gismofbi Posted May 26, 2015 Share Posted May 26, 2015 Είδος: τρόμοςΒία; ΌχιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων: 3.500 ακριβώςΑυτοτελής; ΝαιΣχόλια: Για τον 39ο διαγωνισμό σύντομης ιστορίαςΑρχείο: Ο Άχρονος Ωρολογοποιός.doc 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted May 26, 2015 Share Posted May 26, 2015 Ξεκινάς με ένα πολύ ενδιαφέρον κόνσεπτ: ένας ωρολογοποιός που φτιάχνει μαγικά ρολόγια που γυρνούν το χρόνο πίσω και μια παράλληλη αφήγηση ενός ανάπηρου νεαρού που γράφει την ιστορία του ωρολογοποιού σαν διήγημα. Αλλά από εκεί και κάτω η πλοκή σου γίνεται εντελώς χαοτική. Αρχικά φαίνεται σαν τα ρολόγια να γυρνούν πίσω το χρόνο για όσους τα φοράνε, κάνοντάς τους νεότερους. Μετά φαίνεται σαν να γυρνούν όσου τα φοράνε πίσω στο χρόνο, κάτι το οποίο είναι πολύ διαφορετικό. Ο ωρολογοποιός αρχικά έχει ένα μαγικό ρολόι που τον κρατάει πάντα στην ίδια ηλικία, μετά το ρολόι αυτό μαθαίνουμε ότι τρώει ψυχές από τα άλλα ρολόγια, αλλά τελικά ο ωρολογοποιός είναι βρικόλακας. Πονοκέφαλος με έπιασε, προσπαθούσα να καταλάβω τι συνέβαινε και αδυνατούσα από ένα σημείο και έπειτα. Επίσης, δεν μου άρεσε καθόλου που τα ονόματα ήταν όλα με λατινικούς χαρακτήρες. Έχεις και διάφορα ορθογραφικά και τέτοια, αλλά δεν στέκομαι ιδιαίτερα σ’ αυτά γιατί διορθώνονται εύκολα. Γενικά, μια υποσχόμενη αρχή αλλα μια πολύ μπερδεμένη συνέχεια. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Disco_Volante Posted May 27, 2015 Share Posted May 27, 2015 Λοιπόν έχουμε και λέμε. Διάβασα την ιστορία σου τρεις φορές αλλά ακόμα δεν την έχω καταλάβει πλήρως. Πάνω κάτω νομίζω ότι έχω πιάσει το θέμα αλλά οι λεπτομέρειες που δένουν το γλυκό ακόμα μου διαφεύγουν. Δεν λέω ότι δε μου αρέσει η ιστορία σου, λέω απλά ότι δυσκολεύομαι να την καταλάβω. Κατά τη γνώμη μου καλά κάνεις και χρησιμοποιείς λατινικούς χαρακτήρες. Με το να χρησιμοποιήσεις ελληνικούς καταστρέφεις αυτόματα την προφορά ειδικά σε περίεργες γλώσσες όπως είναι η Γαλλική. Και εντάξει αν είναι ο Ben και τον γράψεις Μπεν όλα είναι εντάξει αλλά τι γίνεται όταν θες να γράψεις για παράδειγμα τη λέξη Eau Rouge; Γι’ αυτό συμφωνώ ότι τα λατινικά είναι η καλύτερη επιλογή έτσι ώστε να μην σκοτώνεις την προφορά στην μετάφραση. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted May 29, 2015 Share Posted May 29, 2015 Λοιπόν όπως έγραφα, πριν μου σβήσει ο υπολογιστής και χάσω την κριτική, η ιστορία για τον ωρολογοποιό είναι γοητευτική και ως γαλλική και ως vintage. Το θέμα είναι πως προσπάθησες να μας μπερδέψεις την ιστορία για να προσθέσεις σε αγωνία και να κάνεις και την πλοκή πιο ενδιαφέρουσα. Και νομίζω πως κατάφερες ακριβώς αυτό! Εμένα τουλάχιστον με μπερδεψες πάρα πολύ αν και θεωρώ την ιστορία σου καλογραμμένη και ευκολοδιάβαστη συνάμα. Τελικά