Jump to content

Στοιχειά της Εξώπολης


Tiessa

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Βάσω
Είδος: Ιστορία Φαντασίας
Βία; Λίγη
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 6276
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Η αρχική εκδοχή αυτής της ιστορίας είχε παρουσιαστεί στο 24ο εργαστήριο της ΑΛΕΦ, όπου μάζεψε ένα πολύ γερό χέρι ξύλο. Έκτοτε διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, ξαναγράφτηκε και επανήλθε με περίπου 2000 λέξεις παραπάνω.
Αρχείο: Στοιχειά της Εξώπολης.doc

 

 

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Αααααα! Ουφ! Όχι δε θα τη διαβάσω τώρα, όχι, έχω ημερήσια διάταξη. Θα τη διαβάσω μόλις τελειώσω τις δουλειές μου για επιβράβευση που τις έκανα :friends:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μερικές ακόμα τόσο “ζουμερές” ιστορίες και θα γίνω ο Νο 1 φαν της fantasy! Ανατριχιαστικά επίκαιρη η 8η σελίδα (περί απληστίας το ανάγνωσμα)…


 Όσον αφορά το: «είχε παρουσιαστεί στο 24ο εργαστήριο της ΑΛΕΦ, όπου μάζεψε ένα πολύ γερό χέρι ξύλο», τους ξέρουμε καλά αυτούς και τι κουμάσια είναι.


Αφού:


 


Κάνουν κακές κριτικές ακόμα και σε βραβευμένα…


 


  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

1.  Μερικές ακόμα τόσο “ζουμερές” ιστορίες και θα γίνω ο Νο 1 φαν της fantasy!

 

 

Χεχε! Ευχαριστώ πολύ. :)  Greatly honored, sir.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

. :)  Greatly honored, sir.

 

 

Κυρία μου, είναι δική μου τιμή να λέτε ότι σας τιμά το ταπεινό μου σχόλιο…

Edited by Old man & SiFi
Link to comment
Share on other sites

Πωπω! Αυτό λοιπόν τώρα που έγινε στιβαρό και μέστωσε είναι δύσκολο, και είναι δύσκολο επειδή ακριβώς έχει τόσα πράγματα κρυμένα μέσα του που στην πρώτη ανάγνωση παίζει να έχω χάσει τα μισά. Έχει γίνει ένα πολύ καλό, Βάσω μου. Έχασε το παιχνίδισμά του με την αλλαγή ύφους, αλλά δεν είναι μακάβριο και η ίδια η λέξη, η Εξώπολη, έχει αποκτήσει τώρα το βάθος που της έπρεπε. Έχεις καλύψει (και εξηγήσει) την έλλειψη των καλών συναισθημάτων και έχεις δώσει μια ευθύνη στην ηρωίδα που εκ πρώτης δείχνει περίεργη, μα μετά, όταν τη σκεφτείς, είναι πολύ σωστή. Και το τέλος είναι ταιριαστό, πρέπει να τα περάσουμε όλα αυτά για να βγούμε έξω. Έχεις κάνει τη φόρμα του διηγήματος να μοιάζει με τη διαδικασία της γέννας. Βρίσκω επίσης φοβερή την αναλογία της γέννας με την έξοδο της ηρωίδας.

 

Χαίρομαι πολύ που το δούλεψες τόσο καλά, όχι ότι είχα αμφιβολίες πως θα το κάνεις, αλλά χαίρομαι πολύ που το διάβασα. Έχει ήδη γίνει ένα πολύ καλό διήγημα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ωωωω! Ευχαριστώ πολύ! :)

 

Δεν ξέρω αν όντως έχει κρυμμένα πράγματα η ιστορία, αλλά χάρηκα που κατάφερα και να βγάλω εκείνη την αταίριαστη αφήγηση και να μην χάσω τις πληροφορίες που έδινε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Έχεις ενσωματώσει τεχνιέντως μέσα στην ιστορία απόψεις, δύσκολες απόψεις για δύσκολες έννοιες, που για εμένα τουλάχιστον δεν είναι καθόλου προφανείς. Αυτό εννοώ ότι έχει κρυμμένα πράγματα, και βασικά, δεν εννοούσα πως το έκανες συνειδητά.

Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα κι εγώ.

Σαφώς βελτιωμένο σε σύγκριση με την προηγούμενη εκδοχή του.

