Natasha Posted February 15, 2015 Share Posted February 15, 2015 Όνομα Συγγραφέα: Νατάσα ΠαυλίτσεβιτςΕίδος: Τρόμος, αρκετό χιούμορ Βία; ΝαιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων: 4914Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: Αυτή η ιστορία μετά από διαγωνισμό εκδόθηκε στην ανθολογία "Τρόμος και φαντασία στην Θεσσαλονίκη" (εκδόσεις Addart). Την δημοσιεύω εδώ γιατί η ανθολογία διανέμεται δωρεάν (οπότε όποιος έχει την ευκαιρία να την πάρει θα την πάρει είτε έχει διαβάσει την ιστορία μου είτε όχι), και επειδή δύσκολα θα διανεμηθεί μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Διαβάζοντάς την για να τη θυμηθώ πριν την ανεβάσω εδώ, μπήκα στον πειρασμό να αλλάξω κάτι ψιλοπράγματα αλλά δεν το έκανα, έτσι τυπώθηκε, έτσι την ανεβάζω. Περιμένω πώς και πώς τα σχόλιά σας Αρχείο: ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ.doc 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted February 15, 2015 Share Posted February 15, 2015 Καλογραμμένη ιστορία και πολύ τρομακτική! Βέβαια μου θύμισε αρκετά την ταινία “In the mouth of madness” (1994) του John Carpenter. Αλήθεια, την έχει δει και εμπνεύστηκες από εκεί; Αν όχι θα πρέπει σίγουρα να τη δεις και να συγκρίνεις. Οι ιστορίες που αναφέρεις σχετικά με το παρελθόν της Θεσσαλονίκης είναι όντως υπαρκτές ή απλά τις φαντάστηκες; Ρωτάω γιατί πολύ απλά, αν και μένω στη Θεσσαλονίκη δεν τις έχω ακούσει. Καλή συνέχεια! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 15, 2015 Author Share Posted February 15, 2015 Καλογραμμένη ιστορία και πολύ τρομακτική! Βέβαια μου θύμισε αρκετά την ταινία “In the mouth of madness” (1994) του John Carpenter. Αλήθεια, την έχει δει και εμπνεύστηκες από εκεί; Αν όχι θα πρέπει σίγουρα να τη δεις και να συγκρίνεις. Οι ιστορίες που αναφέρεις σχετικά με το παρελθόν της Θεσσαλονίκης είναι όντως υπαρκτές ή απλά τις φαντάστηκες; Ρωτάω γιατί πολύ απλά, αν και μένω στη Θεσσαλονίκη δεν τις έχω ακούσει. Καλή συνέχεια! Την ταινία την είδα αφού υπέβαλλα την ιστορία στον διαγωνισμό, (ωραία ταινία). Πολύ χαίρομαι που σε τρόμαξα! Εγώ από Θεσσαλονίκη είμαι και άκουγα διάφορα κατά καιρούς, αλλά για την ιστορία έψαξα πολύ περισσότερο τι μύθους έχουμε ακριβώς στην πόλη. Οπότε όλα, εκτός από έναν συγκεκριμένο μύθο, είναι υπαρκτά. Πού ζούμε, ε; Ευχαριστώ πολύ που τη διάβασες και σχολίασες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
μαμαλουκ Posted February 22, 2015 Share Posted February 22, 2015 (edited) Τρόμος και πάλι τρόμος. Πολύπλευρος και αλλόκοτος. Πολύ χαίρομαι όταν εξελίσσεται σε μέρη που το σηκώνουν. Σαν το χωριό του Drake. Την Θεσσαλονίκη δεν τη γνωρίζω καλά αλλά για κάποιο λόγο μου βγάζει μια αίσθηση πόλης που χωράει κάτι σαν αυτό και ακόμα παραπάνω. Λίγο ο Θερμαικός, λίγο το επταπύργιο, είμαι βέβαιος ότι η λαική παράδοση σε συνδυασμό με την αστική κάνει ένα εκρηκτικό μείγμα. Η ένστασή μου είναι ότι όλα γίναν πολύ σύντομα και σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό. Κάτι μου λέει όμως, ότι αν το διάβαζα στο πλαίσιο ολόκληρης της συλλογής αυτό θα έβγαζε απόλυτο νόημα. Γιατί απλά θα το είχα πιστέψει. Θεσσαλονίκη-τρόμος-λογοτεχνία. Είναι ένα συγκεκριμένο κλίμα που για τον αδαή (Αθηναίο) αναγνώστη θέλει εισαγωγή. Ελπίζω