Ιρμάντα Posted March 1, 2015 Share Posted March 1, 2015 Όνομα Συγγραφέα: Ειρήνη ΜαντάΕίδος: Retold Beauty and the Beast. Μονόπρακτο για παιδιά.Βία; Ποτέ των ποτών.Σεξ; Α πα παΑριθμός Λέξεων: 1500Αυτοτελής; OuiΣχόλια: Μπορείτε να βρείτε το θεατρικούλι μαζί με άλλα παραμύθια (άλλων συγγραφέων) σε αυτή τη διεύθυνση, με τον τίτλο: Παραμύθι Θεατρικό. http://www.24grammata.com/?p=49643Αρχείο: _μη λύνεις τα μάγια_ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Μέρες γυρνώ κι απόβραδα στα πέρατα της χώρας Γυρεύω εγώ τη μάγισσα, την άκαρδη γητεύτρα Που της κατάρας είν’ κυρά και της κακής της ώρας Της κάθε χάρης την εχθρό και της χαράς την κλέφτρα. Τη μάγισσα την Στραφταλή με τ’ αργυρά φουστάνια Όπου ματιάζει τους θνητούς και όλα τα ζα στην πλάση Όπου βοτάνια ακοίμητα ολονυχτίς θα φτιάσει Για να στεγνώσει τα νερά, να κάψει τα φιντάνια Μέρες γυρίζω στις δώδεκα επαρχίες. Ρωτώ στις αγορές, ζητώ τη μάγισσα Στραφταλή. Την ξέρει κανείς, την άκουσε; Σας βεβαιώ, είναι απόλυτη ανάγκη να τη βρω. Καλύτερα όμως να πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Πρώτα από όλα, να σας πως ένα μυστικό: το όνομά μου δεν είναι Πεντάμορφη. Στην πραγματικότητα έχω ξεχάσει πώς είναι το όνομά μου. Μην απορείτε. Ποιος θυμάται να πει πώς έλεγαν την Σταχτοπούτα, ή την Κοκκινοσκουφίτσα; Κάποια πράγματα πρέπει να είναι όπως πρέπει να είναι. Η Πεντάμορφη, Πεντάμορφη. (Όπως κάθεται η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ, μπαίνουν οι ΑΔΕΛΦΕΣ της.) ΑΔΕΛΦΗ Α: Κατέβηκες για ψώνια Πεντάμορφη; ΑΔΕΛΦΗ Β: Το κρεβάτι μου το χεις ξέστρωτο, Πεντάμορφη, και κοντεύει μεσημέρι. ΑΔΕΛΦΗ Α: Να ψάξεις και για φράουλες στην αγορά, όταν δεήσεις να πάρεις τα πόδια σου. Μην ξεχάσεις να περάσεις από τη ράφτρα μου... ΑΔΕΛΦΗ Β: (παρεμβαίνοντας)....άλλη άχρηστη κι αυτή.... ΑΔΕΛΦΗ Α: ...και να της πεις ότι τα μανίκια στο πράσινο φουστάνι μου τα χει ράψει τα μέσα έξω. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Αφού έτσι της τα παράγγειλες. ΑΔΕΛΦΗ Α: Δεν θα με βγάλεις τρελή. Δεν φτάνει που είσαι η αδυναμία του πατέρα και ωραιότερη από μας... ΑΔΕΛΦΗ Β: Δεν φτάνει που σε φωνάζουμε Πεντάμορφη και ‘μεις είμαστε ανώνυμες.... ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: (διακόπτοντας) Είχα να διορθώσω τους λογαριασμούς του πατέρα. Είχα να σας μαγειρέψω. Τι θα φάτε επιτέλους, ψωμί, φαί, τα σκότια σας, τα δικά μου; Οι ΑΔΕΛΦΕΣ φεύγουν, αφήνοντας μόνη την ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ. Αυτή ήταν η ζωή μου. Οι αδελφές μου είναι κουτές ή τόσο έξυπνες ώστε κρύβουν την οξυδέρκειά τους. Τι να την κάνει την εξυπνάδα μια μαμζέλ της