Jump to content

Τζο Νέσμπο/Γιου Νέσμπε (Jo Nesbø)


elen
 Share

Recommended Posts

Λοιπόν φαίνεται πως ειναι πολύ της μόδας η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία. Οι πωλήσεις τουλάχιστον αυτό λενε...Η μόνη επαφή που είχα με το θέμα ειναι ενα τηλεοπτικό σηριαλ βέβαια το the Killing (πολύ καλό) αλλά ας μην αλλάζω θέμα. Διαβάσα τον "Λυτρώτη" προσφατα και μου φανήκε αρκετα ενδιαφερόν ώστε να αγοράσω άλλο ένα δικό του. Ακολουθεί τη κλασσική συνταγή του αστυνομικού με τα πολλά ελαττώματα. Πρώην αλκοολικός με συναισθήματα και όχι μόνο προβλήματα. Από οτι έχω δεί τα περισσοτερα βιβλία του ακολουθούν τον ίδιο αστυνομικό. Ενδιαφερούσα πλοκή που σε κρατάει. Ενα μόνο πρόβλημα. Καποιες φράσεις μου "κλώτσησαν" περιέργα. Σα να μη ταιριαζαν με το υπολοιπο κείμενο, δε μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικα. Και μετα είδα οτι η μεταφράση εχει γίνει απο τα αγγλικά. Που σημαίνει πρώτα μεταφράστηκε απο τα νορβηγικά στα αγγλικά και μετα απο τα αγγλικά στα ελληνικά. Το βρίσκω λογικό να υπάρχουν προβλήματα λοιπόν. Και ούτε ίσως μπορώ να τα βάλω με τον μεταφραστή. Αλλά απορώ. Δεν υπάρχει άραγε άνθρωπος στην Ελλάδα που να μεταφράζει απο νορβηγικά στα Ελληνικά;

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Οι σκανδιναβοί παράγουν ποιοτικά προϊόντα, μαζικής απήχησης με έλλειψη όμως πρωτοτυπίας κ ιδιαιτερότητας. Διάβασα Τζο Νέσμπο ο κοκκινολαίμης, καλός σε αυτό που κάνει, αλλά το θεωρώ χάσιμο χρόνουνα διαβάσω όλη τη σειρά, ενώ υπάρχουν τόσα άλλα που δεν έχω διαβάσει. 

Link to comment
Share on other sites

Από Γιο Νέσμπο έχω διαβάσει μόνο το Κυνηγοί κεφαλών, το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ! Έχω γράψει σχετικό σχόλιο εδώ. Και στην βιβλιοθήκη μου έχω τα περισσότερα βιβλία με ήρωα τον Χάρι Χόλε και πρέπει κάποια στιγμή να πιάσω ένα απ'αυτά.

 

Πάντως μερικά βιβλία του Νέσμπο ξέρω ότι έχουν μεταφραστεί από τα Νορβηγικά, π.χ. Φαντομάς, Η λεοπάρδαλη, Αστυνομία, Οι κατσαρίδες...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Πρώτη επαφή με Νέσμπο, το Κυνηγοί κεφαλών.  Πολύ ωραίο, ευκολοδιάβαστο. Κάποια στιγμή θα πιάσω και την σειρά με τον Χάρυ Χόλε(αν δεν κάνω λάθος στο όνομα). Αλλά τώρα έχω άλλες προτεραιότητες.

Link to comment
Share on other sites

Αν πάντως ενδιαφέρεται κανένας να πουλήσει όλα τα βιβλία του Νέσμπο πακέτο, ας επικοινωνήσει. :)

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Πρωτη επαφη με τον Nesbo με το "Η νυχτεριδα"..Ψιλοαπογοητευση το βιβλιο..Απο που βα ξεκινησω?Μετρια γραφη,αδυναμη πλοκη,μετριοι χαρακτηρες(αν εξαιρεσεις τον Χαρι Χολε),κακοι διαλογοι,αδυναμο,αδυναμο,αδυναμο,αδυναμο τελος(οχι δεν κολλησε το πληκτρολογιο,το τελος ηταν απλα αρπακολατζιδικο του κερατα!!)

