Γουίλιαμ Μπάροουζ (William S. Burroughs)

[BladeRunner]

Καιρός ήταν πιστεύω να δημιουργηθεί και ένα τόπικ για τον ξεχωριστό και μοναδικό αυτό συγγραφέα. Ο Γουίλιαμ Μπάροουζ γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1914 στο Μισούρι των Ηνωμένων Πολιτειών και πέθανε σε ηλικία 83 ετών τον Αύγουστο του 1997. Ήταν καθοριστική παρουσία στην λογοτεχνική μπιτ γενιά, μαζί με τους Τζακ Κέρουακ και Άλεν Γκίνσμπεργκ. Τα περισσότερα από τα έργα του θα έλεγε κανείς ότι είναι αυτοβιογραφικά, στα οποία βλέπουμε και την ψυχοσύνθεσή του σαν άτομο και πως ο εθισμός στο όπιο επηρέασε την ζωή του. Γενικά έκανε περίεργη ζωή και αυτό φαίνεται στα έργα του.

Η ταινία Naked Lunch του 1991, σε σκηνοθεσία David Cronenberg, βασίζεται φυσικά στο ομότιτλο μυθιστόρημα, που είναι και το πιο γνωστό του.

Βιβλία του Γουίλιαμ Μπάροουζ που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

01. Naked Lunch - Γυμνό γεύμα (Απόπειρα/Τόπος). 2 εκδόσεις.
02. Junky - Τζάνκι (Απόπειρα/Τόπος). Επίσης 2 εκδόσεις.
03. Nova Express - Νόβα Εξπρές (Ελεύθερος τύπος)
04. The Wild Boys - Τα άγρια αγόρια (Απόπειρα)
05. Queer - Αδερφή/Queer (Πλέθρον/Τόπος). 2 εκδόσεις.
06. The Cat Inside - Η γάτα μέσα μας (Απόπειρα)
07. Cities Of The Red Night - Οι πόλεις της κόκκινης νύχτας (Απόπειρα)
08. The Place Of The Dead Roads - Ο τόπος των νεκρών δρόμων (Απόπειρα)
09. Ah Pook Is Here - Ο Α Πουκ είναι εδώ (Ελεύθερος τύπος)
10. Exterminator - Ο απολυμαντής (Ελεύθερος τύπος/Απόπειρα). 2 εκδόσεις.
11. Ghost Of Chance - Μια στις χίλιες (Οξύ)
12. Tornado Alley - Το σοκάκι των ανεμοστρόβιλων (Απόπειρα)
13. The Yage Letters - Οι επιστολές του Γιαχβέ (Απόπειρα). Μαζί με Άλεν Γκίνσμπεργκ.
14. The Electronic Revolution - Ηλεκτρονική επανάσταση (Ελεύθερος τύπος)
15. Book of Breeething - Η βίβλος των αααναπνοών (Ελεύθερος τύπος)
16. Blade Runner: A Movie - Blade Runner: Η ταινία (Απόπειρα)
17. And the Hippos Were Boiled in Their Tanks - Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στις γούρνες τους (Τόπος). Μαζί με Τζακ Κέρουακ.
18. Σελίδες από το χάος (Απόπειρα). Περιλαμβάνεται και το Blade Runner.
19. Η Σαϊεντολογία και τα συστήματα ελέγχου (Ελεύθερος τύπος)
20. Οι γυμνοί άγγελοι (Ελεύθερος τύπος). Διάφορα κείμενα του Μπάροουζ και του Τζακ Κέρουακ.
21. Ο Ρούζβελτ πρόεδρος και άλλες ωμότητες (Μαύρος Ήλιος)

Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει δυο βιβλία του: Τζάνκι και Blade Runner: Η ταινία. Και τα δυο το 2012. Αύριο-μεθαύριο θ'αρχίσω και το πιο γνωστό του, που είναι το Γυμνό γεύμα.

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Γυμνό γεύμα

Αρχές του μήνα διάβασα το Crash του Τζέιμς Γκράχαμ Μπάλαρντ, που μεταξύ άλλων το είχα χαρακτηρίσει ως παρανοϊκό, ανώμαλο, παράξενο και περίεργο. Λοιπόν, τώρα ισχύουν οι ίδιοι χαρακτηρισμοί και για το Γυμνό Γεύμα, υψωμένοι όμως στο τετράγωνο, μην πω ακόμα και στον κύβο και φανώ υπερβολικός.

