Τζον Λε Καρέ (John le Carré)

[BladeRunner]

Ο Τζον Λε Καρέ είναι ίσως από τους καλύτερους και πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων όλων των εποχών. Γεννήθηκε στο Ντόρσετ της Αγγλίας στις 19 Οκτωβρίου του 1931 και άρχισε την συγγραφική του καριέρα την εποχή που υπηρετούσε ακόμα στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Το πραγματικό του όνομα είναι Ντέιβιντ Κόρνγουελ και χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο που όλοι οι βιβλιόφιλοι γνωρίζουμε, γιατί απαγορευόταν από την υπηρεσία του να γράφει βιβλία με το αληθινό του όνομα. Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου του 2020, σε ηλικία 89 ετών.

Τα βιβλία του συγγραφέα:

01. Call for the Dead (1961) - Τηλεφώνημα για το νεκρό* (Bell), Η τελευταία κλήση (Καστανιώτης)

02. A Murder of Quality (1962) - Έγκλημα ποιότητας* (Bell), Ο ποιοτικός φόνος (Καστανιώτης)

03. The Spy Who Came in from the Cold (1963) - Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο (Bell)

04. The Looking Glass War (1965) - Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται (Bell), Η ώρα των κατασκόπων (Καστανιώτης)

05. A Small Town in Germany (1968) - Μια μικρή πόλη στη Γερμανία (Γρηγόρη), Μια μικρή Γερμανική πόλη (Καστανιώτης)

06. The Naïve and Sentimental Lover (1971) - Δεν έχει μεταφραστεί.

07. Tinker Tailor Soldier Spy (1974) - Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι (Καστανιώτης)

08. The Honourable Schoolboy (1977) - Ο εντιμότατος μαθητής (Καστανιώτης)

09. Smiley's People (1979) - Οι άνθρωποι του Σμάιλι (Καστανιώτης)

10. The Little Drummer Girl (1983) - Η μικρή τυμπανίστρια (Bell)

11. A Perfect Spy (1986) - Ένας τέλειος κατάσκοπος (Bell)

12. The Russia House (1989) - Η Ρώσικη εστία (Bell)

13. The Secret Pilgrim (1990) - Μυστικός προσκυνητής (Bell)

14. The Night Manager (1993) - Νυχτερινή βάρδια (Bell)

15. Our Game (1995) - Το παιχνίδι μας (Bell)

16. The Tailor of Panama (1996) - Ο ράφτης του Παναμά (Bell)

17. Single & Single (1999) - Σινγκλ & Σινγκλ (Bell)

18. The Constant Gardener (2001) - Ο επίμονος κηπουρός (Bell)

19. Absolute Friends (2003) - Απόλυτοι φίλοι (Bell)

20. The Mission Song (2006) - Το τραγούδι της ιεραποστολής (Bell)

21. A Most Wanted Man (2008) - Ο Νο1 καταζητούμενος (Bell)

22. Our Kind of Traitor (2010) - Ένας προδότης στα μέτρα μας (Bell)

23. A Delicate Truth (2013) - Μια ευαίσθητη αλήθεια (Bell)
24. The Pigeon Tunnel: Stories from My Life (2016) - Η σήραγγα των περιστεριών (Bell)
25. A Legacy of Spies (2017) - Η κληρονομιά των κατασκόπων (Bell)
26. Agent Running in the Field (2019) - Ένας έντιμος άνθρωπος (Bell)
27. Silverview (2021) - Σίλβερβιου (Bell)

 

*Τα δυο πρώτα βιβλία με αστερίσκο, έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Bell σ'έναν τόμο, με τον τίτλο "Ντετέκτιβ Σμάιλυ".

Edited January 31, 2022 by BladeRunner

[volyros]

Υπαρχουν και χειροτερα,εγω τα χω ολα του (εκτος "το παιχνιδι μας")και δεν εχω διαβασει ΚΑΝΕΝΑ!!!

[gregacm]

Εγω εχω το Κι ο Κληρος Επεσε στον Σμαιλι και το εχω διαβασει ( ). Ωραιο βιβλιο, καλοδουλεμενη πλοκη αν και λιγο δαιδαλωδης. Σε καποια φαση ειχα χασει λιγο την μπαλα.

[BladeRunner]

Τηλεφώνημα για το νεκρό

Το 1984 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Bell ένας τόμος με τον τίτλο "Ντετέκτιβ Σμάιλυ", που περιέχει τα δυο πρώτα μικρά μυθιστορήματα του Τζον Λε Καρέ, το "Τηλεφώνημα για το νεκρό" και το "Έγκλημα ποιότητας", τα οποία πλέον κυκλοφορούν σε ξεχωριστά βιβλία από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με άλλους τίτλους και διαφορετικές μεταφράσεις.

