Μαρκ Ζ. Ντανιελέφσκι - Σπίτι από φύλλα (Mark Z. Danielewski - House of leaves)

[BladeRunner]

 

Μιας και από χτες το μεσημεράκι η ελληνική έκδοση αυτού του έπους ανήκει στην συλλογή μου και αφού σήμερα το πρωί το άρχισα, είπα να φτιάξω και ένα ξεχωριστό τόπικ γι'αυτό το μεταμοντέρνο και μοναδικό μυθιστόρημα τρόμου (και όχι μόνο!). Του αξίζει, δεν του αξίζει; Όταν με το καλό τελειώσω το βιβλίο, να περιμένετε ποστ-σεντόνι του Τσάμπιονς Λιγκ, παρόμοιο με αυτό του DinMacXanthi εδώ. Όσοι έχετε διαβάσει το Σπίτι Από Φύλλα, κάντε ένα κόπο να μοιραστείτε την μοναδική αυτή αναγνωστική εμπειρία με τους υπόλοιπους

[Mictantecutli]

Δεν το εχω διαβασει ακομα... Το αφηνω να το διαβασω σε συγκεκριμενες συνθηκες. Θελω να παω στο χωριο μονος μου και να λιωνω ολη μερα. Δεν θελω τιποτα να μου αποσπαει την προσοχη Ελπιζω βεβαια, με τοση θεοποιηση που εχω ακουσει, να μην βγει κατωτερο των προσδοκιων...

Και μαζι με αυτο, θα παρω και "το κοριτσι της διπλανης πορτας" Του Κετσαμ. Το εχω αφησει επιτηδες τελευταιο...

Edited August 26, 2014 by Mictantecutli

[mman]

 

Μαρκ Ντανιελέφσκυ – Σπίτι από φύλλα

 

Όχι ελέφαντας. Δεινόσαυρος στο δωμάτιο.

Δεν μου έρχεται καμία πιο ταιριαστή περιγραφή για ένα βιβλίο που διαφέρει τόσο πολύ από οποιοδήποτε άλλο, ένα βιβλίο που δεν είναι (απ’ όσο γνωρίζω) απλώς μοναδικό στο είδος του, αλλά αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος από μόνο του.

Δεν έχω διαβάσει κανένα άλλο βιβλίο στο οποίο:

1. Η ίδια η μορφή του κειμένου, δηλαδή της κάθε μίας τυπωμένης λέξης, να είναι τόσο άρρηκτα συνυφασμένη με την ιστορία που αφηγείται.

2. Η ίδια η ιστορία να διαστρωματώνεται σε όχι δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα, απολύτως διακριτά μεταξύ τους, επίπεδα αφήγησης, τα οποία δίνουν μια τόσο ισχυρή αίσθηση, όχι αληθοφάνειας, αλλά πραγματικότητας.

3. Τα Παραρτήματα να είναι τόσο πολλά, τόσο μεγάλα και συγχρόνως, στην πλειονότητά τους, τόσο ταιριαστά και υποστηρικτικά στο κυρίως κείμενο. Στη λογοτεχνία αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο.

4. Οι υποσημειώσεις να μην είναι λιγότερες από… 750(!) και να αποτελούν τόσο αναπόσπαστο μέρος της ίδιας της σάρκας του βιβλίου.

5. Η σελιδοποίηση να αποδεικνύει ξανά και ξανά, σε κάθε σελίδα ότι, ειδικά στη λογοτεχνία, δεν έχει σημασία μόνο τι θα πεις αλλά πώς θα το πεις και θα το παρουσιάσεις.

6. Η ιδέα να είναι τόσο απίστευτα απλή (ένα σπίτι που οι διαστάσεις του είναι μεγαλύτερες από μέσα απ’ ό,τι από έξω) και συγχρόνως τόσο υποβλητική, ατμοσφαιρική, κρύα και πάνω απ’ όλα, δοσμένη με τόσο μεγαλειώδη τρόπο.

 

            Ε, τώρα, όσοι δεν το έχετε διαβάσει, και κυρίως όσοι δεν το έχετε δει, προσπαθήστε να τα αθροίσετε όλ’ αυτά στο μυαλό σας. Δεν είναι εύκολο. Και μετά ρίξτε μια ματιά στο βιβλίο. Αν σας είναι δύσκολο να βρείτε την εξαντλημένη πλέον ελληνική έκδοση, απλώς χτυπήστε τον τίτλο του στο Google Images και κρατήστε το σαγόνι σας.