 

Ειναι το πρωτο της σειρας με τον Χαρι Χολε ο οποιος προσπαθει να λυσει ενα μυστηριο με καποιον βιαστη/δολοφονο στην Αυστραλια..Ο Nesbo φλυαρει επι παρα πολλες σελιδες-μα παρα πολλες- για την Αυστραλια και τους θρυλους της και τους Αβοριγινες σε σημειο που ξεχναει να προχωρησει την πλοκη!!Και δεν λεω καποιες πληροφοριες ηταν ενδιαφερουσες αλλα οι περισσοτερες ηταν αχρηστες και γραμμενες σε ακυρα σημεια αναμεσα στην πλοκη!!Εκει που ηθελες να δεις τι συμβαινει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ παρακατω θυμοταν ο φιλος μας ο Jo να σου πει την ιστορια του Μπομπουρ του μαυρου φιδιου η της "Νυχτεριδας του θανατου" που προκειται για λαικες δοξασιες των Αβοριγινων,ψεμματα-αληθεια θα σας γελασω!!Και εκτος αυτου προσπαθουσε να ενταξει τις ιστοριες αυτες με την πλοκη κατ εμε αποτυχημενα..

 

Η ιστορια ειναι ΑΠΛΑ καλη και το τελος ειναι το πιο αδυναμο που εχω διαβασει σε αστυνομικο μυθιστόρημα μεχρι σήμερα..Φλυαρει επι 420 σελιδες αλλα στο τελος βαρεθηκε κι αυτος φαινεται και το ξεπεταξε μπαμ μπαμ!!!

 

Τα υπολοιπα του Nesbo απο οτι διαβαζω ειναι πιο δυνατα(απο το τριτο και μετα) αλλα το ντεμπουτο του ητανε απογοητευτικο,δεν ειναι τυχαιο οτι παιρνει 3,5 αστερακια στο Goodreads και αυτο επειδη μεταφραστηκε τελευταιο στα Αγγλικα(οπως εγινε και στα Ελληνικα αλλωστε) και ειχαν διαβασει τα "καλα" του αλλιως ουτε 2,5 δεν θα παιρνε!!

 

Το (μονο) θετικο του βιβλιου ειναι οτι γνωριζεις πολλα πραγματα-καταστασεις για την ζωη του Χολε που θα σου φανουν χρησιμα στην συνεχεια της σειρας ειδικα αν τα χεις αγορασει ολα οπως εγω!!

 

Συνεχεια με τις "Κατσαριδες" λοιπον καποια στιγμη...

 

5/10

Edited by volyros
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Και εμένα (που μου λείπουν δύο βιβλία για να ολοκληρώσω τη σειρά του Χάρρυ Χόλε) η Νυχτερίδα μου φάνηκε το πιο αδύναμο. Δεν είναι τυχαίο ότι η μετάφραση στα αγγλικά ξεκίνησε από τον Κοκκινολαίμη (και το ίδιο έγινε και στα ελληνικά). 

Να ξέρεις ότι μπορείς να αφήσεις για αργότερα τις Κατσαρίδες, αλλά από τον Κοκκινολαίμη και μετά θα ήταν καλό να τα διαβάσεις με τη σειρά, ιδιαίτερα τον Κοκκινολαίμη και τα δύο επόμενα που αποτελούν μια άτυπη τριλογία.

Link to comment
Share on other sites

Ξέρει κανείς με ποια σειρά πρέπει να διαβαστούν τα βιβλία του Νέσμπο; Αν δεν σας κάνει κόπο, γράψτε το εδώ να υπάρχει.

Link to comment
Share on other sites

Έχω τρία (3) βιβλία του και δεν έχω διαβάσει κανένα. Τα μαζεύω για το καλοκαίρι, να είμαι τρέντης στην παραλία. :secret:

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ξέρει κανείς με ποια σειρά πρέπει να διαβαστούν τα βιβλία του Νέσμπο; Αν δεν σας κάνει κόπο, γράψτε το εδώ να υπάρχει.