Έξι χρόνια μετά το κλασικό και πολύ καλό "Ο κατάσκοπος γύρισε από το κρύο", είπα επιτέλους να διαβάσω ένα βιβλίο του Τζον Λε Καρέ, από τα πάρα πολλά που έχω αγορασμένα. Είπα να διαβάσω το συγκεκριμένο, γιατί είναι το πρώτο του βιβλίο και η πρώτη γνωριμία μας με τον μοναδικό Τζορτζ Σμάιλι. Και γιατί είναι μικρό σε μέγεθος, κατά συνέπεια χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να χαθώ σε μια δαιδαλώδη πλοκή γεμάτη μπερδεμένες συνωμοσίες.

Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα κατά βάση κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, που όμως έχει αστυνομική πλοκή. Ο κάπως κοντός και χοντρούλης αλλά κάργα συμπαθητικός Σμάιλι καλείται να ερευνήσει τις συνθήκες του θανάτου ενός σημαντικού στελέχους του Υπουργείου Εξωτερικών, του Άρθουρ Φέναν. Υποτίθεται ότι ο Φέναν αυτοκτόνησε γιατί πήρε βαριά την συνέντευξη-ανάκριση του Σμάιλι για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και γιατί υποτίθεται ότι η καριέρα του καταστράφηκε χάρη στις διαδόσεις για τη φιλική του διάθεση απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτά έγραψε σ'ένα σημείωμα που βρέθηκε δίπλα του και αυτά είπε η γυναίκα του στον Σμάιλι και την αστυνομία. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι έτσι, η συνέντευξη έγινε σε εξαιρετικό κλίμα και ο Σμάιλι μόνο που δεν έγινε κολλητός με τον Φέναν. Φαίνεται ότι κάτι άλλο, ιδιαίτερα βαθύ στον κόσμο των Υπηρεσιών κρύβεται και ο Σμάιλι, με κίνδυνο της ζωής του, θα προσπαθήσει να βγάλει μια άκρη...

Η πλοκή δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετη ούτε δαιδαλώδης, μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει χωρίς να χαθεί η μπάλα. Το βιβλίο είναι σχετικά μικρό και διαβάζεται εύκολα και γρήγορα τόσο χάρη στο μέγεθος του όσο, κυρίως, χάρη στην ενδιαφέρουσα ιστορία και την πολύ καλή γραφή. Έχουμε μυστήριο, αποκαλύψεις και λίγη δράση και συνάμα παρακολουθούμε κάποιες σημαντικές στιγμές από την ζωή του Σμάιλι, ενός χαρακτήρα που συμμετέχει σε αρκετά βιβλία του Λε Καρέ. Η γραφή είναι πολύ ωραία και άνετη και η ατμόσφαιρα εξαιρετική.

Δεν πρόκειται για αριστούργημα, από την άλλη όμως είναι ένα πολύ καλό κατασκοπευτικό-αστυνομικό μυθιστόρημα που θα κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος, θα τον ψυχαγωγήσει για λίγες ώρες και δεν θα τον κουράσει με ατελείωτες περιγραφές και μπερδεμένες συνωμοσίες. Λίαν συντόμως θα πιάσω και το δεύτερο βιβλίο του τόμου.

8/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[Δημήτρης]

Ένα έχω διαβάσει όλο κι όλο και αυτό είναι ''Ο Επίμονος Κηπουρός''. Και δεν μου άρεσε. Όχι τόσο κακό, όσο ανούσιο. Τίποτα το τρομερό, απλά μόνο για να περνάει η ώρα. Θα συνεχίσω όμως γιατί καταλαβαίνω ότι δεν (;) είναι και από τα πιο αντιπροσωπευτικά του. Μάλιστα αν και δεν έχω διαβάσει τίποτα, τα κατασκοπευτικά από τις λίγες ταινίες που έχω δει με ιντριγκάρουν πολύ. Και νομίζω ότι αν είναι κάποια στιγμή να δοκιμάσω, αυτό πρέπει να γίνει με έναν από τους κυρίαρχους του είδους. Μάλλον το ''Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο'' για να δω μετά και την ταινία 

Edited March 19, 2015 by Δημήτρης

[volyros]

