nikospapadimitriou Posted July 30, 2014 Share Posted July 30, 2014 Καλημέρα Είμαι καινούργιος στο forum και είπα να ανήξω ένα τόπικ για το βιβλίο "Θνητοί Θεοί" του Richard Morgan εκδόσεις Anubis. Δεν ξέρω αν το έχει διαβάσει κανείς, η αλήθεια είναι ότι με ενθουσίασε καθώς συνδίαζε το νουαρ και την ε. φ. με μεγάλη επιτυχία. Σε κάποιες στιγμές ομολογουμένος με κούρασε αλλά όχι σε τραγικό βάθμό και ευτυχώς όχι σε μεγάλη έκταση. Αν το έχει διαβάσει κάποιος άλλος θα ήθελα να ανταλλάξουμε απόψεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elerran Posted July 31, 2014 Share Posted July 31, 2014 Το ξεκινησα χτες - θα επανερθω μολις τελειωσω. Μου πηρε παντως λιγο γκουγκλαρισμα για να καταλαβω οτι το 'altered carbon' μεταφραστηκε σαν 'θνητοι θεοι'. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted July 31, 2014 Share Posted July 31, 2014 Το διάβασα πέρσι-πρόπερσι και με είχε ενθουσιάσει. Το μόνο που με ζόρισε ήταν τα πολλά ονόματα, εκεί κάπου χανόμουν...Αλλά γενικά, πρόκειται για φοβερό κράμα Νoir-Sci-fi. Και κυκλοφορεί και στα παζάρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elerran Posted September 5, 2014 Share Posted September 5, 2014 Τώρα που το τελείωσα, να πω κι εγώ ότι το βιβλίο πρώτα είναι detective story κι ύστερα ε.φ. Σε γενικές γραμμές το ευχαριστήθηκα αρκετά. Το concept με τα sleeves (δεν ξερω πως έχουν μεταφραστεί) μου άρεσε πολύ, μάλλον επειδή ήταν καλά στημένο, και ο συγγραφέας δεν έπεσε στην παγίδα να το εξηγήσει πλήρως, αλλά απλά το χρησιμοποιήσε για να πει την ιστορία του. Λίγο το φινάλε με χάλασε - νομίζω πως το μυστικό που αποκαλύπτεται στο τέλος δεν δικαιολογεί όλον τον κακό χαμό που έγινε μέχρι εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 5, 2014 Share Posted September 5, 2014 Πάρα πολύ δυνατό βιβλίο (sleeves = θήκες, φαντάζομαι, το έχω διαβάσει στα ελληνικά). Τρομερή κοσμοπλασία και εξαιρετικά πλούσια πλοκή. Στο τέλος πάντως, υπάρχει μια ψιλοχοντρούλα τρύπα αληθοφάνειας (με το ένα κομμάτι του εαυτού του να γνωρίζει πράγματα που δεν θα έπρεπε να ξέρει, αλλά δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς πού) αλλά συγχωρείται μπροστά στα υπόλοιπα. Συνολικά όμως, πολύ χορταστικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 5, 2014 Share Posted September 5, 2014 Θυμάμαι ότι διάβασα το Θνητοί Θεοί πριν από τρία χρόνια και ο Μόργκαν έγινε με τη μια ο ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Βρήκα καταπληκτική την ιδέα και νομίζω ότι θα ήμουνα απόλυτα ικανοποιημένη αν έμενε και στο πρώτο επίπεδο εξηγήσεων για το τι συνέβη αν θυμάμαι καλά κάτι με έναν ιό ή αλλοίωση στο σύστημα ανάκλησης του νεκρού και ότι το πραγματικό τέλος ήτνα λιγότερο ενδιαφέρουσα εκδοχή. Ωστόσο, συνολικά μου άρεσε τόσο που διάβασα κανένα χρόνο αργότερα και το Black Man (δεν νομίζω να έχει βγει ελληνικά), το οποίο είχε επίσης ε.φ. και detective story και το βρήκα κι αυτό καλό αλλά κάπως κατώτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted September 5, 2014 Share Posted September 5, 2014 Οπότε σας συμβουλεύω να διαβάσετε αυτό, που πιστεύω ότι αποτέλεσε έμπνευση για τον Μόργκαν. Και, αντίθετα από τους Θνητούς Θεούς που δεν μου άρεσε (γνώμες!) το βρήκα αρκετά καλό. Βέβαια γενικότερα, δεν με ενθουσιάζει το συγκεκριμένο είδος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted July 16, 2016 Share Posted July 16, 2016 Μόλις το τελείωσα και μου άφησε ανάμεικτα αισθήματα.Στα συν: Η πανέμορφη γραφή, η καταπληκτική ιδέα, οι χαρακτήρες.Στα πλην: Το μέγεθος είναι πολύ μεγάλο για αυτά που θέλει να πει. Αυτά τα τελευταία δεν είναι αυτά που θα ήθελα. Δεν με ενθουσιάζει η αστυνομική λογοτεχνία, και σε αυτή την (φοβερή) κοσμοπλασία θα προτιμούσα να σκαλίσει λίγο πιο βαθιά το πώς έχει διαμορφωθεί η κοινωνία. Να ασχοληθεί περισσότερο με τις συγκρούσεις ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες και την ζωή των απλών ανθρώπων και λιγότερο σε αυτές μεταξύ των εγκληματικών ομάδων εξουσίας και την ζωή των ισχυρών.