Tiessa Posted August 30, 2015 Share Posted August 30, 2015 Όνομα Συγγραφέα: Βάσω - TiessaΕίδος: Tρόμος βασισμένος σε ε.φ. ιδέαΒία; ΛίγηΣεξ; ΝαιΑριθμός Λέξεων: 5400Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί σαν πληρωμή για το συγκεκριμένο εξαιρετικά πετυχημένο στοίχημα Θυμίστε μου να μην ξαναπιώ ξαναβάλω στοιχήματα πιωμένη Σημαντικό: Η ιδέα βασίζεται στο βιβλίο Αγέννητοι Αδελφοί του mman Μιχάλη Μανωλιού, και το κείμενο ανεβαίνει στο φόρουμ με τη συναίνεσή του. Τον ευχαριστώ πολύ που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω την κοσμοπλασία του. Θεωρητικά πρέπει το διήγημα να δουλεύει αυτόνομα, αλλά μερικές αναφορές δεν αναλύονται περαιτέρω. Ίσως επίσης όσοι δεν έχετε διαβάσει τους Αγέννητους Αδελφούς (κακώς ) και σκοπεύετε να το κάνετε, να μην θέλετε να διαβάσετε αυτό το διήγημα που "καίει" στα γρήγορα την ιδέα. Αρχείο: Κάλι.doc 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 30, 2015 Share Posted August 30, 2015 Εντάξει, τρόμος βασισμένος στους ΑΑ δια χειρός Tiessaς, ξέρω ήδη τι θα διαβάζω μέσα στο τρένο αύριο 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted September 1, 2015 Share Posted September 1, 2015 Ξέκλεψα λίγο χρόνο, το διάβασα κι επειδή καραδοκεί κι ένα αλτσχάιμερ τα γράφω όσο τα ’χω φρέσκα. Ψιλοάσχετη με το διήγημα παρατήρηση: έπεσε πολύ fan fiction στη μετεργαστηριακή περίοδο του 25ου. Καλή επιλογή το σκηνικό, καλή κι η ιδέα που αξιοποίησε μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο την κοσμοπλασία του Μιχάλη. Επίσης νομίζω ότι και το κεντρικό πρόσωπο με παραπέμπει στο γεννημένο αδελφάκι των Αγέννητων Αδελφών, κι η σκηνή στην αρχή μου φάνηκε ως αναφορά. Μου άρεσε πολύ το κόνσεπτ του ανταγωνισμού των αδελφών για το ποιος θα επικρατήσει στο κορμί. Αν και υπήρχε και στο ΑΑ, δεν το θυμάμαι να εκδηλώνεται μ’ αυτόν τον τρόπο, από την πλευρά του επινοημένου αδελφού – αν κάνω λάθος, θύμισέ μου . Μου άρεσε πολύ Με ενθουσίασε η χρήση του πόνου ως στοιχείο ενεργοποίησης του δεύτερου χαρακτήρα και πώς τον αξιοποιεί η Κάλι, και γενικώς οι εξηγήσεις γύρω από αυτό (καρκίνος, Κάλι, σταδιακά όλο και μεγαλύτερη ισχύ η τελευταία). Η σκηνή στην αρχή πολύ καλή, απ’ όλες τις απόψεις. Επίσης, εξαιρετική η σκηνή με το νύχι. Ανατριχιαστική. Ενδιαφέροντες χαρακτήρες, καλή κλιμάκωση της πλοκής. Γενικώς αναμενόμενα καλογραμμένη. Τώρα στα προβλήματα: Στην αρχή λίγο μπερδεύτηκα με το ποιος άνδρας είναι ποιος (το σημείο με τον Μπρόνσον νόμιζα ότι το αφηγούνταν ο εραστής της πρώτης σκηνής – άλλωστε μου έμοιαζε για επώνυμο, ενώ το Κλιφ για όνομα, και δεν είχα συγκρατήσει την απλή αναφορά στην αρχή), κι έπρεπε να ξαναγυρίσω πίσω για να βγάλω άκρη – δεν συγκρατώ και τόσο εύκολα ονόματα, ιδίως μη οικεία. Αφού η Καλίνα