Νεκρή Γραμμή - Κωνσταντίνος Κέλλης

[DinMacXanthi]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο καλά λόγια σου, Αντώνη, αλλα κυρίως ειλικρινά συλλυπητήρια για την απώλεια.

Ευελπιστώ πως το επ(ερχ)όμενο βιβλίο είναι αρκούντως διαφορετικό απο τη Νεκρή Γραμμή και συγχρόνως φαίνεται η σχέση των δύο βιβλίων. Ελπίζω να μου πείτε οι ίδιοι σε λίγους μήνες

[GeorgeDamtsios]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο καλά λόγια σου, Αντώνη, αλλα κυρίως ειλικρινά συλλυπητήρια για την απώλεια.

Ευελπιστώ πως το επ(ερχ)όμενο βιβλίο είναι αρκούντως διαφορετικό απο τη Νεκρή Γραμμή και συγχρόνως φαίνεται η σχέση των δύο βιβλίων. Ελπίζω να μου πείτε οι ίδιοι σε λίγους μήνες

 

Έχοντας τη χαρά και την τιμή να είμαι ένας από τους beta readers του επερχόμενου βιβλίου του Ντίνου, μπορώ να συμφωνήσω ήδη ότι το επερχόμενό του βιβλίο είναι ακριβώς όπως το περιγράφει… και όχι μόνο. Θεωρώ ότι μετά την κυκλοφορία του, ένα από τα κύρια αντικείμενα συζήτησης στο topic του θα είναι το πόσο ψηλά έφτασε ο πήχης του κορυφαίου βιβλίου του είδους. Και ένα ακόμα, αναμφίβολα, θα είναι το πόσα πολλά, καθημερινά ζητήματα μπορεί να θίξει μια δυνατή πένα, ακόμη και αν το κυρίως concept ενός βιβλίου βαδίζει υπό το πρίσμα του μεταφυσικού. Θεωρώ ήδη δεδομένο ότι πολλοί ακόμη αναγνώστες του θα του πουν ό,τι και ο Αντώνης, ότι ένιωσαν σαν να συνάντησαν δικές τους στιγμές ορόσημα ζωής στις σελίδες του. Στιγμές καλές και κακές. Μπορώ να αναφέρω ήδη τον εαυτό μου ως παράδειγμα. 

[Naroualis]

Ξέρω τι μπορεί να κάνει ο Ντίνος και ξέρω τι ήταν αυτό που διάβασα. Ήταν αυτό που μπορεί να κάνει. ήταν εκεί ψηλά που μπορεί να φτάσει. "Το φως μέσα μου" με είχε τρομάξει λίγο (pun intended) γιατί ΔΕΝ έδειχνε όλο του το δυναμικό. Αλλά η Νεκρή Γραμμή...

Σωστός ρυθμός, σελίδες που φεύγουν γρήγορα, χαρακτήρες τρισδιάστατοι (εντάξει, ίσως δεν έπρεπε να είναι τόοοοοσο σεξουαλικά διεστραμμένοι οι κακοί, αλλά τελοσπάντων), σπλατεριά, συνέπεια στην κοσμοπλασία, αληθινές σχέσεις μεταξύ χαρακτήρων, ολοζώντανοι διάλογοι. Δε μου άρεσε που 

το φάντασμα του Ιεροκλή δίνει λύσεις στο τέλος.

 

 

 

Το βρήκα λίγο μελό για τα γούστα μου και για την ως εκείνη τη στιγμή στάση του βιβλίου έναντι του μελό. Ωστόσο η κάθαρση έρχεται κι έρχεται με το πάσο της.

Να, τώρα ανησυχώ πάλι. Κι αν το επόμενο δεν φτάσει στο ύψος ετούτου; Ντίνο, παρακαλώ, ας μην είναι αυτό το καλύτερο βιβλίο που θα γράψεις ποτέ. Πολύ θα μου άρεσε να ξέρω πως με περιμένουν στο μέλλον μεζεδάκια νοστιμότερα από ετούτο. Θα ήταν ένα μέλλον με ελπίδα για τον ελληνικό τρόμο. ΜΕΓΑΛΗ ελπίδα. Ναι.

