Count Baltar Posted December 6, 2014 Share Posted December 6, 2014 ...έχει δείξει έμπρακτα την πίστη και την υποστήριξή του στον Κάουα πολύ καιρό προτού χτυπήσει η κρίση. ...ναι, αλλά στον Κάουα και μόνο στον Κάουα (όχι ότι δεν το αξίζει ο άνθρωπος, το αξίζει και με το παραπάνω, αλλά καταλαβαίνεις πού το πάω) Το ότι η Jemma Press εξακολουθεί να λειτουργεί και να βγάζει έστω και Κάουα και μόνο Κάουα, είναι θαύμα και τεράστιο επίτευγμα από μόνο του, πίστεψέ με. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted January 1, 2015 Share Posted January 1, 2015 Με απογοήτευσε πάρα πολύ το βιβλίο... Αν και μικρό, με έκανε να βαρεθώ αρκετά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 Ακουγετε κατι για μια παρουσιαση την αλλη Πεμπτη,λεπτομέρειες κανεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 (edited) Την Πέμπτη 22/01 στις 20:30, στο Etage Littéraire (Κολοκοτρώνη 59Β, Στοά Κουρτάκη, 1ος όροφος), θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Αβραάμ Κάουα: Ο Προσκεκλημένος. Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Νίκος Ρούσσος (μεταφραστής) και ο συγγραφέας. Για την εκδήλωση έχουν τυπωθεί 150 αριθμημένα αντίτυπα του διηγήματος του Μπραμ Στόουκερ Ο Καλεσμένος του Δράκουλα (σε μετάφραση Αβραάμ Κάουα) πάνω στο οποίο έχει στηρίξει ο συγγραφέας το βιβλίο του. Τα αντίτυπα αυτά θα δίνονται συνοδευτικά μαζί με το βιβλίο και δεν θα διατεθούν στο εμπόριο.* Τέλος, μετά την παρουσίαση, ο Αβραάμ Κάουα θα υπογράψει αντίτυπα του Ο Προσκεκλημένος και παλαιότερων βιβλίων του. * Όσοι έχουν ήδη προμηθευτεί το βιβλίο, με την επίδειξή του στον χώρο της εκδήλωσης θα λαμβάνουν κι ένα αντίτυπο του διηγήματος Ο Καλεσμένος του Δράκουλα. (μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων). Edited January 14, 2015 by Count Baltar 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 Και Στόουκερ, και Κάουα, και Κόμης (sic) και Δράκουλας! :-) Ξέρω πού θα βρίσκομαι εκείνο το βράδυ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 Θα σ' το κάνω καλύτερο: Και (Μπραμ-Αμπραχαμ) Στόουκερ, και (Μπραμ-Αβραάμ) Κάουα, και Κόμης (sic) και Δράκουλας! :-) Ξέρω πού θα βρίσκομαι εκείνο το βράδυ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 14, 2015 Share Posted January 14, 2015 Εγω δυστυχώς δε θα τα καταφερω να ερθω λογω δουλειας. Μπορώ ομως να φορτωθω σε καποιον να μου παρει ενα αντιτυπο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted January 15, 2015 Share Posted January 15, 2015 Θα κανω ενα ευχαριστο διάλειμμα απο το φροντιστήριο και θα ερθω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 21, 2015 Share Posted January 21, 2015 Το τελείωσα τις προάλλες. Και προβληματίστηκα. Δε λέω, οι συγγραφικές δυνατότητες (και δεινότητες) του Κάουα είναι δεδομένες. Αλλά δε φτάνει πάντα μια καλή πένα για να σκεπάσει τις υπόλοιπες ελλείψεις του βιβλίου. Παίρνει ένα γνωστό κείμενο και κάνει τι; Δεν είναι διασκευή, υποτίθεται ότι γεμίζει ένα σημείο της ιστορίας που ο Στόουκερ το αφήνει φλου. Και αυτό είναι το μόνο που κάνει. Απλά γεμίζει την κατάσταση ανάμεσα σε μια τελεία και το "και μετά". Όπως το βλέπω εγώ, η ίδια η αφήγηση αποτελεί ένα παραλληλισμό με την αυθεντική ιστορία, σα μικρογραφία της αρχικής, και με κομμάτια όπου ο Τζόναθαν περιφέρεται στην πόλη όπως η Μίνα με τον Κόμη στην ταινία του '92. Υποτίθεται ότι υπάρχει πλοκή, αλλά μου φάνηκε αδύναμη (αν εξαιρέσεις τις σκηνές στον τάφο που είναι πραγματικά μαεστρικές) Υποτίθεται ότι υπάρχει ερωτισμός, αλλά χρειάζονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κάνεις τον χλωμιάρη και ανέραστο μπαστουνόρθιο Τζόναθαν Χάρκερ να αποκτήσει βάθος χαρακτήρα και έστω μία κάποια ικμάδα αισθησιασμού. Κι όταν κυκλοφορούν πλάσματα όπως η κοντέσσα και η Ηλέην, ο όποιος Τζόναθαν θα χάνει στη σύγκριση. Περίμενα ένα πλούσιο τραπέζι κι έμεινα με ένα μόνο -πολύ νόστιμο μεν, αλλά ένα- ορεκτικό. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 22, 2015 Share Posted January 22, 2015 Να υπενθυμίσω ότι σήμερα στις οκτώμισι ανακρίνω τον Κάουα. Αν δεν καλυφθείτε με τις ερωτήσεις, θα έχετε την ευκαιρία να τον ανακρίνετε και εσείς. Απ' όσο ξέρω, είναι απόλυτα έτοιμος να απαντήσει σε όλα τα πώς και τα γιατί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Συγχαρητήρια στην jemma press και σε ολους τους αλλους που ηταν υπεύθυνοι για την χτεσινή βραδιά.Το μερος ηταν αρκετα underground για να ταιριαζει με την θεματολογια του βιβλιου και το υπογεγραμμενο αντίτυπο μοστράρει στην βιβλιοθηκη μου. Αντε να δουμε και κατι αναλογο με κανα ξενο συγγραφεα τυπου Μαστερτον και Κετσαμ 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Αντε να δουμε και κατι αναλογο με κανα ξενο συγγραφεα τυπου Μαστερτον και Κετσαμ Μάστερτον είχαμε δει πριν 6-7 χρόνια από Jemma, αλλά ήταν άλλες εποχές τότε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Αντε να δουμε και κατι αναλογο με κανα ξενο συγγραφεα τυπου Μαστερτον και Κετσαμ Μάστερτον είχαμε δει πριν 6-7 χρόνια από Jemma, αλλά ήταν άλλες εποχές τότε To 2004 νομίζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 To 2004 διάβαζα ακομη Λεμονι Σνικετ και ανατριχίλες,ο Μαστερτον τοτε ηταν απο τα βιβλια στο ψηλο ραφι με τα ωραια εξωφυλλα στο σπιτι του θειου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Ναι, ήταν όντως πολύ ενδιαφέρουσα βραδιά και συγχαρητήρια για τη διοργάνωση. Μέχρι και τα αδέσποτα σκυλιά της περιοχής ενθουσιάστηκαν και εκδηλώθηκαν με δαγκωνιές Συγχαρητήρια στην jemma press και σε ολους τους αλλους που ηταν υπεύθυνοι για την χτεσινή βραδιά.Το μερος ηταν αρκετα underground για να ταιριαζει με την θεματολογια του βιβλιου και το υπογεγραμμενο αντίτυπο μοστράρει στην βιβλιοθηκη μου. Αντε να δουμε και κατι αναλογο με κανα ξενο συγγραφεα τυπου Μαστερτον και Κετσαμ Ποιος είσαι εσύ και πού καθόσουνα χτες; Εγώ είμαι αυτή με το γαλάζιο μπουφάν ακριβώς πίσω από τον Μπαμπούρη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Πισω δεξια γωνια με γυαλια, πουκαμισο και τιραντες,εκανα την ερωτηση για τον υπονοούμενου τρομο και το σπλατερ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 Πρώτη φορά έκανα τόσες πολλές μέρες να τελειώσω ένα τόσο μικρό βιβλίο. Πολύ καλογραμμένο, πάααρα πολύ ατμοσφαιρικό και φαίνεται ότι ο συγγραφέας έχει ρίξει γερή έρευνα για την εποχή, την περιοχή και τη σχετική μυθολογία, αλλά σαν να μη συμβαίνει τίποτα εκεί μέσα. Υπερβολικά αργοκίνητο και τα γεγονότα στα οποία παίρνουν πραγματικά μέρος οι χαρακτήρες με τους οποίους ασχολούμαστε από την αρχή είναι μαζεμένα στο τέλος του βιβλίου, όπου έχεις βαρεθεί να παρακολουθείς. Δε φτάνει, αγαπητέ, η ατμόσφαιρα - χρειάζεται και κάτι σαν υπόθεση. Για το γράψιμο ή μάλλον τη γλώσσα θα είχα να παρατηρήσω μια τάση προς αγγλισμούς, με πιο ασυνήθιστο λάθος το συντακτικό "το περιστασιακό κτίριο που καιγόταν", όπως λέμε "I don't drink, just, you know, the odd glass of wine". Αυτό αμφιβάλλω αν θα το καταλάβουν ακόμα και οι Έλληνες που διαβάζουν αγγλικά. Και από την άλλη συνεχίζεται το υπερβολικά προφορικό φαινόμενο των καταλήξεων "στεκόντουσαν" αντί "στέκονταν", που έχω δει και στα άλλα βιβλία του Α.Κ. Αλλά αυτά διορθώνονται πολύ εύκολα. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 11, 2015 Share Posted February 11, 2015 Κατά τη γνώμη μου άνισο βιβλίο, αφού ό,τι κερδίζει σε ατμόσφαιρα, περιγραφές και παρομοιώσεις (σήμα κατατεθέν του Κάουα) το χάνει σε έλλειψη πλοκής και κινήτρων. Στα συν: +Η κάπως βαριά αλλά όμορφη γραφή που μου θύμισε περισσότερο «Ασήμι που Ουρλιάζει» παρά «Νεκρό δέρμα» (σ.σ. σίγουρα το πρώτο του, «Τι τραγουδούσαν οι Σειρήνες» είναι κατώτερο των υπολοίπων σ’ αυτόν τον τομέα). +Το απαράμιλλο στυλ των χαρακτήρων του, και ιδίως των γυναικείων, που τους κάνει αισθησιακούς αναγκάζοντας τον αναγνώστη (ή τουλάχιστον εμένα) να συγχωρήσει κάποια κλισέ. +Η επιτυχημένη ατμόσφαιρα εποχής, η οποία προφανώς οφείλεται και στην επαρκή έρευνα του συγγραφέα. +Η περιγραφές των ρούχων. +Οι σκηνές βίας. +Το αρκετά δυνατό τέλος με την καλοδεχούμενη δράση του. Από κει και πέρα όμως: --Βρίσκω ατυχή την επιλογή του αδημοσίευτου κεφαλαίου του Στόουκερ για πλαίσιο της υπόθεσης. Είναι ένα άχρωμο επεισόδιο το οποίο σωστά παραλείφθηκε και το οποίο, όπως αποδείχτηκε, έχει περιορισμένα περιθώρια αναβίωσης. --Ο κεντρικός χαρακτήρας του Χάρκερ δεν έχει σκοπό και κίνητρα, κι αυτό είναι φυσικό, αφού παρακολουθούμε ένα σύντομο διάλειμμα του ταξιδιού του προς τον Δράκουλα, στο οποίο δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από τουρίστας στο Μόναχο. Αυτό μειώνει το ενδιαφέρον μου, καθώς δεν μου δίνει κάτι να περιμένω. --Από τις σκηνές λείπει συχνά ένα δυνατό κλείσιμο, αλλά κυρίως δεν αφήνουν την αίσθηση του σκοπού, του πώς δηλαδή εξυπηρετούν την πλοκή, κάτι που όταν δουλεύει σωστά "διαβεβαιώνει" τον αναγνώστη ότι ο συγγραφέας ξέρει που το πάει. Το αποτέλεσμα αυτής και της προηγούμενης παρατήρησης είναι ότι το κείμενο δεν ρέει εύκολα, και παρά τη μικρή του έκταση δεν με τραβούσε να συνεχίσω. --Οι διάλογοι είναι αρκετά καλοί, αλλά συχνά τους λείπει η σύγκρουση που θα ελκύσει και θα κρατήσει τον αναγνώστη, με αποτέλεσμα καμιά φορά να πλατειάζουν. --Οι υπερβολικά πολλές περιγραφές των ρούχων. Γενικά, το βιβλίο έχει την ποιότητα εγγύησης Κάουα, αλλά έμεινα με την αίσθηση ότι μπορούσε πολύ καλύτερα. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 18, 2015 Share Posted February 18, 2015 Είναι περίεργο βιβλίο. Για αρχή, παρά τις 150 σελίδες του πρέπει να βγαίνει συνολικά 40+ χιλιάδες λέξεις, έτσι πυκνοτυπωμένο που είναι. Το άλλο περίεργο όμως που έχει είναι ότι είναι επανεγγραφή σε μεγαλύτερο μέγεθος μιας σύντομης ιστορίας άλλου. Που είναι prequel μυθιστορήματος. Με αποτέλεσμα η πλοκή να χωλαίνει αρκετά και ίσως να μη βγάζει κάποια επαρκή κορύφωση λόγω αυτών των περιορισμών.\ Η γραφή και η ατμόσφαιρα όμως είναι καταπληκτικές και έχει και αρκετές τρομοσκηνές που δούλεψαν για εμένα. Άνισο βιβλίο, αλλά αν έχεις διαβάσει τον προσκεκλημένο του Στόκερ και το Δράκουλα αποκτά άλλο ενδιαφέρον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted February 18, 2015 Share Posted February 18, 2015 4 εφιάλτες μου προκάλεσε το βιβλίο! Όταν ηρεμίσω θα σας πω και αναλυτικά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 18, 2015 Share Posted February 18, 2015 4 εφιάλτες μου προκάλεσε το βιβλίο! Όταν ηρεμίσω θα σας πω και αναλυτικά. Μετά το "θα το αγόραζα" και το "έχασα τη στάση του λεωφορείου επειδή το διάβαζα", νομίζω ότι αυτό το σχόλιο αξίζει την 3η θέση στις καλύτερες φιλοφρονήσεις του φόρουμ για ένα λογοτεχνικό κείμενο . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 Το να γράφεις κριτική είναι βαρετό γιατί είναι προτιμότερο να ξαναδιαβάζεις το βιβλίο που σου άρεσε. Το πρόβλημα του να μην γράψω κριτική για τον Προσκεκλημένο του Αβραάμ Κάουα είναι ότι αν δεν το κάνω δεν θα μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου για το βιβλίο. Κατ’ αρχάς ο ήρωας με έχει συνεπάρει. Αυτός ο περισπούδαστος Τζόναθαν Χάρκερ είναι πολύ μούρο. Χλευάζει τα πάντα και προσπαθεί να τα μεταβάλει σε ιστορίες που θα διηγηθεί την πάμπ με τους φίλους του. Θεωρεί δικαίωμά του να παίξει ακόμα και με τον θάνατο. Αντιστέκεται στο υπερφυσικό και με αυτό τον τρόπο το προκαλεί να εισβάλει στην καθημερινότητα. Η ζηλότυπη ψυχή του το προσκαλεί να του αποκαλυφθεί και μαζί με το υπερφυσικό ανακαλύπτουμε την βία που σιγοβράζει κάτω από ένα φιλελεύθερο, αλλά καθωσπρέπει, περιβάλλον. Το βιβλίο είναι μια πρωτότυπη αντιμετώπιση σε ένα κλασικό θέμα. Όλα τα κλασικά θέματα μας παρέχουν αυτή τη δυνατότητα. Το κείμενο είναι εξαιρετικό γιατί προσπαθεί να μεταφέρει εικόνες ανατρέχοντας σε καθημερινές συμβάσεις για να περιγράψει τις κρυφές και ανείπωτες διαθέσεις των ηρώων του. Το τριμμένο κουστούμι του Τζόναθαν, το νυχτικό της Ηλέην, ο πλούτος της Εζέρμπετ, μελαγχολία του συζύγου και η δυσφορίας της υπηρέτριας. Διάβασα το βιβλίο τρεις φορές μόνο και μόνο για να απολαύσω αυτές τις μικρές κινήσεις των ηρώων του που στερούνται πίστης για την θέση τους και το πεπρωμένο τους. Κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους με τις επιλογές τους, ενώ είναι ένα ποτάμι από σάρκα που θα σαπίσει και θα ξεχαστεί σαν τα βήματα τους να ήταν άηχα σ’ αυτή τη γη. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 23, 2015 Share Posted February 23, 2015 Μόλις το διάβασα κι εγώ και για μένα έφυγε νεράκι. Σε τρεις καθισιές, και μάλιστα μια απ' αυτές ήταν στον Ηλεκτρικό, Μαρούσι-Μοναστηράκι και το αντίστροφο. Μου άρεσε πάρα πολύ η ατμόσφαιρα, ειδικά στην αρχή. Όπως πάντα, θεωρώ τρομακτικό αυτό που σε βρίσκει στο καθημερινό σου περιβάλλον. Η ιστορία με τους τύμβους και το χωριό στο τέλος -το αληθινό επεισόδιο του Στόουκερ όπως είδα διαβάζοντας το διήγημα- είχε πολύ καλά και πολύ horror σημεία, αλλά δεν μου έκανε την εντύπωση που μου έκαναν τα