 

Εννοείς με ήρωα τον Χάρι Χόλε. Μπορείς να το δεις στο Goodreads αυτό. Αν θέλεις τους τίτλους στα ελληνικά, πάρε:

 

01. Η νυχτερίδα

02. Κατσαρίδες

03. Ο κοκκινολαίμης

04. Νέμεσις

05. Το αστέρι του Διαβόλου

06. Ο λυτρωτής

07. Ο χιονάνθρωπος

08. Η λεοπάρδαλη

09. Ο φαντομάς

10. Αστυνομία

 

Και, βέβαια, υπάρχουν και αυτά χωρίς τον Χάρι Χόλε: "Κυνηγοί κεφαλών" (το μοναδικό του που έχω διαβάσει, σίγουρα πολύ καλό) και "Ο γιος". Και σε δυο-τρεις μήνες βγαίνει ένα ακόμα στα ελληνικά, με τον τίτλο "Αίμα στο χιόνι".

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Ο γιος

Τον Μάρτιο του 2013 είχα την πρώτη μου γνωριμία με το έργο του Γιο Νέσμπο, διαβάζοντας το "Κυνηγοί κεφαλών", ένα πραγματικά διασκεδαστικό και εθιστικό θρίλερ, και έτυχε να είναι πάλι Μάρτιος, ο φετινός, που είχα την δεύτερη γνωριμία με το "Ο γιος". Η πλάκα είναι ότι το ξεκίνησα στις 29 του μήνα, ημέρα γενεθλίων του συγγραφέα. Τι σου είναι αυτές οι συμπτώσεις, ε;

Λοιπόν, ας μπούμε στο ψητό. Δεν μπορώ να πω και πολλά για την πλοκή, γιατί είναι αρκετά πολυσύνθετη και γεμάτη μικρές υπό-πλοκές, σε γενικές γραμμές όμως έχει ως εξής: Ο Σόνι, είναι ένας νεαρός ηρωινομανής που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πίσω από τα κάγκελα, όντας φορτωμένος με εγκλήματα που έκαναν άλλοι, με αντάλλαγμα να παίρνει την δόση του σε τακτά χρονικά διαστήματα. Χάρη σ'ένα χάρισμα, αυτό του να ακούει τον άλλο και να μην μιλάει πολύ, αρκετοί συγκρατούμενοι του τον βλέπουν σαν τον προσωπικό τους εξομολογητή, ικανό να τους δώσει άφεση αμαρτιών. Μια μέρα θα μάθει ότι ο πατέρας του, ανώτατο στέλεχος της αστυνομίας, δεν αυτοκτόνησε λόγω της διαφθοράς του, αλλά ότι δολοφονήθηκε από ανθρώπους του υποκόσμου. Γι'αυτό και ο Σόνι θα κόψει την πρέζα και θα αποδράσει, με σκοπό να πάρει εκδίκηση. Και έτσι αυτός, το θύμα ενός κυκλώματος συγκάλυψης εγκλημάτων, θα αντιμετωπίσει σκληρούς ανθρώπους του υποκόσμου και διεφθαρμένους δημόσιους υπαλλήλους.

Αυτά εν ολίγοις. Κύριος πρωταγωνιστής μπορεί να είναι ο Σόνι, υπάρχουν όμως και άλλα σημαντικά πρόσωπα, που θα παίξουν μεγάλο ρόλο στην ιστορία. Ο Σίμουν, ένας υπό συνταξιοδότηση αστυνομικός, η Κάρι, μια νεαρή που μόλις μπήκε στο τμήμα ανθρωποκτονιών και έχει μεγάλες βλέψεις για το μέλλον, η Μάρτα, μια κοπέλα που συντηρεί ένα άσυλο για ναρκομανείς, αλλά και ο Δίδυμος, ένα μυστηριώδες πρόσωπο του υποκόσμου. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων μπορώ να πω ότι είναι ένα από τα δυνατά σημεία του βιβλίου, μιας και είναι πολύ καλά σκιαγραφημένοι και ενδιαφέροντες. Από κει και πέρα η πλοκή είναι άκρως ενδιαφέρουσα και γεμάτη δράση, ανατροπές, σασπένς και ένταση. Η γραφή εξαιρετική, ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη και εθιστική, ενώ η ατμόσφαιρα τρομερή.

Έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά χορταστικό και εθιστικό θρίλερ, που πιστεύω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς του είδους. Ίσως να είναι πιο ογκώδες απ'όσο θα έπρεπε και σε μερικούς να φανεί κάπως φλύαρο σε ορισμένα σημεία, προσωπικά όμως ούτε με κούρασε ούτε με έκανε να βαρεθώ, αντίθετα ευχαριστήθηκα την κάθε στιγμή, από την αρχή μέχρι το ανατρεπτικό τέλος. Λογικά, το επόμενο βιβλίο του που θα διαβάσω θα είναι το "Αίμα στο χιόνι", που θα κυκλοφορήσει τον Μάιο, και κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να ξεκινήσω την σειρά με ήρωα τον Χάρι Χόλε.

9.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τελειωσα το "Οι Κατσαριδες" , δευτερο στη σειρα των βιβλιων με τον Χολε (και το τριτο που διαβαζω γιατι εχω διαβασει ηδη τον Κοκκινολαιμη). Πολυ ωραιο βιβλιο, καλυτερο απο το πρωτο ("Η Νυχτεριδα) που επισης μου αρεσε και λιγο υποδεεστερο του Κοκκινολαιμη που ειναι το καλυτερο απο τα τρια που εχω διαβασει ως τωρα.

 

Ξεκιναω το "Νεμεσις" που ειναι το 4ο βιβλιο της σειρας, εχω μπει στο κλιμα Χαρι Χολε για τα καλα τωρα, μολις το τελειωσω κι αυτο θα παω κ για τα υπολοιπα.

 

ΥΓ. Στο τελος του βιβλιου, ειχε τις πρωτες σελιδες του βιβλιου " Ο Γιος" που αν κ δεν ειναι με τον Χολε, μου φανηκε πολυ ενδιαφερον απο οτι διαβασα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Αίμα στο χιόνι

9786180300116-200-1101365.jpg

Το μικρό αυτό βιβλιαράκι, που περισσότερο σε μεγάλη νουβέλα φέρνει παρά σε μυθιστόρημα, θα έλεγα ότι είναι μια προσπάθεια του Νέσμπο να μιμηθεί κατά κάποιο τρόπο τα αμερικάνικα αστυνομικά παλπ παλαιότερων δεκαετιών, αλλά και ταινίες στο στιλ Ταραντίνο. Σαν λάτρης και των δυο, μπορώ να πω ότι τα κατάφερε μια χαρά, δεν ξέρω όμως πως θα φανεί σε όσους λατρεύουν τον Νέσμπο ελέω Χάρι Χόλε. 

Το σενάριο απλό: Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του '70, στο Όσλο της Νορβηγίας. Ο Ούλαφ Γιόχανσεν είναι ένας πληρωμένος δολοφόνος, με αρκετά κουσούρια και κατά βάθος καλή καρδιά. Δουλεύει για ένα από τους άρχοντες του υποκόσμου του Όσλο, τον Ντάνιελ Χόφμαν. Ο τελευταίος θα του ζητήσει μια μέρα να ξεκάνει την γυναίκα του, ονόματι Κορίνα Χόφμαν, μια πανέμορφη ξανθιά που έχει μάθει να κερδίζει πάντα. Σαν βλάκας ο Ούλαφ θα ερωτευτεί το υποψήφιο θύμα του και όλα θα πάνε κατά διαόλου...

Κλασική ιστορία, με αντιήρωα πρωταγωνιστή, πληρωμένους δολοφόνους, ανθρώπους του υποκόσμου και μια μοιραία γυναίκα στην μέση. Όπως είπα, το βιβλιαράκι αυτό, με την εξέλιξη της πλοκής που έχει, τους χαρακτήρες, το ύφος γραφής και την ατμόσφαιρα, ακολουθεί την συνταγή με την οποία έχουν γραφεί αστυνομικά μυθιστορήματα της παλπ λογοτεχνίας. Είναι μικρό σε μέγεθος, διαβάζεται μονορούφι, η ιστορία έχει αρκετές δυνατές σκηνές (ειδικά μια είναι κομμένη και ραμμένη για τον Ταραντίνο) και δεν υπάρχει πολύς χώρος για τρομερή ανάπτυξη χαρακτήρων ή ανούσιες φλυαρίες.