Τουλάχιστον το Crash είχε μια αρχή, μέση και τέλος, μπορούσες παρά τις όποιες ανωμαλίες να παρακολουθήσεις την ιστορία, εδώ αντίθετα έχουμε ένα βιβλίο χωρισμένο σε βινιέτες που συνδέονται εντελώς χαλαρά μεταξύ τους και στις οποίες συμβαίνουν ένα κάρο παρανοϊκά και ακατανόητα στην πλειοψηφία τους πράγματα. Ο ίδιος ο Μπάροουζ έχει πει μάλιστα ότι αυτές οι βινιέτες, ή οι ιστορίες αν προτιμάτε, μπορούν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά, μιας και ούτε χρονολογικά είναι βαλμένες, ούτε βέβαια λογικά. Να περιγράψω μερικά από αυτά που συμβαίνουν στο βιβλίο μόνο εύκολο δεν είναι και ούτε θα το κάνω γιατί έτσι και αλλιώς δεν θα βγάλετε άκρη (εδώ σχεδόν δεν έβγαλα εγώ που το διάβασα κιόλας), αλλά όπως είναι λογικό για έργο του Μπάροουζ, έχουν να κάνουν με τις εμπειρίες του από τον κόσμο των ναρκωτικών και των καταστάσεων που έζησε στις διάφορες χώρες που ταξίδεψε. Φανταστείτε κάποιον να γράφει τρελά πράγματα υπό την επήρεια οπίου, οπότε εύκολα μπορείτε να βγάλετε ένα συμπέρασμα.

Εννοείται δεν είναι για όλα τα γούστα, μέσα έχει διάφορες σεξουαλικές καταστάσεις και φαντασιώσεις που μπορεί να σοκάρουν, περιγράφεται ένας κόσμος παρακμής, ένας τρελός κόσμος, και ο τρόπος βέβαια που είναι γραμμένο, που εύκολα μπορείς να χάσεις τον μπούσουλα και να μην καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, όλ'αυτά και άλλα πολλά μπορούν να αποτρέψουν έναν αναγνώστη από το να ολοκληρώσει την ανάγνωσή του. Το θέμα όμως είναι ότι η γραφή πραγματικά τα σπάει, έχει κάτι το μοναδικό, πολλές εκφράσεις, λέξεις, αναφορές που ούτε καν ήξερα ότι υπάρχουν, δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο και σε βάζουν στο τρυπάκι, σε μπάζουν στον κόσμο των ναρκομανών. Και, ω ναι, πολλές περιγραφές δημιουργούν απερίγραπτες εικόνες, τέρμα ψυχεδελικές.

Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό και μοναδικό έργο της αμερικάνικης λογοτεχνίας, ανεξαρτήτου είδους, που πρέπει να διαβαστεί έστω και για λόγους περιέργειας. Κάποιοι ίσως το λατρέψουν, οι περισσότεροι το πιθανότερο είναι ότι θα το πετάξουν στον απέναντι τοίχο όταν φτάσουν στην σελίδα τριάντα (αν τα καταφέρουν), όμως είναι ένα βιβλίο που προκαλεί το ενδιαφέρον, που τραβάει την προσοχή. Προσωπικά στο Goodreads θα του βάλω τρία στα πέντε, όμως σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω στο μέλλον. Οπωσδήποτε.

ΥΓ. Ένα εύγε για τον μεταφραστή που βρήκε το κουράγιο να μεταφέρει την παράνοια αυτή στην ελληνική γλώσσα, και μάλιστα με προσεγμένη επιμέλεια. Το έργο του φυσικά δεν ήταν καθόλου μα καθόλου εύκολο με όλη την αργκό και τις περίεργες λέξεις. Και οι σημειώσεις στο τέλος πραγματικά με βοήθησαν πολύ.