σειράς μας; Οι αδελφές μου ζητούν διαρκώς ακριβά πράγματα. Και να η πρώτη συμβουλή μου. Να ζητάτε πάντα, όλο και περισσότερα. Αν αρκείστε στα λίγα, οι άνθρωποι σας παραχωρούν ακόμη λιγότερα, επειδή θεωρούν ότι δεν παραπονιέστε. Κάποτε, ο πατέρας έφυγε ταξίδι. Οι οιωνοί ήταν όλοι κακοί. Οι άλλες ζήτησαν βελγικές σοκολάτες και δαντέλες Βενετίας. Ζήτησα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο φαντάζει πράγμα σεμνό μα μπορεί να είναι δυσεύρετο μες στην καρδιά του χειμώνα. Δεύτερη συμβουλή. Αυτό που ζητάτε να είναι κάτι που βρίσκεται. Ακριβό, όσο θέλετε, μα να βρίσκεται. Ζήτησα το φτηνότερο δώρο και ίσως δεν έπαιρνα ούτε αυτό. Ο πατέρας όμως έφερε το τριαντάφυλλο μαζί με την εντολή να πάω να ζήσω σε ένα απομονωμένο κάστρο παρέα με ένα τέρας. (Μπαίνουν οι ΑΔΕΛΦΕΣ.) ΑΔΕΛΦΗ Α: Ποια θα συγυρίζει το σπίτι; ΑΔΕΛΦΗ Β: Ποια θα μας πλένει, θα μας σιδερώνει, θα μας μπαλώνει; ΑΔΕΛΦΗ Α: Ποια θα σκαλίζει τον κήπο; Ποια θα μου γυρίζει τις μπούκλες; ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ: Τους λογαριασμούς του γέρου ποιος θα τους κρατάει; (Φεύγουν τρέχοντας, φωνάζοντας εν χωρώ Πατέρα, μην αφήσεις την καημένη την αδελφούλα μας να ζήσει με ένα τέρας! ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Αν δεν πήγαινα θα μας έτρωγε όλους, το τέρας. Και τον πατέρα και τις αδελφές μου και μένα. (Η σκηνή αλλάζει και μπαίνει το ΤΕΡΑΣ.) ΤΕΡΑΣ: Καλώς ορίσατε στο κάστρο μου. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Καλώς σας βρήκα. Αντιλαμβάνεστε πως καθόλου καλώς δεν τον βρήκα. Είχε μαύρα χάλια. Τον είδατε. Όψη ελεεινή. Είχε κάτι μαλλιά σαν βρώμικη χαίτη που έλεγες πως μονάχα η τσουγκράνα του κήπου μπορούσε να τα κάνει ζάφτι. Μα και για ποιον να χτενιστεί, εδώ που τα λεμε. (Ξαναμπαίνει το ΤΕΡΑΣ.) ΤΕΡΑΣ: Θα σας παραχωρήσω το βορινό δωμάτιο. Θα είστε άνετα. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Καλοσύνη σας. ΤΕΡΑΣ: Οτιδήποτε χρειαστείτε, να μιλήσετε με τους υπηρέτες μου. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Υπηρέτες; ΤΕΡΑΣ: Φυσικά. Το κάστρο μου είναι ζωντανό. (Το ΤΕΡΑΣ φεύγει.) ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Ακούστε το αυτό, είναι καλό: Τα κηροπήγια ξεπρόβαλλαν από τους τοίχος σαν ζωντανά χέρια. Οι πόρτες άνοιγαν μόνες τους για να περάσω, το τζάκι άστραφτε και άναβε μόλις έμπαινα σε ένα δωμάτιο. Και πολλά ακόμη. Το κρεβάτι στρωνόταν μόνο του, τα παπλωματά με σκέπαζαν, οι χτένες με χτένιζαν, τα σφουγγάρια με έπλεναν. Το βασίλειο της τεμπέλας. Ο ουρανός με αντάμειβε για όλα τα φουστάνια που είχα μπαλώσει, τα σκαλιά που είχα σφουγγαρίσει, τα μπουγαδόνερα που μου