Fantasy Warhammer

[Mhtsos]

Επειδή δεν βρήκα άλλο νήμα είπα να το ανοίξω εγώ με αφορμή τα πέντε βιβλία της σειράς Malus Darkblade που τελείωσα πρόσφατα.

Εάν υπάρχει παλιότερο νήμα,ας ενωθούν.

 

Τα γενικά νομίζω ότι είναι γνωστά σε όλους,η σειρά,όπως και το Forgotten Realms,είναι δεμένη με tabletop παιχνίδι.Έτσι τα βιβλία-ιστορίες ακολουθούν έναν Codex που επιβάλει κάποια πράγματα που ο συγγραφέας(στην συντριπτική πλειοψηφία των)δεν αλλάζει ή παραβαίνει.

Έχουν βγει αρκετά καλά βιβλία στο φανταζί Warhammer(αντίθετα με το πιο δημοφιλές 40k που βασιλεύει η μετριότητα),όπως η σειρά του Witchhunter και το Malus που θα αναφερθώ πιο κάτω.

 

Μην περιμένει κάποιος θαύματα γραφής από το warhammer ή τίποτα που παραβαίνει τα κλισέ,αλλά μια τίμια(συνήθως)πρόταση ενός κλισεδιάρικου φάντασι που βοηθάει να περάσει ωραία η ώρα.Κάποιες φορές φτάνει και το καλό,αν και αυτό γίνεται σπάνια.

 

Τώρα στο προκείμενο του Malus:

 

Η σειρά βιβλίων είναι για τον ήρωα(ή πιο σωστά αντι-ήρωα) dark elf.Αυτό σημαίνει σύμφωνα με τον codex ότι είναι γενικά σαδιστικό σκυλί με δολοφονικές τάσεις και τρομερή ίντριγκα(κάτι σαν και τα μαύρα ελφ στο forgotten realms) γενικότερα σαν κοινωνία.

Κάτι που φαίνεται από την αρχή του βιβλίου μέχρι το τέλος.

Η πλοκή είναι ωραία και κυλάει εύκολα.Ποτέ δεν βαρέθηκα στην διήγηση(είναι σφιχτή),αν και κάποιες φορές επαναλαμβάνεται.

Βασικό σημείο της πλοκής και της διήγησης είναι οι μάχες που είναι πάμπολες και διαρκούν πολύ.

Είναι ωραία δοσμένες με σωστή δομή και λογική συνέχεια.Τρομερό θετικό σημείο είναι ότι ο αμυντικός εξοπλισμός είναι πολύ καλά δοσμένος και "λαμβάνει" μέρος στην μάχη σώζοντας την ζωή του χρήστη(όπως γινόταν στην πραγματικότητα),πάντα στα όρια του λογικού και του ρεαλιστικού.Έμεινα πολύ εντυπωσιασμένος από αυτό γιατί είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο και δεν το βλέπεις συχνά στις νουβέλες που συνήθως η πανοπλία είναι εκεί μόνο για μόδα ή για να δείξει τι άχρηστη είναι καταρρέοντας στο πρώτο πλήγμα...

Ακόμη ένα καλό σημείο είναι ότι ο αντι-ήρωας μας δεν είναι στατικός,αλλάζει στα 5 βιβλία ανάλογα με αυτά που του συμβαίνουν.Μην περιμένει κάποιος βέβαια να διαβάσει ανάπτυξη χαρακτήρα σαν του Τολστόι,αλλά πάντως είναι κάτι που φαίνεται και χαρακτηρίζεται θετικό.

Συμπερασματικά,αν και άρχισα την σειρά τυχαία μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ,αρκετά περισσότερο από την "γνωστή" σειρά των Gotrek&Felix.

 

 

 

[Carolus Rex]

Το 40Κ, για εμένα, είναι πιο ενδιαφέρον σαν σύμπαν και συνολικά με πολύ καλύτερα βιβλία. Το φάντασυ είναι πολύ πιο κλισεδιάρικο. Τον Μάλους θέλω να τον διαβάσω κάποια στιγμή, βέβαια.