 

 

ΥΓ: και μόλις ξαναδιάβασα την πρόταση του MountainRoot για εναλλακτικό επίλογο και πρέπει να το πω και με λόγια, YOU,SIR, ARE HORRIBLE, SIR, ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΑΙΝΙΑ, ΝΑΙΝΑΙΝΑΙ και  \m/.

 

Αυτά. 

[DinMacXanthi]

Ευχαριστώ για τον αναγνωστικό χρόνο, Ευθυμία, χαίρομαι που σου άρεσε. Για διάφορους λόγους -επίπεδο δυσκολίας κυρίως, και χαρακτήρες- θεωρώ ο ίδιος το επόμενο βιβλίο καλύτερο απο τη Νεκρή Γραμμή. Το αν θα σου/σας αρέσει περισσότερο είναι προφανώς ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα!

Edited March 29, 2016 by DinMacXanthi

[DinMacXanthi]

Μ'αυτά και μ'εκείνα, φίλτατοι, η Νεκρή Γραμμή έφτασε τις 100 βαθμολογήσεις στο goodreads.
Επειδή πολλοί από εκείνους που το βαθμολόγησαν είναι μέλη της κοινότητάς μας, σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τον χρόνο σας και όχι μόνο
Τα λέμε από βδομάδα με άλλα νέα ;)

[Mictantecutli]

Από το facebook της σελίδας του Κωνσταντίνου:
 

 

Ώρα για ανακοινώσεις λοιπόν 

 

Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι να διαβάζω και να έχω αγαπήσει ήταν το Χόμπιτ, το καλοκαίρι μεταξύ δημοτικού και γυμνασίου. Χαίρομαι που, παρά τα 20 χρόνια που πέρασαν, έχω ακόμα εκείνο το βιβλίο με το σύμβολο των εκδόσεων Κέδρος στη ράχη.

Με το πέρας των υπογραφών, ήρθε η ευχάριστη στιγμή να σας ανακοινώσω ότι το επόμενο μυθιστόρημά μου πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2016. Θα έχει το ίδιο σύμβολο στη ράχη και το εξώφυλλο, το γνώριμο δέντρο από τις Εκδόσεις Κέδρος - Kedros Publishers.

Είναι ευτυχία και μεγάλη τιμή να συνεργαστώ με έναν εκδοτικό οίκο συνώνυμο με το βιβλίο στην Ελλάδα, και θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια για το θερμό ενδιαφέρον που έδειξαν για την καινούργια δουλειά μου.

“Το φως μέσα μου” ήταν η αρχή, και η “Νεκρή Γραμμή” το γερό πάτημα. Σας ευχαριστώ όλους για την θετικότατη αποδοχή και ανυπομονώ να μοιραστώ το επόμενο μαζί σας. Περισσότερα νέα σύντομα!

 

 

Μια ραγισμένη οικογένεια, τα θαμμένα μυστικά μιας κλειστής κοινωνίας, το αρχοντικό πλάι στη λίμνη, το μοιρολόι μιας γυναίκας και στη μέση όλων ένα δέντρο.

Λίγες μέρες ακόμη υπομονή.

Edited May 19, 2016 by Mictantecutli

[GeorgeDamtsios]

 

Από το facebook της σελίδας του Κωνσταντίνου:

 

 

Ώρα για ανακοινώσεις λοιπόν 

 

Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι να διαβάζω και να έχω αγαπήσει ήταν το Χόμπιτ, το καλοκαίρι μεταξύ δημοτικού και γυμνασίου. Χαίρομαι που, παρά τα 20 χρόνια που πέρασαν, έχω ακόμα εκείνο το βιβλίο με το σύμβολο των εκδόσεων Κέδρος στη ράχη.

Με το πέρας των υπογραφών, ήρθε η ευχάριστη στιγμή να σας ανακοινώσω ότι το επόμενο μυθιστόρημά μου πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2016. Θα έχει το ίδιο σύμβολο στη ράχη και το εξώφυλλο, το γνώριμο δέντρο από τις Εκδόσεις Κέδρος - Kedros Publishers.

Είναι ευτυχία και μεγάλη τιμή να συνεργαστώ με έναν εκδοτικό οίκο συνώνυμο με το βιβλίο στην Ελλάδα, και θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια για το θερμό ενδιαφέρον που έδειξαν για την καινούργια δουλειά μου.

