Natasha Posted February 2, 2015 Share Posted February 2, 2015 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Νατάσα ΠαυλίτσεβιτςΕίδος: ΡεαλισμόςΒία; ΌχιΣεξ; Όχι, μόνο αναφορικάΑριθμός Λέξεων: 3.338Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: Μια κοπέλα ταξιδεύει μέχρι την Αθήνα για να μεταφέρει κάποια πολύ άσχημα νέα στον φουκαρά τον φίλο της. Αυτή την ιστορία τη συμπαθώ, αλλά δεν αξιώθηκε να δει ανθολογία μέχρι τώρα. Ευχαριστώ λοιπόν για τον αναγνωστικό χρόνο και υπέρευχαριστώ για τα όποια σχόλια που θα με βοηθήσουν να τη βελτιώσω Αρχείο: στο τραίνο για αθήνα.doc Edited February 2, 2015 by Natasha 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 4, 2015 Share Posted February 4, 2015 Το διάβασα δύο φορές, αλλά χωρίς απόλυτη συγκέντρωση, οπότε δεν είμαι σίγουρος για το τι παίζει με το θέμα της όρεξης που είχε και δεν έχει. Δεν βλέπω σύνδεση και κίνητρο, δεν πρόσεξα ναρκωτικά ή κάτι άλλο. Έχω την αίσθηση ότι ίσως μου μου διέφυγε κάτι κρίσιμο. Λάθος; Πρόχειρη επιμέλεια στο αρχείο. στο τραίνο για αθήνα.doc 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 4, 2015 Author Share Posted February 4, 2015 Μιχάλη, πολλά ευχαριστώ για την επιμέλεια Ναι, σου διέφυγε το κρίσιμο, όχι επειδή εσένα σου διέφυγε, αλλά επειδή δεν είναι τόσο καθαρό όσο πρέπει: το ζευγάρι χώρισε σε ένα εστιατόριο. Η αντιπαθητική κοπέλα δεν μπορούσε να χειριστεί ότι ο λαπάς κατά τη γνώμη της γκόμενός της την χώρισε πρώτος κι έτσι μπλόκαρε όλη την ανάμνηση του χωρισμού. Το μόνο που της έμεινε από εκείνη την συνάντηση είναι μια απέχθεια στο φαγητό γιατί σε ένα επίπεδο το έχει συνδέσει με τον χωρισμό. Ήθελα να είναι αντιπαθητική γιατί μου φάνηκε πιο ενδιαφέρουσα έτσι: αν ήταν μια γλυκιά υπερερωτευμένη κοπέλα που δεν μπορεί να αντέξει τον χωρισμό της είναι πολύ κλισέ ("μη μ'αφήνεις Πέτρο, θα φαρμακωθώ" κλπ ). Το "ποιος να της το έλεγε ότι το πάτωμα δεν είναι βολική επιλογή" είναι σαρκαστικό, αλλά καλά έκανες και το σχολίασες. Το κεφαλάρι του κρεβατιού που το είχαν χτυπήσει τρία κεφάλια αναφέρεται όντως σε σεξ, όχι τίποτα μη παραδοσιακό ή άγριο όπως λες, απλά με τις παλινδρομικές κινήσεις είναι αρκετά σύνηθες να χτυπάς εκεί. Για να μην το κατάλαβες, μάλλον δεν είναι τόσο σύνηθες όσο νόμιζα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 4, 2015 Share Posted February 4, 2015 Αχά! Πολλά και ενδιαφέροντα: 1) Ναι, σου διέφυγε το κρίσιμο, όχι επειδή εσένα σου διέφυγε, αλλά επειδή δεν είναι τόσο καθαρό όσο πρέπει: το ζευγάρι χώρισε σε ένα εστιατόριο. Η αντιπαθητική κοπέλα δεν μπορούσε να χειριστεί ότι ο λαπάς κατά τη γνώμη της γκόμενός της την χώρισε πρώτος κι έτσι μπλόκαρε όλη την ανάμνηση του χωρισμού. Το μόνο που της έμεινε από εκείνη την συνάντηση είναι μια απέχθεια στο φαγητό γιατί σε ένα επίπεδο το έχει συνδέσει με τον χωρισμό. 