SymphonyX13 Posted June 28, 2015 Share Posted June 28, 2015 (edited) Όνομα Συγγραφέα: SymphonyX13Είδος: ΤρόμουΒία; ΝαιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων:1483Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια:Η πρώτη μου προσπάθεια να γράψω κάτι, μερικές δεκαετίες μετά τις εκθέσεις στο σχολείο! Εμμέσως εμπνευσμένη από ένα τραγούδι των Metallica. Το να ονομάσω τον ήρωα Σπύρο προς τιμήν του φίλου μου του MadnJim, σύμφωνα με την ανάλογη συνήθεια που είχαν οι συγγραφείς του Κύκλου του Lovecraft, οδήγησε σε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι μεταξύ μας, που γέννησε αρκετές ιστορίες μέχρι στιγμής. "Η Αγέλη" Όταν βρήκε τις αισθήσεις του, το πρώτο πράγμα που κατάλαβε ήταν το αίμα που έτρεχε από το μέτωπο του, κάνοντας ακόμα χειρότερη την ήδη θολή όραση του. Ανοιγόκλεισε ενστικτωδώς τα μάτια του προσπαθώντας να τα καθαρίσει, κάνοντας τα πράγματα χειρότερα καθώς περισσότερο αίμα τον τύφλωσε. Σήκωσε αδύναμα το χέρι του και με την ανάστροφη της παλάμης του καθάρισε όσο καλύτερα μπορούσε το πρόσωπο του. Μια σουβλιά πόνου διαπέρασε το χέρι του που ήταν καταματωμένο και γεμάτο βαθιές πληγές και έδωσε το έναυσμα στο μυαλό του για να αναγνωρίσει και άλλες πηγές πόνου που μέχρι τώρα αγνοούσε. Και το άλλο του χέρι είχε παρόμοιες πληγές με το πρώτο, αν και σε μικρότερη έκταση, το κεφάλι του σφυροκοπούσε με έναν ρυθμικό έντονο πόνο και ο αριστερός του ώμος ήταν μουλιασμένος στο αίμα. Όλες αυτές τις πληροφορίες τις κατέγραψε χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λες και απλώς παρατηρούσε κάτι που συνέβαινε σε κάποιον άλλο και όχι στον ίδιο. Ίσως το μυαλό του προσπαθούσε να τον προφυλάξει από μια χειρότερη αποκάλυψη, που είχε σχέση με το παράξενο μούδιασμα που άρχισε να αισθάνεται στο δεξί του πόδι. Στρέφοντας την προσοχή του σε αυτό, είδε πως ένα ολόκληρο κομμάτι από τον μηρό του έλειπε! Το σοκ τον χτύπησε σαν σφυρί και ένα κύμα αδρεναλίνης έκανε να ξυπνήσουν οι μέχρι τώρα ναρκωμένες αισθήσεις του, παρατηρώντας και την τελευταία φρικτή λεπτομέρεια! Η σάρκα είχε ξεσκιστεί δημιουργώντας έναν κόκκινο ματωμένο κρατήρα και μέσα σε μια στιγμή κατάλαβε πόσο κοντά στον θάνατο είχε βρεθεί, αφού η μηριαία φλέβα είχε αποκαλυφθεί παλλόμενη, ευάλωτη, αλλά ευτυχώς άθικτη! Η επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης του έδρασε σαν το καλύτερο διεγερτικό, η καρδιά του άρχισε να σφυροκοπά συνοδευόμενη από γρήγορες ,κοφτές ανάσες, ιδρώτας μούσκεψε το μέτωπο του και μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου πέρασαν απ' το μυαλό του τα γεγονότα που τον είχαν οδηγήσει εδώ.. Ο Σπύρος πάρκαρε το Land Rover Defender στην άκρη του δημόσιου δρόμου ενώ τα κόκκινα χρώματα του δειλινού έβαφαν τον ορίζοντα, κατέβηκε, έκλεισε την πόρτα του οδηγού και ανοίγωντας το πορτμπαγκάζ, πήρε το σακίδιο του και το φόρεσε στους ώμους του. Πέρασε στο λαιμό την Canon Eos 6D με τον τηλεσκοπικο φακό, που θα το επέτρεπε να φωτογραφίσει το θέμα του από απόσταση ασφαλείας και αφού κλείδωσε το αμάξι, άρχισε να ακολουθεί το μονοπάτι που θα τον οδηγούσε στην περιοχή που εμφανίστηκε η αγέλη. Φόρεσε τα ακουστικά του MP3 και πατώντας το play οι πρώτες νότες