δεν γνώριζε για τη δημιουργία της αδελφής μαχήτριας, φρόντισα να μην τοποθετηθεί Ενσωματωμένος Υπολογιστής μέσω του οποίου να μπορούσε να την φέρνει στη ζωή και να την στέλνει στην ανυπαρξία κατά βούληση, αλλά να υπάρχει μονάχα ένα κατώφλι πόνου ή δυσφορίας πέρα από το οποίο να αναδύεται η Κάλι αυτόματα Το υπογραμμισμένο με πέταξε εκτός, κάνει ως tell παρά ως κάτι που όντως θα έλεγε. Θα το προτιμούσα είτε να έμπαινε πλαγίως, σαν σκέψη του Κλιφ, είτε να έσπαγε όλη η περίοδος στα δύο, γιατί έτσι παραφαίνεται τυπικά γραμμένη. Τελευταίο και σημαντικότερο, το τέλος μου φάνηκε κάπως ξεκάρφωτο. Δεν μου φάνηκε να προοικονομείται καθόλου. Οι σκέψεις της Κάλι πριν χαθεί δεν μου έφτασαν. Είχαν όλοι αποκτήσει ΑΑ και ξαφνικά εκείνη θα τους τους ενεργοποιούσε; Κι αν είχε συμβεί αυτό, πώς ακριβώς θα το κατάφερνε; Και για ποιον λόγο; Αν η λύση ήταν μεταφυσική, δεν ξέρω, πάλι σε μένα δεν λειτούργησε. Έμεινα με την αίσθηση ότι κάτι έχασα. Συνολικά μια ιστορία σε επίπεδο που μας έχεις συνηθίσει, με κάποια προβλήματα βέβαια, που φαντάζομαι όμως λύνονται. Κυρίως το τέλος να δουλευτεί, νομίζω - βασικά αν δεν θες να το προδώσεις εδώ, θα ήθελα να το μάθω έστω σε πιμί τι συνέβη. Σε κάθε περίπτωση την απόλαυσα κι ειδικά στη σκηνή που σου αναφέρω με ανατρίχιασες κανονικά. Οπότε στο κομμάτι του τρόμου, είμαι καλυμμένος. Και νομίζω ότι από εδώ και στο εξής η Κιάρα πρέπει να σε ποτίζει πιο συχνά μπυρίτσες 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 2, 2015 Author Share Posted September 2, 2015 (edited) Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για τις παρατηρήσεις που είναι όλες πολύ χρήσιμες. 1. [...] νομίζω ότι και το κεντρικό πρόσωπο με παραπέμπει στο γεννημένο αδελφάκι των Αγέννητων Αδελφών, κι η σκηνή στην αρχή μου φάνηκε ως αναφορά. 2. 2α. Μου άρεσε πολύ το κόνσεπτ του ανταγωνισμού των αδελφών για το ποιος θα επικρατήσει στο κορμί. Αν και υπήρχε και στο ΑΑ, δεν το θυμάμαι να εκδηλώνεται μ’ αυτόν τον τρόπο, από την πλευρά του επινοημένου αδελφού – αν κάνω λάθος, θύμισέ μου . 2β. Στην αρχή λίγο μπερδεύτηκα με το ποιος άνδρας είναι ποιος (το σημείο με τον Μπρόνσον νόμιζα ότι το αφηγούνταν ο εραστής της πρώτης σκηνής – άλλωστε μου έμοιαζε για επώνυμο, ενώ το Κλιφ για όνομα, και δεν είχα συγκρατήσει την απλή αναφορά στην αρχή), κι έπρεπε να ξαναγυρίσω πίσω για να βγάλω άκρη – δεν συγκρατώ και τόσο εύκολα ονόματα, ιδίως μη οικεία. Αφού η Καλίνα δεν γνώριζε για τη δημιουργία της αδελφής μαχήτριας, φρόντισα να μην τοποθετηθεί Ενσωματωμένος Υπολογιστής μέσω του οποίου να μπορούσε να την φέρνει στη ζωή και να την στέλνει στην ανυπαρξία κατά βούληση, αλλά να υπάρχει μονάχα ένα κατώφλι πόνου ή δυσφορίας πέρα από το οποίο να αναδύεται η Κάλι αυτόματα 2γ. Το υπογραμμισμένο με πέταξε εκτός, κάνει ως tell παρά ως κάτι που όντως θα έλεγε. Θα το προτιμούσα είτε να έμπαινε πλαγίως, σαν σκέψη του Κλιφ, είτε να έσπαγε όλη η περίοδος στα δύο, γιατί έτσι παραφαίνεται τυπικά γραμμένη. 