Η κλεμμένη άρπα - μερος πρώτο

[Vigoroso]

Όνομα Συγγραφέα: Μιχάλης Βιγκορόσο
Είδος: Μυθοπλασία 
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 900
Αυτοτελής; Οχι μέρος 1ο
Σχόλια: Είναι πολύ πιθανον να υπάρχουν λάθη είτε ορθογραφικά, γραμματικής ή και συντακτικά και απολογούμε εκ των πρωτέρων για αυτο.
Αρχείο: (επισυνάπτετε το έργο σας σε αρχείο)

 

- Σήμερα κυρίες και κύριοι είναι η μέρα που θα φωτιστεί ο Άδης! Καλά ακούσατε! Ο θεός του φωτός και της μουσικής, ο τρισμέγιστος, υπέρλαμπρος Απόλλωνας θα δώσει μια και μοναδική συναυλία, σήμερα, εδώ στον Κάτω Κόσμο! Ελάτε, όλοι οι νεκροί του Άδη να θυμηθούμε τι πάει να πει ζωή, που αλλού, στο "Στέκι του αργοφονιά"!

            Ένας νεκρός ντελάλης διαφημίζει ένα φανταστικό γεγονός που πρόκειται να συμβεί  στον Άδη. Ο θεός του εμπορίου, ο φτεροπόδαρος Ερμής κατάφερε να πείσει τον μεγάλο του αδερφό Απόλλωνα να παίξει μουσική σε μια ταβέρνα που άνοιξε στον Κάτω Κόσμο.

            Δυο μακαρίτες που άκουσαν την είδηση δεν πίστευαν τα αυτιά τους.

- Ο Απόλλων στον Άδη; Μα είναι ο θεός της μουσικής, δεν εμφανίζεται οπου κι όπου, πόσο μάλλον εδω στο απόλυτο σκοτάδι.

- Ναι και είναι και θεός του φωτός πράγμα που σημαίνει ότι θα σιχαίνεται αυτό το μέρος, πρόσθεσε ο άλλος, αλλά πρέπει να σου πω ότι ο Απόλλωνας χρωστά μεγάλη χάρη στον Ερμή γιατί όταν ήταν πιο μικροί του είχε χαρίσει την άρπα με την οποία παίζει μουσική, φτιαγμένη από καύκαλο χελώνας και έντερο βοδιού για χορδές.

- Τη γνωρίζω την ιστορία αν θες να μάθεις και ξέρω επίσις πως ο Ερμής είχε κλεψει τα βόδια που πρόσεχε ο Απόλλωνας και γι' αυτό του πρόσφερε την άρπα, για να τον συγχωρέσει και για να μην τις αρπάξει από τον Δία. Βέβαια ο Απόλλωνας μαγεύτηκε τόσο πολύ από τον ήχο της άρπας, την λάτρεψε και ίσως να νιώθει κάποια υποχρέωση απέναντι στον μικρό του αδερφό.

- Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι θα 'ρθει ο θεός του φωτός εδω κάτω και θα μας φωτίσει. Επιτέλους θα δω και τη φάτσα σου, έχει τόσο καιρό που κάνουμε παρέα και δεν έχω ιδέα πως μοιάζεις.

Αυτά κουβέντιασαν οι δύο μακαρίτες και κατευθύνθηκαν προς τη ταβέρνα για να κάνουν κράτηση.

Το στέκι του αργοφωνιά είναι μια επιχείρηση που ξεκίνησε στον Άδη ο Ερμής παίρνοντας την ιδέα του από τον Χάροντα, αυτον που έφερνε τις ψυχές στον Κάτω Κόσμο με το αζημίωτο. Αφου, οι νεκροί δίνουν λεφτά για ταξί, σκέφτηκε ο πανούργος Ερμής, θ' έχουν να πληρώσουν για ένα πιάτο φαϊ και για ζωντανή μουσική. Στην πορεία ανακάλυψε πώς οι νεκροί δεν τρώνε κι έτσι το μενού περιορίστηκε σε λίγο κρασί και ποιοτική μουσική την οποία πέτυχε κλείνοντας για το μαγαζί του μεγάλα ονόματα όπως τον Αρίων και τον Ορφέα. Ακόμα και το κρασί τον παράγγελνε από τον ίδιο το θεό Διόνυσο.