            Λευκές ή σχεδόν λευκές σελίδες. Γράμματα που πέφτουν. Ανάποδη γραφή. Υποσημειώσεις που κάνουν κύκλους γύρω απ’ τον εαυτό τους και χάνονται στον ίδιο τον λαβύρινθο των μικρών παραθύρων ανάμεσα στο κείμενο. Παράγραφοι με αλλόκοτα σχήματα που ζωντανεύουν με τον πιο πειστικό τρόπο ένα από τα πιο παράδοξα σπίτια. Το θες αυτό το βιβλίο!

            Πηγαίνοντας στο ίδιο το κείμενο, θα πω ότι η διατριβή (αν μπορώ να την χαρακτηρίσω έτσι) του Ζαμπανό για μένα κέρδισε κατά κράτος όλα τα άλλα επίπεδα αφήγησης, και κυρίως το δεύτερο, με τον καμένο αφηγητή που (φαίνεται να) αφηγείται τις ερωτικές του περιπέτειες. Το βιβλίο πάντως, αν θυμάμαι καλά, αρχίζει με αυτή τη δεύτερη αφήγηση και το κάνει υποδειγματικά, ξεκινώντας με απίστευτο συγγραφικό θράσος και δίνοντας ένα ξεκάθαρο όσο και σπάνιο στίγμα αυθεντικού μεγαλείου, σαν να σου λέει ο συγγραφέας, «κοίτα, γράφω κάτι μεγάλο, κάτι που θα αποτελεί ορόσημο και το ξέρω από τις πρώτες γραμμές». Σηκώνει πολλά καντάρια κότσια για να μπορείς να γράψεις έτσι.

            Η ατμόσφαιρα στην κυρίως ιστορία και στις περιγραφές στο ενδιαφέρον μέρος του σπιτιού, τα ντοκυμανταίρ, οι παραπομπές σε τρίτες πηγές, τα τραγούδια, τα ποιήματα, το παρελθόν, όλη η σπουδή πάνω στην αρχιτεκτονική, συνθέτουν ένα φοβερό και τρομερό σύνολο, το οποίο αγκαλιάζει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο μια ανθρώπινη σχέση και την αναλύει με ανελέητη ωμότητα, αδέκαστη ωριμότητα και γλυκιά τρυφεράδα.

            Εύκολο βιβλίο; Εννοείται πως όχι. Είναι ένα δύσβατο τούβλο που, εγώ τουλάχιστον το έτρωγα λίγο λίγο κάθε βράδυ επί μήνες, και στη διάρκειά του πρέπει να διάβασα τουλάχιστον άλλα 6-7 βιβλία συγχρόνως. Αλλά άξιζε τον κόπο, και με το παρακάτω, και με το παρακεί, και με το παραμέσα

            Και κάτι για το είδος. Το βιβλίο, τυπικά τουλάχιστον είναι τρόμου, και μ’ αυτή την έννοια κανείς θιασώτης του είδους δεν θα πρέπει να το χάσει. Κάποιοι πάλι ισχυρίζονται ότι στην ουσία πρόκειται για μια ιστορία αγάπης ειπωμένη με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, κάτι που κάθε φίλος του Φανταστικού πρέπει να έχει απολαύσει. Ξέρετε τι λέω εγώ;

Σκασίλα μου τι είδος είναι.

Είναι το είδος του λογοτεχνικού πειράματος που δεν έχει τολμήσει κανείς, ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας του, να επαναλάβει.

Το είδος του βιβλίου που θέλω να έχω διαβάσει.

Αυτό είναι.

[BladeRunner]

Πριν λίγα λεπτά τελείωσα το βιβλίο και τώρα πρέπει να μεταφέρω εδώ τις εντυπώσεις μου. Ειλικρινά δεν το πιστεύω ότι το βρήκα (έτσι όπως το βρήκα) και ότι, πάνω απ'όλα, το διάβασα και τώρα γράφω σχόλιο γι'αυτό. Το έχω μπροστά μου και το καμαρώνω ενώ μέχρι πριν λίγες μέρες μπορούσα να δω μόνο φωτογραφίες στο Google. Εντάξει, δεν είναι σωστό αυτό που κάνω, πολλοί το ψάχνετε ακόμα, αλλά να μην χαρώ και γω λίγο;

 

