Ιρμάντα Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 Όνομα Συγγραφέα: Ιρμάντα Είδος: Ιστορικό/ Ψυχολογικός τρόμος Βία: Περισσότερο συναισθηματική Σεξ: Λίγα πράγματα Αριθμός Λέξεων: 5.244 Αυτοτελής: Όχι. Μικρό προοίμιο και τρία πρώτα κεφάλαια ιστορικής νουβέλας. Σχόλια: Η ιστορία λαμβάνει χώρα στο Αρχαίο Μεξικό. Οι υποσημειώσεις δίνουν πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό/ πολιτισμικό υπόβαθρο των Μέσικα (γνωστότεροι ως Αζτέκοι.) Καλή σας ανάγνωση!Ο Άνθρωπος Πυραμίδα SAMPLE.doc 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 (edited) Μόλις το τύπωσα-οι σελίδες αχνίζουν ακόμα- και ξεκινώ! Edited December 3, 2014 by nemo 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tanno Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 Πολύ ενδιαφέρουσα η μη-αυτοτελής ιστορία. Γνώριζα για τον Quetzacoatl, το γνωστό θεικό φίδι από τους πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής, και ειδικά των Ίνκας και των Μάγιας, όχι όμως για την ιστορία τους. Στην αρχή κρίθηκε ως κεντρικός χαρακτήρας ο Τσιμάλι με τον στριμμένο πατέρα του να προσπαθεί να τον γειώσει στην πραγματικότητα δίχως ν' αντιληφθεί ότι ο υιός του είναι θεόσταλτος. Νιώθω ότι ο μικρός ήθελε να ξεχωρίσει αρκετά από την αρχή με αποτέλεσμα να θέλει να δοκιμάσει να συνδυάσει την πολεμική αρετή του με αυτή του σιδερά σπαθιών και ασπίδων. Δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει στο υπόλοιπο, αλλά αν το διαβάσω ολόκληρο, θα καταλήξω κάπου. Επίσης, θέλεις λίγο δουλειά στους διαλόγους και να τακτοποιήσεις κάπως τις παραγράφους, γιατί έχουν μπλεχτεί οι παράγραφοι διηγήματος με αυτούς των διαλόγων. Στην αρχή δεν μου φάνηκε καθόλου σαν ψυχολογικός τρόμος. Πιο πολύ το έκοψα σαν δράση και περιπέτεια. Ήταν σαν κάποιος να διηγόταν όλη την ιστορία του μικρού Τσιμάλι, όπως ο Όμηρος διηγήθηκε την ιστορία του Οδυσσέα. Εν πάσει περίπτωση, καλό γράψιμο! Θα χαρώ να το διαβάσω ολόκληρο, καθώς μ' ενδιαφέρουν πολύ αυτά περί Αρχαίων Φυλών. Καιρό πριν διάβασα σχετικά για τους Κέλτες και με ιντρίγκαρε. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted December 4, 2014 Share Posted December 4, 2014 Κατάφερες πολύ γρήγορα να με βάλεις στο κλίμα της ιστορίας σου, με καλά δοσμένες και ακριβείς περιγραφές στιγμιοτύπων της καθημερινότητας των Μέσικα. Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό, γιατί πολύ σπάνια συναντώ κείμενο που να αναφέρεται σε αυτό το σημείο του πλανήτη, εκείνη τη χρονική περίοδο και το απόλαυσα. Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι έχεις ψάξει σε βάθος το θέμα (αναρωτιέμαι, για της ανάγκες του βιβλίου σου μόνο ή είναι γενικότερο το ενδιαφέρον;). Στα συν η επιλογή των ονομάτων των ηρώων, αν και η απεικόνισή τους με ελληνικούς χαρακτήρες χτυπά περίεργα στο μάτι. Μου άρεσε η σχέση του πρωταγωνιστή σου με τον πατέρα του. Το κυρίαρχο αρσενικό που προσπαθεί να διαφυλάξει με νύχια και δόντια την αίσθηση ανωτερότητας, εις βάρος της οικογένειάς του. Ο γιος που προσπαθεί να ξεφύγει από τη σκιά του πατέρα του, συγκρουόμενος με την αίσθηση του καθήκοντος απέναντί του και με την ανάγκη να κερδίσει την αποδοχή του. Ελπίζω η σχέση αυτή να ξεδιπλώνεται περισσότερο στη συνέχεια και, γιατί όχι, να μας εκπλήξει με τις επιπτώσεις της στις ζωές και τις επιλογές των ηρώων σου. Στα αρνητικά, κάποια σημεία που εκφραστικά δε θεωρώ πολύ ταιριαστά (κυρίως το "ο Ναουιτέμε ήταν ο πατέρας του": Μπορεί να μην το κατάλαβα, αλλά θα το προτιμούσα σε κάποιο άλλο σημείο και πιο έμμεσα δοσμένο, περιγραφικά ίσως. Η γενική εντύπωση είναι πολύ θετική. Περιμένω για τη συνέχεια (από την οποία θα σχηματίσω και πιο ολοκληρωμένη άποψη για τους χαρακτήρες σου). Σου εύχομαι τα καλύτερα για τη συνέχεια του βιβλίου σου! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 4, 2014 Author Share Posted December 4, 2014 Κατάφερες πολύ γρήγορα να με βάλεις στο κλίμα της ιστορίας σου, με καλά δοσμένες και ακριβείς περιγραφές στιγμιοτύπων της καθημερινότητας των Μέσικα. Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό, γιατί πολύ σπάνια συναντώ κείμενο που να αναφέρεται σε αυτό το σημείο του πλανήτη, εκείνη τη χρονική περίοδο και το απόλαυσα. Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι έχεις ψάξει σε βάθος το θέμα (αναρωτιέμαι, για της ανάγκες του βιβλίου σου μόνο ή είναι γενικότερο το ενδιαφέρον;). Στα συν η επιλογή των ονομάτων των ηρώων, αν και η απεικόνισή τους με ελληνικούς χαρακτήρες χτυπά περίεργα στο μάτι. Μου άρεσε η σχέση του πρωταγωνιστή σου με τον πατέρα του. Το κυρίαρχο αρσενικό που προσπαθεί να διαφυλάξει με νύχια και δόντια την αίσθηση ανωτερότητας, εις βάρος της οικογένειάς του. Ο γιος που προσπαθεί να ξεφύγει από τη σκιά του πατέρα του, συγκρουόμενος με την αίσθηση του καθήκοντος απέναντί του και με την ανάγκη να κερδίσει την αποδοχή του. Ελπίζω η σχέση αυτή να ξεδιπλώνεται περισσότερο στη συνέχεια και, γιατί όχι, να μας εκπλήξει με τις επιπτώσεις της στις ζωές και τις επιλογές των ηρώων σου. Στα αρνητικά, κάποια σημεία που εκφραστικά δε θεωρώ πολύ ταιριαστά (κυρίως το "ο Ναουιτέμε ήταν ο πατέρας του": Μπορεί να μην το κατάλαβα, αλλά θα το προτιμούσα σε κάποιο άλλο σημείο και πιο έμμεσα δοσμένο, περιγραφικά ίσως. Η γενική εντύπωση είναι πολύ θετική. Περιμένω για τη συνέχεια (από την οποία θα σχηματίσω και πιο ολοκληρωμένη άποψη για τους χαρακτήρες σου). Σου εύχομαι τα καλύτερα για τη συνέχεια του βιβλίου σου! Ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον και τα σχόλιά σου. Συνέχεια θα έχεις πολύ σύντομα, αν και όπως καταλαβαίνεις θα ειναι απλώς ένα δεύτερο μέρος, καθώς πρόκειται για αρκετά εκτενές κείμενο. Το έψαξα πραγματικά εντελώς τυχαία. Μίαν ωραία πρωία αποφάσισα ότι δεν ξέρω τίποτα για τους Αζτέκους. Λέω δεν γράφω ένα μυθιστόρημα για να τους μάθω καλύτερα; Βρήκα βιβλία, ντοκιμαντέρ κ.λπ. :coffee-reading: :coffee-reading: :coffee-reading: Και το μελέτησα. Πήρε το μάτι μου και κάποια κείμενά σου.....Ανέμενε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted December 4, 2014 Share Posted December 4, 2014 Καλησπέρα και καλώς ήρθες ενεργά στο φόρουμ! Το απόσπασμα μου άρεσε! Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή! Ειδικά στο πρελούδιο με τράβηξε πραγματικά! Επειδή το επίπεδο της γραφής σου μου φαίνεται υψηλό θα κάνω κάποια πιο "απαιτητικά" σχόλια: 1. Σε κάποια σημεία, κυρίως σε διαλόγους, μου έβγαζες μια βιάση (όχι απροσεξία), σα να τα διάβαζα σε fast forward. Κοφτές προτάσεις, περίεργος για κάποιον λόγο ο ρυθμός. Δυστυχώς για το συγκεκριμένο δεν μπορώ να εξηγήσω περισσότερα, γιατί δεν μου είναι ξεκάθαρο γιατί μου έγινε. Κυρίως στα 2 πρώτα πάντως, τα οποία ίσως να τα ήθελα λίγο πιο αναλυτικά σε σημεία. Το τρίτο κεφάλαιο μου άρεσε περισσότερο (και δεν είχα ελλείψεις). 2. Κάποια σημεία μου φάνηκαν κάπως απότομα και θα ήθελα να έμπαιναν πιο ομαλά: «Ποιος θεούς; Αν δεν υπάρχουν; Το συλλογίστηκες ποτέ σου;» «Θα φύγουμε όταν τελειώσω την ασπίδα που φτιάχνω.» Πολύ ξαφνικό, με πέταξε λίγο εκτός. Ο Ναουιτέμε ήταν ο πατέρας του Τσιμάλι. Ομοίως. Έτσι όπως είναι γραμμένο φαίνεται ως ανατροπή (τελευταία φράση πριν την αλλαγή της ενότητας), αλλά είναι απότομο και δεν βρίσκω τον λόγο. 3. Γενική παρατήρηση: Στην ουσία χτίζεις την ιστορία σου μέσα από τις εμπειρίες του νέου, ένα χρονικό της ζωής του και του περιβάλλοντός του, όπως συνηθίζεται σε κέιμενα της Λατινικής Αμερικής. Ταιριαστή επιλογή θα πω. Παρ' όλα αυτά, τα περιστατικά τα αφηγείσαι χρησιμοποιώντας μικρές σχετικά αυτοτελείς ενότητες. Και ένιωθα ότι κάθε φορά που πήγαινες να χτίσεις κάτι από άποψη ατμόσφαιρας ή πλοκής, έκλεινες την ενότητα, πριν φτάσει σε κάποιο peak. Ίσως να εξυπηρετεί τους σκοπούς σου (ίσως έχει να κάνει με αυτό το "Ψυχολογικός Τρόμος" που βλέπω στο είδος), αλλά εγώ θα προτιμούσα πιο συνεχές κείμενο, με πιο βελούδινες τις μεταβάσεις (δεν λέω να κόψεις τελείως την αλλαγή ενοτήτων στα κεφάλαια, απλώς να την μειώσεις, ή να μεγαλώσεις τις ίδιες τις ενότητες) 4. Τα ονόματα. Γιατί κάποιοι λέγονται Χαμηλά Αστέρια κι άλλοι Τσιμάλι (κι όχι Ασπίδα); Θα ήταν καλύτερο αν υπήρχε συνέπεια (άλλωστε δεν είναι ότι οι Αζτέκοι μιλούσαν ελληνικά - μετάφραση θεωρητικά κάνεις από τη γλώσσα τους). Οπότε θα πρότεινα είτε όλοι όπως θα προφερόταν το όνομά τους είτε σε απόδοση στα ελληνικά (ο Χαμηλά Αστέρια, ο Ασπίδα). Σε κάθε περίπτωση, ελληνικοί χαρακτήρες (όπως σωστά έπραξες). 5. Για αναχρονισμούς κλπ δεν μπορώ να βοηθήσω. Το μόνο σημείο που μου ξενίζει είναι η αντίδραση του Χαμηλά Αστέρια στην αρχή (που κατσαδιάζει ένα παιδί). Για κάποιον λόγο φαντάζομαι έναν Αμερικάνο πεζοναύτη στη θέση του Χ.Α. Κι επειδή σε βομβάρδισα, ξαναλέω ότι μου άρεσε. (προφανώς τα παραπάνω τα γράφω φιλικά και δεν είναι πράγματα που πρέπει να αλλάξεις, αλλά δικές μου προτάσεις για να βελτιωθεί, ιδίως αν σκέφτεσαι να το δεις κι εκδοτικά) Αν ήμουν αυστηρός μαζί σου, πάντως, είναι επειδή μου φαίνεται ότι κατέχεις τα βασικά (κι όχι μόνο). 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted December 4, 2014 Author Share Posted December 4, 2014 Καλησπέρα και καλώς ήρθες ενεργά στο φόρουμ! Το απόσπασμα μου άρεσε! Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή! Ειδικά στο πρελούδιο με τράβηξε πραγματικά! Επειδή το επίπεδο της γραφής σου μου φαίνεται υψηλό θα κάνω κάποια πιο "απαιτητικά" σχόλια: 1. Σε κάποια σημεία, κυρίως σε διαλόγους, μου έβγαζες μια βιάση (όχι απροσεξία), σα να τα διάβαζα σε fast forward. Κοφτές προτάσεις, περίεργος για κάποιον λόγο ο ρυθμός. Δυστυχώς για το συγκεκριμένο δεν μπορώ να εξηγήσω περισσότερα, γιατί δεν μου είναι ξεκάθαρο γιατί μου έγινε. Κυρίως στα 2 πρώτα πάντως, τα οποία ίσως να τα ήθελα λίγο πιο αναλυτικά σε σημεία. Το τρίτο κεφάλαιο μου άρεσε περισσότερο (και δεν είχα ελλείψεις). 2. Κάποια σημεία μου φάνηκαν κάπως απότομα και θα ήθελα να έμπαιναν πιο ομαλά: «Ποιος θεούς; Αν δεν υπάρχουν; Το συλλογίστηκες ποτέ σου;» «Θα φύγουμε όταν τελειώσω την ασπίδα που φτιάχνω.» Πολύ ξαφνικό, με πέταξε λίγο εκτός. Ο Ναουιτέμε ήταν ο πατέρας του Τσιμάλι. Ομοίως. Έτσι όπως είναι γραμμένο φαίνεται ως ανατροπή (τελευταία φράση πριν την αλλαγή της ενότητας), αλλά είναι απότομο και δεν βρίσκω τον λόγο. 3. Γενική παρατήρηση: Στην ουσία χτίζεις την ιστορία σου μέσα από τις εμπειρίες του νέου, ένα χρονικό της ζωής του και του περιβάλλοντός του, όπως συνηθίζεται σε κέιμενα της Λατινικής Αμερικής. Ταιριαστή επιλογή θα πω. Παρ' όλα αυτά, τα περιστατικά τα αφηγείσαι χρησιμοποιώντας μικρές σχετικά αυτοτελείς ενότητες. Και ένιωθα ότι κάθε φορά που πήγαινες να χτίσεις κάτι από άποψη ατμόσφαιρας ή πλοκής, έκλεινες την ενότητα, πριν φτάσει σε κάποιο peak. Ίσως να εξυπηρετεί τους σκοπούς σου (ίσως έχει να κάνει με αυτό το "Ψυχολογικός Τρόμος" που βλέπω στο είδος), αλλά εγώ θα προτιμούσα πιο συνεχές κείμενο, με πιο βελούδινες τις μεταβάσεις (δεν λέω να κόψεις τελείως την αλλαγή ενοτήτων στα κεφάλαια, απλώς να την μειώσεις, ή να μεγαλώσεις τις ίδιες τις ενότητες) 4. Τα ονόματα. Γιατί κάποιοι λέγονται Χαμηλά Αστέρια κι άλλοι Τσιμάλι (κι όχι Ασπίδα); Θα ήταν καλύτερο αν υπήρχε συνέπεια (άλλωστε δεν είναι ότι οι Αζτέκοι μιλούσαν ελληνικά - μετάφραση θεωρητικά κάνεις από τη γλώσσα τους). Οπότε θα πρότεινα είτε όλοι όπως θα προφερόταν το όνομά τους είτε σε απόδοση στα ελληνικά (ο Χαμηλά Αστέρια, ο Ασπίδα). Σε κάθε περίπτωση, ελληνικοί χαρακτήρες (όπως σωστά έπραξες). 5. Για αναχρονισμούς κλπ δεν μπορώ να βοηθήσω. Το μόνο σημείο που μου ξενίζει είναι η αντίδραση του Χαμηλά Αστέρια στην αρχή (που κατσαδιάζει ένα παιδί). Για κάποιον λόγο φαντάζομαι έναν Αμερικάνο πεζοναύτη στη θέση του Χ.Α. Κι επειδή σε βομβάρδισα, ξαναλέω ότι μου άρεσε. (προφανώς τα παραπάνω τα γράφω φιλικά και δεν είναι πράγματα που πρέπει να αλλάξεις, αλλά δικές μου προτάσεις για να βελτιωθεί, ιδίως αν σκέφτεσαι να το δεις κι εκδοτικά) Αν ήμουν αυστηρός μαζί σου, πάντως, είναι επειδή μου φαίνεται ότι κατέχεις τα βασικά (κι όχι μόνο). Ευχαριστώ για τα σχόλια! Το έργο ξεκίνησε για νουβέλα, κάτι μικρό, γενικότερα προχωράει και επεκτείνεται. Οπότε πιθανώς θα σου φανεί πιο λεπτομερές στην τελική μορφή του. Θα είναι δηλαδή πιο ανεπτυγμένες οι ενότητες. Όσον αφορά τα στρατιωτικά σχολεία των Αζτέκων, πίστεψέ με, ήταν έτσι και πολύ χειρότερα. Ο Χαμηλά Αστέρια είναι από τους softer. Ένας δάσκαλος, σαν τον Χ.Α. (μα τί αρχικά!) χτύπησε με ένα φλεγόμενο ξύλο στο κεφάλι έναν μαθητή, όταν τον είδε να κοιμάται στο σπίτι μίας πόρνης. Ισχύει. Για το όνομα, Χαμηλά Αστέρια, δεν ξέρω αν θα το αλλάξω. Στο nahuatl λεξικό που έχω δεν βρήκα πώς θα μπορούσα να το μεταφράσω, επίσης υπάρχουν και πρόσωπα που ονομάζονται και με τους δύο τρόπους, όπως Τεοκαλτλακάτλ, ο Άνθρωπος Πυραμίδα. (Τέοκαλ, το σπίτι του θεού, η πυραμίδα. Τεό σημαίνει θεός, κουλό ε;) Πάντως Χαμηλά Αστέρια μου αρέσει. Αν βρω τελικά την μετάφραση ίσως και αυτός να απαντάται και με τους δύο τρόπους. Και πάλι ευχαριστώ για τον χρόνο και τα σχόλια. Οπωσδήποτε μέσα στο σκ θα ανεβάσω κι άλλο. Παιδιά, με βοηθάτε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted January 18, 2015 Share Posted January 18, 2015 Η αλήθεια είναι ότι ποτέ πριν δεν είχα διαβάσει διήγημα ή μυθιστόρημα που να αναφέρεται στη ιστορία κάποιου πολιτισμού του παρελθόντος και έτσι είχα κάποιες αρχικές επιφυλάξεις. Προσπάθησα όμως χωρίς προκατάληψη να τη διαβάσω πιο πολύ από περιέργεια. Στην αρχή η ιστορία με δυσκόλεψε λίγο και μου φάνηκε να ρέει σαν μέλι, αργά αργά, όμως όσο προχωρούσαν οι σελίδες γινόταν όλο και πιο ρευστή και από ένα σημείο και μετά όσο μάθαινα καλύτερα τους ήρωες την διάβασα νεράκι. Σίγουρα θέλω να διαβάσω και τη συνέχειά της και να μάθω πολύ περισσότερα για τη σχέση πατέρα – υιού. Τώρα όσον αφορά στην γραφή σου δεν έχω να πω και πολλά. Είναι υψηλού επιπέδου και το κείμενό σου είναι ο ορισμός του λογοτεχνικού κειμένου. Μη έχοντας εικόνα από ολόκληρο το κείμενο μου φάνηκε πιο πολύ ως ιστορία περιπέτειας και δράσης παρά ιστορία ψυχολογικού τρόμου. Βέβαια εσύ ξέρεις καλύτερα. Θα ήθελα πάντως στη συνέχεια να κάνει μια μικρή εμφάνιση το θεϊκό φίδι, ίσως εξαφανιστεί και κανένας από τον καταυλισμό, έτσι ώστε να γίνει μια ιστορία τρόμου. Εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι πάντως! Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βελόρεν Posted January 20, 2015 Share Posted January 20, 2015 Μόλις το κατέβασα και θα το διαβάσω σύντομα!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βελόρεν Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Λοιπόν... το διάβασα. Έχω και καλά να πω μα και κακά. Ξεκινάω με τα καλά. Ο τρόπος γραφής σου είναι απίστευτος. Η αλήθεια είναι πως μου θύμισε λίγο Κλαρκ Άστον Σμιθ. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά εμένα αυτό μου φάνηκε. Έχεις κάνει φοβερή μελέτη πάνω στα θέματα που θίγεις και σίγουρα βάζεις τον αναγνώστη σε ένα κλίμα πρωτόγνωρο κρατώντας τον σε αγωνία για την μετέπειτα εξέλιξη. Τα αρνητικά. Στην αρχή παρέχεις μία πληθώρα πληροφοριών πιάνοντας τον αναγνώστη απροετοίμαστο. Η γραφή ενώ είναι πάρα πολύ καλή μοιάζει λίγο επιτηδευμένη μέχρι το δεύτερο κεφάλαιο. Αυτά. Πιστεύω πως είσαι πολύ καλή σε αυτό που κάνεις! Συνέχισε! Θα σε διαβάζω!!! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.