του "Enter Sandman" έφτασαν στα αφτιά του. Λάτρευε το "Black Album" (αν και άτιτλος ο δίσκος είχε επικρατήσει να λέγεται "Metallica", αυτός όμως προτιμούσε την ονομασία "Black Album" ) των Metallica και το θεωρούσε την τελευταία αξιοπρεπή δουλειά τους. Έχοντας για μοναδική συντροφιά την μουσική, συνέχισε την πορεία του μην έχοντας χάσει καθόλου από τον ενθουσιασμό που ένιωθε, όταν λίγες μέρες πριν μάθαινε πως μια αγέλη λύκων είχε επανεμφανιστεί μετά από πολλά χρόνια στην περιοχή. Να που η τύχη του πρόσφερε απλόχερα το τελευταίο και πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ που έλειπε από την έκθεση που ετοίμαζε. Και του το πρόσφερε με την μορφή που τον μάγευε απ` όταν ήταν μικρός. Πάντα τον συνέρπαζαν οι λύκοι, θαύμαζε την άγρια ελευθερία τους που όμως δεν εμπόδιζε την προσήλωση στην ομάδα, στην αγέλη. Ενδιαφερόταν για οτιδήποτε σχετικό, από ντοκιμαντέρ φυσικά μέχρι ταινίες, τραγούδια, μα πιο πολύ για θρύλους και μύθους γύρω από αυτούς. Έπιασε το ασημένιο μενταγιόν του με τον Φενρίρ να καταπίνει τον ήλιο, τον λύκο που στο Ράγκναροκ της Σκανδιναβικής μυθολογίας προκαλεί το τέλος του κόσμου, και έριξε μια ματιά στην πανσέληνο που ήδη είχε φανεί μαγευτική και μεγαλόπρεπη! Τι παράξενη σχέση να έχει με τους λύκους, τι μυστικά να της λένε με αυτά τα μακρόσυρτα ουρλιαχτά; Με αυτές τις σκέψεις συνέχισε την πορεία του που τον οδηγούσε βαθιά στο δάσος, πλησιάζοντας όλο και πιο πολύ στον προορισμό του. Στα αυτιά του ακούστηκαν οι τελευταίες νότες του "Nothing Else Matters", που τις ακολούθησε η δυνατή ρυθμική εισαγωγή του αγαπημένου του "Of Wolf and Man", και σε λίγο άρχισε να τραγουδάει συνοδεύοντας τον Hetfield: "Off through the new day's mist I run, Out from the new day's mist I have come, I hunt, Therefore I am, Harvest the land, taking of the fallen lamb." Tον μάγευε αυτό το τραγούδι, το θεωρούσε τον απόλυτο ύμνο στο άγριο ελεύθερο πνεύμα των λύκων και όχι μόνο! Τον ενθουσίαζε και η υπόνοια ότι και ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει κάτι τέτοιο, την απόλυτη ελευθερία, πόσο καταπληκτικό θα ήταν αν... "Roaming the land while you sleep!" Κάτι όρμησε με δύναμη στην πλάτη του κάνοντας τον να χάσει την ισσοροπία του και πέφτοντας να χτυπήσει το κεφάλι του στον κορμό ένος δέντρου, η όραση του θόλωσε αλλά διατήρησε τις αισθήσεις του. Τα ακουστικά έφυγαν από τα αυτιά του και τώρα άκουγε τα άγρια γρυλίσματα ενός ζώου, που είχε δαγκώσει το πάνω μέρος του σακιδίου του, μάλλον στοχεύοντας το σβέρκο του και το ξέσκιζε κουνώντας το πέρα δώθε! Προσπάθησε να αντισταθεί ρίχνωντας αγκωνιές που ποτέ δεν βρήκαν στόχο και σε λίγο με έναν έντονο ήχο, το σακίδιο σχίστηκε επιτρέποντας του να συρθεί λίγο μακριά! Ο Σπύρος γύρισε για να δει ότι αυτό που τον απειλούσε, ήταν ένας μεγάλος ολόλευκος λύκος που έχοντας πετάξει το κομμάτι που είχε στο στόμα του, άρχισε να τον γυροφέρνει περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για την επόμενη επίθεση, ξεγυμνώνοντας τα κοφτερά του δόντια σε ένα άγριο, απειλητικό γρύλισμα! Έψαξε απεγνωσμένα με το βλέμμα του για κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει σαν όπλο, ένα ξύλο, μία πέτρα, οτιδήποτε, χωρίς να