Τσαρλς Μπουκόφσκι (Charles Bukowski)

[BladeRunner]

Δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες συστάσεις για τον μεγάλο αυτό Γερμανό-Αμερικανό συγγραφέα, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Βρώμικου Ρεαλισμού, και όχι μόνο. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι γεννήθηκε στην Γερμανία το 1920, η οικογένεια του μετανάστευσε στην Αμερική το 1923, όπου και πέθανε το 1994. Έγραψε έξι μυθιστορήματα και δεκάδες διηγήματα, ποιήματα και μη λογοτεχνικά κείμενα. 

Περισσότερες λεπτομέρειες για την ζωή και το έργο του, στην Wikipedia.

Οι ταινίες Barfly, Crazy Love, Factotum, Storie di ordinaria follia βασίζονται σε βιβλία και σενάρια που έγραψε.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

01. Post Office - Το ταχυδρομείο (Οδυσσέας)
02. Ham On Rye - Τοστ ζαμπόν (Γράμματα, Μεταίχμιο)
03. Women - Γυναίκες (Οδυσσέας, Μεταίχμιο)
04. Factotum - Άνθρωπος για όλες τις δουλειές (Οδυσσέας)
05. Pulp - Αστυνομικό (Απόπειρα, Μεταίχμιο)
06. Hollywood - Hollywood (Απόπειρα)
07. Hot Water Music - Βρώμικος κόσμος/Πόλη των αγγέλων (Απόπειρα)
08. Notes of a Dirty Old Man - Σημειώσεις ενός πορνόγερου Ι και ΙΙ (Απόπειρα)
09. Tales of Ordinary Madness - Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας (Οδυσσέας)
10. Portions from a Wine-Stained Notebook - Ένα τετράδιο με λεκέδες από κρασί (Ηριδανός)
11. South of No North - Ιστορίες μιας θαμμένης ζωής (Οδυσσέας)
12. The Most Beautiful Woman in Town - Η πιο όμορφη γυναίκα στην πόλη (Ηριδανός)
13. Absence of the Hero - Η απουσία του ήρωα (Ηριδανός)
14. Sifting Through the Madness for the Word, the Line, the Way - Να περιφέρεσαι στην τρέλα (Ηλέκτρα)
15. The Flash of Lightning Behind the Mountain - Η λάμψη της αστραπής πίσω απ'το βουνό (Ηλέκτρα)
16. Τρόμου και αγωνίας γωνία (Απόπειρα). Διάφορα ποιήματα.
17. 70 χρόνια φαγούρα (Ηλέκτρα). Διάφορα ποιήματα και διηγήματα.
18. Υπεραστικό μεθύσι (Απόπειρα). Διάφορα ποιήματα και διηγήματα.
19. Στου τελευταίου ποτηριού το σφυροκόπημα (Ηριδανός). Διάφορα ποιήματα.
20. Ποιήματα (Ηριδανός). Διάφορα ποιήματα.
21. Quello che importa è grattarmi sotto le ascelle - Το μόνο που με νοιάζει είναι να ξύνομαι στη μασχάλη (Απόπειρα)
22. The Captain is Out to Lunch and the Sailors Have Taken Over the Ship - Ο καπετάνιος έχει κόψει αλυσίδα και το πλοίο είναι στα χέρια των ναυτών (Ηριδανός)

---------------------------------

Προσωπικά έχω διαβάσει Τοστ ζαμπόν, Ταχυδρομείο, Βρόμικος κόσμος και Αστυνομικό.

Πραγματικά απίθανος τύπος.