2) Ήθελα να είναι αντιπαθητική γιατί μου φάνηκε πιο ενδιαφέρουσα έτσι: αν ήταν μια γλυκιά υπερερωτευμένη κοπέλα που δεν μπορεί να αντέξει τον χωρισμό της είναι πολύ κλισέ ("μη μ'αφήνεις Πέτρο, θα φαρμακωθώ" κλπ ). 3) Το κεφαλάρι του κρεβατιού που το είχαν χτυπήσει τρία κεφάλια αναφέρεται όντως σε σεξ, όχι τίποτα μη παραδοσιακό ή άγριο όπως λες, απλά με τις παλινδρομικές κινήσεις είναι αρκετά σύνηθες να χτυπάς εκεί. Για να μην το κατάλαβες, μάλλον δεν είναι τόσο σύνηθες όσο νόμιζα! 1) Κάτσε, αυτό είναι καλό! (Το 'ξερα ότι κάτι υπήρχε εκεί -δεν έβγαζε νόημα αλλιώς.) Αυτό θα έπρεπε να είναι όλη η ουσία του διηγήματος. Βεβαιώσου ότι θα το κάνεις πιο σαφές. Αν χρειαστεί μη φοβηθείς να το "πεις" λίγο, αντί μόνο να το δείξεις. (Φυσικά, πρέπει κυρίως να το δείξεις.) 2) Καμία αντίρρηση στο να είναι αντιπαθητική, απλώς αυτά που έχω σημειώσει, πέφτουν κάπως απότομα σε έναν χαρακτήρα που δείχνει μάλλον συμπαθητικός ή τουλάχιστον ουδέτερος μέχρι εκείνη τη στιγμή. Θα μπορούσες να το προετοιμάσεις κάπως, π.χ. να δείχνεις ότι άνοιξε στον Παναγιώτη, αλλά πολύ απρόθυμα, ότι τον έβρισκε εκνευριστικό ενώ εσύ τον δείχνεις στον αναγνώστη καλόβολο κλπ. 3) Δεν είναι καθόλου σύνηθες αν φροντίζει, συνήθως ο άντρας που έχει οπτική εποπτεία, να κρατιούνται οι αποστάσεις και να απομακρύνεται καταλλήλως το εκάστοτε αγαπημένο κεφάλι (και σύνηθώς όλο το σύμπλεγμα) από το κεφαλάρι. Είναι απίστευτο τι εγκυκλοπαιδικά μαθαίνει κανείς... Εγώ για ένα διηγηματάκι μπήκα... :-) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 4, 2015 Share Posted February 4, 2015 Αχ-χάαα! Πολύ ζωντανό, πολύ πειστικά γραμμένο, μπράβο! Αλλά ούτε σε μένα είναι σαφές αυτό που λέτε παραπάνω ότι δεν είναι σαφές. Και συμφωνώ στο περί κεφαλιών και κεφαλαριών: αν σε κάποιο κεφαλάρι χτυπούσαν συστηματικά τα κεφάλια, θα χρειαζόταν μαραγκό - δεν είναι κάτι που συμβαίνει κατά κανόνα και πρέπει να το περάσουμε ντούκου. Αλλά, θα μου πεις, πώς να κάνεις δηλαδή έρευνα πόσο συχνά γίνεται κάτι τέτοιο; Στο google δε νομίζω να το βρεις. Και να αρχίσεις να ρωτάς τον κόσμο θα ήταν λίγο κουφό... Κατά τα άλλα εγώ δεν τη βρήκα αντιπαθητική την κοπέλα, μάλλον αδιάφορη για τον κόσμο γύρω της γενικά. Κυρίως δε με πολυέπεισε ότι αυτή η ιστορία είναι άξια αφήγησης - δε συμβαίνει και τίποτα κοσμοϊστορικό, μάλλον βασίζεται στο πειστικό γράψιμο. Πάντως μπράβο! Δεν ήξερα ότι είσαι τόσο καλή! Θα σε έχω υπόψη μου 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 4, 2015 Author Share Posted February 4, 2015 Ευχαριστώ για το σχόλιο wordsmith! Για το όλο θέμα με τα κεφαλάρια ιδού και ένα σχετικό τραγούδι Όπως βλέπετε στα αγγλικά συνηθίζεται η έκφραση. Η ιστορία γράφτηκε μετά από πολύ επανάληψη αυτού του κομματιού στο (άξιο επίδειξης σε μουσείο) mp3 μου. Ήταν απλά μια ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου ιδέα γιατί σπάνια έχω δει αυτή την