Γενικά: Παρά το μέγεθος, σε κρατάει αρκετά, αν και πολλές φορές (εγώ τουλάχιστον) μπερδεύτηκα με τους πολλούς χαρακτήρες που έκαναν σποραδικές εμφανίσεις. Must για τους λάτρεις της noir αστυνομικής λογοτεχνίας και των power games. (Για τους τελευταίους υπάρχει πάντα ο Norman Spinrad) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 24, 2016 Share Posted July 24, 2016 Δεν το θυμόμουν ότι δεν έχω γράψει εδώ κριτική για το "Θνητοί Θεοί". Το είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια και μου άρεσε πολύ, αν και έχει κάποια ελαττώματα. Σε γενικές γραμμές είναι, κατά τη γνώμη μου, μεταφορά των κλισέ του αστυνομικού-noir σε κόσμο cyberpunk: ο πρωταγωνιστής έχει μεγαλώσει σε κακόφημη συνοικία/φτωχές συνθήκες και ενδεχομένως έχει απωθημένα κοινωνικής ανόδου. Μπλεκόταν σε φασαρίες στη γειτονιά μέχρι που τον στρατολόγησε κάποιο σώμα ασφαλείας, τον εκπαίδευσε και τον έκανε "ντετέκτιβ", αλλά κι εκεί έγινε κάποια στραβή και έχει περάσει από φυλακή ή έχει χάσει δικούς του, οπότε είναι γενικά "καμένος" τύπος, ίσως και μπατίρης/αλκοολικός/ναρκομανής, όχι κανένας ατσαλάκωτος νεοσύλλεκτος. Η ιστορία αρχίζει όταν κάποιος πλούσιος τον προσλαμβάνει κατ' ιδίαν για να ερευνήσει κάποιο έγκλημα προσωπικού του ενδιαφέροντος και συνεχίζεται με τον πρωταγωνιστή να ανακαλύπτει, ερευνώντας, διάφορες άλλες πτυχές της υπόθεσης και άπλυτα του εργοδότη του που δεν τα ήξερε και που τον σοκάρουν. Και κάπου εκεί μέσα υπάρχει και η απαραίτητη σούπερ κούκλα που όλως τυχαίως κάνει και ένα πέρασμα από το κρεβάτι του. Δε με πειράζει, βέβαια, αυτό (η μεταφορά των κλισέ στο cyberpunk), γιατί έχει τα εξής μεγάλα πλεονεκτήματα: συναρπαστικό γράψιμο, γερή προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την ιδέα και να την δείξει από όλες τις πλευρές και προπάντων κάποιες ΦΟ-ΒΕ-ΡΕΣ ιδέες στις λεπτομέρειες αυτού του κόσμου: η γυναίκα με το σώμα που εκκρίνει ναρκωτικά αντί ιδρώτα ( ) και το δαχτυλίδι από ειδικό γυαλί, το οποίο δείχνει όλη την ώρα μια ακτινογραφία που κοκάλου του δαχτύλου που το φοράει. Αλλά έχει το μειονέκτημα που λέει και ο Τώνης, ότι επικεντρώνεται στη μαφιοζοϋπόθεση ενώ θα θέλαμε ακόμα περισσότερα για την κοσμοπλασία (το κάνουν κι άλλοι αυτό) και βεβαίως κάποια στιγμή άρχισα να μην καταλαβαίνω τι γίνεται, με τις αλλαγές σωμάτων και προσωπικοτήτων. Έχω τη συνέχειά του, το "Broken Angels" (μισή λίρα από το Portobello στο Λονδίνο), αλλά δεν την έχω διαβάσει. Ίσως τώρα, με κίνητρο το ότι θα είναι κι αυτός στο convention στη Βαρκελώνη το Νοέμβριο, να στρωθώ κάποια στιγμή. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted June 2, 2017 Share Posted June 2, 2017 (edited) Θνητοί θεοί (Altered Carbon) Από τότε που έκανε το ντεμπούτο του ο Richard Morgan έχει καταφέρει να ακουστεί πολύ, τόσο για τα έργα του πάνω στο είδος της Επιστημονικής Φαντασίας όσο και αυτό της Φαντασίας, και να καταφέρει να ξεχωρίσει επίσης μέσα από το ιδιαίτερο στυλ του και τις εξαιρετικά πρωτοποριακές ιδέες του. Επιστρέφοντας, λοιπόν, ξανά πίσω στους Θνητούς θεούς - το βιβλίο που έσπρωξε την συγγραφική καριέρα του σε ένα άλλο επίπεδο - μετά από αρκετά χρόνια είναι εύκολο να πω το πόσο εκπληκτικά φρέσκο και αναζωογονητικό εξακολουθεί να παραμένει καθώς ο Morgan μας πηγαίνει σε μια πολύ πρωτότυπη hardboiled κυβερνοπάνκ ιστορία, ακολουθώντας τις περιπέτειες του Takeshi Kovacs, αλλά και φτιάχνοντας ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό μέλλον μέσα από ένα άγριο και σκληρό κόσμο που δείχνει ότι οι κακοί δεν είναι πάντα οι εγκληματίες. Για πολλούς αιώνες στο μέλλον η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να βρει την αθανασία μέσω της τεχνολογίας και να ταξιδέψει πέρα από τους γνωστούς κόσμους, βρίσκοντας νέους πολέμους και νέους εχθρούς για να πολεμήσει. Αλλά για τον Takeshi Kovacs, έναν πρώην στρατιώτη του Σώματος των Απεσταλμένων των Η.