καταφέρει να βρει κάτι. Ο λύκος στο μεταξύ είχε μειώσει την απόσταση που τους χώριζε και ο Σπύρος μόλις που πρόλαβε να ξεκρεμάσει από τον λαιμό του με το αριστερό του χέρι την φωτογραφική μηχανή, σηκώνοντας συγχρόνως το δεξί για να προφυλάξει το λαιμό του από τα σαγόνια του λύκου που όρμησε απότομα! Κοφτερά δόντια χώθηκαν στο χέρι του ενώ αυτός άρχισε να χτυπάει με όλη του την δύναμη την μηχανή στο κεφάλι του λύκου! Μετά από αρκετά χτυπήματα, ο λύκος με ένα πονεμένο γρύλισμα τον ελευθέρωσε και απομακρύνθηκε λίγο. Με τις ελπίδες του αναπτερωμένες ο Σπύρος προσπάθησε να ανασηκωθεί και μόλις την τελευταία στιγμή αντιλήφθηκε έναν δεύτερο λύκο που του όρμηξε αθόρυβα από πίσω, μπήγοντας τα δόντια του στον αριστερό του ώμο και κάνοντας τον να ρίξει την μηχανή, το μοναδικό του όπλο. Αρνούμενος να παραδοθεί άρχισε να ρίχνει αδύναμες γροθιές στο κεφάλι του γκρίζου, παρατήρησε, λύκου και μετά ψαχουλεύοντας βρήκε το δεξί του μάτι και έχωσε τον αντίχειρα του μέσα του! Ο λύκος τον άφησε, αλλά αμέσως μετά ξαναόρμηξε κλείνοντας στα σαγόνια του το αριστερό του χέρι αυτήν την φορά. Την ίδια στιγμή ο λευκός του ξαναεπιτέθηκε δαγκώνοντας τον δεξί του μηρό και τινάζοντας το κεφάλι του πέρα δώθε, κατάφερε να ξεκολλήσει με έναν υγρό ήχο ένα μεγάλο κομμάτι σάρκας! Ο πόνος τον παρέλυσε και μια σκέψη πέρασε απότομα από το μυαλό του, "πόσο ειρωνικό είναι που θα πεθάνω από τους λύκους που τόσο θαυμάζω!". Εκείνη την στιγμή, το ασημένιο, τώρα ματωμένο μενταγιόν του άστραψε από το φως της πανσελήνου! Όσο ξαφνικά είχε ξεκινήσει η επίθεση, τόσο απότομα σταμάτησε. Οι δύο λύκοι απομακρύνθηκαν λίγα μέτρα πιο πέρα και έμειναν να τον παρατηρούν. Ο Σπύρος με μια συνείδηση που όλο και έφθινε, παραλυμένος από τον πόνο και το σοκ, τους παρατηρούσε και αυτός με την σειρά του, ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε άλλο και λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του, θα ορκιζόταν ότι οι δύο λύκοι του "χαμογελούσαν" προσμένοντας! ...Ένας σπασμός συντάραξε το κορμί του, η πλάτη του τεντώθηκε απότομα και τα νεύρα στο λαιμό του πετάχτηκαν, ενώ ένιωθε λες και μια θάλασσα φωτιάς έκαιγε κάθε κύτταρο του κορμιού του. Άρπαξε τα ρούχα του με δάχτυλα που έδειχναν να έχουν μακρύνει παράξενα και τα ξέσκισε προσπαθώντας να ανακουφιστεί από την φοβερή θερμότητα! "Shape Shift!" To σαγόνι του άρχισε να επιμηκύνεται και μεγάλοι κυνόδοντες εμφανίστηκαν. Ήχοι σαν να σπάνε χοντρά κλαδιά ακούστηκαν ενώ τα οστά του έσπαγαν και αναδιαμορφώνονταν. Αλλαγές συνέβαιναν σε κάθε σημείο του κορμιού του και ενώ καθέ κύτταρο του έμοιαζε να εκρήγνυται με αφόρητο πόνο, λυτρωτικά, το σκοτάδι τον τύλιξε! Όταν βρήκε τις αισθήσεις του, μια θάλασσα από αυτές τον πλημμύρισε, έτσι όπως ποτέ άλλοτε! "All senses Clean!" Ήχοι και πολύ περισσότερο οσμές, του έδιναν τόσες πληροφορίες που το μυαλό του ακόμα αδυνατούσε να αναγνωρίσει και να καταγράψει. Κοίταξε γύρω του και είδε σκορπισμένα διάφορα παράξενα πράγματα που δεν ήξερε τι ήταν. Έσκυψε και μύρισε ένα από αυτά, δεν ήταν φαγώσιμο, αλλά είχε μια μυρωδιά τόσο οικία αλλά και συγχρόνως τελείως ξένη! Έχασε γρήγορα το ενδιαφέρον του όταν έπιασε την μυρωδιά ενός λαγού, που κρυβόταν