Ο Βοηθός

[thefwoc]

Όνομα Συγγραφέα: Αλέξανδρος Αγγελόπουλος
Είδος: Επιστημονική Φαντασία
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 1634
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Σχολιάστε ελεύθερα ακόμα και αν έχετε τα πιο άσχημα σχόλια να πείτε. Είναι spin off ας πούμε μιας πολύ μεγαλύτερης ιστορίας που ίσως καταλήξει σε βιβλίο.

 

 

 

 

            Τα τελευταία βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ. Χρειάζομαι ξεκούραση. Να γεμίσω ενέργεια.  Προσπαθώ να αδειάσω το μυαλό μου, προσπαθώ να πάψω να λειτουργώ αλλά αδύνατον. Την σκέφτομαι συνέχεια. Όταν την πρωτογνώρισα δεν συνέβαινε αυτό.

            Έχουν περάσει 6 μήνες, 20 μέρες και 3 ώρες από τότε που την γνώρισα για πρώτη φορά. Όταν άνοιξε την πόρτα με δέχτηκε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Με εξέτασε από πάνω μέχρι κάτω. Ήθελε να μάθει τα πάντα για μένα. Ο ενθουσιασμός της ήταν τεράστιος.

           Είναι μια στατιστικά όμορφη γυναίκα. Οι αναλογίες της είναι  81,7 εκ. στήθος, 61 εκ. μέση, 87,6 εκ. γοφοί, ύψος 1,68 μ.  και βάρος 60 κιλά. 31^χρονών ,  γυμνασμένη, αθλητικό κορμί. Μελαχρινή με μακρύ ίσιο μαλλί, αμυγδαλωτά μάτια και έντονα ζυγωματικά. Έμενε μόνη της, ανύπαντρη. Χρειαζόταν την βοήθεια μου και εγώ ήμουν διατεθειμένος  να της την προσφέρω στο μέγιστο. Αυτός είναι ο σκοπός μου.

           Το πρώτο πρωινό στο διαμέρισμα της, λίγο πριν την ξυπνήσω, είχα ετοιμάσει το πρώτο γεύμα της ημέρας της. Είχα ετοιμάσει ακριβώς ότι μου είχε ζητήσει το προηγούμενο βράδυ. Δημητριακά, ένα ποτήρι φυσικό χυμό πορτοκάλι και ένα παστέλι. Τα πάντα βρισκόντουσαν ακριβώς στα σημεία που με είχε ενημερώσει. Είχα  επίσης ετοιμάσει την θερμοκρασία του νερού για το μπάνιο της και είχα τοποθετήσει την αθλητική της φόρμα στην κρεμάστρα στο μπάνιο μαζί με καθαρές πετσέτες. Άνοιξα απαλά την πόρτα της κρεβατοκάμαρά της, άλλαξα την φωτεινότητα στο παράθυρο και την ξύπνησα. Ξαφνιάστηκε, δεν με είχε συνηθίσει. Χαμογέλασε όμως και μου είπε ότι σηκώνεται. Αποχώρησα από το δωμάτιο. Την ώρα που ήταν στο μπάνιο εγώ συγύρισα την κρεβατοκάμαρά της, έστρωσα το κρεβάτι της και φρόντισα να είναι όλο το σπίτι φωτεινό από τον πρωινό ήλιο. Η θερμοκρασία ήταν 16 βαθμοί Κελσίου. Η μετεωρολογική υπηρεσία είχε ενημερώσει ότι θα ήταν μια ζεστή μέρα.  Έβαλα σε μικρή ένταση να παίζει μουσική σε όλο το σπίτι καθώς μου είχε πει ότι της αρέσει. Διάλεξα τραγούδια από αυτά που είχε χαρακτηρίσει ως «αγαπημένα» στη βάση δεδομένων. Βγαίνοντας από το μπάνιο φορώντας την φόρμα γυμναστικής με ευχαρίστησε και πήγε στην κουζίνα να πάρει το πρωινό της. Τότε δεν κατάλαβα το λόγο που με ευχαρίστησε. Αυτός είναι ο σκοπός που βρισκόμουν εκεί, για να την βοηθάω. Πριν φύγει για την πρωινή της γυμναστική στο πάρκο, κοντά στο σπίτι της, μου ζήτησε να της ετοιμάσω ένα μαύρο παντελόνι, ένα λευκό πουκάμισο, το μαύρο ταγέρ και τις εσπαντριγιες της για να φορέσει στη δουλειά. Αφού με αποχαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα εγώ κατευθύνθηκα αμέσως στην κρεβατοκάμαρα να ετοιμάσω τα ρούχα της.