Μου άρεσε ο κόσμος του διηγήματος (σ' αυτόν τον κόσμο της Πόλης θα χωρούσε και μυθιστόρημα, πάντως: σου δίνει αφορμή να πεις τόσα πράγματα, χώρια πλοκές που μπορούν να χωρέσουν και να αναλυθούν, που εδώ απλώς τις αναφέρεις). Νομίζω ότι έτσι έγιναν πιο κατανοητά ορισμένα σημεία ακόμη και για την ίδια την πόλη και η δομή πολύ πιο πετυχημένη. Μου άρεσε και το διαφορετικό φινάλε, το βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον (ελπίζω να το κατάλαβα σωστά δηλαδή).

 

Ένα μικρό: Το παιχνίδι με τις γραμματοσειρές νομίζω σου ξέφυγε στο τέλος. Εγώ κατάλαβα ότι αυτά που διαβάζουμε στην αρχή είναι αυτά που εκείνη γράφει στο τέλος. Όχι;

Επιπλέον δεν μου είναι απολύτως κατανοητό γιατί τα γράφει; Αφού ξαναμπαίνει στην πόλη, γιατί να μην τους τα διηγηθεί; Γιατί, φοβάται μην τα ξεχάσει;

 

Ένα μέτριο: Η εξήγηση ότι η απληστία καλύπτει όλα τα άλλα συναισθήματα δεν με καλύπτει. Αν και ακροβατεί το διήγημα ανάμεσα στο παραμύθι και στο διήγημα φαντασίας, η εξήγηση αυτή με βάζει τελείως στο πρώτο, σε αντίθεση με άλλα σημεία πιο "ρεαλιστικά" κι έτσι δεν δένει τόσο καλά, για εμένα.

Κατ' αρχάς, η απληστία κατά τη γνώμη μου εμπεριέχει συχνά ζήλεια (κάτι το οποίο συγκρατείται στο πλέγμα), ίσως και φόβο ή πόνο. Άρα θα έπρεπε ενδεχομένως να τους επηρέαζε. Αλλά ακόμη και να μην τους επηρέαζε (η απληστία να μην συγκρατούνταν στην Εξώπολη), μου φαίνεται περίεργο να καπελώνει όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα, σαν κάπως παιδική ως εξήγηση (γι' αυτό και παραμυθική).

Τώρα το τελευταίο δεν ξέρω πώς να το βελτιώσεις, γιατί αν βγάλεις την εξήγηση αυτή το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο (αφού δεν μπορούν να βγουν άνθρωποι, πώς μπαίνουν άρα πώς μπορεί κι επιβιώνει η πόλη;), απλώς στο επισημαίνω σε περίπτωση που σκεφτείς κάποια καλύτερη εξήγηση ή κάποιον άλλο τρόπο για τη μεταφορά.

 

Πάντως σίγουρα ένα καλό κείμενο, πολύ καλογραμμένο (ορισμένες φράσεις σχεδόν ποίηση) και διαβάστηκε χωρίς κόπο. Κι επιμένω, αν λύσεις τα παραπάνω, νομίζω ότι η συγκεκριμένη κοσμοπλασία θα μπορούσε να κρατήσει και μυθιστόρημα (άλλωστε το υπόβαθρο φαίνεται ζουμερότατο). :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ένα μικρό: Το παιχνίδι με τις γραμματοσειρές νομίζω σου ξέφυγε στο τέλος. Εγώ κατάλαβα ότι αυτά που διαβάζουμε στην αρχή είναι αυτά που εκείνη γράφει στο τέλος. Όχι;

 

Όχι. ;)

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω εικόνα του προηγούμενου κειμένου. Το βέβαιο είναι ότι αυτό που έχω απέναντί μου είναι πραγματικά πολύ προσεγμένο. Προσωπικά, ένιωσα να χάνομαι στον κόσμο που δημιούργησε η Βάσω.