2δ. Τελευταίο και σημαντικότερο, το τέλος μου φάνηκε κάπως ξεκάρφωτο. Δεν μου φάνηκε να προοικονομείται καθόλου. Οι σκέψεις της Κάλι πριν χαθεί δεν μου έφτασαν. Είχαν όλοι αποκτήσει ΑΑ και ξαφνικά εκείνη θα τους τους ενεργοποιούσε; Κι αν είχε συμβεί αυτό, πώς ακριβώς θα το κατάφερνε; Και για ποιον λόγο; Αν η λύση ήταν μεταφυσική, δεν ξέρω, πάλι σε μένα δεν λειτούργησε. Έμεινα με την αίσθηση ότι κάτι έχασα. 3. Συνολικά μια ιστορία σε επίπεδο που μας έχεις συνηθίσει, με κάποια προβλήματα βέβαια, που φαντάζομαι όμως λύνονται. Κυρίως το τέλος να δουλευτεί, νομίζω - βασικά αν δεν θες να το προδώσεις εδώ, θα ήθελα να το μάθω έστω σε πιμί τι συνέβη. Σε κάθε περίπτωση την απόλαυσα κι ειδικά στη σκηνή που σου αναφέρω με ανατρίχιασες κανονικά. Οπότε στο κομμάτι του τρόμου, είμαι καλυμμένος. 4. Και νομίζω ότι από εδώ και στο εξής η Κιάρα πρέπει να σε ποτίζει πιο συχνά μπυρίτσες 1. Δεν είμαι σίγουρη ποιο αδελφάκι εννοείς εδώ, αλλά θα τα πούμε με πμ για να μην κάνουμε spoilers στους κανονικούς Αγέννητους. 2. 2α. Στο πμ κι αυτό για τον λόγο #1. 2β. Βασικά έψαξα στο Behind the Names για να βρω κανένα σπάνιο όνομα και να μην τους λέω Μαρκ και Τζεφ που είχα γράψει αρχικά, αλλά όντως το Μπράνσον μοιάζει περισσότερο με επίθετο, οπότε ήταν και κάπως λογικό να μπερδευτείς στην αρχή. Πάλι καλά που έκανα το Καλίνα και Κάλι γιατί στην αρχή είχα βάλει το ίδιο όνομα και άλλαζε μόνο με τη γραμματοσειρά, αλλά το υποψιάστηκα ότι θα γινόταν μπάχαλο και το διόρθωσα. 2γ. Χμμ... ναι έχεις δίκιο. Μου χρειαζόταν μια αναφορά στο τι γίνεται σε άλλες περιπτώσεις, αλλά ο τρόπος που εισήγαγα το στοιχείο δεν ήταν και ο καλύτερος. Νομίζω μια ερώτηση από τον Κλιφ θα το έλυνε αυτό. 2δ. Θεωρητικά έχουμε όλοι ΑΑ και εκείνη θα ενεργοποιούσε τη δημιουργία τους με κάποιον μεταφυσικό τρόπο. Βασικά, εκεί κόλλησε ίσως και δεν κορυφώθηκε όσο καλά έπρεπε η ιστορία. Ως φαν της ε.φ.δεν έχω επαρκείς και καλά "χωνεμένες" προσλαμβάνουσες στον μεταφυσικό τρόμο και γι' αυτό το λόγο δεν μπόρεσα να το αποδώσω όσο καλά ήθελα. Βασικά για μένα ο τρόμος έχει δυο παραμέτρους: κάτι κακό (όπως το εννοεί ο καθένας) και την εξάπλωσή του με απρόβλεπτο ή ανεξέλεγκτο τρόπο. Οπότε το τέλος υποτίθεται ότι θέλει να πει πως το "κακό" θα εξαπλώνεται. Ίσως θέλει λίγη δουλειά άλλου είδους ή κάποια άλλη οπτική γωνία για να γίνει λίγο πιο άμεσο. Θα το σκεφτώ. 3. Χαίρομαι που κατάφερα να βγάλω λίγο τρόμο. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι σκεφτόμουνα μήνες τα κομμάτια της ιστορίας και αυτό που λες ότι σε ανατρίχιασε βγήκε αυθόρμητα prima vista εκεί που έγραφα. 