Τζ. Κ. Ρόουλινγκ (J.K. Rowling)

[Δημήτρης]

Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ είναι Αγγλίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1965 και εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει. Η πορεία της στη λογοτεχνία και όχι μόνο, είναι ο ορισμός αυτού που λέμε ζωή σαν παραμύθι. Από την απόλυτη φτώχεια, ταπείνωση και εξαθλίωση, στην υπέρτατη δόξα και αναγνώριση.

 

Και όποιος έχει διαβάσει για την ζωή της, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό δεν περιέχει το παραμικρό απολύτως στοιχείο υπερβολής. Έχοντας περάσει δυστυχισμένα παιδικά χρόνια, διαζευγμένη, καταθλιπτική, με ανήλικο παιδί και άνεργη, το μέλλον προμηνυόταν εξαιρετικά δυσοίωνο. Όπως δήλωσε και η ίδια υπήρξε τόσο φτωχιά όσο μπορεί να είναι κανείς στη σύγχρονη Βρετανία, χωρίς να είναι άστεγος. Μέσα σ' όλη αυτή την απελπιστική κατάσταση βρήκε το κουράγιο να κάτσει και να γράψει. Από την πένα της γεννήθηκε ο γνωστός σε όλους μας Χάρι Πότερ. Ύστερα από δώδεκα απορρίψεις από ισάριθμους εκδότες, ο εκδοτικός οίκος Bloomsbury ανέλαβε τελικά να το εκδώσει. Και αυτή θα ήταν μόνο η αρχή.

 

Η αρχή ενός φαινομένου που δεν έχει προηγούμενο από την εφεύρεση της τυπογραφίας. Ενός φαινομένου που ξεπέρασε τα στενά όρια της λογοτεχνίας και κατέλαβε αυτά του πολιτιστικού σοκ. Καθώς πλησίαζε η στιγμή κυκλοφορίας κάθε καινούργιου βιβλίου του διοπτροφόρου μάγου και της παρέας του, οι εκδηλώσεις λατρείας των οπαδών του πραγματικά άγγιζαν τα όρια της υστερίας. Θύμιζαν τις συναυλίες των Beatles και τις ομιλίες του Πάπα. Όπου εκατοντάδες παιδιά και έφηβοι ντυμένοι Χάρι Πότερ, Ρον και Ερμιόνη, σχημάτιζαν ατελείωτες ουρές έξω από τα βιβλιοπωλεία όλου του κόσμου περιμένοντας να πάνε μεσάνυχτα για να ανοίξουν οι πόρτες. Και όλα αυτά συνεπικουρούμενα από πωλήσεις περισσότερες από 450 εκατομμύρια αντίτυπα, μετάφραση σε 74 γλώσσες, αμέτρητες διακρίσεις, και αμύθητα πλούτη για την συγγραφέα. Είναι το μόνο πρόσωπο παγκοσμίως που έχει κερδίσει περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια μόνο από την συγγραφή βιβλίων 

 

Στα Ελληνικά εκτός από την σειρά που την έκανε διάσημη, κυκλοφορούν και άλλα βιβλία της όλα από τις εκδόσεις Ψυχογιός:

 

- Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου

 

- Ένας Ξαφνικός Θάνατος

 

- Φανταστικά Ζώα και που Βρίσκονται

 

- Το Κουίντιτς ανά τους Αιώνες

 

- Το Κάλεσμα του Κούκου

 

Δύο λόγια τώρα για τα Χάρι Πότερ τα οποία τελείωσα πριν από λίγες μέρες. Η σειρά είναι πάρα πολύ καλή και αξίζει. Τα τέσσερα πρώτα βιβλία είναι αριστουργήματα με άλφα κεφαλαίο, τα τρία τελευταία ''απλώς'' πάρα πολύ καλά. Ακόμη όμως και έτσι δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ ότι είναι το καλύτερο φάντασυ που υπάρχει εκεί έξω. Το καλύτερο παιδοεφηβικό ίσως και να είναι. Έχω διαβάσει πολύ λίγο τέτοιο και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Το καλύτερο γενικά όμως όχι. 