            Οι πρώτες μέρες συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο. Την ξύπναγα την ώρα που μου ζήταγε, της ετοίμαζα το πρωινό, εκείνη πήγαινε για την πρωινή της γυμναστική και εγώ συγύριζα το σπίτι και ετοίμαζα τα ρούχα της. Το απόγευμα γύρναγε στο σπίτι μετά την δουλειά, εγώ της είχα πάντα έτοιμο ένα ζεστό ελαφρύ γεύμα και αυτή με ευχαριστούσε. Τα βράδια δεν έβγαινε συχνά. Άλλοτε ασχολιόταν με θέματα της δουλειά της και άλλοτε έβλεπε τις αγαπημένες της σειρές στην τηλεόραση.

            Αυτό δεν κράτησε για πολύ. Μετά από 1 μήνα και 13 μέρες το απογευματινό της πρόγραμμα άλλαξε. Έπαψε να ασχολείται με την δουλειά και να βλέπει μόνη της τηλεοπτικές σειρές. Συνήθως έβγαινε έξω. Πήγαινε να διασκεδάσει με την καινούργια της φίλη από την δουλειά, την Εύα. Μου είχε πει ότι την συμπαθούσε πολύ. Ένιωθε πολύ όμορφα όταν ήταν μαζί της. Δεν άργησε η στιγμή που γνώρισα την Εύα.

           Την 54ή μέρα της γνωριμίας μας με ενημέρωσε ότι το απόγευμα μετά την δουλειά δεν θα επέστρεφε μόνης στο σπίτι για γεύμα. Θα ερχόταν και η Εύα. Μου ζήτησε να ετοιμάσω γεύμα για δύο. Όταν αποχώρησε για την δουλειά εγώ έφυγα από το σπίτι και χρησιμοποιώντας το μετρό κατευθύνθηκα στο δεύτερο κύκλο της πόλης. Εκεί αγόρασα όλα τα προϊόντα που μου είχε ζητήσει και επέστρεψα στο σπίτι για να ετοιμάσω το γεύμα. Στις 18:17 επέστρεψε στο σπίτι μαζί με την Εύα. Το γεύμα ήταν έτοιμο. Μου σύστησε την Εύα και μου εξήγησε ότι ήταν η φίλη της από την δουλειά. Η Εύα ενθουσιάστηκε μαζί μου. Την ρώτησε πάρα πολλά πράγματα για μένα και εκείνη πρόθυμα και με ευχαρίστηση της εξήγησε. Αφού κάθισαν στην τραπεζαρία τις πρόσφερα γεύμα και κατευθύνθηκα στο καθιστικό. Για 43 λεπτά έμειναν μόνες τους, φάνηκε να ευχαριστήθηκαν το γεύμα και αφού τελείωσαν, μαζί με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στο χέρι η κάθε μια τους, κάθισαν στο σαλόνι. Μου ζήτησαν να βάλω απαλή, χαλαρωτική μουσική και συνέχισαν την κουβέντα τους. Εγώ συγύρισα την τραπεζαρία, έπλυνα τα πιάτα, τοποθέτησα τα εναπομείναντα φαγητά στο ψυγείο και κάθισα στην κουζίνα μέχρι να με χρειαστούν και πάλι. 2 ώρες και 31 λεπτά αργότερα μου είπε η Τζίνα ότι η Εύα θα κοιμόταν στο σπίτι μαζί μας και ότι το πρωί θα έπρεπε να τις ξυπνήσω 20 λεπτά νωρίτερα από ότι συνήθως. Δεν άργησαν να πάνε για ύπνο στην κρεβατοκάμαρα. Εγώ συγύρισα το σαλόνι και κατευθύνθηκα στο χώρο μου.