Εν τω μεταξύ φροντισε να διαδώσει μέσα από τα μαντεία την ύπαρξη της ταβέρνας του στους θνητούς και από τότε οι νεκροί καίγονταν στην πυρά μαζί με αρκετό χρήμα, αφού τα κοντινά πρόσωπα των νεκρών μέσα στη θλίψη τους ήθελαν το καλύτερο για αυτους στον άλλο κόσμο και δεν υπολόγιζαν τα χρήματα.

Το παράδειγμα του Ερμή ακολούθησαν κι άλλοι νεκροί επιχειρηματίες, ανοίγοντας μαγαζιά και μαλιστα σε πολύ χαμηλες τιμές και ο ανταγωνισμός έγινε πολύ σκληρός στο κατασκότεινο και βρωμερό βασίλειο του Άδη.

- Γι' αυτό σε κάλεσα ρε, Big Brother, η δουλεία έχει πέσει και το μαγαζί χρειάζετε αυτο το μεγάλο event για να πάρει τα πάνω του, εξήγησε ο Ερμής του αδερφού όταν εκείνος πέρασε τις πύλες του Κάτω Κόσμου.

- Λοιπόν, πρωτα απ' όλα να μη σε ξανακούσω να μιλάς στο θεό των Τεχνών και του Πολιτισμού με ξενόφερτες λέξεις. Η ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη των γλωσσών. Anyway, εε τελως πάντων θέλω να πω, πρέπει να ξέρεις ότι σου κάνω και πολύ μεγάλη χάρη και εμφανίζομαι στο φτωχό ταβερνάκι σου. Εκτός από τα δώρα που μου έταξες θα ήθελα στο καμαρίνι μου μπόλικο νέκταρ και αμβροσία, νεροκρέβατο και πολυμηχάνημα γυμναστικής ή τουλάχιστον ένα δρόμο, γιατί έχω και μια κορμάρα να διατηρήσω. Εννοείται βέβαια πως θα νοικιάσεις και το κέρβερο για την προσωπική μου ασφάλεια. Δε σου ζήτω και πολλά πραματα προς τω παρών, αν θυμηθω κάτι θα σου πω.

- Να μου πεις, Φοίβο μου. Αντε τώρα πήγαινε για πρόβα. Οι σειρήνες που θα σου κάνουν τα φωνητικά ήρθαν και σε περιμένουν εδώ και ώρα.

- Ενταξει ρε. Σε 0'' θα μαι εκεί, με τη ταχύτητα του φωτός κινούμαι.

- Αντε ρε, παλιοψωνάρα, ας μην είχα την ανάγκη σου και θα σου λεγα, είπε ο Ερμής φανερά εκνευρισμένος αλλά ο Απόλλων δεν το άκουσε, ήταν ήδη στη σκηνή για την πρόβα.

Η ώρα της παράστασης έφτασε. Το στεκι του αργοφωνιά πλημμύρισε με κόσμο, πεθαμένους που διψούσαν να ξαναδούν φως, νεκροί που λαχταρούσαν να ακούσουν ζωντανή μουσική. Ο Ερμής φορούσε τον καλό του χιτώνα που του φτιαξε η Αράχνη και έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση.

Τη βραδιά (πάντα νύχτα είναι στον Άδη αλλά λέμε τώρα) άνοιξε ο Αριστοφάνης που πρωτοπόρος και δημιουργικός καθώς ήταν παρουσίασε ένα νέο είδος παράστασης κατα την οποία ήταν μόνος πανω στη σκηνή και σατίριζε τα κακώς κείμενα της εποχής με χιουμορ, κάτι που πολύ αργότερα θα έκαναν κι οι Αμερικάνοι και θα ονόμαζαν stand-up comedy.

Στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή ο Αρίων, τραγούδησε τις μεγάλες του επιτυχίες και παρουσίασε τη νέα του δουλειά. Η διάθεση του κόσμου είχε αρχίσει να ανεβαίνει και περίμεναν όλοι με ανυπομονησία το Θεό.

Τότε, όμως, συνέβη κάτι εντελώς απρόσμενο. Οι έξαλλες φωνές και ιαχές του κοινού που καλούσαν τον Απόλλωνα να βγει στη σκηνή σκεπάστηκαν από μια βροντερή, σπαραχτική αλλά και θεϊκή κραυγή: " Οοοοοχι! Η άρπα μου! Κλαααάπηκε!" Μετά ένα τεράστιο κύμα φωτός απλώθηκε σε μεγάλη έκταση μέσα στον Άδη για μισό δευτερόλεπτο πριν ξαναβυθιστεί στο σκοτάδι.

[Διγέλαδος]

Θεατρικό είναι; Ωραία ιδέα, αλλά η γλώσσα κάπως το χαλάει. Καθομιλουμένη  γλώσσα με πολλές ξενόφερτες λέξεις όπως σχολιάζει και ο ένας χαρακτήρας. Το χαλάει επειδή δεν έχω ακούσει σε παρέες μου να μιλάει κανένας έτσι και γενικά δεν νομίζω να αρμόζει σε θεούς όπως τον Ερμή. Όσα χρόνια και να έχουν περάσει. Για παράδειγμα λέει κανένας Big Brother;

 

Γράφεις:

- Ενταξει ρε. Σε 0'' θα μαι εκεί, με τη ταχύτητα του φωτός κινούμαι.

Άρα δεν θα έπρεπε να είχε φτάσει μέχρι να πει αυτήν την πρόταση;

 

Επίσης "το μαγαζί χρειάζετε" κανονικά είναι χρειάζεται γιατί είναι ένα μαγαζί.

 

Επειδή είναι ωραία η ιδέα κατά τη γνώμη μου θα έλεγα να γράψεις περισσότερες λέξεις δίνοντας πιο πιστικούς διαλόγους στους χαρακτήρες

[MadnJim]

Απολαυστικό φίλε Μιχάλη. Λατρεύω τα σατυρικά αυτού του είδους (έχω γράψει λίγα), και διασκέδασα πολύ διαβάζοντάς το. Εννοείται πως θέλω και συνέχεια.

 

Λες "πρώτο μέρος", το προορίζεις για κάτι μεγάλο, τύπου νουβέλα ας πούμε; Το έχεις ήδη γράψει ή τώρα το γράφεις;

[Vigoroso]

Ευχαριστώ για τα σχόλια! 

 

Άλεξ, βασικά δε το ξεκίνησα με σκοπό να είναι θεατρικό απλά διαβάζω πολλά κόμικς και μου βγαίνει πιο φυσικό να διηγούμαι μια ιστορία μεσα από διαλόγους. Έχεις κάποιο δίκιο με τις ξένες λέξεις, είναι λίγο τραβηγμένο και αφύσικο σε καποιο βαθμό. Είχα γράψει την ιστορία πιο μικρός οπότε πολύ πιθανόν να αλλαξω κάποια πράγματα.

 

Φίλε Σπύρο, όντως αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας πιο μεγάλης ιστορίας (όχι πολύ μεγάλης μη φανταστείς) που είχα γράψει πριν 5-6 χρόνια όταν ήμουν λύκειο ακόμα και την ξαναβρήκα τώρα τυχαία και θέλω να τη δουλέψω ξανα. 

[Guest /george/]

Η ώρα μου πέρασε πολύ ευχάριστα με την ιστορία σου! Και σίγουρα θα ήθελα πολύ να διαβάσω τη μεγαλύτερη ιστορία που ετοιμάζεις.

[WILLIAM]

Για ένα καλό δείγμα δες και τι έκανε ο MadnJim με τους αρχαίους Θεούς!