παγωμένος από τον τρόμο σε ένα διπλανό θάμνο. Ναι, μπορούσε ακόμα και να ακούσει τους ξέφρενους χτύπους της πανικόβλητης καρδιάς του. Τον αγνόησε όμως και απομακρύνθηκε, φτάνοντας τελικά στην κορυφή ενός κοντινού λόφου. Ψηλά στον ουρανό, η Χλωμή Θεά τον προσκαλούσε. Ρίχνοντας πίσω το κεφάλι του σε ένα μακρόσυρτο ουρλιαχτό, ο μαύρος λύκος της εξομολογήθηκε την αγάπη του και μετά χάθηκε τρέχοντας μέσα στην νύχτα, ψάχνοντας να βρει... την Αγέλη! SymphonyX13 Ιούλιος 2013 Edited June 28, 2015 by SymphonyX13 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted June 28, 2015 Share Posted June 28, 2015 Δημήτρη φίλε μου καλή αρχή! Αρκούμαι στην ευχή γιατί δεν θα ήταν τίμιο εκ μέρους μου να σχολιάσω την ιστορία σου και να πω το προφανές, ότι μου αρέσει δηλαδή, μιας και όχι μόνο την ξέρω από την πρώτη στιγμή που την έγραψες αλλά και έχουμε συζητήσει ήδη πολύ και πολλές φορές γι' αυτήν. Keep rocking my friend! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted June 29, 2015 Share Posted June 29, 2015 (edited) Καλωσόρισες στο φόρουμ και τις Βιβλιοθήκες του, Δημήτρη. Σαν πρώτη προσπάθεια συγγραφής είναι πολύ καλή. Φυσικά, υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορείς να διορθώσεις, να διαφοροποιήσεις, να μάθεις και να βελτιώσεις, αλλά αυτό θα γίνει σιγά-σιγά, γράφοντας και λαμβάνοντας σχόλια. Πάντως, απ' αυτό το αρχικό δείγμα φαίνεται ότι είσαι στο σωστό δρόμο. Η υπόθεση της ιστορίας είναι απλή και σχετικά προβλέψιμη. Έχεις μοναχικό τύπο στο δάσος, έχεις λύκους, έχεις φεγγάρι, το πράμα μιλάει από μόνο του. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κακό. Απεναντίας, το να επιλέγεις γνωστά και χρησιμοποιημένα θέματα, ως πρώτα βήματα στη συγγραφή, είναι μια σίγουρη οδός που θα σε βοηθήσει να επικεντρωθείς στο γράψιμο και όχι στην υπόθεση. Επειδή, πολλές φορές, όταν θέλουμε να πούμε μια ιστορία, το χέρι μας τρέχει, με αποτέλεσμα η γραφή να μη δείχνει τόσο προσεγμένη. Αυτά τα δύο θα βρουν την ισορροπία τους με τον καιρό και, φυσικά, με πολύ γράψιμο. Υπάρχουν αρκετά λαθάκια στο κείμενο, κυρίως τονισμού, στίξης, αλλά και ορθογραφικά. Νομίζω ότι έλειπαν εντελώς οι διπλοί τόνοι, όπου χρειάζονταν. Επίσης, να προσέχεις τη χρήση του θαυμαστικού. Το χρησιμοποιείς πολύ συχνά και λανθασμένα. Το θαυμαστικό χρησιμοποιείται για να δώσει χρώμα στη φωνή και να εκφράσει κάποιο συναίσθημα, όχι για να πει "Πρόσεξε, εδώ έχω πει κάτι σημαντικό". Για παράδειγμα, διάβασε τις δύο λέξεις: "Ζήτω" και "Ζήτω!". Καταλαβαίνεις εύκολα τη διαφορά. Αυτά από εμένα. Περιμένουμε να διαβάσουμε κι άλλες δουλειές σου. Καλή συνέχεια! Edited June 29, 2015 by Mesmer 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elgalla Posted June 29, 2015 Share Posted June 29, 2015 Καλώς ήρθες κι από μένα. Μιας και λες πως αυτή ήταν η πρώτη σου προσπάθεια να γράψεις κάτι, δεν θα σταθώ τόσο στο τι μπορείς να διορθώσεις, μιας και είναι πιθανό από τότε ως σήμερα να έχεις παρατηρήσει και μόνος σου πολλά απ' αυτά που θα μπορούσα να σχολιάσω ως αρνητικά. Θα σταθώ πιο πολύ στο ότι δείχνεις να έχεις μια καλή βάση και στο να σου ευχηθώ να συνεχίσεις το γράψιμο 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted June 29, 2015 Author Share Posted June 29, 2015 Σας ευχαριστώ όλους για το καλοσώρισμα και τις επισημάνσεις σας. Σίγουρα είναι πολλά πράγματα που πρέπει να μάθω ακόμα. Η αρχική μορφή της ιστορίας ήταν ακόμα πιο πρωτόλεια. Της έχω κάνει αρκετές διορθώσεις με την βοήθεια του Σπύρου που μου επισήμανε αρκετά λάθη μου, όπως συχνά επαναλαμβανόμενες λέξεις, συντακτικά λάθη, πολύ μεγάλες προτάσεις κ.