 

Τότε λοιπόν που μπορεί να οφείλεται αυτή η απρόσμενη, αναπάντεχη επιτυχία; Προσπαθώντας να δώσω μία εξήγηση (αν δηλαδή γίνεται να εξηγηθεί όλο αυτό το πράγμα που πολύ αμφιβάλλω) οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι. Με πρώτο και καλύτερο το ότι όπως ήδη ανέφερα, η σειρά είναι καλή και αξίζει. Δεύτερον η τύχη γιατί χωρίς αυτή δεν πας πουθενά. Δεν αρκούν μονάχα η ικανότητα και οι γνωριμίες, και η Ρόουλινγκ την είχε και με το παραπάνω. Επίσης η πρωτοτυπία. Αν και χρονολογικά δεν είναι η πρώτη (και εδώ έρχεται και δένει ο προηγούμενος παράγοντας), η ιδέα ενός παιδιού που αντί για την βαρετή Γραμματική και τα δύσκολα Μαθηματικά σπουδάζει την μαγεία, αν μη τι άλλο σαγηνεύει. Πόσα και πόσα παιδιά άραγε σε όλο τον κόσμο δεν θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του; Αμέτρητα ασφαλώς. Και από την στιγμή που δεν δύναται να το κάνουν αυτό, αρκούνται στο να διαβάσουν τις περιπέτειες του    Να μην ξεχάσω επίσης να αναφέρω ότι θεωρώ πολύ έξυπνο το τρικ της Ρόουλινγκ το ότι έπλασε τον Χάρι Πότερ πέρα από το να διακατέχεται από τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες, να φοράει και γυαλιά. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που φορούν γυαλιά και τα οποία αντιμετωπίζονται υποτιμητικά από τους συμμαθητές τους εξαιτίας αυτής τους της ιδιότητας. Κάτι όμως που σε αρκετές περιπτώσεις έλαβε (;) τέλος ύστερα από την εμφάνιση του διοπτροφόρου μάγου. Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο διαφημίστικαν τα βιβλία, που ούτε η τελειότερη διαφήμιση του πιο πετυχημένου διαφημιστή δεν μπορεί να αμφισβητήσει: Αυτός του από στόμα σε στόμα. Από φίλο σε φίλο, από μαθητή σε καθηγητή και από παιδί σε γονιό. Για να καταλήξει όλο αυτό στη χιονοστιβάδα του σήμερα. 

 

Αυτά πάνω- κάτω. Προτείνω σε όποιον ενδιαφέρεται να τα διαβάσει να το κάνει το συντομότερο δυνατόν. Και γιατί είναι πολύ ωραία, αλλά και γιατί θα αρέσουν περισσότερο αν διαβαστούν σε μικρή ηλικία. 

Edited July 29, 2014 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Πωπω, πέρασαν χρόνια από τότε που διάβασα τα βιβλία και σε ζηλεύω που τα έχεις φρέσκα στην μνήμη σου. Βέβαια συχνά-πυκνά βλέπω τις ταινίες οπότε χάνομαι στον κόσμο που έφτιαξε η Ρόουλινγκ, αλλά δεν είναι το ίδιο. Πιστεύω ότι στο άμεσο μέλλον, καλά να είμαστε, θα ξαναπιάσω τα βιβλία και τότε θ'αφήσω σχόλια στο παρόν τόπικ, όχι βέβαια ότι χρειάζονται και τόσο πολύ, ποιος άλλωστε δεν έχει διαβάσει τα βιβλία ή δεν ξέρει τίποτα γι'αυτά; Πιστεύω ότι είναι βιβλία αντάξια της φήμης τους, εν αντιθέσει με αρκετά άλλα young adult που πουλάνε τ'άντέρα τους στο εξωτερικό...

Edited July 29, 2014 by BladeRunner

[Δημήτρης]

Και εγώ σκοπεύω να ξαναπιάσω την σειρά κάποια χρόνια αργότερα. Για τρίτη δεν νομίζω, αλλά μία ακόμη φορά θα τα διαβάσω σίγουρα. Θα αφήσω όμως να περάσει καιρός για να τα ξεχάσω λίγο πρώτα, έτσι ώστε να τα (ξανά)απολαύσω όσο το δυνατόν περισσότερο. Και επίσης θα κοιτάξω να διαβάσω και τίποτα άλλο από αυτά που έγραψε, μάλλον ''Το Κάλεσμα του Κούκου''. Θέλω να δω πως τα πάει και στα αστυνομικά.

[Mhtsos]

Όταν το πρωτοέπιασα στα χέρια μου χρόνια πριν(όταν ακόμη είχα πολύ φρέσκα τα έργα του Τόλκιν)μου ήρθε μια ψιλο-αηδία στο πόσο η "πλοκή" της βασίζεται στον Τόλκιν και στις ιδέες αυτού.

Είναι από τα λίγα πράγματα που δεν συγχωρώ σε συγγραφέα,η αντιγραφή της πλοκής.

Βέβαια αυτό είναι κριτική από ενήλικα που είχε διαβάσει Τόλκιν ως το πρώτο βιβλίο φαντασίας(και γενικά αγαπημένος όσο δεν πάει) και γενικά άνθρωπο που δεν πάει μια τα copy-paste.