Προσωπικά μου άρεσε, όμως εγώ ήξερα τι να περιμένω: Ένα βιβλίο-φόρο τιμής στα αστυνομικά παλπ. Ευχαριστήθηκα τρέλα και ατμόσφαιρα και το διάβασα μονοκοπανιά, χωρίς διαλείμματα, μέσα σε λιγότερο από τρεις ώρες (το άρχισα στις έντεκα και κάτι και το τελείωσα στις δυο το βράδυ!). Το μόνο σίγουρο είναι ότι με το που κυκλοφορήσει στα ελληνικά το επόμενο βιβλίο της διλογίας, θα το αγοράσω άμεσα. Α, και ο Νέσμπο τείνει να γίνει ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς του είδους, χωρίς καν να έχω διαβάσει ακόμα Χάρι Χόλε!

8/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Διάβασα τον Λυτρωτή, μια ιστορία του επιθεωρητή Χάρι Χόλε, (από τις εκδόσεις Μεταίχμιο pocket).

Καλό, όχι τίποτα σπουδαίο και δεν απέφυγε και κάποια κλισέ που με εκνευρίζουν (οι συγγραφείς εδώ και τρεις δεκαετίες έχουν ένα ιδιαίτερο κόλλημα με το σεξ. Με το άρρωστο σεξ, διαστροφές, βιασμοί κ.λ.π.). Ευτυχώς, αυτός δεν κατάφερε να με εκνευρίσει, ήταν αρκετά διακριτικός, ακόμη και σ' αυτά τα παιδιαρίσματα.

Το βιβλίο είχε ενδιαφέρον, με κράτησε, αλλά δεν πέθαινα κιόλας να διαβάσω παρακάτω (εκτός από ένα σημείο, όπου πραγματικά μούγκριζα όταν τέλειωσε το κεφάλαιο). Ο λόγος είναι ότι είχε πολύ αργό ρυθμό, νομίζω.

Μου άρεσαν κάτι λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα ότι ένα όπλο που έχει εκπυρσοκροτήσει μυρίζει στην τσέπη σου, αν πλησιάσεις ανθρώπους θα το μυρίσουν. Τέτοια πράγματα είναι χρήσιμα σαν τρόπος σκέψης, όταν γράφεις και θέλεις να το κάνεις αληθοφανώς. Μου άρεσε η περιγραφή του πολικού τοπίου του Όσλο τον Δεκέμβριο. Και μου άρεσε που νοιάστηκα για κάποιους από τους χαρακτήρες (τουλάχιστον για αυτούς που έπρεπε).

 

Ένα αρνητικό της έκδοσης είναι η μετάφραση, που έχει γίνει από τα αγγλικά και όχι τα νορβηγικά, που είναι η γλώσσα του πρωτοτύπου. Σε μια μετάφραση της μετάφρασης το χάσμα μεγαλώνει, χάνονται τελείως τα πιο βαθιά νοήματα και το ύφος, και αυτό πάντα με αφήνει ανικανοποίητη έπειτα από μια ανάγνωση. ( edit: Τώρα είδα ότι αυτό το πρόβλημα το επισήμανε και η Elen. Συμφωνώ, λοιπόν. )

 

 Αν ξαναβρώ Νέσμπο έτσι φτηνά, πάντως, θα πάρω. Αν όχι... όχι. :mf_sherlock:

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μετά από πολύ καιρό θα ξαναπιάσω Jo Nesbo. Από εκεί που τον είχα αφήσει. Φαντομάς. Μου αρέσει ο Jo Nesbo, ο τρόπος που γράφει, απλός και κατανοητός. Όσο και αν περιπλέξει την ιστορία γύρω από ένα μυθιστόρημα του δεν σε αφήνει να χαθείς. Αναμφίβολα το κατέχει. Μπορεί να παράγει βιβλία και ιστορίες με το κιλό αλλά μπράβο του, το κάνει καλά και σωστά. Μόνο αρνητικό για εμένα, τα τελειώματα του. Με είχε κουράσει το γεγονός πως σχεδόν σε όλα τα βιβλία της σειράς με πρωταγωνιστή τον Harry Hole πάντα οι «κακοί» προσπαθούν να βλάψουν συγγενικά του πρόσωπα. Ο Jo Nesbo με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να δέσει συναισθηματικά το κοινό του με τον κεντρικό ήρωα του, αλλά το παρακάνει.

