Jump to content

Αμπρόουζ Μπιρς (Ambrose Bierce)


notis58

Recommended Posts

bierce_young.jpg

Κάποιοι είπαν γι αυτόν, ότι ήταν ο πιό μοχθηρός άνθρωπος του Σαν Φραντσίσκο! Αργότερα οι μελέτες για τον Μπίρς, έδειξαν έναν άνθρωπο σκληρό με τους υποκριτές συνανθρώπους του. Χτύπησε την πολιτική διαφθορά της εξουσίας, τους κληρικούς και την θρησκεία, τον σκοταδισμό και την δεισιδαιμονία, μέσα από μια σειρά άρθρων στις εφημερίδες όπου εργαζόταν. Γεννημένος το 1842 στο Οχάϊο, μεγάλωσε με τις αξίες της ελευθερίας των Βορείων και πολέμησε στον Αμερικάνικο εμφύλιο ως εθελοντής. Ακριβώς την εποχή που η δόξα του μεγάλωνε, παράτησε την ασφάλεια της δημοσιογραφίας και της αστικής ζωής και πήγε στο Μεξικό για να πολεμήσει με τον επαναστατικό στρατό του Πάντσο Βίλλα. Ήταν το 1913. Έκτοτε η τύχη του αγνοείται και τίποτα για το όνομά του δεν ήρθε στο φώς. Αντιθέτως στη χώρα του, ο μύθος του απογειώθηκε, τον είπαν "Γκρίνγο" (τυχοδιώκτη), γράφτηκαν βιβλία για την ζωή του και ο Γκρέκορυ Πεκ τον ενσάρκωσε στην ταινία: "The old gringo". Υπήρξαν και σύλλογοι θαυμαστών του κατά καιρούς.
Ο Μπίρς έφτυνε παντού τους υποκριτές και τους εχθρούς του χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Έβριζε φανερά τους θεούς και τα δήθεν θαύματα που επηρρέαζαν τους αγαθούς συμπολίτες του. Λάτρης του υπερφυσικού και της ανώτερης φαντασίας, έγραψε μιά μεγάλη σειρά από ιστορίες γεμάτες τρόμο, μυστήριο αλλά και αλληγορία και χιούμορ, όπως το αλφαβητάρι του Διαβόλου.

 

Έργα του Μπίρς στα ελληνικά:

 

1) Ο κάτοικος της Καρκόσα (Terra nova 2002)

2) Το μεδούλι της ζωής (Όπερα 1992)

3) Λέσχη γονεοκτόνων (Άγρα 2010)

4) Ο μοναχός και η κόρη του δημίου (Ηλέκτρα 2008)

5) Φανταστικές ιστορίες (Γράμματα ;)

6) Το αλφαβητάρι του Διαβόλου (Ηλέκτρα 2007 & Μίνωας 2013)

7) Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία (Ηλέκτρα 2006)

8) Ιστορίες φαντασμάτων (Ηλέκτρα 2006)

9) Διηγήματα (Ο Θάνατος του Χάλπιν Φρέιζερ - Η Στοιχειωμένη Κοιλάδα - Συλλογικό Ποντίκι 2007)

10) Διηγήματα (Ένας καβαλάρης στον ουρανό - Συλλογικό Ποντίκι 2007)

Edited by notis58
  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

f139416d-abc8-48d4-af1e-64580eb8e258.jpg

Η λέσχη γονεοκτόνων αποδείχτηκε ένα καταπληκτικό βιβλιαράκι, που το απολαμβάνεις όσο να πιείς εναν καφέ. Περιέχει 4 διηγήματα γεμάτα ειρωνεία, χιούμορ και χορταστικές αφηγήσεις για εύκολες...γονεοκτονίες.

1) ο αγαπημένος μου φόνος

2) κυνέλαιο

3) ένας ατελής εμπρησμός

4) ο υπνωτιστής

Τα ελάχιστα χρήματα που ζητάει (3,30) τα δίνει απλόχερα πίσω σε απόλαυση.

Edited by notis58
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Διάβασα την συλλογή ''Ο Κάτοικος της Καρκόσα'' που συνιστά τον πρώτο μου Άμπροουζ Μπηρς. Είχα διαβάσει κάποια λίγα διηγήματα του από εδώ και από εκεί, αλλά ολόκληρο βιβλίο του πρώτη φορά. Και όπως περίμενα, δεν μου άρεσε. Επειδή είναι πολλά αναφέρω μόνο τα καλύτερα.

 

''Ένα Συμβάν στη Γέφυρα της Κουκουβάγιας'': Οι τελευταίες στιγμές ενός μελλοθάνατου που θα καταφέρει όμως να την σκαπουλάρει. Την είχα πρωτοσυναντήσει στην ανθολογία ''Η Αγαπημένη μου Ιστορία Τρόμου'' της Anubis και ήταν το ίδιο καλή όσο την θυμόμουν. Ρίξτε της μία ματιά αν την πετύχετε πουθενά.

 

''Τα Μάτια του Πάνθηρα'': Μία νέα γυναίκα εξηγεί στον αγαπημένο της για ποιο λόγο δεν μπορεί να τον παντρευτεί. Απλοϊκή και προβλέψιμη με τον έμπειρο αναγνώστη να υποψιάζεται τι παίζει. Δεν χάνει όμως πολύ μιας και διακατέχεται από ωραία ατμόσφαιρα. 

 

''Μία Κανάτα Σιρόπι'': Οι περιπέτειες ενός μεροκαματιάρη παθιασμένου με την δουλειά του πλην όμως τίμιου, και των συγχωριανών του. Φάση είχε. 