Από εκεί και πέρα ίσως για νέους ενήλικες-εφήβους είναι καλό,δεν ξέρω.

 

Πάντως προσωπικά δεν την θεωρώ τίποτα παραπάνω από over-hyped μετριότητα,έχοντας διαβάσει το πρώτο 1,5 βιβλίο της σειράς(παραπάνω δεν άντεξα).

[Δημήτρης]

Νομίζω ότι όλος αυτός ο ντόρος που έχει γίνει, καθιστά τα Χάρι Πότερ από τα πλέον αμφιλεγόμενα βιβλία του είδους. Όλη αυτή η παράνοια δεν πρέπει καθόλου να εγγυάται ότι όλοι όσοι θα τα διαβάσουν, σώνει και καλά θα ξετρελαθούν. Οπότε ίσως να απογοητεύονται μία φορά περισσότερο σε σχέση με άλλες σειρές λιγότερο ''εκωφαντικές''. Γενικά θα έλεγα ότι το μυστικό είναι να διαβάζουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αποστασιοποιημένα (ύστερα από τόσα χρόνια ανάγνωσης ακόμη δεν το έχω καταφέρει) και φυσικά τα γούστα τα οποία διαφέρουν κατά πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Edited July 29, 2014 by Δημήτρης

[Airbourne]

Αν και σε εμένα αρέσουν τρομερά και τα βιβλία και οι ταινίες, δυστυχώς η μαγεία χάλασε όταν διάβασα πρόσφατα το πρώτο βιβλίο του έπους της Γαιοθάλασσας. Εκεί νόμιζα ότι έβλεπα σκηνές από το Χάρι Πότερ. Αν και δεν είναι απαραίτητο να κάνω παράλληλους συνειρμούς πιστεύω ότι θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη ελευθερία στην κοσμοπλασία της ή στους χαραχτήρες, βέβαια, επιλογές είναι αυτές και τα δέχομαι όλα ως έχουν. Εννοείται πως ο καθένας έχει άλλα μέτρα και σταθμά και σίγουρα δεν κάνει την ίδια αίσθηση σε όλους το συγκεκριμένο θέμα. Πάντως είναι ωραία σειρά και ακόμη καλύτερη η μουσική επένδυση...των ταινιών.

[Nihilio]

Να προσθέσω κάτι που μόλις συνειδητοποίησα: ένα μεγάλο συστατικό της επιτυχίας του Harry Potter τόσο σε παιδιά όσο και σε μεγάλους είναι το ότι, παρόλο που υπακούει σε συμβάσεις του παιδικού βιβλίου (και αυτό με χάλασε αρκετά στα 3 τελευταία βιβλία που προσπαθούσαν να είναι λίγο πιο μεγαλήστικα) είναι ότι δεν υποτιμούσαν τη νοημοσύνη των αναγνωστών και δεν έκαναν εκπτώσεις στη δράση και στα αισθήματα θαυμασμού/δέους/τρόμου.

[Roland]

Καταρχάς το Χάρι Πότερ είναι μια ιστορία αγάπης. Ξεκινώντας από την μητρική και συνεχίζοντας με την αδελφική- συζυγική-φιλική. Γύρω από αυτόν τον κορμό σφιχτοπλέκονται όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις που κινούν τον κόσμο. Δύναμη, εξουσία, διαφθορά, καταπίεση, καλοσύνη, κακία, μίσος. 

Για να το αναλύσει κάποιος δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάει αυτόν του τον πυρήνα. 

Είναι απλά μαγικό.

[KELAINO]

Δεν θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν ομοιότητες, ενίοτε κραυγαλέες, με άλλα έργα, αλλά αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι όλα αντλούν από την ίδια πηγή, τους ίδιους μύθους, τα ίδια στερεότυπα κλπ. Ένα χήροου'ζ τζέρνυ αποτελείται από συγκεκριμένα συστατικά, είτε Χάρρυ Πότερ λέγεται ο ήρωας είτε Όσιρις.

[Mhtsos]

Καλά τώρα μην λέμε ότι θέλουμε,ο Τόλκιν ο άνθρωπος είχε ξεκάθαρο στόχο.

Να γράψει τον Νεο-Αγγλικό Μύθο που εξαφανίστηκε με την Νορμανδική κατάκτηση με βάση την Μυθολογία των πρωτό-Γερμανικών λαών και ήταν κάτι που όχι μόνο έλεγε ξεκάθαρα,αλλά ήταν κάτι που τον έκανε περήφανο σαν επιστήμονα.

