BladeRunner Posted September 5, 2014 Share Posted September 5, 2014 (edited) Ο Λουίς Λ'Αμούρ είναι ο πιο γνωστός και πιθανότατα ο καλύτερος συγγραφέας γουέστερν μυθιστορημάτων, στα ογδόντα χρόνια που έζησε (1908-1988) έγραψε πάνω από 85 μυθιστορήματα και δεκάδες διηγήματα. Πολλά από τα βιβλία του έγιναν ταινίες για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, με την ταινία Hondo (1953, πρωταγωνιστής ο Τζον Γουέιν) και Crossfire Trail (2001, πρωταγωνιστής ο Τομ Σέλεκ) να είναι οι πιο γνωστές. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί δεκάδες από τα βιβλία του και αυτή τη στιγμή βαριέμαι ολίγον τι να γράψω τους ελληνικούς τίτλους, κάποια στιγμή όμως μάλλον θα το κάνω. Μέχρι σήμερα έχω διαβάσει 8 βιβλία του: 1. Ο πυρετός του χρυσού, σχόλιο εδώ. Catlow. 2. Η ώρα των λύκων, σχόλιο εδώ. Brionne. 3. Το μονοπάτι των παρανόμων, σχόλιο εδώ. Son Of A Wanted Man. 4. Το μονοπάτι του μίσους, σχόλιο εδώ. The Proving Trail. 5. Η άδεια γη, σχόλιο εδώ. The Empty Land. 6. Ο κρυμμένος θησαυρός, σχόλιο εδώ. The Man Called Noon. 7. Το παιχνίδι του θανάτου, σχόλιο εδώ. The Key-Lock Man. 8. Άγριοι σαν τον άνεμο, σχόλιο εδώ. The Quick And The Dead. Το επόμενο που θα διαβάσω θα είναι το Η Τελευταία σφαίρα (Flint), λογικά αύριο. Edited July 9, 2018 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 6, 2014 Author Share Posted September 6, 2014 (edited) Η τελευταία σφαίρα (Flint) Ένατο βιβλίο του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω και μπορώ να πω ότι με διαφορά είναι το καλύτερο απ'όλα. Και αν τα προηγούμενα μου άρεσαν πολύ, τότε αυτό που μόλις τελείωσα σχεδόν με ενθουσίασε. Πως έχει η ιστορία: Ο εκατομμυριούχος Τζέιμς Τ. Κέτλεμαν αφήνει τον πολιτισμό και τα χρήματά του, καθώς και την όμορφη γυναίκα του που τον παντρεύτηκε για τα λεφτά και σχεδίαζε να τον σκοτώσει για δαύτα, για να περάσει τους τελευταίους μήνες της ζωής του, σ'ένα κρησφύγετο που ανήκε στον Τζιμ Φλιντ, έναν τίμιο πιστολά που βρήκε τον Κέτλεμαν πεταμένο στο δρόμο όταν αυτός ήταν παιδί και τον φρόντισε. Ο Κέτλεμαν, σύμφωνα με τον καλύτερο γιατρό της Νέας Υόρκης, έπασχε από καρκίνο και ήταν στα τελευταία του. Ήθελε να περάσει ήσυχα, διαβάζοντας και ιππεύοντας, σ'ένα ήσυχο μέρος, χωρίς μπελάδες και παρέες. Ήθελε να είναι μόνος. Όμως η Δύση δεν συνίσταται για ηρεμία. Θα μπλεχτεί σ'έναν πόλεμο ανάμεσα σε κτηνοτρόφους και εκμεταλλευτές γης και θέλοντας και μη θα παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην υπόθεση, ειδικά από την στιγμή που θα μπει στον στόχο ενός επικίνδυνου πιστολά και ενός αδίστακτου επιχειρηματία... Η πλοκή είναι πολύ καλοδουλεμένη και ενδιαφέρουσα, με έντονη δράση και αγωνία για την συνέχεια, η γραφή το κάτι άλλο, όμορφη μέσα στην απλότητά της, με ωραίες περιγραφές τοπίων και γεγονότων, οι χαρακτήρες σίγουρα ενδιαφέροντες, με τον κεντρικό ήρωα να είναι ένας απόλυτα συμπαθητικός τύπος και, τέλος, η ατμόσφαιρα οπωσδήποτε τρομερή. Δεν ξέρω αν αξίζει πραγματικά να βάλω πέντε αστεράκια, αλλά το ότι το σκέφτομαι και μόνο τόσο σοβαρά σημαίνει ότι το βιβλίο αυτό μου άρεσε πάρα πολύ και ότι είναι σίγουρα από τα καλύτερα γουέστερν που έχω διαβάσει. Ειλικρινά αναρωτιέμαι πως και δεν έγινε ποτέ ταινία! 9/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted October 27, 2014 Author Share Posted October 27, 2014 (edited) Τσάντρυ (Borden Chantry) Ένας Λ'Αμούρ κάπως διαφορετικός από τα συνηθισμένα, μιας δω έχουμε να κάνουμε με μια αστυνομική ιστορία που εκτυλίσσεται σε μια μικρή πόλη της Άγριας Δύσης, Μάρσαλ της οποίας είναι ο πρώην κτηνοτρόφος και γελαδάρης Μπόρντεν Τσάντρυ. Μια μέρα σαν όλες τις άλλες το πτώμα ενός άντρα ανακαλύπτεται στην μέση του δρόμου και ο Τσάντρυ καλείται να βρει ποιος ήταν και ποιος τον σκότωσε. Θα μου πείτε οι σκοτωμοί μόνο ασυνήθιστο φαινόμενο δεν ήταν τότε μ'όλους τους μαχαιροβγάλτες, τους κλέφτες, τους πιστολάδες και τους μεθύστακες, αλλά ο συγκεκριμένος άντρας φαινόταν πλούσιος και ο Τσάντρυ κατάλαβε ότι σκοτώθηκε εν ψυχρώ και όχι σε κάποια μονομαχία ή σ'έναν τσακωμό μεταξύ μεθυσμένων. Και δυστυχώς για τον Τσάντρυ και την σχετικά ήσυχη πόλη του, οι φόνοι δεν θα σταμάταγαν μονάχα σ'αυτόν του άγνωστου άντρα, αλλά θα συνεχίζονταν. Ποιος ήταν ο δολοφόνος; Ένας ξένος ή ένας