το ρολόι σε ξανανιώνει ή σε πάει πίσω στο χρόνο; ή και τα δυο; Ο ωρολογοποιός ήταν βουρδούλακας ήτανε και ο οδηγός του αυτοκινήτου ή ήταν μια δικαιολογία αυτό; Αν ήτανε βουρδούλακας ήτανε καλός ή κακός; Τον κάνεις να φαίνεται απειλητικός σε μια στιγμή γιατί σε διαγωνισμό τρόμου βρισκόμαστε αλλά ουσιαστικά κάνει καλό ή εγώ έτσι το βλέπω οπότε μάλλον δεν ήτανε και τόσο απειλητικό τελικά; Όλα αυτά στα γράφω για να δεις και εσύ τι θες να κάνεις με την ιστορία και να την διορθώσεις κατάλληλα γιατί πολύ μου άρεσε ο ωρολογοποιός. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted May 30, 2015 Share Posted May 30, 2015 Μπερδεύτηκα πολύ ομολογώ! Χρειάστηκε να την διαβάσω τρεις φορές, και πάλι δεν είμαι σίγουρος πως την κατάλαβα. Είναι αυτό το μπέρδεμα που έχουν πάντα τα χρονοταξίδια κάθε είδους. Μου άρεσε η ιστορία. Συμφωνώ με την επιλογή σου να χρησιμοποιήσεις ξένους χαρακτήρες στα ονόματα και στις οδούς, δεν είμαι υπέρ της ελληνοποίησης των πάντων, θεωρώ πως κάθε τι πρέπει να δίνεται όπως του αρμόζει. Θα μου χτυπούσε πολύ χαζά αν έβλεπα να γράφεις "Παρί Σεν Ζερμέν", ή "Ρόθμανς". Μου άρεσε η μελαγχολία που πλανιόταν στα κομμάτια του πρωταγωνιστή. Αυτό που νομίζω πως κατάλαβα τελικά είναι ότι ο κατασκευαστής-βρυκόλακας έδινε τα ρολόγια και μέσω αυτών ρουφούσε την ενέργεια των θυμάτων του, αλλά ταυτόχρονα τους έκανε να ξανανιώνουν. Στην περίπτωση όμως του ήρωά μας, ίσως επειδή ένιωσε κάποια ενοχή για την απώλεια των γονιών του, του έκανε δώρο ένα πισωγύρισμα στον χρόνο. Μπέρδεμα, δεν είμαι ακόμα σίγουρος για το τι ακριβώς λέω, θα ήθελα πολύ να διαβάσω μια επεξήγησή σου γιατί νιώθω πως χάνω κάτι πολύ όμορφο. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted May 30, 2015 Share Posted May 30, 2015 Σε ευχαριστώ για το σύντομο ταξίδι στη Γαλλία. Δεν συνηθίζεται στο φόρουμ και μου άρεσε που είδα γαλλικά ονόματα για αλλαγή. Η ιστορία ξεκίνησε σαν μια καλή ιστορία φαντασίας. Ενδιαφέρον μάλιστα είχε που υπήρχε ιστορία μέσα στην ιστορία μέσα στην ιστορία. Αλλά μετά όταν έβαλες κι άλλα θέματα μέσα κάπως πιστεύω ότι άνοιξε η ιστορία πολύ για ένα διήγημα. Θα προτιμούσα να έμενες σε ένα θέμα και να γράψεις γύρω από αυτό. Επειδή ο διαγωνισμός είναι για τον υπερφυσικό τρόμο δεν χρειάζεται όπωσδήποτε να γράψεις για κάποιο διάβολο, επειδή ένιωσα το έβαλες ως εξήγηση για τα ρολόγια λόγω του διαγωνισμού. Εξηγείται μια χαρά απλώς με μια δύναμη που θα δημιουργήσεις εσύ. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest /george/ Posted June 1, 2015 Share Posted June 1, 2015 Η ιστορία σου είναι καλή αλλά με μπέρδεψε αρκετά μέχρι να την καταλάβω σε όλο της το εύρος. Αυτό γενικά δεν είναι πάντα καλό γιατί κάποιος στην πρώτη ανάγνωση αν δει ότι τον παιδεύει μπορεί να τα παρατήσει. Μου άρεσε η βασική σου ιδέα και σίγουρα έχει πολύ ψωμί για επέκταση μετά το διαγωνισμό. Ευχαριστώ για το ταξίδι, έστω και νοητό, στη Γαλλία! Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GeorgeDamtsios Posted June 2, 2015 Share Posted June 2, 2015 Καλησπέρα! Ένα από τα πιο ενδιαφέρον concept του διαγωνισμού: Γαλλικό φόντο, vintage feeling και ρολόγια με… ιδιοτροπίες. Έχω και γενικώς μια ιδιαίτερη συμπάθεια με τον χρόνο και την ώρα (που θα τη λέγαμε μέχρι και μίνι ψύχωση), οπότε καταλαβαίνεις αμέσως ότι… tres bien! Ακόμη καλύτερα, καταφέρνεις και μπάζεις στο ψητό στον αναγνώστη από πάρα πολύ νωρίς. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό οφείλεται κυρίως στον λόγο σου που είναι απλός αλλά ουσιαστικός, όπως ακριβώς μου αρέσει τόσο να διαβάζω όσο και να γράφω. Και η ίδια η ιστορία είναι ωραία και σχετικά πρωτότυπη. Δυστυχώς όμως, κάπου στη μέση μοιάζεις να αποπροσανατολίζεσαι κάπως. Ίσως να δοκίμασες να μας μπερδέψεις λιγάκι παραπάνω επίτηδες για να τονίσεις κι άλλο την αγωνία, αλλά να που στο τέλος απομείναμε… μπερδεμένοι. Και είναι κρίμα φίλε, γιατί παρουσίασες πολλές δυνατότητες. Παραμένει πάντως μια καλή ιστορία. Θα ήθελα όμως να τη διαβάσω ξανά όταν θα τελειώσει ο διαγωνισμός, και όταν θα την έχεις ξαναδουλέψει για να την κάνεις πια άψογη! Το τελικό της πρόσημο πάντως παραμένει ξεκάθαρα θετικό. (Τα ξένα ονόματα λειτουργούν άψογα). Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted June 2, 2015 Share Posted June 2, 2015 Να αρχίσω από την πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Όπως είπαν πολλοί πριν από μένα, είναι κάτι που το διήγημα το ‘χει και το αναδεικνύει πολύ καλά, μεταφέροντάς μας σε μια άλλη εποχή. Η ιστορία ξεκίνησε με ένα αρκετά γεμάτο ενδιαφέρον και μυστήριο. Πραγματικά, μου κίνησε πολύ την περιέργεια για το πού πήγαινε όλο αυτό το μπλέξιμο με τα ρολόγια και ποιος ήταν ο σκοπός του Ρολογά. Στο τέλος, όμως, το άλλαξες πολύ απότομα. Φάνηκε σαν μην ήξερες τι να κάνεις με το τέλος της ιστορία ή ίσως να μην το απόδωσες όπως θα ήθελες. Ίσως να ήθελες να δώσεις λίγο παραπάνω τρόμο, που μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήταν και τόσο εμφανής. Δεν ξέρω πώς να το πω. Αλλά είναι σαν να λείπει κάτι που να συνδέει τα δύο κομμάτια: τα ιδιότροπα ρολόγια και το πλάσμα που είναι ο ρολογάς. Να σταθώ και λίγο στο θέμα των ονομάτων που αναφέρθηκε. Το πρόβλημα που μπορείς να αντιμετωπίσεις βάζοντας τα ονόματα με λατινικούς χαρακτήρες είναι ότι μπορεί να βρεις αναγνώστες που να μην ξέρουν πώς να προφέρουν τα συγκεκριμένα ονόματα. Άντε, τα γαλλικά είναι εύκολα, σχετικά. Αλλά αν ήταν κάτι άλλο; Φινλαδικά, για παράδειγμα; Ή, για λόγους συνέπειας, αν υπήρχε ένας Ρώσος στο διήγημα, ή ένας Άραβας, ή ένας Κινέζος, θα έγραφες και τα δικά τους