BladeRunner Posted July 16, 2014 Share Posted July 16, 2014 (edited) Γεννημένος το 1938 στο Κεντ της Μεγάλης Βρετανίας, ο Φρέντερικ Φορσάιθ είναι πασίγνωστος συγγραφέας κατασκοπευτικών θρίλερ, από τους καλύτερους του είδους. Είναι κυρίως γνωστός για τα μυθιστορήματα The Day Of The Jackall, The Fourth Protocol και The Odessa File. Αρκετά από τα βιβλία του έχουν μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Γνωστές ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του: (1973) The Day Of The Jackal. Σε σκηνοθεσία Fred Zinnemann παρακαλώ, από τις καλύτερες του είδους. (1974) The Odessa File. Με πρωταγωνιστή τον Jon Voight. Κλασική. (1980) The Dogs Of War. Με πρωταγωνιστές του Christopher Walken και Tom Berenger. (1987) The Fourth Protocol. Με πρωταγωνιστές τους Michael Caine και Pierce Brosnan. (1997) The Jackal. Με πρωταγωνιστές τους Bruce Willis και Richard Gere. (2005) Icon. Με πρωταγωνιστή τον Patrick Swayze. (2006) Avenger. Με πρωταγωνιστή τον Sam Elliott. Βιβλία του Φορσάιθ που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά: 01. The Day Of The Jackal - Το Τσακάλι (εκδόσεις Ζάρβανος/Bell) 02. The Odessa File - Απόρρητος φάκελος Οδέσσα (εκδόσεις Bell) 03. The Fourth Protocol - Το τέταρτο πρωτόκολλο (εκδόσεις Bell) 04. The Dogs Of War - Τα σκυλιά του πολέμου (εκδόσεις Ωρόρα/Ράπτη/Bell) 05. The Fist Of God - Η γροθιά του Θεού (εκδόσεις Plus One) 06. Avenger - Ο εκδικητής (εκδόσεις Ψυχογιός) 07. The Phantom Of manhattan - Το φάντασμα του Μανχάταν (εκδόσεις Ψυχογιός) 08. Icon - Το μανιφέστο του θανάτου (εκδόσεις Plus One) 09. The Negotiator - Ο ενδιάμεσος (εκδόσεις Bell) 10. The Devil's Alternative - Η λύση του διαβόλου (εκδόσεις Τερζόπουλος) 11. The Kill List - Λίστα Εκτελέσεων (εκδόσεις Bell) Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει δυο βιβλία του, Απόρρητος φάκελος Οδέσσα (9/10) και To τέταρτο πρωτόκολλο (9/10), και μάλιστα και τα δυο τον Αύγουστο του 2011 με δέκα μέρες διαφορά το ένα με το άλλο. Μικρά σχόλια έγραψα τότε εδώ και εδώ, αντίστοιχα. Edited June 1, 2021 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted July 18, 2014 Author Share Posted July 18, 2014 (edited) Το Τσακάλι Η σκληρόδετη ελληνική έκδοση του κλασικού αυτού θρίλερ ανήκει στην συλλογή μου από το 2011, αγορασμένη από το Μοναστηράκι έναντι εφτά ευρώ, αλλά μόλις φέτος είπα να στρώσω τον κώλο μου κάτω και να το διαβάσω τελικά. Μιλάμε για ένα από τα πιο γνωστά και πολυδιαβασμένα κατασκοπευτικά θρίλερ που έχουν γραφεί, από τον μαιτρ του είδους Φρέντερικ Φορσάιθ, το οποίο κέρδισε το 1972 το πολύ σημαντικό Edgar Award για το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς, ανήκει στην σημαντική λίστα The Big Read του βρετανικού καναλιού BBC και μεταφέρθηκε με επιτυχία στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Fred Zinnemann (High Noon, From Here To Eternity κλπ), το 1973. Με τι έχει να κάνει η ιστορία του βιβλίου; Μα φυσικά με την επιθυμία της γαλλικής οργάνωσης ΟΑΣ να δολοφονηθεί ο μισητός και προδότης γι'αυτήν πρόεδρος της Γαλλίας, Σαρλ Ντε Γκολ. Η συγκεκριμένη οργάνωση αποτελούνταν από απογοητευμένα μέλη του γαλλικού στρατού, που πολέμησαν στην Αλγερία για την πατρίδα τους και είδαν έναν τύπο, τον Ντε Γκολ, να παρατάει μια μέρα την Αλγερία στα χέρια των Αλγερινών και να καλεί πίσω στην Γαλλία τους Γάλλους στρατιώτες και υπηκόους. Έκαναν πολλές απόπειρες, όλες αποτυχημένες για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους, οπότε κάποια από τα ιδρυτικά μέλη αποφάσισαν, μυστικά πάντα, ν'αλλάξουν στρατηγική και να προσλάβουν έναν ξένο επαγγελματία δολοφόνο που, έναντι αδράς αμοιβής, θα έκανε την δουλειά γι'αυτούς. Το