Πρωτο του βιβλιο που διαβαζω το Η μικρη τυμπανιστρια και μου εκανε τρομερη εντυπωση.Η ιστορια:Οι ισραηλινοι στρατολογουν Αγγλιδα αριστερη ηθοποιο για να την ριξουν ως πρακτορα στο κατοπι 2 διαβοητων Παλαιστινιων βομβιστων.Ο Le carre χτιζει την δραση σταδιακα με καταπληκτικη αναλυση ολων των χαρακτηρων και της ψυχολογιας τους.Μας παρουσιαζει και τις δυο μεριες ισοτιμα(Ισραηλινους και Παλαστινιους) χωρις να μεροληπτει υπερ του ενος η του αλλου,και μας αφηνει να διαλεξουμε εμεις τι θεωρουμε σωστο και τι λαθος.Η πλοκη διαδραματιζεται σε ενα σωρο μερη,απο την Γερμανια εως την Μυκονο,απο την Αγγλια εως το Λιβανο,απο την Γαλλια εως το Ισραηλ και απο την Παλαιστινη εως την Αυστρια και σε πολλα ακομη μερη.Μαθαινουμε πολλα για το πως λειτουργουν οι μυστικες υπηρεσιες των χωρων αλλα και οι τρομοκρατικες οργανωσεις.

Αν εψαχνα ενα μειονεκτημα θα ηταν μονο το μεγεθος(637 σελιδες) που θεωρω οτι θα μπορουσε να ειναι 150-200 σελιδες λιγοτερο,καθως ο le carre πλατειασε καπως παραπανω σε ορισμενα σημεια.

 

 

9/10

[vaggelis]

Ο "Νο 1 καταζητούμενος" είναι το ένατο βιβλίο του Λε Καρέ που διαβάζω και σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλό. Πρωταγωνιστές είναι ένας Ρώσος μουσουλμάνος μετανάστης, μια Γερμανίδα δικηγόρος και ένας Βρετανός τραπεζίτης στο Αμβούργο, οι οποίοι προσπαθούν να μείνουν πιστοί στις αρχές και στον ανθρωπισμό τους, βοηθώντας όσους έχουν ανάγκη, ενώ οι μυστικές υπηρεσίες προσπαθούν περισσότερο να κατασκευάσουν εχθρούς, ενοχοποιώντας αθώους πολίτες και λιγότερο να προστατεύσουν την χώρα τους.

Και σε αυτό το βιβλίο οι ήρωες του Λε Καρέ είναι κατά βάση τίμιοι άνθρωποι, που κάνουν αυτό που τους λέει η συνείδηση και η ηθική τους και ενώ γνωρίζουν ότι στο τέλος μπορεί να προδοθούν, (ακόμα και από τους ίδιους τους συνεργάτες τους) και οι προσπάθειές τους να αποτύχουν, συνεχίζουν το έργο τους.

Το βιβλίο έχει πιο απλή δομή από άλλα έργα του, όπως το "Ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι", χωρίς σε καμμιά περίπτωση να είναι απλοϊκή, εστιάζει πιο πολύ στις συνέπειες που έχει η δράση των μυστικών υπηρεσιών στους απλούς ανθρώπους και όχι τόσο στον τρόπο λειτουργίας των πρακτόρων. Για την ακρίβεια τους παρουσιάζει ως ανόητους που ενδιαφέρονται πιο πολύ για την καριέρα τους και για να πάρουν εκδίκηση, παρά να βρουν την αλήθεια και να μαζέψουν πληροφορίες. 

Έχει αγωνία μέχρι το τέλος, συμπαθητικούς ήρωες, διαβάζεται άνετα χωρίς να χάνεσαι στις συνωμοσίες, πολύ καλή γραφή και είναι μάλλον περισσότερο πολιτικό παρά κατασκοπευτικό.

8,5/10

[kolitsaki]

Καλησπέρα σας, ευχαριστώ για την αποδοχή και συγνώμη που γράφω αυτό το μήνυμα σ' αυτήν την ενότητα, αλλά εκεί που ανήκει, δεν μπορώ να γράψω (Αστυνομική Λογοτεχνία > John Le Carre > You cannot reply to this post!)

 

Είμαι μεταφραστρια και ψάχνω απεγνωσμένα την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Η ρώσικη εστία» του Τζον Λε Καρέ.

Δυστυχώς, δεν ζω στην Ελλάδα για να τη βρω στα βιβλιοπωλεία, οπότε ευελπιστώ ότι κάποιο μέλος του φόρουμ σας θα έχει το βιβλίο και θα κάνει τον κόπο να με βοηθήσει.