[Mhtsos]

Το 40Κ, για εμένα, είναι πιο ενδιαφέρον σαν σύμπαν και συνολικά με πολύ καλύτερα βιβλία. Το φάντασυ είναι πολύ πιο κλισεδιάρικο. Τον Μάλους θέλω να τον διαβάσω κάποια στιγμή, βέβαια.

Κοίτα έχουν βγει πολύ καλά βιβλία για το war40k,κυρίως στα ένδοξα 90s,αλλά ο γενικότερος όγκος του υλικού είναι τέτοιος που η ποιότητα πνίγεται σε μια θάλασσα μετριότητας και αδιάφορης γραφής.

Από εκεί και πέρα το 40k χτυπάει πολύ στο μάτι γιατί πολλά στοιχεία τα αντέγραψε αυτούσια από άλλους,όπως το Ordo Mechanicum που είναι το ίδιο,ακόμη και σε λεπτομέρειες,με την ψευδό-θρησκεία στο Foundation του Άσιμοφ,το όλο θέμα με το Empyrean,που είναι ακριβής αντιγραφή από Μεσαιωνικές δοξασίες κ.ο.κ.

To φαντασι είναι περισσότερο εμφανές το θέμα της αντιγραφής,γιατί πολύ απλά δεν το εξέλιξαν τόσο ή δεν το "τέντωσαν" όσο το 40k,λόγω φυσικά της ολοένα και μεγαλύτερης απήχησης του 40k επί του αυθεντικού.

[Carolus Rex]

Για εμένα τα καλύτερα βιβλία για το 40Κ έχουν βγεί τα τελευταία χρόνια. Τι να πρωτοπώ, Night Lords Trilogy, The First Heretic, Betrayer, Gaunt's Ghosts series, Know no Fear, Helsreach, A Thousand Sons, Cadian Blood, Fifteen Hours και άλλα. Αυτά για εμένα είναι βιβλία ΚΑΛΑ, με όλη τη σημασία της λέξης, παρά το ότι τρώνε flak γιατί πάνω έχουν το logo ενός επιτραπεζίου παιχνιδιού.. Η σωστή ανάπτυξη των χαρακτήρων, τα θέματα που εξερευνούν, τα setpieces, η περιγραφικότητα και γενικά η  καλή γραφή φτιάχνουν αυτά τα βιβλία.

Eisenhorn και Ravenor δεν έχω αγγίξει ακόμα, αλλά σκοπεύω. 

Και το 40Κ και το Fantasy έχουν κλέψει αυτούσια στοιχεία από άλλους συγγραφείς και τον πραγματικό κόσμο, αλλά και ποιός δεν το έχει κάνει? Άλλωστε, "Αν σου αρέσει κάτι, κάν'το κι άσε τους άλλους να ψάχνουν για ατέλειες, αντιγραφές κτλ." Απλά θεωρώ το 40Κ πιό ενδιαφέρον σαν Universe από το Fantasy, αν και τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει κάνει μια γενική στροφή στην γελοιότητα σε ότι αφορά την ιστορία του. 

[Δημήτρης]

    

Διάβασα την ''σειρά'' του Γουίλιαμ Κινγκ με ήρωες τους Γκότρεκ Γκάρνισον, Φέλιξ Τζάγκερ. Τα πέντε τουλάχιστον που κυκλοφόρησαν από Anubis, τα οποία είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από τέτοια. Τεράστιο το σύμπαν του Warhammer απ' όσο μπόρεσα να καταλάβω, το ίδιο και η ongoing σειρά με άλλους συγγραφείς να έχουν γράψει για τους δύο αυτούς χαρακτήρες. Που παρεμβάλλονται στην εσωτερική χρονολόγηση του Κινγκ ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρος. Κρίμα που δεν συνεχίστηκαν γιατί μου άρεσαν αρκετά. Πολύ καλή btw η δουλειά της trillian στην επιμέλεια, με την μετάφραση να είναι εξίσου καλή. 