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[watcher]

Αγόρασα το Pulp απο εκδόσεις μεταιχμιο

[BladeRunner]

Άνθρωπος για όλες τις δουλειές (Factotum)

Αυτό είναι το πέμπτο βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόφσκι που διαβάζω (Τοστ ζαμπόν, Ταχυδρομείο, Βρόμικος κόσμος και Αστυνομικό τα προηγούμενα τέσσερα), τον οποίο είναι σαν να γνωρίζω για πρώτη φορά, τόσα χρόνια που πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα κάτι δικό του (Σεπτέμβριος του 2012!). Τι να πει κανείς για τον συγγραφέα και άνθρωπο Τσαρλς Μπουκόφσκι; Ήταν τιτανοτεράστιος, έζησε την (χαμό) ζωή στα άκρα, έγραψε πάρα πολλές ιστορίες για τους ανθρώπους του περιθωρίου, τους χαμάληδες, τους μπεκρήδες, τους κάθε είδους χαμένους της ζωής. 

Αυτό το βιβλίο είναι, ουσιαστικά, μια καταγραφή της άστατης ζωής του Χανκ Τσινάσκι, alter ego του Τσαρλς Μπουκόφσκι. Ο Τσινάσκι που λέτε είναι ένας τύπος που τριγυρνάει από πόλη σε πόλη και ό,τι λεφτά βγάζει (δεν είναι και πολλά) τα δίνει κυρίως στο αλκοόλ και σε βρόμικο φαγητό, συνέχεια βρίσκει γκομενίτσες για πήδημα, άλλες καλοβαλμένες και άλλες για τα μπάζα, ενώ δεν μπορεί με τίποτα να κάτσει σε μια δουλειά για πάνω από λίγους μήνες. Πραγματικά, έχασα το μέτρημα με το πόσες διαφορετικές δουλειές έπιασε μέσα στις λιγότερες από διακόσιες σελίδες του βιβλίου. Και, φυσικά, όλες χαμαλοδουλειές, να σου βγαίνει συνήθως η πίστη και το λάδι για κάτι πενταροδεκάρες. Όχι, βέβαια, ότι ο Τσινάσκι χάλαγε την ζαχαρένια του. Μέσω όλων αυτών των καταγραφών, ο Μπουκόφσκι περιγράφει το περιθώριο, την αγγαρεία της δουλειάς, το μεθύσι, το άστατο σεξ, την έξη για κάθε λογής μπλέξιμο. Και αυτό που ξεχωρίζει στο βιβλίο είναι ο τρόπος του συγγραφέα να περιγράφει τα πάντα. Η γραφή είναι απλή, ρεαλιστική, χωρίς φανφάρες και καθωπρεπισμούς. Και το χιούμορ του είναι από άλλο πλανήτη, μαύρο, υποδόριο, αυτοσαρκαστικό, βρίσκει στόχο.

Είναι ένα πολύ σημαντικό, πολύ ενδιαφέρον και τρομερά καλογραμμένο βιβλίο, που αναδεικνύει μια άλλη Αμερική. Η ταμπέλα "Βρόμικος ρεαλισμός" περιγράφει με σαφήνεια το είδος του βιβλίου. Πιο βρόμικος δεν γίνεται. Αλλά δεν χρειάζεται να πω και πολλά για τον Μπουκόφσκι: Είτε σου αρέσει είτε όχι. Προσωπικά με ξετρελαίνει. Και ευτυχώς έχω πολύ πράμα να διαβάσω ακόμα. Επίσης, πιστεύω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια καλή αρχή για να πιάσει κανείς τον Μπουκόφσκι, να δει αν του ταιριάζει ή όχι. Αποτελεί, σίγουρα, χαρακτηριστικό δείγμα γραφής και σκέψης του μεγάλου αυτού συγγραφέα.

9/10

Edited April 24, 2020 by BladeRunner

[Cucci]

Ταλαιπωρώ στο Kindle το Post Office αλλά δεν το έχω προχωρήσει (πάνω από μήνα). Βέβαια είμαι πολύ στην αρχή.

Κάνα nudge; Κάνα σχόλιο; Να το παλέψω;

Edited February 18, 2017 by Cucci

[vaggelis]

Το "Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας" είναι το πρώτο βιβλίο του Μπουκόφσκι που διαβάζω και πρέπει να πω πως μου άρεσε αρκετά. Το βιβλίο περιλαμβάνει 24 διαφορετικές μεταξύ τους ιστορίες, με μερικές να είναι αστείες, άλλες σουρεαλιστικές, ορισμένες τρυφερές, αλλά όλες περιγράφουν το βρώμικο περιθώριο της ζωής στην Αμερική.

