Oceanborn Posted September 6, 2015 Share Posted September 6, 2015 (edited) Όνομα συγγραφέα: Oceanborn Είδος ποιήματος: Μια αποτυχημένη προσπάθεια Αριθμός στίχων: 5-6 Σχόλια: Ουδέν. Το πεζογράφημα που ήθελε να 'ταν ποίημα. Είναι ένας κόσμος άρρωστος. Για τον δικό μας λέω, τον τυφλωμένο από οθόνες. Παιδιά να πνίγονται όσο μας ορίζει τους υπόλοιπους μια ανάγκη ασφαλούς ύπαρξης. Είναι ο ορός και όρος της επιβίωσης η δουλειά που έγινε δουλεία. Αναγκαίο κακό-λένε, του βολέματος ο συμβιβασμός. Οι δρόμοι γεμάτοι. Τα νοσοκομεία περισσότερο. Στο σπίτι, διάσπαρτα κουτιά από φάρμακα -σιχάθηκα τη θέα τους. Παραπέρα τα βιβλία μου στο πάτωμα- που αντοχές να μπουν στα ράφια. Πιο κει τα βογγητά των αρρώστων στην πτέρυγα της εντατικής να αντηχούν στο κεφάλι μου ακόμα. Σωπάστε! Οι νύχτες, έχουν μυρωδιά από καμένα λάστιχα καπνίλα από χασίς και φτηνά αρώματα. Απομιμήσεις από Παρίσι, Λονδίνο, Μιλάνο. Ένας άστεγος προσπαθεί να κοιμηθεί ανάμεσα στα παρακαλετά του αγκαλιά με έναν σκύλο και ένα ανορθόγραφο ταμπελάκι. Παραδίπλα, αγοραίος έρωτας -με τα τσουβάλια η εκμετάλλευση! Μέσα σε όλο αυτό το χάος βλέπω μία που μου μοιάζει Κάτω από έναν στίχο της Γώγου, υπό τους ήχους του Waits κάπου στα Εξάρχεια. Με ένα μπουκάλι κρασί και ένα τραυματισμένο πεζογράφημα που στα κρυφά, ονειρεύεται να χε φτερά και ομοιοκαταληξίες. Το πεζογράφημα που ήθελε να 'ταν ποίημα.pdf Edited September 6, 2015 by Oceanborn 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted September 6, 2015 Share Posted September 6, 2015 Όνομα συγγραφέα: Oceanborn Είδος ποιήματος: Μια αποτυχημένη προσπάθεια Αριθμός στίχων: 4 Σχόλια: Ουδέν. Το πεζογράφημα που ήθελε να 'ταν ποίημα. Είναι ένας κόσμος άρρωστος. Για τον δικό μας λέω, τον τυφλωμένο από οθόνες. Παιδιά να πνίγονται όσο μας ορίζει τους υπόλοιπους μια ανάγκη ασφαλούς ύπαρξης. Είναι ο ορός και όρος της επιβίωσης η δουλειά που έγινε δουλεία. Αναγκαίο κακό-λένε, του βολέματος ο συμβιβασμός. Οι δρόμοι γεμάτοι. Τα νοσοκομεία περισσότερο. Στο σπίτι, διάσπαρτα κουτιά από φάρμακα -σιχάθηκα τη θέα τους. Παραπέρα τα βιβλία μου στο πάτωμα- που αντοχές να μπουν στα ράφια. Πιο κει τα βογγητά των αρρώστων στην πτέρυγα της εντατικής να αντηχούν στο κεφάλι μου ακόμα. Σωπάστε! Οι νύχτες, έχουν μυρωδιά από καμένα λάστιχα καπνίλα από χασίς και φτηνά αρώματα. Απομιμήσεις από Παρίσι, Λονδίνο, Μιλάνο. Ένας άστεγος προσπαθεί να κοιμηθεί ανάμεσα στα παρακαλετά του αγκαλιά με έναν σκύλο και ένα ανορθόγραφο ταμπελάκι. Παραδίπλα, αγοραίος έρωτας -με τα τσουβάλια η εκμετάλλευση! Μέσα σε όλο αυτό το χάος βλέπω μία που μου μοιάζει Κάτω από έναν στίχο της Γώγου, υπό τους ήχους του Waits κάπου στα Εξάρχεια. Με ένα μπουκάλι κρασί και ένα τραυματισμένο πεζογράφημα που στα κρυφά, ονειρεύεται να χε φτερά και ομοιοκαταληξίες. Κοίτα να δεις. Αποτυχημένη προσπάθεια δεν το λες. Πάντως έχει τέσσερις στροφές και όχι τέσσερις στίχους. Η τελευταία στροφή είναι όλα τα λεφτά. Ναι, ονειρεύεται (κι εσύ μαζί της) να είχε φτερά και ομοιοκαταληξίες. Μου φάνηκε τόσο αληθινό και τόσο συγκινητικό το τελευταίο. Και δεν θα με χάλαγε καθόλου μα καθόλου να δω κάποτε σε κάποιο ράφι βιβλιοπωλείου μια συλλογή πεζο-ή παιζο- ποιημάτων σε αυτό το στυλ. Κοντολογίς μου άρεσε. Είναι άμουσο; Είναι τραχύ; Είναι άμεσο και ευθύ. Καλή συνέχεια τζόγια μου! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted September 6, 2015 Author Share Posted September 6, 2015 Κοίτα να δεις. Αποτυχημένη προσπάθεια δεν το λες. Πάντως έχει τέσσερις στροφές και όχι τέσσερις στίχους. Η τελευταία στροφή είναι όλα τα λεφτά. Ναι, ονειρεύεται (κι εσύ μαζί της) να είχε φτερά και ομοιοκαταληξίες. Μου φάνηκε τόσο αληθινό και τόσο συγκινητικό το τελευταίο. Και δεν θα με χάλαγε καθόλου μα καθόλου να δω κάποτε σε κάποιο ράφι βιβλιοπωλείου μια συλλογή πεζο-ή παιζο- ποιημάτων σε αυτό το στυλ. Κοντολογίς μου άρεσε. Είναι άμουσο; Είναι τραχύ; Είναι άμεσο και ευθύ. Καλή συνέχεια τζόγια μου! Αρχικά να σε ευχαριστήσω που το διάβασες και για την όμορφη κριτική. Ξέρεις, όταν νιώθω ότι κάτι είναι μακριά από το στοιχείο μου, τείνω να προετοιμάζω αυτόν που έχω απέναντί μου έστω και αν στο τέλος αδικώ λιγάκι αυτό που γράφω... Έχει πολύ σωστά τέσσερις στροφές. Στο μυαλό μου όταν έκανα την ανάρτηση, σκεφτόμουν τις στροφές. Πάντως το διόρθωσα οπότε εύστοχη η παρατήρηση. Χαίρομαι πολύ που το είδες έτσι... Τζόγια; Να που εμπλουτίστηκε το λεξιλόγιο μου ένα κλικ παραπάνω και με έκανες να χαμογελάσω. Καλή συνέχεια και σ εσένα αγαπητή. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted September 6, 2015 Share Posted September 6, 2015 Τζόγια: χαρά. Είμαι επτανήσια. Και το λατρεύω να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελάνε! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted September 6, 2015 Author Share Posted September 6, 2015 Τζόγια: χαρά. Είμαι επτανήσια. Και το λατρεύω να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελάνε! Έκανα μία αναζήτηση Σ ευχαριστώ και πάλι! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 7, 2015 Share Posted September 7, 2015 Δεν ξέρω πώς να αρχίσω, να σου πω αυτά που θέλω. Δεν το βρήκα κακό, άτεχνο ή ψεύτικο. Το βρήκα απελπισμένο (σκέψου ελληνικά όταν το διαβάζεις αυτό, όχι αγγλικά, σε παρακαλώ). Μια απελπισία να εκφράσεις πράγματα, που τελικά τα εκφράζεις όχι με έναν δικό σου, καινούργιο τρόπο, αλλά με ξένο. Δεν το πήγες ένα κλικ παραπέρα, δεν άφησες τη φωνή σου να βγει στην επιφάνεια. Σίγουρα, οι δικές σου εικόνες, τα δικά σου βιώματα φαίνονται, αλλά και πάλι μίλησες με ξένη φωνή, τα αναγνώσματά σου σε περιόρισαν. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted September 8, 2015 Author Share Posted September 8, 2015 Δεν ξέρω πώς να αρχίσω, να σου πω αυτά που θέλω. Δεν το βρήκα κακό, άτεχνο ή ψεύτικο. Το βρήκα απελπισμένο (σκέψου ελληνικά όταν το διαβάζεις αυτό, όχι αγγλικά, σε παρακαλώ). Μια απελπισία να εκφράσεις πράγματα, που τελικά τα εκφράζεις όχι με έναν δικό σου, καινούργιο τρόπο, αλλά με ξένο. Δεν το πήγες ένα κλικ παραπέρα, δεν άφησες τη φωνή σου να βγει στην επιφάνεια. Σίγουρα, οι δικές σου εικόνες, τα δικά σου βιώματα φαίνονται, αλλά και πάλι μίλησες με ξένη φωνή, τα αναγνώσματά σου σε περιόρισαν. Καλησπέρα Cassandra! Ευχαριστώ που με διάβασες. Πάντοτε το τι έχουμε διαβάσει μας επηρεάζει. Ομολογώ όταν το έγραφα δε το ένιωσα ξένο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.