οπτική γωνία, της κοπέλας που δεν αγαπάει τον σύντροφό της, απλά βολεύεται που ο σύντροφος αγαπάει εκείνη. Όταν έρχεται το όλο θέμα τούμπα είναι δύσκολο να το χειριστεί κάποιος με τέτοιο εγώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 5, 2015 Share Posted February 5, 2015 Πάντως πρέπει να είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, κάποιος να βλέπει έτσι τη σχέση του, και γι' αυτό μου φάνηκε τόσο πειστική απεικόνιση της πραγματικότητας το διήγημα. Μπράβο και για την ιδέα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 (edited) Το έχω διαβάσει από την πρώτη μέρα το διήγημα και παρόλο που δεν είχα βρει χρόνο να την σχολιάσω, με απασχόλησε πολλές φορές. Θα σου ότι εμένα μου ήταν πάρα πολύ σαφές τι έπαιξε με τον χωρισμό και γιατί έγινε ανορεκτική η Λένα και μάλιστα το βρήκα πολύ καλό σαν εύρημα. Παίζεις σε δυο επίπεδα με όσα μας κάνει τι συνειδητό και το υποσυνείδητο. Από τη μια απορρίπτει τον χωρισμό (για οποιονδήποτε λόγο -δε με νοιάζει αν το κάνει επειδή δεν το ανέχεται που την χώρισε ο φίλος της ή επειδή την πίκρανε στ' αλήθεια) και από την άλλη απορρίπτει και ό,τι συνδέεται με την τραυματική στιγμή σε κάθε επίπεδο (οπότε και στο φαγητό). Το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι και νομίζω ότι έχεις κάνει έναν πολύ καλό συνδυασμό και ανατροπή των στοιχείων. Η κοπέλα πάντως δεν μου φαίνεται αντιπαθητική. Μπορεί να έχει τα χάλια της, αλλά για κανένα λόγο δεν μου είναι αντιπαθής, ούτε στην αρχή -πόσο μάλλον στον τέλος. Το μόνο που συμβαίνει είναι ότι με φρικάρει λίγο η ανατροπή σου και συλλογίζομαι τι άβυσσος επικρατεί στον ψυχικό της κόσμο. Κι αυτό βέβαια είναι πολύ καλό δραματουργικά. Άνετα, μ' ένα κλικ ακόμα στην ατμόσφαιρα, θα μπορούσε να μην είναι ρεαλισμός η ιστορία αλλά ψυχολογικός τρόμος γιατί έχει μια πολύ καλή δόση μέσα της. Edited February 8, 2015 by Tiessa 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 Νατάσα, δεν ξέρω αν συνειδητοποιείς την υπέρβαση: η Βάσω διάβασε mainstream! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 8, 2015 Author Share Posted February 8, 2015 Το έχω διαβάσει από την πρώτη μέρα το διήγημα και παρόλο που δεν είχα βρει χρόνο να την σχολιάσω, με απασχόλησε πολλές φορές. Άνετα, μ' ένα κλικ ακόμα στην ατμόσφαιρα, θα μπορούσε να μην είναι ρεαλισμός η ιστορία αλλά ψυχολογικός τρόμος γιατί έχει μια πολύ καλή δόση μέσα της. Ευχαριστώ πολύ που το διάβασες Λες να γίνεται ψυχολογικός τρόμος μόνο με την αλλαγή ατμόσφαιρας; Μου αρέσει πολύ η σκέψη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 9, 2015 Share Posted February 9, 2015 [...]