Αγιόκλημα στα μαλλιά της

[Νίκη]

Είναι μια πολύ όμορφη ιστορία.  Θα μου επιτρέψεις όμως να παρατηρήσω ότι έχει  αρκετά μπερδεμένα σημεία ή σημεία που ξενίζουν.

1.Από την περιγραφή του τοπίου ο αναγνώστης παραπέμπεται σε ελληνικό νησί. Όμως, τα ρούχα είναι ευρωπαϊκά. Βέβαια, αυτό θα μπορούσε να λυθεί, αν υποτεθεί ότι η ιστορία διαδραματίζεται στο Ιόνιο ή στην Ερμούπολη, στη Σύρα, σε περιοχές δηλαδή που από πολύ παλιά είχαν επαφές με τη Δύση.

2. Σε ποιον ακριβώς μιλάει ο ωρολογοποιός;

Απ' ότι κατάλαβα μιλάει στον εφευρέτη της χρονομηχανής που έπεσε θύμα της ίδιας του της εφεύρεσης

.

3. Στο τέλος,

πώς ξέρει ότι η κοπέλα τον ψάχνει; Θα μου πεις, η σιγουριά του έρωτα, αλλά ίσως θα ήταν πιο ομαλό να είχαμε μετάβαση σε τριτοπρώσοπο, παντογνώστη αφηγητή στο τέλος. Άκόμη, εκεί που αφηγείται για πιο λόγο το κορίτσι τον έψαχνε, καταφέρνοντας στο τέλος το αντίθετο απ' αυτό που ήλπιζε, δεν μας εξηγεί ο αφηγητής πώς ξέρει όλα αυτά για τις δυνάμεις της γυναίκας και την προσπάθεια να επέμβει στη μοίρα του.

4. Επίσης, για ποιο λόγο δοκίμασε μόνος τη χρονομηχανή;

 

Τέλος έχει μερικές λέξεις που δεν είχε λόγο να είναι τόσο παράξενες, πχ το συμβολαιόχαρτο.

 

Ευχαριστούμε πάντως για την ιστορία, αυτό θα πει φάντασι και μαγεία!

Edited September 2, 2016 by Νίκη

[Nienor]

Ευχαριστώ για την ανάγνωση και τα σχόλια

[teorf]

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να διαβάζω με αρνητική προδιάθεση, γιατί συνήθως με κουράζει η έντονη λυρική γραφή. Παρόλαυτα όσο προχωρούσα στην ανάγνωση με ρουφούσε, γιατί σε βάζει με πολύ δυνατό τρόπο στην ατμόσφαιρα της ιστορίας. Επίσης μου άρεσε ο τρόπος που κλιμακώνει.

 

Οσον αφορά στο τι ακριβώς συνέβει, δεν μπορώ να πω πως μου ήταν ξεκάθαρο, και χωρίς να είναι αναγκαίο ο αναγνώστης να αντιλαμβάνεται τα πάντα με τον τρόπο που το κάνει ο αφηγητής, στην συγκεκριμένη περίπτωση ίσως χρειαζόταν με κάποιον τρόπο να είναι δοθούν παραπάνω πληροφορίες. Το λέω χωρίς να είμαι σίγουρος, γιατί παρόλο που δεν κατάλαβα πλήρως τι "παίχτηκε" ποτέ δεν ανέτρεξα σε προηγούμενο σημείο.

 

Συμφωνώ με τα προηγούμενα σχόλια για την αίσθηση "μαγευτικού ονείρου" και διαφωνώ για την χρήση των λέξεων(που παρεπέμπουν σε Ιόνιο-Ιταλία) και με τα ρούχα, εγώ τα βρήκα ταιριαστά με τον κόσμο σου.

 

Συνοπτικά μου άρεσε και έδωσες με έναν ενδιαφέρον τρόπο την ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.

 

Τέλος αφήνω ένα τραγούδι που όταν το άκουσα μου θύμισε το διήγημά σου.