Κανονικά θα έγραφα ένα ολόκληρο κατεβατό για την ιστορία αυτή καθαυτή αλλά και για τον τρόπο που είναι γραμμένο το βιβλίο, αλλά οι mman και DinMacXanthi με πρόλαβαν και τα είπαν τόσο ωραία και αναλυτικά που δεν έχει και τόσο νόημα να επαναλάβω τα ίδια, με διαφορετικό τρόπο γραφής. Άλλωστε από που ν'αρχίσω και που να τελειώσω; Λίγα λόγια μόνο θα πω:

 

Η κεντρική ιστορία κινείται γύρω από την καταγραφή των γεγονότων στο αλλόκοτο σπίτι που μετακόμισε η οικογένεια Νάβιντσον τον Απρίλιο του 1990. Ο Νάβιντσον, επιτυχημένος φωτογράφος που βραβεύτηκε μάλιστα και με βραβείο Πούλιτζερ για μια φωτογραφία, τώρα καταγράφει την μετακόμιση της οικογένειάς του στο νέο της σπιτικό. Με το που αρχίσουν τα παράξενα γεγονότα στο σπίτι αυτό, θ'αρχίσει και η ανάλογη καταγραφή και εξερεύνηση τους. Ένας τυφλός γέρος ονόματι Ζαμπανό, αφηγείται σε διάφορες κοπέλες την ιστορία αυτή, η οποία καταγράφεται σε εκατοντάδες χαρτιά. Αυτά τα έγγραφα, που είναι η περιγραφή του ντοκιμαντέρ με τον τίτλο Το Αρχείο Νάβιντσον, θα βρεθούν στο διαμέρισμα του γέρου, στο οποίο θα μετακομίσει ο Τζόνι Τρούαντ. Για κάποιο λόγο (και όχι άδικα) ο Τρούαντ εντυπωσιάστηκε και είπε να καθαρογράψει την ιστορία, να την συμμαζέψει κάπως. Έτσι βλέπουμε, εκτός από την ιστορία του Σπιτιού και της οικογένειας Νάβιντσον, τις σκέψεις του Τρούαντ, το παρελθόν και το παρόν του.

 

Από κει και πέρα έχουμε δεκάδες σημειώσεις, αναφορές και πηγές από διάφορα έργα και άρθρα που αφορούν το Αρχείο Νάβιντσον, φωτογραφίες, ποιήματα και αρχεία, λευκές σελίδες, σελίδες με μια ή δυο ή τρεις μόνο λέξεις, σελίδες με αναποδογυρισμένες προτάσεις, μάλιστα σε κάποια στιγμή υπάρχει κι ένας λαβύρινθος. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί πολύ απλά η γραφή ακολουθεί την ιστορία, βάζει και τον αναγνώστη μέσα στο παιχνίδι. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, υπάρχει λόγος για το κάθε τι που έχει γραφεί στο βιβλίο και με τον τρόπο που έχει γίνει αυτό.

 

Θα πει κάποιος, όλες αυτές οι σημειώσεις, οι αναφορές, τα παιχνίδια με την γραμματοσειρά, δεν κουράζουν λίγο; Δεν θα το έλεγα. Οπωσδήποτε θέλει προσοχή και υπομονή, αλλά δεν ένιωσα σε κανένα σημείο να νιώθω κούραση ή βαρεμάρα. Πάντως το βιβλίο δεν πρέπει να διαβαστεί απλώς σαν ένα ακόμα βιβλίο τρόμου, αλίμονο, σίγουρα προσφέρει ανατριχίλες και μια περίεργη αίσθηση, αλλά είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό βιβλίο τρόμου. Είναι μια κατηγορία μόνο του, εδώ που τα λέμε.

 

Θα έλεγα και άλλα πολλά, όπως είπα όμως τα είπαν ωραία άλλοι συμφορουμίτες και δεν θέλω να κουράσω. Το βιβλίο μ'ενθουσίασε και με άφησε πλήρως ικανοποιημένο, ήταν όπως ακριβώς το περίμενα: Ξεχωριστό, μοναδικό, πρωτότυπο, παράξενο, περίεργο, σαλεμένο, και άλλα πολλά. Αξίζει όλη την φήμη που έχει, όλη την φασαρία γύρω από αυτό και, φυσικά, το εξαντλητικό ψάξιμο για την εύρεση του.

 

Πριν δώσω βαθμό, οφείλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όσους συμμετείχαν στην ελληνική έκδοση, πραγματικά η δουλειά που έγινε είναι εξαιρετική και είναι κρίμα που αυτό το βιβλίο δεν κοσμεί τα ράφια βιβλιοπωλείων, να μπορεί περισσότερος κόσμος να θαυμάσει αυτό το μοναδικό έπος.