 

Τι να λέμε τώρα για την Ρόουλινγκ που όταν την ρωτάν γιατί μοιάζει η πλοκή της με το Χόμπιτ να απαντά:"Όχι ποτέ δεν το διάβασα όταν έγραψα τα βιβλία μου και είναι τυχαίο(και τελείως ανέλπιστο να προσθέσω εγώ)ότι μοιάζουν τόσο".

Ότι πεις,κι εγώ μαζί σου....

Edited July 30, 2014 by Mhtsos

[Δημήτρης]

- A Conversation between J. K. Rowling and Daniel Radcliffe

 

- Life after Harry Potter

 

- Oprah Interviews J. K. Rowling

 

- A Year in the Life

Edited July 31, 2014 by Δημήτρης

[Δημήτρης]

Νομίζω ότι ήταν λίγο- πολύ αναμενόμενο, αλλά και πάλι δεν παύει να είναι κάπως...

 

Σε περίπτωση που το link κάποια στιγμή σταματήσει να λειτουργεί, τέλος ο Χάρι Πότερ. Οριστικά και αμετάκλητα. 

Edited August 1, 2016 by Δημήτρης

[Blacksword]

Μιας και είναι επίκαιρο πάλι ας γράψω ένα σχόλιο για την σειρά.

 

Harry Potter

Πριν μερικούς μήνες άρχισα να ξαναδιαβάζω τα βιβλία του Χάρι Πότερ μετά από περίπου μια δεκαετία και συνειδητοποίησα ότι ακόμα με διασκεδάζουν όπως την πρώτη φορά.

Το πρώτο βιβλίο παρ’ ότι πιο παιδικό είναι σίγουρα, για μένα, ένα από τα καλύτερα της σειράς και, πραγματικά, δεν θα απορήσω αν σε εκατό χρόνια γίνει κλασικό ανάγνωσμα. Δεν είναι μόνο οι χαρακτήρες και η ιστορία που ξεχωρίζουν σε αυτό το «μικρό» βιβλίο αλλά και η γραφή της Rowling που κυλάει υπέροχα και είναι, πραγματικά, σκέτη απόλαυση.

 

Το δεύτερο είναι στο ίδιο στυλ με το πρώτο αλλά πιο χαλαρό και με περισσότερο χιούμορ. Φυσικά το βιβλίο έχει και τις αδυναμίες του αλλά όσο προχωράει η ιστορία προς το τέλος γίνεται όλο και πιο σοβαρή, πιο… σκοτεινή αλλά και εκπληκτικά καλή.

Ενώ στο τρίτο η Rowling δείχνει κάτι διαφορετικό αλλάζοντας αρκετά στυλ και κάνοντας πιο «προσωπική» ιστορία καθώς προσθέτει δύο αγαπημένους χαρακτήρες, τον Σύριο και τον Ρέμους που αποκαλύπτουν πολλά για το παρελθόν του Χάρι.

 

Το τέταρτο βιβλίο αν μπορούσα να το χαρακτηρίζω για το τι σημαίνει για μένα δεν νομίζω ότι θα έφταναν λίγες λέξεις καθώς είχε μια μεγάλη επιρροή όταν ήμουν μικρός και ειδικά η ταινία που την είδα πριν διαβάσω το βιβλίο. Είναι αυτή η μεγάλη αλλαγή που φέρνει η Rowling στον Χάρι και στον κόσμο και γίνονται όλα πιο σκοτεινά, πιο ρεαλιστικά, πιο… σοβαρά.

Διαβάζοντας το βιβλίο και πάλι μου έρχονταν όλες αυτές οι αναμνήσεις από τότε γεμάτες αγωνία, δράση, συγκίνηση αλλά και θλίψη. Φυσικά το βιβλίο αυτό πρέπει να πω είναι ακόμα πιο απολαυστικό καθώς η Rowling έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο με την γραφή της είναι απλά εξαιρετική.

 

Το πέμπτο, παρ’ ότι καλό, είναι ίσως το πιο κουραστικό από όλα τα άλλα της σειράς καθώς η Rowling «τρώει» πολύ χρόνο με την αντιμετώπιση του Χάρι από το Υπουργείο Μαγείας για την επιστροφή του Βόλντερμορτ που θα μπορούσαν να γινόντουσαν όλα πιο σύντομα. Έχει όμως την πιο αντιπαθητική κακό της σειράς που, πιστεύω, δεν υπάρχει κάποιος που να μην μισεί.