ονόματα στη μητρική τους γλώσσα; Επίσης, γράφοντας τα ονόματα στα ελληνικά, μπορείς να χρωματίσεις τη φωνή κάποιου: «Με λένε, Μαρί», είπε, προφέροντας το ρο μ’ εκείνον τον μοναδικό γαλλικό τρόπο που το κάνει απαράλλακτο με το γο. Από εκεί και μετά η Μαρί θα μιλάει στους αναγνώστες μόνο με γο. Υπερβολικό το παράδειγμα, αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 8, 2015 Share Posted June 8, 2015 Αυτό το διήγημα με διχάζει. Από τη μια, μου άρεσε το θέμα του, από την άλλη, έχει προβλήματα στην εκτέλεση. Είναι κάπως μπλεγμένα τα πράγματα, δεν κατάλαβα πώς ακριβώς λειτουργεί το ρολόι. Επίσης, το κείμενο δεν έχει την απαραίτητη ατμόσφαιρα και σίγουρα δεν είναι τρόμου. Παρόλα αυτά, με άφησε με μια ευχάριστη επίγευση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted June 8, 2015 Share Posted June 8, 2015 Νομίζω ότι έχεις υλικά για μια ωραία ιστορία τρόμου: ο φουκαράς πρωταγωνιστής, ο βρυκόλακας ωρολογοποιός, το απίστευτο ρολόι. Θέλει όμως να μαγειρευτούν σωστά Η ιστορία σου τώρα είναι γλυκιά κι ευχάριστη. Κάτι που μας πήγες στο Παρίσι, κάτι που το καημένο το παλληκάρι έχασε τόσα σε μικρή ηλικία, δεν βγάζει σε αυτή τη φάση τρόμο. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει από μόνο του ότι η ιστορία δεν είναι καλή. Απλά πρέπει να σκεφτεις τι ατμόσφαιρα θες να βγάλεις. Αν θες να την κάνεις τρόμου θα πρέπει πχ να μας δείξεις τη μίζερη καθημερινότητα του ανάπηρου, ορφανού πιτσιρικά. Και ότι θυμώνει που του πήρε τόσα η ζωή οπότε μόλις ακούει για το ρολόι, (το οποίο πρέπει να αποφασίσεις τι ακριβώς κάνει) ίσως προσπαθεί ο ίδιος να το κλέψει. Αν θες, άσε τη φάση με το διήγημα του χαρακτήρα έξω από την ιστορία σου. Το ότι προσπαθεί να γράψει δείχνει ότι έχει ακόμη ενδιαφέροντα, είναι λειτούργικός, βαστάει ψυχολογικά. Αν θες να γίνει η ιστορία σκοτεινή, θα βοηθούσε να είναι στα χάλια του. Το ότι έχεις δικό του κείμενο στην εισαγωγή, δίνει άλλο ρυθμό στην ιστορία, ευχάριστο ρυθμό, που απέχει πολύ από τον τρόμο. Αν θες να δείξεις το Παρίσι, μη δείξεις το Παρίσι του φωτός. Δείξε το Παρίσι από την σκοτεινή του πλευρά, τη γοτθική. Σε κάθε περίπτωση "χτένισε" το κείμενο σου και βγάλε τα θαυμαστικά και τα αποσιωποιητικά που δε χρειάζονται. Είναι μια μικρή αλλαγή, όμως πάντα βοηθάει να δείξει το γράψιμο πιο επαγγελματικό 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 12, 2015 Share Posted June 12, 2015 Η ιστορία έχει μια καλή αρχή και μια πολύ κατάλληλη ατμόσφαιρα για τρόμο. Αισθάνομαι ωστόσο ότι έχεις ανοίξει πάρα πολλά θέματα. Ο ανάπηρος που αυτά που γράφει συμβαίνουν είναι από μόνο του ένα αρκετο και δυνατό κομμάτι για την ιστορία. Ο ωρολογοποιός είναι επίσης μια πολύ καλή αρχετυπική φιγούρα για φαντασία και τρόμο - το ρολόι ωραίο δέσιμο με την τεχνολογία και το