κάτοικος της πόλης; Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας εκτυλίσσεται στην μικρή πόλη και μιας και βασικό θέμα είναι η αστυνομική έρευνα μερικών φόνων, λείπουν οι μάχες μεταξύ κτηνοτρόφων ή ιδιοκτητών γης ή το κυνηγητό αδίστακτων πιστολάδων κλπ, που είναι βασικά θέματα των ιστοριών του Λ'Αμούρ. Δεν λείπουν όμως οι πυροβολισμοί, οι σκηνές έντασης, το μυστήριο και γενικά η δράση. Το μυστήριο είναι αρκετά ενδιαφέρον και σε κρατάει μέχρι το τέλος, θα πρέπει να έχεις διαβάσει πολλές σελίδες μέχρι να προβλέψεις με σχετική ασφάλεια τον δολοφόνο, και πάλι όμως χωρίς να είσαι σίγουρος αν τον βρήκες. Η ατμόσφαιρα είναι σούπερ και η γραφή όπως πάντα πολύ καλή, χωρίς περιττές λεπτομέρειες και φιοριτούρες. Γενικά πρόκειται για ένα πολύ καλό αστυνομικό γουέστερν που θα ικανοποιήσει τους φαν του συγγραφέα. 8/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 (edited) Ο δρόμος τελειώνει στην κόλαση (Conagher) Ενδέκατο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω και γι'ακόμη μια φορά δεν με απογοήτευσε, πέρασα πολύ καλά και ευχαριστήθηκα δράση και τοπία. Από την μια έχουμε την Ήβη, που άρχισε να συνειδητοποιεί ότι ο άντρας της δεν θα γυρίσει πίσω, το πιθανότερο γιατί έπαθε κάτι σοβαρό. Έμεινε μόνη με δυο παιδιά, σ'ένα σπίτι στην μέση του πουθενά, ένα σπίτι που θέλει πολλή δουλειά για να θεωρηθεί της προκοπής. Από την άλλη έχουμε τον Κόναγκερ, έναν τίμιο και εργατικό καουμπόι που κάνει πολλές διαφορετικές δουλειές και που έχει ταξιδέψει σ'ένα κάρο μέρη. Είναι ένας περιπλανώμενος άνθρωπος που δεν έχει κάτι που να τον κρατήσει για πολύ καιρό σ'ένα μέρος, δεν ψάχνει φασαρίες, αλλά αν κάποιος τα βάλει μαζί του θα τα βρει σκούρα. Κάποια στιγμή οι δρόμοι των δυο θα συναντηθούν. Στο μεταξύ και οι δυο πρέπει να επιζήσουν των δυσκολιών που θα βρεθούν μπροστά τους, όπως για παράδειγμα κάποιοι επικίνδυνοι Ινδιάνοι και κάποιοι σκληροί παράνομοι που κλέβουν ζώα. Ο Λ'Αμούρ ακολουθεί την πετυχημένη συνταγή που ο ίδιος έχει δημιουργήσει και προσφέρει μια ιστορία με δράση, δυναμικούς χαρακτήρες και ωραία τοπία. Η γραφή είναι, φυσικά, πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη, με όμορφες περιγραφές τοπίων και ανθρώπων, γεμάτες ρεαλισμό, δίχως πολλές φιοριτούρες. Γενικά είναι ένα ακόμα καλό γουέστερν, στο επίπεδο που μας έχει συνηθίσει ο μεγάλος Λουίς Λ'Αμούρ. Ο ελληνικός τίτλος ακούγεται (και είναι) κάπως παλπ και λίγο άσχετος με την αίσθηση που αφήνει η ιστορία. Έχει γίνει και ταινία, με πρωταγωνιστή τον Sam Elliott. 8/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 3, 2015 Author Share Posted April 3, 2015 (edited) Ματωμένη γη (Hondo) Το βιβλίο που μόλις τελείωσα είναι το δωδέκατο του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω, είναι μέσα στα πέντε πιο πολυδιαβασμένα έργα του και βάση για μια από τις κλασικότερες ταινίες γουέστερν, αυτής του 1953, με πρωταγωνιστή τον μεγάλο και τρανό John Wayne. Και, επιτέλους, ήρθε η ώρα να βάλω και πέντε αστεράκια σε βιβλίο του Λ'Αμούρ. Το "Η τελευταία σφαίρα", ή Flint στο πρωτότυπο, παραλίγο να πάρει και αυτό πέντε αστεράκια, για το συγκεκριμένο όμως είμαι απόλυτα σίγουρος. Γιατί νιώθω ότι δεν διάβασα απλά μια γουέστερν ιστορία, αλλά ένα κλασικό μυθιστόρημα με πολλά μηνύματα και γεμάτο όμορφες εικόνες, προτάσεις και σκέψεις. Βρίσκουμε την Αριζόνα εν μέσω σφοδρών αναταραχών μεταξύ Ινδιάνων Απάτσι και Λευκών, οι μάχες μεταξύ τους είναι πολλές και ιδιαίτερα αιματηρές και το μέλλον αβέβαιο. Στην μέση του πουθενά, μια νεαρή γυναίκα ζει σ'ένα ράντσο, χωρίς άνδρα να την στηρίζει και να την φροντίζει, μεγαλώνοντας το παιδί της, ένα μικρό σε ηλικία αγόρι, βασιζόμενη στις ορέξεις των τοπικών Ινδιάνων ως προς το αν θα ζήσει ελεύθερη ή θα πεθάνει. Μια μέρα στο ράντσο φτάνει ο Χόντο και το πιστό σκυλί του, όντας χωρίς άλογο μετά από διαμάχη με κάποιους Ινδιάνους. Ανάμεσα στον Χόντο και την Άντζι θα δημιουργηθεί μια σχέση που θα συνταράξει και τους δυο. Η Άντζι θα βρει επιτέλους έναν σωστό άντρα, το μικρό αγόρι έναν πατέρα να του μάθει χρήσιμα πράγματα και ο Χόντο μια οικογένεια που πάντα ήθελε για να στεριώσει. Πρώτα όμως πρέπει να επιβιώσουν... Πραγματικά πολύ όμορφη ιστορία, με το ρομάντζο να μην καταντά σε κανένα σημείο σαχλό και να μην επισκιάζει την δράση και την αγωνία για την συνέχεια. Υπάρχουν άφθονες σκηνές βίας και μάχες, όπως και σκηνές γεμάτες ομορφιά και νοήματα, αλλά και σκέψεις των χαρακτήρων που δείχνουν την φιλοσοφία του Λ'Αμούρ για την ζωή και τον κόσμο. Η γραφή για ακόμη μια φορά εξαιρετική, με τις τόσο ωραίες και ακριβείς περιγραφές τοπίων και ανθρώπων που μας έχει συνηθίσει. Τι να πω, απλά τρομερός συγγραφέας! 