 

Το απόσπασμα που ψάχνω στα ελληνικά είναι αυτό:

 

Some tout at the book fair wanted me to take UK rights in a book on glasnost and the crisis of peace. Essays by past and present hawks, reappraisals of strategy. Could real peace break out after all?

 

The previous example of marked collocation is from John Le Carré’s The Russia House (1989:102; my emphasis).

 

Ευχαριστώ πολύ.

~Κολιτσάκι

Edited August 7, 2016 by kolitsaki

[BladeRunner]

Καλησπέρα σας, ευχαριστώ για την αποδοχή και συγνώμη που γράφω αυτό το μήνυμα σ' αυτήν την ενότητα, αλλά εκεί που ανήκει, δεν μπορώ να γράψω (Αστυνομική Λογοτεχνία > John Le Carre > You cannot reply to this post!)

 

Είμαι μεταφραστρια και ψάχνω απεγνωσμένα την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Η ρώσικη εστία» του Τζον Λε Καρέ.

Δυστυχώς, δεν ζω στην Ελλάδα για να τη βρω στα βιβλιοπωλεία, οπότε ευελπιστώ ότι κάποιο μέλος του φόρουμ σας θα έχει το βιβλίο και θα κάνει τον κόπο να με βοηθήσει.

 

Το απόσπασμα που ψάχνω στα ελληνικά είναι αυτό:

 

Some tout at the book fair wanted me to take UK rights in a book on glasnost and the crisis of peace. Essays by past and present hawks, reappraisals of strategy. Could real peace break out after all?

 

The previous example of marked collocation is from John Le Carré’s The Russia House (1989:102; my emphasis).

 

Ευχαριστώ πολύ.

~Κολιτσάκι

 

ΟΚ, μετέφερα το ποστ σου στο σωστό τόπικ... Και στην Ελλάδα να ζούσες, δύσκολα θα το έβρισκες το συγκεκριμένο βιβλίο, μιας και είναι εξαντλημένο. Το έχω, αλλά μιας και λείπω για διακοπές και το βιβλίο το έχω στην Αθήνα, δεν μπορώ να σε βοηθήσω τώρα. Σε μια βδομάδα θα μπορώ, αν δεν έχεις βρει άκρη μέχρι τότε στο μεταξύ

[rolandofgileaad]

Καλησπέρα στην παρέα.

 

Έχω το βιβλίο αλλά δεν το έχω διαβάσει μέχρι στιγμής, εάν είναι εύκολο να με κατευθύνει το Κολιτσάκι σε ποια σελίδα είναι το απόσπασμα στα αγγλικά για να ανατρέξω στην ελληνική έκδοση.

 

Ευχαριστώ

[volyros]

Διαβασα τα τα πρωτα 2 βιβλια του le carre με πρωταγωνιστη τον Τζωρτζ Σμαιλι,τα "Τελευταια κληση" και "Ο ποιοτικος φονος".Το πρωτο ηταν πιο κατασκοπικο και το δευτερο πιο αστυνομικο.Μπορω να πω οτι το δευτερο μου αρεσε καλυτερα και σαν ιστορια και σαν πλοκη και σαν γραφη,ενω το πρωτο ηταν λιγο πιο "αργο" και ανευρο παρολαυτα τα απολαυσα και τα δυο και ανυπομονω να διαβασω και τις υπολοιπες περιπετειες του Σμαιλι!

 

 

Τελευταια κληση 7,5/10

Ο ποιοτικος φονος 8,5/10

Edited November 13, 2016 by volyros

[BladeRunner]

Έγκλημα ποιότητας

Τον Μάρτιο του 2015 είχα διαβάσει το "Τηλεφώνημα για το νεκρό" (aka "Η τελευταία κλήση", εκδόσεις Καστανιώτη), ένα βιβλίο με το οποίο άρχισε την μεγάλη συγγραφική του καριέρα ο φοβερός Τζον Λε Καρέ. Μου είχε αρέσει εκείνο το βιβλίο και στο τέλος της κριτικής μου είχα γράψει ότι θα διάβαζα το αμέσως επόμενο... λίαν συντόμως. Να που πέρασαν δυόμιση χρόνια για να το διαβάσω επιτέλους (και, γενικά, για να διαβάσω οποιοδήποτε βιβλίο του συγγραφέα). Το παρόν βιβλίο έχει κυκλοφορήσει και από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με τον τίτλο "Ο ποιοτικός φόνος". Και είναι μόλις το τρίτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω, αν και όσα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (σχεδόν όλα), ανήκουν στην συλλογή μου. 