4. Κρασάκι ήταν. Συνήθως εκεί την πατάω και γίνονται τα παραστρατήματα. Edited September 2, 2015 by Tiessa 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 2, 2015 Share Posted September 2, 2015 Βάσω νομίζω οτι αναφέρεται στην Καλίνα της Νεκρής Γραμμής με την οποία ξεκινάει και το μυθιστόρημα. Από την άλλη μπορεί να είναι απλή κι ευτυχής σύμπτωση Λοιπόν, όντως το διάβασα μέσα στο τραίνο -και τώρα που είμαι και πάλι καθοδόν έχω χρόνο και για εντυπώσεις Η αλήθεια είναι οτι δεν νομίζω οτι έχω διαβάσει ποτέ τρόμο απο εσένα, και ήταν κάτι διαφορετικό, πραγματικά. Αυτό με το νύχι με έπιασε για τα καλά, μιλάμε για το αδύναμο σημείο μου μαζί με τους τραυματισμούς σε γόνατα, ένα πράγμα σαν να σου έβαλα ένα πούπουλο ξεσκονίσματος κάτω απο τη μύτη! Δυνατότατο σημείο κι απο κει και πέρα απογειώθηκε και το διήγημα. Το δεύτερο μισό είναι πολύ ισχυρό και αυτό οφείλεται στις βάσεις του πρώτου μισού. Μια καλή απόδειξη οτι στο συγκεκριμένο είδος, είναι καλό να μπαίνουν τα στηρίγματα στην αρχή, χωρίς βισύνη για τα "σκιαξίματα" ώστε έπειτα να πάρει το βαγόνι του τρόμου την κατηφόρα δίχως σταματημό. Πολύ χάρηκα που το διάβασα, και μάλιστα ανάμεσα στα διηγήματα απο το Όλες οι Γεύσεις του φωτός. Περισσότερο κρασί την άλλη φορα λοιπόν! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 2, 2015 Share Posted September 2, 2015 Αχ-χάααα! Να και μία αρσενική Νατάσ(σ)α και ένας θηλυκός Στέφανος (αν θυμάμαι καλά τα ονόματα)! Δικαιολογείται πολύ καλά η χρήση της τεχνολογίας των ΑΑ: ως "συναισθηματικό αναισθητικό", ας πούμε. Εντυπωσιακό επίσης το ότι η μετάβαση προκαλείται από κάποια έντονη συγκίνηση, ταραχή ή πόνο (αυτό μου θύμισε τον Incredible Hulk ). Προχωράει γρήγορα, δίνει τις πληροφορίες ομαλά και δε με μπέρδεψε πουθενά. Ο παραλληλισμός με τη θεά Κάλι καλή ιδέα, αν και την έχω ακουστά μόνο ως φόνισσα, όχι ως δημιουργό ή κάτι τέτοιο. Και το τέλος, αν και μάλλον ξεφεύγει από την ιδέα του mman (δε θυμάμαι αν δημιουργούνταν τόσο εύκολα οι ΑΑ), είναι πρωτότυπο και ενδιαφέρον, τύπου "ο θάνατός σου η ζωή μου". Στα αρνητικά θα είχα να παρατηρήσω μια ελαφριά δόση αμερικανιάς σε γλώσσα και καταστάσεις, το ότι οι χαρακτήρες μιλάνε όλοι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την απουσία οποιωνδήποτε εξωτερικών περιγραφών πέρα από τους εσωτερικούς μονολόγους - περισσότερες εικόνες θα έδιναν ζωντάνια. Αλλά δεν το χαλάνε όλα αυτά. Δε μπορώ να πω ότι τρόμαξα πουθενά, αν και κατάλαβα σε ποια σημεία έπρεπε να τρομάξω. Γιατί να μην πάει στο εργαστήριο; Αν είχε μείνει μυστικό, θα είχε πλάκα να βλέπαμε ποιοι θα το απέδιδαν στον mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2015 Share