 

  Όσον αφορά τώρα την μετάφραση των βιβλίων του, όσοι ήταν παρόντες στην εκδήλωση της παρουσίασης του "Χιονάνθρωπου" στην Αθήνα μπορούν να  καταλάβουν τι έγινε και το τι επακολούθησε. Πάντως για να είμαι ειλικρινής δεν βρήκα και καμία μεγάλη διαφορά από τότε που άλλαξε η μετάφραση των βιβλίων του (απευθείας πλέον από τα Νορβηγικά) και αυτό πιστεύω πως πρέπει να πιστωθεί στην προηγούμενη μεταφράστρια, που μετέφραζε από τα Αγγλικά.

 

 Δεν σας κρύβω πως το όλο διαφημιστικό τρικ που είχε στηθεί γύρω από τον Jo Nesbo με τον "Χιονάνθρωπο", τον Martin Scorsese και την ταινία που  δεν είδαμε ποτέ με είχε ξενίσει αρκετά. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το "Αίμα στο Χιόνι" και τα δικαιώματα του που έχει αγοράσει (πριν καν εκδοθεί το βιβλίο) ο Leonardo DiCaprio. Ελπίζω πως αυτή την φορά δεν θα έχουμε να κάνουμε πάλι με διαφημιστικό τρικ για την προώθηση του συγγραφέα στις Η.Π.Α. Πάντως εδώ στην Ελλάδα ο Jo Nesbo πουλάει αρκετά. Το οφείλει (όπως και πολλοί άλλοι Σκανδιναβοί) στον Στιγκ Λάρσον. Όσο και αν αυτό του κακοφαίνεται του συμπαθέστατου κατά τα άλλα Νορβηγού.

 Κλείνω εδώ. Προς το παρόν, δεν θέλω να γίνω άλλο κακός. Το τι συμβαίνει με το καινούριο του βιβλίο «Αίμα στο Χιόνι» (χωρισμένο σε δυο μέρη) για λίγα παραπάνω ευρώ θα το ανοίξω κάποια άλλη στιγμή αν διαπιστώσω πως σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν και άλλοι σαν και εμένα που διψούν για λίγο πατροπαράδοτο κουτσομπολιό. :p

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

Το τι συμβαίνει με το καινούριο του βιβλίο «Αίμα στο Χιόνι» (χωρισμένο σε δυο μέρη) για λίγα παραπάνω ευρώ θα το ανοίξω κάποια άλλη στιγμή αν διαπιστώσω πως σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν και άλλοι σαν και εμένα που διψούν για λίγο πατροπαράδοτο κουτσομπολιό. :p

 

Το "Αίμα στο χιόνι" το διάβασα (σχόλιο λίγο πιο πάνω) και η ιστορία του έχει ένα τέλος. Δεν χωρίζεται σε δυο μέρη. Το Midnight Sun, το δεύτερο μέρος της διλογίας, έχει άλλη ιστορία και καινούργιους χαρακτήρες. Απλώς εντάσσεται στον ίδιο κόσμο, αυτόν του Όσλο της δεκαετίας του '70. Α, και ο Νέσμπο ακολουθεί την συνταγή τον παλπ αστυνομικών μυθιστορημάτων :)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

οκ, αμα είναι όπως τα λες BladeRunner, μια χαρά! Το αγόρασε χθες η γυναίκα μου και μου έκανε εντύπωση το πόσο μικρό είναι σε σχέση με τα υπόλοιπα βιβλία του. Μου είπε πως είναι το 1ο μέρος και φαντάστηκα πως το σπάσανε επίτηδες...ο κλασικός, ο μ@λ@κ@ς, ο Έλληνας. :rofl2:

Link to comment
Share on other sites

οκ, αμα είναι όπως τα λες BladeRunner, μια χαρά! Το αγόρασε χθες η γυναίκα μου και μου έκανε εντύπωση το πόσο μικρό είναι σε σχέση με τα υπόλοιπα βιβλία του. Μου είπε πως είναι το 1ο μέρος και φαντάστηκα πως το σπάσανε επίτηδες...ο κλασικός, ο μ@λ@κ@ς, ο Έλληνας. :rofl2:

 

Η αλήθεια είναι ότι μας έχει κακομάθει με τα τούβλα του ο Νέσμπο, γι'αυτό μας φαίνεται κάπως αυτό το μικρό βιβλιαράκι. Προφανώς αυτό και το Midnight Sun θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν ταυτόχρονα σε μια έκδοση. Εδώ που τα λέμε, το "Αίμα στο χιόνι" θα μπορούσε να βγει στην Ελλάδα και σε έκδοση τσέπης, τύπου ΒΙΠΕΡ, με την μισή τιμή, έτσι μικρό που είναι. Άλλωστε έτσι κυκλοφορούν τα σωστά παλπ μυθιστορήματα! Αλλά φαίνεται τα δικαιώματα δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο προς το παρόν. Υ.Γ. Η πλάκα είναι ότι το βρίσκεις φτηνότερα στα ελληνικά απ'ότι στα αγγλικά!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Απο Nesbo ειχα διαβασει μονο την Νυχτεριδα η οποια και με ειχε απογοητευσει.Η δευτερη μου επαφη εγινε με το "Αιμα στο χιονι" και τα πραγματα ηταν σαφως καλυτερα.

 

Μια γρηγορη αλλα περιεκτικη ιστορια σε στυλ hard boiled αστυνομικου νουαρ που περιλαμβανει πληρωμενους δολοφονους,εμπορους ναρκωτικων,νταβατζηδες,μοιραιες γυναικες,ερωτα,θανατο,ιντριγκα,προδοσιες ολα μεσα σε 213 σελιδες που διαβαζονται απνευστι.

 

Μου αρεσε ιδιαιτερα η σκηνη στην εκκλησία(οντως ειχε κατι απο Ταραντινο οπως ειπε και ο bladerunner παραπανω) αλλα και το γλυκοπικρο φιναλε του.Δεν καταλαβαινω τι ακριβως περιμεναν οι φαν του Nesbo και το βιβλιο παιρνει τοσο χαμηλο βαθμο στο Goodreads αλλα εγω θα του βαλω 4 αστερακια!!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τελειωσα το Κυνηγοι Κεφαλων και το βρηκα παρα πολυ καλο. Απο την εισαγωγη κιολας με τραβηξε και με πηγε ως το τελος χωρις να κανει κοιλια. Καπου ξυπνησε και το CSI ενστικτο μου (13 σαιζον ειναι αυτες, χα!), νομιζοντας οτι κατι ειχε ξεχασει να καλυψει, αλλα το εξηγησε στο τελος. Μου αρεσε περισσοτερο απο το προηγουμενο του Νεσμπο που ειχα διαβασει, το Νεμεσις! Το προτεινω!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Περισσότερο αίμα

Το "Περισσότερο αίμα" αποτελεί την ανεξάρτητη συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου της διλογίας, "Αίμα στο χιόνι", με την ιστορία να είναι στο ίδιο περίπου μοτίβο, έτσι παλπ και γρήγορη. Θα το ξαναπώ: Ο Νέσμπο φαίνεται ότι έγραψε την διλογία αυτή, έχοντας ως στόχο να μιμηθεί το ύφος και το στιλ αστυνομικών παλπ μυθιστορημάτων της αμερικάνικης σχολής, της οποίας προσωπικά είμαι μεγάλος λάτρης. Οπότε μην περιμένετε Χάρι Χόλε!

Η ιστορία είναι αρκετά απλή: Είμαστε στην δεκαετία του '70, καλοκαίρι, και ένας άνδρας καταφτάνει σ'ένα λαπωνέζικο χωριό στον παγωμένο βορά, κουβαλώντας μια δερμάτινη τσάντα, ένα πιστόλι και ένα τσαντάκι γεμάτο χρήματα. Λέει σ'αυτούς που συναντάει στον δρόμο του ότι είναι κυνηγός. Όμως ούτε τουφέκι έχει, ούτε άλλα σύνεργα, ούτε σχετικές γνώσεις. Κάποιοι άντρες, που δουλεύουν για τον περιβόητο Ψαρά, τον ψάχνουν με σκοπό να πάρουν τα λεφτά πίσω και να τον καθαρίσουν. Αρχικά θα μπλεχτεί σε ιστορίες με την τοπική κοινωνία και στην συνέχεια θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους διώκτες του...