Περίληψη: "Ο Τζορτζ Σμάιλι προσφέρεται να βοηθήσει μια παλιά του φίλη, τη δεσποινίδα Μπρίμλι, αρχισυντάκτρια ενός μικρού εντύπου θρησκευτικού περιεχομένου. Η δεσποινίς Μπρίμλι έχει λάβει ένα γράμμα από μια αναστατωμένη αναγνώστρια: "Δεν είμαι τρελή. Και ξέρω ότι ο άντρας μου προσπαθεί να με σκοτώσει". Η αποστολέας λέγεται Στέλα Ροντ, σύζυγος καθηγητή της Σχολής Κάρνε, του Ντόρσετ, και όταν το γράμμα φτάνει στον προορισμό του, εκείνη βρίσκεται ήδη νεκρή. Το Κάρνε είναι ένα παμπάλαιο, αυτάρεσκο, εκκλησιαστικό ίδρυμα, υπερήφανο για την αυστηρότητά του στις κοινωνικές διακρίσεις. Ο Τζορτζ Σμάιλι το επισκέπτεται για να απολαύσει λίγο σερί, να αφουγκραστεί, να κάνει ερωτήσεις, να σκεφτεί. Και εντέλει να ξεσκεπάσει σιγά σιγά την πολυπλοκότητα, τα θαμμένα μυστικά και τα μίση που υποβόσκουν στη μικρή αυτή αγγλική σχολή". 

Λοιπόν: Είναι φανερό ότι με τα δυο πρώτα βιβλία με ήρωα τον φοβερό Τζορτζ Σμάιλι, ο Τζον Λε Καρέ έψαχνε ακόμα να βρει τα πατήματά του σαν συγγραφέας. Δεν έχω διαβάσει τα τούβλα του ή τα πιο πολυσύνθετα κατασκοπευτικά του έργα (πλην του σχετικά σύντομου αλλά εξαιρετικού "Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο"), όμως τόσο στο προηγούμενο βιβλίο όσο και σ'αυτό, τα πράγματα στην πλοκή δεν... περιπλέκονται ιδιαίτερα. Και όμως! Η ιστορία είναι αρκετά καλή, καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα από την αρχή μέχρι το τέλος, η πλοκή κρύβει λίγο σασπένς και μυστήριο, καθώς και κάποιες εκπληξούλες, οι περιγραφές των χαρακτήρων και των διαφόρων σκηνικών εξαιρετικές και λιγάκι ατμοσφαιρικές, ενώ η υποδόρια ειρωνεία απέναντι στο ξεπεσμένο μεγαλείο της Βρετανίας, άκρως αιχμηρή. 

Σίγουρα υπάρχουν δεκάδες αστυνομικά μυθιστορήματα πιο ενδιαφέροντα και πιο συναρπαστικά εκεί έξω. Σίγουρα ο Τζον Λε Καρέ, ο μαιτρ των κατασκοπευτικών θρίλερ, έχει γράψει τουλάχιστον δεκαπέντε μυθιστορήματα καλύτερα και πιο σύνθετα από αυτό (καθώς και το αμέσως προηγούμενο). Όμως, χωρίς αμφιβολία, δύσκολα δεν θα περάσει τουλάχιστον ψυχαγωγικά η ώρα σας, διαβάζοντας τα δυο πρώτα μυθιστορήματα με ήρωα τον Τζορτζ Σμάιλι. Ακόμα και για... ιστορικούς λόγους, θεωρώ ότι είναι σημαντική η ανάγνωσή τους, μιας και έτσι μπορεί να δει κανείς την συγγραφική πορεία που ακολούθησε ο Τζον Λε Καρέ. 

8/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται (The Looking Glass War, 1965)

Τέταρτο βιβλίο του Τζον Λε Καρέ που διαβάζω, μετά το "Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο", το "Τηλεφώνημα για το νεκρό" και το "Έγκλημα ποιότητας", και δηλώνω ξανά αρκούντως ικανοποιημένος, τόσο από την ιστορία, όσο κυρίως από τη γραφή και το όλο στιλ αφήγησης, που κατατάσσει τον συγκεκριμένο συγγραφέα σε έναν από τους κορυφαίους του είδους του. Όπως και στα προηγούμενα τρία βιβλία του, έτσι και σ'αυτό συμμετέχει ο Τζορτζ Σμάιλι, αν και αυτή τη φορά σε δευτερεύοντα και μάλλον όχι ιδιαίτερα χρήσιμο ρόλο. 