α. Για παράδειγμα τον διπλό τονισμό που αναφέρει ο Άγγελος τον ξαναέμαθα φέτος μαζί με την μικρή μου κόρη στην πρώτη δημοτικού. Έλα όμως που ξεκίνησαν οι διακοπές του καλοκαιριού και τώρα που την ξανακοίταξα πριν την ανεβάσω μου διέφυγε τελείως. Σας ευχαριστώ και πάλι... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted July 4, 2015 Share Posted July 4, 2015 Καλώς ήρθες και από εμένα Δημήτρη. Εφόσον είχες τόσον καιρό να γράψεις, σαφέστατα είναι μία καλή προσπάθεια. Αν προσέξεις τα πραγματάκια που σου είπε ο Mesmer, τεχνικά το κείμενο θα στέκεται πολύ καλύτερα. Αυτό που έχω να επισημάνω εγώ, είναι ότι ενώ ξεκινάς με πολύ δυναμικές περιγραφές, αργότερα, πιθανότατα λόγω της ανυπομονησίας σου να συμπεριλάβεις τους στίχους, μας το χαλάς λίγο. Συνεπώς, το αποτέλεσμα είναι κάπως ανομοιόμορφο από την μία και από την άλλη χάνεται η ατμόσφαιρα και η αγωνία. Κάθε αρχή και δύσκολη. Διάβασε όσο περισσότερο μπορείς, εκφράσου όσο γίνεται πιο πολύ και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Καλή συνέχεια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted July 4, 2015 Author Share Posted July 4, 2015 Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία, τόσο για το καλοσώρισμα, όσο και για το ότι αφιέρωσες λίγο από τον χρόνο σου, για να διαβάσεις και να σχολιάσεις την ιστορία μου. Ευπρόσδεκτα και απολύτως χρήσιμα όλα τα σχόλια για να διορθώσω όσο μπορώ αδυναμίες, ή να μάθω πράγματα που δεν ήξερα καν. Η παρατήρηση π.χ. του Άγγελου για τα θαυμαστικά με έκανε να καταλάβω, ότι όχι μόνο τα χρησιμοποιούσα πολύ, αλλά και εντελώς λανθασμένα, κάτι που ούτε μου είχε περάσει από το μυαλό. Μου επιτρέπεις και μια ερώτηση; Το "Οceanborn" είναι εμπνευσμένο από τον ομώνυμο δίσκο των Nightwish, ή καμία σχέση; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted July 4, 2015 Share Posted July 4, 2015 (edited) Μου επιτρέπεις και μια ερώτηση; Το "Οceanborn" είναι εμπνευσμένο από τον ομώνυμο δίσκο των Nightwish, ή καμία σχέση; Αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους επιλογής του ψευδώνυμου. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Edited July 4, 2015 by Oceanborn 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted July 4, 2015 Author Share Posted July 4, 2015 Μου επιτρέπεις και μια ερώτηση; Το "Οceanborn" είναι εμπνευσμένο από τον ομώνυμο δίσκο των Nightwish, ή καμία σχέση; Αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους επιλογής του ψευδώνυμου. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Είναι ο δίσκος με τον οποίο γνώρισα τους Nightwish,( το Angels fall first ακολούθησε αργότερα) αν και ο αγαπημένος μου παραμένει ο επόμενος, το "Wishmaster".... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blacksword Posted October 20, 2015 Share Posted October 20, 2015 (edited) Η πρώτη ιστοριούλα ε; Εντάξει δεν θα είμαι σκληρός. Καταρχήν η αγάπη σου για το μέταλ φαίνεται πάρα πολύ εδώ (εγώ είμαι στην αντίπερα όχθη του ροκ) αλλά αυτό γενικά δεν με πείραξε. Οι ονομασίες του αυτοκινήτου και της φωτογραφικής όμως θα μπορούσαν σίγουρα να λείπουν. Το μεσαίο κομμάτι όμως με τον λύκο μέχρι και το τέλος μου άρεσε. Edited October 20, 2015 by Blacksword 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted October 21, 2015 Author Share Posted October 21, 2015 Σε ευχαριστώ Κώστα για την ανάγνωση και το σχόλιο. Ναι, σίγουρα φαίνεται η αγάπη μου για το metal, αφού έτσι και άλλιώς όπως είπα και στα σχόλια, η ιστορία είναι εμμέσως εμπνευσμένη από το "Οf Wolf and Man" των Metallica. Τις ονομασίες τις έβαλα, όχι για διαφήμηση φυσικά, αλλά γιατί από την μία σκέφτηκα ότι ίσως η αναφορά τους να δίνει έναν τόνο αληθοφάνειας στην ιστορία. Aπό την άλλη, όταν σκέφτηκα να ονομάσω τον πρωταγωνιστή "Σπύρο", προς τιμήν του madnjim, που σε αυτόν οφείλουν την γέννηση του όλες οι ιστορίες μου, πόσο μάλλον η πρώτη, έβαλα και την μάρκα του αυτοκινήτου που είχε αναφέρει ότι οδηγούσε σε μια παλιότερη ιστορία του. Έτσι, για να μην έχει αμφιβολία! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted October 23, 2015 Share Posted October 23, 2015 Καλώς σας ξαναβρήκα και εγώ και μιας και ποτέ δεν ήμουν καλή στο να γράφω κριτικές γιατί για να διαβάσω κάτι συνήθως σημαίνει ότι με τραβάει οπότε δύσκολο να βρω κάτι κακό και τα περισσότερα - αν όχι όλα στα είπαν ήδη.. Το μόνο που μου έλειψε εμένα ήταν το ψυχολογικό κομμάτι μετά τους λύκους και ακριβώς εκεί που αναρωτιέται "Μα από αυτό που θαυμάζω;" δεν ξέρω προσωπικά ήθελα κάτι ακόμα.. συμφωνώ πως οι ονομασίες του αυτοκινήτου και της φωτογραφικής ήταν λίγο περιττές αλλά μου άρεσε εκείνο "η μηριαία φλέβα ήταν άθικτη". καλή συνέχεια λοιπόν μιας και η αρχή έχει γίνει ήδη ;) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted October 23, 2015 Author Share Posted October 23, 2015 Να σε καλοσωρίσω ξανά τότε στην παρέα του sff Aθηνά, αν και είναι λίγο οξύμωρο να το κάνω εγώ, αφού βλέπω ότι είμαι ΠΟΛΥ νεότερο μέλος από εσένα! Όπως νέος είμαι και στην συγγραφή ιστοριών, αφού ασχολούμαι μόλις τα τελευταία 2 χρόνια και η "Αγέλη" είναι η πρώτη μου προσπάθεια. Χαίρομαι που κατάφερε να σε τραβήξει αρκετά, ώστε να την διαβάσεις και να την σχολιάσεις! Kαι κάτι σχετικό με την πρόταση που σου άρεσε.. Είχες δει ποτέ την σειρά ντοκιμαντέρ "Επιζήσαντες" που έδειχνε αργά τα σαββατοκύριακα κάποιο κανάλι; Έδειχνε ιστορίες ανθρώπων που είχαν επιζήσει από πολύ επικίνδυνες, ακραίες καταστάσεις και ένα επεισόδιο αφορούσε ένα κυνηγό στον Καναδά που δέχτηκε επίθεση από αρκούδα. Κατάφερε να την σκοτώσει όχι όμως πριν τραυματιστεί βαριά και το σοβαρότερο τραύμα ήταν αυτό ακριβώς που περιγράφω στην ιστορία! Σε ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και το σχόλιο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted October 23, 2015 Share Posted October 23, 2015 κάπου την είχα πετύχει τη σειρά ναι eitherway enjoy the journey και χαρά στο κουράγια του του επιζήσαντα ;) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.