Λες να γίνεται ψυχολογικός τρόμος μόνο με την αλλαγή ατμόσφαιρας; Μου αρέσει πολύ η σκέψη! Κοίτα, για μένα ήταν πολύ πιο τρομακτικό να έχεις "απωλέσει" ένα τόσο σημαντικό πράγμα από τη μνήμη σου, γι' αυτό και σου λέω ότι το σκέφτομαι τόσες μέρες. Αν ήταν υπερφυσικός τρόμος, μπορεί να με τρόμαζε εκείνη την ώρα, αλλά μετά από λίγο θα έφευγε από το μυαλό μου. Μια λεπτομέρεια ωστόσο που δεν σου είπα στα αρχικά: δεν ξέρω αν φτάνει ο χρόνος από το Μενίδι μέχρι τον σταθμό Λαρίσσης για να διαδραματιστεί τόσο μέρος της ιστορίας. Έχω πολλά χρόνια να ταξιδέψω, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ κοντά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
μαμαλουκ Posted February 12, 2015 Share Posted February 12, 2015 (edited) Λοιπόν, λοιπόν, Ότι εξελίσσεται σε τραίνο έχει τη δικιά του γοητεία, κάτι που όσοι το έχουν χρησιμοποιήσει συχνά καταλαβαίνουν. Είναι τόπος περισυλλογής και αποφάσεων, σαν ενδιάμεσος χώρος ανάμεσα σε πραγματικότητες. Το συγκεκριμένο διήγημα πετυχαίνει να φτιάξει εικόνες και να περάσει συναισθήματα. Απλά και αποτελεσματικά. Στα επιμέρους τώρα. Έτσι όπως το κάναμε ούτε η Παναγία η ίδια δε θα έπιανε παιδί” Η Παναγιά γονιμοποιήθηκε από έναν κρίνο. Αν αυτή η μεταφορά χρησιμοποιείται για να δείξει παρα φύσιν γονιμοποιήση θέλει ένα τσακ (γνωστός λογοτεχνικός όρος) ακόμα. Αλλιώς κάτι άλλο παίζει, που εγώ δεν καταλαβαίνω. Το να χάσεις για ένα χρόνο, τη μνήμη ενός γεγονότος, τοόσο σημαντικού, προυποθέτει μια ψυχοσύνθεση που εδώ δεν γίνεται ξεκάθαρη. Για να έχουμε την ανατροπή στο τέλος, δεν χρειάζονται πολλά hints, παρόλα αυτά, είτε κατα τη διάρκεια, είτε στην αποκάλυψη, πρέπει να δούμε αυτό το κάτι παραπάνω που να είναι ικανό να δικαιολογήσει την ακούσια, μονομερή αμνησία. Σε γενικές γραμμές, το πας για λογομαστόρισσα.Αυτά τα λίγα. Edited February 12, 2015 by μαμαλουκ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 12, 2015 Author Share Posted February 12, 2015 Λοιπόν, λοιπόν, Ότι εξελίσσεται σε τραίνο έχει τη δικιά του γοητεία, κάτι που όσοι το έχουν χρησιμοποιήσει συχνά καταλαβαίνουν. Είναι τόπος περισυλλογής και αποφάσεων, σαν ενδιάμεσος χώρος ανάμεσα σε πραγματικότητες. Το συγκεκριμένο διήγημα πετυχαίνει να φτιάξει εικόνες και να περάσει συναισθήματα. Απλά και αποτελεσματικά. Στα επιμέρους τώρα. Έτσι όπως το κάναμε ούτε η Παναγία η ίδια δε θα έπιανε παιδί” Η Παναγιά γονιμοποιήθηκε από έναν κρίνο. Αν αυτή η μεταφορά χρησιμοποιείται για να δείξει παρα φύσιν γονιμοποιήση θέλει ένα τσακ (γνωστός λογοτεχνικός όρος) ακόμα. Αλλιώς κάτι άλλο παίζει, που εγώ δεν καταλαβαίνω. Μια χαρά κατάλαβες! Θα βρω αυτό το τσακ. Κατα τα άλλα θα σκεφτώ πολύ αυτό που λες για τα hints, είναι λογικότατη παρατήρηση. Ευχαριστώ πολύ Δεν ξέρω αν θα γίνω λογομαστόρισσα, αλλά εσύ μια φορά τον λόγο σου τον κρατάς, είπες θα σχολιάσεις και σχολίασες 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 25, 2015 Share Posted February 25, 2015 (edited) Ωραία αφήγηση. Η εξήγηση του μπερδέματος δεν είναι ξεκάθαρη όμως, θα έπρεπε να τονιστεί περισσότερο. Οι σκέψεις μου καθώς διάβαζα ήταν οι εξής : 1) Η κοπέλα είχε διατροφικές διαταραχές. Δεν είναι σπάνιο η ανορεξία να συνδιάζεται με κρίσεις βουλιμίας. Μια κοπέλα που, σε γενικές γραμμές, δεν τρώει σχεδόν καθόλου, ξαφνικά την πιάνει μια μανία και τρώει πέντε πιτόγυρα (μάλλον, όταν φάει, θα είναι επειδή την έπιασε τέτοια κρίση, αλλιώς... καφές και τσιγάρο). 