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυτοβιογραφικές ή εξ' ολοκλήρου επινοημένες αλλά αυτό μικρή σημασία έχει μιας και οι περισσότερες διαβάζονται με ενδιαφέρων.

8,5/10

Edited February 26, 2017 by vaggelis

[vaggelis]

Το δεύτερο βιβλίο του Μπουκόφσκι που διαβάζω είναι το "Βρόμικος κόσμος" και είναι και αυτό μια συλλογή διηγημάτων, 31 συνολικά, με κοινό σημείο τους να είναι το κυνικό χιούμορ του Μπουκόφσκι με το οποιο αντιμετώπιζε τα πάντα, από κηδείες μέχρι συνεντεύξεις ποιητών.

Σε γενικές γραμμές είναι αρκετά καλό, διαβάζεται γρήγορα και σίγουρα σου δείχνει μια διαφορετική άποψη της Αμερικής.

 

8,5/10

[BladeRunner]

Τσαρλς Μπουκόφσκι - Ιστορίες μιας θαμμένης ζωής

Τον Οκτώβριο που μας πέρασε διάβασα το "Άνθρωπος για όλες τις δουλειές", τέσσερα και βάλε χρόνια από την τελευταία φορά που είχα διαβάσει Μπουκόφσκι. Τώρα δεν άντεξα να μείνω και πολύ μακριά από την γραφή και την τρέλα του, έτσι έπιασα και άλλο βιβλίο του. Επέλεξα αυτό, που το είχα τόσο καιρό στο περίμενε. Ω, Θεέ μου, πόσο το ευχαριστήθηκα. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, διαβάζοντας τα βιβλία του με κάνει να νιώθω καλά, να χαζογελάω, να σκέφτομαι διαφορετικά τα πράγματα και να βλέπω με άλλο μάτι τους διαφόρους χαμένους της ζωής. 

Εδώ έχουμε να κάνουμε μια συλλογή από είκοσι επτά διηγήματα, στα οποία πρωταγωνιστούν μεθύστακες, αλήτες, εύκολες γκόμενες, αποτυχημένοι τύποι που προσπαθούν να βρουν μια χαμαλοδουλειά για να πληρώνουν το νοίκι και τα μεθύσια τους, τεμπέληδες ολκής, αφεντικά που είναι ό,τι πρέπει για σάκοι του μποξ, και πάει λέγοντας. Επίσης σε πολλά διηγήματα αφηγητής είναι το alter ego του συγγραφέα, ο γνωστός και αγαπημένος Χανκ Τσινάσκι. Πόσο γαμάτος είναι αυτός ο τύπος; Τώρα, με τι έχουν να κάνουν τα διηγήματα; Με τι άλλο εκτός από μεθύσια και κρασοκατανύξεις, από άστατο σεξ και ατελείωτο κυνήγι του ποδόγυρου, από χαμαλοδουλειές και τον καθημερινό αγώνα να τα βγάλει κανείς πέρα; 

Τώρα, όσον αφορά την γραφή, δεν χρειάζεται να πω κάτι το ιδιαίτερο, κάτι διαφορετικό από αυτά που ήδη έχω πει για προηγούμενα βιβλία του Μπουκόφσκι που έχω διαβάσει: Είναι φοβερή, ακαταμάχητη, ρεαλιστική, τρελή, αναδεικνύει με τον πιο δυναμικό, έντονο και απολαυστικό τρόπο την χαμοζωή, σε κάνει να θέλεις να τα βροντήξεις όλα και να πας να μεθύσεις σε κάποιο μπαρ με τους πρώτους μαλάκες που θα πετύχεις μπροστά σου και μετά να πηδήξεις όποια γκόμενα σου κάτσει. Από την άλλη, σκέφτεσαι, δεν είναι και άσχημα να έχεις λεφτά στην άκρη, δικό σου σπίτι, μια μόνιμη δουλειά, μια οικογένεια της προκοπής, να μην μεθάς σαν τελειωμένος μπεκρής και να κινδυνεύεις να κολλήσεις ένα κάρο αφροδίσια από τις τυχαίες γκόμενες που μπορεί να σου κάτσουν... όμως αυτός ο τρόπος ζωής έχει το ενδιαφέρον και την πλάκα του. Και ο Μπουκόφσκι ήταν μάστορας σ'αυτό. Και αυθεντικός.