7/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στις γούρνες τους

Συγγραφείς του βιβλίου με τον παράξενο αυτό τίτλο είναι οι Γουίλιαμ Μπάροουζ και Τζακ Κέρουακ, που το έγραψαν από κοινού το 1945, πριν εκδώσουν οτιδήποτε άλλο και πριν γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό. Βέβαια το βιβλίο εκδόθηκε τελικά πολλές δεκαετίες μετά την συγγραφή του, το 2008, γεγονός που είμαι σίγουρος ότι θα χαροποίησε τους φαν των δυο αυτών συγγραφέων. Η ιστορία του βιβλίου βασίζεται στα αληθινά γεγονότα της δολοφονίας του Ντέιβ Κάμερερ από τον νεαρό Λισιέν Καρ, αλλά δεν επικεντρώνεται τόσο στην δολοφονία όσο στην καθημερινότητα κάποιων χαρακτήρων, που εδώ τους γνωρίζουμε με διαφορετικά ονόματα σε σχέση με τα πραγματικά τους (εδώ μπορείτε να μάθετε περισσότερα γι'αυτό το θέμα). Η αφήγηση είναι χωρισμένη στα κεφάλαια όπου αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο ο Ουίλ Ντένισον, που είναι γραμμένα από τον Γουίλιαμ Μπάροουζ, και στα κεφάλαια όπου αφηγητής είναι Μάικ Ράικο, τα οποία έγραψε ο Τζακ Κέρουακ. Το βιβλίο αυτό είναι από τα χαρακτηριστικότερα της μπιτ λογοτεχνίας, βλέπουμε τους πρωταγωνιστές της να είναι χωμένοι στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά, την λαγνεία και την αεργία, γεμάτοι εμμονές και επιρρεπείς στο κάθε είδους μπλέξιμο. Ενώ κάποιος μπορεί να πει ότι δεν βγάζει πουθενά σαν ιστορία, προσωπικά μου άρεσε πολύ, η όλη αίσθηση, η ατμόσφαιρα, η τρέλα των χαρακτήρων και η απλότητα της γραφής, οπότε το πρόσημο είναι θετικό. Τέλος, το βιβλίο είναι απίστευτα ευκολοδιάβαστο, καμία σχέση με άλλα έργα των δυο αυτών τύπων, που απαιτούν από τον αναγνώστη την απόλυτη προσοχή του, δεν ξέρω όμως αν θα το πρότεινα σαν πρώτη επαφή με την μπιτ λογοτεχνία, μιας και δείχνει κάπως πρωτόλειο.

Υ.Γ. Αγορασμένο από το Μοναστηράκι με 3 ευρουλάκια

7.5/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Αδερφή

Το μικρό αυτό βιβλιαράκι είναι μάλλον η ιδανικότερη αρχή για κάποιον που θέλει να διαβάσει το έργο του Γουίλιαμ Μπάροουζ, όχι τόσο γιατί είναι το καλύτερο ποιοτικά, σε καμία περίπτωση, αλλά γιατί είναι ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο και έχει πολλά από τα στοιχεία που διακρίνουν το έργο του συγγραφέα. Όπως φανερώνεται και από τον τίτλο, η ιστορία, που είναι τοποθετημένη στο διεφθαρμένο Μέξικο Σίτι της δεκαετίας του '40, έχει να κάνει με τον πόθο του ομοφυλόφιλου Γουίλιαμ Λι για τον νεαρό Γιουτζίν Άλερτον. Ο Λι υποφέρει από την προσπάθειά του να κόψει την πρέζα, αλλά και από την αδιαφορία του Άλερτον για τις ρομαντικές και σεξουαλικές διαθέσεις του προς αυτόν. Επίσης βλέπουμε και την προσπάθεια του Λι να ανακαλύψει το Γιαχέ στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής, ένα μυθικό παραισθησιογόνο και τηλεπαθητικό φυτό του Αμαζονίου. Συγκεκριμένη πλοκή δεν υπάρχει, αλλά αυτό είναι μάλλον αναμενόμενο για βιβλίο της μπιτ λογοτεχνίας. Από την άλλη τρελές καταστάσεις και συζητήσεις, περιθωριακοί χαρακτήρες και παρακμιακή ατμόσφαιρα, είναι στοιχεία που κάνουν έντονη την παρουσία τους και σ'αυτό το βιβλιαράκι, όπως σε όλα που ανήκουν στην μπιτ λογοτεχνία. Όπως ανέφερα στην αρχή, το βιβλίο είναι ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο, με αρχή, μέση και τέλος, δεν σε κουράζει με παραληρήματα και ακατανόητες περιγραφές, σίγουρα η γραφή βοηθάει πολύ στην γρήγορη ανάγνωση του. Στα ελληνικά κυκλοφορεί και η λεγόμενη οριστική έκδοση, από τις εκδόσεις Τόπος, με τον τίτλο Queer. Η έκδοση που διάβασα είναι μάλλον αυτή που κυκλοφόρησε στην Αμερική για πρώτη φορά και η μετάφραση μου φάνηκε πολύ καλή. Τρία αστεράκια θα πάρει στο Goodreads, γιατί είναι ένα βιβλίο που απόλαυσα κυρίως για την γραφή και την ατμόσφαιρα και όχι για την ιστορία ή το θέμα που διαπραγματευόταν.