 

Αυτές όλες κι όλες. Ο Μπηρς επιβεβαίωσε αυτό που μου ήταν ήδη γνωστό. Ότι με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν μου αρέσουν οι παλιοί μη Κθουλικοί συγγραφείς τρόμου. Ωραίο γράψιμο που όμως δείχνει την ηλικία του μη συνάδοντας έτσι με το γούστο μου. Αξιόλογος σε κάθε περίπτωση, προτείνεται για όποιον δεν έχει πρόβλημα με αυτό το στυλ.

Edited by Δημήτρης
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Προσωπικά έχω διαβάσει 2 βιβλία του Μπήρς...

 

Ο Μοναχός και η Κόρη του Δήμιου: Καλό βιβλιαράκι δεν ξετρελάθηκα όμως... Δυσανάλογο της φήμης του συγγραφέα! :rolleyes:

Στρωτό γράψιμο και κάποια κοινωνικά μηνυματάκια, αλλά μέχρι εκεί...

 

Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία: Αυτό μου θύμισε τους μύθους του Αισώπου με πιο πολύ χιούμορ... Καμία σχέση όμως με λογοτεχνία τρόμου!!! Μικρές ιστοριούλες με ζώα και ανθρώπους με αλλοπρόσαλλα και κωμικά ηθικά διδάγματα!!

 

Θα ήθελα να διαβάσω και τον Κάτοικο της Καρκόσα αλλά μάλλον είναι λίγο δυσεύρετο...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Εχω μερικα του Μπηρς αλλα τωρα εκανα την αρχη, με το ''Απων σε ενα απαγχονισμό και άλλες ιστορίες φαντασμάτων'' (Ποντίκι). 
Ψέμματα. Ειχα διαβασει κ το μισο Αλφαβηταρι του Διαβόλου. Ό,τι εχω διαβάσει μέχρι στιγμής μου αρέσει αρκετά, γράφει ωραία κ έχει ενα....ωραιο ''χιουμορ'', ενα αστείο τρόπο να τα λέει.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Διάβασα το ''Από το λεξικό του διαβόλου''. Πιασάρικες λέξεις και μη, από το Α ως το Ω. Με τον συγγραφέα να δίνει ερμηνεία για την κάθε μία από αυτές, που δεν συμβαδίζει με την πεπατημένη. Αέρας για παράδειγμα. Θρεπτική ουσία που παρέχεται δωρεάν εν είδει τροφής από την Θεία Πρόνοια προς τους φτωχούς. Ανακούφιση είναι η ικανοποίηση που νιώθει κάποιος, αναλογιζόμενος τα βάσανα του γείτονα του. Αρραβωνιασμένος όποιος έχει φορέσει χαλκά και περιμένει την αλυσίδα (από τα καλύτερα), ενώ διάγνωση η ικανότητα του γιατρού να διαβλέπει την οικονομική κατάσταση του ασθενούς του, έτσι ώστε να ξέρει πόσο θα τον αρρωστήσει :) Η καλοσύνη έχει να κάνει με την δωρεά κάποιου σε πτωχοκομείο προς ένα πεινασμένο παππού, με τον δωρητή να σπεύδει μετέπειτα να το διατυμπανίσει. Και τι άραγε είναι το λιμάνι; Τι άλλο, εκτός από αραξοβόλι για τα πλοία από την μανία της καταιγίδας, για να πέσουν τελικά σε αυτή του τελωνείου; Σύζυγος αυτός που μετά το γεύμα πλένει τα πιάτα, ενώ η φιλία μπορεί κάλλιστα να παρομοιαστεί με πλοίο. Για δύο στη μπουνάτσα, μονάχα όμως ένα στη φουρτούνα. 

Κάπως έτσι κυλάει από την αρχή μέχρι το τέλος. Και ήταν καλό, ωραίο. Μικρό, προτείνεται για ένα ευχάριστο απόγευμα.

Edited by Δημήτρης
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Αμπρόουζ Μπιρς (Ambrose Bierce)
  • 5 months later...

4473535_.thumb.jpg.00330e02fd96455814e0e6cf5af473cc.jpg

Ο μοναχός και η κόρη του δημίου

Τον Νοέμβριο του 2010 είχα διαβάσει τη συλλογή διηγημάτων "Το μεδούλι της ζωής", που απ' όσο βλέπω πολύ μου άρεσε τότε, με το διήγημα "Γεγονός στη γέφυρα της κουκουβάγιας" ακόμα να με στοιχειώνει (προτείνω να δείτε και τη μικρού μήκους ταινία του 1961, με τον τίτλο "La rivière du hibou" που βασίζεται στο εν λόγω διήγημα). Οπότε αυτή η νουβέλα αποτελεί τη δεύτερη επαφή μου με το έργο του Μπιρς. Και δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα. Η γραφή είναι καλή και στρωτή, αλλά δείχνει τα χρόνια της και δεν με ενθουσίασε κιόλας, γιατί και το όλο θέμα της ιστορίας δεν μου έκανε κλικ, αλλά και ο τρόπος παρουσίασής της. Κάπως κουράστηκα διαβάζοντάς το, και μιλάμε για ένα σχετικά μικρό βιβλίο, έτσι; Πάντως κακό δεν είναι καθόλου, έχει καλή ατμόσφαιρα και ορισμένες δυνατές σκηνές, απλά ίσως να μην είχα την ανάλογη όρεξη για μια τέτοιου είδους ιστορία.

7/10

Edited by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..