 

10/10 

 

ΥΓ. Είχα δεν είχα, το έγραψα το σεντόνι μου.

Edited August 28, 2014 by BladeRunner

[wordsmith]

http://www.bookpress.gr/stiles/kostas-katsoularis/house-of-leaves

[WolfBack]

Τι να σας πω, πάλι, τώρα;

Κι εκεί που το είχα ξεχάσει (και νόμιζα πως το είχα ξεπεράσει, κιόλας), θα ξεκινήσω πάλι την αναζήτηση...

[notis58]

Μου έχει γίνει εφιάλτης η αναζήτησή του! Μα δεν ακούει κανείς από τους εκδότες; Ο φίλος Κος Νίκος Ρούσσος δεν λέει κάνα καλό λόγο στον εκδοτικό του οίκο! Παράκληση είναι αυτό!

[Mictantecutli]

Ειμαι στην 60 σελιδα και με εχει κουρασει με την κουλτουροαμπελοφιλοσοφια του δυστυχως! Πειτε μου σας παρακαλω οτι φτιαχνει και δεν παει ολο ετσι.

[mman]

Το βιβλίο είναι μεγάλο και προφανώς δεν διατηρεί σε όλα τα σημεία τον ίδιο ρυθμό. Εξυπακούεται ότι θέλει υπομονή. Η συμβουλή μου είναι, συνέχισε να διαβάζεις και άσ' το να κατακαθίσει μέσα σου.

[notis58]

Ειμαι στην 60 σελιδα και με εχει κουρασει με την κουλτουροαμπελοφιλοσοφια του δυστυχως! Πειτε μου σας παρακαλω οτι φτιαχνει και δεν παει ολο ετσι.

Αν δείς ότι δεν τραβάει, να μας πείς σε ποιόν κάδο θα το πετάξεις χαχα

Edited October 6, 2014 by notis58

[Giomel]

Μήπως γνωρίζει κάποιος που θα μπορούσα να βρω το βιβλίο. Από μια γρήγορη έρευνα μέσω internet δείχνει να έχει εξαντληθεί..

[volyros]

Μήπως γνωρίζει κάποιος που θα μπορούσα να βρω το βιβλίο. Από μια γρήγορη έρευνα μέσω internet δείχνει να έχει εξαντληθεί..

Οχι βρε υπαρχει κανονικα.......ενα αντιτυπο....στο διαστημα!!!Συγνωμμη για την πλακα δεν κρατηθηκα!!διαβασε πιο πανω και θα καταλαβεις.. Edited October 10, 2014 by volyros

[Giomel]

 

Μήπως γνωρίζει κάποιος που θα μπορούσα να βρω το βιβλίο. Από μια γρήγορη έρευνα μέσω internet δείχνει να έχει εξαντληθεί..

Οχι βρε υπαρχει κανονικα.......ενα αντιτυπο....στο διαστημα!!!Συγνωμμη για την πλακα δεν κρατηθηκα!!διαβασε πιο πανω και θα καταλαβεις..

 

Χαχαχα! Δεκτη η πλακα! Ειμαι νεος στο χωρο της λογοτεχνιας τρομου και δεν γνωριζω πως εχουν τα πραγματα ακομα..

[notis58]

Καλωσόρισες. Τα πράγματα γενικά είναι άσχημα με τα καλά βιβλία, βγήκαν λίγα αντίτυπα που δεν ξανατυπώθηκαν (και λόγω κρίσης). Ένα από τα πραγματικά δυσεύρετα είναι και το σπίτι από φύλλα, που το ψάχνουμε όλοι οπότε μην περιμένεις να σε ειδοποιήσουμε αν το δούμε . Αν θέλεις κάποιο άλλο όμως ευχαρίστως να βοηθήσουμε, μιας και ψαχνόμαστε συνέχεια.

Edited October 11, 2014 by notis58

[Trison]

Έχει διαβάσει κάποιος το συγκεκριμένο στα αγγλικά?  Αν ναι ποια είναι η γνώμη του για τον βαθμό δυσκολίας του κειμένου?

 

Γνωρίζετε επίσης αν υπάρχει σε κάποια δανειστική βιβλιοθήκη  (περιοχές από Θεσσαλονίκη μέχρι Αλεξανδρούπολη)?