“Το φως μέσα μου” ήταν η αρχή, και η “Νεκρή Γραμμή” το γερό πάτημα. Σας ευχαριστώ όλους για την θετικότατη αποδοχή και ανυπομονώ να μοιραστώ το επόμενο μαζί σας. Περισσότερα νέα σύντομα!

 

 

Μια ραγισμένη οικογένεια, τα θαμμένα μυστικά μιας κλειστής κοινωνίας, το αρχοντικό πλάι στη λίμνη, το μοιρολόι μιας γυναίκας και στη μέση όλων ένα δέντρο.

Λίγες μέρες ακόμη υπομονή.

 

Νιώθω πραγματικά ανυπόμονος γι' αυτό το βιβλίο και το δηλώνω ανοιχτά! Είχα την τύχη να είμαι ένας από τους beta readers του, οπότε η ανυπομονησία μου δεν έχει να κάνει με την πλοκή του, αλλά με την απήχησή του. Και αυτό γιατί με άγγιξε πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν υπάρχει σαν ορισμός το ''οικογενειακός τρόμος'', και αν δεν υπάρχει καλά είναι να δημιουργηθεί, διότι πλέον θα χρειαστεί! Προσθέτοντας κιόλας ότι το βιβλίο το φιλοξενεί ένας τεράστιος εκδοτικός οίκος, (μιλώντας πάντοτε για τρόμο), τότε θεωρώ ότι η ανυπομονησία μου είναι βάσιμη. Ουσιαστικά έχουμε πρώτης ποιότητος υλικό σε πρώτης ποιότητας μαγαζί. Ίσως, επιτέλους, να γίνει το ΜΠΑΜ και στην Ελλάδα σε αυτό το είδος, και να πάρει τη μερίδα του λέοντος που του αναλογεί. Και μακάρι αυτό το ποστ να αποβεί προφητικό και να το δείχνουμε όλοι, αύριο μεθαύριο. Πάντως αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να το κάνει... 

[Ballerond]

Μόλις διάβασα το βιβλίο και δηλώνω άκρως ικανοποιημένος και "γεμάτος" σαν αναγνώστης.
Είχα πολύ καιρό να διαβάσω ένα ολόκληρο, μεγάλο βιβλίο καθώς είχα αναλωθεί διαβάζοντας μικρότερες ιστορίες ή μεγέθους νουβέλας. Δεν ξέρω γιατί, έμοιαζα κουρασμένος να ολοκληρώσω μία ιστορία και κάπου χανόμουν στην μέση.

Ξεκίνησα λοιπόν την Νεκρή Γραμμή του Κωνσταντίνου με τις καλύτερες διαθέσεις, έχοντας ακούσει και τις καλύτερες κριτικές.
Αμέσως με κέρδισαν οι χαρακτήρες. Χωρίς να περιγράψει πολλά, μία σκηνή σε ένα μπαρ ήταν αρκετή για να με βάλει στον εσωτερικό τους κόσμου. Γράφοντας τελείως ακομπλεξάριστα, με εμφανή σημάδια ότι ξέρει που βαδίζει καθώς και οτιδήποτε υπάρχει μέσα στο βιβλίο έχει λόγο που το έχει βάλει.
Χωρίς να κάνει καμία σημαντική κοιλιά στο σενάριο, με τους ήρωες να ακροβατούν ανάμεσα σε λογική και παράλογο, ο Κωνσταντίνος μας εισάγει στον τρομακτικό κόσμο των νεκρών.

Και των ζωντανών. Χωρίς να ξεκαθαρίζει την λεπτή ισορροπία που ξεχωρίζει αυτούς τους δύο κόσμους.

Κάθε ήρωας ζει την δική του εσωτερική κόλαση. Διαφαίνεται πολύ έντονα μέσα από τις γραμμές του βιβλίου. Συνδέονται με στοιχεία που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να τους απωθήσουν τελείως. Κάτι υπάρχει κοινό και τρομαχτικό που τους ενώνει και αυτό σε παρασύρει σε κάθε σελίδα που γυρίζεις.