Posted September 3, 2015 (edited) Στα συν: +Η ιδέα του κατωφλίου του πόνου! Αν μου είχε περάσει απ' τον νου, θα το είχα σκεφτεί σοβαρά για τον Στέφανο. Μάλλον θα το είχα απορρίψει για τεχνικούς λόγους, αλλά θα είχα κάνει μια απλή αναφορά για άλλες περιπτώσεις. +Το νύχι! +Η σκηνή που βάφει τα νύχια της είναι η πιο μπρρρ του διηγήματος για μένα. Στα πλην: --Η παράλειψη του Μπράνσον να βάλει ημερομηνία λήξης. Μη φοβάσαι ότι δεν θα είχες διηγήμα αλλιώς. Θα μπορούσε να είχε βάλει πέντε ή δέκα χρόνια π.χ., αρκετά για τις ανάγκες της εξέλιξης του διηγήματος. --Αν και παραδέχομαι ότι ίσως δεν είναι τόσο σαφές στο βιβλίο, νομίζω ότι φαίνεται πως οι αναμνήσεις μεταφέρονταν από τον πρωτότυπο στον ΑΑ με πακέτα γνώσεων, όπως και οι υπόλοιπες γνώσεις (βλ. περίπτωση Ζωής-Ήβης) οπότε η δουλειά του τεχνικού στην περίπτωση της Κάλι θα ήταν πιο σημαντική απ' όσο παρουσιάζεται. Στο συνημμένο αρχείο γίνεται σαφές πόσο τα θετικά (και ειδικά η γραφή) υπερτερούν των αρνητικών κατά τη γνώμη μου. Με γαλάζια τα σημεία που μου άρεσαν. Με κίτρινα λίγες διορθώσεις επιμέλειας. Με κόκκινα τα προβληματικά κατά τη γνώμη μου σημεία. Ευχαριστώ πολύ. Κολακευμένος :-) Κάλι - MM.doc Edited September 3, 2015 by mman 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 3, 2015 Author Share Posted September 3, 2015 Σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας και για τα σχόλια. 1. Βάσω νομίζω οτι αναφέρεται στην Καλίνα της Νεκρής Γραμμής με την οποία ξεκινάει και το μυθιστόρημα. Από την άλλη μπορεί να είναι απλή κι ευτυχής σύμπτωση 2. Αυτό με το νύχι με έπιασε για τα καλά, μιλάμε για το αδύναμο σημείο μου μαζί με τους τραυματισμούς σε γόνατα, ένα πράγμα σαν να σου έβαλα ένα πούπουλο ξεσκονίσματος κάτω απο τη μύτη! Δυνατότατο σημείο κι απο κει και πέρα απογειώθηκε και το διήγημα. Το δεύτερο μισό είναι πολύ ισχυρό και αυτό οφείλεται στις βάσεις του πρώτου μισού. Μια καλή απόδειξη οτι στο συγκεκριμένο είδος, είναι καλό να μπαίνουν τα στηρίγματα στην αρχή, χωρίς βισύνη για τα "σκιαξίματα" ώστε έπειτα να πάρει το βαγόνι του τρόμου την κατηφόρα δίχως σταματημό.3. Περισσότερο κρασί την άλλη φορα λοιπόν! 1. Χμ, ναι τελικά το πμ απέδειξε ότι σ' αυτό αναφερόταν ο Νικόλας αλλά δεν το είχα κάνει επίτηδες. Αυτό ήταν μια ευτυχής σύμπτωση γι' αυτά που μπορεί να κάνει το υποσυνείδητο κάποιες φορές. 2. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε το διήγημα και ο τρόπος που στήθηκε, Ντίνο. Και που τρόμαξες και λίγο! Βλέπεις, ο τρόμος δεν είναι το είδος μου και είναι μεγάλη χαρά να πάρεις καλή κριτική από τον "ντόπιο" όταν βρίσκεσαι σε ξένα χωράφια. 3. Cheers! 1. Ο παραλληλισμός με τη θεά Κάλι καλή ιδέα, αν και την έχω ακουστά μόνο ως φόνισσα, όχι ως δημιουργό ή κάτι τέτοιο. 