Ε. - έχοντας πεθάνει πολλές φορές για τους σκοπούς τους, η μοίρα τον έφερε σύντομα σε μια διαφορετική και σκληρότερη ζωή μετά την πανωλεθρία του στρατού στον πλανήτη Sharya. Τώρα, έχοντας υποφέρει όσο κανένας άλλος, η μόνη επιβίωση του Takeshi είναι να ζει σαν κοινός εγκληματίας αλλά όταν, μετά από ένα αναπάντεχο συμβάν, βρεθεί αντιμέτωπος με την αστυνομία του Κόσμου του Χάρλαν, ο θάνατος θα είναι και πάλι πολύ κοντά. Ωστόσο, όταν ξυπνήσει, θα βρεθεί αυτή τη φορά μέσα σε ένα εντελώς διαφορετικό σώμα· σε ένα αρχαίο και βρόμικο κόσμο, ξεχασμένο στα βάθη του παρελθόντος από την ανθρωπότητα, που θα τον βάλει ανάμεσα στην εξερεύνηση της μυστηριώδης αυτοκτονίας του Laurens Bancroft - ενός από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους ανθρώπους της Γης - αλλά και μέσα στα, κρυμμένα, σκοτεινά μυστικά του. Όμως, όταν αυτά τα μυστικά αρχίσουν να έρχονται στο φως, αυτό που θα ανακαλύψει στην πορεία είναι κάτι που δεν θα περίμενε ποτέ - κάτι που θα τον βάλει σε μια μεγάλη περιπέτεια για την επιβίωσή του, φέρνοντάς τον ενάντια σε νέους εχθρούς και ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους, και, αν αποτύχει, μπορεί να φέρει όχι μόνο τον ίδιο στην καταστροφή, αλλά και αυτούς αγαπάει περισσότερο. Στο είδος της Επιστημονικής Φαντασίας πολλοί συγγραφείς έχουν επιχειρήσει στο παρελθόν να δοκιμάσουν τις ιδέες τους πάνω στην ανθρώπινη αθανασία όμως, πιστεύω, μόνο λίγοι έχουν καταφέρει να το κάνουν ξανά με τέτοιο φρέσκο και αναζωογονητικό τρόπο όπως έχει καταφέρει ο Richard Morgan στο συγκεκριμένο βιβλίο. Το βιβλίο, παρά το μέγεθος του, κινείται σε ένα αρκετά γρήγορου ρυθμό όμως, παρ’ όλα αυτά, ο Morgan καταφέρνει να κρατήσει όλη την αγωνία και την δυναμικότητα της ιστορίας μέχρι το τέλος καθώς ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή να μπαίνει ξανά και ξανά μέσα σε μπελάδες, αλλά και ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους κατά την διάρκεια των εξερευνήσεών του. Η γραφή του, αν και ήταν μόλις το συγγραφικό ντεμπούτο του, έχει σίγουρα τα λάθη της όμως, μέσα από τις ιδέες του, το χιούμορ του και το πάθος του γι’ αυτό το βιβλίο, ο Morgan επιτυγχάνει να βγάλει μια υπέροχα πρωτότυπη και δυνατή μίξη hardboiled αστυνομικού μαζί με κυβερνοπάνκ, δίνοντας ταυτόχρονα μια αίσθηση ρεαλισμού και φανταστικού, που στο τέλος καταφέρνει όχι μόνο να σε εντυπωσιάσει αλλά και να σε συναρπάσει. Το στυλ ίσως θυμίσει μερικές φορές αυτό του Philip K. Dick, αν και τίποτα περισσότερο από αυτό, αλλά είναι σίγουρα μόνο δίκαιο πιστεύω να βραβευθεί με το σπουδαίο και θρυλικό όνομά του. Συνολικά, είναι ένα ευφάνταστο και δυνατό, αν και σκληρό βιβλίο, γεμάτο δράση, αγωνία και πολλές ανατροπές με τον Morgan να καταφέρνει να φέρει, μέσα από τις ιδέες του, μια πολύ ξεχωριστή και πρωτότυπη ιστορία αλλά και να φτιάξει και ένα πολύ πλούσιο κόσμο που δεν μπορεί στο τέλος παρά να σε εντυπωσιάσει. Edited June 3, 2017 by Blacksword 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted June 7, 2017 Share Posted June 7, 2017 Broken Angels Συνεχίζοντας στο Broken Angels, το δεύτερο βιβλίο που ακολουθεί τις περιπέτειες του φημισμένου επίτιμου αντι-ήρωα, ο Richard Morgan επιστρέφει σε αυτή την σειρά με μια λίγο πιο διαφορετική ιστορία, καθώς μας παίρνει μακριά από την Γη, φέρνοντάς μας βαθιά μέσα στο άγνωστο σύμπαν, και με τον Takeshi Kovacs να βρίσκεται αυτή τη φορά ανάμεσα σε ένα μεγάλο πόλεμο εταιριών αλλά και με μια μυστηριώδους εξωγήινη ανακάλυψη που θα τον φέρει αντιμέτωπο με νέους κινδύνους και με ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες. Στην μακρινή αποικία στον Sanction IV ένας μεγάλος πόλεμος έχει ξεσπάσει μέσα στο Προτεκτοράτο καθώς οι ισχυρές εταιρίες πολεμούν για την εξουσία του πλανήτη και, τώρα, ο Takeshi Kovacs - έχοντας πάρει μια νέα ενισχυμένη θήκη - έχει ενταχθεί σαν μισθοφόρος στον εταιρικά-χορηγημένο στρατό της κυβέρνησης για να πολεμήσει ενάντια στον Kemp και τους επαναστατικούς ακόλουθούς του. Όμως η μοίρα του φυλάσσει και πάλι κάτι απροσδόκητο και όταν, μετά