είχαν μουλιάσει το δέρμα. Τουλάχιστον έπρεπε να σηκώσω μονάχη μου το πιρούνι για να φαω και οι πέτρες δεν ξεκολλούσαν να με πάνε περίπατο. Αλλιώς, με τόσο φαί –και τι φαί- και καθισιό θα είχα χοντρύνει σαν γουρούνα. Επίφοβο πράγμα. Ένα παχύ -παχύ γουρουνάκι παρέα με ένα παμφάγο τέρας. Καταλαβαίνετε τι θέλω να σας πω. Να μη μιλήσουμε για το πώς έτρωγε, έτσι; Είχε αυτό το χάλια στόμα, τρέχανε τα ζουμιά και τα κοψίδια στα λαιμά του και στα στήθια. Αηδία σκέτη. Επειδή έτρωγε πάντοτε μόνος του, δεν του είχε περάσει από το μυαλό πόσο φρικαλέο ήταν το θέαμα. Μακάρι να είχε μαγέψει τα μαχαιροπήρουνα ώστε να τάιζαν τουλάχιστον αυτόν. ΤΕΡΑΣ: Σήμερα θα σας προτείνω να κάνουμε έναν περίπατο. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Είστε πολύ ευγενικός. ΤΕΡΑΣ: Θα μου κάνετε την τιμή να στηριχτείτε στο μπράτσο μου, Πεντάμορφη; ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Δεν με λενε Πεντάμορφη. ΤΕΡΑΣ: Να σας πω την αλήθεια, ούτε και εγώ θυμάμαι πώς με λένε. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: (Στο κοινό) Άρχισε να γίνεται ομορφότερος; Ή μου φαίνεται; ΤΕΡΑΣ: Πεντάμορφη, η παρουσία σας έχει γεμίσει φως την άχαρη ζωή μου. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Ήρθα γεμάτη φόβο για σας. Σιγά -σιγά έπαψα να σας φοβάμαι, αλλά και πάλι η ζωή μου ήταν τόσο μοναχική. Όμως τώρα..... ΤΕΡΑΣ: Τώρα; ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Τώρα αποζητώ, καλέ μου φίλε, διαρκώς τη συντροφιά σας. Πόσο χαριτωμένο ήταν το μαλλάκι του που ούτε τσουγκράνα κήπου δεν μπορούσε να το ξαγκλίσει. Τι γλυκός που ήταν όταν έτρωγε, σαν ένα μεγάλο σκιουράκι. ΤΕΡΑΣ: Είστε μελαγχολική απόψε, αγαπητή μου. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Ναι. Θυμήθηκα τον πατέρα και τις αδελφές μου. ΤΕΡΑΣ: Σας λείπει η παλιά ζωή σας; ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Θα ήθελα να τους έβλεπε, έστω και για λίγο. ΤΕΡΑΣ: Μπορείτε να πάτε, εάν το επιθυμείτε. Μόνο που πρέπει να γυρίσετε γρήγορα. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Πόσο γρήγορα; ΤΕΡΑΣ: Πριν την επόμενη χάση να έχετε γυρίσει. Και το Τέρας μου έδωσε έναν μαγικό καθρέφτη. (Τραβά έναν καθρέφτη χειρός από το σακίδιό της.) Αυτόν εδώ, τον βλέπετε; Θα τον κοιτούσα και θα τον έβλεπα μέσα στο γυαλί. Ακούστε λοιπόν. Γύρισα στο σπίτι μου και όπως ήταν αναμενόμενο, ο πατέρας μου έκανε μεγάλες χαρές. Μπαίνουν οι ΑΔΕΛΦΕΣ: ΑΔΕΛΦΗ Α: Εσύ είσαι καλέ; ΑΔΕΛΦΗ Β: Τρομάξαμε να σε γνωρίσουμε, κοίτα ομορφιές. ΑΔΕΛΦΗ Α: Και το φουστανάκι σου, μούρλια σου ‘ρχεται αυτό το ροζ. ΑΔΕΛΦΗ Β: Αλλά και σε μένα θα πήγαινε περίφημα. ΑΔΕΛΦΗ Α: Σε