8.5/10

Edited October 21, 2017 by BladeRunner

[BladeRunner]

Hollywood

Έβδομο βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόφσκι που διαβάζω και δηλώνω για άλλη μια φορά μαγεμένος. Πέρυσι τον Μάρτιο διάβασα για τελευταία φορά Μπουκόφσκι (τη φοβερή συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες μιας θαμμένης ζωής") και η αλήθεια είναι ότι δεν άντεξα περισσότερο μακριά από τη γραφή και τον τρόπο σκέψης του. Κάθε βιβλίο του που διαβάζω είναι ένα σίγουρο στοίχημα, μιας και πρόκειται για έναν συγγραφέα που μου προσφέρει απλόχερα αναγνωστική απόλαυση, σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μυθιστόρημα, στο οποίο ο Μπουκόφσκι, πρωταγωνιστώντας ως Χανκ Τσινάσκι, περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο τις εμπειρίες του από τη συμμετοχή του ως σεναριογράφος στην ταινία Barfly, με πρωταγωνιστές τους Μίκι Ρουρκ και Φέι Ντάναγουεϊ. Γινόμαστε μάρτυρες μέρους της διαδικασίας για τη δημιουργία της ταινίας, όλου του σκληρού αγώνα για τη χρηματοδότηση, καθώς και των διαφόρων δυσκολιών που συνεχώς προέκυπταν. Επίσης βλέπουμε τον Τσινάσκι να πίνει και να παρακολουθεί εκ των έσω την τρέλα που επικρατεί στον κόσμο του Χόλιγουντ.

Πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ ωραίο μυθιστόρημα, με τον Μπουκόφσκι βέβαια να είναι μεγαλύτερος σε ηλικία πλέον και σαφώς πιο συμμαζεμένος και όχι τόσο τρελός όσο σε άλλα βιβλία του. Πίνει αρκετά (κρασί, μπύρα, βότκα κλπ) και εννοείται ότι το απολαμβάνει, αλλά δεν επιδίδεται σε όργια και τρομακτικές κραιπάλες. Η γραφή του παραμένει εξαιρετική και οξυδερκής, με σαρκαστικό χιούμορ. Οι περιγραφές προσώπων και καταστάσεων είναι λιτές αλλά συνάμα ρεαλιστικές, ενώ οι διάλογοι όπως πάντα τρομεροί. Τι να πω, ο τύπος είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, δεν μπορώ να είμαι απόλυτα αντικειμενικός. 

9/10

[BladeRunner]

Γυναίκες

Σχεδόν δυο χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα Τσαρλς Μπουκόφσκι και εννοείται πως ο άτιμος μπαγάσας μου έλειψε πάρα, μα πάρα πολύ. Αλλά, βέβαια, δεν μπορείς να διαβάσεις βιβλία του Μπουκόφσκι το ένα πίσω από το άλλο, γιατί παίζει πάντα ο παράγοντας της υπερβολικής δόσης και μπορεί στο τέλος να καταλήξεις και εσύ ένας τρελαμένος αλκοολικός και σεξομανής, χωρίς όμως ίχνος συγγραφικού ταλέντου για να εξισορροπείς κατά κάποιο τρόπο τις γαϊδουριές σου. Και, βέβαια, η εποχή μας δεν ανέχεται με τίποτα τέτοιους σιχαμένους τύπους. Επίσης, τα βιβλία του δεν είναι αμέτρητα, και δεν θέλω να ξεμείνω τελείως (αν και, βέβαια, μπορώ κάλλιστα να ξαναδιαβάσω βιβλία του δυο και τρεις φορές ακόμα).