9.5/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 2, 2015 Author Share Posted August 2, 2015 (edited) Εκδίκηση (Silver Canyon) Δέκατο τρίτο γουέστερν του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω και αυτό με την σειρά του μου πρόσφερε δράση και όμορφες εικόνες. Ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας, Ματ Μπρέναν, ένας περιπλανώμενος καουμπόι, βρίσκεται σε μια πόλη και εκεί θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του και θα αποφασίσει επιτέλους να στεριώσει σ'ένα μέρος. Όμως πρώτα θα πρέπει να βρει μια άκρη στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην περιοχή ανάμεσα σε μεγάλους γαιοκτήμονες και να ανακαλύψει κάποια μυστικά που κρύβουν ορισμένοι επικίνδυνοι άνθρωποι. Έτσι, θα αντιμετωπίσει γρήγορους πιστολάδες και άντρες που σε σκοτώνουν με γυμνά χέρια. Μπορεί να μην πρωτοτυπεί ιδιαίτερα με την ιστορία αυτή ο Λ'Αμούρ, όμως μια η γραφή του με τις εξαιρετικές περιγραφές γεγονότων και τοπίων και μια η δράση και η ενδιαφέρουσα πλοκή, είναι πράγματα που δύσκολα θα αφήσουν ανικανοποίητους τους λάτρεις του είδους και του συγγραφέα. Προσωπικά έμεινα ικανοποιημένος και πέρασα πολύ καλά, ευχαριστήθηκα άλογα, τοπία, πιστολίδι και διαμάχες, όλα δοσμένα με έντονο ρεαλισμό. Εξάλλου, δύσκολα θα βρεθεί βιβλίο του άρχοντα του γουέστερν που θα με απογοητεύσει. 8/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 6, 2015 Author Share Posted December 6, 2015 (edited) Οι πρωτοπόροι (Sackett's Land) Το βιβλίο αυτό, χρονολογικά, αποτελεί το πρώτο μέρος της ιδιαίτερα γνωστής σειράς γουέστερν του Λουίς Λ'Αμούρ, όπου σε κάθε βιβλίο πρωταγωνιστούν μέλη της οικογένειας Σάκετ. Στο συγκεκριμένο, βρισκόμαστε χρονικά πολύ πίσω, στο 1599, και παρακολουθούμε τον Βαρνάβα Σάκετ, ο οποίος έχει μεγάλα όνειρα, που έχουν να κάνουν με τον Νέο Κόσμο, την άγνωστη και τεράστια Αμερική, με τους κάθε λογής Ινδιάνους, τις απέραντες πεδιάδες και τα βοσκοτόπια, τα βουνά και τα ποτάμια. Αρχικά στέκεται τυχερός, γιατί, κοντά στους βάλτους όπου ζει, σκοντάφτει μπροστά σε έξι παλιά χρυσά νομίσματα. Τα κονομάει. Μετά όμως μπλέκει μ'έναν άξεστο και εκδικητικό αριστοκράτη και μόνη διέξοδος είναι η φυγή από την Αγγλία. Βρίσκει φίλους και συμμάχους, αναμετριέται με ένα κάρο εχθρούς, κάνει εμπόριο με Ινδιάνους, μπλέκει σε φασαρίες κάθε είδους, με μεγάλο όνειρο να βρει καλή γη, να κάνει οικογένεια και να στεριώσει στην άγνωστη μα όμορφη Αμερική. Θα τα καταφέρει; Το βιβλίο δεν θα το χαρακτήριζα γουέστερν, με την συνηθισμένη έννοια του όρου. Πρόκειται για μια ωραία και καλογραμμένη περιπέτεια, με πρωταγωνιστές πρωτοπόρους, που κάνουν τα πρώτα τους ταξίδια/βήματα στον άγνωστο Νέο Κόσμο. Η πλοκή κινείται ιδιαίτερα γρήγορα (σε μερικά σημεία ίσως λιγάκι βιαστικά), και προσφέρει απλόχερα δράση, ένταση και δυναμικές σκηνές. Κλασικά η γραφή του Λ'Αμούρ είναι εξαιρετικά ευκολοδιάβαστη και ξεκούραστη, με ωραίες περιγραφές τοπίων και γεγονότων. Ο πρωταγωνιστής μου φάνηκε ιδιαίτερα συμπαθητικός, με τις τρομερές προσπάθειές του για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Για άλλη μια φορά έμεινα πολύ ικανοποιημένος από βιβλίο του Λουίς Λ'Αμούρ. 8.5/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted May 3, 2016 Author Share Posted May 3, 2016 (edited) Το στοιχειωμένο οροπέδιο (The Haunted Mesa) Δέκατο πέμπτο βιβλίο του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω και έχουμε να κάνουμε μ'ένα αρκετά διαφορετικό βιβλίο σε σχέση με τα προηγούμενα του συγγραφέα. Πρώτα-πρώτα η ιστορία διαδραματίζεται σε σύγχρονη εποχή, κάποια χρονιά κατά την δεκαετία του '80, και όχι τον 19ο αιώνα όπως τα περισσότερα γουέστερν του. Δεύτερον και σημαντικότερον, υπάρχει έντονο το στοιχείο του υπερφυσικού και του Φανταστικού στην όλη ιστορία, και νομίζω ότι είναι η πρώτη και μοναδική τέτοια προσπάθεια του