7/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Μια στις χίλιες

Τελευταία φορά που διάβασα Γουίλιαμ Μπάροουζ ήταν τον περσινό Φεβρουάριο, τότε που διάβασα σε μια μέρα το "Αδερφή". Έτσι, λέω από μέσα μου, καιρός ήταν να διαβάσω ξανά κάτι δικό του, οπότε και έπιασα το "Μιας στις χίλιες", μια πολύ μικρή νουβέλα που διαβάστηκε σε περίπου μιάμιση ώρα. 

Πολύ περίεργη νουβέλα, σε σημεία ίσως λιγάκι ακαταλαβίστικη, αν και μικρή σε μέγεθος απαιτεί αρκετή προσοχή για να πιάσει κανείς τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από την (όποια) πλοκή και τις προτάσεις. Προσωπικά δεν έπιασα και τα πάντα, όμως κάτι κατάλαβα. Γι'αυτό δεν ευθύνεται τόσο η γραφή, που είναι μια χαρά κατανοητή και σχετικά ευκολοδιάβαστη, όσο η εναλλαγή των θεμάτων και οι αλλαγές στον τρόπο εξιστόρησης. Με λίγα λόγια ο Μπάροουζ πετάγεται από το ένα περίεργο θέμα στο άλλο. Έχουμε τον Κάπτεν Μίσιον, την Μαδαγασκάρη και τους Λεμούριους, έχουμε κάτι... τριχωτούς ιούς (μεταξύ άλλων), έχουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος με επίκεντρο τον άνθρωπο, έχουμε και ένα μικρό χώσιμο στον Χριστιανισμό... και άλλα πολλά. Και όλα αυτά μέσα σε πολύ λίγες σελίδες.

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι η γραφή είναι πολύ ωραία -για άλλη μια φορά-, με μπόλικο φιλοσοφικό βάθος. Για πρώτη επαφή με τον συγγραφέα δεν προτείνεται σε καμία περίπτωση, όμως όσοι έχετε ήδη "εισβάλλει" στον παρανοϊκό και ψυχεδελικό κόσμο του, όλο και κάτι καλό θα βρείτε σ'αυτές τις σελίδες. 

7/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Η γάτα μέσα μας

Αν και δεν μπορώ να πω ότι είμαι γατόφιλος -εντάξει, συμπαθώ τις γάτες, αλλά ποτέ δεν είχα κάποια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους-, αγόρασα το βιβλίο και το διάβασα, γιατί συγγραφέας είναι ο Γουίλιαμ Μπάροουζ και καθετί που έχει γράψει αξίζει να διαβαστεί. Εδώ έχουμε να κάνουμε μ'ένα ιδιαίτερο ημερολόγιο, μέσω του οποίου ο Μπάροουζ περιγράφει διάφορες γάτες που κατείχε ή γνώρισε κατά καιρούς, και παρουσιάζει την εικόνα που έχει για τα ιδιαίτερα αυτά ζώα και, κατ'επέκταση, για τον ίδιο τον άνθρωπο. Τώρα, αν προτείνω το βιβλίο σε γατόφιλους βιβλιοφάγους: Ναι, υπό προϋποθέσεις. Ο Μπάροουζ είναι αρκετά ιδιαίτερος συγγραφέας, όχι για όλα τα αναγνωστικά γούστα, και θα πρέπει κάποιος να έχει διαβάσει κάποια άλλα έργα του πρώτα, να γνωρίζει κάποια πράγματα για τη ζωή και το έργο του, να έχει έρθει σε επαφή με τον συχνά-πυκνά παραληρηματικό τρόπο γραφής του, για να καταλάβει πόσο ίδιο αλλά και πόσο διαφορετικό είναι το συγκεκριμένο βιβλίο του σε σχέση με άλλα βιβλία του, καθώς και να δει ότι ο Μπάροουζ είχε και την ευαίσθητη και πιο συναισθηματική πλευρά του, όπως (σχεδόν) ο κάθε άνθρωπος. Προσωπικά, από την μια το ευχαριστήθηκα το βιβλίο και από την άλλη όχι και τόσο, οπότε θα του βάλω τρία αστεράκια στο Goodreads. Και αν στο μέλλον οι σχέσεις μου με τις γάτες γίνουν πιο στενές, ίσως ξαναδιαβάσω το βιβλίο και το δω υπό εντελώς διαφορετικό πρίσμα.

7/10

Edited January 3, 2018 by BladeRunner