Εξολοθρευτής νάνος ο πρώτος, έχει στόχο της ζωής του να πεθάνει στη μάχη. Ως εξιλέωση για έγκλημα ακαθόριστης φύσης που διέπραξε. Λόγιος ξιφομάχος ο δεύτερος που εκτός από σύντροφος, λειτουργεί και ως χρονικογράφος. Να καταγράψει τον θάνατο του σε ποίημα, ύστερα από σχετικό όρκο που έδωσε. Πρωτότυπο, δεν θυμάμαι προσωπικά να έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο. Να πω σ' αυτό το σημείο ότι δεν ξέρω γρυ από τα παιχνίδια για τα οποία αν δεν κάνω λάθος, είναι και το όλο concept πιο γνωστό. Μπορώντας έτσι να διαβάσω αποστασιοποιημένα. Είχα πάντως θετικό ένστικτο για το οποίο επιβεβαιώθηκα. Κλισέ φάντασυ θα πει κανείς και θα έχει δίκιο. Λοιπόν, δεν με ενοχλούν τα κλισέ αυτά καθαυτά. Παρά μόνο τα κακά δοσμένα, βλέπε Σαλβατόρε  Και εδώ το όλο πράμα λειτουργεί ωραία, καλά. Λίγο μόνο με ξένισαν τα παράξενα ονόματα στην αρχή μέχρι να τα συνηθίσω. Μου φάνηκε σαν να... Γερμανοφέρνουν, δεν ξέρω αν το πρόσεξε και άλλος. Το αταίριαστο πάντως δίδυμο ήταν όλα τα λεφτά. Ο νάνος που θέλει συνειδητά να τα τινάξει, όχι όμως προτού ταΐσει για τα καλά το τσεκούρι του. Και ο άνθρωπος που άθελα του έμπλεξε σ' όλο αυτό. Για να αρχίσει όμως σιγά- σιγά να συνηθίζει, και ενίοτε να απολαμβάνει την όλη brutal φάση. Υπάρχει και μαύρο χιούμορ, ιδίως από την πλευρά του Θάνκουολ. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας μετά από τους άνωθεν. Ζούσε για να μηχανορραφεί, στοιχείο που ανέκαθεν μου άρεζε. Και ωραίες και οι μάχες. Οι οποίες προς δυστυχία του ανθρωπάκου, δεν είχαν τελειωμό. Μάχες, μάχες και πάλι μάχες. Λίγη ανάπαυλα μόνο σε κάνα χάνι της κακιάς ώρας στου διαόλου τη μάνα, και φτου ξανά από την αρχή. Σε σημείο που να αναθεματίζει την ώρα και την στιγμή που τον γνώρισε  Κατά διαστήματα χυδαίο, προσφέρει μία ένοχη απόλαυση. Μου θύμισε δε αμυδρά Death Dealer. Έντονο και το στοιχείο της μαγείας. Από μηχανής θεός ή όχι, ήταν πάντα ωραία δοσμένη. Ως αρνητικό θα βάλω το ότι

Spoiler

καταλαβαίνει κανείς εκ των προτέρων, ότι ο νάνος δεν θα πετύχει τον στόχο του μιας και τα βιβλία συνεχίζονται.

Νομίζω όμως ότι τα λέει όλα για την ποιότητα τους το ότι συνέχιζα να διαβάζω άνετα, ευχάριστα. Κάπου λίγο με κούρασαν τα 3, 4 γιατί είχαν περισσότερο tell παρά show. Λίγο όμως γιατί ήταν και αυτά καλογραμμένα.  

Ωραία λοιπόν η όλη εμπειρία. Όχι mind blowing αλλά ναι, πέρασα καλά. Θα πιάσω μέσα στη χρονιά και τα άλλα μεταφρασμένα από το 40k. Να πάρω και εκεί μία ιδέα για το τι παίζει. 

Edited March 8, 2022 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων.