Drake Ramore Posted January 11, 2015 Share Posted January 11, 2015 Όνομα Συγγραφέα: Drake RamoreΕίδος: ΤρόμοςΒία; ΝαιΣεξ;ΌχιΑριθμός Λέξεων:Κάτω από 5000Αυτοτελής;Ναι. Όμως διαδραματίζεται σε μέρος που έχω τοποθετήσει κι άλλα διήγημα και έχει ίσως και γνώριμους κάποιους χαρακτήρες ή τοπωνύμια.Σχόλια: Περιμένω τα δικά σας.Αρχείο: Ο Παιχνιδοποιός.pdf 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
μαμαλουκ Posted January 12, 2015 Share Posted January 12, 2015 (edited) Φίλτατε Drake, Σε γενικές γραμμές μου άρεσε πολύ. Ο φόβος και το μυστήριο αναπτύχθηκαν κλιμακωτά και έντεχνα. Η ελληνική επαρχία με τις δυσειδεμονίες και τα μυστικά είναι χώρος, πλούσιος και σχετικά ανεξερεύνητος, όσον αφορά τη σφαίρα του φανταστικού και του τρόμου. Έχω κάποιες παρατηρήσεις ή έστω σχόλια πανω στο κείμενο σου. -Το διήγημα έχει πολλά μοτίβα. Τυφλός-παππάς-εγκαταλελειμμένο χωριό-δαιμονική παρουσία Δεν αναλύονται όλα με τη λεπτομέρεια που χρειάζεται για να αποκτηθεί μια πιο συνολική εικόνα. Εκτός κι αν πρέπει να διαβάσω και παλαιότερα σου διηγήματα όπου εξηγούνται κάποιοι χαρακτήρες/μέρη. - Το "μικρό σκοτάδι" προιδεάζει πιο αποτελεσματικά από τον Κόη και δε γνωρίζω αν ήταν πρόθεση σου να υποψιαστεί ο αναγνώστης για το ποιόν τους, από τόσο νωρίς στο κείμενο. - από το πολύ ξύλο τυφλώθηκες σχεδόν; Γίνεται όντως αυτό; Αν ναι, μια λεπτομέρεια για το πως, μπορεί να ήταν χρήσιμη. - συνοδηγό τον Κύριο» είπε και έδειξε στον ουρανό. Το συγκεκριμένο μου φάνηκε πολύ αστείο.Ένας παππάς που οδηγάει με συνοδηγό τον Θεό.- Το σκιάχτρο μπροστά από τις τριανταφυλλιές Το σκιάχτρο υπέθεσα ότι είναι στο σπίτι. Σαν στοιχείο στο διήγημα, λειτουργεί μεταβατικά για τον κόσμο του μεταφυσικού. Ίσως θέλει μια διευκρίνιση για την τοποθεσία του, εφόσον το βλέπουμε πρώτη φορά όταν αντιλαμβάνεται τη παρουσία του παππά ενώ αυτός οδηγάει και είναι σε κάποια απόσταση. - Έμοιαζαν αρχαία Σε αυτό το σημείο, νομίζω, χρειάζεται μια πιο λεπτομερής περιγραφή. Ο παππάς θα μπορούσε να ανγνωρίζει κάποια ιερατικά σύμβολα. - Ξέρουμε για τον Δημητράκη Πρόκειται για κάπιο έγκλημα, αλλά τι ακριβώς; Ο Τιμόθεος εμφανίζεται ως συμπαθητικός χαρακτήρας. Αν δε φανεί η φύση του εγκλήματος δύσκολα θα συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης τον χαρακτήρα του. Αυτά τα λίγα. Θα διαβάσω και πιο παλιά σου, μου κίνησες το ενδιαφέρον. Edited January 12, 2015 by μαμαλουκ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 12, 2015 Author Share Posted January 12, 2015 Ευχαριστώ για τα σχόλια μαμαλουκ. Ορισμένα ήταν πολύ εύστοχα και θα τα χρησιμοποιήσω για να "δέσει" η ιστορία περισσότερο, στην διάρκεια των διορθώσεων. Ακολουθεί σπόιλερ, όσοι δεν έχουν διαβάσει το διήγημα, καλύτερα να μην το ανοίξουν. Σχετικά με τα κενά που ίσως έχεις, το θεωρώ λογικό, μιας και αφορά έναν τόπο που σε κάθε διήγημα μου αποκαλύπτω και λίγα περισσότερα στοιχεία, αν και ποτέ δεν δίνονται όλες οι πληροφορίες, ακόμη και για όποιον έχει διαβάσει όλα τα διηγήματα που αφορούν την Καστρίτσα. Δύσκολο να βρεις πολλά διηγήματα σχετικά πάντως εδώ, επειδή τα κατέβασα για επιδιορθώσεις και ρεκτιφιέ. Σχετικά με τύφλωση από το πολύ ξύλο, μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα. Αν ο στόχος είναι απανωτά και συχνά χτυπήματα στο κεφάλι, δεν θέλει πολύ. Τα παιδιά αναφέρονται και σε άλλα διηγήματα μου, ενώ τον Κόη, αν και δεν ονοματίζεται, θα τον βρεις και στο τελευταίο μου διήγημα. Ένα hint. Το όνομα Κόης δεν είναι όνομα, είναι ιδιότητα. Τα σύμβολα στους τοίχους δεν είναι ιερατικά. Είναι αρχαία Ελληνικά. Αυτό δεν θα μπορούσες να το ξέρεις φυσικά και έχεις δίκιο ότι θέλει λίγο εμβάθυνση το πράγμα. Θα φτιαχτεί στις διορθώσεις. Γενικά στην Καστρίτσα δρουν δυνάμεις στις οποίες πίστευαν οι άνθρωποι της Ελλάδας πολύ πριν την έλευση του Τζίζας. Για τον Τιμόθεο έχεις δίκιο, δεν πρόλαβα να τον σκιαγραφήσω όσο σωστά θα ήθελα. Φαίνεται αρκετά συμπαθής. Κράσαρε ο υπολογιστής και το δεύτερο μισό του διηγήματος το έχασα και χρειάστηκε να το ξαναγράψω (πολύ βαρεμάρα να γράφεις ιστορία που έχεις ήδη γράψει!). Οπότε δεν έτυχε της επιμέλειας που χρειαζόταν. Στις διορθώσεις και αυτός. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 16, 2015 Author Share Posted January 16, 2015 Ο διαγωνισμός μπορεί να μην έγινε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι διαβάσατε το διήγημα δεν μπορείτε να σχολιάσετε. Περιμένω με αγωνία τα σχόλια σας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted January 16, 2015 Share Posted January 16, 2015 Η ιστορία σου μου άρεσε πάρα πολύ και το εννοώ. Έχοντας διαβάσει και μια παλαιότερη δική σου με τον καναπέ-πύλη όλα τα στοιχεία έδεναν μεταξύ τους. Η γραφή είναι αρκετά καλή, ρέει φυσικά χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη ακόμα και αν το διήγημα ήταν διπλάσιο σε μέγεθος. Βέβαια στο τέλος μου φάνηκε σα να ανέβασες σχέση στο κιβώτιο και γκάζωσες απότομα! Εννοώ ότι λείπουν μερικά απαραίτητα στοιχεία της πλοκής. Επί παραδείγματι, ποιο ήταν το μυστικό του παπά και τι απέγινε στο τέλος αυτός; Προφανώς, δεν την έβγαλε καθαρή από τα παιδιά, έτσι δεν είναι; Αφήνεις την τύχη του στη φαντασία του αναγνώστη. Σε κάποιους αρέσει αυτό σε κάποιους πάλι όχι. Εμένα δε με χάλασε και τόσο. Προσωπικά θα τον φύτευα κι αυτόν στον κήπο αόμματο δίπλα στο πτώμα της μητέρας του Αντρέα. Θα ήθελα να μάθω και τη δική σου σκέψη πάνω σε αυτό. Έπεσε το μάτι μου στην ακόλουθη πρότασή σου: "Ο κινητήρας αγκομαχώντας και με ελάχιστη συμπίεση λόγω της τρύπιας εξάτμισης, περισσότερο μάρσαρε στο κενό, παρά έδινε ώθηση στο αμάξωμα." Εδώ κάτι δεν στέκει. Όταν λες τρύπια εξάτμιση προφανώς αναφέρεσαι στο τελικό καζανάκι, σωστά;, Λοιπόν, ακόμα και χωρίς αυτό ή ακόμα και χωρίς ολόκληρη τη σωλήνα κάτω από το αμάξι, το μοτέρ ΔΕΝ επηρεάζεται αρνητικά. Αντιθέτως, χωρίς την υποπίεση που δημιουργεί η εξάτμιση μπορεί να κέρδιζε και κανα δυο άλογα! Το αγκομαχητό του κινητήρα μπορεί να οφείλεται σε άλλους λόγους, όπως για παράδειγμα στην εισαγωγή να είναι σκισμένο κανένα λάστιχο και ρουφάει περισσότερο αέρα όταν γκαζώνει. Έτσι διαταράσσεται ο λόγος αέρα/καυσίμου και το μοτέρ ρετάρει. Πάντως από τρύπια εξάτμιση δεν μπορεί να ρουφήξει αέρα! Καλή συνέχεια! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 16, 2015 Author Share Posted January 16, 2015 Βέβαια στο τέλος μου φάνηκε σα να ανέβασες σχέση στο κιβώτιο και γκάζωσες απότομα! Εννοώ ότι λείπουν μερικά απαραίτητα στοιχεία της πλοκής. Επί παραδείγματι, ποιο ήταν το μυστικό του παπά και τι απέγινε στο τέλος αυτός; Προφανώς, δεν την έβγαλε καθαρή από τα παιδιά, έτσι δεν είναι; Αφήνεις την τύχη του στη φαντασία του αναγνώστη. Σε κάποιους αρέσει αυτό σε κάποιους πάλι όχι. Εμένα δε με χάλασε και τόσο. Προσωπικά θα τον φύτευα κι αυτόν στον κήπο αόμματο δίπλα στο πτώμα της μητέρας του Αντρέα. Θα ήθελα να μάθω και τη δική σου σκέψη πάνω σε αυτό. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο Ευάγγελε. Όντως προς το τέλος γκάζωσα για να προλάβω την προθεσμία, αλλά και επειδή με κούρασε που έγραψα το δεύτερο μισό για δεύτερη φορά, από μνήμης όταν κράσαρε ο υπολογιστής. Πιθανολογώ (χωρίς να θυμάμαι στα σίγουρα) ότι την πρώτη φορά που το έγραψα ήταν πιο προσεγμένο. Για τον παπά το σκέφτηκα ακριβώς όπως εσύ! Φύτεμα δίπλα στην μάνα. Στο τέλος δεν το έκανα, επειδή το shοck factor ήθελε παραπάνω character building και δεν προλάβαινα.Φυσικά και είχε ένα μυστικό που αναφέρεται επιγραμματικά μόνο, μέσα από την φωνή του Αντρέα. Από εκεί και πέρα, φυσικά δεν την έβγαλε καθαρή. Μπορεί να μην φαίνεται τι του κάνουν, αλλά του κάνουν διάφορα. Στην διορθωμένη έκδοση όταν την κατεβάσω για επιδιορθώσεις, θα χτιστεί σίγουρα παραπάνω ο χαρακτήρας του παπά, η σχέση του με την μητέρα και πιθανόν ένα μυστικό που κρύβουν απο κοινου και που θα δικαιολογεί την ανάλυση της σκηνής του θανάτου του. Για το αμάξι, χωρίς να είμαι μηχανικός, θα πω ότι όταν είναι τρύπια η εξάτμιση στο δικό μου, το αμάξι παρουσιάζει αυτό το φαινόμενο. Σαν να μην τραβάει. Θα ρωτήσω βέβαια και κάποιον πιο ειδικό. Ίσως εγώ να μην το έδωσα σωστά. Ευχαριστώ για την επισήμανση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted January 16, 2015 Share Posted January 16, 2015 Βέβαια στο τέλος μου φάνηκε σα να ανέβασες σχέση στο κιβώτιο και γκάζωσες απότομα! Εννοώ ότι λείπουν μερικά απαραίτητα στοιχεία της πλοκής. Επί παραδείγματι, ποιο ήταν το μυστικό του παπά και τι απέγινε στο τέλος αυτός; Προφανώς, δεν την έβγαλε καθαρή από τα παιδιά, έτσι δεν είναι; Αφήνεις την τύχη του στη φαντασία του αναγνώστη. Σε κάποιους αρέσει αυτό σε κάποιους πάλι όχι. Εμένα δε με χάλασε και τόσο. Προσωπικά θα τον φύτευα κι αυτόν στον κήπο αόμματο δίπλα στο πτώμα της μητέρας του Αντρέα. Θα ήθελα να μάθω και τη δική σου σκέψη πάνω σε αυτό. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο Ευάγγελε. Όντως προς το τέλος γκάζωσα για να προλάβω την προθεσμία, αλλά και επειδή με κούρασε που έγραψα το δεύτερο μισό για δεύτερη φορά, από μνήμης όταν κράσαρε ο υπολογιστής. Πιθανολογώ (χωρίς να θυμάμαι στα σίγουρα) ότι την πρώτη φορά που το έγραψα ήταν πιο προσεγμένο. Για τον παπά το σκέφτηκα ακριβώς όπως εσύ! Φύτεμα δίπλα στην μάνα. Στο τέλος δεν το έκανα, επειδή το shοck factor ήθελε παραπάνω character building και δεν προλάβαινα.Φυσικά και είχε ένα μυστικό που αναφέρεται επιγραμματικά μόνο, μέσα από την φωνή του Αντρέα. Από εκεί και πέρα, φυσικά δεν την έβγαλε καθαρή. Μπορεί να μην φαίνεται τι του κάνουν, αλλά του κάνουν διάφορα. Στην διορθωμένη έκδοση όταν την κατεβάσω για επιδιορθώσεις, θα χτιστεί σίγουρα παραπάνω ο χαρακτήρας του παπά, η σχέση του με την μητέρα και πιθανόν ένα μυστικό που κρύβουν απο κοινου και που θα δικαιολογεί την ανάλυση της σκηνής του θανάτου του. Για το αμάξι, χωρίς να είμαι μηχανικός, θα πω ότι όταν είναι τρύπια η εξάτμιση στο δικό μου, το αμάξι παρουσιάζει αυτό το φαινόμενο. Σαν να μην τραβάει. Θα ρωτήσω βέβαια και κάποιον πιο ειδικό. Ίσως εγώ να μην το έδωσα σωστά. Ευχαριστώ για την επισήμανση. Όταν λες δεν τραβάει τι ακριβώς εννοείς; Πατάς γκάζι και πέφτουν οι στροφές; Εγώ το πρώτο που θα έλεγχα είναι ο αισθητήρας λ. Αν έχει χαλάσει τότε δεν ελέγχεται η αναλογία αέρα/καυσιίμου και ο εγκέφαλος τρελαίνεται! Βέβαια διάγνωση εκ του μακρόθεν δεν γίνεται, απλά μια πιθανή εκδοχή δίνω. Και κάτι που ξέχασα να γράψω στο προηγούμενο post μου. Όταν ο παπάς προσπαθεί να ξεφύγει το αμάξι του κολλάει στο χιόνι και συγκεκριμένα σπινάρουν οι πίσω τροχοί. Άρα έχεις επιλέξει να του δώσεις ένα παλιό πισωκίνητο αμάξι. Καλό θα ήταν να αναφέρεις και μια μάρκα. Επίσης όταν ανηφορίζει στο δρόμο μπορείς να προσθέσεις ότι έχει μια αστάθεια το πίσω μέρος λόγω της μειωμένης πρόσφυσης του δρόμου. Πάντως 8 στα 10 παλιά πισωκίνητα αμάξια έχουν και πολλά κυβικά (τυχεροί οι παπάδες με τα λεφτά της μητρόπολης!) και αυτά δεν χαμπαριάζουν από ανηφόρες και εξατμίσεις! Ναι το ξέρω, κόλλησα στις λεπτομέρειες για το αμάξι αλλά τι να κάνουμε αφού αυτό είναι το χόμπι μου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 16, 2015 Author Share Posted January 16, 2015 Ναι το ξέρω, κόλλησα στις λεπτομέρειες για το αμάξι αλλά τι να κάνουμε αφού αυτό είναι το χόμπι μου. Οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Trison Posted January 19, 2015 Share Posted January 19, 2015 (edited) Ο Παιχνιδοποιός είναι το πρώτο διήγημα σου που διαβάζω. Τεχνικά δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από ότι ήδη σχολιάστηκε. Όπως συνήθως κάνω με όλα σχεδόν τα κείμενα που διαβάζω από το φόρουμ, έτσι και αυτό το διάβασα στην οθόνη του laptop. Γεγονός είναι ότι επειδή είναι ένας τρόπος ανάγνωσης άβολος, τις περισσότερες φορές βιάζομαι να τελειώσω την ανάγνωση (πολύ περισσότερο από ότι στο χαρτί). Στην περίπτωση σου χαλάρωσα. Ο ρυθμός ανάγνωσης ήταν αργός και πραγματικά το απόλαυσα. Προσοχή δεν λέω εδώ ότι μου άρεσε (που και αυτό ισχύει αρκετά), αλλά απλώς ότι απόλαυσα την ανάγνωση του διηγήματος σου. Και αυτό συνέβηκε από την πρώτη ακόμη σελίδα. Πράγμα που μάλλον έχει να κάνει με τον ρυθμό του γραψίματος σου. Θα ψάξω σίγουρα στο φόρουμ και άλλα κείμενα σου. Και κάτι που είναι θέμα καθαρά και μόνο προσωπικού γούστου. Σε αυτό το είδος θεματολογίας ίσως να μου ταίριαζε περισσότερο ο τρόμος να είναι πιο υπαινικτικός. Edited January 19, 2015 by Trison 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 19, 2015 Author Share Posted January 19, 2015 Ευχαριστώ για το σχόλιο Νίκο. Προς το υπαινικτικό είναι κάποια άλλα διηγήματα που έχω γράψει πάνω στην ίδια μυθολογία. Πάντως όχι πολλά. Ίσα που υπάρχουν. Χάρηκα που σου άρεσε το διήγημα, αλλά κυρίως ο ρυθμός του. Είναι ένα σημείο που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nemo Posted January 19, 2015 Share Posted January 19, 2015 Από δικά σου έχω ως τώρα διαβάσει μόνο το "Δια χειρός Μαρκόπουλου" και τον "Παιχνιδοποιό". Μου αρέσει πολύ το ύφος σου, όσο πρέπει ατμοσφαιρικό, χωρίς να σε βγάζει από την αφήγηση με περιττές/μακροσκελείς περιγραφές. Αλήθεια όμως... Πώς θα γίνει να βρούμε περισσότερα ντοκουμέντα σχετικά με την Καστρίτσα; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 19, 2015 Share Posted January 19, 2015 Μου άρεσε το διήγημα, Απόστολε. Ήταν αρκετά τρομακτικό και μάλιστα, παρόλο, που ο τρόμος έχει δυστυχώς αυτό το στοιχείο της προβλεψιμότητας, εδώ μπορώ να πω ότι κάποια πράγματα εξελίχθηκαν απρόβλεπτα. Δεν ξέρω τι περίμενα, αλλά δεν το περίμενα έτσι. Έχω διαβάσει δυο-τρία με την Καστρίτσα, και νομίζω ότι κάνεις καλά που ασχολείσαι γύρω απ' αυτό το θέμα, γιατί βλέπω ότι το συγκεκριμένο πόνημα έχει πολύ ψωμί. Έκανες πολύ καλή η αρχή με το σκοτάδι που απλώνει η αρρώστια μέσα στο σπίτι. Πριν από τον υπερφυσικό τρόμο μπαίνει ο ψυχολογικός κι βάζει το στίγμα της ιστορίας. Βρήκα πολύ ατμοσφαιρική τη σκηνή με το μικρότερο σκοτάδι που μπαίνει μαζί με τον Κόη στο σπίτι Μου άρεσαν και θεωρώ ότι βοήθησαν πολύ στην επιτάχυνση της εξέλιξης κι εκείνα τα ενδιάμεσα κομμάτια με τα πλάγια γράμματα που κινούνται παράλληλα με την αρχική ιστορία. θα ήθελα να έβλεπα λίγο περισσότερο ακόμα τον Παιχνιδοποιό εν δράσει. Δηλαδή, μου έλειψε μια ενδιάμεση, έστω και μικρή σκηνή, όπου να τον έδειχνες να δημιουργεί. Θα σου έλεγα κι εγώ ότι χρειαζόταν λίγο περισσότερες εξηγήσεις αυτό που ήξερε ο "Αντρέας" για τον παπά, αλλά με πρόλαβαν άλλοι και μας κάλυψες με την απάντηση. Θέλει λίγο περιποίηση το κείμενο από πλευράς στίξης σε κάποια σημεία, αλλά φαντάζομαι ότι αυτά είναι λεπτομέρειες που μπορείς να φροντίσεις κάποια στιγμή όταν μαζέψεις όλες τις ιστορίες και τις ρετουσάρεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 19, 2015 Author Share Posted January 19, 2015 (edited) Ευχαριστώ Βάσω για το σχόλιο. θα ήθελα να έβλεπα λίγο περισσότερο ακόμα τον Παιχνιδοποιό εν δράσει. Δηλαδή, μου έλειψε μια ενδιάμεση, έστω και μικρή σκηνή, όπου να τον έδειχνες να δημιουργεί. Καλό και σωστό αυτό. Το έβαλα σε quote για να θυμάμαι να το αναπτύξω στις διορθώσεις. Από δικά σου έχω ως τώρα διαβάσει μόνο το "Δια χειρός Μαρκόπουλου" και τον "Παιχνιδοποιό". Μου αρέσει πολύ το ύφος σου, όσο πρέπει ατμοσφαιρικό, χωρίς να σε βγάζει από την αφήγηση με περιττές/μακροσκελείς περιγραφές. Αλήθεια όμως... Πώς θα γίνει να βρούμε περισσότερα ντοκουμέντα σχετικά με την Καστρίτσα; Ευχαριστώ για το σχόλιο Θωμά. Αν όταν χτυπήσω εκδοτική πόρτα με τα διηγήματα, ανοίξει κάποιος, θα τα διαβάσεις μαζεμένα. Αν δεν ανοίξει κανείς, θα δω τι θα κάνω. Όταν είναι έτοιμα πάντως, θα μπορεί όποιος θέλει να τα διαβάσει στο σύνολο. Edited January 19, 2015 by Drake Ramore 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 19, 2015 Author Share Posted January 19, 2015 Να και ένα μικρό ακόμη διήγημα σχετικό με την Καστρίτσα, για το πως ξεκίνησαν να ξυπνάνε κάποια πράγματα εκεί, όταν το χωριό ήταν ακόμη ένα κανονικό χωριό. http://community.sff.gr/topic/15124-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9/?hl=%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1&do=findComment&comment=246403 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted January 19, 2015 Share Posted January 19, 2015 Καλό το διήγημά σου, Απόστολε! Γενικά ο τρόμος στην Ελλάδα, κι ιδίως σε μη αστικά περιβάλλοντα μου φαίνεται πολύ ατμοσφαιρικός - σε ορισμένα χωριά έχουν τόσες δοξασίες που τύφλα να 'χει το Hollywood. Μου αρέσει κι αυτό που γενικώς πας να κάνεις (απ' όσο καταλαβαίνω) με τη δημιουργία ολόκληρης μυθολογίας γύρω από ένα μέρος (ωραίο όνομα το Καστρίτσα)! Η γραφή είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητική, κυλάει με ευκολία δηλαδή. Ένα δυο χεράκια επιμέλεια ίσως να τα χρειάζεται, αλλά δεν είναι κάτι τρομερό (επίσης (αν και λεπτομέρεια) η φράση "τελούσε υπό προθεσμία" στην 1η σελίδα μου φάνηκε κάπως λόγια το ύφος του διηγήματος, όπως και το "ηλεκτρική κένωση" - βέβαια αυτό ίσως να είναι και θέμα γούστου, οπότε απλώς το επισημαίνω). Η ιστορία μου άρεσε. Όντως χρειάζονται λίγα παραπάνω πράγματα για τον παπά, να χτιστεί όπως περίπου χτίστηκε κι ο Αντρέας θα ήταν το ιδανικό (αφού στο 2ο μισό πρωταγωνιστής γίνεται εκείνος). Στο τέλος π.χ. δεν τρόμαξα ίσως γιατί δεν με ενδιέφερε τι θα απογινόταν εκείνος. Αντίθετα η σκηνή που ο Αντρέας φτιάχνει τα αυγά μου φάνηκε πολύ καλή, στα όρια του ανατριχιαστικού. Κάπως έτσι (ως ατμόσφαιρα και αίσθηση) θα ήθελα και το τέλος. Αν κι είχα ψυλλιαστεί από νωρίς ότι ο Κόης (για κάποιον λόγο τον φανταζόμουν σαν Κόμη της Ρουμανίας ) ήταν φάντασμα, εκείνο το "πιθανότατα πρωτευουσιάνος" με μπέρδεψε. Γι' αυτό έχεις κάποια εξήγηση στο κείμενο και την έχασα (γιατί μιλούσε σαν πρωτευουσιάνος εννοώ αν ήταν από την Καστρίτσα - ή δεν ήταν από την Καστρίτσα και λάθος κατάλαβα;); Μου άρεσαν οι πινελιές χιούμορ που είχαν να κάνουν με τον παπά. Για τους διαλόγους, μερικά σημεία ίσως να θέλουν λίγη δουλειά. π.χ. Το παιδί στο είπε καθαρά. Δεν θέλει πάρε-δώσε με το χωριό. Ούτε όταν τον πήρες τηλέφωνο για να τον ρωτήσεις αν θέλει προμήθειες για τον χειμώνα, συγκινήθηκε. Όταν μιλάνε 2 άνθρωποι και ξέρουν για τι μιλάνε δεν είναι ιδιαιτέρως επεξηγηματικοί στον λόγο τους. Θα προτιμούσα π.χ. (αν και χωρά περισσότερη βελτίωση): Το παιδί στο είπε καθαρά. Δεν θέλει πάρε-δώσε με το χωριό. Ούτε όταν τον πήρες (τηλέφωνο) για τις χειμερινές προμήθειες, συγκινήθηκε. Μου άρεσε το σκιάχτρο. Συμφωνώ επίσης με την Τιέσα για τον παιχνιδοποιό. Τελειώνοντας το διήγημα αισθάνθηκα ότι το πιο ανατριχιαστικό κομμάτι της ιστορίας δεν το μοιράστηκες μαζί μας κι είναι κρίμα (ειδικά αν έχεις σκεφτεί και λεπτομέρειες). Δηλαδή, μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον αυτό από την κατάληξη με τον παπά, χωρίς να σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος λόγος να μην χωράνε και τα 2. Γενικά, παρ' όλες τις πιθανές βελτιώσεις, το ευχαριστήθηκα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 20, 2015 Author Share Posted January 20, 2015 Ευχαριστώ για το σχόλιο Νικόλα. Για τα περισσότερα που θίγεις έχω γράψει παραπάνω. Επιμέλεια θα γίνει έτσι κι αλλιώς και ελπίζω όχι μόνο από εμένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 4, 2015 Share Posted February 4, 2015 (edited) Θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω τους προηγούμενους: Στα πλην: -Η επιμέλεια θέλει δουλειά. Τα τελικά ν στα θηλυκά. Πριν τις προσφωνήσεις μπαίνει κόμμα, π.χ. "έλα, παιδί μου". Χωρίς να είναι λάθος, η συντριπτική πλειονότητα στην Ελλάδα, αφήνει τις τελείες έξω από τα εισαγωγικά στο διαλόγους. Μετά από αποσιωπητικά χρειάζεται κενό. Σου λείπουν διπλοί τόνοι, π.χ. "ψηλότερός του". Τα ερωτηματικά "πού" και "πώς" παίρνουν τόνο. Όχι "στο είπε", αλλά "σ' το είπε" (αφού είναι "σου το είπε"). Γενικά ρίξε μια προσεκτική ματιά στο γνωστό εξαιρετικό τόπικ "Απλοί κανόνες για μικρολαθάκια που κάνουμε όλοι". -Σε κάποια σημεία λείπουν σκηνικές λεπτομέρειες που βλάπτουν την (καλή) ατμόσφαιρα. Χαρακτηριστικά, στη σκηνή της επίσκεψης δεν αναφέρεται ποτέ ότι κλείνει η πόρτα (και κάνει και κρύο) ενώ ο Αντρέας σηκώνεται από μια καρέκλα στην οποία δεν έχει καθίσει ποτέ. -Το περιεχόμενο των ενδιάμεσων φράσεων συνήθως δεν φέρνει το επιθυμητό ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. -Η ιστορία με τον Δημητράκη έρχεται πολύ αργά και είναι σε αντίθεση με τον χαρακτήρα του παπά. -Το σκιάχτρο επίσης παρουσιάζεται απότομα και δεν γνωρίζουμε που βρίσκεται. Στα συν: +Η ατμόσφαιρα είναι αρκετά καλή. +Οι περιγραφές με τον ήλιο που ανοίγουν και κλείνουν την ιστορία. +Η τελική εικόνα της μάνας. +Η χρήση του σκοταδιού. +Το παιδί και η ατάκα του "Παιχνίδια". +Οι ενδιάμεσες φράσεις είναι στρατηγικά τοποθετημένες. Edited February 4, 2015 by mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 4, 2015 Author Share Posted February 4, 2015 Ευχαριστώ για το σχόλιο Μιχάλη. Όπως πάντα, εξαιρετικά χρήσιμες οι παρατηρήσεις σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted February 9, 2015 Share Posted February 9, 2015 (edited) Ακόμα μια ιστορία για την Καστρίτσα. Καλή φάση. Σε άλλα σημεία οι διάλογοι ξεκινούν από εσοχή και σε άλλα όχι. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι επιτρέπεται να θαφτεί κάποιος οπουδήποτε αλλού, εκτός από το νεκροταφείο. Παίζει; Καλή ιδέα που ο Αντρέας δεν είναι τελείως τυφλός, αλλά μπορεί να βλέπει στο φως μ' αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο. Σε σχέση με τον λόγο, δεν μπορώ να πω ότι αυτήν τη φορά έμεινα και πολύ ευχαριστημένος. Για το δικό μου γούστο είχε αρκετές επαναλήψεις λέξεων (και του ονόματος του Αντρέα), διάφορα '-ώντας' παραπάνω απ' όσα χρειαζόμουν, αμήχανες φράσεις, ενώ επίσης ούτε ο ρυθμός του με ικανοποίησε. Νομίζω ότι γενικώς θέλει ένα καλό χτένισμα το κείμενο. 'Ο αέρας τον χαστούκισε με τη μυρωδιά του βουνού και το κρύο του σούρουπου.' Ωραίο! Δυνατό σημείο η εμφάνιση της μάνας. Μπράβο! Στα της υπόθεσης, βρήκα τις τρομοενότητες ενδιαφέρουσες, τόσο αυτήν με τον Κόη (μ' άρεσε το όνομα), όσο και την τελική, με τον πατέρα Τιμόθεο. Πρέπει να έχω ξανακάνει το ίδιο σχόλιο σε καστριτσοδιήγημά σου: η όλη ιστορία χάνει πόντους, από τη στιγμή που δεν μπορώ να την διαβάσω μαζί με τις υπόλοιπες της Καστρίτσας. Τα ενδιάμεσα κομμάτια, με τα πλάγια γράμματα, δεν μου έδωσαν το κάτι παραπάνω από αισθητικής άποψης, ούτε κάποια σημαντική πληροφορία για την υπόθεση της ιστορίας. Σαν ιδέα, (αν και πιστεύω πως μπορείς να δώσεις καλύτερη εκτέλεση) τα μικρά σκοτάδια που βλέπει ο πατέρας Τιμόθεος να κατεβαίνουν από το βουνό, ήταν για εμένα το καλύτερο, πιο τρομαχτικό στοιχείο της ιστορίας (αυτό που θα έλεγα σε κάποιον, σαν διαφήμιση για να διαβάσει τον Παιχνιδοποιό). Αυτά από εμένα. ΥΓ: Άντε, αργείς; Περιμένουμε να διαβάσουμε τις ιστορίες της Καστρίτσας όλες μαζί. edit: spoiler Edited February 9, 2015 by dagoncult 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 12, 2015 Author Share Posted February 12, 2015 Ευχαριστώ για τα σχόλια Δάγωνα! Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω μαζί σου, στα σημεία που θέλουν προσοχή. Όσα επισημάνατε ως τώρα, κι εσύ και προηγούμενοι, βγάζουν μάτι. Μετά από όλες τις μέρες που πέρασαν και το ξαναδιάβασμα της ιστορίας, την θεωρώ σχετικά αδύναμη τεχνικά και λογοτεχνικά πρόχειρη, συγκρινόμενη με άλλα που έγραψα. Δικαιολογία έχω, ότι βάρεσε ο υπολογιστής και το έγραψα ψιλοτροχάδην από ένα σημείο και μετά, αλλά εντάξει, μην κοροιδευόμαστε, δεν είναι δικαιολογία. Θέλει πολύ δουλειά, δεν ήταν presentation ready. Σχετικά με το αν μπορεί να θαφτεί κάποιος εκτός νεκροταφείου, γιατί να μην παίζει; Δεν ξέρω στα σίγουρα, αλλά πιστεύω ότι γίνεται λόγω περιπτώσεων που άκουσα/διάβασα. Παραδείγματα πολλά, ακόμη και στην Ελλάδα που βρίσκονται θαμμένοι σε οικογενειακούς ιδιωτικούς τάφους διάφοροι γνωστοί και επώνυμοι, σε χώρους εκτός νεκροταφείων. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted February 25, 2015 Share Posted February 25, 2015 Καλησπέρα και από μένα! Έχεις κάτι που με γοητεύει στο γράψιμό σου. Ίσως η επαρχία, στοιχεία λαογραφίας, κ.λπ. Λεπτομέρειες: Κόης είναι πολύ παράδοξο όνομα. Ακόμη και ανατριχιαστικό. Καλά όλο το σουλούπι του είναι ανατριχιαστικό. Που το πας άραγε; Πόσο μου αρέσουν αυτά τα παιχνίδια μεταξύ φωτός και σκοταδιού, το μικρό σκοτάδι, το μεγάλο, όλο αυτό που έχει να κάνει με την τύφλωση του ήρωα ουσιαστικά....Πολύ πετυχημένο! Νομίζω ότι λέμε ηλεκτρική εκκένωση. Νομίζω ότι κένωση σημαίνει το άλλο, ξέρεις.... Ακόμη η απόφαση εκκρεμούσε και από ότι φαινόταν θα εκκρεμούσε για πολύ ακόμη. Θα έσβηνα το δεύτερο ακόμη. φαινόταν τα χαρακτηριστικά, είναι φαίνονταν τα χαρακτηριστικά. Βρε τον παπά! Και τον είχα και σε εκτίμηση! Ανατροπή ήταν αυτό! Κοίτα είναι πάρα πολύ ωραία ιστορία. Αλλά είναι ανάγκη νομίζω να γίνει πιο σαφής! Πρόκειται για φαντάσματα παιδιών, και ποιών παιδιών, και ποιος ο κύριος Κόης, και τι γνωρίζει ο παπάς για όλα αυτά, και ποια η ακριβής σύνδεση με τους νεκρούς της Καστρίτσας....Ή αυτές οι πλάγιες φράσεις, που μάλλον περισσότερο μπερδεύουν παρά διαφωτίζουν. Βέβαια μπορεί να επιζητούσες να είναι ασαφές το σκηνικό σου. (Μάλλον περίμενα ότι η μητέρα του θα είχε αναστηθεί κατά κάποιον τρόπο. Στην αρχή με είχες προετοιμάσει για κάτι σαν συμφωνία με τον διάβολο.) Πάντως πολύ ωραία ιστορία και πολύ ατμοσφαιρική! Με συνεπήρε! Και η σκηνή με το μισοθαμμένο ζωντανό /πτώμα /σκιάχτρο....Blood-curling! Φαντάζομαι ότι τα παιδικά γέλια στο τέλος σημαίνουν ότι τα παιδιά είναι δικαιωμένα, κατά κάποιον τρόπο; Τα είχαν αφήσει αδιάβαστα και ήταν έτσι; Να είσαι πάντα καλά! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.