από μια καταστροφική εκστρατεία κατά των επαναστατών του Kemp, τον πλησιάσει ο Schneider - ένας πιλότος και λιποτάκτης από τον στρατό των εχθρών τους - θα του αποκαλύψει μια μυστηριώδη ανακάλυψη ενός, ξεχασμένου, εξωγήινου τεχνουργήματος που μπορεί να τους οδηγήσει σε κάτι ακόμα μεγαλύτερο και μπορεί επίσης να τους αλλάξει τις ζωές για πάντα. Μαζί, ο Kovacs και ο Schneider, θα συγκεντρώσουν μια ομάδα με μερικές ιδιαίτερες στρατιωτικές ικανότητες και, μαζί με την βοήθεια της Wardani - μιας αρχαιολόγου που έγινε αιχμάλωτη του πολέμου, θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο πίσω από αυτό το τεχνούργημα και να ανακαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά του για να βρουν αυτό που τόσο πολύ επιθυμούν. Ωστόσο, αυτό που θα ανακαλύψουν στην πορεία είναι κάτι αφάνταστα τρομερό - κάτι που δεν θα πίστευαν ποτέ και όταν οι δολοπλοκίες και οι προδοσίες των εταιριών μπλεχτούν στην μέση μπορεί κάλλιστα να τους οδηγήσει όλους ακόμα και στην καταστροφή. Από την πρώτη στιγμή του βιβλίου ο Morgan χτίζει ξανά πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα - πάνω στους αποκαλούμενους «Αρειανούς» και της μυστηριώδους εξαφάνισής τους - δίνοντας αυτή τη φορά μια ευρύτερη οπτική του άγνωστου σύμπαντος καθώς μας πηγαίνει ακόμα πιο βαθιά από τους γνωστούς κόσμους. Ωστόσο, παρ’ όλο που σε αυτό το κομμάτι τα καταφέρνει αρκετά καλά, αποτυγχάνει στο τέλος στο να εκπληρώσει τις προσδοκίες που έθεσε από τους Θνητούς θεούς (Altered Carbon). Αυτό είναι κυρίως γιατί, καθώς ο Morgan χτίζει σιγά σιγά την ιστορία μέσα από τους νέους χαρακτήρες, επικεντρώνεται περισσότερο πάνω στις προσωπικές διαμάχες του πολέμου μεταξύ των εταιριών, αφήνοντας έτσι γρήγορα πίσω την κεντρική ιδέα των «Αρειανών» χωρίς να την εξερευνήσει όσο, ίσως, χρειαζόταν· κάτι που οδηγεί το κομμάτι αυτό του βιβλίου σε μια κάπως αποτυχημένη προσπάθεια για κάτι σπουδαίο για το κλείσιμό του. Παρ’ όλα αυτά όμως, το βιβλίο έχει και αυτό τις δικές του ξεχωριστές στιγμές καθώς βλέπουμε τον Kovacs να μπαίνει σε νέες περιπέτειες και, αν και σίγουρα η γραφή του Morgan δεν είναι τόσο δυνατή εδώ, έχει μπόλικη δράση, αναπάντεχους έρωτες και πολλές, πολλές ανατροπές που καταφέρνουν να το κάνουν τουλάχιστον διασκεδαστικό, αν όχι εντελώς τόσο ικανοποιητικό. Γενικά, είναι ένα βιβλίο που δείχνει περισσότερο τις αδυναμίες του Morgan παρά τα δυνατά του σημεία, όμως έχει σίγουρα μερικές καλές στιγμές καθ’ όλη την ιστορία και, παρ’ όλο που δεν φτάνει στο επίπεδο των Θνητών θεών, θα έλεγα ότι αξίζει μια ματιά για όσους θέλουν να δουν την συνέχεια των περιπετειών του Takeshi Kovacs. Σίγουρα όχι ένα ικανοποιητικό βιβλίο, αλλά τουλάχιστον είναι επί το πλείστον διασκεδαστικό. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted June 13, 2017 Share Posted June 13, 2017 Woken Furies Tο τρίτο βιβλίο φέρνει τον Takeshi Kovacs σε μια ακόμα μεγάλη περιπέτεια με τον Richard Morgan να μας πηγαίνει αυτή τη φορά πίσω στην πατρίδα του: τον Κόσμο του Χάρλαν, και δείχνοντάς μας για πρώτη φορά το παρελθόν του φημισμένου αντιήρωα σε μια ιστορία που θα τον φέρει αντιμέτωπο με την μεγαλύτερή του πρόκληση καθώς βρεθεί ανάμεσα στην εξουσία των Πρώτων Οικογενειών αλλά και σε μια μεγάλη επαναστάτρια που θα ξυπνήσει από τα βάθη του παρελθόντος και μπορεί να αλλάξει για πάντα τις ζωές τους και όλων όσων ήξεραν. Έχει περάσει μόνο λίγος καιρός πριν τις τελευταίες περιπέτειες του Takeshi Kovacs αλλά, καθώς θα γυρίσει επιτέλους πίσω, μετά από πολλά χρόνια, ελεύθερος στον Κόσμο του Χάρλαν - έναν πλανήτη που αποτελείται από 95% θάλασσας, θα ανακαλύψει ότι έχει μερικούς νέους λογαριασμούς να ξεκαθαρίσει πριν ξεκινήσει να φτιάχνει τα προβλήματα του παρελθόντος του. Ωστόσο όταν, μετά από μια αναπάντεχη σύγκρουση με τον Yukio - τον γιο ενός από τους ισχυρότερους ανθρώπους των γιακούζα, πέσει πάνω στην Sylvie - την αρχηγό μιας ομάδας μισθοφόρων παροπλισμού εξωγήινων μηχανών - θα βρεθεί βαθιά μέσα σε μια