συγγραφέα, κάτι σίγουρα αξιοσημείωτο. Ο Μάικ Ράγκλαν, φημισμένος ερευνητής παραφυσικών φαινομένων, δέχεται ένα μήνυμα από τον φίλο του, τον Έρικ Χόκαρτ, ο οποίος του ζητάει βοήθεια. Οι δυο τους ήταν να συναντηθούν σ'ένα απόμακρο σημείο της ερήμου ανάμεσα στην Γιούτα και το Κολοράντο, όμως ο Χόκαρτ δεν εμφανίστηκε ποτέ. Κάποια παράξενα γεγονότα κάνουν τον Ράγκλαν να επιστρέψει σπίτι του, όπου τον περιμένει το ημερολόγιο του φίλου του. Εκεί θα διαβάσει πολλά περίεργα πράγματα. Με τα λίγα στοιχεία που έχει στην κατοχή του, ο Ράγκλαν θ'αρχίσει να ψάχνει τον φίλο του σ'ένα οροπέδιο, ένα "μέσα", για το οποίο λέγονται πολλές ιστορίες με υπερφυσικές προεκτάσεις. Ο Ράγκλαν θα γνωρίσει και μια νεαρή Ινδιάνα, την Καβάσι, που λέει ότι προέρχεται από έναν παράλληλο κόσμο... Έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα, χορταστική και καλογραμμένη περιπέτεια, που συνδυάζει επιτυχημένα το γουέστερν και την δράση με το υπερφυσικό. Ο Λ'Αμούρ είναι πραγματικά αξεπέραστος όσον αφορά τις περιγραφές των όμορφων τοπίων της Άγριας Δύσης καθώς και των σκηνών δράσης, και στο βιβλίο αυτό δείχνει μεγάλο μέρος των δυνατοτήτων του. Όμως νομίζω ότι τα κατάφερε αρκετά καλά και με το υπερφυσικό κομμάτι, που είχε να κάνει μ'έναν παράλληλο κόσμο και την μυθολογία των Ινδιάνων Ανασάζι. Με όλες τις περιγραφές και τις αναφορές γύρω από τους Ανασάζι και τα μέρη στα οποία έζησαν, μου κίνησε για τα καλά το ενδιαφέρον και μ'έκανε να ψάξω σχετικά στο ίντερνετ. Γενικά πρόκειται για ένα ακόμα πολύ ωραίο και καλογραμμένο βιβλίο του μεγάλου αυτού συγγραφέα, διπλάσιο σε μέγεθος συγκριτικά με τα γουέστερν του που έχω διαβάσει, το οποίο προσφέρει δράση, μυστήριο, φαντασία και πολλές όμορφες εικόνες από άγρια τοπία. Σίγουρα το βιβλίο δεν είναι άριστο, υπάρχουν ίσως κάποια αναπάντητα ερωτήματα στην πλοκή και σε μερικά σημεία αργεί κάπως, στο σύνολό του όμως είναι ένα άκρως ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον μυθιστόρημα, ό,τι πρέπει για να περάσει γρήγορα και ευχάριστα η ώρα. 8.5/10 Edited July 9, 2018 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted November 12, 2016 Share Posted November 12, 2016 Ο τελευταιος των Σιου. Ένας αμερικανός πιλότος συλλαμβάνεται και κρατείται απο τους ρώσους σε απομακρυσμένη φυλακή της Σιβηρίας. Αυτός καταφέρνει να δραπετεύσει και τοτε ξεκιναει ενα ανελέητο παιχνιδι επιβίωσης και καταδιωξης στην άγρια και ψυχρή φύση της Σιβηρίας. Ψυχρός πόλεμος απο τη μια μεταξύ των δυο υπερδυναμεων και απο την αλλη ο προσωπικός αγωνας του ήρωα μας.Αξίζει πραγματικα να διαβαστεί,χορταστικη περιπέτεια που αναδυκνυει τη δύναμη κι τη θεληση για τη ζωή. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 25, 2016 Share Posted November 25, 2016 (edited) Διάβασα το ''Εταιρία Παρανόμων'' που συνιστά τον πρώτο μου Λουίς Λ' Αμούρ. Ξεκινώντας είχα το ένστικτο εκείνο που έχουμε ορισμένες φορές για βιβλία που δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, πιστεύουμε όμως ότι θα μας αρέσουν. Και δεν διαψεύστηκα. Ο Τομ Κέντρικ είναι ένας πιστολέρο που προτιμά να λύνει τα προβλήματα του πιότερο με τα πιστόλια, παρά με τα χέρια του. Προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όποιον έχει την δυνατότητα να τον ικανοποιήσει οικονομικά χωρίς όμως να είναι αγροίκος, κάποιος άξεστος φονιάς. Έχει κώδικα τιμής σύμφωνα με τον οποίο σέβεται κάποια πράγματα. Όχι όμως και οι εργοδότες του που τον προσλαμβάνουν να καθαρίσει μία περιοχή από ένα μάτσο κτηματίες που αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να βάλουν σε εφαρμογή τα σχέδια τους. Αλλιώς του τα παρουσίασαν και αλλιώς τα βρήκε, με αποτέλεσμα να βρεθεί άθελα του μπλεγμένος. Θα κληθεί λοιπόν να κάνει τις επιλογές του και δεν θα διστάσει στιγμή. Ωραία περιπέτεια που υποθέτω ότι δίνει σε γενικές γραμμές το στίγμα για το τι μπορεί να περιμένει κανείς από τον κυρίαρχο των γουέστερν. Καλογραμμένες ιστορίες με αγωνία, πισώπλατες μαχαιριές στο κυνήγι του εύκολου πλουτισμού και μπόλικο πιστολίδι. Μικρές και εύπεπτες, προσφέρουν αυτά που υπόσχονται και φεύγουν γρήγορα σε δύο απογεύματα. Έχω μία ντουζίνα βιβλία του και θα κοιτάξω σιγά- σιγά να τον γνωρίσω καλύτερα. Edited November 25, 2016 by Δημήτρης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 25, 2016 Author Share Posted November 25, 2016 Διάβασα το ''Εταιρία Παρανόμων'' που συνιστά τον πρώτο μου Λουίς Λ' Αμούρ. Ξεκινώντας είχε το ένστικτο εκείνο που έχουμε ορισμένες φορές για βιβλία που δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, πιστεύουμε όμως ότι θα μας αρέσουν. Και δεν διαψεύστηκα. Δημήτρη, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε ο Λ'Αμούρ. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Οι ιστορίες του και οι περιγραφές των τοπίων και των διαφόρων σκηνών δράσης πάντα με ταξιδεύουν στην σκληρή Άγρια Δύση και με κάνουν να ξεχνιέμαι εντελώς. Όποιο βιβλίο του και να πιάσεις θα περάσεις τέλεια. Πάντως για την συνέχεια σου προτείνω με τα χίλια "Ματωμένη γη" και "Η τελευταία σφαίρα". Και τώρα που το σκέφτομαι, έχουν περάσει πάνω από έξι μήνες από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του. Θα πιάσω κάποιο λίαν συντόμως. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 25, 2016 Share Posted November 25, 2016 (edited) Διάβασα το ''Εταιρία Παρανόμων'' που συνιστά τον πρώτο μου Λουίς Λ' Αμούρ. Ξεκινώντας είχε το ένστικτο εκείνο που έχουμε ορισμένες φορές για βιβλία που δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, πιστεύουμε όμως ότι θα μας αρέσουν. Και δεν διαψεύστηκα. Δημήτρη, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε ο Λ'Αμούρ. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Οι ιστορίες του και οι περιγραφές των τοπίων και των διαφόρων σκηνών δράσης πάντα με ταξιδεύουν στην σκληρή Άγρια Δύση και με κάνουν να ξεχνιέμαι εντελώς. Όποιο βιβλίο του και να πιάσεις θα περάσεις τέλεια. Πάντως για την συνέχεια σου προτείνω με τα χίλια "Ματωμένη γη" και "Η τελευταία σφαίρα". Και τώρα που το σκέφτομαι, έχουν περάσει πάνω από έξι μήνες από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του. Θα πιάσω κάποιο λίαν συντόμως. Ναι, αν και δεν τον ξέρω καλά, καταλαβαίνω ωστόσο ότι πρέπει να πρόκειται για γνήσιο παραμυθά. Και τα βιβλία του ταξιδεύουν για τα καλά ιδίως αν είναι κανείς φαν εκείνης της ζόρικης εποχής. Που επιβίωνε όποιος τραβούσε πιο γρήγορα τα πιστόλια του Τώρα με αφορμή αυτά που ανέφερες να υποθέσω ότι όλα είναι αυτοτελή; Ελάχιστα μόνο συνδέονται και αυτά χαλαρά; Ρωτάω γιατί είναι πολλά που μου λείπουν και δεν θα ήθελα να τα διαβάσω με λανθασμένη σειρά. Edited November 25, 2016 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 25, 2016 Author Share Posted November 25, 2016 Ναι, αν και δεν τον ξέρω καλά, καταλαβαίνω ωστόσο ότι πρέπει να είναι γνήσιος παραμυθάς. Και τα βιβλία του σε ταξιδεύουν για τα καλά ιδίως αν είσαι φαν εκείνης της άγριας εποχής Τώρα με αφορμή αυτά που ανέφερες, υποθέτω ότι όλα είναι αυτοτελή; Ελάχιστα μόνο συνδέονται και αυτά χαλαρά; Υπάρχουν τρεις σειρές βιβλίων του: The Sacketts (17 βιβλία), Talon and Chantry (8 βιβλία) και Kilkenny (5 βιβλία). Τα περισσότερα από αυτά έχουν μεταφραστεί. Φυσικά είναι δύσκολη δουλειά να τα βρει κανείς όλα και να τα διαβάσει με την "σειρά". Όμως, απ'όσα καταλαβαίνω, μια χαρά διαβάζονται και ανεξάρτητα, απλώς ίσως να συνδέονται χαλαρά, όπως είπες. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία του είναι εντελώς αυτοτελή. Κάποια στιγμή πρέπει να μπω στον κόπο και να φτιάξω την λίστα με όοοολα τα βιβλία του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, με τους αντίστοιχους τίτλους στ'αγγλικά. Πίστεψέ με, είναι αρκετά παραπάνω από 50... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vaggelis Posted December 25, 2017 Share Posted December 25, 2017 (edited) Το σημάδι των Σάκετ. Πρωταγωνιστής σε αυτό το γουέστερν είναι ο Τελ Σάκετ, που τον συναντάμε και σε άλλα βιβλία του Λουίς Λ' Αμούρ που ασχολείται με την οικογένεια των Σάκετ και η δράση ξεκινάει από την πρώτη σελίδα όταν κάποιος προσπαθεί να τον δολοφονήσει πισώπλατα και σώζεται μόνο όταν πέφτει σε ένα ποτάμι. Στη συνέχεια ανακαλύπτει ότι έχουν δολοφονήσει και την γυναίκα του και όλο το βιβλίο είναι η προσπάθειά του να μάθει ποιός είναι υπεύθυνος για το έγκλημα και να πάρει εκδίκηση για την γυναίκα του, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να γλυτώσει από τους διώκτες του που θέλουν να του κλείσουν το στόμα. Ταυτόχρονα όταν οι υπόλοιποι της οικογένειας Σάκετ, που είναι πολλοί και αρκετά επικίνδυνοι, μαθαίνουν ότι ένας συγγενής τους κινδυνεύει, παρατάνε όλα όσα κάνουν και τρέχουν από όλη την χώρα να τον βοηθήσουν, ξεπαστρεύοντας στην πορεία και όλους όσους τους εμποδίζουν και παίρνουν το μέρος των εχθρών τους. Το βιβλίο το είχα ξαναδιαβάσει και πριν από πολλά χρόνια, όταν πήγαινα λύκειο, και μου άρεσε και τότε όσο και τώρα. Είναι μια ιστορία εκδίκησης με μπόλικη δράση και αρκετό πιστολίδι, γρήγορο και χωρίς φλυαρίες και σίγουρα θα το απολαύσουν οι λάτρεις των γουέστερν και ιδίως οι θαυμαστές του Λουίς Λ' Αμούρ. 