μπροστινά του πόδια λύγισαν και έπεσε ελαφρώς προς το πλάι. Αμέσως ο Gilbert άρπαξε το σπαθί του και αποκεφάλισε τον λύκο.

 

- Έτσι πεθαίνει ένα Freki.

- Τι θα κάνουμε τώρα; Ρώτησε ο Planker, με μια ικανοποίηση στο πρόσωπό του.

 

Ο Gilbert δίχως να μιλήσει μπήκε στη σπηλιά.

 

Μετά από λίγο βγήκε με δύο μικρά Freki στα χέρια του.

Το ένα ήταν λευκό από το κεφάλι μέχρι τις πατούσες, με μάτια γαλανά σαν τον καθαρό ουρανό. Ενώ το άλλο ήταν μαύρο με κόκκινα γυαλιστερά μάτια, όπως και της μητέρας του. Και τα δύο είχαν στο μπροστινό δεξί τους πόδι μια γκρίζα γραμμή σαν βραχιόλι, λίγο πιο πάνω από τη πατούσα τους.

 

Όταν βγήκαν από το δάσος, προχωρώντας προς τα άλογα τους που τα είχανε αφήσει λίγο πιο έξω , άστραψε ο ουρανός και ακούστηκε ένας δυνατός ήχος κεραυνού. Πήρανε δύο σακίδια, έβαλαν μέσα τα δύο μικρά Freki και τα δέσανε πάνω στο άλογο του Kleints. Ο Planker πήρε τα λουριά του αλόγου, ανέβηκε στο άλογο του και φύγανε.

 

Καθώς περνούσαν έξω από το χωριό Γκρίβερ, ένα μικρό χωρίο πριν την πόλη Ντουρλαντ όπου έμεναν, γκρίζα σύννεφα σχηματίστηκαν στον ουρανό, αναγκάζοντας τους δύο κυνηγούς να τρέξουν πιο γρήγορα πριν τους προλάβει η καταιγίδα. Το ένα σακίδιο δεν ήταν καλά δεμένο με αποτέλεσμα να πέσει κάτω στο έδαφος. Το κάλπασμα των αλόγων ήταν τόσο δυνατά που κανείς τους δεν το πρόσεξε!

 

 

[Mesmer]

Καλωσόρισες στο φόρουμ Dreyri.

 

Ενδιαφέρουσα η αρχή της ιστορίας σου, αλλά νομίζω ότι έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη για τον κόσμο στο οποίο εκτυλίσσεται και τη μυθολογία του. Οπότε, είναι λίγο δύσκολο να σχηματίσουμε μια γενική άποψη από τόσο νωρίς.

 

Αν και είμαι απ' τους τελευταίους που θα μπορούσαν να κάνουν υποδείξεις για σκηνές μάχης, τη δική σου τη βρήκα ικανοποιητική, με ωραίες εικόνες και μπόλικη δράση.

 

Γενικά, απλογραμμένη και ευκολοδιάβαστη.

 

Δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιείς αγγλικούς χαρακτήρες για τα ονόματα. Κι έτσι όπως το έχεις τώρα, κάποια στα ελληνικά και κάποια στα αγγλικά, είναι σαν μια μικρή παραφωνία.

 

Θα ήθελα να μάθω κι άλλα για τα Φρέκι.

 

Καλή συνέχεια.

[Dreyri_Ulfr]

Ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σου σχόλια Mesmer!

 

Το ξέρω αυτό για τα ονόματα και εγώ το σκέφτηκα, αλλά δεν μου έρχονταν ελληνικά ονόματα που να ταιριάζουν με την ιστορία μου.

Θα προσπαθήσω τα υπόλοιπα άτομα της ιστορίας να γράφω στα ελληνικά τα ονόματα τους. 

 

Χαίρομαι που κίνησαν το ενδιαφέρων σου τα Φρέκι.

[Mesmer]

 αλλά δεν μου έρχονταν ελληνικά ονόματα που να ταιριάζουν με την ιστορία μου.

 

Δεν εννοούσα να χρησιμοποιήσεις ελληνικά ονόματα. Απλά να γράφεις τα ονόματα με ελληνικούς χαρακτήρες: Γκίλμπερτ, Πλάνκερ, Φρέκι κτλ.

[Μπόρχες]

Η ιστορία σου είναι ενδιαφέρουσα ακριβώς επειδή μπορεί να λειτουργήσει ως προοίμιο για κάποια μεγαλύτερη ιστορία, που θα ακολουθήσει. Μόνη της δεν πολύ στέκεται. Ωστόσο, έχεις καλές περιγραφές και καλή πένα σε γενικές γραμμές. Αναμένω την συνέχεια. 

 

Σ' ευχαριστώ. 

[Dreyri_Ulfr]

Σε ευχαριστώ  Μπόρχες. Ναι την έγραψα σαν μια εισαγωγή για να δω αν είναι καλή, ώστε να συνεχίσω την ιστορία.

Θα προσπαθήσω να γράψω τη συνέχεια όσο το συντομότερο μπορώ.

[Φάντασμα]

Για πρώτη σου ιστορία Dreyri_Ulfr είναι καλή. Συνέχισα να την διαβάζω μέχρι το τέλος χωρίς να χάσω το ενδιαφέρον μου.

 

Συμφωνώ με τον Mesmer προσπάθησε να γράφεις στα Ελληνικά τα ονόματα για να μην δημιουργείτε μια περίεργη θα την χαρακτήριζα ως οπτική παραφωνία.

 

Καλή συνέχεια με την ιστορία σου

Edited July 7, 2014 by Dreamer

[Dreyri_Ulfr]

 

Συμφωνώ με τον Mesmer προσπάθησε να γράφεις στα Ελληνικά τα ονόματα για να μην δημιουργείτε μια περίεργη θα την χαρακτήριζα ως οπτική παραφωνία.

 

 

 

 

Σε ευχαριστώ Dreamer, και θα διορθώσω τα ονόματα να μην δημιουργείτε η παραφωνία αυτή.