σένα γιατί; Είσαι άσπρη σαν το γάλα, θα σε σκοτώνει το ροζ, σε μένα θα ‘ρχεται περίφημα, που είμαι και μελαχρινούλα. ΑΔΕΛΦΗ Β: Το ροζ τις μελαχρινές τις κάνει να δείχνουν άπλυτες. ΑΔΕΛΦΗ Α: Εμένα είπες άπλυτη; ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ: Πεντάμορφη, τι κουβαλάς στο σεντούκι σου; Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ αναστενάζει. Τι συγκινητικό να βλέπεις πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Οι αδελφές μου λύσσαξαν από τη ζήλια τους όταν είδαν τι πράματα και θάματα μου είχε χαρίσει το Τέρας και όταν έμαθαν πόσο καλά περνούσα. Μου άδειασαν το σεντούκι σε χρόνο μηδέν. Μα γιατί οι καλές και όμορφες κοπέλες πρέπει πάντα να βασανίζονται από ένα κομπλεξικό σόι; Τι κάρμα κι αυτό. Να μην σας τα πολυλογώ. Ξεχάστηκα, με τούτα και με κείνα. Κοιτάζω ένα βράδυ στον καθρέφτη και να σου το Τέρας πεσμένο στα χορτάρια της αυλής, να ψυχορραγεί. Σαν τρελή καβάλησα το άλογό μου για να φτάσω στο κάστρο του, σαν τρελή έπεσα πάνω του. ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ: Αγάπη μου! Ζήσε καλέ μου, ζήσε, γύρισα, σ’ αγαπώ! ΤΕΡΑΣ: Πεντάμορφη....λίγο ακόμη και θα ήταν αργά. Ναι, θα ήταν αργά. Μία κακιά μάγισσα, η Στραφταλή, είχε καταραστεί το πριγκιπόπουλο, γιατί για πριγκιπόπουλο επρόκειτο –να μεταμορφωθεί σε Τέρας, για να τιμωρήσει την αλαζονεία του. Ο έρωτας μίας όμορφης κοπέλας θα έλυνε τα μάγια. Προσέξτε λοιπόν την ατυχία μας. Εγώ ερωτεύτηκα ένα τέρας. Αυτός ο βουτυρομπεμπές ζεν-πρεμιέ δεν μου έλεγε απολύτως τίποτα. Και έτσι, τον άφησα να οδύρεται με την καινούρια ομορφιά του μέσα στο κάστρο που έπαψε να είναι μαγεμένο. Κανένα ενδιαφέρον δεν υπήρχε πια σ’ εκείνο το μέρος. Άμα δεν σε θέλει η τύχη, δεν σε θέλει. Αλλά επειδή οι μεγάλες αγάπες δεν πρέπει να τελειώνουν έτσι άδικα, με βλέπετε με τούτα τα ταξιδιωτικά ρούχα και το μπόγο μου να γυρίζω τις δώδεκα επαρχίες. Χτυπάω πόρτες, ανεβοκατεβαίνω σκαλιά. Να βρω την ξακουστή μάγισσα που έριξε στον πρίγκιπά μου την κατάρα και να την πείσω να τον ξανακαταραστεί. Εκτός αν είχε υπολογίσει σ’ αυτή την εξέλιξη, ώστε η τιμωρία να είναι ολοκληρωτική. Αν τον αγαπήσουν και λυθούν τα μάγια ξαναγίνεται ωραίος, αλλά πια δεν τον αγαπούν. Ευφυές, δεν συμφωνείτε; (Αναστενάζει.) Αλίμονο. Κάποια πράγματα πρέπει να είναι όπως πρέπει να είναι. Η Πεντάμορφη, Πεντάμορφη, μα και το Τέρας, Τέρας. (Φεύγει αργά τραγουδώντας) Τη μάγισσα τη Στραφταλή ‘βρέθη κανείς να ξέρει; Όπου χει μάτια φλογερά στ’ ολόγιομο Φεγγάρι Και τρέχουν τα φουστάνια της σαν το νερό απ’ τη βρύση- Μήπως την έχει άνθρωπος μπροστά του συναντήσει; Τη στράτα, αν θα μου δείξετε, θα σας χρωστώ τη χάρη Γιατί είμαι ξένη, αλίμονο, και ανίδεη στα μέρη... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted March 2, 2015 Share Posted March 2, 2015 Ειρήνη το απόλαυσα, σ' ευχαριστώ πολύ για την εμπειρία.. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted March 2, 2015 Author Share Posted March 2, 2015 Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό Σπύρο! Ελπίζω να αρέσει σε όσους το διαβάσουν! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted March 2, 2015 Share Posted March 2, 2015 Φύγαμε λίγο από το κλασσικό τέλος αλλά ήταν διασκεδαστικό και με έκανε να γελάσω. Μια χαρά το έχεις το παραμυθένιο και ανάλαφρο στυλ. Έχει γίνει παράσταση; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted March 2, 2015 Author Share Posted March 2, 2015 Φύγαμε λίγο από το κλασσικό τέλος αλλά ήταν διασκεδαστικό και με έκανε να γελάσω. Μια χαρά το έχεις το παραμυθένιο και ανάλαφρο στυλ. Έχει γίνει παράσταση; Στο παρατσάκ. Αλλά έπεται κάποια εξέλιξη. Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο και τα καλά σου λόγια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vanessa Van Hault Posted March 2, 2015 Share Posted March 2, 2015 Υπέροχο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted March 4, 2015 Share Posted March 4, 2015 Πολύ ωραίο και χαριτωμένο, απολαυστικότατο θα ήταν στο θέατρο. Δεν ορκίζομαι ότι είναι 100% για παιδιά, ίσως για παιδιά από κάποια ηλικία και πάνω, που θα μπορούν να πιάσουν τη λεπτή ειρωνεία εδώ κι εκεί, αλλά όπως και να'χει πέρασα πολύ καλά διαβάζοντάς το. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted March 5, 2015 Author Share Posted March 5, 2015 Υπέροχο! Τι μπορώ να πω άλλο από ευχαριστώ; Πολύ ωραίο και χαριτωμένο, απολαυστικότατο θα ήταν στο θέατρο. Δεν ορκίζομαι ότι είναι 100% για παιδιά, ίσως για παιδιά από κάποια ηλικία και πάνω, που θα μπορούν να πιάσουν τη λεπτή ειρωνεία εδώ κι εκεί, αλλά όπως και να'χει πέρασα πολύ καλά διαβάζοντάς το. Έχεις πολύ δίκιο. Το κάρμα και οι ανώνυμες ηρωίδες, ε; Μα αλήθεια πώς στην ευχή την λένε την Κοκκινοσκουφίτσα και την Σταχτοπούτα, ποιος το θυμάται; Και αυτή η πανταχού παρούσα ζήλια των κακών/ άσχημων/ κομπλεξικών σογιών....Σε ευχαριστώ πολύ Αταλάντη μου για το χρόνο σου να το διαβάσεις και να το σχολιάσεις! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted March 7, 2015 Share Posted March 7, 2015 Ειρήνη ήταν πολύ όμορφο! Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες! Είναι από εκείνα τα κείμενα για μικρούς και μεγάλους, που καταλήγουν οι μεγάλοι να τα απολαμβάνουν περισσότερο. Θέλω κι άλλα τέτοια παραμύθια-μονόπρακτα! Επίσης, επειδή μου φαίνεται κάπως μικρό έτσι ως έχει για ολόκληρη παράσταση (μονόπρακτο γαρ) θα μπορούσες να βάλεις κι άλλα παραμύθια να γίνει κανονικό σε διάρκεια έργο, με κάποιον αφηγητή ως συνδετικό κρίκο της λογικής "νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα για την Κοκκινοσκουφίτσα, την Πεντάμορφη και τη Σταχτοπούτα; Χμμ... Εγώ θα σας πω τις πραγματικές τους ιστορίες..." Σαν σπονδυλωτό παραμύθι. Σε κάθε περίπτωση εύχομαι καλή επιτυχία με την αναζήτηση θεατρικής στέγης! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted March 7, 2015 Share Posted March 7, 2015 Ειρήνη ήταν πολύ όμορφο! Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες! Είναι από εκείνα τα κείμενα για μικρούς και μεγάλους, που καταλήγουν οι μεγάλοι να τα απολαμβάνουν περισσότερο. Θέλω κι άλλα τέτοια παραμύθια-μονόπρακτα! Επίσης, επειδή μου φαίνεται κάπως μικρό έτσι ως έχει για ολόκληρη παράσταση (μονόπρακτο γαρ) θα μπορούσες να βάλεις κι άλλα παραμύθια να γίνει κανονικό σε διάρκεια έργο, με κάποιον αφηγητή ως συνδετικό κρίκο της λογικής "νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα για την Κοκκινοσκουφίτσα, την Πεντάμορφη και τη Σταχτοπούτα; Χμμ... Εγώ θα σας πω τις πραγματικές τους ιστορίες..." Σαν σπονδυλωτό παραμύθι. Σε κάθε περίπτωση εύχομαι καλή επιτυχία με την αναζήτηση θεατρικής στέγης! Αυτό θα ήθελα πάρα πολύ να το διαβάσω, ή μάλλον καλύτερα, θα ήθελα πολύ περισσότερο να το δω σε κάποια σκηνή θεάτρου... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted March 7, 2015 Author Share Posted March 7, 2015 Ειρήνη ήταν πολύ όμορφο! Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες! Είναι από εκείνα τα κείμενα για μικρούς και μεγάλους, που καταλήγουν οι μεγάλοι να τα απολαμβάνουν περισσότερο. Θέλω κι άλλα τέτοια παραμύθια-μονόπρακτα! Επίσης, επειδή μου φαίνεται κάπως μικρό έτσι ως έχει για ολόκληρη παράσταση (μονόπρακτο γαρ) θα μπορούσες να βάλεις κι άλλα παραμύθια να γίνει κανονικό σε διάρκεια έργο, με κάποιον αφηγητή ως συνδετικό κρίκο της λογικής "νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα για την Κοκκινοσκουφίτσα, την Πεντάμορφη και τη Σταχτοπούτα; Χμμ... Εγώ θα σας πω τις πραγματικές τους ιστορίες..." Σαν σπονδυλωτό παραμύθι. Σε κάθε περίπτωση εύχομαι καλή επιτυχία με την αναζήτηση θεατρικής στέγης! Αυτό θα ήθελα πάρα πολύ να το διαβάσω, ή μάλλον καλύτερα, θα ήθελα πολύ περισσότερο να το δω σε κάποια σκηνή θεάτρου... Να κάτι τέτοιες ιδέες μου βάζετε και δεν ξέρω με τι να πρωτοκαταπιαστώ....Ευχαριστώ πολύ παιδιά! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.