Κουράστηκα σε ελάχιστες στιγμές αλλά ήταν σημεία τα οποία έπρεπε να αναλυθούν και τα θεωρώ καθαρά προσωπικά γούστα. Το τέλος ήταν δυνατο, λυτρωτικό, συγκινητικό και αληθινό. Ένα τέλος που θα μπορούσε να μην έρθει ποτέ αλλά έφτασε και συγκρούστηκε πάνω στην ζωή των χαρακτήρων του βιβλίου, δίνοντας ένα τέλος στην τρελή κούρσα τους.

Το απόλαυσα; Εννοείται
Θα το πρότεινα; Ανεπιφύλακτα
Θα διαβάσω το επόμενο του; Ανετότατα.

Αν πρέπει να βάλω μία βαθμολογία θα ήταν τουλάχιστον 8/10 και οι δύο βαθμοί που λείπουν για το 10ρι, έχουν να κάνουν μόνο με μικρές πινελιές που παραπέμπουν σε προσωπικά γούστα.
Εξ'αλλου 10/10 έχω βάλει μόνο σε 2 βιβλία και αυτό δύσκολα το ξεπερνάει οτιδήποτε.

Αν έπρεπε να αναφέρω κάποιο αρνητικό κομμάτι που μπορεί να με χάλασε ήταν το εξής:

- Η εξήγηση για το πως ο Ιεροκλής απέκτησε τόσα λεφτά ήταν λίγο πρόχειρη και το περίμενα να αναφερθεί από την μέση και μετά. Δεν με έπεισε απόλυτα το χρηματιστήριο ούτε και το τεράστιο ποσό που είχε.
- Επίσης δεν κατάλαβα τελικά απόλυτα τι έγινε με την Ιωάννα και αν όντως πέθανε πριν καεί ή όχι. Αφού στο όνειρο του την έβλεπε να ουρλιάζει.
- Κράτησε λίγο παραπάνω από όσο ήθελα το σκηνικό με τον Δουληγέρη και δεν με άγγιζε τόσο. Θα ήθελα και μία δεύτερη ιστορία να μπλέκεται με την βασική και να έχει λίγο πιο διαφορετική υπόθεση.

 

 

Λατρεμένο σημείο του βιβλίου που είναι ουσιαστικά και το "τέλος" κάποιου χαρακτήρα

"Κοίταξε το λεπτό μέταλλο τους, το χρώμιο που λαμπύριζε από τα φώτα του θαλάμου. Η ύπαρξη τους δεν τον ενοχλούσε. Είχε ζήσει και με παιο βαριές αλυσίδες"

Εκεί έγινα Σταμάτης. Τον ένιωσα απόλυτα. Ήταν ότι καλύτερο για τελευταία περιγραφή του. Απλά.

 

 

Σε γενικές γραμμές, όποιος ακόμα από εδώ δεν το έχει διαβάσει το συνιστώ σίγουρα. Από τις καλύτερες Ελληνικές προσπάθειες, πόσο μάλλον για ντεμπούτο μυθιστορήματος.

Μπράβο
 

Edited July 17, 2016 by Ballerond

[Spyrex]

Θα μου επιτρέψετε να εκφράσω κι εγώ το δική μου ειλικρινή γνώμη για το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κέλλη. Θα ήθελα, όμως, να ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι υπάρχει περίπτωση να το αδικήσω λίγο γιατί το διάβασα σε μία δύσκολη περίοδο, εξ ου και οι 3 μήνες που έκανα να το τελειώσω. Για το χρονικό διάστημα δεν φταίει το βιβλίο αλλά κάποια προσωπικά θέματα, αλλά η εντύπωσή μου για το βιβλίο παραμένει μέτρια προς καλή. 

Η γραφή είναι ξεκάθαρα ευκολοδιάβαστη και ποιοτική. Μέχρι τη μέση μου άρεσε κι εμένα πάρα πολύ, ιδιαίτερα οι εικόνες τρόμου που σου αφήνουν μία ανατριχίλα όταν αφήνεις το βιβλίο. Από εκεί και πέρα το βιβλίο πήρε μία πορεία που δεν είναι στα γούστα μου. Η σκηνή

Spoiler

με τον Δουληγέρη να βγαίνει από την τηλεόραση και να προκαλεί τον τρόμο, δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Αντιθέτως, μου άρεσε η μετάβαση του Ιεροκλή σε έναν υπερφυσικό κόσμο λίγο πριν το τέλος του βιβλίου, αλλά κι εκεί η κατάληξη μου φάνηκε κάπως κλισέ.  