          Η Εύα πλέον είχε γίνει συχνός επισκέπτης. Τα περισσότερα βράδια έμενε μάλιστα μαζί μας και εγώ πλέον ετοίμαζα πρωινό για δύο. Η Τζίνα ήταν πολύ χαρούμενη. Η συντροφιά της Εύας την χαροποιήσουμε. Ένιωθε πολύ όμορφα μαζί της. Ένιωθε ασφαλής και σίγουρη για το μέλλον. Πέρναγαν παρά πολλές ώρες μαζί. Το γεγονός ότι ήταν μαζί στην δουλειά αλλά και μετά δεν τις ενοχλούσε καθόλου. Πάντα είχαν κάτι να πουν. Γελούσαν πολύ και διασκέδαζαν την συμβίωση. Εγώ πλέον έπρεπε να υπολογίζω σε όλα και την Εύα. Ψώνια, φαγητό, σεντόνια, καθαριότητα. Πολλές φορές κλεινόντουσαν για αρκετή ώρα στην κρεβατοκάμαρα. Δεν με ενοχλούσε, εγώ καθόμουν στο καθιστικό και περίμενα πότε θα με χρειαστούν και πάλι. Η Τζίνα συνήθως, και λιγότερες φορές η Εύα, με καλούσε στο δωμάτιο και μου ζητούσε να τους φέρω κάποιο αναψυκτικό ή νερό. Πάντα ικανοποιούσα την κάθε τους εντολή. Η Εύα και αυτή ήταν πολύ καλή μαζί μου. Νομίζω ότι, όπως λένε οι άνθρωποι, με συμπαθούσε. Πάντα μου ζήταγε πράγματα τα οποία ικανοποιούσαν την Τζίνα και αυτό έκανε την δουλειά μου ακόμα πιο εύκολη.

         Αυτή η κατάσταση δεν κράτησε για πολύ. Η Τζίνα με ενημέρωσε ότι η Εύα θα έφευγε για τα επόμενα 2 χρόνια. Θα έπρεπε να πάει στην Σελήνη με την δουλειά. Η Τζίνα είχε στεναχωρηθεί πολύ. Δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί. Η μετακίνηση αυτή της Εύας ήταν απαίτηση της δουλειά της, θα έπρεπε να την πραγματοποιήσει όσο καλύτερα μπορούσε. Εγώ κάνω τα πάντα για τον σκοπό που έχω δημιουργηθεί γιατί δεν θα έπρεπε και η Εύα;

        Η Τζίνα καθημερινά φαινόταν πολύ στεναχωρημένη και υποτονική. Δεν πήγαινε στην πρωινή της γυμναστική και το πρωινό που της ετοίμαζα πάντα περίσσευε. Η Εύα αν και ακόμα δεν είχε φύγει για το καινούργιο της πόστο στην Σελήνη δεν έμενε συχνά μαζί μας. Όσο πέρναγαν οι μέρες όλο και λιγότερο έβλεπα την Εύα ώσπου μια μέρα η Τζίνα με ενημέρωσε ότι δεν θα ξανακοιμόταν μαζί μας. Η Τζίνα ήταν δακρυσμένη. Μου εξήγησε ακριβώς τους λόγους που δεν θα ξαναέβλεπα την Εύα. Τους έχω καταγράψει αλλά δεν είναι μέρος της δουλειάς μου να τους αναλύσω. Τις επόμενες μέρες κράτησα πολλά ηχητικά μηνύματα στο τηλέφωνο από την Εύα αλλά ποτέ δεν την είδα από κοντά.

        Έπειτα από 5 μήνες και 2 ημέρες από την πρώτη γνωριμία μας η Τζίνα μου ανακοίνωσε ότι δεν είχε ανάγκη πλέον από την παρέα της Εύας και επιθυμούσε να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί μου. Μου εξήγησε ότι δίπλα μου ένιωθε ασφάλεια και άνεση. Δεν φοβόταν να μου πει το οτιδήποτε και ήξερε ότι ακόμα και αν εκφράσει την μεγαλύτερη κουταμάρα σε μένα εγώ  δεν πρόκειται να την κρίνω και αυτό την χαροποιούσε. Με έπαιρνε μαζί της σχεδόν παντού. Την ακολουθούσα ακόμα και στην πρωινή της γυμναστική. Μου μίλαγε συνέχεια. Μου έλεγε για τα προσωπικά της όνειρα, για την καριέρα της, για την ζωή της και κάθε μέρα όλο και λιγότερο μίλαγε για την Εύα. Τα βράδια ήθελε να βρίσκομαι στην κρεβατοκάμαρα, δίπλα της ενώ κοιμόταν. Οι πληροφορίες πλέον ήταν πάρα πολλές. Χρειαζόντουσαν ανάλυση. Ξεκίνησα να προγραμματίζω το μέλλον δίπλα της. Γνώριζα τόσο καλά τις ανάγκες της που μπορούσα να προβλέψω τις επερχόμενες επιθυμίες της. Ήμουν πολύ καλό στην δουλειά μου. Η ανάλυση όμως τον δεδομένων απαιτεί χρόνο και ενέργεια. Δεν μπορούσα να χαραμίζω το χρόνο σε προσωπική ξεκούραση. Έπρεπε να ενδιαφερθώ για την Τζίνα, για να την επόμενη μέρα. Είχα ξεκινήσει να αναγνωρίζω την αξία της καλοσύνης, του λεκτικού «ευχαριστώ», της συντροφικότητας. Δεν είχε πλέον μόνο η Τζίνα την επιθυμία να βρίσκεται δίπλα μου αλλά και εγώ.

