Μιχάλης Μανωλιός - Αγέννητοι Αδελφοί

[Solonor]

Το πρώτο βιβλίο που ολοκλήρωσα μετά την τριετή αποχή μου λόγω φυλάκισης, ήταν (εντελώς τυχαία) οι ΑΑ. Κι ήταν δυνατό το comeback.

Αν το βάλεις στο καντάρι θα τεντώσει το ελατήριο: πολλά κιλά πλοκή, συμπαγείς, ρεαλιστικοί χαρακτήρες, χορταστικό περιεχόμενο και μμανωλικό τέλος.  Επίσης ήταν ευκολοδιάβαστο (όχι πάντα μμανωλικό) και ενδιαφέρον παρά το μέγεθός του –δείχνει μικρότερο. Τις τελευταίες 200 σελίδες τις διάβασα με κομμένη την ανάσα  σχεδόν μονοκοπανιά.

Η μεγάλη επιτυχία όμως είναι αλλού: η διαχείριση της κεντρικής ιδέας. Είναι ολοκληρωμένη. Η ιδέα έχει ξεζουμιστεί κι αυτό είναι σπάνιο ειδικά για πρώτο μυθιστόρημα. Ήταν επίσης προσεγμένο: τα ξεκινήματα των κεφαλαίων, οι λεπτομέρειες.

Θα ήθελα να είχε γίνει λίγο καλύτερη δουλειά στο πότε παρουσιάζονται οι δεκάδες χαρακτήρες (των χαρακτήρων), η πρωταγωνίστρια να ήταν συμπαθητική, μερικά flashback να έμπαιναν νωρίτερα και να περιοριζόταν η ανάπτυξη ορισμένων προσώπων. Κι η γραφή θα μπορούσε να είναι λίγο πιο διακριτική τώρα που το σκέφτομαι.

Δεν πειράζει αν τα έκανε κι αυτά, το τεμπελόσκυλο που ακούει στο όνομα ΜΜΑΝ μάλλον δεν θα έγραφε άλλο βιβλίο.  

Ελπίζω λοιπόν να στρώσει τον διεστραμμένο ΑΑ του να αρχίσει να γράφει το επόμενο βιβλίο και να το ολοκληρώσει πριν σαρανταρήσω.  

Ακούς;

 Πάψε να χάνεις χρόνο με πεζά πράγματα όπως η οικογένεια, η δουλειά, το σεξ( ; ) και συγκεντρώσου στην ουσία: στο τάβλι στη συγγραφή.

Α, ναι. Και μια συγκεκριμένη σκηνή έπρεπε να καταλαμβάνει περισσότερο χώρο. 

[mman]

Εύλογες παρατηρήσεις.

 

Θα ήθελα

1) [...] η πρωταγωνίστρια να ήταν συμπαθητική,

2) μερικά flashback να έμπαιναν νωρίτερα

3) Α, ναι. Και μια συγκεκριμένη σκηνή έπρεπε να καταλαμβάνει περισσότερο χώρο. 

 

1) Χμμ. Η αλήθεια είναι ότι δεν προσπάθησα καθόλου να την κάνω συμπαθητική, αλλά ίσως έχεις δίκιο ότι η αντίθεση θα ήταν προτιμότερη.

2) Τα flashback είναι δύο και θα μπορούσα να ξεμπερδεύω νωρίς μαζί τους. Δεν το έκανα γιατί φοβόμουν ότι ο αναγνώστης θα ξεχνούσε τις αναγκαίες πληροφορίες αν αυτές δίνονταν μαζεμένα και πολύ νωρίς. Οπότε έσπασα το καθένα τους σε τρία κομμάτια, με αποτέλεσμα να τελειώνουν λίγο πριν τα 3/4 του βιβλιού, πριν αρχίσει η μεγάλη κατηφόρα. Θα ήθελα πιο νωρίς, φυσικά, αλλά.

3) ???

 

Ευχαριστώ για τη γνώμη!

 

Edit: Like για τη "φυλάκιση". :-)

 

Δεύτερο edit: Άσε μην απαντήσεις στο 3. Μου το εξήγησαν... :-)

Edited October 21, 2015 by mman

[DinMacXanthi]

1η Δεκέμβριου 2014 - 1η Δεκεμβρίου 2015

Κεράκι

[Old man & SiFi]

Το τελείωσα κι εγώ.

Δύσκολο μου φάνηκε στην αρχή, με παίδεψε λίγο, αλλά άξιζε και με το παραπάνω.

Συνοπτικά, μιας και οι περισσότεροι που το έχετε διαβάσει και σχολιάσει με έχετε καλύψει, να πω τα εξής ολίγα:

Καταπληκτική ιδέα και γραφή, πολύ τροφή για σκέψη, δυνατοί (και ατέλειωτοι στον αριθμό) χαρακτήρες, δράση και ανατροπές σε πολύ αλλά όχι υπερβολική δόση.

Κοσμοπλασία που σηκώνει πολύ ανάπτυξη, γεμάτο καταπληκτικές ατάκες (όπως αυτές στην αρχή των κεφαλαίων), επίδειξη (με την καλή έννοια) “show”, λυρικό.

Τι άλλο να πω… Ένα πάρα πολύ και πολύ καλά δουλεμένο βιβλίο διεθνών προδιαγραφών που κάποια στιγμή οφείλω (και ελπίζω να καταφέρω) να ξαναδιαβάσω.