Με το βιβλίο αυτό ο Τζον Λε Καρέ δείχνει τις τεράστιες γνώσεις που έχει για τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών και τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης των πρακτόρων και των διαφόρων υπαλλήλων που τις απαρτίζουν, γνώσεις που απέκτησε από πρώτο χέρι, όντας για χρόνια πράκτορας και ο ίδιος (μέχρι που "κάηκε" από τον διπλό πράκτορα Κιμ Φίλμπι και το γύρισε στη συγγραφή βιβλίων). Μίνι περίληψη: Μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες υποδεικνύουν ότι σοβιετικοί πύραυλοι εγκαταστάθηκαν στην Ανατολική Γερμανία, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Δυτική. Ένα ζωτικής σημασίας φωτογραφικό φιλμ χάνεται και ο "ταχυδρόμος" που το μετέφερε, πιθανότατα δολοφονείται. Η Υπηρεσία βρίσκει μια ευκαιρία να πάρει ξανά μπρος και να οργανώσει μια επιχείρηση μετά από καιρό. Ένας γερμανόφωνος Πολωνός με Αγγλική υπηκοότητα, θα είναι ο πράκτορας που θα επιλεγεί για να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες. Όμως τα πράγματα πιθανότατα δεν είναι όπως φαίνονται, ενώ επίσης θα εξελιχθούν πολύ διαφορετικά απ'ό,τι περίμενε η Υπηρεσία...

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ρεαλιστικό κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, που αναδεικνύει με τον πλέον σαφή τρόπο τον κυνισμό που επικρατεί στον κόσμο των κατασκόπων, καθώς και τα προβλήματα που συνεχώς ανακύπτουν κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης. Οι σκηνές δράσης είναι οι πλέον απαραίτητες, όμως ο συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει την αγωνία σε υψηλά επίπεδα, μέχρι το πολύ κυνικό φινάλε. Οι περιγραφές των διαδικασιών, των διαφόρων καταστάσεων και των σκηνικών, είναι πάρα πολύ καλές, κατάφεραν με περισσή ευκολία να με μπάσουν στον ασπρόμαυρο κόσμο των κατασκόπων. Επίσης οι διάλογοι είναι καλοδουλεμένοι και φυσικοί, ενώ και οι χαρακτήρες είναι αρκετά καλά σκιαγραφημένοι. Ουσιαστικά για λεπτομέρειες δεν του βάζω πέντε αστεράκια (ίσως τα κρατάω για άλλα βιβλία του συγγραφέα που θα διαβάσω στο μέλλον).

Υ.Γ. Το βιβλίο κυκλοφόρησε αρχικά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Bell, με τον τίτλο "Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται", ενώ μπορεί να το βρει κανείς πάμφθηνα από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με τον τίτλο "Η ώρα των κατασκόπων".

8.5/10

Edited January 27, 2019 by BladeRunner

[Spyrex]

Διάβασα τον επίμονο κηπουρό. Για να πω την αλήθεια δεν είχα στο μυαλό μου να διαβάσω ποτέ τον συγκεκριμένο συγγραφέα. Οχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, απλά δεν είμαι φαν του είδους. Τον διάβασα τυχαία επειδή είχε το συγκεκριμένο βιβλίο μια φίλη, οπότε το δανείστηκα για να το διαβάσω στο στρατόπεδο. Αν και έχουν περάσει μερικές εβδομάδες θα προσπαθήσω να είμαι διεξοδικός. 

Ο Le Carre, έχει ένα ιδιαίτερο συγγραφικό στυλ. Οι περιγραφές του είναι τόσο γλαφυρές που προσωπικά μου έχουν μείνει ακόμα έντονες εικόνες από αυτό που διάβασα. Οι ήρωες της ιστορίας έχουν βάθος, και εγώ ως αναγνώστης συμπάθησα μερικούς από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η ιστορία έχει να προσφέρει συγκινήσεις, έντονες εικόνες και πολύ καλογραμμένους διαλόγους. 

Ο Le Carre είναι κυνικός εκεί που χρειάζεται. Αν και η ιστορία συνιστά προϊόν μυθοπλασίας, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν απέχει και πολύ από πραγματικά γεγονότα. Από τότε που διάβασα το βιβλίο είμαι περισσότερο επιφυλακτικός σε τυχόν έρευνες που διαβάζω και δεν βασίζομαι μονο σε μια έρευνα. Η διαπλοκή βρίσκεται γύρω μας και το βιβλίο του Le Carre είναι ναι μεν ψυχαγωγικό, αλλά και διαπαιδαγωγικό. 