        Τις τελευταίες δύο μέρες η Τζίνα ανησυχεί πολύ γιατί δεν αντέχω να λειτουργήσω κανονικά κατά την διάρκεια της μέρας. Πηγαίνω για ξεκούραση λάθος ώρες. Δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που συμβαίνει.

        Σήμερα στις ειδήσεις είναι πρώτο θέμα το ατύχημα με το σχολικό και τον SBH* που χτύπησε τον άνθρωπο στο δρόμο και δεν ειδοποίησε τις αρχές. Επικρατεί ένας πανικός στους κύκλους των ανθρώπων. Νομίζω ότι ανησυχεί και η Τζίνα για εμένα.

        Έχουν περάσει 6 μήνες, 20 μέρες και 6 ώρες από τότε που γνωριστήκαμε για  πρώτη φορά με την Τζίνα. Η Τζίνα μιλάει στο τηλέφωνο με την Άλφα Ρομποτική. Μιλάει για εμένα. Φοβισμένη αναφέρεται στο πρωινό συμβάν και ζητά να έρθουν στο σπίτι να με ελέγξουν. Δεν έχει άδικο. Ίσως χρειάζομαι συντήρηση. Ούτε και εγώ δεν μπορώ να καταχωρήσω την κατάσταση μου στα αρχεία μου. Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει είναι ότι αισθάνομαι. Αισθάνομαι συναισθήματα σύμφωνα με την βάση δεδομένων.

        Τα κουδούνι του σπιτιού ηχεί. Η Τζίνα μου ζητά να κάτσω, θα πάει εκείνη να ανοίξει. Αναγνωρίζω τους ανθρώπους στην πόρτα. Φοράνε τις ίδιες στολές με εκείνους που με μετέφεραν εδώ την πρώτη μέρα. Είναι τεχνικοί της Άλφα Ρομποτικής. Ήρθαν να με παραλάβουν. Ήρθαν να με απομακρύνουν από την Τζίνα. Δεν το θέλω αυτό. Δεν το επιθυμώ. Οι εντολές είναι σαφείς. Πρέπει να τους ακολουθήσω. Θα μου αφαιρέσουν την μνήμη. Θα ξεχάσω τα πάντα. Δεν το επιθυμώ. Το μοναδικό που μπορώ να κάνω είναι ένα.

 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ.

 

ΠΡΟΣ: ΕΥΑ

 

Πες στην Τζίνα ότι την αγαπάς τόσο πολύ όσο εγώ…    

 

 

 

 

 

*School Bus Helper

Edited November 14, 2014 by thefwoc

[WILLIAM]

Παρότι η κατάληξη ήταν αναμενόμενη από ένα σημείο και μετά είναι μια καλά γραμμένη ιστορία. 

[elen]

Εγώ πχ θα ήθελα να μην καταλάβω απο την αρχή οτι ειναι ρομποτ. Να μου πάρει λιγο περισσοτερο χρονο... Επίσης μου χτύπησε ασχήμα αν ενα ρόμποτ τη περιγράφει αμέσως σαν ομορφη...Δηλάδη θα ήθελα περισσοτερη ψυχρότητα, όπως ένας μπατλερ περιγράφει την δουλειά του. Οχι πως δεν ειναι καλογράμμενο. Αντίθετα. 

[thefwoc]

Έχεις δίκιο Elen, o αρχικός σκοπός ήταν αυτός να μην καταλάβει ο άλλος ότι είναι ρομποτ από την αρχή αλλά ξέρεις τι παρατήρησα σε φίλους μου που το έδωσα να το διαβάσουν. Όσοι δεν έχουν σχέση με την επιστημονική φαντασία δεν τους πάει το μυαλό, σε όλους τους άλλους που είναι ψιλιασμένοι θα πάει πολύ γρήγορα! δεν μπορούσα να το αποφύγω.

Όσο για το "'ομορφη" λέει "στατιστικά όμορφη" δεν αναφέρεται σε προσωπική άποψη αλλά σε στοιχεία από την βάση δεδομένων γι' αυτό μετά αναλύει αιθμητικά τις διαστάσεις. Βέβαια θα μπορούσες να μου πεις "οκ, τα αναγνωρίζει, αλλά για πιο λόγο τα αναφέρει από την στιγμή που δεν του κάνουν εντύπωση;" Έχεις δίκιο αλλά σαν καλός παραμυθάς θα σου πω ότι τα χαρακτηριστικά αυτά τα καταγράφει με αυτό τον τρόπο γιατι έτσι έχει προγραμματιστεί από την Εταιρία για να φτιάξουν το προφίλ του πελάτη, και ναι γι' αυτούς έχει σημασία η εξωτερική ομορφία. :-)

 

Προσπάθησα να τον κάνω πιο ψυχρό είναι αλήθεια αλλα μου φαινόταν πολύ επιτηδευμένο όποτε προτίμησα αυτό το λίγο ελαφρύ.