να έβγαλε νόημα ετούτη εδώ η σκέψη και νομίζω πως είσαι από τη Θεσσαλονίκη. Edited February 22, 2015 by μαμαλουκ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 22, 2015 Author Share Posted February 22, 2015 Καταρχήν, ευχαριστώ πολύ που τη διάβασες και σχολίασες Και σωστά νομίζεις, από τη Θεσσαλονίκη είμαι. Από ότι κατάλαβα μου λες ότι σου αρέσει γενικά το θέμα Θεσσαλονίκη-τρόμος για το οποίο χαίρομαι, αλλά δεν μπορώ να πάρω μπράβο γιατί αυτό ήταν το θέμα του διαγωνισμού ούτως ή άλλως. Αυτό που λες με τη συλλογή δεν το κατάλαβα: εννοείς ότι αν διάβαζες την ιστορία στο βιβλιαράκι θα την πίστευες ενώ τώρα που τη διάβασες στο sff δεν την πίστεψες; Και ότι αν το διάβαζες εκεί δε θα σε πείραζε πόσο γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό έγιναν όλα; Αν έχεις χρόνο να μου απαντήσεις θα με βοηθήσεις να πιάσω τη σκέψη σου καλύτερα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
μαμαλουκ Posted February 22, 2015 Share Posted February 22, 2015 (edited) Το να έλεγα ότι δεν έχω χρόνο κυριακάτικα θα ήταν υποκρισία. Εννοώ ότι ως κομμάτι της συλλογής "Τρόμος και φαντασία στην Θεσσαλονίκη" μάλλον θα ήταν καλύτερο σαν μέρος του συνόλου και όχι σαν αυτοτελές δημιούργημα. Άμα διάβαζα ολόκληρη τη συλλογή θα έμπαινα καλύτερα στο περιβάλλον Θεσσαλονίκη-Τρόμος. Επίσης, ήταν μια χαρά πιστευτό. Edited February 22, 2015 by μαμαλουκ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadend Posted February 22, 2015 Share Posted February 22, 2015 Η σκηνή στο στασίδι είναι πολύ δυνατή. Και η φωνή που αναγγέλλει το θάνατο έχει το σωστό σπαραγμό. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 22, 2015 Author Share Posted February 22, 2015 Η σκηνή στο στασίδι είναι πολύ δυνατή. Και η φωνή που αναγγέλλει το θάνατο έχει το σωστό σπαραγμό. Ευχαριστώ πολύ! Για εκεί το πήγαινα ακριβώς. (Και επίσης, χρόνια πολλά και καλά ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 24, 2015 Share Posted February 24, 2015 Μού άρεσε, Νατάσα. Η αρχή της ιστορίας με έπιασε από τη μούρη -ποιος να είναι ο μεγαλύτερος τρόμος από το να μην μπορείς να γράψεις, έτσι; Στην αρχή φαντάστηκα ότι θα λειτουργούσε σε ψυχολογικό επίπεδο, αλλά αυτό εξερράγη σε μια κανονική επίθεση υπερφυσικού τρόμου σε όλα τα σημεία. Μου άρεσε πολύ η ιδέα ότι το βιβλίο πήρε ζωή όταν βρέθηκαν αναγνώστες και το διάβασαν. Γενικά, βέβαια, μου αρέσουν και οι ιστορίες που έχουν να κάνουν με βιβλία. Μου άρεσε επίσης και η ενεργή εμπλοκή του ήρωα. Υ.Γ. Δεν ξέρω ποιο από τα περιστατικά δεν ανήκει στη σφαίρα των γεγονότων και των θρύλων της πόλης και είναι δικό σου, όπως αναφέρεις παραπάνω, αλλά έχουν δέσει όλα τόσο καλά μεταξύ τους, που δεν με νοιάζει και να το μάθω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted February 24, 2015 Author Share Posted February 24, 2015 Μού άρεσε, Νατάσα. Υ.Γ. Δεν ξέρω ποιο από τα περιστατικά δεν ανήκει στη σφαίρα των γεγονότων και των θρύλων της πόλης και είναι δικό σου, όπως αναφέρεις παραπάνω, αλλά έχουν δέσει όλα τόσο καλά μεταξύ τους, που δεν με νοιάζει και να το μάθω. Α, μου έφτιαξες την μέρα! Ευχαριστώ πολύ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted March 2, 2015 Share Posted March 2, 2015 (edited) Ένας χωρίς σχεδόν λόγια σχολιασμός: Με πράσινα τα σημεία που μου άρεσαν, με κόκκινα εκείνα που μου χτύπησαν άσχημα, με κίτρινα μερικές διορθώσεις επιμέλειας. ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ.doc Edited March 2, 2015 by mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted March 20, 2015 Share Posted March 20, 2015 Η ιστορία σου μού κράτησε το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία λέξη. Είχε ρυθμό, ήταν καλογραμμένη, με εκφραστικές περιγραφές και δεν ξεπετάχτηκε τίποτε το περιττό· από την αρχή ήξερες που ήθελες να το πας και δεν παρέκλινες καθόλου από αυτό το μονοπάτι. Το θέμα πολυχρησιμοποιημένο και κλισέ(ο απογοητευμένος συγγραφέας, το βιβλίο που φέρνει εφιάλτες και τελικά τούς ζωντανεύει). Το χρησιμοποίησες όμως σωστά και αν και η υπόθεση μπορεί να χαρακτηριστεί τετριμμένη, σε κανένα σημείο η ιστορία σου δεν έγινε βαρετή. Μου έλειψε όμως η ένταση, δεν είχε αγωνία. Ξεκινάς υποτονικά, κι ενώ περίμενα να κλιμακώσεις σιγά-σιγά τον τρόμο, συνέχισες δυστυχώς στο ίδιο μοτίβο. Παραθέτεις τα τρομαχτικά γεγονότα μπαμ-μπαμ· τα παρουσιάζεις άψυχα, δίχως να εμβαθύνεις στον αντίκτυπο που αυτά είχαν στην ψυχοσύνθεση τού ήρωα· ναι, τον οδήγησαν στο έγκλημα, αλλά δεν παρουσιάζεις ικανοποιητικά τις ψυχολογικές μεταλλάξεις που τον έφεραν σε αυτό το σημείο. Συν τοις άλλοις, από ένα σημείο και μετά γίνεται φανερό που θα καταλήξει η ιστορία(παρακολουθούμε τα γεγονότα σαν σε replay, σε αργή κίνηση και σε αυτό ακριβώς το σημείο θα ήταν χρήσιμη η ματιά στον εσωτερικό κόσμο τού ήρωα). Μου άρεσε, αλλά επίσης βρήκα και πολλά σημεία που θα μπορούσαν να είχαν παρουσιαστεί καλύτερα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted March 20, 2015 Author Share Posted March 20, 2015 Ένας χωρίς σχεδόν λόγια σχολιασμός: Με πράσινα τα σημεία που μου άρεσαν, με κόκκινα εκείνα που μου χτύπησαν άσχημα, με κίτρινα μερικές διορθώσεις επιμέλειας. ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ.doc Ωπ, γιατί δεν το είχα δει αυτό μέχρι τώρα; Άτιμο νοτιφικέισο, δεν ήρθες ποτέ! Πολλά ευχαριστώ, είναι μεγάλη βοήθεια! ΥΓ: Συμφωνώ με όλα τα χρώματα που έβαλες και τώρα που τα έβαλες μου είναι πολύ πιο εύκολο να διορθώσω την ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 20, 2015 Share Posted April 20, 2015 Μάλιστα, όμορφη ιστορία και αυτή, με το χρώμα της το θεσσαλονικιό, με την ελληνικότητά της, πράματα που ειλικρινά εκτιμώ. Και χαίρομαι που δεν υπέπεσες στο αναμενόμενο, ο Αντωνάκης δηλαδή να αρπάξει το ορφανό χειρόγραφο και να το παρουσιάσει για δικό του. Αλλά από κει και πέρα βέβαια γίνεται αρκετά, πώς να το πω, κρεατομηχανή. Προφανώς επιλέγεις να το κάνεις έτσι. Χρειάζεται καμιά φορά και λίγο σκληρή γλώσσα. Εγώ από την άλλη είμαι κάπως αρνητική στα συλλογικά ξεντεριάσματα, ξεκοιλιάσματα, βρυκολακιάσματα. Αλλά χαίρομαι που ακόμη και ο αρχηγός είχε βάλει ποιος ξέρει σε τι όργιο το χεράκι του. Αγαπημένα σημεία: ο ακαταλαβίστικος πλην συμπαθής διάλογος με τη γραφομηχανή. η απορία σου για τα σανδάλια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted April 25, 2015 Author Share Posted April 25, 2015 Σε ευχαριστώ για την ανάγνωση Ιρμάντα και σε υπέρευχαριστώ για το σχόλιο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariosdimitriadis Posted