Τσακάλι, ένας ανώνυμος ψηλός και ξανθός άντρας, αγγλικής υπηκοότητας, είναι αυτός ο επαγγελματίας δολοφόνος. Και έναντι 500.000 δολαρίων θα κάνει την δουλειά με τον δικό του τρόπο, δίχως παρεμβάσεις και περιορισμούς. Και από κει και πέρα αρχίζει ο κακός χαμός... Αυτό που κάνει πραγματικά ξεχωριστό το μυθιστόρημα αυτό, είναι η αφήγηση του Φορσάιθ που, κατά την γνώμη μου, τα σπάει. Ο τύπος περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια και με ξεκούραστη γραφή τον τρόπο οργάνωσης της ΟΑΣ και τις μεθόδους που ακολουθούσαν οι αρχηγοί και τα μέλη της για να πετύχουν τους στόχους τους, όλες τις κινήσεις και τα σχέδια που έκανε το Τσακάλι για φέρει εις πέρας το συμβόλαιό του και όλες τις ενέργειες που ακολούθησαν οι Γαλλικές και όχι μόνο Αρχές, για να αποτρέψουν τις απόπειρες δολοφονίας κατά του Προέδρου της χώρας. Είναι φανερό ότι ο Φορσάιθ διάβασε αρκετά βιβλία και έκανε πολλές ερωτήσεις για να γράψει μια όσο γίνεται πιο πειστική ιστορία που αφορά την εκτέλεση ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου. Ίσως το στιλ αφήγησης να μην είναι για όλα τα γούστα, αλλά εμένα με ξετρέλανε. Η πλοκή μπορεί να μην κρύβει πολλές εκπλήξεις με τον τρόπο που είναι δομημένη, αλλά η δράση, οι σκηνές έντασης και η αγωνία για την τελική έκβαση της ιστορίας σίγουρα θα κρατήσουν το ενδιαφέρον του θριλεράκια αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος, χώρια που το ιστορικό πλαίσιο είναι από μόνο του ενδιαφέρον. Η γραφή μου φάνηκε πάρα πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη και σίγουρη, δίχως περιττές και ανούσιες λεπτομέρειες, οι χαρακτήρες απλοί αλλά ενδιαφέροντες και η ατμόσφαιρα εξαιρετική. Το τέλος μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά δυνατό και εκρηκτικό. Αυτό είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Φορσάιθ που διαβάζω και με μικρή διαφορά το καλύτερο και δικαίως παίρνει πέντε αστεράκια από μένα. Απόλαυσα την κάθε σελίδα, από την αρχή μέχρι το τέλος και ήταν όπως ακριβώς το περίμενα, καλογραμμένο, εξαιρετικά ενδιαφέρον και του γούστου μου. Όσοι έχετε διαβάσει Τζον Λε Καρέ, Ρόμπερτ Λάντλαμ, Τζακ Χίγκινς και σας άρεσαν, σίγουρα θα σας αρέσει και ο Φρέντερικ Φορσάιθ. 9.5/10 Edited October 21, 2017 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 14, 2016 Author Share Posted January 14, 2016 (edited) Λίστα εκτελέσεων Τέταρτο βιβλίο του Φρέντερικ Φορσάιθ που διαβάζω, μετά τα εξαιρετικά "Απόρρητος Φάκελος Οδέσσα" και "Το Τέταρτο Πρωτόκολλο" που διάβασα το καλοκαίρι του 2011 και το καταπληκτικό "Το Τσακάλι" που διάβασα το καλοκαίρι του 2014. Μπορεί να μην φτάνει σε ποιότητα τα τρία αυτά βιβλία, όμως πρόκειται για ένα άκρως χορταστικό και εθιστικό κατασκοπευτικό/πολεμικό θρίλερ, με το γνωστό και αγαπημένο αφηγηματικό στιλ του συγγραφέα. Στα υψηλότερα κλιμάκια της Αμερικάνικης κυβέρνησης, υπό απόλυτη μυστικότητα, υπάρχει μια λίστα με άτομα που αποτελούν την ύψιστη απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια. Σε περίπτωση εύρεσης τους, η μοναδική τιμωρία είναι ο θάνατος. Σ'αυτή την λίστα βρίσκεται και ο Κήρυκας, ένας φανατικός Τζιχαντιστής, που με τα κηρύγματά του μέσω ίντερνετ, εμπνέει διάφορους φανατισμένους Μουσουλμάνους να προβαίνουν σε επιθέσεις εναντίον Δυτικών. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ή που βρίσκεται. Ο Ιχνηλάτης, ένας Αμερικάνος πρώην Πεζοναύτης και νυν κυνηγός τρομοκρατών, θα είναι αυτός που θα προσπαθήσει να ανακαλύψει και να εκτελέσει τον παρανοϊκό αυτό Τζιχαντιστή. Επίκαιρη ιστορία, με τα όσα γίνονται καθημερινά γύρω μας, με ρεαλιστική αποτύπωση των διαδικασιών και των επιχειρηματικών σχεδίων για την εύρεση ενός τρομοκράτη. Οι περιγραφές των κατασκοπευτικών και πολεμικών επιχειρήσεων και αυτές των σκηνών δράσης, κάνουν τα βιβλία του Φορσάιθ τόσο εθιστικά και ενδιαφέροντα. Από χαρακτήρες μπορεί να μην τα πάει και πολύ καλά (ούτε και άσχημα πάντως), όμως όταν υπάρχει τόση ένταση και αγωνία στην πλοκή, τόσο ωραίες δυναμικές σκηνές, μικρή σημασία έχει το βάθος των χαρακτήρων. Όσον αφορά την γραφή, είναι πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη και εθιστική. Γενικά, πρόκειται για ένα κατασκοπευτικό/πολεμικό θρίλερ, με δράση και ένταση, που δύσκολα θα απογοητεύσει τους λάτρεις του είδους. Μπορεί να υπάρχουν κάποια σημεία με ορολογίες και τεχνικές λεπτομέρειες που ίσως κουράσουν, όμως κατά την γνώμη μου δίνουν έναν ρεαλισμό στην όλη ιστορία και δείχνουν τις γνώσεις του συγγραφέα στο είδος που γράφει. Ο Φορσάιθ έχει πάρει μάστερ στο είδος, οπότε η ψυχαγωγία είναι εγγυημένη. 8/10 Edited October 21, 2017 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted March 2, 2021 Share Posted March 2, 2021 (edited) Διάβασα το ''Απόρρητος φάκελος Οδέσσα''. Περίμενα λόγω θέματος ότι θα μου άρεζε, όχι όμως και τόσο πολύ. Ο Πέτερ Μίλλερ είναι νέος δημοσιογράφος που ζει στο Αμβούργο αρθρογραφώντας σε περιοδικά. Καπρίτσιο της τύχης και το αλάνθαστο του ένστικτο, θα τον βάλουν στα ίχνη ιστορίας που ελπίζει να αποδειχθεί λαβράκι. Ημερολόγιο επιζώντα στρατοπέδου συγκέντρωσης των ναζί. Τα όσα φρικαλέα θα διαβάσει, θα τον ωθήσουν να αναζητήσει τον εξαφανισμένο διοικητή του στρατοπέδου στη Ρίγα. Του σαδιστικού κτήνους που άκουγε στο όνομα Έντουαρντ Ρόσμαν. Θα βάλει στόχο της ζωής -και της καριέρας- του να τον οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα διακατέχεται και από προσωπικά κίνητρα. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται όπως περίμενε μιας και οι αρμόδιες κρατικές αρχές εμφανίζονται ενοχλημένες από το σκαλιστήρι του. Ανήμπορες ή και απρόθυμες να βοηθήσουν. Πέρα από το ότι εγείρει και το ενδιαφέρον ανθρώπων επικίνδυνων. Φανατισμένων και αδίστακτων, νοσταλγών της παλαιάς τάξης πραγμάτων. Δεν θα το βάλει όμως κάτω και με την Τζάγκουαρ του θα οργώσει όλη την χώρα. Για να πάρει μία ιδέα για την όλη σοκαριστική αλήθεια. Την κατάδυση σε εκείνα τα κολαστήρια ψυχών όπως πολύ εύστοχα τα αποκάλεσαν. Τις πληγές που ξύνει αναφορικά με την ντροπή και τις ενοχές που αισθάνονται οι συμπατριώτες του, για την δυσβάσταχτη κληρονομιά που τους άφησαν τα SS. Για την διαφυγή των καταζητούμενων εγκληματιών πολέμου, και την μετέπειτα εξοργιστική προνομιακή μεταχείριση που έλαβαν. Όχι μόνο με την ατιμωρησία, αλλά και με... διορισμό σε δημόσιες υπηρεσίες και κομματικές θέσεις! Όσο και κατάληψη νευραλγικών θέσεων σε σημαντικούς επιχειρηματικούς τομείς. Ενώ ξεχωριστό τόνο δίνουν τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τα δικά του. Παίζοντας εκεί, στο παρασκήνιο. Με μία γρήγορη σκέψη ήταν το πρώτο μου μυθιστόρημα με θέμα τους ναζί. Και έτσι δεν ξέρω τι θέση κατέχει στις σχετικές λίστες. Υποθέτω όμως ότι είναι εκεί, ψηλά. Αγωνιώδες αστυνομικό page turner, με επίφαση κατασκοπευτικού θρίλερ. Πέρα από τη δεδομένη του ποιότητα, παρέχει πάρα πολλές πληροφορίες για όποιον θέλει να εντρυφήσει. Τόσες ούτε στα non fiction, αυτά τουλάχιστον που έχω διαβάσει. Αναγκαζόμουν κάθε τρεις και λίγο να διακόπτω την ανάγνωση για να googlαρω ονόματα και τοπωνύμια. Με τον συνδυασμό πραγματικών προσώπων και φανταστικών χαρακτήρων να προσδίδει αληθοφάνεια. Προτείνεται ασυζητητί, μονάχα όμως για όποιον ενδιαφέρεται για Β' Π.Π. Διαφορετικά τα άνωθεν του BladeRunner, μάλλον είναι και πιο αντιπροσωπευτικά. Edited March 2, 2021 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.