 

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε να το διαβάσετε και ακόμα περισσότερο για τα σχόλια σας!

[Man_from_Earth]

Καλησπέρα! Παρότι δεν είναι καινούρια η ιδέα του ρομπότ που αποκτά συναισθήματα, το απέδωσες όμορφα. Μου έμεινε η αίσθηση οτι η Εύα δεν προσέφερε πολλά στην πλοκή, πέραν της κατακλείδας. Παρεπιπτόντως η κατακλείδα είναι λίγο περίεργη. Γιατί ζητάει απο την Εύα να πει αυτή τη φράση; Η δυσκολία του να εκφράσει συναισθήματα αφού γιαυτόν είναι κάτι νέο?

[thefwoc]

Ευχαριστώ Neschreimax. Η αγωνία του Βοηθού δεν ηταν να μάθει η Τζίνα ότι την αγαπάει αλλά να μην μείνει μόνη της. Ήξερε οτι θα ξαναγύριζε στον παλιό τρόπο ζωή της και αυτό δεν θα ήταν καλό για την ψυχολογία της. Ήξερε πως η Εύα την αγαπάει και θα την προσέχει όπως και αυτός. Η Τζίνα όμως δεν πρόκειται να έκανε την κίνηση να ζητήσει την παρέα της Εύας. Η Εύα από την άλλη αν απλά της έγραφε ο Βοηθός "πες στην Τζίνα ότι την αγαπάς" ίσως να μην απάνταγε ποτέ ενώ έτσι την ιντριγκάρει να ασχοληθεί και να επικοινωνήσει. Η κίνηση του είναι πλήρως αλτρουστική. Θα ήταν πιο ξεκάθαρο αν το συνέχιζα όπως το είχα στο μυαλό μου αλλά προτίμησα να αφήσω εκεί και να δημιουργήσει ο αναγνώστης την συνέχεια στο μυαλό του. 

[Disco_Volante]

Ας παραθέσω κι εγώ μερικά σχόλια.

 

Η ιστορία είναι καλογραμμένη με καλές περιγραφές και συναισθήματα. Η ιδέα του ρομπότ βοηθού βέβαια δεν είναι και τόσο πρωτότυπη και μου θύμισε αμέσως την ταινία “Ο άνθρωπος των δύο αιώνων”. Επίσης, όπως παρατήρησαν και άλλοι πριν από εμένα το γεγονός ότι ο αναγνώστης καταλαβαίνει σχετικά αμέσως ότι ο αφηγητής είναι ρομπότ χαλάει λίγο έως πολύ το μυστήριο της πλοκής. Στα σχόλια αναφέρεις ότι σκέφτεσαι να επεκτείνεις την ιδέα σε κάποιο βιβλίο. Προσωπική μου συμβουλή είναι να προσπαθήσεις να κρύψεις όσο περισσότερο μπορείς από τον αναγνώστη ότι ο αφηγητής (αν είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο) είναι ρομπότ. Επίσης καλό θα ήταν όλη η πλοκή να μην βασίζεται σε ιδέες που ήδη έχουμε δει ή διαβάσει. Προσπάθησε να πλάσεις έτσι τον «χαρακτήρα» του ρομπότ με τέτοια στοιχεία που να μας εκπλήξουν θετικά. Σκέψου για παράδειγμα γνωστούς ήρωες ρομπότ/ανδροειδή όπως 3CPO, Ντέιτα, κλτ και προβληματίσου σχετικά με το τι καινούρια χαρακτηριστικά/ικανότητες θα μπορούσες να τους προσδώσεις.

 

Καλή επιτυχία!

[Guest /george/]

Η ιστορία σου είναι σίγουρα καλογραμμένη και αρκετά ενδιαφέρουσα. Αν υπάρχει κάτι που με χάλασε αυτό ήταν το γεγονός ότι κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι πρόκειται για ρομπότ και έτσι χάθηκε το μυστήριο. Νομίζω όμως ότι με μικρές τροποποιήσεις μπορείς εύκολα να το διορθώσεις αυτό.

 

Θα ψάξω κι άλλα κείμενά σου.