Για το τέλος, νομίζω τελείωσε όπως ακριβώς θα έρπεπε, αλλά δεν μπορώ να εκφράσω μία ασφαλή γνώμη, γιατί 60 περίπου σελίδες πριν το τέλος το είχα αφήσει για πολύ καιρό, και όταν προσπάθησα να το ξαναπιάσω είχα αρκετά ερωτήματα γιατί είχα ξεχάσει μερικά πρόσωπα και επεισόδια. 

Αυτά από εμέν,α πρώτη φορά διάβασα βιβλίο του, ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθεί στα χέρια μου και το "Η σκιά στο σπίτι" το οποίο έχει επίσης πολύ καλές κριτικές. 

[AkisK]

Καλησπέρα παιδιά και ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή.

Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην ξεκινήσω το πρώτο μου Post, από το Topic του βιβλίου στο οποίο οφείλω την συμμετοχή μου στην παρέα σας.

Μετά από αρκετά χρόνια, όταν διάβαζα τον Βασιλιά στη σκοπιά για να φοβάμαι και να είμαι σε εγρήγορση:), δεν το περίμενα ότι θα επιστρέψω σε αυτό τον τομέα της Λογοτεχνίας και μάλιστα εξαιτίας ενός Έλληνα συγγραφέα.

Να όμως, που όχι μόνο επαναπροσέγγισα το χώρο του φανταστικού αλλά πραγματικά μαγεύτηκα από το συγκεκριμένο βιβλίο, σε σημείο που να μάθω το Forum σας, να παραγγείλω τα επόμενα έργα του Κωνσταντίνου και πραγματικά να μένω εκστασιασμένος από τη "Νεκρή Γραμμή" που τελείωσα εχθές.

Ότι και να πω γιαυτό το βιβλίο είναι πραγματικά λίγο και φοβάμαι πως θα γίνω κουραστικός αφού θα επαναλάβω πράγματα που έχουν υπωθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις του σχετικού τόπου, που διάβασα πριν. Πραγματικά εξαιρετικό, απλή και πλούσια ταυτόχρονα γλώσσα, λόγος καθαρός και εξέλιξη απίστευτη. 

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να πω ότι τρόμαξα, αλλά έμεινα σίγουρα έκπληκτος από την εξέλιξη των ιστοριών και πραγματικά συγκινήθηκα στο τέλος με τον τρόπο που ολοκληρώθηκε η υπόθεση.

Άλλωστε το γεγονός ότι με έκανε να αναζητώ εσπευσμένα πληροφορίες, όπως είπα νωρίτερα τόσο για τον συγγραφέα και τις άλλες δουλείες του όσο και για το συγκεκριμένο αυτό είδος, νομίζω ότι τα λέει όλα.

Μπράβο για άλλη μια φορά στο Κωνσταντίνο και ελπίζω τα επόμενα δυο που θα διαβάσω να μου αφήσουν αντίστοιχες εντυπώσεις.

Τέλος θα μου επιτρέψετε να σημειώσω μια απορία μου και ένα σημείο που με κούρασε ή να πω καλύτερα ότι με μπέρδεψε. 

Ίσως η έκταση και η περιγραφή των ονείρων, αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της ερήμου να ήταν λίγο βαριά για μένα ακόμα, καθώς έπιανα πολλές φορές τον εαυτό μου να χάνεται και να διαβάζω ξανά κάποια σημεία για να μπορέσω να καταλάβω τι συμβαίνει.

Επίσης στην σκηνή που υπήρξε στην εισαγωγή 

Spoiler

με τον βιασμό της γυναίκας του Κώστα, πως αυτή στην αρχή νόμιζε ότι ο Φίλιππος ήταν ο άνδρας της, καθώς σε κανένα άλλο σημείο του βιβλίου δεν φάνηκε οι νεκροί να παίρνουν την μορφή κάποιου άλλου.

 

 

 

Edited March 19, 2018 by AkisK