[Nirgal]

Μου κεντρίσατε τόσο πολύ το ενδιαφέρον που ήδη το έψαξα στα αγγλικά. Εννοείται ότι το βρίσκω πολύ εύκολα και σε προσιτές τιμές ακόμα και για την έγχρωμη και σκληρόδετη έκδοση. Είναι κρίμα που δεν βρίσκεται στα Ελληνικά. θα το δοκιμάσω...

[Mictantecutli]

Το τελείωσα κι εγώ μετά από 1,5 μήνα. Σε αυτό που θα συμφωνήσω με όλους, είναι στο ότι πρόκειται για ένα βιβλίο-εμπειρία! Από εκεί και πέρα, δεν έχω καταλάβει αν μου άρεσε πολύ, αν μου άρεσε λίγο...Αν το λάτρεψα ή αν το βαρέθηκα. Μάλλον το βιβλίο είναι κι αυτό, σαν το σπιτι...

[notis58]

 Μάλλον το βιβλίο είναι κι αυτό, σαν το σπιτι...

Εσύ τουλάχιστον έχεις ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι σου....

Edited November 24, 2014 by notis58

[Mesmer]

Καταρχάς να μιλήσω για το ίδιο το βιβλίο. Παράγγειλα την full color έκδοση με το σκληρό εξώφυλλο. Ένα αρκετά τεράστιο και πολύ όμορφο βιβλίο. Με ένα γρήγορο ξεφύλλισμα, οι παράξενες σελίδες του τραβούν αμέσως την προσοχή σου και σε κάνουν να μη βλέπεις την ώρα να ανακαλύψεις αυτά που κρύβουν.

 

Κι ας περάσω σ' αυτήν την μοναδική εμπειρία ανάγνωσης, που το ίδιο το βιβλίο παίρνει μέρος στην εξέλιξη της ιστορίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που θα πρέπει να στρίψεις το βιβλίο στα πλάγια ή να το γυρίσεις ανάποδα ή ακόμα και διαγώνια για να το διαβάσεις. Σελίδες με μόνο μια παράγραφο, μια πρόταση, μια λέξη, ένα γράμμα φεύγουν γρήγορα, αλλά σου αφήνουν την αίσθηση ότι βυθίζεσαι όλο και περισσότερο στο λαβύρινθο του σπιτιού. Σελίδες σχεδιασμένες να μοιάζουν με τα δωμάτια του σπιτιού ή με τη δράση των χαρακτήρων. Κι είναι πολλά ακόμη αυτά που θα βρείτε να σας περιμένουν. (Δεν είμαι σίγουρος αν κι αυτά αλλάζουν από μόνα τους...)

 

Όπως έχουν αναφέρει και άλλοι, η ιστορία ξετυλίγεται σε πολλά επίπεδα. Σίγουρα, αυτή με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι αυτή του σπιτιού και σε όσα συμβαίνουν εκεί. Επιβλητική ατμόσφαιρα, σε κάνει να νιώθεις το κρύο και το σκοτάδι στο πετσί σου.

 

Είχα καιρό να διαβάσω βιβλίο στα αγγλικά και στην αρχή η ανάγνωση με δυσκόλεψε λίγο, αλλά μετά οι σελίδες γυρνούσαν άνετα. Πάντως, είναι σχετικά δύσκολο βιβλίο, επειδή απαιτεί συνεχώς την προσοχή σου. Έχει πολύ λίγους διαλόγους, πολλές φιλοσοφικές αναζητήσεις και άπειρα μπρος-πίσω-πάνω-κάτω στις σελίδες. Όλα, όμως, αποτελούν μέρος του βιβλίου και του τρόπου με τον οποίο είναι γραμμένο.

 

Ένα εντελώς ξεχωριστό και πρωτότυπο βιβλίο. Απολαυστικό, τόσο αναγνωστικά όσο και οπτικά.

[Nirgal]

Παρομοίως παρέλαβα το βιβλίο λίγο πριν τις γιορτές (αγγλική, σκληρόδετη, έκδοση)

 

Μέχρι στιγμής απλώς το έχω ξεφυλλίσει, κάτι που κάνω σχεδόν με όλα τα καινούργια βιβλία που αγοράζω. Και για πρώτη φορά μου συνέβη το εξής: ένα απλό πέρασμα των σελίδων, το στριφογύρισμα του βιβλίου και το σταμάτημα σε λευκές ή σχεδόν λευκές σελίδες, ήδη έχει γεννήσει εικόνες και εντυπώσεις.