Μου άρεσε και γέλασα οπότε περιμένω να δω τη συνέχεια.

[Ιρμάντα]

Α είχε πολύ πλάκα αυτό! Φοβερό το Στέκι του Αργοφονιά και φυσικά ο Αριστοφάνης ως πρόδρομος των stand up comedians. Πρόδρομος της σάτιρας ήταν έτσι κι αλλιώς, αοφύ τα έργα του προσαρμόζονταν στα κακώς κείμενα της αθηναϊκής πολιτείας. Να τους καίνε με φράγκα, τι πλάκα!

Αν θέλω να γίνω επικριτική θα πω μόνο ότι μου φάνηκε λίγο άκυρο το φλας μπακ με τα βόδια. Λίγο σε λάθος στιγμή, λίγο άντε να σας τα πω που δεν τα ξέρετε. Αλλά κατά τα άλλα, μία χαρά χιουμοριστικό διηγηματάκι!

Θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω τη συνέχεια! Μπράβο!

[jjohn]

Γεια σου φίλε Μιχάλη.

 

Βάσει του πρώτου μέρους τουλάχιστον,  γράφεις μία μάλλον χιουμοριστική ιστορία, με  ίσως κάποια στοιχεία αστυνομικού/περιπέτειας(θα το δούμε).Δεν  μπορώ να πω κάτι περί τής πλοκής, αφού καλά-καλά ακόμα δεν έχει ξεκινήσει. 

 

Όσον αφορά την γραφή, είναι εμφανές ότι ήθελε  αρκετά παραπάνω δουλειά.  Η ιστορία σου  βασίζεται στους διαλόγους και αυτοί, ως κυρίαρχο στοιχείο,  έπρεπε να ρέουν από φυσικότητα, κάτι που άλλες φορές συμβαίνει και άλλες φορές δεν συμβαίνει.

  Γενικά, όταν γράφεις μία ιστορία πρέπει να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό. Δηλαδή, το σχόλιο που κάνεις  περί συντακτικό-ορθογραφικών λαθών ομολογώ ότι μου χτύπησε άσχετα στο μάτι. Επειδή και εγώ κάποτε έκανα κάτι τέτοια(και ακόμα κάνω επειδή είμαι  στουρνάρι), πίστεψε με,  πρέπει να τα αποφεύγουμε, τουλάχιστον στον βαθμό που  μπορούμε. 

 

Και τώρα δύο πραγματάκια που μου φάνηκαν περίεργα:

 

-Το σημείο Big Brother. Η ιστορία τοποθετείται χρονικά πολύ νωρίτερα από την αφήγηση της, λογικά π.Χ  άντε βαριά βαριά  λίγο  μ.Χ . Πως λοιπόν πριν δημιουργηθεί το Big Brother κάποιος το εκστόμισε;   . Θα υποθέσω ότι  είναι χιουμοριστικό ατόπημα του αφηγητή.

Να προσθέσω, ακόμη ότι,σε εκείνο το σημείο, η  απάντηση του  Απόλλωνα πέρι ανωτερότητας της Ελληνικής γλώσσας δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη, οπότε δεν έχει νόημα να επεκταθώ. Τουλάχιστον και ο ίδιος ο Απόλλωνας δείχνει πόσο σοβαρά το είπε  με την επόμενη πρόταση του!

 

-Που βρήκαν τα λεφτά οι άλλοι νεκροί επιχειρηματίες να ανοίξουν νυχτερινά κέντρα . Πως τους άφησε ο Ερμής ή έστω ο Πλούωνας  να τα ανοίξουν. Και τρίτο και σημαντικότερο, τι  τα κάνουν τα λεφτά που βγάζουν;

 

Παρά λοιπόν τις όποιες παρατηρήσεις μου, αν ποτέ  εμφανιστεί το δεύτερο μέρος της ιστορίας εγώ θα την διαβάσω γιατί είχε κάποια διασκεδαστικά σημεία.

 

Καλή σου συνέχεια φιλε μου!