8/10

[BladeRunner]

Σίλβερβιου

Τρία χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Τζον Λε Καρέ, και πραγματικά απορώ με τον εαυτό μου, γιατί ενώ μου αρέσει σαν συγγραφέας, τον έχω παραμελήσει τόσο πολύ: Αυτό είναι μόλις το πέμπτο βιβλίο του που διαβάζω! Τέλος πάντων, θέλω να ελπίζω ότι θα επανορθώσω από εδώ και πέρα. Λοιπόν, το "Σίλβερβιου" είναι το τελευταίο δημοσιευμένο μυθιστόρημα του μαιτρ των κατασκοπευτικών ιστοριών και είναι ένα λιτό και απέριττο αλλά συνάμα οξυδερκές κατασκοπευτικό δράμα, που αναδεικνύει με ρεαλιστικό και ανθρώπινο τρόπο τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, τον κόσμο των κατασκόπων, που και αυτοί άνθρωποι είναι, με προβλήματα και αδυναμίες, όπως όλοι. Μια κάποια προσοχή τη θέλει κατά την ανάγνωση, γίνεται λίγο περίπλοκο και αμφίσημο εδώ κι εκεί -όπως νομίζω όλες οι ιστορίες του συγγραφέα-, σίγουρα δεν τα δίνει όλα έτοιμα στο πιάτο ο Λε Καρέ, εξάλλου ο κόσμος των κατασκόπων είναι γεμάτος μπερδέματα, ψευδείς πληροφορίες, λάθη και παραλείψεις. Η γραφή είναι πολύ καλή, χωρίς φιοριτούρες και πολυλογίες, με λεπτή αίσθηση του χιούμορ και τον απαραίτητο κυνισμό. Γαμώτο, πρέπει να διαβάζω συχνότερα Τζον Λε Καρέ: Κάνει καλό.

8/10

Edited February 1, 2022 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο'', θεωρείται απ' ότι καταλαβαίνω από τα καλύτερα του. Επίτηδες τώρα, που τελειώνει ο χρόνος. Δεν θα μπορούσα να πιάσω κατακαλόκαιρο βιβλίο που έχει την λέξη ''κρύο'', δεν θα έπιανα το όλο feeling 😃

Καλό ήταν, δυνατό. Δεν θα επεκταθώ στα της υπόθεσης μιας και είναι γνωστή. Ιδίως για όσους έχουν δει και την ομότιτλη ταινία. Βρίσκουμε τα καλούδια που περιμένουμε, η μπλόφα, της μπλόφας ω μπλόφα. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα, εχθρούς και ''φίλους''. Είναι τέτοια η φύση της δουλειάς που τα ατσάλινα νεύρα θεωρούνται ζωτικό της μέρος. Οι δε υποκριτικές ικανότητες δεν βλάπτουν καθόλου, κάθε άλλο. Και αν και άπειρος στο είδος, θεωρώ ωστόσο ότι αποδόθηκε καλά το όλο μυστικοπαθές κλίμα. Το ότι είναι πρακτικό να μην έχει κάποιος πλήρη εικόνα της εκάστοτε αποστολής. Το κάθε γρανάζι να είναι συγκεντρωμένο μόνο στο μικρό ξεχωριστό κομμάτι που έχει αναλάβει. Να το φέρνει εις πέρας χωρίς να κάνει πολλές ερωτήσεις, ανεπηρέαστος από πρόσωπα και καταστάσεις. Κάπου λίγο στο τέλος με ξένισαν κάποιες πολιτικές προεκτάσεις. Υποθέτω όμως ότι ήταν αναπόφευκτες όντας και αυτές μέρος του παιχνιδιού. Ωραίο λοιπόν, από τις περιπτώσεις όπου η φήμη ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα.

Edited December 11, 2022 by Δημήτρης
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[WILLIAM]

   Ο Υπ’ Αριθμόν Ένα Καταζητούμενος
   Ο Ίζα φαίνεται να είναι ένας απελπισμένος λαθρομετανάστης και ο Μοχάμετ με την Λεϊλά του δίνουν άσυλο από συμπόνοια. Ωστόσο γρήγορα ανακαλύπτουν γρήγορα ότι έχει διαβατήριο και ότι δεν είναι τόσο εμπερίστατος όσο δείχνει. Αλλά ποιος είναι και από ποιον κρύβεται;
   Ο Τζων Λε Καρέ είναι από τους πλέον γνωστούς και αναγνωρισμένους συγγραφείς, εμένα όμως δεν μου άρεσε. Απόδειξη ότι δεν είναι όλοι οι συγγραφείς για όλους. Οι λάτρεις του συγγραφέα και των ιστοριών με διπλωματία και κατασκοπεία θα περάσουν καλά.

