BladeRunner Posted September 22, 2014 Share Posted September 22, 2014 (edited) Γεννημένος στην Αγγλία τον Αύγουστο το 1925, ο Μπράιαν Άλντις είναι ένα από τα μεγάλα ονόματα της επιστημονικής φαντασίας, γνωστός για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που έχει γράψει, καθώς και για τις ανθολογίες που έχει επιμεληθεί. Το πιο πολυδιαβασμένο έργο του είναι το Non Stop, ενώ επίσης γνωστά και ενδιαφέροντα είναι η τριλογία Helliconia, το Hothhouse και το Greybeard. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί μόλις πέντε βιβλία του (πάλι καλά να λέμε), που είναι τα παρακάτω: 1. Non-Stop - Ταξίδι χωρίς τέλος (εκδόσεις Αίολος)2. Frankenstein Unbound - Φρανκενστάιν λυόμενος (εκδόσεις Αίολος)3. Dracula Unbound - Δράκουλας λυόμενος (εκδόσεις Αίολος)4. Supertoys Last All Summer Long - Έξυπνα παιχνίδια κ.α. ιστορίες (εκδόσεις Ατραπός)5. Super State - Υπέρ-πολιτεία (εκδόσεις Ατραπός) Αν και έχω τα τρία πρώτα βιβλία στην βιβλιοθήκη μου και ψάχνω εδώ και καιρό τα άλλα δυο, δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο του και το θέλω πολύ. Γι'αυτό είπα μέσα στις επόμενες μέρες να πιάσω το Φρανκενστάιν λυόμενος, μιας και είμαι περίεργος να δω με τι έχει να κάνει. Βέβαια παίρνει μέτριες βαθμολογίες, αλλά σχετικό είναι αυτό... Εσείς έχετε διαβάσει κάποιο/α από τα βιβλία του; Τι λέει σαν συγγραφέας; Edited September 22, 2014 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted September 22, 2014 Share Posted September 22, 2014 Non stop & Hothouse, αμφότερα καλά. Περισσότερο το Hothouse, ειδικά στο πρώτο μέρος του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 22, 2014 Share Posted September 22, 2014 Εμένα μου είχε αρέσει πολύ το διήγημα Heresies of the Huge God, που είχε δημοσιευτεί στο "9" ως "Αιρέσεις του Υπέρογκου Θεού". Υπάρχει και στο altfactor, αλλά δεν ξέρω πλέον αν υπάρχει το ίδιο το altfactor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 22, 2014 Share Posted September 22, 2014 Έχω διαβάσει το ''Ταξίδι Χωρίς Τέλος'' και ήταν καλό, σχόλιο μου εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 2, 2020 Author Share Posted April 2, 2020 (edited) Ταξίδι χωρίς τέλος Πρώτη επαφή με το έργο του Μπράιαν Άλντις και δηλώνω εξαιρετικά ικανοποιημένος, τόσο από την πλοκή και την κεντρική ιδέα, όσο και από το αρκετά ξεκούραστο στιλ γραφής. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες κατάλαβα ότι θα διάβαζα κάτι το ιδιαίτερα ψυχαγωγικό και ιντριγκαδόρικο, και απορώ με τον εαυτό μου γιατί τόσα χρόνια μετά την αγορά του το είχα να πιάνει σκόνη στη βιβλιοθήκη μου, χωρίς ούτε καν να το έχω ξεφυλλίσει! Τέλος πάντων, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον και κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, πεδίο δράσης του οποίου είναι ένα τεράστιο διαστημόπλοιο που ταξιδεύει για πολλά χρόνια στο διάστημα χωρίς κυβερνήτη και χωρίς κάποιον συγκεκριμένο