περιστατικά μέσα στην πόλη. (Γνωστή μου φιλοσοφία αυτή: Πήγες ψάχνοντας στις ερημιές όταν όλοι σου έλεγαν να φύγεις εκείνη τη νύχτα; Ε, δε σε λυπάμαι καθόλου. Ό,τι και να σ' εύρει, εσύ το προκάλεσες :-)) Από την άλλη, επειδή ήξερα ποιος είναι ο τύπος κι επειδή ήξερα τι είναι το έργο, ήταν λίγο μειωμένο το ενδιαφέρον μου ως προς την κατάληξη της ιστορίας. Σ' αυτό βέβαια, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι ο συγγραφέας. Έχει να κάνει κυρίως με το ότι επικεντρώνομαι στο παραμύθι κι όχι στην αφήγηση. Πάρα πολύ καλά τα σημεία με τις σκέψεις των ηρώων και τις επιθυμίες τους, με τις μεταξύ τους σχέσεις, με την αλήθεια και το ψέμα, με τις κινήσεις που δηλώνουν τι θέλουν χωρίς εκείνοι να το λένε πάντα. Και μάλλον αυτός είναι και ο πυρήνας της ιστορίας. Να ομολογήσω επίσης ότι δεν έχω διαβάσει ποτέ τον γνήσιο Δράκουλα. Έχω δει μια ταινία πολύ παλιά και τη διάσημη του Κόπολα το '92, οπότε είχα κάποια κενά κι εκεί. Δεν ξέρω αν λειτούργησαν υπέρ ή κατά της ανάγνωσης του Προσκεκλημένου. Το σίγουρο είναι ότι αποφάσισα να καλύψω αυτό το αναγνωστικό μου κενό και μπήκε σε προτεραιότητα και ο κλασικός Δράκουλας για ανάγνωση. Μια μόνο αντίρρηση, που έχω σε όλα τα έργα αυτού του είδους Με το ρυθμό που "έτρωγαν" για να κορέσουν την πείνα τους τα βαμπίρ και με τον ρυθμό που μόλυναν τους άλλους, θα έπρεπε σε λίγες μέρες να μην υπάρχει κανένας ζωντανός/υγιής τριγύρω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 19, 2016 Author Share Posted August 19, 2016 Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2014, αλλά εγώ αυτή την βδομάδα το αγόρασα και σήμερα το τελείωσα. Δεν ξέρω για ποιο κουλό λόγο δεν το είχα αγοράσει και διαβάσει τόσο καιρό, ενώ μου αρέσει ο Κάουα σαν συγγραφέας. Τέλος πάντων! Λοιπόν, δηλώνω ικανοποιημένος. Μπορεί να μην ενθουσιάστηκα και να πιστεύω ότι ο συγγραφέας έχει τις δυνατότητες για κάτι πολύ ανώτερο, για κάτι ξεχωριστό, παρ'όλα αυτά πέρασα πολύ ωραία. Δηλαδή, εντάξει, όσο και αν η πλοκή κινείται κάπως αργά και είναι βασισμένη σε ένα (ωραίο) διήγημα του Στόουκερ, που αποτελεί πρίκουελ του "Δράκουλα", όσο και αν δεν λέει κάτι το καινούργιο, δεν μπορείς να παραβλέψεις την τρομερή γραφή, τις εξαιρετικές περιγραφές των τοπίων και των σκηνών βίας και τρόμου, την απίστευτη ατμόσφαιρα. Σ'ένα βιβλίο δεν μετράει μόνο η πλοκή, αλλά και τα παραπάνω που ανέφερα. Ο Κάουα μας παίρνει από το χέρι και μας ταξιδεύει στο Μόναχο του 1893, όπου πολλά περίεργα πράγματα συμβαίνουν, και μας προσφέρει αγνό τρόμο. Προσωπικά, μερικές φορές, αυτό μου αρκεί. Σκοτεινά σκηνικά, τρομακτική και υποβλητική ατμόσφαιρα, εξαιρετική γραφή. Γιατί όχι; Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω, το βιβλίο είναι καλό γι'αυτό που είναι (διασκευή, επανεγγραφή -όπως θέλετε πείτε το-, ενός διηγήματος του Στόουκερ), άκρως ατμοσφαιρικό και καλογραμμένο, με αργούς ρυθμούς και λίγες εξάρσεις. Εγώ το προτείνω πάντως, σε όσους θέλουν μια ατμοσφαιρική και αρκετά τρομακτική ιστορία! Όσον αφορά την έκδοση, είναι πραγματικά πολύ ωραία και προσεγμένη, με εξαιρετικά όμορφο και ταιριαστό εξώφυλλο, που σε προϊδεάζει για το περιεχόμενο του βιβλίου. 8/10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.