2) Η κοπέλα δεν είχε καταλάβει ότι ήταν χωρισμένοι. Δηλαδή, δεν απώθησε τη μνήμη, απλά δεν το είχε συνηδητοποιήσει. Βέβαια, το κείμενό σου δεν δικαιολογούσε μια τέτοια στάση, αλλά για λίγο το σκέφτηκα. Το πρώτο το έχω συναντήσει από δύο άτομα στη ζωή μου, το δεύτερο από ένα. Και δεν ξέρω πολύ κόσμο. (Τρομακτικό; ) Μου άρεσε ο τυπάκος στο τραίνο. Ολοζώντανος. Edited February 25, 2015 by Cassandra Gotha 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted February 25, 2015 Share Posted February 25, 2015 Γεια σου Νατάσα! Έχω κατεβάσει την ιστορία κάτι μέρες, τώρα βρήκα χρόνο. Προχωρώ: Ωραία η φράση μαύρο με ένα φως να περνάει, μαύρο με ένα φως να περνάει. Αναρωτιέμαι αν θα λειτουργούσε ακόμη καλύτερα σε παρένθεση. Όζα. Θεσσαλονικιά ε; ....αλλά οι κακές της συνήθειες συχνά την επισκέπτονταν όταν ήταν στα χειρότερά της, κι ας τα είχε...(οι συνήθειες είναι πληθυντικός θηλυκού γένους, άρα το τα, που αναφέρεται στις συνήθειες, πρέπει να γίνει τις.) Η φράση με την Παναγία δεν ξέρω αν ήταν τόσο πετυχημένη σαν σχήμα λόγου. Α είχε και πιο ωραία μαλλιά ο τύπος. Αίσχος! Ωραία και η φράση με τα κόκαλα που θέλουν τα μέσα της να βγουν έξω. (Εμένα μου ψιλοπέρασε ότι ήταν κάποιου είδους βαμπίρ η τύπισσα αλλά τελικά λες ότι θα φαει.) Όπα, δεν το καλοκατάλαβα. Αυτή έπαθε ανορεξία επειδή συνδύασε το χωρισμό τους με ένα όργιο πολυφαγίας και μετά απώθησε εντελώς το γεγονός; Ίσως την παράγραφο που είναι φλας μπακ πρέπει να την τονίσεις λίγο περισσότερο, ως ανάμνηση. Πλάγια γράμματα, για παράδειγμα, ή να αφήνεις κενό μία σειρά. Επίσης νομίζω η αντίδραση του Παύλου δεν ήταν σωστή, εφόσον είχαν ήδη χωρίσει. Πιο φυσιολογικό θα ήταν να έλεγε κατευθείαν, και τι με νοιάζει εμένα, ‘ντάξει μωρέ κάνε τη ζωή σου, παρά αυτό το γιατί να το τραβάω τώρα αυτό. Είναι σαν να τον νοιάζει ακόμη (που μάλλον δεν τον νοιάζει τόσο γιατί αυτός έκοψε τη σχέση και μάλιστα πριν έξι μήνες.) Γενικά ευχάριστη ιστορία. Με φράσεις που σου μένουν. Μπράβο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 25, 2015 Author Share Posted February 25, 2015 Ωραία αφήγηση. Η εξήγηση του μπερδέματος δεν είναι ξεκάθαρη όμως, θα έπρεπε να τονιστεί περισσότερο. Οι σκέψεις μου καθώς διάβαζα ήταν οι εξής : 1) Η κοπέλα είχε διατροφικές διαταραχές. Δεν είναι σπάνιο η ανορεξία να συνδιάζεται με κρίσεις βουλιμίας. Μια κοπέλα που, σε γενικές γραμμές, δεν τρώει σχεδόν καθόλου, ξαφνικά την πιάνει μια μανία και τρώει πέντε πιτόγυρα (μάλλον, όταν φάει, θα είναι επειδή την έπιασε τέτοια κρίση, αλλιώς... καφές και τσιγάρο). 