υπερφυσικό. Από κάποια στιγμή και μετά, όμως, μπαίνουν περισσότερα πράγματα απ' όσα χρειάζονται, η προσοχή του αναγνώστη αποσπάται προσπαθώντας να τα ταιριάξει όλα μαζί και η ατμόσφαιρα χάνεται. Ας πούμε, καταλαβαίνω ότι οι πελάτες που έχουν πάρει τα ρολόγια γίνονται νεότεροι, αλλά στο τέλος η αστυνομία βρίσκει πτώματα/σκελετούς υπέργηρων. Στο σημείο αυτό δεν ξέρω καν αν είναι σε παρόντα ή σε παρελθόντα χρόνο. Η ιδέα να είναι ο ωρολογοποιός βαμπίρ δεν είναι αναγκαία. Μπορεί να είναι μια χαρά μια αινιγματική και ίσως μια μοχθηρή φιγούρα (έστω και με αγαθή φυσιογνωμία ή ευγενική προσέγγιση, όπως κάνει στο γράμμα) και να παραμένει πιο τρομακτική. Επίσης δεν καταλαβαίνω όπως τελείωνει η ιστορία αν έχει γυρίσει πίσω σε υποκειμενικό ή αντικειμενικό παρελθόν. Κανονικά, για όσους έτρεχαν προς τα πίσω τα ρολόγια, φαίνεται να περνά ο δικός τους χρόνος αντίστροφα, δηλαδή να γίνονται νεότεροι καθώς ο χρόνος για τους άλλους κυλάει κανονικά. Με τον δικό μας τον νεαρό εδώ φαίνεται σαν να γύρισε και ο ίδιος πίσω στο χρόνο. Αν διευθετηθούν λίγο αυτά τα ζητήματα, θα αναδειχθεί πολύ καλύτερα το υλικό της ιστορίας. Τώρα αν θα γίνει φαντασίας ή τρόμου στο τέλος, θα έχει να κάνει με το πώς θα επιλέξεις να σκιάσεις την ατμόσφαιρα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted June 14, 2015 Share Posted June 14, 2015 Δύσκολο να βρω να προσθέσω κάτι σε όσα έχουνε ήδη γραφτεί παραπάνω. Να πω ότι το 90% των σχολίων που σημείωνα διαβάζοντάς το, είναι στο ακριβώς προηγούμενο ποστ της Tiessa. Το υπόλοιπο 10% που αφορά την ωραία ατμόσφαιρα που χτίζεις έχει επίσης καλυφθεί! Πιστεύω ότι θέλει λίγη απλοποίηση με την αφαίρεση στοιχείων που δεν προσφέρουν κάτι στην ιστορία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted June 14, 2015 Share Posted June 14, 2015 Τι όμορφος τίτλος! (Με συγχωρείτε, με κέντρισε και έπρεπε να ξεκινήσω από αυτό). Έχεις φτιάξει ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό, σχεδόν μας μεταφέρεις στο Παρίσι με ρετρο διάθεση. Η ατμόσφαιρα και το θέμα σου μου άρεσαν πολύ. Παράλληλα, κρύβει έναν βαθύ συναισθηματισμό χωρίς να ξεπερνά το μέτρο. Έχεις εντάξει κάποια στοιχεία τρόμου αλλά δεν είμαι σίγουρη αν αρκούν. Ίσως θα του ταίριαζε μία ακόμα πιο σκοτεινή νότα. Από την άλλη, παρότι διασκέδασα το κείμενο σου, σε κάποια φάση το έχασα χωρίς να ξέρω που να το αποδώσω. Ενδεχομένως στα στοιχεία που δεν εξυπηρέτησαν κάποιον ρόλο; Παραμένω αβέβαιη. Θα ψάξω να διαβάσω περισσότερα κείμενα από εσένα. Καλή επιτυχία! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted June 15, 2015 Share Posted June 15, 2015 Λοιπόν το διήγημα είναι 1)ενδιαφέρον, 2)τρόμου και 3)εντός θέματος (αν και η τεχνολογία δεν είναι μεταβιομηχανική, έχει σημαντική θέση στο κείμενο, οπότε όλα καλά - αυτό περιττό, αλλά το σχολίασα γιατί σκεφτόμουν μήπως κανείς το θεωρήσει εκτός, λόγω δικής μου υπόδειξης). Γενικά υπάρχουν ζητήματα στη γραφή (στα έχω σημειωμένα στο κείμενο). Το βασικό μου ζήτημα είναι ότι έχασα το τέλος. Δεν το κατάλαβα, τι ακριβώς έγινε, πόσο γρήγορα, ποιον είδε στο τζιπ στο φινάλε (τον εαυτό του; Τον ωρολογοποιό; Ο ίδιος είναι ο ωρολογοποιός;). Επίσης δεν κατάλαβα τι συνέβαινε, άρχισε ο χρόνος να γυρνά α λα Μπέντζαμιν Μπάτον προς τα πίσω (αυτό περίμενα όπως το εξηγούσες στην αρχή) ή πήγε κατευθείαν στην παιδική του ηλικία (αυτό κατάλαβα στο τέλος). Το τέλος χρειάζεται αναμφίβολα περισσότερες λέξεις. Γενικά ήταν ενδιαφέρουσα ιδέα, καλός ως μύθος (μου αφήνει μάλλον καλή γεύση), αλλά θέλει λίγη παραπάνω επιμέλεια και το ξεκαθάρισμα στο φινάλε. Εκεί ξεπετάς και την πληροφορία και τον τρόμο (τα ξεπετάς όμως). Νομίζω (άσχετο) ότι το φάντασυ είναι το αγαπημένο σου είδος και φαίνεται και στο διήγημα με κάποιον τρόπο. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα και νομίζω ότι με το συγκεκριμένο κόνσεπτ μπορείς να αναπτύξεις και νουβέλα (να το ’χεις κατά νου για το επόμενο Νανόριμο ) Καλός κι ο τίτλος, αν και με πήγαινε σε πιο steampunk μονοπάτια (που ενδεχομένως ως ατμόσφαιρα δεν ήταν και πολύ μακριά). Θα ήθελα να το ξαναδω πιο δουλεμένο κι εκτεταμένο, πάντως, καθώς έχει τα φόντα να γίνει κάτι καλό. Καλή επιτυχία! Ο Άχρονος Ωρολογοποιός - gismofbi - Morfeas.doc 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted June 16, 2015 Share Posted June 16, 2015 Γεια σου φίλε Γκίσμο και καλώς όρισες στον τρομοδιαγωνισμό! Ακολουθούν τα σχόλιά μου: Στην πρώτη πλάγια παράγραφο έχεις πολύ κοντά την ίδια λέξη, πανάρχαιες, πανάρχαιο. Κάπως αυτό... Α, πολύ ωραία ιδέα όμως! Μου φέρνει στο νου τη Μόμο, και γενικότερα Μιχαελ Έντε. Πάντως περίμενα να καπνίζει ξανθά ο τύπος! Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί πρέπει να χρησιμοποιείς λατινικούς χαρακτήρες, εννοώ ότι μου αρέσει που είναι στη Γαλλία, μου αρέσουν τα γαλλικά ονόματα, η ατμόσφαιρα μου χτίζεις, αλλά γιατί όχι Ρεμί, Μισέλ και Μονμπιέ; Σύγγραμμα εννοεί το διήγημα; Σύγγραμμα νομίζω είναι λέξη που περιγράφει κάτι πιο επιστημονικό... Πάντως το ρολόι φαίνεται σωστό κομψοτέχνημα. Nομίζω είναι à Paris, όχι a Paris. Δηλαδή πρόκειται για εντελώς επινοημένη ιστορία, έτσι; Και ο ήρωας τη βλέπει εμπρός του να αναβιώνει; Καλό.... συνέχισε το ψάξιμο αγνοώντας μια σκιά που τον πλησίαζε απειλητικά... Αυτό το εννοείς κυριολεκτικά ή μεταφορικά; Σαν να λέμε, μην διαισθανόμενος τον κίνδυνο που πλησίαζε; Μπορεί να κάνω λάθος αλλά έχω την εντύπωση ότι και ο περίφημος Αλχημιστής ζούσε στην οδό Σαιντ Ζερμαίν; Ή ο κόμης του Σαιντ Ζερμαίν ήταν ο Αλχημιστής; Φαίνεται να πηγαίνεις να κάνεις μία σύνδεση πολύ ενδιαφέρουσα. Δεν