9/10 Edited December 25, 2017 by vaggelis 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 17, 2018 Author Share Posted August 17, 2018 Μια φορά στη Δύση (To Tame A Land) Τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Λουίς Λ’Αμούρ, ήταν τον Μάιο του 2016, όταν διάβασα το πολύ καλό «Το στοιχειωμένο οροπέδιο». Από τότε, για κάποιον πολύ περίεργο λόγο, δεν έτυχε να ξαναπέσει στα χέρια μου για ανάγνωση κάποιο βιβλίο του. Λοιπόν, δεν ξέρω αν έχει σχέση το γεγονός ότι είχα καιρό να διαβάσω βιβλίο του συγγραφέα, πάντως το συγκεκριμένο μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ και το συγκαταλέγω στα πέντε καλύτερα βιβλία του Λ’Αμούρ που έχω διαβάσει (μαζί με αυτό έχω φτάσει αισίως τα δεκαέξι). Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία ενηλικίωσης στην Άγρια Δύση, από τη στιγμή που ο Ράιαν Τάιλερ μένει ορφανός στα δώδεκά του χρόνια. Η ιστορία έχει μέσα όλα τα καλούδια που μας έχει συνηθίσει ο Λουίς Λ’Αμούρ: Ινδιάνους, πιστολάδες, καουμπόηδες, άλογα, ανοιχτές πεδιάδες και βουνά, πόλεις και ερήμους. Είναι μια ιστορία που αναδεικνύει τον σκληρό και επικίνδυνο μα συνάμα συναρπαστικό κόσμο της Άγριας Δύσης. Η αφήγηση είναι σε πρώτο πρόσωπο και είναι αρκούντως καθηλωτική και εθιστική, με τις περιγραφές των τοπίων, των διαφόρων καταστάσεων και των σκέψεων του νεαρού πρωταγωνιστή να είναι λιτές πλην όμως όμορφες και γραφικές. Μου έλειψε πολύ η γραφή και οι ιστορίες του Λουίς Λ’Αμούρ τόσα χρόνια, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα αργήσω ξανά τόσο πολύ να διαβάσω κάποιο βιβλίο του. 9/10 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted August 23, 2020 Share Posted August 23, 2020 (edited) Δεύτερο του που διαβάζω με το ''Η Μεγάλη ευκαιρία''. Δυναμικό το ξεκίνημα με τον πρωταγωνιστή να βρίσκει ετοιμοθάνατο σε βαλτώδη, ερημική περιοχή. Που τον προειδοποιεί για τον κίνδυνο που βρίσκεται στο κατόπι του, λες και δεν έχει αρκετά προβλήματα από μόνος του. Κάπως έτσι θα ξεκινήσει ο Γολγοθάς του με κάθε λογής μούτρα, αλλά και απρόσμενους συμμάχους και όμορφες γυναίκες. Εύστροφες όμως και δυναμικές, όχι μαριονέτες. Υπάρχουν βέβαια ευκολίες με τον κεντρικό χαρακτήρα να είναι ανίκητος παλαιστής αλλά ευτυχώς δεν εξυπηρετούσαν υπερβολικά της ανάγκες της ιστορίας. Η οποία νόμιζα ότι θα ήταν γουέστερν, αλλά μάλλον έτεινε προς το ιστορικό. Με... επαναστατικές τάσεις. Όχι δηλαδή ότι με χάλασε μιας και ήταν ούτως ή άλλως καλή, ωραία. Απλοϊκή αν και με ενδεχομένως αρκετούς χαρακτήρες για το μικρό της μέγεθος. Και κάπως βιαστικό τέλος. Πλην όμως καλογραμμένη και με γρήγορο ρυθμό. Πέρασα καλά αλλά ως εκεί, δεν νομίζω να θεωρείται από τα πιο αντιπροσωπευτικά του. Edited August 23, 2020 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 10, 2020 Author Share Posted September 10, 2020 Η τύχη του χαρτοπαίκτη (Fallon) Είχα, δεν είχα, πάλι πέρασαν δυο και βάλε χρόνια από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του αγαπημένου μου Λουίς Λ'Αμούρ. Και μου αρέσει που ήμουν σίγουρος ότι δεν θα περνούσε τόσος καιρός μέχρι να τον ξαναπιάσω στα χέρια μου. Αλλά συμβαίνουν αυτά. Λοιπόν, δέκατο έβδομο βιβλίου του συγγραφέα που διαβάζω και δηλώνω ξανά πολύ ικανοποιημένος. Πρόκειται για να ωραίο, κλασικό γουέστερν, με γοργή δράση, εξαιρετικά σκηνικά, σκληρούς χαρακτήρες και φοβερή ατμόσφαιρα, σίγουρα ό,τι πρέπει για να περάσει γρήγορα και ευχάριστα η ώρα. Εντάξει, δεν θα έλεγα ότι εντυπωσιάζει, ούτε ότι η ιστορία είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη ή συγκλονιστική, όμως έχει πραγματάκια που θα ικανοποιήσει τους λάτρεις των γουέστερν και των περιπετειών, ενώ η γραφή είναι αν μη τι άλλο πολύ καλή, με ρεαλιστικές περιγραφές και φυσικούς διαλόγους. Επίσης ο βασικός πρωταγωνιστής είναι ένας πολύ σκληρός και κουλ τύπος, που αλλάζει τρόπο σκέψης μετά από αυτά που θα ζήσει, προσωπικά τον συμπάθησα πάρα πολύ. 8/10 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rush Posted September 14, 2020 Share Posted September 14, 2020 Μολύβι και χρυσάφι. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω και πραγματικά το απόλαυσα. Στο βιβλίο αυτό ο Μάικ Σέλβιν επιστρέφει στην πόλη Ράφτερ Κρόσινγκ για να μάθει τι πραγματικά συνέβη με τον θάνατο του Ηλάι Πάτερσον ενός άντρα που στο παρελθόν τον βοήθησε πολύ, ωστόσο αντί για την ήσυχη πόλη των κτηνοτρόφων που γνώριζε ανακαλύπτει μια πόλη στην οποία όλα γυρίζουν γύρω από την εξόρυξη χρυσού. Από το σημείο της άφιξης του Μάικ Σέλβιν ξεκινάει όλη η περιπέτεια, έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία εκδίκησης η οποία έχει πολύ ενδιαφέρον μιας και το μυστήριο δεν λείπει σε όλη την εξέλιξη της. Μου άρεσε πολύ η ανάπτυξη των χαρακτήρων ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή Μάικ Σέλβιν οπού με τις διάφορες αναδρομές στο παρελθόν μαθαίνεις διάφορα γεγονότα και δένεσαι μαζί του. Η δράση δεν λείπει και η περιγραφή κάποιων σκηνών σε κρατάει στην τσίτα, με λίγα λόγια θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα γουέστερν το οποίο θα απολαύσουν οι λάτρεις του είδους και όχι μόνο. Επίσης μου άρεσε πολύ και το γλυκόπικρο τέλος της ιστορίας. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 14, 2020 Author Share Posted September 14, 2020 (edited) 4 hours ago, rush said: Μολύβι και χρυσάφι. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο του Λουίς Λ'Αμούρ που διαβάζω και πραγματικά το απόλαυσα. Στο βιβλίο αυτό ο Μάικ Σέλβιν επιστρέφει στην πόλη Ράφτερ Κρόσινγκ για να μάθει τι πραγματικά συνέβη με τον θάνατο του Ηλάι Πάτερσον ενός άντρα που στο παρελθόν τον βοήθησε πολύ, ωστόσο αντί για την ήσυχη πόλη των κτηνοτρόφων που γνώριζε ανακαλύπτει μια πόλη στην οποία όλα γυρίζουν γύρω από την εξόρυξη χρυσού. Από το σημείο της άφιξης του Μάικ Σέλβιν ξεκινάει όλη η περιπέτεια, έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία εκδίκησης η οποία έχει πολύ ενδιαφέρον μιας και το μυστήριο δεν λείπει σε όλη την εξέλιξη της. Μου άρεσε πολύ η ανάπτυξη των χαρακτήρων ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή Μάικ Σέλβιν οπού με τις διάφορες αναδρομές στο παρελθόν μαθαίνεις διάφορα γεγονότα και δένεσαι μαζί του. Η δράση δεν λείπει και η περιγραφή κάποιων σκηνών σε κρατάει στην τσίτα, με λίγα λόγια θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα γουέστερν το οποίο θα απολαύσουν οι λάτρεις του είδους και όχι μόνο. Επίσης μου άρεσε πολύ και το γλυκόπικρο τέλος της ιστορίας. Χαίρομαι που σου άρεσε ο Λ'Αμούρ. Είναι σίγουρα από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Ουσιαστικά όποιο βιβλίο του και να πιάσεις θα περάσεις πολύ καλά, αφού το πρώτο που διάβασες σου άρεσε τόσο. Αλλά θα πρότεινα για τη συνέχεια "Η τελευταία σφαίρα", "Ματωμένη γη" και "Μια φορά στη Δύση". Εντάξει, για να είμαι ειλικρινής, προτείνω και τα δεκαεπτά βιβλία του που έχω διαβάσει, αλλά ακόμα και αυτά που δεν έχω διαβάσει (και είναι πολλά, ευτυχώς), αλλά ειδικά αυτά τα τρία με ξετρέλαναν. Έχω γράψει κριτικές πιο πάνω. Καλώς ήρθες στο κλαμπ! Edited September 14, 2020 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rush Posted September 14, 2020 Share Posted September 14, 2020 (edited) 1 hour ago, BladeRunner said: Χαίρομαι που σου άρεσε ο Λ'Αμούρ. Είναι σίγουρα από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Ουσιαστικά όποιο βιβλίο του και να πιάσεις θα περάσεις πολύ καλά, αφού το πρώτο που διάβασες σου άρεσε τόσο. Αλλά θα πρότεινα για τη συνέχεια "Η τελευταία σφαίρα", "Ματωμένη γη" και "Μια φορά στη Δύση". Εντάξει, για να είμαι ειλικρινής, προτείνω και τα δεκαεπτά βιβλία του που έχω διαβάσει, αλλά ακόμα και αυτά που δεν έχω διαβάσει (και είναι πολλά, ευτυχώς), αλλά ειδικά αυτά τα τρία με ξετρέλαναν. Έχω γράψει κριτικές πιο πάνω. Καλώς ήρθες στο κλαμπ! Ναι μου άρεσε πολύ, για την συνέχεια θα πιάσω αυτά που προτείνεις άλλα όπως λες και όπως έχω καταλάβει όποιο βιβλίο και να πιάσω θα περάσω καλά γιατί είναι ακριβώς στα γούστα μου. Χαίρομαι γιατί έχω μπροστά μου πολλά βιβλία του για διάβασμα. Edited September 14, 2020 by rush 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 16, 2022 Author Share Posted June 16, 2022 (edited) Στο ρέμα της Κρεμασμένης Γυναίκας (Hanging Woman Creek) Τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του αγαπημένου Λουίς Λ' Αμούρ ήταν τον Σεπτέμβριο του 2020, οπότε σίγουρα μου έλειψε ολίγον τι. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν διαβάζω συχνότερα βιβλία του, αφού μπορεί με αυτό να έφτασα τα δεκαοχτώ βιβλία του συγγραφέα που έχω διαβάσει, εντούτοις με περιμένουν δεκάδες άλλα βιβλία του για να τα ξεκοκαλίσω. Τέλος πάντων, για άλλη μια φορά ο Λ' Αμούρ μου κράτησε πολύ καλή παρέα, μου προσέφερε λίγες ώρες αναγνωστικής ξεγνοιασιάς με μια αρκετά κλασική γουέστερν ιστορία γεμάτη με καουμπόηδες, ζωοκλοπές, φόνους, ξύλο και κυνηγητά στις ερημιές της Μοντάνα, με τη γραφή να είναι φυσικά πολύ καλή, λιτή και απέριττη, χωρίς φιοριτούρες και άσχετες λεπτομέρειες, με ρεαλιστικές περιγραφές και φυσικούς διαλόγους. Τέλος, ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας είναι αρκετά καλά σκιαγραφημένος και γενικά συμπαθής, ενώ η ατμόσφαιρα είναι σούπερ. Τίποτα το τρομερό και το φοβερό (η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει και καλύτερες ιστορίες από τον Λ' Αμούρ), όμως εννοείται ότι πέρασα και πάλι καλά. 8/10 Edited June 16, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 23, 2023 Author Share Posted March 23, 2023 (edited) Σίτκα (Sitka) Δέκατο ένατο βιβλίο του Λουίς Λ' Αμούρ που διαβάζω, μόλις το τέταρτο που του βάζω πέντε αστεράκια. Ναι, μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ. Είναι μέχρι στιγμής από τα πιο χορταστικά μυθιστορήματα του συγγραφέα, μιας και ξεπερνάει τις τριακόσιες εβδομήντα σελίδες, με τις περισσότερες από αυτές να είναι γεμάτες δράση, αγωνία και ένταση. Δεν είναι καθαρόαιμο γουέστερν, θα έλεγα μάλλον ότι δεν είναι καν γουέστερν, μου φάνηκε πιο πολύ σαν συνδυασμός ιστορικού μυθιστορήματος και περιπέτειας, με αχνά στοιχεία γουέστερν. Όπως και να 'χει, πρόκειται για ένα απολαυστικό μυθιστόρημα (για τους λάτρεις του είδους πάντα), που σε ταξιδεύει μεταξύ άλλων στην Αλάσκα του 19ου αιώνα και σου χαρίζει δεκάδες δυνατές σκηνές και πολλές εικόνες άγριας ομορφιάς. Η γραφή είναι όπως πάντα πολύ καλή και γλαφυρή, με ακριβείς και ζωντανές περιγραφές, και οι χαρακτήρες έχουν ένα κάποιο βάθος, με αυτόν του πρωταγωνιστή να ξεχωρίζει και να είναι ο καλύτερα σκιαγραφημένος. Φυσικά, η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική. Πολύ το χάρηκα το βιβλίο, μου έμαθε και ορισμένα ενδιαφέροντα πραγματάκια για την Αλάσκα του 19ου αιώνα, και σίγουρα κατάφερε να με ταξιδέψει στον χρόνο και τον χώρο, μακριά από την πεζή πραγματικότητα. Υ.Γ. Καλή η μετάφραση για τα χρόνια της, αλλά με πολλά λαθάκια επιμέλειας. Περισσότερα από όσα συνήθως συναντάω στα βιπεράκια. Αλλά δεν πειράζει, εγώ το βιβλίο το απόλαυσα. 9/10 Edited March 23, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Wested Posted March 29, 2023 Share Posted March 29, 2023 Χαίρομαι πολύ που βρήκα ανθρώπους που αγαπάνε τον Louis L'amour. Έψαχνα να βρω κάτι σχετικά με τον συγκεκριμένο συγγραφέα και διάβασα τα σχόλια σου σχετικά με τα βιβλία που έχεις διαβάσει μέχρι στιγμής και πράγματι είναι όπως τα περιγράφεις. Έχω όλη την συλλογή βιβλίων περιπτέρου (βιπερ) που είχε βγεί με τον συγκεκριμένο συγγραφέα καθώς επίσης και κάποια άλλα δικά του από εκδόσεις bell και Λιβάνη. Τα έχω διαβάσει όλα ένα προς ένα και είναι όλα μοναδικά. Έχω και την λίστα με όλα τα βιβλία που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Τα μαζεύω και τα διαβάζω εδώ και 15 χρόνια περίπου και πίστεψε με ήταν πολύ δύσκολο να τα βρω όλα το έψαξα πάρα πολύ. Συνέχισε να διαβάζεις Louis L'amour ο άνθρωπος αυτός περιγράφει με τέτοια λεπτομέρεια σε όλα του τα βιβλία του τους ανθρώπους και το περιβάλλον που νομίζεις ότι βρίσκεσαι και εσύ εκεί και επίσης περνάει πολλά μηνύματα μέσα από αυτά μηνύματα που στις μέρες μας έχουν εκλείψει, σχετικά με την τιμιότητα την καλοσύνη την δύναμη το πάθος και πολλά άλλα που δεν θα τα βρεις πουθενά αλλού. Μπράβο σου. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.