Μου φάνηκε λιγότερο βίαιο από το προηγούμενο της σειράς, με ελάχιστο πιστολίδι και λίγες σκηνές δράσης, και με περισσότερους κοινωνικούς προβληματισμούς. Όμως μου άρεσε πολύ το πως εξελίχθηκε τελικά η ιστορία και ακόμα πιο πολύ το μέρος στο οποίο διαδραματίστηκε το μεγαλύτερο κομμάτι της. Πραγματικά ο Νέσμπο κατάφερε να με μεταφέρει σ'εκείνο το μακρινό και παγωμένο χωριό, με τις ωραίες και ρεαλιστικές του περιγραφές. Οι χαρακτήρες είχαν το ενδιαφέρον τους, δεν έγινε όμως και κάποια ιδιαίτερη εκβάθυνση στις σκέψεις τους. Όσον αφορά την ατμόσφαιρα, μου φάνηκε εξαιρετική.

Προσωπικά, έμεινα ικανοποιημένος από την ιστορία, αν και ήταν λιγότερο τρελή από την προηγούμενη (και με όχι τόσο αιματηρό τέλος). Περίμενα να διαβάσω μια σύντομη παλπ ιστορία και όχι ένα περίπλοκο αστυνομικό μυθιστόρημα, και έτσι έγινε. Σε αρκετούς δεν άρεσε το προηγούμενο βιβλίο και πιθανολογώ ότι ούτε αυτό θα τους αρέσει. Γιατί δεν έχει Χάρι Χόλε, γιατί δεν περιπλέκονται οι καταστάσεις, γιατί είναι παλπ. Σίγουρα δεν ξετρελάθηκα, πέρασα όμως πολύ ωραία.

8/10

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Διάβασα τον Χιονάνθρωπο, και μου άρεσε πολύ περισσότερο από τον Λυτρωτή. Κατά τύχη, τα διάβασα στη σωστή σειρά (αλλά δεν έχω διαβάσει τον Κοκκινολαίμη και τις Κατσαρίδες ακόμα).

 

Το βιβλίο μου άρεσε, πέρασα καλά και "ταξίδεψα" και σε μια άλλη χώρα. Ό,τι ζητάω συνήθως από σύγχρονα ρεαλιστικά βιβλία. Δεν φλυαρούσε τόσο πολύ ή τόσο κουραστικά όπως στον Λυτρωτή, ανέβαζε την ένταση συχνά για να μην γίνεται βαρετό και έκλεισε πολύ δυνατά, με πραγματική αγωνία. Τον Χάρι Χόλε τον γνώρισα λίγο καλύτερα, αλλά είναι αλήθεια μου έχει γεννηθεί η απορία του τι έχει γίνει προηγουμένως στη ζωή του (και είναι τόσο... έτσι, όπως είναι). Δεν έχω διαβάσει και πολλά αστυνομικά για να συγκρίνω, αλλά ο Νέσμπο νομίζω ότι είναι ένας συγγραφέας που θέλω να διαβάσω πολλά βιβλία του, μου είναι ευχάριστος.

 

Α, και νόμιζα ότι είχα βρει τον Χιονάνθρωπο, και μάλιστα από πολύ νωρίς, αλλά η πλοκή, ευτυχώς, αποδείχτηκε πιο δουλεμένη.

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Το κυνηγοί Κεφαλών έχει τη δυνατότερη σκηνή επικράτησης villain που έχω διαβάσει/δει/ακούσει στη ζωή μου. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μιας και μιλάμε για Nesbo, είναι ανακατεμένος στην εξαιρετική νορβητική σειρά Okkupert.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Τζο Νέσμπο/Γιου Νέσμπε (Jo Nesbø)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

  • Upcoming Events

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..