Η ιστορία θύμιζε όντως παραμύθι. Ίσως γιατί περίτεχνα έκρυβε "βαριές" έννοιες και συμβολισμούς μέσα σε μία αφήγηση προσιτή και ταξιδιάρικη. Δεν έχω να παρατηρήσω κάτι αρνητικό. Μπράβο. :) 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

1.Ένα μικρό: Το παιχνίδι με τις γραμματοσειρές νομίζω σου ξέφυγε στο τέλος. Εγώ κατάλαβα ότι αυτά που διαβάζουμε στην αρχή είναι αυτά που εκείνη γράφει στο τέλος. Όχι;

Επιπλέον δεν μου είναι απολύτως κατανοητό γιατί τα γράφει; Αφού ξαναμπαίνει στην πόλη, γιατί να μην τους τα διηγηθεί; Γιατί, φοβάται μην τα ξεχάσει;

 

2. Ένα μέτριο: Η εξήγηση ότι η απληστία καλύπτει όλα τα άλλα συναισθήματα δεν με καλύπτει. Αν και ακροβατεί το διήγημα ανάμεσα στο παραμύθι και στο διήγημα φαντασίας, η εξήγηση αυτή με βάζει τελείως στο πρώτο, σε αντίθεση με άλλα σημεία πιο "ρεαλιστικά" κι έτσι δεν δένει τόσο καλά, για εμένα.

Κατ' αρχάς, η απληστία κατά τη γνώμη μου εμπεριέχει συχνά ζήλεια (κάτι το οποίο συγκρατείται στο πλέγμα), ίσως και φόβο ή πόνο. Άρα θα έπρεπε ενδεχομένως να τους επηρέαζε. Αλλά ακόμη και να μην τους επηρέαζε (η απληστία να μην συγκρατούνταν στην Εξώπολη), μου φαίνεται περίεργο να καπελώνει όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα, σαν κάπως παιδική ως εξήγηση (γι' αυτό και παραμυθική).

Τώρα το τελευταίο δεν ξέρω πώς να το βελτιώσεις, γιατί αν βγάλεις την εξήγηση αυτή το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο (αφού δεν μπορούν να βγουν άνθρωποι, πώς μπαίνουν άρα πώς μπορεί κι επιβιώνει η πόλη;), απλώς στο επισημαίνω σε περίπτωση που σκεφτείς κάποια καλύτερη εξήγηση ή κάποιον άλλο τρόπο για τη μεταφορά.

 

3. Πάντως σίγουρα ένα καλό κείμενο, πολύ καλογραμμένο (ορισμένες φράσεις σχεδόν ποίηση) και διαβάστηκε χωρίς κόπο. Κι επιμένω, αν λύσεις τα παραπάνω, νομίζω ότι η συγκεκριμένη κοσμοπλασία θα μπορούσε να κρατήσει και μυθιστόρημα (άλλωστε το υπόβαθρο φαίνεται ζουμερότατο). :)

 

1. Όπως ήδη απάντησε η Κιάρα, όχι. Δεν είναι η ίδια. Και ο μόνος λόγος που γράφει είναι επειδή ήθελε από την αρχή να συμπληρώσει τις σελίδες του βιβλίου. Φυσικά και θα τους τα πει, αλλά θέλει να τα έχει και γραμμένα. (Ίσως επειδή δεν θα είναι και το ευκολότερο πράγμα να πειστούν και να ακολουθήσουν το παράδειγμά της).

 

2. Έχεις δίκιο σε όλα όσα λες, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αυτή η εξήγηση. Είναι μονάχα μια εξήγηση που προσπαθεί να δώσει η γιαγιά της με τα λίγα που ξέρει και που δεν ξέρει.

Η αλήθεια είναι

 

 

ότι όλοι μπορούν να μπουν την πόλη, αλλά δεν έχουν και πολλά να κάνουν από τη στιγμή που βαθαίνει η παρακμή και γι' αυτό φεύγουν και ότι οι έμποροι μπορούν να βγουν επειδή δεν έχουν καθίσει αρκετά ώστε να πνίξουν πολλά δυσάρεστα αισθήματα και να νιώσουν ιδιαίτερη απειλή ή δυσφορία όταν ενώνονται αυτά μαζί τους στην έξοδο.

Ίσως βιάστηκα να το κλείσω και δεν το άφησα να φανεί αυτό αρκετά εκεί που παίρνει η Ιλυριάνα το δρόμο της επιστροφής και περνάει και πάλι ο πόνος από το σακατεμένο πόδι. Ξέρει ότι μόνο αυτόν θα βιώσει ξανά στην επιστροφή προς την Εξώπολη επειδή μόνο αυτός είναι μόνιμος. Όλα τα άλλα τα βίωσε και τελείωσαν.

 

 

 

3. Ομολογουμένως είναι ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία, αλλά δεν ξέρω αν αντέχει το ξεσκόνισμα που απαιτεί ένα μυθιστόρημα.

Ευχαριστώ πολύ πάντως :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..