Themoth Posted August 25, 2014 Share Posted August 25, 2014 Μια Ψυχή εχάθη Έζεχνε ζέστα κάποτες τούτ` η ψυχή Μα εχάθη Οι τηλεοράσεις συνεχίζουν, παίζουν Τα κουτσομπολιά δεν σταματούν ποτέ Και τα μπαρ Είναι ακόμη ανοιχτά Πονάν τα μάτια μου Και φτύνουν Μνήμες Που σαν πέφτουν Μοιάζουν με κάμπιες Κάνουν να Παλέψουν Μοχτούν να γίνουν πεταλούδες Μα κολλάνε Μες στη λάσπη Μια Ψυχή εχάθη Γιατί Ψυχή μου Χάθηκες; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted August 30, 2014 Share Posted August 30, 2014 Αυτό το ποίημα είχε την όψη κορδονιού. Το θέμα του σκοτεινό, οι μονολεκτικοί στίχοι το κάνουν να μοιάζει με κορδόνι. Έζεχνε ζέστα κάποτες τούτ' η ψυχή, ο στίχος αυτό είναι όλα τα λεφτά. Έχει μέσα του αντίφαση, ζέχνω, βρωμώ, ρήμα με αρνητικό φορτίο, και ζέστα, λέξη οπωσδήποτε θετική και θερμή. Θα ήθελα να διαβάσω και άλλα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.