2. Στα αρνητικά θα είχα να παρατηρήσω μια ελαφριά δόση αμερικανιάς σε γλώσσα και καταστάσεις, το ότι οι χαρακτήρες μιλάνε όλοι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την απουσία οποιωνδήποτε εξωτερικών περιγραφών πέρα από τους εσωτερικούς μονολόγους - περισσότερες εικόνες θα έδιναν ζωντάνια. Αλλά δεν το χαλάνε όλα αυτά. 1. Κι εγώ, αλλά ψάχνοντας βρήκα και αυτό και με βόλεψε πάρα πολύ. 2. Ναι, η Αμερικανιά ήταν δεδομένη, και μάλιστα και λίγο επίτηδες. Όσο για τις περιγραφές, όντως δεν τις συνηθίζω καθόλου όταν γράφω για περιβάλλοντα που είναι οικεία, όπως ένα γραφείο, ένα αεροπλάνο ή ένα σπίτι. Ανέκαθεν τις βαριόμουνα. Τελικά μόνο στο φάντασυ κάνω περιγραφές. Χαίρομαι που το βρήκες γρήγορο και δυνατό. Στα συν: 1. +Το νύχι! +Η σκηνή που βάφει τα νύχια της είναι η πιο μπρρρ του διηγήματος για μένα. Στα πλην: 2. --Η παράλειψη του Μπράνσον να βάλει ημερομηνία λήξης. Μη φοβάσαι ότι δεν θα είχες διηγήμα αλλιώς. Θα μπορούσε να είχε βάλει πέντε ή δέκα χρόνια π.χ., αρκετά για τις ανάγκες της εξέλιξης του διηγήματος. 3. --Αν και παραδέχομαι ότι ίσως δεν είναι τόσο σαφές στο βιβλίο, νομίζω ότι φαίνεται πως οι αναμνήσεις μεταφέρονταν από τον πρωτότυπο στον ΑΑ με πακέτα γνώσεων, όπως και οι υπόλοιπες γνώσεις (βλ. περίπτωση Ζωής-Ήβης) οπότε η δουλειά του τεχνικού στην περίπτωση της Κάλι θα ήταν πιο σημαντική απ' όσο παρουσιάζεται. 4. Ευχαριστώ πολύ. Κολακευμένος :-) 1. Τελικά αυτό το νύχι βγήκε πιο πετυχημένο απ' όσο φανταζόμουνα. Στην πραγματικότητα είναι μια σκηνή που έγραψα πολύ βιαστικά γιατί με το που τη σκέφτηκα, μου χάλασε το στομάχι και την έγραφα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να ξεμπερδεύω. 2. Ναι, έχεις δίκιο. Αλλά αυτό διορθώνεται πολύ εύκολα. 3. Χμμ... ναι, ε; Δεν το σκέφτηκα. Φαντάστηκα ότι κατά κάποιον τρόπο θα απαιτούσε λιγότερες εσωτερικές τροποποιήσεις για να διατηρήσει όσα ήξερε η πρωτότυπη παρά να προσθέσει καινούργιες γνώσεις και να αποκλείσει την πρόσβαση στις παλιές. 4. Εγώ ευχαριστώ. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2015 Share Posted September 3, 2015 Ξέχασα να πω ότι εμένα μου άρεσε που δεν δίνεται καμία εξήγηση για το πως θα αφυπνίσει τους ΑΑ των άλλων ανθρώπων, γιατί αν δινόταν, το διήγημα θα φλέρταρε πιο πολύ με Ε.Φ. παρά με τρόμο. Γιατί έτσι. Μπρρρ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 9, 2015 Share Posted September 9, 2015 Παρέλαβα και επισήμως Και είμαι απείρως χαρούμενη με αυτό που παρέλαβα Όου! Ναι, ήτανε επαρκώς τρομακτικό, χεχε. Πολύ ωραία τοποθετημένος ο λόγος ύπαρξης της ΑΑ, καταπληκτική η πρώτη σκηνή. Μετά έχεις λίγο τις πληροφορίες μαζεμένες κάπως, αλλά οκ, δεν νομίζω πως μπορούσανε να πάνε κι αλλού, αφού έτσι κι αλλιώς μάς έχεις με διάφορα πράγματα και