April 29, 2015 Share Posted April 29, 2015 Μου άρεσε γενικά! Είναι πολύ ωραίος ο λόγος σου και η ιστορία ξετυλίγεται ομορφα. Το θέμα καλό αλλά το παρουσιάζεις όμορφα και γίνεται ακόμη καλύτερο. Ήταν και μια ευκαιρία να πάρω μια γεύση από το βιβλίο καθώς περιμένω να μου το φέρει ένας φίλος που συμμετέχει στη συλλογη. Έχεις γράψει κι άλλα γενικα; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted April 29, 2015 Author Share Posted April 29, 2015 Μου άρεσε γενικά! Είναι πολύ ωραίος ο λόγος σου και η ιστορία ξετυλίγεται ομορφα. Το θέμα καλό αλλά το παρουσιάζεις όμορφα και γίνεται ακόμη καλύτερο. Ήταν και μια ευκαιρία να πάρω μια γεύση από το βιβλίο καθώς περιμένω να μου το φέρει ένας φίλος που συμμετέχει στη συλλογη. Έχεις γράψει κι άλλα γενικα; Σ'ευχαριστώ πολύ! Από δημοσιεύσεις έχω στην ανθολογία τρόμου "Horror and grotesque", στην ανθολογία "Ιστορίες του Χειμώνα", σε μία ανθολογία από αυτές που έκαναν οι Συμπαντικές Διαδρομές, και τέλος στην ανθολογία που βλέπεις τώρα. Είμαι ακόμη στην αρχή Στο sff μπορείς να βρεις και τα Ξαδέρφια, το Στο τραίνο για Αθήνα, τα Δεσμά. Είχα τη χαρά να έχω και να μοιράζομαι με άλλες ωραίες ιστορίες την πρώτη θέση στον τελευταίο flash fiction με την ιστορία Φτυάρι, και στον δέκατο ffl με την Ιστορία των Γιγάντων. Χαίρομαι πολύ που θα διαβάσεις το βιβλίο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 2, 2015 Share Posted May 2, 2015 Το διάβασα πριν κάτι μέρες και μου άρεσε, αλλά δεν είχα πολλά να σου πω (ήμουν και λίγο κουρασμένη). Ας προσπαθήσω τώρα: Μου αρέσει που γνωρίζεις την ανθρώπινη ψυχολογία αλλά δεν το παίζεις έξυπνη (μέσα στο κείμενο πάντα, έτσι; Δεν ξέρω τι κάνεις στην προσωπική σου ζωή ). Για παράδειγμα, εκεί που λες ότι ο Αντώνης σκέφτηκε να πάει στην κηδεία, και ήταν από εκείνες τις σκέψεις που ξέρουμε όταν τις κάνουμε ότι είναι ψέματα. Ο ρυθμός της αφήγησης είναι άνισος, πράγμα που το κατάλαβα στο τέλος, γιατί μέχρι τότε δεν με είχε δυσαρεστήσει. Τα γράφεις τόσο ζωντανά που με ρουφάνε, και πέρναγα πολύ καλά με το κείμενό σου. Οι μύθοι που ζωντάνεψες επίσης μου άρεσαν, όπως και το κλείσιμο (με τον αστυνόμο). Κάτι που παρατήρησα και ήθελα να σου πω: Πήρε το ποτήρι και κατευθύνθηκε προς τη βιβλιοθήκη του με βήματα βαριά και κουρασμένα. Ήταν τέλεια τακτοποιημένη, με σειρά συγγραφέων, θεμάτων, χρονολογικά. Ακόμη κι αν τυφλωνόταν θα ήξερε με απόλυτη ακρίβεια πού βρισκόταν το καθετί. Βέβαια, δεν θα του χρησίμευε αυτή η γνώση αφού δεν είχε τίποτα σε Μπράιγ, όμως θα έβρισκε τουλάχιστον ασφάλεια στην τάξη της. Εδώ φαίνεσαι εσύ που προσπαθείς να εξηγήσεις γιατί το έγραψες αυτό. Καλύτερα να το διατυπώσεις αλλιώς, αυτό που θέλεις να πεις. Αυτά, μόνο. Είναι ένα διήγημα που θα ήμουν ικανοποιημένη αν το είχα βρει σε βιβλίο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted May 2, 2015 Author Share Posted May 2, 2015 Εδώ φαίνεσαι εσύ που προσπαθείς να εξηγήσεις γιατί το έγραψες αυτό. Καλύτερα να το διατυπώσεις αλλιώς, αυτό που θέλεις να πεις. Αυτά, μόνο. Είναι ένα διήγημα που θα ήμουν ικανοποιημένη αν το είχα βρει σε βιβλίο. Σωστή παρατήρηση, θα το δουλέψω! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο και τον χρόνο σου Cassandra Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.