σκευωρία που θα τον βάλει για άλλη μια φορά σε ένα μεγάλο κυνηγητό για την επιβίωσή του, ενάντια στους εχθρούς τους και τον ίδιο του τον εαυτό. Όμως, καθώς ο Takeshi και η περίεργη ομάδα της αναλάβουν μια αποστολή στην μακρινή περιοχή του Drava - ένα μέρος όπου απειλείται συνεχώς από τις εγκαταλελειμμένες μηχανές των Αρειανών, θα αρχίσει να ανακαλύπτει κάτι παράξενο μέσα στην Sylvie· κάτι που μπορεί να τους οδηγήσει στο ξύπνημα μιας εδώ και πολύ καιρό πεθαμένης επαναστάτριας που έφερε μια μεγάλη αναταραχή την πρώτη εποχή της ανθρωπότητας στον Κόσμο του Χάρλαν. Και όταν οι πιστοί ακόλουθοί τους αρχίσουν να πιστεύουν ότι έχει έρθει, πράγματι, η μεγάλη της επιστροφή για να χτυπήσει ενάντια στην διαφθορά των Πρώτων Οικογενειών, ένας νέος πόλεμος θα ξεκινήσει - ένας πόλεμος που μπορεί να τους οδηγήσει στο τέλος του κόσμου αυτού όπως τον ήξεραν αλλά και να τους φέρει όλους στην απόλυτη καταστροφή τους. Από τα τρία βιβλία αυτής της σειράς που περιέχουν τις περιπέτειες του Takeshi Kovacs, το Woken Furies είναι ίσως το πιο πολύπλοκο αλλά και το πιο δύσκολο ταυτόχρονα. Μέσα από τα πέντε μέρη που αποτελούν αυτό το βιβλίο ο Morgan μας παρουσιάζει περισσότερους χαρακτήρες απ’ ότι, ίσως, είχαν τα δύο προηγούμενα μαζί, κάνοντάς έτσι την ιστορία όχι μόνο κάπως κουραστική αλλά δίνοντας την αίσθηση επίσης ότι κάθε μέρος έχει μια εντελώς διαφορετική ιστορία καθώς οι καταστάσεις αλλάζουν συνεχώς. Και, αν και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι σίγουρα λίγο μεγαλύτερο από τα προηγούμενα, δείχνει για άλλη μια φορά ότι το μήκος της πλοκής δεν είναι πάντα με το μέρος του. Παρ’ όλα αυτά όμως, είναι μερικά σημεία όπου η γραφή του Morgan, πραγματικά, υπερέχει και, με τις ιδέες του εδώ να είναι ακόμα πιο βαριές απ’ ότι πριν - καθώς συνδυάζει τους Αρειανούς, την επιστροφή της Quell και το παρελθόν του Takeshi, κάνουν ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και πλούσιο βιβλίο. Κλείνοντας, θα προσθέσω μόνο πως είναι ένα βιβλίο που, αν και δεν δικαιώνει εντελώς την μαγεία του πρώτου, ο Morgan καταφέρνει να φέρει εδώ μια πιο επικών διαστάσεων ιστορία όπως ποτέ ξανά και, αν και είναι πολύ μακριά από την τελειότητα, έχει κάποια πράγματα - κάποια στοιχεία στην γραφή του που δεν μπορείς να το βρεις εύκολα στην επιστημονική φαντασία και αυτό, πιστεύω, είναι που τον κάνει τόσο ξεχωριστό στο τέλος. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted June 15, 2017 Share Posted June 15, 2017 Altered Carbon/Θνητοί Θεοί (Εκδόσεις Anubis)Εξαιρετικό υβρίδιο επιστημονικής φαντασίας και hardboiled noir. Η κεντρική ιδέα (η αποθήκευση της ανθρώπινης συνείδησης/"ψυχής" με τη χρήση τεχνολογίας) είναι πανέξυπνη και ο Morgan την εκμεταλλεύεται άψογα, ενώ και το worldbuilnig (γύρω από αυτή) είναι πολύ καλό.Η γραφή του Morgan είναι πολύ όμορφη, χωρίς να κουράζει. Η ιστορία ρέει αρκετά γρήγορα και η υπόθεση είναι τρομερά περίπλοκη, αλλά όχι ακαταλαβίστικη.Οι σημαντικοί χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι και η "φωνή" του πρωταγωνιστή είναι εύκολα διακριτή.Σε μερικά σημεία θεωρώ ότι υπάρχουν κάποια infodumps, που είναι αχρείαστα, λίγο άκυρα και "έκοβαν" τη ροή της ιστορίας, χωρίς καλό λόγο.Τέλος ένα παράπονο, που είναι καθαρά θέμα γούστου και δεν μειώνει καθόλου την αξία αυτού του εξαιρετικού βιβλίου, είναι ότι ο πρωταγωνιστής παρά ήταν "γαμάτος" και θα τον ήθελα λίγο πιο προσγειωμένο στην πραγματικότητα.Βαθμολογία: 9.0/10 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted June 15, 2017 Share Posted June 15, 2017 Τέλος ένα παράπονο, που είναι καθαρά θέμα γούστου και δεν μειώνει καθόλου την αξία αυτού του εξαιρετικού βιβλίου, είναι ότι ο πρωταγωνιστής παρά ήταν "γαμάτος" και θα τον ήθελα λίγο πιο προσγειωμένο στην πραγματικότητα. Αυτό είναι κυρίως επειδή δεν τον νοιάζει τόσο το σώμα του, άλλωστε έχει ήδη την αθανασία στο τσεπάκι, αλλά και φυσικά λόγω της ειδικής εκπαίδευσης των Απεσταλμένων που, ουσιαστικά, τον κάνει να μην νιώθει τίποτα πλέον. Γενικά είναι λίγο φευγάτος αλλά αυτό είναι στο τέλος που τον ξεχωρίζει από τους άλλους. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted June 15, 2017 Share Posted June 15, 2017 Αυτό είναι κυρίως επειδή δεν τον νοιάζει τόσο το σώμα του, άλλωστε έχει ήδη την αθανασία στο τσεπάκι, αλλά και φυσικά λόγω της ειδικής εκπαίδευσης των Απεσταλμένων που, ουσιαστικά, τον κάνει να μην νιώθει τίποτα πλέον. Γενικά είναι λίγο φευγάτος αλλά αυτό είναι στο τέλος που τον ξεχωρίζει από τους άλλους. Συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά ήταν περισσότερο έντονο από ό,τι θα ήθελα. Δεν είναι κάποιο πρόβλημα του βιβλίου, απλά κάτι που δεν ταίριαξε απόλυτα με το γούστο μου. Μια ασήμαντη λεπτομέρεια που ανέφερα, αν προτιμάς. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 3, 2018 Share Posted March 3, 2018 Θνητοί Θεοί Οι τελευταίες 250 σελίδες φύγανε μονοκοπανιά. Κλασσικό νουάρ, σκληροπυρηνικό νουάρ. Ο Τακέσι είναι, όπως είπα και αλλού, ένας σκληρός κ@ργιόλης, αλλά αυτό δεν τον κάνει καρικατούρα. Ο τρόπος με τον οποίο παίρνει κάθε ναρκωτικό know on this Earth κι όχι μόνο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να κόψει το κάπνισμα ήταν σοκαριστικός, αλλά (χωρίς να το λέει πουθενά) πουθενά, και απόλυτα δικαιολογημένος. Η σχέση του με την Ορτέγκα επίσης δικαιολογημένη, όχι άλλο ένα ζαχαρένιο λαβ στόρι. Τα κίνητρά του, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά, η λύσσα του ενάντια στο big boss κακό. Αλλά πάνω απ' όλα αυτά τα ωραία γραμμένα, οι θήκες είναι το πιο ωραίο. Η χρήση τους, η αντιμετώπισή τους, τα προβλήματα που δημιουργούν, οι ευκολίες. Το πώς σε κάνουν λιγότερο ή περισσότερο άνθρωπο. Μετά από πάρα πολύ καιρό, διάβασα ένα βιβλίο που με έκανε να κλείσω τον υπολογιστή για να διαβάσω το παρακάτω. Κι αυτό, από μόνο του, πρέπει να τα λέει όλα. 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Baldwin the Victorius Posted April 13, 2022 Share Posted April 13, 2022 Θνητοί Θεοί Πλανήτης Γη. 25ος αιώνας. Η δυνατότητα της ψηφιακής αποθήκευσης και της μετάδοσης της συνείδησης χαρίζει στην ανθρωπότητα την αθανασία. Ο Τακέσι Κόβατς, πρώην Απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών, έχει πεθάνει αρκετές φορές στο παρελθόν, όμως ο τελευταίος του θάνατος ήταν ιδιαίτερα οδυνηρός. Εκατόν ογδόντα έτη φωτός μακριά από την πατρίδα του, ο Κόβατς αναγκάζεται να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πολυεκατομμυριούχο Λόρενς Μπάνκροφτ, ο οποίος έχει αρκετούς λόγους να πιστεύει πως πριν λίγο καιρό είχε πέσει θύμα δολοφονίας. Για τον Τακέσι Κόβατς, ο θάνατος είναι μόνο η αρχή... Το Θνητοί Θεοί αποτελεί το πρώτο βιβλίο της τριλογίας Takeshi Kovacs του Richard Morgan. Πρόκειται για ένα cyberpunk μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον ομώνυμο ήρωα της τριλογίας Τακέσι Κόβατς σε ένα δυστοπικό μέλλον της Γης με όλα τα tropes της επιστημονικής φαντασίας και του υποείδους της cyberpunk συνδυασμένα με πολλά χαρακτηριστικά της αστυνομικής λογοτεχνίας και ιδίως του υποείδους noir fiction. Περιληπτικά: ο Τακέσι Κόβατς σκοτώνεται στον πλανήτη του Χάρλαν κατά την επιχείρηση σύλληψης του. Ως τιμωρία η συνείδηση του καταδικάζεται σε φυλάκιση στον ‘’δίσκο’’ και κατά την εξέτιση της ποινής του αυτή ενσαρκώνεται με αναστολή σε ένα νέο σώμα στην Γη όπου του προσφέρεται μία συμφωνία. Ο Λώρενς Μπάνκροφτ, ένα μέλος της ελίτ, θέλει ο Κόβατς να βρει ποιος τον δολοφόνησε και κατέστρεψε το σώμα του, δίνοντας του απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Η ανταμοιβή του θα είναι πέρα από τα χρήματα και η απελευθέρωση του από την φυλακή. Η τοπική αστυνομία έχει χαρακτηρίσει το συμβάν ως αυτοκτονία αλλά ο συνδυασμός του τροποποιημένου άνθρακα, των καταγραφέων και των κλώνων μαζί με την αποθήκευση της προσωπικότητας του κάθε δύο μέρες κάνουν αυτό το ενδεχόμενο απίθανο. Η έρευνα του θα τον φέρει αντιμέτωπο με την σύζυγο του Μπάνκροφτ, τις τοπικές αρχές και