Τέλος πάντων, από την πρώτη κιόλας σελίδα κατάλαβα ότι θα διάβαζα τον παλιό, καλό Μπουκόφσκι, τον αλκοολικό πορνόγερο που απολάμβανε το αλκοόλ, το πήδημα και το γράψιμο, με αυτή τη σειρά. Ειλικρινά δεν μπορώ να εξηγήσω με σαφήνεια γιατί μου αρέσει τόσο πολύ αυτός ο συγγραφέας, από τη στιγμή που κανένα από τα βιβλία του ουσιαστικά δεν έχει πλοκή, κάθε μυθιστόρημά του θα μπορούσε να είναι διακόσιες ή τριακόσιες σελίδες, χωρίς κάποια μεγάλη διαφορά. Θα έλεγα ότι ο ωμός, ειλικρινής, κυνικός και αυτοσαρκαστικός τρόπος γραφής αγγίζει κάτι μέσα μου. Πραγματικά απολαμβάνω να διαβάζω ιστορίες του, έστω και αν δεν θα μπορούσα με τίποτα να τις διαβάσω φωναχτά, π.χ. σε κάποιον που θέλει να μάθει τι ακριβώς διαβάζω. Θα κοκκίνιζα από τη ντροπή μου, και ειδικά με τούτο το βιβλίο, που είναι τίγκα στο πήδημα και το αλκοόλ, τίγκα στις γραφικές περιγραφές και τον κυνισμό. Και, εντάξει, ειδικά αυτό το βιβλίο αποτελεί έναν πανεύκολο στόχο για τους απανταχού φεμινιστές, και ειδικά γι'αυτούς που βλέπουν μονάχα την επιφάνεια των πραγμάτων και είναι τόσο πωρωμένοι και κολλημένοι. Αλλά ποσώς με ενδιαφέρουν αυτοί, δεν θα κάτσω να σκάσω κιόλας. Όπως είπα, το βιβλίο το απόλαυσα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Δεν μπορώ να πω ότι θα έκανα παρέα με έναν τύπο σαν τον Χανκ Τσινάσκι (που, φυσικά, είναι το alter ego του Μπουκόφσκι), μιας και εδώ που τα λέμε δεν πίνω καθόλου αλκοόλ και μάλλον θα του φαινόμουν ένας χλεχλές του κερατά -αν και βέβαια ίσως να είχα τα τυχερά μου με τις γκόμενες που τον περιτριγύριζαν-, όμως είναι ένας φοβερός τύπος. Αλήθεια, μέτρησε κανείς τις γυναίκες που εμφανίστηκαν στο βιβλίο και κατά συντριπτική πλειοψηφία πηδήχτηκαν με τον Τσινάσκι; Προσπάθησα να συγκρατήσω ονόματα, αλλά έχασα τον λογαριασμό. Βέβαια, μου έμειναν στο μυαλό κάποιες συγκεκριμένες (π.χ. η Λίντια - τι ανελέητη σκύλα, Θεέ μου!), αλλά γενικά ήταν σαν να έβλεπα ένα τεράστιο κολάζ φωτογραφιών. Όπως και να'χει, πέρασα τέλεια διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Και μου άνοιξε η όρεξη για να διαβάσω κάποια στιγμή και ορισμένα από τα ποιήματά του. Δεν το έχω καθόλου με την ποίηση, αλλά για τον Μπουκόφσκι μπορώ να κάνω και εξαιρέσεις.

9/10

Edited April 24, 2020 by BladeRunner

[rantanplan]

Διαβάστε και JOHN FANTE από εκει εχει αντιγράψει τον τρόπο γραφής του