μάς πιάνεις ακόμα πιο πολύ με αυτές. Κι εγώ το μόνο σημείο που σκάλωσα ήτανε αυτό με την ημερομηνία λήξης. Και βασικά, μπορείς να μην αναφέρεις καθόλου την ύπαρξή της. Όσο το διάβαζα στο μυαλό μου χρονολογικά βρισκόμασταν προ βιβλίου, αρκετά χρόνια κιόλας, σε μια εποχή όπου όλη η φάση είναι πολύ θολή ακόμα. Κι εξάλλου δεν υπάρχει ειδικός τεχνικός των ΑΑ με φωνή. Επίσης, ίσως μου έλειψε λίγο η σκηνή της συνειδητοποίησης για την Καλίνα της ύπαρξης της Κάλι. Δεν ξέρω τι θα γινόταν με τη δυναμική της ιστορίας αν την είχες βάλει μέσα, πάντως γύρισα πίσω για να δω μήπως την έχασα κάπου. Εξαιρετικές είναι οι σκέψεις της Καλίνας εκεί με το τσιγάρο, και ναι, και για μένα η πιο τρομαχτική σκηνή είναι εκεί που βάφει τα νύχια της. Α! Εγώ ήξερα ότι προηγουμένως τον λέγανε Μαρκ πριν να διαβάσω τα ποστ εδώ διότι ακόμα υπάρχει ένα "Μαρκ" μέσα. Η μαζική δε σου πήρε γιατί έχει και τόνο χαχαχα. Και τώρα καταλαβαίνεις ότι μετά από αυτό θα πρέπει να σε ποτίζω με κάθε ευκαιρία και να σε βάζω να βάζεις στοιχήματα που θα χάνεις. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, κοίτα πόσοι θα με κυνηγάνε Ευχαριστώ πολύ πολύ 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariosdimitriadis Posted September 11, 2015 Share Posted September 11, 2015 Το γεγονός ότι δεν έχω διαβάσει -ακόμη- το βιβλίο στου οποίου τον κόσμο βασίζεται η Κάλι, με έκανε να δω το διήγημα με άλλο μάτι (παρότι και η προειδοποίηση στην αρχή). Ωραία ιδέα και μου άρεσε πολύ ο λόγος σου. Δε μπορώ να πω βέβαια ότι με τρόμαξε ιδιαίτερα και γενικά οτι θα μπορούσα να το καταταξω σε διήγημα τρόμου. Παρόλα αυτά όμως ηταν πολύ ενδιαφέρον. Δε μπορω βέβαια να μην αναγνωρισω οτι η σκηνή με το νύχι ηταν πολύ δυνατή και την απολαυσα. Ήταν λιγάκι μάζεμενες οι πληροφορίες σε ενα σημείο αλλά αναγνωριζω την δυσκολία λόγω του περιορισμού ενός κόσμου μυθιστορηματος σε ενα διήγημα. Σε γενικές γραμμές μου άφησε καλές εντυπώσεις. Καλογραμμενο και προσεγμένο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 11, 2015 Author Share Posted September 11, 2015 1. Ωραία ιδέα και μου άρεσε πολύ ο λόγος σου. 2. Δε μπορώ να πω βέβαια ότι με τρόμαξε ιδιαίτερα και γενικά οτι θα μπορούσα να το καταταξω σε διήγημα τρόμου. Παρόλα αυτά όμως ηταν πολύ ενδιαφέρον. Σε γενικές γραμμές μου άφησε καλές εντυπώσεις. Καλογραμμενο και προσεγμένο! 1. Η ιδέα είναι, όπως αναφέρω και στα σχόλια, βασισμένη αλλού στο βιβλίο ΑΑ. Χαίρομαι πάντως που σου άρεσε και η ιδέα και η γραφή. 2. Το πιστεύω και συμφωνώ κι εγώ ότι ο τρόμος είναι οριακός. Αν υπήρχαν λίγες εξηγήσεις παράπανω θα πήγαινε προς την κατηγορία ε.φ. θρίλερ. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου και τα σχόλιά σου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.