 

Όπως είπε κι ο mman αυτό το βιβλίο είναι ένα είδος από μόνο του. Δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα, αλλά είναι η πρώτη φορά που ένα βιβλίο δεν είναι απλώς ένα άψυχο κέλυφος το οποίο πρέπει να ανοίξεις και να διασχίσεις διαβάζοντας λέξη προς λέξη το κείμενο. Από το πρώτο άνοιγμα του εξωφύλλου, το βιβλίο ως αντικείμενο αποτελεί μέρος της ιστορίας.

 

Για να δούμε τι λέει και η ιστορία...

[helstar]

Κριμα, τσιγγουνευτηκα 12 ευρω και πηρα την Library hardback edition απο Turtleback αντι την hardback απο Pantheon.... χωρίς κυρτη ραχη, πρωην paperback σελίδες (καλες βεβαια) κτλ. Τουλαχιστον θα κρατησει καμια 300αρια χρονια      

[Etta]

Μήπως κάποιος το πουλάει, ανταλλάσσει ή έστω δανειζει;;; Θελω να το διαβάσω και δεν το βρίσκω πουθενα!!

[Δημήτρης]

Μόλις το τελείωσα. Και δεν μου άρεσε. Δομή, σελιδοποίηση, υποσημειώσεις. Όλα κάτι το ξεχωριστό σε σχέση με αυτό που έχει συνηθίσει ακόμη και ένας έμπειρος αναγνώστης. Ποιοτική και η ιστορία, όχι όμως της αρεσκείας μου. Γούστα... Πιο πολύ θα έλεγα ότι μου άρεσε η δευτερεύουσα με τις σεξοπεριπέτειες του αφηγητή, παρά η κύρια. 

 

Το ότι όμως κάτι δε μου έκατσε καλά, δεν αναιρεί σε τίποτα την μεγάλη και δεδομένη του αξία. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σαν μία μεθυστική όσο και πρωτότυπη αναγνωστική εμπειρία. Όσο για το που μπορεί να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, στη βιβλιοθήκη στη Κωνσταντινουπόλεως. Από Τετάρτη βράδυ που θα το επιστρέψω 

 

Επίσης κριτικές Adicto και DinMacXanthi. 

Edited January 23, 2017 by Δημήτρης

[rolandofgileaad]

Μόλις το τελείωσα. Και δεν μου άρεσε. Δομή, σελιδοποίηση, υποσημειώσεις. Όλα κάτι το ξεχωριστό σε σχέση με αυτό που έχει συνηθίσει ακόμη και ένας έμπειρος αναγνώστης. Ποιοτική και η ιστορία, όχι όμως της αρεσκείας μου. Γούστα... Πιο πολύ θα έλεγα ότι μου άρεσε η δευτερεύουσα με τις σεξοπεριπέτειες του αφηγητή, παρά η κύρια. 

 

Το ότι όμως κάτι δε μου έκατσε καλά, δεν αναιρεί σε τίποτα την μεγάλη και δεδομένη του αξία. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σαν μία μεθυστική όσο και πρωτότυπη αναγνωστική εμπειρία. Όσο για το που μπορεί να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, στη βιβλιοθήκη στη Κωνσταντινουπόλεως. Από Τετάρτη βράδυ που θα το επιστρέψω 

 

Επίσης κριτικές Adicto και DinMacXanthi. 

Πες τα Δημήτρη, υπερτιμημένο βιβλίο, εξεσυζητημένο, το αγόρασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε, πέρυσι το διάβασα, προτίμησα να το χρησιμοποιήσω ως μέσο καλής ανταλλαγής και έπιασε.

[BladeRunner]

Πες τα Δημήτρη, υπερτιμημένο βιβλίο, εξεσυζητημένο, το αγόρασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε, πέρυσι το διάβασα, προτίμησα να το χρησιμοποιήσω ως μέσο καλής ανταλλαγής και έπιασε.

 

Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει να κάνει πολύ με το γούστο του καθενός, γιατί είναι εξαιρετικά ιδιαίτερο, περίεργο και απαιτητικό. Σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι. Προσωπικά μπορώ να κατανοήσω αυτόν που δεν συμπάθησε και τόσο το βιβλίο, άσχετα αν εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Τώρα, για το αν είναι υπερτιμημένο ή όχι... αυτό είναι ένα υποκειμενικό ζήτημα πιστεύω. Άλλοι μπορούν να πουν ότι είναι ακόμα και υποτιμημένο, ξέρω 'γω. 

Edited January 24, 2017 by BladeRunner