ξέρω αν είναι ανάγκη να διευκρινίζεις, περιπολικά της γαλλικής αστυνομίας, εννοείται προφανώς. Στην Αθήνα θα έχουμε την ελληνική, στο Παρίσι την γαλλική. Άρα ο ωρολογοποιός ήταν ο οδηγός που τους σκότωσε; Ανοίγεις πολλά μέτωπα ιδεών. Νομίζω πως θα ήθελα όλα αυτά τα στοιχεία κάπως καλύτερα να τα πραγματευτείς. Είναι το στυλό, του στυλό, ή ο στυλός, του στυλού; Νομίζω το πρώτο. (Άσε που σε τέτοιο ατμοσφαιρικό περιβάλλον μονάχα πένες Mont Blanc περιμένεις να αγγίζουν το χαρτί!) Βρικόλακας δηλαδή; Ο διάβολος; Τι; Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και ένα διήγημα που θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί στο δυνατότερο κείμενο του διαγωνισμού. Αλλά μου φαίνεται πως έφαγες πολύ χρόνο –και λέξεις- σε περιγραφές όχι τόσο χρήσιμες, για παράδειγμα στο πώς είναι τα ταξί για αμεα και αντίστοιχα στέρησες τον χρόνο αυτό και τις λέξεις από ουσιαστικές εξηγήσεις. Θα ξαναπώ ότι μου θύμισες Μίχαελ Έντε και αυτό μονάχα καλό μπορεί να είναι. Και έχεις και μία, όχι τόσο έντονη πρέπει να πω, αλά υπαρκτή, διάθεση τουριστικού οδηγού. Αυτό δεν είναι πάντα χρήσιμο. Ο ωραιότερος δρόμος του κόσμου, τα Ηλύσια Πεδία. Δεν πολυέχει νόημα νομίζω. Λίγο περισσότερη σαφήνεια χρειάζεται και λίγο περισσότερο επιμονή στα ουσιαστικά. Συγχαρητήρια για την ιδέα σου και καλή επιτυχία στον διαγωνισμό! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 16, 2015 Share Posted June 16, 2015 Έχω την αίσθηση ότι προσπαθείς να πεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα και καταλήγεις να λες ελάχιστα. Εδώ μέσα υπάρχει μία ενδιαφέρουσα ιστορία, χάνεται όμως στα πολλά νήματα αφήγησης που μπλέκονται: από τη μία έχουμε τον πρωταγωνιστή με το ατύχημά του και από την άλλη την ιστορία με το ρολόι, από την άλλη το διήγημα που γράφεται και από την άλλη τον ωρολογοποιό-βρικόλακα. Σε 3500 λέξεις όλα αυτά μπλέκουν τόσο ώστε είναι δύσκολο να βγάλουν το αποτέλεσμα που η ιστορία θα μπορούσε να βγάλει. Δε θα σου πρότεινα να τη μεγαλώσεις, θα σου πρότεινα να κάνεις μερικά γενναία κοψίματα στην ιστορία αυτή και να επικεντρωθείς στην ουσία της, κάνοντάς την να δουλέψει 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted June 16, 2015 Share Posted June 16, 2015 Το έξυπνο εύρημα μου θυμίζει Σαχτούρη και τη συλλογή του «Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια». Είτε ο διάβολος είναι, είτε κάποιου είδους βρυκόλακας, ο – ρολογάς – πέρα – από τον – χρόνο ζωντανεύει ταυτόχρονα μεγάλους φόβους και τρελές ελπίδες. Τελικά, το ταξίδι στο Χρόνο θα είναι ένα δώρο του Κακού; Περισσότερες πληροφορίες για τον φρικτό ρολογά και τα έργα του θα τις ήθελα πολύ, αλλά ίσως να διέλυαν την ατμόσφαιρα μυστηρίου που έχει δημιουργηθεί. Καλή επιτυχία !!! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 16, 2015 Share Posted June 16, 2015 Αυτό εδώ θα γινότανε μια πολύ όμορφη νουβέλα, η οποία θα σου έδινε και τον απαραίτητο χώρο να αναπτύξεις αυτό το το γαμάτο κόνσεπτ - είναι πάρα πολύ πιθανό το ότι δεν είμαι καθόλου αντικειμενική, έχω μια λατρεία στα ρολόγια και στο βίνταζ, αλλά προς υπεράσπισή μου μέσα από το κείμενο φαίνεται πως έχεις κι εσύ, νομίζω θα με έβαζες να τα φαντασιώνομαι και να τα συμπαθήσω ακόμα κι αν δεν τα λάτρευα ήδη. Παρόλο που έχεις καταφέρει να κρατήσεις την ατμόσφαιρα καλά, με νύχια και με δόντια ουσιαστικά, το κείμενο ασφυκτιά από τα θέματα. Δεν έχεις πάρει μια απόφαση ουσιαστικά για το τι ακριβώς πραγματεύεσαι, αλλά για μένα δεν πειράζει. Δε θα ήθελα να το μαζέψεις και να κόψεις θέματα, θα ήθελα να πάρεις αυτή την απόφαση και να γράψεις την όμορφη νουβέλα (απλά με αυτή τη σειρά γιατί τώρα που έχει αυτό το μέγεθος είναι διαχειρίσιμο ακόμα, αν φτάσει τις 20-30 χιλιάδες λέξεις χωρίς να ξέρεις ακριβώς δεν θα σώζεται). Πέρασα όμορφα μαζί του, παράτα διάφορα σκαλώματα, και με ταξίδεψες. Σαν εξήγηση προσωπικά δε χρειάζομαι κάτι παραπάνω στο τέλος, όμως κι εγώ θα ήθελα σαφείς τους κανόνες. Τρομομεζούρα: Μπααα... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Popular Post gismofbi Posted June 17, 2015 Author Popular Post Share Posted June 17, 2015 (edited) Καταρχάς σας ευχαριστώ που διαβασατε την ιστορία μου και αφιερωσατε τον χρόνο σας για να την σχολιασετε και να την ψηφίσετε. Μέχρι να διαβάσω τα σχόλια σας δεν είχα καταλάβει ότι είναι τόσο μπερδεμένη ιστορία. Για μένα ήταν απλή πλοκή και θα την εξηγήσω αμέσως. Ο ωρολογοποιός καταρχάς ΔΕΝ είναι βρυκόλακας και συγνώμη αν οι κυνόδοντες σας παρέπεμψαν εκεί. Είναι απλά ένα διαβολικό πλάσμα που τρέφεται με ανθρώπινες ψυχές. Τον είχα στο μυαλό μου όπως τον Λίλαντ Γκοντ στα χρήσιμα αντικείμενα του Κινγκ. Ήθελα να φαίνεται καλός αλλά να είναι μοχθηρός. Δεν πέτυχε πολύ γιατί δεν είμαι εξοικειωμένος με το να γράφω τρόμο. Το στυλ μου είναι φαντασυ όπως σωστά επισήμανε ενας φίλος στα σχολια. Λοιπόν ο ωρολογοποιός φτιάχνει ρολόγια που ξανανιωνουν τους πελατες με αντίτιμο τις ψυχές τους από τις οποίες τρέφεται. Όταν σκοτώνει τους γονείς του Μισέλ στο τροχαίο και τον αφήνει παράλυτο, το παίζει καλός και του φτιάχνει ένα ρολόι που γυρίζει το χρόνο πίσω για να ξανακερδίσει αυτά που έχασε εξαιτιας του αλλά φυσικά με αντίτιμο την ψυχή του αγοριού. Στο τέλος που ο Μισέλ βλέπει για λίγο τον εαυτό του στο μαύρο τζιπ, βλέπει την ψυχή του. Δεν είναι ο Μισελ ο ωρολογοποιός όπως κάποιος ρώτησε. Απλά ο ωρολογοποιός δεν έχει μορφή γιατί δεν έχει δική του ψυχή και είναι αναγκασμένος να τρέφεται με ξένες. Ελπιζω να ελυσα κάποιες απορίες σας. Edited June 17, 2015 by gismofbi 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.