προορισμό. Κάτοικοι του διαστημοπλοίου είναι διάφορες φυλές ανθρώπων (σχετικά εχθρικές μεταξύ τους), που τριγυρίζουν στους απέραντους και έρημους διαδρόμους του σκάφους που είναι γεμάτοι από μεγάλα φυτά, απλώς επιβιώνοντας μέχρι κάποια στιγμή να πεθάνουν. Όμως, κάποτε θα έρθει η ώρα που θα βρεθούν κάποιοι ένοικοι του σκάφους, που θα αναρωτηθούν για τη φύση του κόσμου τους, αλλά και για το νόημα της ύπαρξής τους. Όμως, μήπως θα ήταν καλύτερα να μην μάθαιναν ποτέ την αλήθεια; Γρήγοροι ρυθμοί, κάμποση δράση, δυνατά σκηνικά και λίγο μυστήριο είναι μερικά από τα καλούδια που προσφέρει τούτο το μυθιστόρημα, με τη γραφή να είναι άκρως ευκολοδιάβαστη και εθιστική, με ρεαλιστικές περιγραφές του εσωτερικού του σκάφους και των διαφόρων καταστάσεων. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα και ξεκούραστα, κάνοντας τον αναγνώστη να ξεφύγει από την πεζή καθημερινότητα. Τέλος, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γινόταν μια πολύ καλή ταινία, αν και εδώ που τα λέμε όλο και κάποιες ταινίες έχουν δανειστεί στοιχεία της πλοκής του. 8.5/10 Edited April 4, 2020 by BladeRunner 3 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted August 17, 2020 Share Posted August 17, 2020 (edited) Διάβασα το ''Φρανκεστάϊν Λυόμενος''. Πριν από οτιδήποτε άλλο να πω ότι δεν έχω διαβάσει το βιβλίο της Μαίρη Σέλλεϋ. Αν και το έχω, με αποτρέπει ωστόσο η παλαιότητα του να το πιάσω. Θα το κάνω βέβαια κάποια στιγμή αλλά δεν είναι της αρεσκείας μου οι πολύ παλιές ιστορίες τρόμου. Αν και απ' ότι καταλαβαίνω, η συγκεκριμένη είναι πολλά περισσότερα από σκέτη τέτοια. Υποθέτω λοιπόν ότι έχασα πράγματα. Αν όχι hints, τουλάχιστον ως προς την όλη ατμόσφαιρα. Και πάλι καλό όμως ήταν, μου άρεσε. Βρισκόμαστε στον Αύγουστο του 2020 (!) όπου η τεχνολογία έχει προχωρήσει με τα αποκαλούμενα χρονογλιστρήματα. Μετατοπίσεις του χώρου και του χρόνου προς το παρελθόν όπου μπορεί κανείς να καταδυθεί. Έτσι και θα γίνει με τον κεντρικό χαρακτήρα που θα συναντήσει πραγματικά πρόσωπα. Τους Μπάιρον, Σέλλεϋ και Πολιντόρι που με την άτυπη τους λέσχη, έθεσαν τα θεμέλια της επιστημονικής φαντασίας. Αλλά και φανταστικά, όπως τον ιδιοφυή και συνάμα παράφρονα Βίκτορ Φράνκενσταϊν, καθώς και το αποτρόπαιο του δημιούργημα. Γίνεται αναφορά μέχρι και στον θεϊκό Μαρκήσιο! Υπήρχαν ορισμένα ρομαντικά σημεία. Αναπόφευκτο, αλλά ευτυχώς δεν ήταν εκτενή. Ωραίες πάντως οι συγκρίσεις ανάμεσα στις δύο εποχές με τις τεχνολογικές αλλά και ηθικές τους διαφορές. Όπως και γενικά όλη η ιστορία. Τίποτα το τρομερό, αλλά διαβάζεται ευχάριστα και γρήγορα. Δυνατός ο πρόλογος και δεν γινόταν διαφορετικά, από την στιγμή που υπογράφει ο μετρ του είδους Μάκης Πανώριος. Θα ήθελα πάντως να μεταφραζόταν και η τριλογία της Χελικόνια. Για υπόθεση δεν ξέρω, αλλά από wordbuilding πρέπει πραγματικά να είναι το κάτι άλλο. Edited August 18, 2020 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.