Μελίνα - Σοφία Αποστολίδου

[Naroualis]

Η Μελίνα είναι σειρά βιβλίων young adult-paranormal romance, από τις εκδόσεις Οσελότος, υπό της συγγραφέως Σοφίας Αποστολίδου.

 

Πρόκειται για τετραλογία από την οποία έχουν ήδη εκδοθεί τα τρία βιβλία: Μελίνα: η Αρχή, Μελίνα: ο κόσμος των σκιών και Μελίνα: το πέπλο του φωτός.

 

 

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε για να διαβαστεί κατά την παρουσίαση του βιβλίου στην εκδήλωση The Way to ΦantastiCon, στις 9 Νοεμβρίου 2014. Δυστυχώς και λόγω ασθένειας δεν τα κατάφερα και το διάβασε κάποιος άλλος. Ωστόσο, η άποψή μου για το βιβλίο παραμένει η ίδια.


Είχα σχεδιάσει να βγάλω ένα μακροσκελή λόγο σχετικά με τα βιβλία της Σοφίας Αποστολίδη, με λογοτεχνικά σχήματα, παρομοιώσεις, μεταφορές, εγκώμια και άλλα τέτοια. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το καταραμένο το συνάχι με εμποδίζει να πω πολλά. Αυτό ίσως και να είναι καλό για σας, να μη σας κάνουμε να βαρεθείτε κιόλας.

Από την άλλη, αυτό ακριβώς θα σας συμβεί αν διαβάσετε τα βιβλία της Σοφίας. Η πλοκή τρέχει, κινείται, εξελίσσεται. Θα περίμενε κανείς να είναι κάπως πιο αργά, πιο περιγραφικά, ίσως και περισσότερο τεμπέλικα. Όταν ασχολούμαι με βιβλία που χαρακτηρίζονται ως νεανική λογοτεχνία (young adult) και Paranormal Romance, περιμένω πάντοτε να βρω κάτι πιο κοριτσίστικο, πώς να σας το περιγράψω, πιο μπάρμπι. Κι εδώ συνάντησα κάτι με την υγιή έννοια κοριτσίστικο: κάτι που περιστρέφεται γύρω από ένα κορίτσι, κάτι μαγικό και ερωτικό και ρομαντικό και ταυτόχρονα αληθινό και σκληρό. Η Μελίνα, η πρωταγωνίστρια, έχει τις ευαισθησίες της αλλά υποφέρει κι από τις πληγές της. Κι οι πληγές της, όπως ας πούμε η σχέση της με την οικογένειά της είναι πραγματικές πληγές, δεν είναι κάτι που πλάστηκε μόνο και μόνο για να την κάνει να δείχνει πιο τραγική ή πιο βασανισμένη. Η Μελίνα είναι βασανισμένη. Μέσα στην young adult γλύκα της είναι ένα πραγματικά βασανισμένο, ταλαιπωρημένο πλάσμα. Πώς να σας το πω, δε θα ήθελα να υπάρχουν Μελίνες σ’ αυτόν τον κόσμο. Αν ήταν στο χέρι μου θα τιμωρούσα χωρίς έλεος όσους ευθύνονται για τις Μελίνες σ’ αυτόν τον κόσμο.

 

Βάρυνε λίγο η ατμόσφαιρα ε; Να το κλείσω εδώ, να σας αφήσω να δείτε και κάποια πράγματα μόνοι σας. Δε θα σας πω ότι αυτά τα τρία βιβλία είναι τα τέλεια βιβλία γιατί κι εγώ ακόμη δεν έχω καταφέρει να γράψω ένα τέλειο βιβλίο, όσο κι αν έχω προσπαθήσει. Ούτε θα σας πω ότι είναι εύκολα βιβλία, κάποιες φορές θα βρείτε περισσότερα ονόματα κι υπονοούμενα απ’ όσα θα περίμενε κανείς. Αλλά θα σας πω ότι είναι βιβλία αληθινά, μ’ όλη τους τη φανταστική κοσμοπλασία. Θα σας πω ότι είναι βιβλία που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν ανθρώπους. Όχι σαν κούκλες που τις ντύνεις με ροζ τουαλέτες και τις δείχνεις στις φίλες σου να δουν τι όμορφες που είναι. Ούτε σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, κουρελιασμένο και λερό για να το λυπηθούμε.

 

Θα σας πω ότι είναι βιβλία που χάρηκα που τα συνάντησα και που οι συγκυρίες το έφεραν να σας τα παρουσιάσω. Κι αυτά και ετούτο το όμορφο κορίτσι που τα έγραψε.