Myyst Posted July 31, 2014 Share Posted July 31, 2014 Τα 'Λαμπρά Φεγγάρια στον Ποταμό της Λησμονιάς' είναι μία νουβέλα από το μακρινό (για τα δεδομένα της ελληνικής λογοτεχνίας φαντασίας) 1995. Μέσω του βιβλίου της, η συγγραφέας μας μεταφέρει την όρεξή της να αφηγηθεί μία ιστορία στα πρότυπα των ιστοριών που αγαπά, μία ιστορία sword and sorcery επηρεασμένη από τον Robert E. Howard και άλλους μεγάλους αγγλόφωνους συγγραφείς φαντασίας της περιόδου (ιδιαίτερα εμφανείς λόγω της φύσης τους είναι οι αναφορές στη μυθολογία Κθούλου.) Το αποτέλεσμα είναι μάλλον επιτυχημένο, καθώς στα 'Λαμπρά Φεγγάρια στον Ποταμό της Λησμονιάς' έχουμε μία από τις πρώτες ενδιαφέρουσες ιστορίες στην Ελλάδα που προσπαθεί να ανιχνεύσει τη θέση της στη φανταστική λογοτεχνία που αποτελεί σημαντικό κομμάτι της μεταφρασμένης αγγλόφωνης λογοτεχνίας, αλλά δυσκολευόταν να βρει πρωτότυπη έκφραση στην ελληνική γλώσσα. Η ίδια η ιστορία είναι καλή. Πρόκειται για μία ιστορία ηρωισμού, μαγείας και διατήρησης της μνήμης σε έναν κόσμο που θυμίζει την hyborian age του Howard με ήρωες ιδιαίτερους. Είναι αυτοί οι ήρωες που δανείζεται η συγγραφέας από την ιδιαίτερη της παράδοση ως αναγνώστρια του Howard και κάτοικος των ακτών του Αιγαίου, ήρωες που σε μία εποχή του απώτερου παρελθόντος, είναι κληρονόμοι ενός αρχαίου πολιτισμού, του οποίου προσπαθούν να διατηρήσουν τη μνήμη, όταν αρχίζουν να χάνουν τις μνήμες του. Αν και τα τεχνικά προβλήματα είναι αρκετά, (διακρίνω ακόμη και μία μεγάλη νοηματική τρυπά στην κεντρική πλοκή της ιστορίας,) το κείμενο πρωτόλειο και κάποιες ιδέες μπερδεμένες, τα 'Λαμπρά Φεγγάρια στον Ποταμό της Λησμονιάς' είναι ένα βιβλίο που ως σύνολο με άφησε ευχαριστημένο. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted August 1, 2014 Share Posted August 1, 2014 Sword and sorcery; Στην Ελλάδα; Αυτό είναι ένα θαύμα! Θα δυσκολεύεται να το βρει κανείς, υποθέτω, αλλά αν το βρω θα το διαβάσω σίγουρα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 16, 2014 Share Posted December 16, 2014 (edited) Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ως προς το είδος, ξίφος και μαγεία. Μαγεία σκέτη, ναι. Θα συμφωνήσω ότι οι επιρροές από Χάουαρντ είναι εμφανείς, αλλά όχι στο χειρισμό των ηρώων. Στον κόσμο, περισσότερο. Από όσο μπορώ να θυμηθώ, και έχω διαβάσει τα περισσότερα της Ανθίππης (συμπεριλαμβανωμένων όσων δεν έχουν ακόμη εκδοθεί) δεν υπάρχει στις δουλειές της ξίφος και μαγεία με την έννοια, ένας πολεμιστής κερδίζει (ή χάνει) τη ζωη του με το σπαθί στο χέρι. Αλλά θα υπογραμμίσω οτι τα Λαμπρά Φεγγάρια είναι από τα καλύτερα της Ανθίππης. Στο ίδιο σύμπαν κινείται και η Γκρόνταρ, καθώς και μία ακόμη υπό διόρθωση τριλογία που ευχόμαστε να δούμε κάποτε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, καθώς μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είναι από τις πιο αξιόλογες δουλειές της! :clover: :clover: Edited December 16, 2014 by Ιρμάντα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 24, 2015 Share Posted January 24, 2015 Παιδιά, να σας ζητήσω μια χάρη; Μπορείτε να μου στείλετε ένα μύνημα αν το δείτε κάπου (προς πώληση, όχι σε βιβλιοθήκη φίλου σας ), ή, ακόμα καλύτερα, αν μπορείτε να μου το αγοράσετε και να σας στείλω τα έξοδα; Το παρήγγειλα, αλλά με ενημέρωσαν ότι είναι εξαντλημένο στον εκδότη . Αν κάποιος με θυμηθεί όταν το δει, ας κάνει μία καλή πράξη (φωνή κήρυκα εδώ ). Ευχαριστώ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted February 14, 2015 Share Posted February 14, 2015 Άννα είναι εξαντλημένο. Ούτε η Ανθίππη το έχει πια. Και το ψάχνω και εγώ γιατί σίγουρα είναι από τα καλύτερά της. Μόνο σε κανα παζάρι, αν είμαστε τυχερές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 8, 2015 Share Posted April 8, 2015 Με μεγάλη χαρά ανακοινώνω... ότι... το διαβάζω τώρα! Σήμερα θα το πάω και βόλτα, σε ποτάμι θά 'ναι; Σε λιμνούλα, σε ρυάκι; Πάντως, θα έχει νερά. Είχα τύχη βουνό. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 8, 2015 Share Posted April 8, 2015 (edited) Άννα πού το βρήκες; ΠΟΥ;;;;; Ακόμη το ψάχνω! Βιβλιοπωλείο στα μέρη σου; Δέχεται παραγγελίες; Edited April 8, 2015 by Ιρμάντα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 8, 2015 Share Posted April 8, 2015 Λες να υπήρχε περίπτωση για δεύτερο κομμάτι και να μην το είχα πάρει ήδη για 'σένα; Αφού το ήξερα ότι το ψάχνεις. Τελικά δεν πήγαμε εκδρομή σήμερα, ο καιρός μας τα χάλασε (και πάλι). Οπότε θα το διαβάσω ξαπλωμένη, όχι στο γρασίδι αλλά στο πάπλωμα. Είναι πολύ ωραίο μέχρι στιγμής. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 8, 2015 Share Posted April 8, 2015 Πολύ χαίρομαι καλή μου Άννα που με θυμόσουνα! :rose: :rose: Το είχα διαβάσει από δανειστική και το ψάχνω χρόνια! Καλή ανάγνωση σου εύχομαι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 28, 2015 Share Posted April 28, 2015 Το τέλειωσα χθες το βράδυ. Σίγουρα σε άλλη εποχή θα το είχα διαβάσει μέσα σε δυο μέρες, του έτυχε να έρθει σ' εμένα άνοιξη όμως, και την άνοιξη είμαι, γενικά, χαμένη στο διάστημα. Έτσι, είκοσι (και βάλε) μέρες μετά, έχω να πω τα εξής: Το "Λαμπρά Φεγγάρια στο Ποταμό της Λησμονιάς" είναι ένα βιβλίο με ψυχή. Αυτή είναι η πιο δυνατή αίσθηση που μου άφησε, από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Είναι μια ιστορία που θέλει να υποθεί, και το κάνει, ευθέως, τίμια, χωρίς κόλπα και τεχνικούρες. Είναι ένα βιβλίο που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θαύμασα τις ομορφιές του κόσμου μας, που περιγράφονται με φυσικότητα μέσα από μια ιστορία φαντασίας. (Έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν βρήκαν το σημείο που ήταν θαμμένη η αρχαία πόλη). Θαύμασα την κεντρική ιδέα του βιβλίου. (Επίσης έμεινα με το στόμα ανοιχτό, όταν είδα γιατί μόνο η γενιά των Τραγουδιστών προσβάλλεται από την αρρώστεια). Μου άρεσε πολύ αυτό που έκανε (η συγγραφέας) με το κειμήλιο, ήταν συγκινητικό. Γενικά, η φαντασία που υπάρχει μέσα σ' αυτές τις σελίδες είναι πηγαία και γόνιμη. Θαύμασα, θαύμασα, θαύμασα. Έχει και αρνητικά, όπως το ότι επαναλαμβάνει εκφράσεις, ότι αλλάζει χρόνους (ενεστώτα-αόριστο) χωρίς λόγο μέσα στις παραγράφους και, τέλος, ότι στο τρίτο κομμάτι του βιβλίου έμοιαζε σαν να φοβόταν να το τελειώσει (σαν να μην πήγαινε πουθενά, εκεί βαρέθηκα λίγο). Αλλά αυτά δεν με ενόχλησαν τόσο, όσο με εξέπληξαν τα θετικά του. Κυρία Φιαμού, σας ευχαριστώ για το ταξίδι και το μάθημα. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 29, 2015 Share Posted April 29, 2015 Το τέλειωσα χθες το βράδυ. Σίγουρα σε άλλη εποχή θα το είχα διαβάσει μέσα σε δυο μέρες, του έτυχε να έρθει σ' εμένα άνοιξη όμως, και την άνοιξη είμαι, γενικά, χαμένη στο διάστημα. Έτσι, είκοσι (και βάλε) μέρες μετά, έχω να πω τα εξής: Το "Λαμπρά Φεγγάρια στο Ποταμό της Λησμονιάς" είναι ένα βιβλίο με ψυχή. Αυτή είναι η πιο δυνατή αίσθηση που μου άφησε, από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Είναι μια ιστορία που θέλει να υποθεί, και το κάνει, ευθέως, τίμια, χωρίς κόλπα και τεχνικούρες. Είναι ένα βιβλίο που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θαύμασα τις ομορφιές του κόσμου μας, που περιγράφονται με φυσικότητα μέσα από μια ιστορία φαντασίας. (Έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν βρήκαν το σημείο που ήταν θαμμένη η αρχαία πόλη). Θαύμασα την κεντρική ιδέα του βιβλίου. (Επίσης έμεινα με το στόμα ανοιχτό, όταν είδα γιατί μόνο η γενιά των Τραγουδιστών προσβάλλεται από την αρρώστεια). Μου άρεσε πολύ αυτό που έκανε (η συγγραφέας) με το κειμήλιο, ήταν συγκινητικό. Γενικά, η φαντασία που υπάρχει μέσα σ' αυτές τις σελίδες είναι πηγαία και γόνιμη. Θαύμασα, θαύμασα, θαύμασα. Έχει και αρνητικά, όπως το ότι επαναλαμβάνει εκφράσεις, ότι αλλάζει χρόνους (ενεστώτα-αόριστο) χωρίς λόγο μέσα στις παραγράφους και, τέλος, ότι στο τρίτο κομμάτι του βιβλίου έμοιαζε σαν να φοβόταν να το τελειώσει (σαν να μην πήγαινε πουθενά, εκεί βαρέθηκα λίγο). Αλλά αυτά δεν με ενόχλησαν τόσο, όσο με εξέπληξαν τα θετικά του. Κυρία Φιαμού, σας ευχαριστώ για το ταξίδι και το μάθημα. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Όλα τα βιβλία της Ανθίππης, ακόμη και τα λιγότερο πετυχημένα της έχουν ψυχή. Χαρακτήρα, που λέμε. Κινδυνεύοντας να γίνω κουραστική, θα σου πω αν (ξανα) βρεις το βιβλίο να το δέσεις με αλυσίδες μέχρι να έρθω να το συλλάβω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.