τον υπόκοσμο καθώς θα τριγυρνάει στις κακόφημες γειτονιές της Γης. Ο Richard Morgan καταφέρνει σε αυτό το μυθιστόρημα να συνδυάσει επιτυχημένα το cyberpunk με το αστυνομικό noir. Όλοι οι χαρακτήρες είναι εντός των προτύπων που τα δύο είδη θέτουν, όμως με τρόπο που τους κάνει να είναι κάτι παραπάνω από απλές ενσαρκώσεις προτύπων – είναι πραγματικοί χαρακτήρες του κόσμου του μυθιστορήματος και πολλοί θα έλεγαν πως αρκετοί αποτελούν εκφάνσεις του. Από την άλλη αποτελούν χαρακτήρες που θα μπορούσαν να βρεθούν και στον πραγματικό κόσμο και αυτό είναι που τους ξεχωρίζει. Σε αυτό βοηθά και η πένα του συγγραφέα που τους ενσαρκώνει με μεγάλη επιτυχία. Οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι, οι πράξεις τους και οι σκέψεις τους ανά πάσα ώρα και στιγμή εξηγούνται χωρίς να υπάρχει τίποτα που να φαίνεται περίεργο ( αν και τα κίνητρα κάποιων χαρακτήρων εξηγούνται σε μεταγενέστερα στάδια της ιστορίας χωρίς αυτό να επηρεάζει το μυθιστόρημα). Ο κόσμος του μυθιστορήματος είναι μία τυπική δυστοπία: μία κοινωνία εκφυλισμένοι όπου οι άνθρωποι σε μεγάλο βαθμό έχουν επιδοθεί στο κυνήγι των ηδονικών απολαύσεων, όπου η ηθική παλεύει με κάθε τρόπο να επιβιώσει – μία κατάσταση που γίνεται χειρότερη με την τεχνολογία του τροποποιημένου άνθρακα και του καταγραφέα που θεωρητικά επιτυγχάνουν την αθανασία. Πρακτικά υπάρχει διαφορά στο είδος της, ανάλογα με τον πλούτο και την κοινωνική θέση του καθενός. Όπως και με τους χαρακτήρες, έτσι και εδώ ο Morgan καταφέρνει να ζωντανέψει τον κόσμο στα μάτια των αναγνωστών του δείχνοντας τους πως είναι ζωντανός – τόσο ζωντανός όσο και ο πραγματικός, μία ζωντάνια που επιτυγχάνεται τόσο μέσα από τις μικρές λεπτομέρειες που τον αποτελούν όσο και από κομμάτια της ιστορίας του. Ο συγγραφέας μέσα από την παρουσίαση του περιβάλλοντος του μυθιστορήματος του και την αλληλεπίδραση των χαρακτήρων του με αυτό ασκεί κριτική στην σύγχρονη κοινωνία και ιδιαίτερα στο κυνήγι των απολαύσεων που οι άνθρωποι έχουν επιδοθεί, την παράδοση μέρους της ανθρώπινης υπόστασης στην τεχνολογία και ταυτόχρονα κάνει μία υπενθύμιση πως όσα ευγενή κίνητρα και αν έχει οποιαδήποτε τεχνολογία για βελτίωση του ανθρώπινου είδους, αυτή θα ξεπέσει αν αυτός δεν είναι αρκετά ώριμος για να την χρησιμοποιήσει σωστά – και ιδίως τεχνολογίες που έχουν να κάνουν με παράταση της ζωής και επίτευξη της αθανασίας για τα οποία ως φαίνεται δεν έχουμε την απαραίτητη ωριμότητα. Μέσα από το μυθιστόρημα ο συγγραφέας χρησιμοποιεί είτε την φωνή του πρωταγωνιστή του είτε την φωνή χαρακτήρων που απλά αναφέρονται για να δώσει στοιχεία της προσωπικής του οπτικής του κόσμου, που είναι οπτική και του πρωταγωνιστή, αλλά και την φιλοσοφία της λειτουργίας του κόσμου – της πολιτικής του. Όπως γράφει σε ένα από τα κεφάλαια ‘’Κάθε προσωπικό θέμα, όπως αρέσει σε όλους τους μαλάκες να λένε, είναι πολιτικό. Έτσι λοιπόν, αν κάποιος ανόητος πολιτικός, κάποιος ισχυρός, προσπαθήσει να εφαρμόσει κάποια πολιτική που σε βλάπτει, εσένα ή τους δικούς σου ανθρώπους, ΠΑΡ’ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. Γίνε έξαλλος. Οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν – είναι αργοί, ψυχροί και ανήκουν στους πολιτικούς, τόσο σε επίπεδο εξαρτημάτων όσο και λογισμικού. Μόνο οι απλοί άνθρωποι υποφέρουν στα χέρια της δικαιοσύνης. Οι ισχυροί, αυτοί που νέμονται την εξουσία, αυτοί περνάνε από τα γρaνάζια της με ένα χαμόγελο και κλείνοντας το μάτι. Αν θέλεις δικαιοσύνη, θα πρέπει να την βρεις μόνος σου. Κάν’το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. Κάνε όση περισσότερη ζημιά μπορείς. Ανάγκασε τους να καταλάβουν. Μ’αυτό τον τρόπο, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να σε πάρουν στα σοβαρά την επόμενη φορά. Να σε θεωρήσουν επικίνδυνο. Και μην έχεις αυταπάτες για αυτό: το να σε παίρνουν στα σοβαρά, το να σε θεωρούν επικίνδυνο, κάνει όλη την διαφορά – την μοναδική διαφορά στα μάτια τους – μεταξύ παιχτών και των απλών ανθρώπων. Με τους παίχτες κάνουν συμφωνίες. Τους απλούς ανθρώπους τους διαλύουν, τους πατάνε. Και κάθε φορά, χρυσώνουν την εξόντωση σου, τις συμφορές και την τελική σου εξαφάνιση με την υπέρτατη ύβρη, την ύψιστη προσβολή – πως όλα αυτά είναι δουλειά, είναι πολιτική, είναι η φύση των πραγμάτων, είναι σκληρό και απάνθρωπο αλλά ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. Ε λοιπόν, γάμησε τους. Πάρ’το προσωπικά. Το μυθιστόρημα έχει το είδος της ιστορίας όπου η πλοκή χτίζεται κομμάτι-κομμάτι με πολύ μεγάλη προσοχή όπου όλα ταιριάζουν, όπου τίποτα δεν είναι περιττό. Ακόμα και πράγματα που φαίνονται άσχετα στην αρχή αργότερα ταιριάζουν στην δομή της ιστορίας και της πλοκής. Είναι ένας τρόπος γραψίματος που ταιριάζει σε ένα detective fiction και είναι ένας πολύ αποδοτικός τρόπος για να εξάψει και να κρατήσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών αφενός, να καλλιεργήσει τις προσδοκίες τους για την εξέλιξη της ιστορίας με άμεσο και έμμεσο τρόπο και να δώσει τις ανατροπές που έχει με τρόπο που πάντα προκαλούν την έκπληξη ακόμα και μετά από επαναλαμβανόμενες αναγνώσεις. Το μόνο αρνητικό είναι πως οι έμπειροι αναγνώστες αστυνομικής λογοτεχνίας ίσως καταλάβουν το ‘’ποιος’’ μέρος του μυστηρίου από στοιχεία που δίνονται στην αρχή – και είναι σημαντικό να τονιστεί πως τα στοιχεία που δίνουν όλη την εικόνα δίνονται με τέτοιο τρόπο που ο αναγνώστης καταλαβαίνει σταδιακά τι γίνεται παράλληλα με τον πρωταγωνιστή. Όμως όπως σε κάθε ωραία ιστορία μυστηρίου το σημαντικό ερώτημα δεν είναι το ‘’ποιος’’ αλλά το ‘’γιατί’’. Δεν υπάρχουν κενά στην πλοκή, οτιδήποτε γίνεται έχει την εξήγηση του και το κάθε τι έχει άμεση ή έμμεση σύνδεση με το προηγούμενο ή επόμενο του. Ακόμα και τα κομμάτια της ιστορίας του σύμπαντος πέρα από καθαρό περιεχόμενο βοηθάνε ώστε να εξηγείται και να υποστηρίζεται μέρος της πλοκής όπου χρειάζεται. Είναι ένα μυθιστόρημα εξαιρετικά γραμμένο, το οποίο αποτελεί ένα από τα παραδείγματα προς μίμηση για την συγγραφή ιστοριών cyberpunk και hard-boiled noir. Συνδυάζει εξαιρετικά τα δύο είδη χωρίς να γίνεται ένα ακόμα βιβλίο του συρμού. Σίγουρα θα ικανοποιήσει τους αναγνώστες, είτε είναι fan της επιστημονικής φαντασίας/cyberpunk, είτε της αστυνομικής λογοτεχνίας είτε οποιοδήποτε άλλο είδος. Το γεγονός ότι αποτελεί μέρος τριλογίας δεν θα έπρεπε να τους αποθαρρύνει – το κάθε βιβλίο έχει διαφορετική ιστορία που δεν συνδέονται μεταξύ τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted December 31, 2023 Share Posted December 31, 2023 (edited) Ξαναδιάβασα το Altered Carbon/Θνητοί Θεοί (αυτή τη φορά στο αγγλικά) και διάβασα και τα δύο επόμενα βιβλία της τριλογίας με τον Takeshi Kovacs, τα Broken Angels και Woken Furies. Άξιο αναφοράς είναι ότι κάθε ένα από τα βιβλία λέει μια ξεχωριστή ιστορία (αν και "χτίζουν" πάνω σε ότι έχει προηγηθεί), με αρκετά διαφορετικό στυλ από το ένα στο άλλο. Προσωπικά προτιμώ το πρώτο πιο πολύ (και το δεύτερο λιγότερο), ίσως επειδή έχει, με διαφορά τα περισσότερα στοιχεία noir. Η αλήθεια είναι ότι τα βιβλία είναι σχετικά μεγάλα σε έκταση και (διαβάζοντάς τα το ένα μετά το άλλο) ένιωσα ανά φάσεις ότι πλατειάζουν λίγο ή ότι κουράστηκα. Όχι συχνά και όχι σε μεγάλο βαθμό, αλλά ενίοτε υπήρχε αυτή η αίσθηση. Η γραφή του Morgan νομίζω είναι σε πολύ καλά επίπεδα, χωρίς όμως να τραβάει έντονα την προσοχή πάνω της. Ο Kovacs είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον (αν και όχι τρομερά πρωτότυπος) χαρακτήρας, καλοδουλεμένος με δικιά του φωνή και προσωπικότητα, αν και όπως είχα γράψει παραπάνω παραείναι "γαμάτος". Οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν εντυπωσιάζουν, αλλά κάνουν τη δουλειά τους όσο πρέπει στην εκάστοτε ιστορία. Συνολικά μου άρεσαν και τα τρία βιβλία πολύ. Νομίζω είναι μια πολύ αξιόλογη και καλοφτιαγμένη cyberpunk τριλογία με πληθώρα καλών ιδεών και θα την πρότεινα χωρίς ενδοιασμούς. Edited December 31, 2023 by Φάντασμα Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.