Στο έκτο, ευτυχώς, η Rowling καταφέρνει να κάνει και πάλι μια ανάλαφρη και διασκεδαστική ιστορία γεμάτη με περιπέτεια, χιούμορ και έναν υπέροχα απολαυστικό Ντάμπλντορ. Από την άλλη όμως έχει κάνει ένα αρκετά σκληρό φινάλε (ίσως το σκληρότερο σε όλη τη σειρά) που θα φέρνει τα πάνω κάτω όχι μόνο στον Χάρι και τους φίλους του αλλά και σε όλο το Χόγκουαρτς.

 

Το φινάλε δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα βιβλία καθώς επικεντρώνεται κυρίως έξω από το Χόγκουαρτς αλλά σε μια ιστορία γεμάτη με μυστήριο, αποκαλύψεις αλλά και μπόλικη δράση στον αγώνα που έχουν ο Χάρι και οι φίλοι του για την επιβίωση ενάντια στον τρομερό Βόλντερμορτ. Η Rowling βέβαια μας δείχνει ότι τελικά δεν νικάει πάντα αυτός που είναι πιο δυνατός αλλά αυτός που έχει το μεγαλύτερο κουράγιο για να προστατέψει αυτούς που αγαπά.

 

Πάμε τώρα λοιπόν στο επόμενο, και τελευταίο, μέρος που κυκλοφόρησαν η Rowling και οι συνεργάτες της και έχουν πέσει όλοι σαν τρελοί.

 

Harry Potter and the Cursed Child

Πρέπει να πω ότι πριν κυκλοφορήσει αυτό το «βιβλίο» ήμουν λίγο επιφυλακτικός να θα μου αρέσει καθώς δεν είναι μυθιστόρημα αλλά το σενάριο της θεατρικής παράστασης. Όμως είναι, τελικά, αρκετά καλό καθώς η Rowling, ο Tiffany και ο Thorne έχουν κάνει μια πολύ διασκεδαστική ιστορία αναμειγνύοντας ένα σωρό πράγματα από τα βιβλία του Χάρι αλλά και πολλούς αγαπημένους χαρακτήρες, καλούς ή κακούς, που έλειψαν σε ένα φινάλε που κλείνει πολύ καλό την κληρονομιά του Χάρι Πότερ.

[Cassandra Gotha]

Διάβασα το "Ο Χάρι Πόττερ και η Φιλοσοφική Λίθος" και μου άρεσε. Παιδικό, αλλά δεν το βαρέθηκα (ελάχιστα, σε κάτι σημεία). Με χαλάρωνε και είχε φάση. Μάλλον θα διαβάσω και τ' άλλα.

[Laced with the dread]

χρονια πολλα ΤΖΚ Ροουλιγγ (31 Ιουλιου),με τα ταξιδια που μας χαρισες που ειναι πολυ δυσκολο να ξαναβρεις τετοια

Edited July 30, 2021 by Laced with the dread

[yanni]

Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος

Κάπως έτσι κατάφερα να αποφύγω το μάρκετινγκ του Χάρι Πότερ σε όλη μου τη ζωή. Γεγονός για το οποίο είμαι υπερήφανος και χαρούμενος. Μπήκα σε αυτή τη σειρά χωρίς να γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες.

Ήταν διασκεδαστικό και μαγικό, ταξίδεψα στον κόσμο του Χόγκουαρτς, έμαθα τα πάντα για τον Χάρι. Δεν υπάρχουν πολλά που θα μπορούσα να πω, έχουν ήδη ειπωθεί ένα εκατομμύριο φορές. Αυτή η σειρά των βιβλίων είναι κλασική, οι μικροί αναγνώστες θα το λατρέψουν, οι μεγάλοι θα νιώσουν νοσταλγία για τα χρόνια που πέρασαν.

Edited February 8, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[oimoderatorseinaifasistes]

On 2/3/2020 at 10:49 AM, Cassandra Gotha said:

Διάβασα το "Ο Χάρι Πόττερ και η Φιλοσοφική Λίθος" και μου άρεσε. Παιδικό, αλλά δεν το βαρέθηκα (ελάχιστα, σε κάτι σημεία). Με χαλάρωνε και είχε φάση. Μάλλον θα διαβάσω και τ' άλλα.

Μα για παιδιά προορίζεται. Όλες και όλες οι "R rated" ή "18+" σκηνές σε τόσα βιβλία, ζήτημα να χωράνε σε 2-3 σελίδες, το πολύ.

Εννοώ πως το αναγνωστικό κοινό της εν λόγω συγγραφέας είναι ηλικίες 8 με εφηβεία, 13-14.

Επειδή ναι, και στα 50 θεωρητικά διαβάζεις Harry Potter. Αλλά θα το απολαύσεις όσο και το Μόνος στο Σπίτι, ή τον Αί Βασίλη.. 😉