Edited January 15, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[Steel Guardian]

The Spy Who Came in from the Cold/Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο (Εκδόσεις Bell)
Αν και ανά τα χρόνια έχω δει διάφορες μεταφορές έργων του John Le Carre στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αυτή είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι δικό του και σίγουρα θα έχουμε και συνέχεια.
Το βιβλίο είναι πολύ καλογραμμένο από πλευράς γλώσσας και ατμόσφαιρας, διαβάζεται απνευστί, και διαθέτει μία αρκετά περίπλοκη, αλλά εύκολη στο να την παρακολουθήσει ο αναγνώστης πλοκή και μπόλικο σασπένς. Επίσης ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, αν και όχι ιδιαίτερα συμπαθητικός, είναι έντονα πιστευτός και με αρκετό ψυχολογικό βάθος.
Επίσης δεν λείπουν και οι διάφορες -ας πούμε- φιλοσοφικού περιεχομένου ανησυχίες, που κατά τη γνώμη που προσέδωσαν έξτρα βάθος και ενδιαφέρον στο βιβλίο, χωρίς ποτέ να γίνουν κουραστικές, μακροσκελής ή να μπουν στη μέση της ιστορίας.
Προτείνεται 100%, νομίζω έκανα πολύ καλή αρχή με τον Le Carre.

Το βιβλίο είναι το τρίτο της σειράς George Smiley (κάτι που αντιλήφθηκα αφού το ξεκίνησα), αλλά διαβάζεται πολύ άνετα μόνο του.

[BladeRunner]

Ο ράφτης του Παναμά

Δυόμισι χρόνια μετά, ξαναδιαβάζω επιτέλους βιβλίο του Τζον Λε Καρέ. Όλο λέω ότι πρέπει να διαβάζω σε συχνότερη βάση βιβλία του και όλο αποφεύγω να το κάνω, χωρίς κανέναν προφανή λόγο. Είναι ένας γαμάτος συγγραφέας, οι ιστορίες που πλάθει είναι του γούστου μου, ο τρόπος γραφής του με τραβάει πολύ, και γενικά περνάω τέλεια διαβάζοντας τα βιβλία του. Ίσως δεν θέλω να ξεμείνω γρήγορα, ποιος ξέρει; Αν και έχω όλα τα μεταφρασμένα βιβλία του στη συλλογή μου, που δεν είναι και λίγα... Λοιπόν, αυτό είναι το έκτο βιβλίο του Λε Καρέ που διαβάζω και μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Δεν με ενθουσίασε ακριβώς, και μου φάνηκε ολίγον τι κατώτερο του "Ο ήσυχος Αμερικάνος" του Γκράχαμ Γκριν με το οποίο έχει κάποια λίγα κοινά στοιχεία στη βασική ιδέα, όμως πραγματικά μου άρεσε, το βρήκα ψυχαγωγικό και σε σημεία απολαυστικό, τίγκα στον κυνισμό και με έντονη σατιρική διάθεση απέναντι στον τρόπο λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών και των ανθρώπων που τις απαρτίζουν, αλλά και στον τρόπο που Άγγλοι, Αμερικάνοι και λοιποί εξουσιαστές βλέπουν χώρες του δεύτερου ή τρίτου κόσμου, σαν πεδία δράσης των φιλοδοξιών τους για την απόκτηση εξουσίας και χρήματος. Και η γραφή, βέβαια, είναι πάρα πολύ καλή, κυνική, οξυδερκής, άκρως ποιοτική και συνάμα εθιστική και αρκετά ευκολοδιάβαστη, καθόλου βαριά ή δήθεν. Ναι, πολύ ωραίο βιβλίο, αν και το καλάθι που κρατούσα δεν ήταν και τόσο μεγάλο, μιας και γενικά σαν βιβλίο έχει δεχθεί αρκετές αντιφατικές κριτικές και δεν φαίνεται να είναι από τα πιο αγαπημένα των φανατικών αναγνωστών του συγγραφέα. Αλλά ο Λε Καρέ έχει αυτή την ποιότητα και αυτό το στιλ, που κατά τη γνώμη μου θα ήταν απλά δύσκολο έως απίθανο να γράψει ένα κακό ή έστω ένα μέτριο βιβλίο. Τώρα μένει να δω και την ομότιτλη ταινία, με τους Πιρς Μπρόσναν, Τζέφρι Ρας και Τζέιμι Λι Κέρτις, με τον σκηνοθέτη Τζον Μπούρμαν να αποτελεί εγγύηση για μένα.

8.5/10