2) Η κοπέλα δεν είχε καταλάβει ότι ήταν χωρισμένοι. Δηλαδή, δεν απώθησε τη μνήμη, απλά δεν το είχε συνηδητοποιήσει. Βέβαια, το κείμενό σου δεν δικαιολογούσε μια τέτοια στάση, αλλά για λίγο το σκέφτηκα. Το πρώτο το έχω συναντήσει από δύο άτομα στη ζωή μου, το δεύτερο από ένα. Και δεν ξέρω πολύ κόσμο. (Τρομακτικό; ) Μου άρεσε ο τυπάκος στο τραίνο. Ολοζώντανος. Ευχαριστώ πολύ που το διάβασες και σχολίασες! Η εξήγηση του μπερδέματος πρέπει όντως να τονιστεί! Για τα άτομα που γνωρίζεις με τις διαταραχές, κρίμα ρε παιδί μου, ελπίζω να το ξεπεράσανε. Για το άτομο που δεν κατάλαβε ότι χωρίσανε, είδες τι σου κάνει η κακή συνεννόηση; Ελπίζω να ήταν σε φάση Λυκείου ακόμη το ζευγάρι, γιατί πιο μετά αυτά είναι για γέλια. Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε ο τυπάκος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 25, 2015 Author Share Posted February 25, 2015 Γεια σου Νατάσα! Έχω κατεβάσει την ιστορία κάτι μέρες, τώρα βρήκα χρόνο. Προχωρώ: Ωραία η φράση μαύρο με ένα φως να περνάει, μαύρο με ένα φως να περνάει. Αναρωτιέμαι αν θα λειτουργούσε ακόμη καλύτερα σε παρένθεση. Όζα. Θεσσαλονικιά ε; ....αλλά οι κακές της συνήθειες συχνά την επισκέπτονταν όταν ήταν στα χειρότερά της, κι ας τα είχε...(οι συνήθειες είναι πληθυντικός θηλυκού γένους, άρα το τα, που αναφέρεται στις συνήθειες, πρέπει να γίνει τις.) Η φράση με την Παναγία δεν ξέρω αν ήταν τόσο πετυχημένη σαν σχήμα λόγου. Α είχε και πιο ωραία μαλλιά ο τύπος. Αίσχος! Ωραία και η φράση με τα κόκαλα που θέλουν τα μέσα της να βγουν έξω. (Εμένα μου ψιλοπέρασε ότι ήταν κάποιου είδους βαμπίρ η τύπισσα αλλά τελικά λες ότι θα φαει.) Όπα, δεν το καλοκατάλαβα. Αυτή έπαθε ανορεξία επειδή συνδύασε το χωρισμό τους με ένα όργιο πολυφαγίας και μετά απώθησε εντελώς το γεγονός; Ίσως την παράγραφο που είναι φλας μπακ πρέπει να την τονίσεις λίγο περισσότερο, ως ανάμνηση. Πλάγια γράμματα, για παράδειγμα, ή να αφήνεις κενό μία σειρά. Επίσης νομίζω η αντίδραση του Παύλου δεν ήταν σωστή, εφόσον είχαν ήδη χωρίσει. Πιο φυσιολογικό θα ήταν να έλεγε κατευθείαν, και τι με νοιάζει εμένα, ‘ντάξει μωρέ κάνε τη ζωή σου, παρά αυτό το γιατί να το τραβάω τώρα αυτό. Είναι σαν να τον νοιάζει ακόμη (που μάλλον δεν τον νοιάζει τόσο γιατί αυτός έκοψε τη σχέση και μάλιστα πριν έξι μήνες.) Γενικά ευχάριστη ιστορία. Με φράσεις που σου μένουν. Μπράβο! Για το "όζα", ναι Θεσσαλονικιά! Στο Λύκειο το έμαθα το "μανό" αλλά διατήρησα το "όζα" γιατί λέει προέρχεται από το ρήμα όζω που σημαίνει μυρίζω (μου βγάζει νόημα δηλαδή λόγω προέλευσης και το χρησιμοποιώ). Για το 7, μια χαρά το κατάλαβες Αν δεις και το πρώτο μου σχόλιο στο ποστ, στον Μιχάλη λέω τι έγινε τελικά στην ιστορία. Ευχαριστώ πολύ που το διάβασες και που έκανες συγκεκριμένα σχόλια, βοηθάνε πολύ! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.